แชร์

บทที่ 705

ผู้เขียน: เด็กลำดับที่สิบหก
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-10-29 19:42:56
เฟลิเป้ตกใจมากที่จู่ ๆ เมเดลีนก็ปรากฏตัวขึ้น

แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็ไม่ได้กังวลอะไรและพูดกับหญิงสาวที่แยกตัวอยู่บนเตียงด้วยเสียงเข้ม “เข้าไปในห้องน้ำ แล้วอย่าส่งเสียงอะไรก่อนที่ฉันจะบอกให้ออกมา”

เคธี่เข้าใจความหมายของเฟลิเป้ เธอพยักหน้าและเดินไปหยิบเสื้อผ้าที่วางกระจัดกระจายไปทั่วพื้นห้องขึ้นมา

“เร็วเข้า” เฟลิเป้กระตุ้นเธอด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

เนื่องจากเธอตกใจ ผ้าห่มที่เธอถืออยู่จึงร่วงลงมาที่พื้น มีคราบเลือดแห้งอยู่บนเตียงและดวงตาของเฟลิเป้มืดมนลงเมื่อเห็นแบบนั้น

แต่เขายังคงท่าทางที่เยือกเย็นของเขาไว้อยู่ “หยิบเสื้อผ้าของเธอขึ้นมา แล้วเข้าไปซะ”

เธอไม่กล้าที่จะต่อต้าน หรือทำให้เขาโกรธ

เคธี่เปลือยกายเปล่า ขณะที่เธอเก็บเสื้อผ้าที่ร่วงหล่นบนพื้น หลังจากนั้นเธอก็วิ่งเข้าไปในห้องน้ำ

เฟลิเป้คลุมผ้าห่มลงบนเตียงก่อนจะไปเปิดประตู

สีหน้าที่ดูเย็นชาของเขาจางหายไปทันทีเมื่อเขาได้พบเมเดลีน และในตอนนี้มีเพียงรอยยิ้มที่อ่อนโยนเท่านั้น

“เอวลีน ทำไมคุณมาเช้าจัง?”

“เมื่อวานฉันไม่ได้บอกคุณหรอกเหรอคะ ว่าฉันจะมาหาคุณแต่เช้า?” เมเดลีนยิ้มและมองเข้าไปในห้อง “นี่คุณตื่นแล้วเหรอ ฉันซื้อโจ๊กมาให้คุณด้ว
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 706

    ท่าทีของเฟลิเป้ไม่มีวี่แววที่จะเปลี่ยนแปลงเลยราวกับว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่คนเดียวกับที่เขานอนด้วยเมื่อคืนนี้เมเดลีน ยิ้มตอบเขา “อรุณสวัสดิ์ เคธี่” เธอยิ้มและหันไปหาเฟลิเป้ “ฉันสัญญากับแจ็ค ว่าจะพาเขาไปที่ร้านหนังสือหลังจากนี้ เพราะฉะนั้นฉันต้องขอตัวก่อนนะ”เฟลิเป้ มองเธอด้วยความรัก “ผมจะโทรหาคุณนะ”"ได้สิ" เธอพยักหน้า ก่อนที่เธอจะจากไป เธอพูดว่า “อย่าดื่มอีกนะ”เฟลิเป้พยักหน้าและมองขณะที่เธอเดินจากไปเคธี่มองดูรอยยิ้มที่หล่อเหลาและอ่อนโยนบนใบหน้าของเฟลิเป้ ก่อนเธอจะก้มหน้าลงอย่างสิ้นหวังเธอรู้อย่างชัดเจนว่า เธอไม่ควรมีความรู้สึกใด ๆ ต่อเฟลิเป้ เขายังหมกมุ่นอยู่กับสิ่งที่เธอไม่สามารถปล่อยผ่านไปได้หลังจากผ่านไปหลายปี…หลังจากที่เมเดลีนกลับไปที่คฤหาสน์มอนต์โกเมอรี เธอพาแจ็คสันไปที่ร้านหนังสือฌอนและเอโลอิสกำลังวางแผนที่จะพาลิเลียนไปที่สนามเด็กเล่น แต่เมื่อเธอเห็นเมเดลีนพาพี่ชายของเธอออกไปข้างนอก เธอก็กะพริบตาแป๋วและร้องขอไปกับพวกเขาลิเลียนอายุแค่ 3 ขวบ เธอจึงดูเป็นเด็กน้อยไร้เดียงสาในทุกแง่มุมเมเดลีนไม่สามารถดูแลเด็กสองคนเพียงลำพังได้ เอโลอิสจึงมีความสุขมากที่ได้ไปกับพวกเข

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29
  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 707

    'ผลการทดสอบดีเอ็นเอมีความเกี่ยวข้องเป็นพ่อ-ลูกกัน'ถึงแม้ว่าเขาจะคาดหวังผลลัพธ์นี้ไว้แล้ว แต่เจเรมี่ก็ยังคงมึนงงอยู่บนเตียงของเขาสักพักใหญ่เขาถือโทรศัพท์ไว้ด้วยมือที่สั่นเทา ดวงตาจับจ้องไปที่ผลดีเอ็นเอ แล้วจิตใจของเขาก็เหมือนได้ล่องลอยออกไปไกลแสนไกลในปีนั้น เขาได้เห็นแดเนียลจูบเมเดลีนที่หน้าผาก ในที่สุดเขาก็เขาก็ทำทุกอย่างพังเพราะความโกรธในที่สุด เจเรมี่ก็รู้ตัวว่าเขาเป็นคนใจแคบขนาดไหนเขาไม่ให้ผู้ชายคนอื่น ๆ เข้าใกล้เธอเลย ยกเว้นเขาเขารู้สึกว่าเขาเองน่ารังเกียจและชั่วร้าย เขาเอาแต่คิดถึงความรู้สึกและอารมณ์ของเขาเพียงคนเดียวตลอดมา โดยไม่สนใจว่าเธอจะรู้สึกอย่างไร“ลินนี่”เจเรมี่เรียกชื่อเมเดลีน เขาเสียใจกับสิ่งที่เขาทำลงไป แต่เขาก็รู้สึกดีในเวลาเดียวกันเขาดีใจที่เธอมีแค่เขาตลอดเวลาที่ผ่านมาที่เขาดีใจยิ่งกว่านั้นก็คือ เธอสามารถกลับมาหาเขาได้อย่างปลอดภัย แถมยังยังพาลูกสาวที่น่ารักสดใสกลับมาอีกด้วยทว่าเมื่อเขาจำได้ว่าเมเดลีนไม่ยอมรับว่าลิเลียนเป็นลูกสาวของเขา เจเรมี่ก็รู้สึกเศร้าอีกครั้งเขาควรทำอย่างไรเพื่อให้เมเดลีนเลิกเกลียดเขา?เจเรมี่มองที่โทรศัพท์ของเขาและตกอยู่ใ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29
  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 708

    เมเดลีนอยากวางสายทันที แต่เมื่อเธอจำได้ว่าใครเป็นคนลักพาตัวลิเลียนไป เธอก็บอกให้คนขับเปลี่ยนเส้นทาง และตรงไปที่บ้านทันทีเจเรมี่รอเมเดลีนอย่างใจจดใจจ่อ เขาเริ่มสติแตกหลังจากที่รู้ว่าคนที่ลักพาตัวลิเลียนไปคือ อีวอน คาเลนกำลังจะเดินออกไปเมื่อเธอเห็นเมเดลีนเข้ามา เธออยากหลบหนีความรู้สึกผิด เธอหันหลังกลับไป แต่กลับพบวินส์ตันแทนวินส์ตันรู้สึกสับสน เมื่อเห็นเธอตื่นตระหนกและพยายามหนีห่าง“คุณทำตัวแปลก ๆ หลังจากที่คุณได้รับการช่วยเหลือจากเรื่องอีวอนครั้งล่าสุด มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?""ไม่นะคะ" คาเลนปฏิเสธ จากนั้นเธอก็มองไปที่เมเดลีนด้วยสีหน้าหงุดหงิด “ฉันสงสัยว่าเธอมาที่นี่ทำไม ฉันคิดว่าเธอคงจะหยุดหลังจากที่เธอฆ่าพวกเราทุกคนแล้วเท่านั้นแหละ”ในที่สุดวินส์ตันก็เห็นเมเดลีนที่กำลังคุยกับเจเรมี่อยู่ที่ประตู จากนั้นเขาก็ขมวดคิ้วและเริ่มบ่น “ถ้าเมเดลีนไม่ได้ช่วยไถ่ตัวคุณ คุณคงถูกหลานสาวที่น่ารังเกียจของคุณฆ่าไปแล้ว”“ฮึ” คาเลนเยาะเย้ยด้วยความรังเกียจ “คุณคิดว่าเธอเต็มใจจะช่วยฉันรึเปล่าล่ะคะ? ถ้าผู้อาวุโส​วิทแมนไม่ได้ขอให้เธอจ่ายเงินค่าไถ่ เธอคงอยากให้ฉันตาย ๆ ไปแล้ว”"คุณรู้อะไรไหม?" วินส์

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29
  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 709

    เมเรดิธล้มลงไปกองกับพื้น เธอเจ็บปวดมากจนลุกแทบไม่ขึ้นทันใดนั้นเอง ที่เธอได้ยินอีวอนบอกว่าเธอจะฆ่าเธอ เธอก็เงยหน้าขึ้นมอง เธอเห็นอีวอนแกว่งมีดในมือของเธออย่างบ้าคลั่งเมเรดิธรีบกระโดดหลบและถอยหนี "แกบ้าไปแล้ว! ยัยโรคจิต! ดูให้ดีสิ ฉันไม่ใช่เมเดลีน!”“อย่าตีแม่หนู ป้า อย่าตีแม่ฉันหนูนะ ฮืก… ฮื…อ” ในเวลานั้น ลิเลียนทำได้แต่เคาะไปที่หน้าต่าง และขอร้องอีวอนด้วยนัยน์ตาที่ร้องไห้จนแดงก่ำพลางมองไปที่อีวอนปริบ ๆอีวอนไม่สนใจคำขอร้องของลิลลี่ หลังจากที่เธอสูบบุหรี่ ดื่มแอลกอฮอล์ และได้รับยาหลอนประสาท ภายใต้แสงของพระอาทิตย์ที่กำลังจะตกดิน อีวอนมั่นใจแน่แล้วว่าเมเรดิธคือแมเดลีน“นังสารเลวนี่ แกกล้าดียังไงมาโกหกฉัน? แกคิดว่าฉันตาบอดเหรอ? คิดว่าฉันจำหน้าแกไม่ได้หรือไง?” อีวอนน์ยกมือขึ้นด้วยความโกรธและตบเมเรดิธอีกครั้ง"อ๊า!" เมเรดิธโกรธจัด เธอทำหน้ามาเยอะ ดังนั้นเธอทนการกระทำของอีวอนไม่ไหวอีกต่อไปเมื่อเธอเห็นอีวอนถือมีดมาฆ่าเธออีกครั้ง เมเรดิธก็ยกขาขึ้นเตะอีวอนเข้าที่อกอย่างจังอีวอนโซเซไปและเกือบจะล้มลงดวงตาของเธอเปี่ยมไปด้วยรังสีอำมหิตเมื่อเห็นเมเรดิธวิ่งหนีไป จากนั้นเธอก็เอื้อมมือไปด

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29
  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 710

    อีวอนเริ่มส่งเสียงเอะอะโวยวายราวกับว่าเธอถูกผีสิง เมื่อเห็นเมเรดิธเลือดออกด้วยความเจ็บปวดเมเรดิธกัดฟันและจ้องมาที่เธอด้วยความโกรธ “นังโรคจิต! แก… ซี้ด!”อีวอนแทงเธออีกครั้งและมี 'รอยกากบาท' เปื้อนเลือดปรากฏบนใบหน้าของเมเรดิธ เลือดอุ่น ๆ เริ่มไหลออกจากบาดแผลของเธอเมเรดิธรู้สึกเจ็บปวดอย่างสุดขีด เธออยากจะต่อสู้ แต่ทำไม่ได้เพราะเธอถูกมัดไว้จากนั้น เธอเห็นอีวอนน์หยิบไฟแช็กออกมาเมเรดิธเริ่มตื่นตระหนก เธอสัมผัสได้ว่าอีวอนน์เกลียดเมเดลีนเข้ากระดูก ผู้หญิงบ้าคนนี้คิดว่าเธอคือเมเดลีน และกำลังล้างแค้นผิดคนอยู่!“กะ แกกำลังทำอะไรนะ? แกกำลังพยายามทำอะไรนังโรคจิต?”นัยน์ตาของอีวอนน์ดุดันเหมือนจะฆ่าคนได้ เมื่อเธอเดินไปที่รถพร้อมกับไฟแช็ค ลิเลียนกำลังกรีดร้องหาแม่ของเธอที่หน้าต่าง“เมเดลีน ฉันจะให้แกดูมารหัวขนของแกตายไปต่อหน้าต่อตาแก!”เธอพยายามจะฆ่ากับเด็กคนนั้น ดังนั้นเมเรดิธจึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก จากนั้นเธอก็พูดอย่างไม่ใส่ใจว่า “ทำสิ ฉันบอกแกแล้วว่าฉันไม่ใช่เมเดลีน แม้ว่าแกจะบดขยี้เด็กนั้นให้เป็นผง ฉันก็ไม่สนหรอก! โอ๊ย!"เธอออกแรงมากเกินไปเมื่อพูด บาดแผลบนใบหน้าของเธอจึงเปิดออก แล

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29
  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 711

    เมเดลีนตะลึงงันไป เมื่อเห็นว่าเจเรมี่พุ่งตัวเข้าไปอย่างไม่ลังเลเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าใกล้เข้ามาหา อีวอนพลันหันหน้าตามเสียง ทันทีที่เห็นว่าเป็นเจเรมี่ท่าทีของเธอก็เปลี่ยนไปถนัดตา จากนั้นเธอจึงหยิบมีดสั้นเดินไปหาเมเรดิธ แล้วเอามีดจ่อคอหอยเธอ“เจเรมี่ อย่าบังคับให้ฉันต้องทำแบบนี้ ไม่อย่างนั้น ฉันจะเชือดนังเมเดลีนนี่ให้ดู!” อีวอนข่มขู่เจเรมี่ต้องการเพียงแค่ช่วยชีวิตลิเลียน แต่ทันทีที่ได้ยินอีวอนพูดว่าเธออยากจะปลิดชีวิตเมเดลีนเขาหันกลับไปและเห็นว่าอีวอนกำลังจับตัวผู้หญิงเลือดท่วมคนหนึ่ง ร่างกายของเธอถูกผูกติดไว้กับต้นไม้เมื่อเพ่งมองดูอย่างละเอียดถี่ถ้วนแล้ว เขาตระหนักได้ว่าหญิงสาวคนนั้น คือ เฟลิซิตี้เพราะว่าเธอดูเหมือนเมเดลีนอย่างกับแกะ อีวอนคงเข้าใจผิดไปว่าหญิงสาวคนนั้นคือเมเดลีนเพราะคิดว่าเฟลิซิตี้คือเมเดลีน เธอจึงประเคนความขุ่นเคืองทั้งหมดลงที่เฟลิซิตี้เมื่อเห็นบาดแผลบนใบหน้าและศีรษะของเฟลิซิตี้ เจเรมี่ก็รู้สึกโล่งอกขึ้นมาเขาไม่ได้หันกลับไปช่วย แต่กลับวิ่งตรงไปยังรถแทน“คุณสุดหล่อ!” ทันทีที่เห็นเขา เสียงร้องขอความช่วยเหลือจากลิเลียนก็ดังขึ้นมาจากด้านในรถ “คุณแม่! คุณแม่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29
  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 712

    ความรู้สึกมากมายประดังประเดเข้ามาภายในใจเธอ ทันใดนั้นเอง เธอพลันได้ยินเสียงบางสิ่งปริแตกออกมา ก่อนที่รถคันนั้นจะระเบิดเมื่อเห็นว่าเมเดลีนไม่ได้รับบาดเจ็บใด ๆ อีวอนแทบจะระเบิดความโกรธเกรี้ยวทั้งหมดออกมา“เมเดลีน ฉันจะฆ่าแก! ฉันจะ...”ตู้ม!“อ๊า!”เจเรมี่ถีบอีวอนออกไปและดึงตัวเมเดลีนเข้ามาในอ้อมแขน จากนั้นเขาก็วิ่งตรงไปด้วยสีหน้าที่จริงจัง“ลินนี่ วิ่งเร็ว! รถกำลังจะระเบิดแล้ว!”‘อะไรนะ?‘รถกำลังจะระเบิดอย่างนั้นเหรอ?’ตอนนี้เมเรดิธยังคงถูกมัดไว้อยู่กับต้นไม้ เมื่อได้ยินคำว่าระเบิดแว่วเข้าหู เธอตะลึงงันด้วยความกลัวจากนั้น เพียงพริบตาเดียว สะเก็ดเพลิงเป็นประกายและเกิดเสียงระเบิดครั้งใหญ่ก็ดังก้องไปทั่วตู้ม!แรงลมจากการระเบิดครั้งนี้รุนแรงเสียจนต้นไม้ใบหญ้าบริเวณโนรอบล้มระเนระนาดไปกับพื้นเจเรมี่อุ้มลิเลียนไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง และอีกข้างหนึ่งก็โอบกอดเมเดลีนเอาไว้ เขาพยายามที่จะปกป้องสองคนแม่ลูกไว้ในอ้อมแขนของเขาหลังจากนั้น ทุกอย่างก็ตกอยู่ในความเงียบเมเดลีนเงยหน้าขึ้น และสิ่งแรกที่เธอเห็นคือบาดแผลบริเวณหลังของเจเรมี่ มีดเล่มนั้นยังคงปักคาอยู่ตรงไหล่ของเขา และบาดแผลนี้บอก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29
  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 713

    เฟลิเป้ไม่เคยจูบผู้หญิงคนไหนมาก่อนเขาไม่ได้จูบเคธี่ แม้ว่าคืนนั้นพวกเขาจะใกล้ชิดกันมากก็ตามเขาไม่เคยคิดด้วยซ้ำว่าผู้หญิงคนนี้จะกล้าจูบเขาแบบนี้ให้ตายสิเฟลิเป้ขมวดคิ้วแน่นพลางผลักเคธี่ออกไปอย่างไม่ลังเลดวงตาสีดำขลับราวกับหินนิลของเขาส่องประกาย แต่มันกลับมองไปยังหญิงสาวที่ยืนสั่นกลัวคนนั้นอย่างอาฆาตแค้น“ฉันเตือนเธอแล้วนะ ว่าให้อยู่ให้ห่างฉันเอาไว้”เคธี่นั่งลงพลางมองตรงไปยังชายหนุ่ม เธอกะพริบตาแล้วขนตาของเธอก็เต็มไปด้วยร่องรอยของหยดน้ำตา “ตราบใดที่ฉันยังอยู่ข้างกายคุณ ฉันปรารถนาที่จะเข้าใกล้คุณให้มากขึ้น แม้ว่าคุณจะร้อนรุ่มดังเปลวไฟก็ตาม” เธอมองไปยังมือที่เปื้อนเลือดข้างนั้นและเอื้อมมือไปจับอย่างอ่อนโยน จากนั้นเธอก็พิงใบหน้าลงบนนั้นและจูบลงบนหลังมือของเขาอย่างอ่อนโยนเฟลิเป้จ้องมองหญิงสาวที่กำลังคุกเข่าอยู่ ก่อนที่เขาจะดึงตัวเธอเข้ามาหาเคธี่ตื่นตกใจเมื่อเห็นใบหน้าที่ชวนให้หยุดหายใจของเขาเด่นชัดอยู่ต่อหน้าเธอถึงกระนั้น ก่อนที่เธอจะจดจำทุกสิ่งอย่างที่กำลังเกิดขึ้นได้ เฟลิเป้ก็กดร่างเธอลงกับโต๊ะทำงานเสียแล้ว “อย่าเสียใจเพราะว่ารักฉันมากเกินไปแล้วกัน”รอยยิ้มของปีศาจปราก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29

บทล่าสุด

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1430

    อดัมไม่ได้ให้เชอร์ลี่ย์เข้ามาด้วย ในขณะที่เขาพาทั้งเมเดลีนและเจเรมี่เข้ามาในห้องทำงานตัวเองห้องนั้นกว้างขวางและตกแต่งภายในอย่างหรูหรากว่าที่เห็นในโรงพยาบาล มีอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ดูค่อนข้างล้ำสมัยวางอยู่รอบ ๆเมเดลีนยืนอยู่ข้าง ๆ เฝ้าดูอดัมทำการทดสอบต่าง ๆ กับเจเรมี่ในที่สุดอดัมก็เก็บตัวอย่างเลือดจากเจเรมี่มาวางบนอุปกรณ์เพื่อทำการวินิจฉัยทันทีเธอรู้สึกกระวนกระวายใจในระหว่างที่รอถึงอย่างนั้นเธอก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าสีของตัวอย่างเลือดเจเรมี่ไม่ได้เข้มอย่างที่เคยเป็น ซึ่งนั่นอาจจะเป็นสัญญาณที่ดีประมาณสิบนาทีต่อมา ผลก็ออก“ทุกอย่างโอเคไหมอดัม?” เมเดลีนเอ่ยถาม“ไม่ต้องกังวลลินนี่ อาการผมจะดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน” เจเรมี่จับมือของเธอไว้แล้วปลอบโยน“ถ้าคุณอาการดีขึ้นมากแล้วทำไมวันนั้นคุณถึงทรุดลงกะทันหันแบบนั้นล่ะ?” เธอยังคงเอ่ยอย่างวิตกอดัมไม่ได้พูดอะไร เขาไล่สายตาผ่านรายงานวินิจฉัยสองครั้ง ก่อนจะมีแววตาเป็นประกาย ทว่าในไม่ช้าก็ต้องหายไป“ทุกอย่างดูดีทีเดียว ไม่มีอะไรผิดปกติ” อดัมพูดขณะที่มองเมเดลีน “ไม่ต้องกังวลมากไป เขากำลังค่อย ๆ ฟื้นตัวน่ะ”ได้ยินอย่างนั้นเมเดลีนก็ถอนหายใจโล่งอก

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1429

    เมเดลีนเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่เห็นใครบางคนลงมาจากรถ “เชอร์ลี่ย์ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างเป็นมิตร “ฉันบอกว่าจะกลับบ้านไม่ใช่เหรอคะ นี่บ้านฉันน่ะ”เมเดลีนชี้ไปที่วิลล่าขนาดเล็กข้างหน้า “นี่คือบ้านของคุณเหรอคะ?”“ค่ะ ที่นี่คือบ้านของฉัน” เชอร์ลี่ย์พยักหน้าอย่างมั่นใจ จากนั้นเธอก็เดินไปหาอดัมด้วยท่าทางจริงจัง “อดัม พี่สาวกลับบ้านทั้งทีทำไมดูไม่มีความสุขเลยล่ะ”ข้อมูลใหม่นั้นทำให้เมเดลีนรู้สึกงุนงง “เชอร์ลีย์ คุณเป็นพี่สาวของอดัมเหรอคะ?”“ค่ะ ฉันเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของเขา เรามีพ่อและแม่คนเดียวกัน” เชอร์ลี่ย์แตะไหล่ของอดัมเบา ๆ แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “อดัม ทำไมไม่แนะนำเพื่อนให้ฉันรู้จักเลยล่ะ?”อดัมได้ยินอย่างนั้นก็ฝืนยิ้มออกมาเบา ๆ “ฉันไม่จำเป็นต้องแนะนำหรอก เพราะดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันอยู่แล้ว” เขาก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาจงใจหลีกเลี่ยงเชอร์ลี่ย์ “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างสดใส "ฉันไม่ได้อยู่บ้านมาหลายปี ฉันก็ควรจะได้ชื่นชมบ้านหลังนี้ที่เคยอยู่บ้างนะ”ขณะที่พูดเธอก็เดินนำเข้าไปในบ้านก่อนอดัมเชิญเมเดลีนและเจเรมี่เข้าไป “เข้ามาสิ”เมเดลีนพยักห

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1428

    อดัมอึ้งไปครู่หนึ่ง “ว่าไงนะ? คุณกำลังพูดอะไร? คุณเป็นใคร? เอวลีนอยู่ไหน?”“จำฉันไม่ได้แล้วเหรอ? คุณก็เหมือนพ่อแม่ของคุณนั่นแหละอดัม ไร้หัวใจและโหดร้าย” เชอร์ลี่ย์ล้อเลียนอย่างเย็นชาอดัมเงียบไปชั่วครู่ก่อนสุดท้ายเขาจะตอบสนองกลับมา“เธอเองเหรอ” ราวกับว่ามีบางอย่างมากระตุ้นภายในใจเขาตกตะลึงปนประหลาดใจ“ใช่ ฉันเอง” เชอร์ลี่ย์ตอบอดัมอย่างไม่ลังเล “เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้เราก็คงได้พบกัน แม้ว่าฉันไม่คิดว่านายจะตั้งตารอฉันหรอกใช่ไหม?”อดัมเงียบไปก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “ทำไมเป็นเป็นเธอที่รับโทรศัพท์? เอวลีนอยู่ที่ไหน? เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?”คนฟังเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “ฉันไม่ได้บอกหรอกเหรอ? ว่าเดี๋ยวเขาก็ตายแล้ว ภรรยาที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็จะต้องใจสลายไปด้วยน่ะ”“พูดบ้าอะไรเนี่ย! เขาไม่มีทางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตได้!” น้ำเสียงของอดัมเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเล่นแบบนี้แน่!”อดัมรีบวางสายรอยยิ้มของเชอร์ลี่ย์กว้างขึ้นในขณะที่จ้องหน้าจอที่ค่อย ๆ หรี่แสงลงช้า ๆ“เป็นใครกันถึงมาห้ามไม่ให้ฉันเล่นน่ะอดัม? เป็นตัวแทนของคนสองคนนั้นที่ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนงั้นเหรอ? ฮึ”เธอเย้ยหยันแ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1427

    “เจเรมี่!”เมเดลีนพบว่าไม่สามารถทนรออยู่หน้าห้องน้ำได้อีกต่อไป เธอเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ สิ่งที่เห็นคือเจเรมี่ที่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและเย็นชา ขณะที่ร่างของเชอร์ลี่ย์ล้มลงข้างอ่างอาบน้ำเมเดลีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบเช็คก่อนว่าเจเรมี่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ด้วยความมีมารยาทเธอจึงรีบเข้าไปหาและพยุงเชอร์ลี่ย์เธอเพิ่งเอื้อมมือออกไป แต่โดนเจเรมี่จับแขนไว้แน่น เขาจับไว้แรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บ“อย่าไปแตะต้องตัวเธอ”เจเรมี่เอ่ยเสียงเย็นสุดขีด“เจเรมี่?” เมเดลีนมองแววตาที่เฉียบคมของเขา “คุณโอเคไหม เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้น ทำไมเชอร์ลี่ย์…” “ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณนายวิทแมน ฉันไม่เป็นไร” เชอร์ลี่ย์จับข้างอ่างขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เธอชำเลืองมองสายตาเย็นชาของเจเรมี่จากหางตาก่อนจะหันไปยิ้มให้เมเดลีน“เจเรมี่ไม่ต้องการให้คุณสัมผัสฉันเพราะฉันทำเข็มหักโดยไม่ตั้งใจน่ะค่ะ มันคงจะแย่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บเพราะความผิดพลาดที่ไม่เป็นมืออาชีพของฉัน”จากนั้นเมเดลีนก็เห็นเข็มเล็ก ๆ หักยื่นออกมาจากแขนของเชอร์ลี่ย์หญิงสาวดึงเข็มออกมาอย่างใจเย็นโดยที่คิ้วเรียวของเธอไม่แม้แต่จะขยับเข้าหากัน“เจเร

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1426

    เธอสัมผัสแขนของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล เพราะอุณหภูมิจากร่างกายของเจเรมี่ไม่เพิ่มขึ้นเลย “อุณหภูมิร่างกายของเขาต่ำเพราะเขาแช่น้ำแข็งน่ะค่ะ” เสียงของเชอร์ลี่ย์ดังขึ้นจากด้านหลังเมื่อหันไปมองเมเดลีนก็เห็นเชอร์ลี่ย์ค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมเข็มฉีดยาในมือของเธอ“คุณช่วยรอข้างนอกได้ไหมคะคุณนายวิทแมน? ฉันไม่ชอบให้ใครมาเฝ้าเวลาต้องรักษาคนไข้น่ะค่ะ”เมเดลีนเข้าใจและลุกขึ้น แต่เจเรมี่จับมือเธอไว้เสียก่อน“อย่าไปนะลินนี่”“ไม่เป็นไรเจเรมี่ ให้เชอร์ลี่ย์ฉีดยาให้คุณแล้วคุณจะไม่เป็นไร โอเคไหม?” เมเดลีนเอ่ยราวกับว่าเขาเป็นเด็ก ก่อนจะปล่อยมือ“ขอบคุณนะคะ เชอร์ลี่ย์”“ด้วยความยินดีค่ะ ฉันยินดีที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือค่ะ” เชอร์ลี่ย์ยิ้มเล็กน้อยเมเดลีนได้ยินอย่างนั้นก็ไม่คิดมากก่อนจะเดินออกไปเธอมองเจเรมี่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดประตู เห็นแววของเขาเริ่มมีสีแดงจาง ๆเขากำลังมองเธออย่างอ้อนวอนจู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เชอร์ลี่ย์ก็หันกลับมาตรวจสอบว่าเมเดลีนออกไปจากห้องน้ำหรือยังตอนนั้นเองที่เมเดลีนเห็นรูปร่างสมส่วนของเชอร์ลี่ย์ซึ่งเปียกโช

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1425

    เมเดลีนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ชำเลืองไปมองประตูห้องน้ำที่ปิดแน่น“อีกนิดเดียวมันก็จะจบแล้วเจเรมี่ อดทนอีกนิด“คุณจะปลดปล่อยความเจ็บปวดได้เหมือนที่ผ่านมาไง“ฉันเป็นหมอของคุณ แต่ฉันก็เป็นเพื่อนคุณด้วย ฉันช่วยคุณได้ อา…”เมเดลีนได้ยินเสียงของเชอร์ลี่ย์ดังออกมาไม่หยุดจนกระทั่งเธอกระซิบด้วยน้ำเสียงลุ่มหลงเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเหตุการณ์ภายในห้องน้ำก็เงียบลงพนักงานมองไปที่ห้องน้ำด้วยสายตาแปลก ๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับเมเดลีน“ผมเอาน้ำแข็งไปไว้ในห้องน้ำหมดแล้วครับ คุณนายวิทแมน ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมติดต่อเราได้เลยนะครับ”แล้วเมเดลีนก็ได้สติกลับคืนมาสู่ความจริง “ขอบคุณค่ะ”“ด้วยความยินดีครับ” พนักงานยิ้มเล็กน้อยและจากไปเมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเชอร์ลี่ย์ไปที่ห้องน้ำ เมื่อเอื้อมมือไปเปิดประตูก็พบว่าประตูถูกล็อคจากด้านใน“ฉันเอาของขึ้นมาให้แล้วนะคะ เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?” เมเดลีนถามในขณะที่ไม่มีเสียงตอบรับมาจากข้างใน“เชอร์ลี่ย์? เชอร์ลี่ย์? เจเรมี่! เจเรมี่!" เธอเริ่มตื่นตระหนก และไม่สามารถทนต่อความเงียบในขณะนี้ได้อีกต่อไปก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูซ้ำ ๆ จนข้อนิ้วเริ่มแดง“

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1424

    เมเดลีนขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว ขณะที่ก้าวออกไปเธอก็เห็นใครบางคนที่คุ้นเคยอยู่ตรงทางเดิน“เชอร์ลี่ย์?” เมเดลีนเรียกออกมาอย่างลังเลผู้หญิงที่เดินห่างออกไปเล็กน้อยหยุดเดินแล้วหันมามอง “ใช่ ฉันเองค่ะ คุณนายวิทแมน” เชอร์ลี่ย์ยิ้มและอธิบาย “ฉันลืมของบางอย่างไว้ในห้อง ก็เลยกลับมาหยิบ”เมเดลีนวิ่งไปหาเชอร์ลี่ย์ ผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างจากผู้ช่วยชีวิตของเธอในขณะนี้“พิษในร่างกายของเจเรมี่กำเริบกะทันหัน คุณเคยรักษาเขาใช่ไหมเชอร์ลี่ย์? คุณน่าจะช่วยเขาได้อีกครั้ง! ได้โปรดเถอะค่ะ ตอนนี้เขากำลังเจ็บปวดมาก!”ในตอนนั้นสีหน้าของเชอร์ลี่ย์ก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมา “ตอนนี้เจเรมี่อยู่ที่ไหนคะ?”“ในห้องค่ะ!”“รีบพาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!” เชอร์ลี่ย์รีบเดินตามเมเดลีนไปเมื่อเข้าไปในห้องเมเดลีนก็เห็นว่าเจเรมี่สามารถลุกขึ้นนั่งพิงกับเตียงได้แล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปหาเขาทันที “คุณจะไม่เป็นไรเจเรมี่ เชอร์ลี่ย์บังเอิญกลับมาที่โรงแรมเพราะลืมของเอาไว้ เธอสามารถช่วยคุณได้แน่!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นดวงตาคมกริบก็หรี่ลง และเมื่อเห็นเชอร์ลี่ย์เดิยเข้ามาหา เขาก็ขยับตัวออกอย่างรังเกียจเชอร์ลี่ย์เองก็เห็นความไม่พ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1423

    เมเดลีนวิ่งออกจากห้องน้ำและเห็นเจเรมี่นอนกองอยู่บนพื้นข้างเตียง“เจเรมี่!”เธอรีบวิ่งไปคุกเข่าลงข้าง ๆ เขาอย่างลนลาน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันราวกับว่าเขากำลังทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หัวใจของเมเดลีนเต้นรัวด้วยความตื่นตระหนก“เกิดอะไรขึ้นน่ะเจเรมี่? ยาพิษออกฤทธิ์อีกแล้วใช่ไหม?”เธอดึงไหล่ของเจเรมี่เพื่อให้เขาพิงมาที่ตัวเธอหากทำได้เธอก็อยากจะพาเขาไปที่เตียง แต่เธอกลับไม่แข็งแรงพอ“เกิดอะไรขึ้น? อดัมบอกเองนี่ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อย แล้วทำไมตอนนี้อาการของคุณกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว”เมเดลีนกระวนกระวายขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ และหยดน้ำตาใส ๆ ของเธอก็ตกลงบนใบหน้าของเจเรมี่“ไม่ต้องกังวลลินนี่” เจเรมี่พูดผ่านความเจ็บปวด พลางเอื้อมมือไปลูบแก้มของเธอเบา ๆ “ผมชินกับความเจ็บปวดแล้ว มันจะเจ็บไม่นาน เดี๋ยวผมก็อาการดีขึ้น”เขาปลอบโยนในขณะที่คลี่ยิ้มเพื่อคลายความกังวลของอีกฝ่ายแต่ยิ่งเจเรมี่คำนึงถึงอารมณ์ความรู้สึกของเธอมากเท่าไหร่ หัวใจของเมเดลีนก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น“อดัม ฉันจะโทรหาอดัม เขารู้ว่าต้องทำยังไง!” เมเดลีนรีบควานหาโทรศัพท์แล้วโทรหาอดัมทันทีแต่กลับไม่มีใครรับ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1422

    “สำหรับฉัน?” เมเดลีนรับของขวัญมาด้วยความสับสน ก่อนจะเห็นว่ามีข้อความติดมาด้วยในข้อความเขียนเอาไว้ว่า : [ฉันรีบไปหน่อยก็เลยไม่มีเวลาหาของขวัญสำหรับการเจอกันที่ดีกว่านี้ให้คุณ แต่หวังว่าคุณจะชอบสิ่งนี้นะคะ] ลงชื่อเชอร์ลี่ย์นี่เป็นของขวัญหลังจากพบกันครั้งแรกจากเชอร์ลี่ย์งั้นเหรอ?เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ “คุณมีข้อมูลติดต่อเชอร์ลี่ย์ไหมเจเรมี่? ฉันอยากจะขอบคุณเธอ”“ไม่” เจเรมี่ตอบห้วน ๆ “ไปกันเถอะ ส่วนอันนี้ก็ฝากพนักงานเอาไว้ที่นี่”“ทำแบบนั้นมันจะไม่ดูเสียมารยาทไปเหรอคะ?” เมเดลีนครุ่นคิดและตัดสินใจเอาของสิ่งนั้นกลับไปที่ห้องด้วยในที่สุด เจเรมี่ไม่พูดอะไรมากแล้วกลับไปที่ห้องพร้อมเมเดลีนระหว่างทางกลับเธอเปิดกล่องแล้วพบชุดอโรมาเทอราพีข้างในรูปร่างของขวดนั้นเป็นรูปงูดูแปลกตาเมเดลีนที่ไวต่อกลิ่นและเชี่ยวชาญด้านการผสมน้ำหอม เธอจึงลองดมดูแต่นอกจากกลิ่นปกติที่เคยดมแล้ว เธอสังเกตว่าสิ่งนี้มีกลิ่นบางอย่างที่เธอไม่เคยได้กลิ่นจากที่ไหนมาก่อนอยู่ด้วย“วางมันลงแล้วไปกันเถอะ ลินนี่ เดี๋ยวแผนวันนี้เราพังหมดนะ” น้ำเสียงราวกับว่าเจเรมี่กำลังเตือนเธอ เขาดูเกลียดของขวัญชิ้นนี้จริง ๆคำพูดของ

DMCA.com Protection Status