LOGINShare
บทที่ 81
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 82
มาเดลีนจับแก้มขวาข้างที่พึ่งโดนตบอย่างปวดร้าว เธอรู้งงงวยกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอันรวดเร็วนี้“มาเดลีน ยัยผู้หญิงสารเลว! ยัยแม่มดชั่วร้าย!” เอโลอิสกรีดร้องขณะที่เธอชี้ไประยะจมูกของมาเดลีนมาเดลีนไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงรู้สึกอกสั่นขวัญผวาเมื่อเห็นการจ้องมองที่กินเลือดกินเนื้อของ เอโลอิส“คุณนายมอนต์โกเมอรีเหตุใดคุณถึงตบฉัน?” มาเดลีนพยายามสงบสติอารมณ์แต่หัวใจของเธอกลับเต้นแรง“เธอยังมีหน้าจะถามฉันอีกหรอว่าทำไม?” เอโลอิสชี้ไปที่มาเดลีนอย่างโกรธเกรี้ยว “เธอร่วมมือกับคนอื่นลักพาตัวหลานชายของฉันไปหนำซ้ำเธอยังกล้ารังแกลูกสาวที่แสนเลอค่าของฉัน เมเรดิธ! และตอนนี้ เธอกำลังยั่วยุผู้ชายอีกคนเพื่อให้เขาอยู่ข้างเธอ เขาส่งจดหมายของทนายความให้เมอร์และบอกว่าเธอจงใจทำร้ายคนด้วยกาแฟร้อน!”หลังจบประโยคเพียงเสี้ยววินาที จดหมายถูกโยนไปที่ใบหน้าของมาเดลีนด้วยความโกรธ “มาเดลีน เธอมันเป็นหญิงที่ร้ายกาจ! ขอบคุณพระเจ้าที่พ่อแม่ของเธอเสียชีวิตเร็ว ถ้าไม่อย่างนั้นพวกเขาจะต้องตายเพราะความอับอาย! หากเธอเป็นลูกสาวของฉันล่ะก็นะ ฉันคงตัดหางปล่อยวัดไม่เหลียวแลเธออีกต่อไป!”เมื่อมาเดลีนได้ยินเอโลอิสตะคอกใส่เธอ คำพ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 83
มาเดลีนอดคิดสงสัยไม่ได้ว่าอลิซาเบธมีความซับซ้อนผิดปกติทางบุคลิกภาพที่หลากหลายของเธอ วิธีที่หล่อนปฏิบัติต่อเธอนั้นดูไม่สอดคล้องกันมากนักในขณะนี้ร่างสูงและเพรียวปรากฏขึ้นที่ประตูดวงตาของอลิซาเบธลุกวาวทันที “คุณวิทแมน ทำไมคุณถึงมาที่นี่?”อาการของเธอเปลี่ยนไป ตอนนี้หล่อนดูอ่อนโยนมากเมื่อพนักงานที่เหลือได้ยิน ดังนั้นพวกเขาวางกระเป๋าที่ถือลงและยิ้มให้เฟลิเป้อย่างเคารพ “คุณวิทแมน”ในที่สุดมาเดลีนดึงสติของเธอกลับมา จากนั้น การทักทายจากพนักงานที่เหลือสิ้นสุดลง มันจะเหมือนกับว่าเธอพยายามที่จะโดดเด่นถ้าเธอเอ่ยทักทายเขาตอนนี้ ดังนั้น เธอจึงพยักหน้าและยิ้มให้เฟลิเป้เท่านั้นเฟลิเป้ยิ้มให้มาเดลีนก่อนจะเดินเข้าไป เขามีลักษณะที่มีภูมิฐานที่ดี อีกทั้งความหล่อเหล่าและสง่างามมาก“ทุกคน ขอบคุณสำหรับการทำงานหนัก ขอให้โชคดีกับโครงการใหม่” เขากล่าวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนอลิซาเบธมองเพื่อนร่วมงานของเธอทันทีและทุกคนก็เข้าใจความหมายทันที “ขอบคุณสำหรับความห่วงใย คุณวิทแมน เราจะทำให้ดีที่สุด!”“ดีมาก” เฟลิเป้พยักหน้าอลิซาเบธเล่นกับผมยาวและหยิกของเธอ เธอม้วนมันไปมาขณะที่เธอเฝ้ารอให้เฟลิเป้เดินเข้าใกล้เธ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 84
เมื่อเห็นเฟลิเป้ยืนอยู่คู่กับมาเดลีน ความหนาวเย็นได้ปรากฏในดวงตาของเจเรมี่เขาช้อนสายตาอันเย็นชานั้นขึ้นมองและมาเดลีนรู้สึกได้ว่าหัวใจของเธอเต้นผิดจังหวะในทันทีแม้ว่าเขาจะไม่ใช่ผู้ชายที่เธอสนใจ แต่ร่างกายของเธอยังคงบอกเป็นนัยว่าเธอยังไม่สามารถไปจากเงาของเขาได้“เจเรมี่?” เฟลิเป้เดินออกจากลิฟต์ด้วยความประหลาดใจ “นายมาที่นี่เพื่อรับแมดดี้งั้นหรอ?”“มันไม่ใช่ธุระของคุณ” น้ำเสียงของเจเรมี่เย็นชา ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่ใบหน้าของมาเดลีน “ทำไมเธอถึงตัดสายผม?”“เมื่อกี้เป็นนายเองหรอที่โทรเข้าหาแมดดี้?” เฟลิเป้กล่าวพร้อมกับหัวเราะ “แมดดี้พูดที่เล่นว่าเป็นเบอร์ของนักล่อลวงก่อนจะตัดสายทิ้งไป ทั้งสองคนทะเลาะกันงั้นหรอ?”หลังจากที่เขาได้ยินในสิ่งที่ลุงตัวเองพูดออกมา มาเดลีนเห็นใบหน้าของเจเรมี่มืดลงอย่างน่ากลัวเขาพุ่งสายตาจ้องมองเธอ “รออะไรอยู่? กลับกัน”เจเรมี่พูดพร้อมจับมือมาเดลีนเป็นฤดูหนาวในขณะนี้ที่จริงมันควรจะหนาวมาก แต่นั้นทำให้ มาเดลีนรู้สึกได้ว่ามือของเจเรมี่กำลังไหม้เเผดเผาอากาศภายนอกทั้งหมดนี้สิ้นไปเธอจินตนาการถึงเขาที่จับมือเธอเพื่อพาข้ามถนนหลายครั้งก่อนหน้านี้มันก็แค่เมื่อ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 85
เมื่อเมเรดิธเห็นเจเรมี่และมาเดลีนเดินเข้ามาด้วยกัน เธอแทบคลั่งมือของเธอถูกกำแน่นเข้าด้วยกัน มีบางอย่างที่น่ากลัวในดวงตาของเธอแต่เธอไม่สามารถทำอะไรกับมันได้ไม่เพียงเท่านั้น เธอเห็นเฟลิเป้ เธอตกใจมากที่เห็นเขามาที่นี่ด้วย!ผู้ชายคนนั้นคือลุงของเจเรมี่!เธอรู้สึกไม่สบายใจยิ่งขึ้น เธอคิดไม่ถึงมาก่อนว่าลุงของเจเรมี่คือคนที่ยืนกรานต่อสู้ในนามของมาเดลีนในวันนั้นยิ่งไปกว่านั้น ผู้ชายคนนี้ยังยื่นจดหมายฟ้องทนายความให้เธออีกด้วย!เธอมองเฟลิเป้อย่างประหม่า เธอยืนอยู่ที่ด้านหนึ่งและแสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเฟลิเป้เห็นเมเรดิธเช่นกัน เขาหลบสายตาด้วยท่าทีสงบมาเดลีนถูกเจเรมี่ลากมานั่งข้างๆ ในขณะที่ เมเรดิธนั่งอยู่อีกด้านของเจเรมี่ ในขณะที่หล่อนนั่งลง หล่อนรินไวน์และหยิบอาหารให้เจเรมี่เหมือนภรรยาน้อยที่สมบูรณ์แบบมาเดลีนรู้สึกว่าการเห็นหล่อนทำเช่นนั้นเป็นสิ่งที่อุจาดตา บนโต้ะมีอาหารทุกประเภทแต่เธอไม่รู้สึกอยากอาหารมากนัก นอกจากนี้ เนื่องจากสุขภาพของเธอ เธอจึงกินได้เฉพาะของที่เป็นอาหารอ่อนๆเท่านั้น“นี่คืออาหารจานเด็ดของแม่ เธอไม่เคยลองมาก่อน นี้ ลองดูสิ” จู่ๆเจเรมี่ก็ใส่แกงลงไปในชามขอ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 86
มาเดลีนไอออกมาโดยที่ไม่ทันได้ตั้งตัว เธอรีบเอื้อมมือไปดึงกระดาษทิชชู่ออกเพื่อซับเลือด เธอแทบคลั่ง เพราะเธอเองไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงอาเจียนเป็นเลือด ถึงอย่างนั้น เธอไม่ต้องการให้เจเรมี่เห็นสิ่งนี้“มาเดลีน! ฉันไม่สนว่าเธอจะไม่อยากกินมันแค่ไหน แต่ทำไมเธอถึงทำให้อาหารของฉันมัวหมองเช่นนี้”คุณหญิงวิทแมนไม่ทันได้สังเกตว่ามีเลือดปนในแกงมาเดลีนที่อาเจียนออกมา เธอชี้ไปที่มาเดลีนและกรีดร้องด้วยความโกรธ“บอกฉันก่อนที่เธอจะมาที่นี่ในครั้งต่อไปเพื่อที่ฉันจะได้ไม่โผล่มาที่นี่! ฉันไม่อยากเจอเธออีกแม้แต่ครั้งเดียว!”“อย่าโกรธไปเลยนะคะ คุณหญิงวิทแมน” เมเรดิธวิ่งเข้่าไปอย่างรวดเร็วเพื่อปลอบประโลมเธอ เเต่แล้ว หล่อนไม่ลืมที่จะมองกลับไปที่มาเดลีนก่อนจะส่งยิ้มเยาะให้เธอหล่อนเห็นอย่างชัดเจนว่ามาเดลีนกำลังกระอักเลือดหล่อนรู้ดีว่ามาเดลีนไม่สามารถผ่าตัดเนื้องอกของเธอในการรักษาได้ อายุขัยของเธอจะสั้นลงถ้าเธอกินอาหารที่ทำให้เกิดอาการดังกล่าวในตอนนี้ถ้ามาเดลีนเสียชีวิต โอกาสที่คนอย่างหล่อนจะได้เป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายก็จะมาถึง“เธอพยายามที่จะผลักไสผมออกไปจากชีวิตใช่ไหม?” เจเรมี่คำรามอย่างโกรธเกรี้ยวข้
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 87
มันช่างหนาวเย็นมันหนาวมากจนหัวใจของมาเดลีนบีบแข็งตัวแทบช็อคในทันทีอย่างไรก็ตาม เธอมีความหวังว่ามันอาจจะเย็นลง มันจะดีมากถ้ามันหนาวจนให้ความรู้สึกชาไปทั้งตัวนั่นคือเธอจะไม่ต้องรู้สึกเจ็บปวดอีกต่อไป ไม่ว่าจะเป็นร่างกาย หรือหัวใจของเธอเจเรมี่สังเกตุเห็นมาเดลีนไม่ดิ้นรนหรือต่อต้านใดๆเลย ดังนั้น เขาจึงหยุดสิ่งการกระทำของตัวเองและดึงมาเดลีนขึ้นมาในขณะที่เธอตัวสั่นเขาเห็นว่าใบหน้าของเธอขาวราวกับหิมะใบหน้าของเธอไม่มีสีสันหลงเหลืออยู่เลยแม้แต่น้อยเธอดูเหมือนหุ่นเชิดที่มีเลือดไหลออกมาจากร่างกาย สิ่งที่เหลืออยู่มีเพียงเปลือกที่ว่างเปล่าของมันจู่ๆเจเรมี่รู้สึกกลัวขึ้นมาทันที “มาเดลีน มาเดลีน …”เขาเรียกชื่อเธอแต่เธอไม่ตอบรับ“มาเดลีน อย่าแกล้งตาย! ผมบอกให้เธอพูด!” หัวใจของเจเรมี่เต้นเร็วมากเขารู้สึกราวกับว่ามันเกินพิกัด ความกลัวที่เขาไม่เคยรู้สึกมาก่อนเริ่มครอบงำเขาเมื่อเห็นว่ามาเดลีนยังคงไม่ไหว เขาจึงอุ้มเธอและวางเธอลงบนเตียงเขารีบไปเอาเสื้อผ้าที่สะอาดมาให้เธอเปลี่ยน แต่เขาหันกลับมาและเห็นมาเดลีนลุกขึ้นนั่งเจเรมี่รู้สึกราวกับว่าเขาถูกหลอกอย่างแรง เขาโยนเสื้อผ้าลงพื้นแล้วพุ่งตั
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 88
ในทันทีที่เธอพูดจบ มันให้ความรู้สึกราวกับว่าอากาศรอบตัวพวกเขากลายเป็นน้ำแข็งไปเจเรมี่อยู่เหนือผู้หญิงที่อยู่ข้างใต้ตัวเขา “เธอพูดอะไร? พูดอีกทีสิ”“เรา หย่า” มาเดลีนพูดซ้ำโดยไม่ลังเล ทั้งสองคำนั้นหนักแน่นและชัดเจนอากาศเริ่มเงียบอีกครั้ง หลังจากนั้นไม่กี่วินาที เจเรมี่โวยวายเสียงดังลั่น ดวงตาของเขาที่ดูเหมือนเป็นซาตาน มันดูมืดและดูเหมือนว่าทั้งหมดกำลังกัดกินเธออย่างหิวโหย“หย่างั้นเหรอ? อย่าแม้แต่จะคิดเรื่องนี้!”คำพูดที่เยือกเย็นที่แสนเสียดแทงกระดูกเหล่านั้นหลุดรอดออกมาจากริมฝีปากอันเย้ายวนของเขา“เธอไม่อยากเป็นผู้หญิงของผมเหรอ? ผมจะเติมเต็มความปรารถนาของเธอเอง”มาเดลีนรู้สึกว่าตัวเองพังทลายขณะมองไปที่รอยยิ้มที่น่ากลัวของเขา“ฉันไม่ต้องการให้คุณทำตามความปรารถนาของฉัน! เจเรมี่ วิทแมน ฉันต้องการหย่ากับคุณ!”“ฝันไปเถอะ” เจเรมี่ปฏิเสธเธออย่างไร้ความปรานี จากนั้น เขาบีบกรามของเธอแน่น “เธอต้องการหย่ากับผมเพียงเพราะเธอมีผู้ชายคนอื่น? มาเดลีน เธอไร้ยางอายแค่ไหน?”'มาเดลีน เธอไร้ยางอายแค่ไหน?'คำสบประมาทของเขามักออกมาอย่างง่ายดายเสมอ ดวงตาของเขาดูน่ากลัวกว่าเดิม“เธอบอกว่าเธอมีลูก
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 89
“เธอดูโทรมลงไปนะ”เมื่อมาเดลีนได้ยินเฟลิเป้พูดดังนั้น เธอสัมผัสใบหน้าของเธออย่างเชื่องช้าอย่างอดไม่ได้เธอกำลังป่วยร่างกายของเธอแย่ลงเรื่อยๆ แน่นอนว่าเธอจะดูอ่อนแอเล็กน้อย“เธอไม่เป็นไรใช่ไหม?” เขาถามอย่างห่วงใย“ขอบคุณสำหรับการใส่ใจ คุณวิทแมน แต่ฉันสบายดี”มาเดลีนขอบคุณเขาอย่างรวดเร็วก่อนจะลุกขึ้นจากไปเธอนึกขึ้นได้ว่าเธอและเขามีส่วนเกี่ยวข้องกันในทางไหนเขาเป็นลุงของเจเรมี่สามีของเธอนั่นทำให้เธอรู้สึกเสียใจมาก“เธอหยุดเรียกผมว่าคุณวิทแมนได้เมื่อไม่มีใครอยู่”มาเดลีนลังเลแล้วเธอก็พูดว่า “ฉันจะไปแล้วนะคะ คุณลุง”“ที่จริง ผมอายุมากกว่าเจเรมี่แค่สามปี ผมไม่ชอบถูกเรียกว่าลุง ดังนั้นเธอสามารถเรียกผมด้วยชื่อของผมได้”มาเดลีนถึงกับผงะ จากนั้น เธอก็พยักหน้า “ฉันจะกลับไปทำงานต่อแล้วนะคะ คุณวิทแมน”เฟลิเป้มองไปที่มาเดลีนแล้วยิ้มออกมาอย่างอบอุ่น “ไปเถอะ”…มาเดลีนทุ่มเทให้ความสำคัญกับงานของเธออย่างมาก เธอทำได้เพียงลืมเรื่องต่างๆและผู้คนที่ทำให้เธอไม่มีความสุขด้วยการทำเช่นนี้โปรเจคที่มีระยะเวลาหนึ่งเดือนของพวกเขาดำเนินไปได้ครึ่งทางแล้ว มาเดลีนค่อนข้างพอใจกับส่วนที่เธอรับผิดชอบตามค
Latest chapter
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1430
อดัมไม่ได้ให้เชอร์ลี่ย์เข้ามาด้วย ในขณะที่เขาพาทั้งเมเดลีนและเจเรมี่เข้ามาในห้องทำงานตัวเองห้องนั้นกว้างขวางและตกแต่งภายในอย่างหรูหรากว่าที่เห็นในโรงพยาบาล มีอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ดูค่อนข้างล้ำสมัยวางอยู่รอบ ๆเมเดลีนยืนอยู่ข้าง ๆ เฝ้าดูอดัมทำการทดสอบต่าง ๆ กับเจเรมี่ในที่สุดอดัมก็เก็บตัวอย่างเลือดจากเจเรมี่มาวางบนอุปกรณ์เพื่อทำการวินิจฉัยทันทีเธอรู้สึกกระวนกระวายใจในระหว่างที่รอถึงอย่างนั้นเธอก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าสีของตัวอย่างเลือดเจเรมี่ไม่ได้เข้มอย่างที่เคยเป็น ซึ่งนั่นอาจจะเป็นสัญญาณที่ดีประมาณสิบนาทีต่อมา ผลก็ออก“ทุกอย่างโอเคไหมอดัม?” เมเดลีนเอ่ยถาม“ไม่ต้องกังวลลินนี่ อาการผมจะดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน” เจเรมี่จับมือของเธอไว้แล้วปลอบโยน“ถ้าคุณอาการดีขึ้นมากแล้วทำไมวันนั้นคุณถึงทรุดลงกะทันหันแบบนั้นล่ะ?” เธอยังคงเอ่ยอย่างวิตกอดัมไม่ได้พูดอะไร เขาไล่สายตาผ่านรายงานวินิจฉัยสองครั้ง ก่อนจะมีแววตาเป็นประกาย ทว่าในไม่ช้าก็ต้องหายไป“ทุกอย่างดูดีทีเดียว ไม่มีอะไรผิดปกติ” อดัมพูดขณะที่มองเมเดลีน “ไม่ต้องกังวลมากไป เขากำลังค่อย ๆ ฟื้นตัวน่ะ”ได้ยินอย่างนั้นเมเดลีนก็ถอนหายใจโล่งอก
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1429
เมเดลีนเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่เห็นใครบางคนลงมาจากรถ “เชอร์ลี่ย์ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างเป็นมิตร “ฉันบอกว่าจะกลับบ้านไม่ใช่เหรอคะ นี่บ้านฉันน่ะ”เมเดลีนชี้ไปที่วิลล่าขนาดเล็กข้างหน้า “นี่คือบ้านของคุณเหรอคะ?”“ค่ะ ที่นี่คือบ้านของฉัน” เชอร์ลี่ย์พยักหน้าอย่างมั่นใจ จากนั้นเธอก็เดินไปหาอดัมด้วยท่าทางจริงจัง “อดัม พี่สาวกลับบ้านทั้งทีทำไมดูไม่มีความสุขเลยล่ะ”ข้อมูลใหม่นั้นทำให้เมเดลีนรู้สึกงุนงง “เชอร์ลีย์ คุณเป็นพี่สาวของอดัมเหรอคะ?”“ค่ะ ฉันเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของเขา เรามีพ่อและแม่คนเดียวกัน” เชอร์ลี่ย์แตะไหล่ของอดัมเบา ๆ แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “อดัม ทำไมไม่แนะนำเพื่อนให้ฉันรู้จักเลยล่ะ?”อดัมได้ยินอย่างนั้นก็ฝืนยิ้มออกมาเบา ๆ “ฉันไม่จำเป็นต้องแนะนำหรอก เพราะดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันอยู่แล้ว” เขาก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาจงใจหลีกเลี่ยงเชอร์ลี่ย์ “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างสดใส "ฉันไม่ได้อยู่บ้านมาหลายปี ฉันก็ควรจะได้ชื่นชมบ้านหลังนี้ที่เคยอยู่บ้างนะ”ขณะที่พูดเธอก็เดินนำเข้าไปในบ้านก่อนอดัมเชิญเมเดลีนและเจเรมี่เข้าไป “เข้ามาสิ”เมเดลีนพยักห
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1428
อดัมอึ้งไปครู่หนึ่ง “ว่าไงนะ? คุณกำลังพูดอะไร? คุณเป็นใคร? เอวลีนอยู่ไหน?”“จำฉันไม่ได้แล้วเหรอ? คุณก็เหมือนพ่อแม่ของคุณนั่นแหละอดัม ไร้หัวใจและโหดร้าย” เชอร์ลี่ย์ล้อเลียนอย่างเย็นชาอดัมเงียบไปชั่วครู่ก่อนสุดท้ายเขาจะตอบสนองกลับมา“เธอเองเหรอ” ราวกับว่ามีบางอย่างมากระตุ้นภายในใจเขาตกตะลึงปนประหลาดใจ“ใช่ ฉันเอง” เชอร์ลี่ย์ตอบอดัมอย่างไม่ลังเล “เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้เราก็คงได้พบกัน แม้ว่าฉันไม่คิดว่านายจะตั้งตารอฉันหรอกใช่ไหม?”อดัมเงียบไปก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “ทำไมเป็นเป็นเธอที่รับโทรศัพท์? เอวลีนอยู่ที่ไหน? เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?”คนฟังเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “ฉันไม่ได้บอกหรอกเหรอ? ว่าเดี๋ยวเขาก็ตายแล้ว ภรรยาที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็จะต้องใจสลายไปด้วยน่ะ”“พูดบ้าอะไรเนี่ย! เขาไม่มีทางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตได้!” น้ำเสียงของอดัมเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเล่นแบบนี้แน่!”อดัมรีบวางสายรอยยิ้มของเชอร์ลี่ย์กว้างขึ้นในขณะที่จ้องหน้าจอที่ค่อย ๆ หรี่แสงลงช้า ๆ“เป็นใครกันถึงมาห้ามไม่ให้ฉันเล่นน่ะอดัม? เป็นตัวแทนของคนสองคนนั้นที่ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนงั้นเหรอ? ฮึ”เธอเย้ยหยันแ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1427
“เจเรมี่!”เมเดลีนพบว่าไม่สามารถทนรออยู่หน้าห้องน้ำได้อีกต่อไป เธอเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ สิ่งที่เห็นคือเจเรมี่ที่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและเย็นชา ขณะที่ร่างของเชอร์ลี่ย์ล้มลงข้างอ่างอาบน้ำเมเดลีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบเช็คก่อนว่าเจเรมี่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ด้วยความมีมารยาทเธอจึงรีบเข้าไปหาและพยุงเชอร์ลี่ย์เธอเพิ่งเอื้อมมือออกไป แต่โดนเจเรมี่จับแขนไว้แน่น เขาจับไว้แรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บ“อย่าไปแตะต้องตัวเธอ”เจเรมี่เอ่ยเสียงเย็นสุดขีด“เจเรมี่?” เมเดลีนมองแววตาที่เฉียบคมของเขา “คุณโอเคไหม เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้น ทำไมเชอร์ลี่ย์…” “ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณนายวิทแมน ฉันไม่เป็นไร” เชอร์ลี่ย์จับข้างอ่างขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เธอชำเลืองมองสายตาเย็นชาของเจเรมี่จากหางตาก่อนจะหันไปยิ้มให้เมเดลีน“เจเรมี่ไม่ต้องการให้คุณสัมผัสฉันเพราะฉันทำเข็มหักโดยไม่ตั้งใจน่ะค่ะ มันคงจะแย่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บเพราะความผิดพลาดที่ไม่เป็นมืออาชีพของฉัน”จากนั้นเมเดลีนก็เห็นเข็มเล็ก ๆ หักยื่นออกมาจากแขนของเชอร์ลี่ย์หญิงสาวดึงเข็มออกมาอย่างใจเย็นโดยที่คิ้วเรียวของเธอไม่แม้แต่จะขยับเข้าหากัน“เจเร
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1426
เธอสัมผัสแขนของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล เพราะอุณหภูมิจากร่างกายของเจเรมี่ไม่เพิ่มขึ้นเลย “อุณหภูมิร่างกายของเขาต่ำเพราะเขาแช่น้ำแข็งน่ะค่ะ” เสียงของเชอร์ลี่ย์ดังขึ้นจากด้านหลังเมื่อหันไปมองเมเดลีนก็เห็นเชอร์ลี่ย์ค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมเข็มฉีดยาในมือของเธอ“คุณช่วยรอข้างนอกได้ไหมคะคุณนายวิทแมน? ฉันไม่ชอบให้ใครมาเฝ้าเวลาต้องรักษาคนไข้น่ะค่ะ”เมเดลีนเข้าใจและลุกขึ้น แต่เจเรมี่จับมือเธอไว้เสียก่อน“อย่าไปนะลินนี่”“ไม่เป็นไรเจเรมี่ ให้เชอร์ลี่ย์ฉีดยาให้คุณแล้วคุณจะไม่เป็นไร โอเคไหม?” เมเดลีนเอ่ยราวกับว่าเขาเป็นเด็ก ก่อนจะปล่อยมือ“ขอบคุณนะคะ เชอร์ลี่ย์”“ด้วยความยินดีค่ะ ฉันยินดีที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือค่ะ” เชอร์ลี่ย์ยิ้มเล็กน้อยเมเดลีนได้ยินอย่างนั้นก็ไม่คิดมากก่อนจะเดินออกไปเธอมองเจเรมี่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดประตู เห็นแววของเขาเริ่มมีสีแดงจาง ๆเขากำลังมองเธออย่างอ้อนวอนจู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เชอร์ลี่ย์ก็หันกลับมาตรวจสอบว่าเมเดลีนออกไปจากห้องน้ำหรือยังตอนนั้นเองที่เมเดลีนเห็นรูปร่างสมส่วนของเชอร์ลี่ย์ซึ่งเปียกโช
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1425
เมเดลีนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ชำเลืองไปมองประตูห้องน้ำที่ปิดแน่น“อีกนิดเดียวมันก็จะจบแล้วเจเรมี่ อดทนอีกนิด“คุณจะปลดปล่อยความเจ็บปวดได้เหมือนที่ผ่านมาไง“ฉันเป็นหมอของคุณ แต่ฉันก็เป็นเพื่อนคุณด้วย ฉันช่วยคุณได้ อา…”เมเดลีนได้ยินเสียงของเชอร์ลี่ย์ดังออกมาไม่หยุดจนกระทั่งเธอกระซิบด้วยน้ำเสียงลุ่มหลงเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเหตุการณ์ภายในห้องน้ำก็เงียบลงพนักงานมองไปที่ห้องน้ำด้วยสายตาแปลก ๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับเมเดลีน“ผมเอาน้ำแข็งไปไว้ในห้องน้ำหมดแล้วครับ คุณนายวิทแมน ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมติดต่อเราได้เลยนะครับ”แล้วเมเดลีนก็ได้สติกลับคืนมาสู่ความจริง “ขอบคุณค่ะ”“ด้วยความยินดีครับ” พนักงานยิ้มเล็กน้อยและจากไปเมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเชอร์ลี่ย์ไปที่ห้องน้ำ เมื่อเอื้อมมือไปเปิดประตูก็พบว่าประตูถูกล็อคจากด้านใน“ฉันเอาของขึ้นมาให้แล้วนะคะ เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?” เมเดลีนถามในขณะที่ไม่มีเสียงตอบรับมาจากข้างใน“เชอร์ลี่ย์? เชอร์ลี่ย์? เจเรมี่! เจเรมี่!" เธอเริ่มตื่นตระหนก และไม่สามารถทนต่อความเงียบในขณะนี้ได้อีกต่อไปก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูซ้ำ ๆ จนข้อนิ้วเริ่มแดง“
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1424
เมเดลีนขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว ขณะที่ก้าวออกไปเธอก็เห็นใครบางคนที่คุ้นเคยอยู่ตรงทางเดิน“เชอร์ลี่ย์?” เมเดลีนเรียกออกมาอย่างลังเลผู้หญิงที่เดินห่างออกไปเล็กน้อยหยุดเดินแล้วหันมามอง “ใช่ ฉันเองค่ะ คุณนายวิทแมน” เชอร์ลี่ย์ยิ้มและอธิบาย “ฉันลืมของบางอย่างไว้ในห้อง ก็เลยกลับมาหยิบ”เมเดลีนวิ่งไปหาเชอร์ลี่ย์ ผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างจากผู้ช่วยชีวิตของเธอในขณะนี้“พิษในร่างกายของเจเรมี่กำเริบกะทันหัน คุณเคยรักษาเขาใช่ไหมเชอร์ลี่ย์? คุณน่าจะช่วยเขาได้อีกครั้ง! ได้โปรดเถอะค่ะ ตอนนี้เขากำลังเจ็บปวดมาก!”ในตอนนั้นสีหน้าของเชอร์ลี่ย์ก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมา “ตอนนี้เจเรมี่อยู่ที่ไหนคะ?”“ในห้องค่ะ!”“รีบพาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!” เชอร์ลี่ย์รีบเดินตามเมเดลีนไปเมื่อเข้าไปในห้องเมเดลีนก็เห็นว่าเจเรมี่สามารถลุกขึ้นนั่งพิงกับเตียงได้แล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปหาเขาทันที “คุณจะไม่เป็นไรเจเรมี่ เชอร์ลี่ย์บังเอิญกลับมาที่โรงแรมเพราะลืมของเอาไว้ เธอสามารถช่วยคุณได้แน่!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นดวงตาคมกริบก็หรี่ลง และเมื่อเห็นเชอร์ลี่ย์เดิยเข้ามาหา เขาก็ขยับตัวออกอย่างรังเกียจเชอร์ลี่ย์เองก็เห็นความไม่พ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1423
เมเดลีนวิ่งออกจากห้องน้ำและเห็นเจเรมี่นอนกองอยู่บนพื้นข้างเตียง“เจเรมี่!”เธอรีบวิ่งไปคุกเข่าลงข้าง ๆ เขาอย่างลนลาน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันราวกับว่าเขากำลังทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หัวใจของเมเดลีนเต้นรัวด้วยความตื่นตระหนก“เกิดอะไรขึ้นน่ะเจเรมี่? ยาพิษออกฤทธิ์อีกแล้วใช่ไหม?”เธอดึงไหล่ของเจเรมี่เพื่อให้เขาพิงมาที่ตัวเธอหากทำได้เธอก็อยากจะพาเขาไปที่เตียง แต่เธอกลับไม่แข็งแรงพอ“เกิดอะไรขึ้น? อดัมบอกเองนี่ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อย แล้วทำไมตอนนี้อาการของคุณกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว”เมเดลีนกระวนกระวายขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ และหยดน้ำตาใส ๆ ของเธอก็ตกลงบนใบหน้าของเจเรมี่“ไม่ต้องกังวลลินนี่” เจเรมี่พูดผ่านความเจ็บปวด พลางเอื้อมมือไปลูบแก้มของเธอเบา ๆ “ผมชินกับความเจ็บปวดแล้ว มันจะเจ็บไม่นาน เดี๋ยวผมก็อาการดีขึ้น”เขาปลอบโยนในขณะที่คลี่ยิ้มเพื่อคลายความกังวลของอีกฝ่ายแต่ยิ่งเจเรมี่คำนึงถึงอารมณ์ความรู้สึกของเธอมากเท่าไหร่ หัวใจของเมเดลีนก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น“อดัม ฉันจะโทรหาอดัม เขารู้ว่าต้องทำยังไง!” เมเดลีนรีบควานหาโทรศัพท์แล้วโทรหาอดัมทันทีแต่กลับไม่มีใครรับ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1422
“สำหรับฉัน?” เมเดลีนรับของขวัญมาด้วยความสับสน ก่อนจะเห็นว่ามีข้อความติดมาด้วยในข้อความเขียนเอาไว้ว่า : [ฉันรีบไปหน่อยก็เลยไม่มีเวลาหาของขวัญสำหรับการเจอกันที่ดีกว่านี้ให้คุณ แต่หวังว่าคุณจะชอบสิ่งนี้นะคะ] ลงชื่อเชอร์ลี่ย์นี่เป็นของขวัญหลังจากพบกันครั้งแรกจากเชอร์ลี่ย์งั้นเหรอ?เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ “คุณมีข้อมูลติดต่อเชอร์ลี่ย์ไหมเจเรมี่? ฉันอยากจะขอบคุณเธอ”“ไม่” เจเรมี่ตอบห้วน ๆ “ไปกันเถอะ ส่วนอันนี้ก็ฝากพนักงานเอาไว้ที่นี่”“ทำแบบนั้นมันจะไม่ดูเสียมารยาทไปเหรอคะ?” เมเดลีนครุ่นคิดและตัดสินใจเอาของสิ่งนั้นกลับไปที่ห้องด้วยในที่สุด เจเรมี่ไม่พูดอะไรมากแล้วกลับไปที่ห้องพร้อมเมเดลีนระหว่างทางกลับเธอเปิดกล่องแล้วพบชุดอโรมาเทอราพีข้างในรูปร่างของขวดนั้นเป็นรูปงูดูแปลกตาเมเดลีนที่ไวต่อกลิ่นและเชี่ยวชาญด้านการผสมน้ำหอม เธอจึงลองดมดูแต่นอกจากกลิ่นปกติที่เคยดมแล้ว เธอสังเกตว่าสิ่งนี้มีกลิ่นบางอย่างที่เธอไม่เคยได้กลิ่นจากที่ไหนมาก่อนอยู่ด้วย“วางมันลงแล้วไปกันเถอะ ลินนี่ เดี๋ยวแผนวันนี้เราพังหมดนะ” น้ำเสียงราวกับว่าเจเรมี่กำลังเตือนเธอ เขาดูเกลียดของขวัญชิ้นนี้จริง ๆคำพูดของ
