Share

บทที่ 922

Penulis: เด็กลำดับที่สิบหก
เสียงกังวลของไรอันดังในหูของเธอ จากนั้นเมเดลีนก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก เธอรีบขอบคุณเขา “โชคดีที่ฉันมีคุณโจนส์ ขอบคุณที่ช่วยค่ะ”

เมื่อบริกรเห็นภาพนี้ เขาก็รีบเข้ามาเพื่อขอโทษและเสนอขอยกเลิกการชำระเงินของเมเดลีน

เมเดลีนไม่ติดใจเอาความต่อ เธอกลับไปยังบริษัทหลังจากที่ขอบคุณไรอัน

หลังจากที่กลับบ้าน เมเดลีนก็เริ่มออกแบบแหวนแต่งงานอย่างจริงจัง

จากนั้นวันต่อมา เธอก็ไปยังคฤหาสน์วิทแมนแต่เช้าตรู่

ในชั่วพริบตา เจเรมี่ได้จากไปร่วมเดือนและวันนี้คือวันครอบครอบหนึ่งเดือนของการเสียชีวิตของเขา

ในตอนที่เมเดลีนก้าวผ่านประตู คาเลนก็พูดกับเธอแปลก ๆ “โอ้ ดูเหมือนว่าแกจะจำได้ว่าวันนี้คือวันอะไรใช่ไหม? แกทำเป็นแสดงให้เห็นถึงภาพความรักใคร่นี่ได้ดีจริง ๆ เลยนะ”

ญาติและเพื่อน ๆ มากมายกำลังแสดงความเคารพต่อเจเรมี่ในตอนนี้ และมีแม้กระทั่งผู้ควบคุมงานศพอยู่ด้วย

เมื่อได้ยินคำพูดของคาเลน พวกเขาต่างก็มองไปที่เมเดลีนด้วยความพร้อมเพรียงกัน

เมเดลีนที่ไม่อยากทะเลาะกับคาเลน เดินไปข้างหน้าเพื่อแสดงความเคารพต่อเจเรมี่อย่างเงียบ ๆ

เมื่อเห็นว่าเมเดลีนกำลังเมินเธอ ท่าทีของคาเลนก็หดหู่ไปขณะที่น้ำเสียงของเธอก็เริ่มเกรี้ยวก
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 923

    เมเดลีนเห็นใบหน้าที่เธอเฝ้าฝันถึงผ่านหน้าต่างรถเธอรีบลดกระจกหน้าต่างลงและจ้องมองด้วยความว่างเปล่าไปยังชายซึ่งนั่งอยู่ในที่นั่งผู้โดยสารของรถคันข้าง ๆ โครงหน้าอันแน่วแน่และสง่างามของชายคนนั้นถูกมองเห็นได้ผ่านม่านสายฝนเมเดลีนจ้องด้วยความเหลือเชื่อในขณะที่การเต้นหัวใจของเธอค่อย ๆ เร็วขึ้น “เจเรมี่...” เธอส่งเสียงเรียกเบา ๆ และชายในรถก็หันหน้ามาหาเธออย่างไรก็ตาม ไฟจราจรก็ได้เปลี่ยนเป็นสีเขียวในตอนนี้ และรถคนนั้นก็ขับผ่านเธอไปอย่างรวดเร็วดูเหมือนว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้นเป็นเพียงภาพลวงตาเมเดลีนตกอยู่ในความสับสน จนกระทั่งเสียงแตรรถดังมาจากข้างหลังกระตุ้นให้เธอขยับตัว ในตอนนั้นเองเธอก็เหยียบคันเร่ง แต่รถคันเมื่อกี้ก็ได้หายไปแล้ว และเธอจำเลขทะเบียนรถไม่ได้เช่นกันเมเดลีนสืบเหตุการณ์นั้นผ่านทางเส้นสายของเธอ แต่ก็ไม่พบอะไร‘เจเรมี่ เป็นเพราะฉันคิดถึงคุณมากเสียจนเป็นเหตุผลที่ทำให้ฉันเกิดภาพหลอนใช่ไหม?’เธอถามตัวเอง แต่ก็ไม่มีใครตอบเธอได้วันต่อมา ขณะที่เมเดลีนมาถึงบริษัทและก่อนที่เธอจะได้เข้าไปยังตึก กลุ่มนักข่าวซุบซิบก็ได้ล้อมเธอเอาไว้ แล้วพวกเขาก็เริ่มตั้งคำถามเธอในทันที“คุณ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 924

    คำพูดที่อวดดีและมีจุดหมายลอยมายังเมเดลีนจากทุกทิศทางขณะที่เธอหันอย่างรวดเร็ว “ก็ได้! ฉันจะทำอย่างที่พวกคุณต้องการและให้ความจริงกับหลักฐานตบหน้าพวกคุณเอง”ขณะที่เมเดลีนกล่าวเช่นนั้น เธอก็ปาแฟลชไดรฟ์ยูเอสบีไปที่หน้าของนักข่าวชายที่เธอเพิ่งจะกล่าวเช่นนั้นอย่างเกรี้ยวกราด“คุณ คุณทำร้ายคนอื่นได้ยังไง?”“โอ้ มีคนอยู่ตรงนี้ด้วยเหรอคะ? ฉันคิดว่าฉันเพิ่งจะตบแมลงปากเหม็นและตัวเน่าซะอีก!”“...”“นี่เป็นวิดีโอวงจรปิดที่ฉันเพิ่งได้จากร้านอาหาร เห็นชัดว่ามันบันทึกสถานการณ์ในตอนที่ฉันอยู่กับไรอันในเวลานั้น เก็บมันขึ้นมาสิ ดูด้วยตัวคุณเองเลย และมาขอโทษฉันต่อสาธารณชนทีหลังด้วยนะ ไม่อย่างนั้น ฉันจะทำให้แน่ใจเลยว่าคุณจะไม่มีวันได้งานในวงการนี้อีกต่อไป!”เมเดลีนหันหลังหลังจากที่พูดสิ่งที่เธออยากจะพูดแล้วคนพวกนั้นรอไม่ไหวที่จะจับยูเอสบีไดรฟ์เพื่อดูสิ่งที่ถูกบรรจุไว้ วิดีโอแสดงให้เห็นว่าตอนที่เมเดลีนลุกจากที่นั่งในร้านอาหารเธอลื่นบนแอ่งน้ำ เมื่อเธอพยายามจะคว้าโต๊ะเพื่อช่วยพยุง ไรอันก็เดินมาข้างหน้าและพยุงหลังเธอจากข้างหลัง เมเดลีนเกือบจะล้มลงไป ดังนั้น บริกรจึงรีบเข้ามาเพื่อขอโทษเธอเห็นได้ชัดว่าม

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 925

    เธอจ้องใบหน้าอันหล่อเหลาที่อยู่ไม่ไกล ขณะที่รีบฝ่าฝูงชนที่อยู่ตรงหน้าเธอและพยายามอย่างหนักเพื่อจะเข้าใกล้คนคนนั้นถ้าไม่ใช่เพราะเธอกำลังตั้งท้อง เมเดลีนคงจะวิ่งตามเขาไปเธอทำได้แค่เดินอย่างมั่นคงทีละก้าว แต่ดูเหมือนมันจะแยกพวกเขาให้ห่างกันมากขึ้น“เจเรมี่”เธอตะโกนให้กับชายคนนั้นจากด้านหลัง หัวใจของเธอเต้นแรงมากขึ้นและกังวลมากขึ้นเธอหวังว่าชายที่อยู่ไกล ๆ คนนั้นจะหันกลับมา แต่เขาก็ไม่ขานรับเธอในที่สุด เมเดลีนก็ไล่ตามเขาออกไปข้างนอกฮอลล์งานเลี้ยง แต่หลังจากที่หันไปยังทางเดินยาวตรงหน้าเธอ มันก็ว่างเปล่าคนคนนั้นที่เธอเห็นเมื่อกี้ได้หายไปอย่างไร้ร่องรอยราวกับว่าเป็นแค่ผีเมเดลีนยืนเหม่อในทางเดิน จู่ ๆ ก็เธอก็นึกสงสัยว่าตัวเองป่วยทางจิตจากการคิดถึงเขามากจนเริ่มมีภาพหลอนเธอลดสายตาที่เปล่าเปลี่ยวลงและยิ้มอย่างขมขื่น‘เอวลีน เขาจากเธอไปแล้ว’‘เขาจากไปแล้วตลอดกาล…’‘จากนี้เป็นต้นไป เธอจะไม่รู้สึกถึงความอบอุ่น หรือได้รับการดูแลอย่างอ่อนโยนจากเขาได้อีกต่อไปแล้ว’เมเดลีนหันหลังอย่างไร้ชีวิตชีวาและเดินกลับไป แต่ในตอนที่เธอหันหลัง จู่ ๆ เธอก็เจอคนคนหนึ่งยืนอยู่ข้างหลังเธอ จากการเห

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 926

    ชายคนนั้นขมวดคิ้วสวยด้วยความอึดอัดใจ เมื่อเมเดลีนจับมือของเขาแรงขึ้น เขาก็สะบัดเธอออกอย่างรุนแรง เสียงทุ้มต่ำน่าดึงดูดของเขาฟังดูเย็นเยือกมาก“เธอพยายามที่จะให้ฉันสนใจด้วยการทำตัวแบบนี้ใช่ไหม? ฉันไม่สนใจผู้หญิงท้องหรอกนะ เพราะฉะนั้น เลิกตามฉันได้แล้ว”เมื่อฝ่ามือของเมเดลีนว่างเปล่าอีกครั้ง หัวใจของเธอก็ดูเหมือนจะทำตามนั้นและกลวงออก เธอไม่อยากเชื่อว่าเธอกำลังมองชายคนนั้นที่ไม่รู้จักเธอ มันชัดเจนว่าเขาเริ่มไม่ชอบเธอ เธอไม่แน่ใจว่าควรจะมีความสุขหรือเศร้ามากกว่าเธอควรจะรู้สึกมีความสุข อย่าลืมว่า เขายังมีชีวิตอยู่ไม่มีอะไรสำคัญสำหรับเธอมากไปกว่าเขายังมีชีวิตและอยู่ดีเมเดลีนบอกกับตัวเองแบบนั้นและตามเขาไป “เจเรมี่ วิทแมน อย่าไปนะ”เมื่อเขาถูกเมเดลีนหยุดอีกครั้ง ความรู้สึกไม่พอใจก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา “ถ้าเธอยังตื๊อฉันอีก ฉันจะทำให้เธอเสียใจอย่างแน่นอน” เขาเตือนเมเดลีนมองชายที่มีสายตาเย็นชาคนนั้นด้วยแววตาที่เป็นทุกข์ “เจเรมี่ ฉันรู้ว่าต้องมีเหตุผลบางอย่างที่คุณทำตัวแบบนี้ ถ้าคุณไปกับฉัน ฉันจะพิสูจน์กับคุณว่าเราเป็นอะไรกัน”เธอจับมือของเขาไว้และอยากที่จะเดินออกไปกับเขา แต่ในต

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 927

    มือของเมเดลีนที่อยากจะตบหล่อนอีกครั้งถูกตรึงแน่นอยู่กลางอากาศเธอเห็นลาน่ายิ้มอย่างชั่วร้าย แต่ทันใดนั้น หล่อนก็ตีหน้าเศร้าให้กับเจเรมี่ “ฮานส์ เธอทำร้ายฉัน”เมื่อลาน่ากล่าวเช่นนั้น เห็นได้ชัดว่าเมเดลีนรู้สึกได้ถึงแรงที่เพิ่มขึ้นของฝ่ามือของเจเรมี่เธอขมวดคิ้วด้วยความเจ็บปวดและอยากจะรื้อฟื้นความทรงจำของชายคนนั้น แต่สายตาของเจเรมี่มีเพียงแต่การดูถูกเธออย่างเย็นชามันนานมาแล้วตั้งแต่ที่เธอเห็นเขามองเธอด้วยความโหดร้ายเช่นนี้ในตอนนั้น เขากำลังมองเธอในแบบเดียวกันนั่นแสดงให้เห็นว่าเขาลืมเรื่องของเธอไปหมดสิ้น“เธอกล้าดียังไงถึงทำร้ายผู้หญิงของฉัน? เธออยากถูกฆ่ารึไง?” เจเรมี่ดึงข้อมือของเมเดลีนไม่ว่าเธอจะรู้สึกเจ็บปวดข้อมือมากแค่ไหน มันก็ไม่เจ็บมากเท่าคำพูดที่เขาพูดออกมาในตอนนั้น‘ผู้หญิงของเขา’เมเดลีนกลั้นใจร้องไห้ สายตาของเธอยังไม่ยอมแพ้และเฉียบคม “ฉันคือคนเดียวที่เป็นผู้หญิงของคุณ”เธอจ้องสายตาที่เย็นชาของเจเรมี่ “เจเรมี่ คุณไม่มีทางลืมฉันได้ตลอดกาลหรอก สักวันหนึ่ง คุณจะจำฉันได้เอง”เจเรมี่มองสายตาของเธอ มือของเขาดูจะคลายออกเล็กน้อยเมื่อลาน่ารู้สึกว่าเมเดลีนทำให้เจเรมี่หวั

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 928

    อย่างไรก็ตาม ความเจ็บปวดยังคงมาเป็นระลอก ทันใดนั้นเมเดลีนรู้สึกว่าทุกอย่างตรงหน้าเธอค่อย ๆ เริ่มมืดมัวในตอนนั้นเมื่อเธอกำลังจะล้มลงบนพื้น เธอก็จับร่างสีดำที่เข้ามาใกล้เธออย่างรวดเร็วก่อนที่ร่างนั้นจะคว้าเธอไว้ได้อย่างมั่นคง…“เจเรมี่ เจเรมี่…”เมเดลีนยังคงส่งเสียงเรียกชื่อของเจเรมี่อย่างไม่รู้ตัว และทันใดนั้นเอง เธอก็ได้ยินใครบางคนเรียกเธอด้วยความกังวล“เอวลีน ตื่นแล้วเหรอ? เอวลีน”เมเดลีนลืมตาในทันทีและเห็นเอโลอิสกำลังมองเธออย่างใจจดใจจ่อเธอมองไปรอบ ๆ และตระหนักได้ว่าเธออยู่ในโรงพยาบาล“เอวลีน ขอบคุณพระเจ้าที่ลูกโอเค” เอโลอิสถอนหายใจอย่างโล่งอก แต่ก็ยังกังวลอยู่ “ทำไมจู่ ๆ ลูกถึงเป็นลมไปล่ะ? แม่ห่วงมากว่าลูกจะเกิดอุบัติเหตุ”เมเดลีนคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนที่เธอจะหมดสติและหัวใจเธอก็เต้นแรงอีกครั้ง “หนูเห็นเจเรมี่ค่ะ”“อะ อะไรนะ?!” เอโลอิสตกใจและคิดว่าเธอหูแว่ว “เอวลีน ลูกเพิ่งพูดว่าลูกเห็นเจเรมี่ใช่ไหม?”“ใช่ หนูเห็นเขา” เมเดลีนพยักหน้ายืนยันขณะที่น้ำตาร้อน ๆ ก็ไหลลงจากหางตาของเธอ “เขายังมีชีวิตอยู่ค่ะ แม่ เขายังมีชีวิตอยู่ เขาไม่ได้ทิ้งหนูไป”เมื่อเธอกล่าวเช่นนั้น แววตา

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 929

    มีประกายแห่งความหวังในแววตาของเมเดลีนเธอคิดว่าบางทีชายคนนั้นอาจจะยังมีความรู้สึกต่อเธออย่างไรก็ตาม เจเรมี่มองเมเดลีนราวกับว่าเธอเป็นแค่คนแปลกหน้า หรืออาจจะเป็นศัตรูด้วยซ้ำ“เธอตามมาฉันอีกแล้วนะ ใครส่งเธอมา?”กลายเป็นว่าเขาคิดว่าเธอกำลังตามเขาอีกครั้งเมเดลีนรู้ว่าความทรงจำของชายคนนี้ยังคงสูญไป ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจที่จะข่มความรู้สึกเอาไว้ เธอมองเขาอย่างโศกเศร้าและถามว่า “คุณไม่ใช่เจเรมี่จริง ๆ งั้นเหรอ?”เจเรมี่พยายามค้นหาในตัวเมเดลีนโดยการมองเธอ เขาจ้องในดวงตาที่โดดเดี่ยวและเปื้อนน้ำตาของเธออย่างลึกซึ้งเมเดลีนขมวดคิ้วขณะที่เธอยกมือขึ้น ปลายนิ้วกลมของเธออยู่บนแก้มของชายคนนั้นเธอทำได้แค่แตะเบา ๆ ในตอนที่เจเรมี่คว้ามือของเธอแน่น“เธอกำลังทำอะไร?” เขาถามด้วยน้ำเสียงและท่าทีที่เยือกเย็นเป็นอย่างมากสายตาของเมเดลีนดูเจ็บปวด “คุณซิมเมอร์แมน คุณดูเหมือนสามีที่ตายไปแล้วของฉันจริง ๆ”ขณะที่เธอกล่าวเช่นนั้น เธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าเสื้อ ภาพพักหน้าจอของเธอบนโทรศัพท์คือภาพครอบครัวที่พวกเขาถ่ายบนเรือยอชในวันนั้นเจเรมี่ดูประหลาดใจในตอนที่เขาเห็นชายในรูปคนนั้นอย่างไรก็ตาม เ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 930

    เมื่อลาน่าได้ยินสิ่งที่หล่อนกล่าว เธอก็หยุดสูบบุหรี่ขณะที่มีสีหน้าที่ผิดหวัง เมื่อเธอเห็นเมเดลีนกำลังเดินไปที่ประตูโดยไม่รู้สึกกระดากใจใด เธอก็หันหลังไปอย่างรวดเร็ว “ฮานส์ อย่าปล่อยเธอไป”เมเดลีนเพิ่งจะเดินไปยังทางเดินในตอนที่เธอถูกเจเรมี่ดึงอย่างกะทันหันเธอเงยหน้าขึ้นและเห็นสายตาที่ทิ่มแทงอย่างเฉยเมยของชายคนนั้น “ไปขอโทษเธอซะ”น้ำเสียงของเขากำลังสั่งการและท่าทีของเขาก็แข็งกร้าวมีความเจ็บปวดเล็กน้อยในใจของเมเดลีน และจากปลายหางตาของเธอ เธอเห็นรอยยิ้มที่ชั่วร้ายของลาน่าและนาโอมิกำลังมองฉากนี้ถูกคลี่คลายไม่กี่วินาทีต่อมา เมเดลีนก็ยิ้มให้กับชายคนนั้นที่กำลังจับเธอไว้แน่นและพูดเบา ๆ ว่า “ในเมื่อคุณซิมเมอร์แมนอยากให้ฉันขอโทษ งั้นฉันจะขอโทษค่ะ”ลาน่าและนาโอมิอยากจะเห็นเมเดลีนดูทุกข์ทรมาน แต่ภาพต่อหน้าพวกเธอกลับตรงกันข้ามกับสิ่งที่พวกเธอคิดว่าจะเกิดขึ้นโดยสิ้นเชิงเจเรมี่มองรอยยิ้มที่สดใสของเธอและพูดไม่ออกเมเดลีนหลุดจากมือของเจเรมี่อย่างง่ายดาย เธอขอโทษนาโอมิ จากนั้นก็ออกจากวิลล่าไปอย่างสงบหลังจากที่เข้าไปในรถ หน้ากากแห่งความแข็งแกร่งของเมเดลีนก็ถูกฉีกออกหัวใจของเธอเจ็บปวดมาก

Bab terbaru

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1430

    อดัมไม่ได้ให้เชอร์ลี่ย์เข้ามาด้วย ในขณะที่เขาพาทั้งเมเดลีนและเจเรมี่เข้ามาในห้องทำงานตัวเองห้องนั้นกว้างขวางและตกแต่งภายในอย่างหรูหรากว่าที่เห็นในโรงพยาบาล มีอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ดูค่อนข้างล้ำสมัยวางอยู่รอบ ๆเมเดลีนยืนอยู่ข้าง ๆ เฝ้าดูอดัมทำการทดสอบต่าง ๆ กับเจเรมี่ในที่สุดอดัมก็เก็บตัวอย่างเลือดจากเจเรมี่มาวางบนอุปกรณ์เพื่อทำการวินิจฉัยทันทีเธอรู้สึกกระวนกระวายใจในระหว่างที่รอถึงอย่างนั้นเธอก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าสีของตัวอย่างเลือดเจเรมี่ไม่ได้เข้มอย่างที่เคยเป็น ซึ่งนั่นอาจจะเป็นสัญญาณที่ดีประมาณสิบนาทีต่อมา ผลก็ออก“ทุกอย่างโอเคไหมอดัม?” เมเดลีนเอ่ยถาม“ไม่ต้องกังวลลินนี่ อาการผมจะดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน” เจเรมี่จับมือของเธอไว้แล้วปลอบโยน“ถ้าคุณอาการดีขึ้นมากแล้วทำไมวันนั้นคุณถึงทรุดลงกะทันหันแบบนั้นล่ะ?” เธอยังคงเอ่ยอย่างวิตกอดัมไม่ได้พูดอะไร เขาไล่สายตาผ่านรายงานวินิจฉัยสองครั้ง ก่อนจะมีแววตาเป็นประกาย ทว่าในไม่ช้าก็ต้องหายไป“ทุกอย่างดูดีทีเดียว ไม่มีอะไรผิดปกติ” อดัมพูดขณะที่มองเมเดลีน “ไม่ต้องกังวลมากไป เขากำลังค่อย ๆ ฟื้นตัวน่ะ”ได้ยินอย่างนั้นเมเดลีนก็ถอนหายใจโล่งอก

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1429

    เมเดลีนเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่เห็นใครบางคนลงมาจากรถ “เชอร์ลี่ย์ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างเป็นมิตร “ฉันบอกว่าจะกลับบ้านไม่ใช่เหรอคะ นี่บ้านฉันน่ะ”เมเดลีนชี้ไปที่วิลล่าขนาดเล็กข้างหน้า “นี่คือบ้านของคุณเหรอคะ?”“ค่ะ ที่นี่คือบ้านของฉัน” เชอร์ลี่ย์พยักหน้าอย่างมั่นใจ จากนั้นเธอก็เดินไปหาอดัมด้วยท่าทางจริงจัง “อดัม พี่สาวกลับบ้านทั้งทีทำไมดูไม่มีความสุขเลยล่ะ”ข้อมูลใหม่นั้นทำให้เมเดลีนรู้สึกงุนงง “เชอร์ลีย์ คุณเป็นพี่สาวของอดัมเหรอคะ?”“ค่ะ ฉันเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของเขา เรามีพ่อและแม่คนเดียวกัน” เชอร์ลี่ย์แตะไหล่ของอดัมเบา ๆ แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “อดัม ทำไมไม่แนะนำเพื่อนให้ฉันรู้จักเลยล่ะ?”อดัมได้ยินอย่างนั้นก็ฝืนยิ้มออกมาเบา ๆ “ฉันไม่จำเป็นต้องแนะนำหรอก เพราะดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันอยู่แล้ว” เขาก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาจงใจหลีกเลี่ยงเชอร์ลี่ย์ “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างสดใส "ฉันไม่ได้อยู่บ้านมาหลายปี ฉันก็ควรจะได้ชื่นชมบ้านหลังนี้ที่เคยอยู่บ้างนะ”ขณะที่พูดเธอก็เดินนำเข้าไปในบ้านก่อนอดัมเชิญเมเดลีนและเจเรมี่เข้าไป “เข้ามาสิ”เมเดลีนพยักห

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1428

    อดัมอึ้งไปครู่หนึ่ง “ว่าไงนะ? คุณกำลังพูดอะไร? คุณเป็นใคร? เอวลีนอยู่ไหน?”“จำฉันไม่ได้แล้วเหรอ? คุณก็เหมือนพ่อแม่ของคุณนั่นแหละอดัม ไร้หัวใจและโหดร้าย” เชอร์ลี่ย์ล้อเลียนอย่างเย็นชาอดัมเงียบไปชั่วครู่ก่อนสุดท้ายเขาจะตอบสนองกลับมา“เธอเองเหรอ” ราวกับว่ามีบางอย่างมากระตุ้นภายในใจเขาตกตะลึงปนประหลาดใจ“ใช่ ฉันเอง” เชอร์ลี่ย์ตอบอดัมอย่างไม่ลังเล “เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้เราก็คงได้พบกัน แม้ว่าฉันไม่คิดว่านายจะตั้งตารอฉันหรอกใช่ไหม?”อดัมเงียบไปก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “ทำไมเป็นเป็นเธอที่รับโทรศัพท์? เอวลีนอยู่ที่ไหน? เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?”คนฟังเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “ฉันไม่ได้บอกหรอกเหรอ? ว่าเดี๋ยวเขาก็ตายแล้ว ภรรยาที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็จะต้องใจสลายไปด้วยน่ะ”“พูดบ้าอะไรเนี่ย! เขาไม่มีทางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตได้!” น้ำเสียงของอดัมเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเล่นแบบนี้แน่!”อดัมรีบวางสายรอยยิ้มของเชอร์ลี่ย์กว้างขึ้นในขณะที่จ้องหน้าจอที่ค่อย ๆ หรี่แสงลงช้า ๆ“เป็นใครกันถึงมาห้ามไม่ให้ฉันเล่นน่ะอดัม? เป็นตัวแทนของคนสองคนนั้นที่ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนงั้นเหรอ? ฮึ”เธอเย้ยหยันแ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1427

    “เจเรมี่!”เมเดลีนพบว่าไม่สามารถทนรออยู่หน้าห้องน้ำได้อีกต่อไป เธอเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ สิ่งที่เห็นคือเจเรมี่ที่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและเย็นชา ขณะที่ร่างของเชอร์ลี่ย์ล้มลงข้างอ่างอาบน้ำเมเดลีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบเช็คก่อนว่าเจเรมี่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ด้วยความมีมารยาทเธอจึงรีบเข้าไปหาและพยุงเชอร์ลี่ย์เธอเพิ่งเอื้อมมือออกไป แต่โดนเจเรมี่จับแขนไว้แน่น เขาจับไว้แรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บ“อย่าไปแตะต้องตัวเธอ”เจเรมี่เอ่ยเสียงเย็นสุดขีด“เจเรมี่?” เมเดลีนมองแววตาที่เฉียบคมของเขา “คุณโอเคไหม เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้น ทำไมเชอร์ลี่ย์…” “ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณนายวิทแมน ฉันไม่เป็นไร” เชอร์ลี่ย์จับข้างอ่างขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เธอชำเลืองมองสายตาเย็นชาของเจเรมี่จากหางตาก่อนจะหันไปยิ้มให้เมเดลีน“เจเรมี่ไม่ต้องการให้คุณสัมผัสฉันเพราะฉันทำเข็มหักโดยไม่ตั้งใจน่ะค่ะ มันคงจะแย่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บเพราะความผิดพลาดที่ไม่เป็นมืออาชีพของฉัน”จากนั้นเมเดลีนก็เห็นเข็มเล็ก ๆ หักยื่นออกมาจากแขนของเชอร์ลี่ย์หญิงสาวดึงเข็มออกมาอย่างใจเย็นโดยที่คิ้วเรียวของเธอไม่แม้แต่จะขยับเข้าหากัน“เจเร

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1426

    เธอสัมผัสแขนของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล เพราะอุณหภูมิจากร่างกายของเจเรมี่ไม่เพิ่มขึ้นเลย “อุณหภูมิร่างกายของเขาต่ำเพราะเขาแช่น้ำแข็งน่ะค่ะ” เสียงของเชอร์ลี่ย์ดังขึ้นจากด้านหลังเมื่อหันไปมองเมเดลีนก็เห็นเชอร์ลี่ย์ค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมเข็มฉีดยาในมือของเธอ“คุณช่วยรอข้างนอกได้ไหมคะคุณนายวิทแมน? ฉันไม่ชอบให้ใครมาเฝ้าเวลาต้องรักษาคนไข้น่ะค่ะ”เมเดลีนเข้าใจและลุกขึ้น แต่เจเรมี่จับมือเธอไว้เสียก่อน“อย่าไปนะลินนี่”“ไม่เป็นไรเจเรมี่ ให้เชอร์ลี่ย์ฉีดยาให้คุณแล้วคุณจะไม่เป็นไร โอเคไหม?” เมเดลีนเอ่ยราวกับว่าเขาเป็นเด็ก ก่อนจะปล่อยมือ“ขอบคุณนะคะ เชอร์ลี่ย์”“ด้วยความยินดีค่ะ ฉันยินดีที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือค่ะ” เชอร์ลี่ย์ยิ้มเล็กน้อยเมเดลีนได้ยินอย่างนั้นก็ไม่คิดมากก่อนจะเดินออกไปเธอมองเจเรมี่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดประตู เห็นแววของเขาเริ่มมีสีแดงจาง ๆเขากำลังมองเธออย่างอ้อนวอนจู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เชอร์ลี่ย์ก็หันกลับมาตรวจสอบว่าเมเดลีนออกไปจากห้องน้ำหรือยังตอนนั้นเองที่เมเดลีนเห็นรูปร่างสมส่วนของเชอร์ลี่ย์ซึ่งเปียกโช

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1425

    เมเดลีนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ชำเลืองไปมองประตูห้องน้ำที่ปิดแน่น“อีกนิดเดียวมันก็จะจบแล้วเจเรมี่ อดทนอีกนิด“คุณจะปลดปล่อยความเจ็บปวดได้เหมือนที่ผ่านมาไง“ฉันเป็นหมอของคุณ แต่ฉันก็เป็นเพื่อนคุณด้วย ฉันช่วยคุณได้ อา…”เมเดลีนได้ยินเสียงของเชอร์ลี่ย์ดังออกมาไม่หยุดจนกระทั่งเธอกระซิบด้วยน้ำเสียงลุ่มหลงเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเหตุการณ์ภายในห้องน้ำก็เงียบลงพนักงานมองไปที่ห้องน้ำด้วยสายตาแปลก ๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับเมเดลีน“ผมเอาน้ำแข็งไปไว้ในห้องน้ำหมดแล้วครับ คุณนายวิทแมน ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมติดต่อเราได้เลยนะครับ”แล้วเมเดลีนก็ได้สติกลับคืนมาสู่ความจริง “ขอบคุณค่ะ”“ด้วยความยินดีครับ” พนักงานยิ้มเล็กน้อยและจากไปเมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเชอร์ลี่ย์ไปที่ห้องน้ำ เมื่อเอื้อมมือไปเปิดประตูก็พบว่าประตูถูกล็อคจากด้านใน“ฉันเอาของขึ้นมาให้แล้วนะคะ เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?” เมเดลีนถามในขณะที่ไม่มีเสียงตอบรับมาจากข้างใน“เชอร์ลี่ย์? เชอร์ลี่ย์? เจเรมี่! เจเรมี่!" เธอเริ่มตื่นตระหนก และไม่สามารถทนต่อความเงียบในขณะนี้ได้อีกต่อไปก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูซ้ำ ๆ จนข้อนิ้วเริ่มแดง“

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1424

    เมเดลีนขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว ขณะที่ก้าวออกไปเธอก็เห็นใครบางคนที่คุ้นเคยอยู่ตรงทางเดิน“เชอร์ลี่ย์?” เมเดลีนเรียกออกมาอย่างลังเลผู้หญิงที่เดินห่างออกไปเล็กน้อยหยุดเดินแล้วหันมามอง “ใช่ ฉันเองค่ะ คุณนายวิทแมน” เชอร์ลี่ย์ยิ้มและอธิบาย “ฉันลืมของบางอย่างไว้ในห้อง ก็เลยกลับมาหยิบ”เมเดลีนวิ่งไปหาเชอร์ลี่ย์ ผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างจากผู้ช่วยชีวิตของเธอในขณะนี้“พิษในร่างกายของเจเรมี่กำเริบกะทันหัน คุณเคยรักษาเขาใช่ไหมเชอร์ลี่ย์? คุณน่าจะช่วยเขาได้อีกครั้ง! ได้โปรดเถอะค่ะ ตอนนี้เขากำลังเจ็บปวดมาก!”ในตอนนั้นสีหน้าของเชอร์ลี่ย์ก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมา “ตอนนี้เจเรมี่อยู่ที่ไหนคะ?”“ในห้องค่ะ!”“รีบพาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!” เชอร์ลี่ย์รีบเดินตามเมเดลีนไปเมื่อเข้าไปในห้องเมเดลีนก็เห็นว่าเจเรมี่สามารถลุกขึ้นนั่งพิงกับเตียงได้แล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปหาเขาทันที “คุณจะไม่เป็นไรเจเรมี่ เชอร์ลี่ย์บังเอิญกลับมาที่โรงแรมเพราะลืมของเอาไว้ เธอสามารถช่วยคุณได้แน่!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นดวงตาคมกริบก็หรี่ลง และเมื่อเห็นเชอร์ลี่ย์เดิยเข้ามาหา เขาก็ขยับตัวออกอย่างรังเกียจเชอร์ลี่ย์เองก็เห็นความไม่พ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1423

    เมเดลีนวิ่งออกจากห้องน้ำและเห็นเจเรมี่นอนกองอยู่บนพื้นข้างเตียง“เจเรมี่!”เธอรีบวิ่งไปคุกเข่าลงข้าง ๆ เขาอย่างลนลาน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันราวกับว่าเขากำลังทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หัวใจของเมเดลีนเต้นรัวด้วยความตื่นตระหนก“เกิดอะไรขึ้นน่ะเจเรมี่? ยาพิษออกฤทธิ์อีกแล้วใช่ไหม?”เธอดึงไหล่ของเจเรมี่เพื่อให้เขาพิงมาที่ตัวเธอหากทำได้เธอก็อยากจะพาเขาไปที่เตียง แต่เธอกลับไม่แข็งแรงพอ“เกิดอะไรขึ้น? อดัมบอกเองนี่ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อย แล้วทำไมตอนนี้อาการของคุณกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว”เมเดลีนกระวนกระวายขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ และหยดน้ำตาใส ๆ ของเธอก็ตกลงบนใบหน้าของเจเรมี่“ไม่ต้องกังวลลินนี่” เจเรมี่พูดผ่านความเจ็บปวด พลางเอื้อมมือไปลูบแก้มของเธอเบา ๆ “ผมชินกับความเจ็บปวดแล้ว มันจะเจ็บไม่นาน เดี๋ยวผมก็อาการดีขึ้น”เขาปลอบโยนในขณะที่คลี่ยิ้มเพื่อคลายความกังวลของอีกฝ่ายแต่ยิ่งเจเรมี่คำนึงถึงอารมณ์ความรู้สึกของเธอมากเท่าไหร่ หัวใจของเมเดลีนก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น“อดัม ฉันจะโทรหาอดัม เขารู้ว่าต้องทำยังไง!” เมเดลีนรีบควานหาโทรศัพท์แล้วโทรหาอดัมทันทีแต่กลับไม่มีใครรับ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1422

    “สำหรับฉัน?” เมเดลีนรับของขวัญมาด้วยความสับสน ก่อนจะเห็นว่ามีข้อความติดมาด้วยในข้อความเขียนเอาไว้ว่า : [ฉันรีบไปหน่อยก็เลยไม่มีเวลาหาของขวัญสำหรับการเจอกันที่ดีกว่านี้ให้คุณ แต่หวังว่าคุณจะชอบสิ่งนี้นะคะ] ลงชื่อเชอร์ลี่ย์นี่เป็นของขวัญหลังจากพบกันครั้งแรกจากเชอร์ลี่ย์งั้นเหรอ?เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ “คุณมีข้อมูลติดต่อเชอร์ลี่ย์ไหมเจเรมี่? ฉันอยากจะขอบคุณเธอ”“ไม่” เจเรมี่ตอบห้วน ๆ “ไปกันเถอะ ส่วนอันนี้ก็ฝากพนักงานเอาไว้ที่นี่”“ทำแบบนั้นมันจะไม่ดูเสียมารยาทไปเหรอคะ?” เมเดลีนครุ่นคิดและตัดสินใจเอาของสิ่งนั้นกลับไปที่ห้องด้วยในที่สุด เจเรมี่ไม่พูดอะไรมากแล้วกลับไปที่ห้องพร้อมเมเดลีนระหว่างทางกลับเธอเปิดกล่องแล้วพบชุดอโรมาเทอราพีข้างในรูปร่างของขวดนั้นเป็นรูปงูดูแปลกตาเมเดลีนที่ไวต่อกลิ่นและเชี่ยวชาญด้านการผสมน้ำหอม เธอจึงลองดมดูแต่นอกจากกลิ่นปกติที่เคยดมแล้ว เธอสังเกตว่าสิ่งนี้มีกลิ่นบางอย่างที่เธอไม่เคยได้กลิ่นจากที่ไหนมาก่อนอยู่ด้วย“วางมันลงแล้วไปกันเถอะ ลินนี่ เดี๋ยวแผนวันนี้เราพังหมดนะ” น้ำเสียงราวกับว่าเจเรมี่กำลังเตือนเธอ เขาดูเกลียดของขวัญชิ้นนี้จริง ๆคำพูดของ

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status