MasukShare
บทที่ 657
Bab terkait
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 658
“เจเรมี่ วิทแมน ตอนนี้แกก็ได้แหวนกลันคืนไปแล้ว แต่จำเอาไว้ด้วยนะ ว่าอย่าโผล่หน้าไปให้คุณเอวลีนเห็นอีก ถ้าไม่อย่างนั้น แกจะได้รู้ซึ้งถึงผลที่ตามมาแน่นอน” ชายในชุดสูทกล่าวเตือนเจเรมี่หัวเราะเยาะเบา ๆ “ขนาดเจ้านายแกยังไม่กล้ามาเจอหน้าฉันตรง ๆ เลย แล้วทำไมฉันจะต้องปล่อยให้คนอย่างแกมาสอนด้วยว่าต้องทำยังไง?“แก…” ชายคนนั้นได้แต่กัดฟันกรอด เขาจ้องมองเจเรมี่ด้วยดวงตาอันน่าเกลียด“ส่งแหวนมาได้แล้ว” น้ำเสียงของเจเรมี่เยือกเย็นและกดดันอย่างมากเมื่อเห็นมือที่ยื่นออกมา ชายคนนั้นเยาะเย้ยขึ้นมาทันที “ผมจะคืนแหวนให้คุณเดี๋ยวนี้แหละครับ คุณวิทแมน เอารับนะ”เมื่อได้ยินน้ำเสียงของชายคนนั้น มันส่อเจตนาไม่ดีออกมาอย่างชัดเจนความจริง เขาจงใจขว้างแหวนให้มือเจเรมี่แหวนหลุดผ่านร่องนิ้วมือเจเรมี่และกลิ้งตกลงบนพื้นปูนเสียงดังกริ๊งชายคนนั้นหัวเราะชอบใจอย่างผู้ชนะ จากนั้นขึ้นรถและขับออกไปเจเรมี่รีบคุกเข่าลง ยื่นมือไปข้างหน้าคลำหาแหวนที่ตกอยู่บนพื้นอย่างกังวลเมเดลีนสลดไปทั้งใจเมื่อเห็นเหตุการณ์ตรงหน้า‘ชายคนนั้นคือเจเรมี่ วิทแมนอย่างนั้นเหรอ?‘ใช่คนเดียวกับคุณชายวิทแมนที่สูงส่งและสง่างามในสายตาคนอ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 659
ฝีเท้าของเจเรมี่หยุดชะงัก และเขาได้ยินเสียงฝีเท้าของเมเดลีนกำลังใกล้เข้ามาหัวใจของเขาเต้นแรงขึ้น แต่เขาบังคับให้ตัวเองเผยรอยยิ้มอันอ่อนโยนออกมาและหันหน้าไปช้า ๆ “พาแจ็คสันไปเถอะ แล้วไปใช้ชีวิตที่คุณต้องการ คุณจะมีชีวิตที่มีความสุข ถ้าอยู่ห่างจากไอ้คนไร้ค่าแบบผม”เมเดลีนเดินเข้ามาหาเขาจากทางด้านหลัง น้ำตาที่ไหลรินออกมาจากดวงตาของเธอเหือดแห้งไปจากสายลมในฤดูใบไม้ร่วงเมื่อเห็นท่าทีนิ่งสงบและไร้อารมณ์ของชายหนุ่มตรงหน้า เธอจึงหัวเราะออกมาอีกครั้ง “มีชีวิตอย่างที่ฉันต้องการ? เจเรมี่ นายรู้รึไงว่าชีวิตที่ฉันต้องการคือชีวิตแบบไหน?”เจเรมี่เหลือบสายตาที่สวยงามของเขาลงอย่างหดหู่ และยิ้มออกมา “อย่างน้อย ชีวิตที่ไม่ผมก็คือชีวิตที่คุณต้องการ”หลังจากที่เสียงนั้นจบลง สายลมก็หอบเอาความเงียบมาปกคลุมพื้นที่ตรงนั้นอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเจเรมี่เอ่ยบางอย่างขึ้นมาอย่างแผ่วเบา“ตอนนี้พวกเราหย่ากันอย่างเป็นทางการและผมก็ปล่อยคุณไปแล้ว นับจากนี้ พวกเราไม่มีเรื่องอะไรที่ต้องทำร่วมกัน ผมจะไม่ไปกวนใจคุณอีก ไม่แม้แต่ไปขว้างหูขว้างตาคุณเลย”ในขณะที่พูด เขาหันหลังกลับไปเผชิญหน้ากับเมเดลีนอย่างไม่เต็มใจนัก “คุ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 660
เฟลิซิตี้ชะงักไปเมื่อได้ยินคำเรียกนั้น แต่เธอรับรู้ได้ถึงความตั้งใจของเจเรมี่ในทันที“เจเรมี่” เธอเรียกชื่อของเจเรมี่ออกพร้อมรอยยิ้มและเดินมายืนเขียงข้างเขา เธอหันไปมองเมเดลีนซึ่งตอนนี้ยืนอยู่ตรงประตูทางเข้าวิลล่า “มีผู้หญิงยืนอยู่ตรงประตูน่ะค่ะ เธอมาคุณเหรอคะ?”“ผมไม่รู้จักผู้หญิงคนนั้น” คำตอบของเจเรมี่ชัดเจนเมเดลีนจูงมือแจ็คสันเดินออกไป “แจ็ค ไปกันเถอะลูก”“แต่ว่าพ่อเขา…”“เป็นเด็กดีนะลูก” เธอเกลี้ยงกล่อมเด็กน้อยด้วยรอยยิ้ม แต่เธอไม่รู้ว่าทำไมถึงฝืนยิ้มออกไปแบบนั้นเฟลิซิตี้จ้องมองแผ่นหลังของเมเดลีนด้วยความเกลียดชังและรังเกียจ เธอไม่ยอมละลายตาเลยจนกระทั่งเจเรมี่เดินเบี่ยงตัวออกไป เธอถึงยอมละสายตาจากเมเดลีน“คุณวิทแมนคะ คุณรู้จักผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงประตูจริง ๆ ไม่ใช่เหรอคะ?“ขอบคุณสำหรับความร่วมมือนะ คุณวอล์คเกอร์” เจเรมี่ไม่ตอบคำถามของเฟลิซิตี้ เขาเพียงแค่ขอบคุณเธอ “ผมไม่ค่อยมีอารมณ์ที่จะทำการรักษาวันนี้ ดังนั้นคุณกลับเลยก็ได้ครับ”หลังพูดจบ เขาจึงเดินเข้าไปในบ้าน เมื่อเผชิญหน้ากับเมเดลีนเมื่อสักครู่นี้ ตอนนี้เขาไม่ได้มีอิสระหรือความสบายใจอยู่อีกต่อไปแล้วเฟลิซิตี้ไม่ต้องก
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 661
เมื่อมองดูใบหน้าที่สับสนของเมเดลีน เอโลอิสจึงจับมือเธอขึ้นมาอย่างรักใคร่ “ทำไมลูกฉันถึงได้ซื่อบื้อแบบนี้นะ เหตุผลง่าย ๆ เพราะว่าเขารักลูกยังไงล่ะ”‘เพราะว่าเขารักเธอ’คำพูดที่เข้ามาในโสตประสาทของเธอเป็นดั่งเข็มนับพันที่ทิ่มแทงหัวใจเธอ“เมื่อสามเดือนก่อน ก่อยหน้าวันที่ลูกจะเดินทางออกจากเกลนเดลไป แม่ไปหาเจเรมี่มา” เอโลอิสนึกย้อนไปถึงเหตุการณ์วันนั้น “แม่บอกกับเขาว่าลูกจะขึ้นเครื่องบิน ย้ายไปอยู่เมืองเอฟกับเฟลิเป้ในวันถัดไป และหวังไว้ในใจว่าเขาจะไปหยุดลูก แต่เขาบอกกับแม่ว่า การที่ไม่เข้าไปกวนใจ หรือทำให้ชีวิตลูกวุ่นวายอีกเป็นสิ่งสุดท้ายที่เขาจะทำให้ลูกได้”ไม่มากวนใจ หรือทำให้ชีวิตเธอวุ่นวายอีก...เมเดลีนคิดทบทวนถึงคำเหล่านั้นขณะที่เข้าใจขึ้นมาทีละน้อย ว่าทำไมเจเรมี่ถึงแสดงท่าทีห่างเหินกับเธอแบบนั้นเขาตั้งใจทำเองอย่างนั้นเหรอ?ตั้งใจทำว่าเธอเป็นคนแปลกหน้า ปฏิบัติตัวกับเธอย่างเย็นชา และบอกอย่างชัดเจนว่าห้ามไม่ให้ใครก็ตามบอกเธอถึงเรื่องที่เขาได้รับบาดเจ็บหนักเพราะว่าเข้าไปช่วยชีวิตเธอ เพื่อที่จะได้ไม่เข้ามากวนใจเธออีก อย่างนั้นเหรอ?“แม่ไม่รู้ว่าใครสักคนหนึ่งจะรักอีกคนหนึ่งมากมายขน
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 662
เมเดลีนกระตุกยิ้มที่มุมปาก “ต้องการให้ฉันพอใจอย่างนั้นเหรอ? ง่ายมาก ฉันจะพึงพอใจมากแค่คุณเงียบปากบ้างก็พอ”“แก…” คาเลนโกรธจนควันออกหู ตอนที่เธอกำลังจะไล่เมเดลีนออกไป ก็มีรถคันหนึ่งขับเข้ามาตรงทางเข้าเมื่อมองเห็นเฟลิซิตี้เดินลงมาจากรถ เธอรู้สึกมึนงงเล็กน้อย เธอหันหน้าไปมองเมเดลีนอีกครั้งสองคนนี้หน้าเหมือนกันอย่างกับแกะ!เมเดลีนสังเกตเห็นเฟลิซิตี้เช่นกัน เธอมองใบหน้าหญิงสาวอย่างฉงนใจและอดไม่ได้ไที่จะรู้สึกแปลกประหลาด‘มันจะมีสักคนบนโลกที่หน้าเหมือนฉันอย่างกับแกะแบบนี้จริง ๆ เหรอ?’“เธอเป็นใคร” คาเลนชี้นิ้วไปทางเฟลิซิตี้และเอ่ยถาม พลางมองใบหน้าที่ละม้ายกับเมเดลีนเป็นอย่างมากนั่นเฟลิซิตี้จ้องมองไปที่เมเดลีนและฉีกยิ้มอันสดใส “สัวสดีค่ะ คุณป้า ฉันเป็นแฟนของเจเรมี่ค่ะ ชื่อว่า เฟลิซิตี้ วอล์คเกอร์”“อะไรนะ? แฟนของเจเรมี่?” ดวงตาของคาเลนเบิกโพลงด้วยความประหลาดใจในขณะที่มองหน้าเฟลิซิตี้อย่างรังเกียจ แต่หลังจากคิดถึงเรื่องของเมเดลีนแล้ว ใบหน้าของคาเลนก็เปลี่ยนแปลงไปทันที “ดูเหมือนว่าหนูจะเป็นลูกสะใภ้ในอนาคตของฉันน่ะสิ”เธอเลือกที่จะอยู่ข้างเฟลิซิตี้อย่างชัดเจน และไม่ลืมที่จะมองมาทางเม
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 663
น้ำเสียงของเมเดลีนพลันจริงจังขึ้นมาเจเรมี่ค่อนข้างประหลาดใจ แต่เป็นเพราะว่าความมืดตรงหน้า ทำให้เขาไม่สามารถจับสีหน้าท่าทางของเมเดลีนได้ เขาเดาไม่ออกเสียด้วยซ้ำว่าทำไมเมเดลีนถึงมาหาเขา“รถของฉันอยู่ข้างหน้านี้เอง เจเรมี่ เราไปหาที่นั่งคุยเงียบ ๆ กันเถอะคำเชิญชวนที่ดูปลุกเราอารมณ์ขนาดนั้นทำให้ใจของเจเรมี่เต้นเร็วขึ้นอย่างไรก็ตาม เขาเพียงยิ้มและปฏิเสธออกไป “ไม่ดีกว่าครับ คุณมอนต์โกเมอรี ผมมีอย่างอื่นต้องทำ”เมเดลีนจ้องมองเฟลิซิตี้ที่นั่งอยู๋ด้านข้าง “ไม่เป็นไรค่ะ คุณออกไปกับแฟนสาวของคุณก่อนก็ได้ เราค่อยนัดกันทีหลังอีกทีหนึ่ง”แฟนสาว?จากนั้น เขาเริ่มเข้าใจบางอย่างขึ้นมา หัวใจของเขารู้สึกเจ็บปวดเป็นอย่างมาก‘เจเรมี่ ทำไมนายถึงเสียใจแบบนี้เล่า?‘นายไม่ต้องให้เธอเข้าใจผิดไม่ใช่เหรอ?’เขาหัวเราะเยาะตัวเองอยู่ในใจ แต่กลับส่งยิ้มอันอบอุ่นให้กับเมเดลีนแทน “ถ้างั้น ตามสบายเลยครับ คุณมอนต์โกเมอรี”เขาขึ้นรถของเฟลิซิตี้ไปหลังพูดจบ เขาแสดงท่าทีเมินเฉยตั้งแต่ต้นจนจบ แต่มีเพียงเขาเท่านั้นที่รู้ว่าเขาห่วงใยเธอมาแค่ไหน เขาใส่ใจทุกคำพูดและทุกลมหายใจของเธอริมฝีปากสีแดงของเฟลิซิตี้กระตุกยิ้
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 664
“ว่าไงจ๊ะ คนสวย มาเล่นกับพวกพี่สามคนดีกว่าไหมจ๊ะ? พวกพี่ไม่ทำอะไรรุนแรงหรอกนะ”พวกอันธพาลทำเป็นหมาหยอกไก่ในขณะที่สายตาอันหื่นกระหายของพวกมันจับจ้องไปที่ใบหน้าและเรือนร่างของเมเดลีนเมเดลีนหันไปมองผู้ชายสามคนตรงนั้นด้วยท่าทีขยะแขยง สายตาของเธอคมกริบและเย็นยะเยือก “ออกไปให้พ้น”ชายหาดกว้างใหญ่และปราศจากผู้คน เจเรมี่ซึ่งนั่งอยู่ตรงนั้นคาดไม่ถึงว่าจะได้ยินเสียงเมเดลีนแว่วเข้าหูเขาหันหน้าไปทางต้นเสียงเพื่อตั้งใจฟัง แต่เขาได้ยินเสียงอันหยาบคายของชายฉกรรจ์หลายคนแทน“ช่างเป็นท่าทีที่อาจหาญอะไรขนาดนี้!”“พอดีว่าพวกเราชอบคนสวยที่ปากกล้าแบบนี้ด้วยสิ!”“มามะ พวกเราจะทำให้คนสวยไปถึงสวรรค์เองนะ!”เมเดลีนจ้องมองไปยังพวกนั้นด้วยสายตาอันเย็นชา “อย่ามาแตะต้องตัวฉัน ไปไกล ๆ”อย่างไรก็ตาม ยิ่งเมเดลีนต่อต้านมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งทำให้อันธพาลขี้เมาสามคนนั้นคึกคักขึ้นเท่านั้น“ลินนี่?” ตอนนี้เจเรมี่มั่นใจได้แล้วว่านั่นคือเสียงของเมเดลีนจริง ๆเขาไม่คิดว่าเมเดลีนจะอยู่แถวนี้ และไม่รู้ว่ามีพวกอันธพาลสามคนคุกคามเธออยู่สายตาของเขาดำมืดลงขณะที่ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว เขารีบก้าวเท้าไปในทิศทางที่เสียงดังมาต
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 665
เจเรมี่จะสามารถทนให้ผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้ใช้คำพูดที่หยาบคายและหื่นกามแบบนั้นกับเรือนร่างของเมเดลีนได้อย่างไร? สายตาของเขาเต็มไปด้วยความอาฆาต และคำพูดของเขาเต็มไปด้วยความเย็นยะเยือกเช่นกัน“แม้ว่าพวกนายจะเป็นพวกใช้สมองแค่ซีกเดียวแล้วก็มือห่างตีนห่าง แต่พวกนายก็ตาแหลมดีนี่ เธอคือภรรยาของฉันเอง”น้ำเสียงของเขาเบาลง และด้วยประสาทการได้ยินที่ดีมากขึ้น เขาต่อยหน้าอันธพาลทั้งสามล้มกระแทกพื้นราวกับฟ้าผ่า“โอ้ย โอ้ย!” อันธพาลที่ชื่อว่าเนทร้องตะโกนออกมา เลือดไหลออกมาจากมุมปากเจเรมี่ดึงมือของเขากลับมาและโอบกอดเมเดลีนอีกครั้ง ราวกับกางปีกสีขาวนวลป้องกันเธอจากภยันตรายสายฝนเริ่มลงเม็ดหนักมากยิ่งขึ้น แต่เมเดลีนกลับรู้สึกถึงความอบอุ่นจากร่างกายของเจเรมี่ที่ส่งผ่านมาหาเธอ ความอบอุ่นนี้ทำให้เธอรู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูกแม้ว่าดวงตาจะมองไม่เห็น แต่ประสาทรับรู้ของเจเรมี่ยังเฉียบคมอยู่และยังสามารถจับทิศทางได้จากจังหวะของลมหายใจ“ถ้าพวกนายไม่อยากตาย ก็ขอโทษภรรยาของฉันเดี๋ยวนี้”เจเรมี่สั่งอันธพาลทั้งสามด้วยน้ำเสียงที่ดุดันจนทำให้พวกเขาสั่นกลัวเมื่ออันธพาลคนหนึ่งที่ชื่อวอลเตอร์กำลังจะขอเอ่ยคำขอโทษ
Bab terbaru
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1430
อดัมไม่ได้ให้เชอร์ลี่ย์เข้ามาด้วย ในขณะที่เขาพาทั้งเมเดลีนและเจเรมี่เข้ามาในห้องทำงานตัวเองห้องนั้นกว้างขวางและตกแต่งภายในอย่างหรูหรากว่าที่เห็นในโรงพยาบาล มีอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ดูค่อนข้างล้ำสมัยวางอยู่รอบ ๆเมเดลีนยืนอยู่ข้าง ๆ เฝ้าดูอดัมทำการทดสอบต่าง ๆ กับเจเรมี่ในที่สุดอดัมก็เก็บตัวอย่างเลือดจากเจเรมี่มาวางบนอุปกรณ์เพื่อทำการวินิจฉัยทันทีเธอรู้สึกกระวนกระวายใจในระหว่างที่รอถึงอย่างนั้นเธอก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าสีของตัวอย่างเลือดเจเรมี่ไม่ได้เข้มอย่างที่เคยเป็น ซึ่งนั่นอาจจะเป็นสัญญาณที่ดีประมาณสิบนาทีต่อมา ผลก็ออก“ทุกอย่างโอเคไหมอดัม?” เมเดลีนเอ่ยถาม“ไม่ต้องกังวลลินนี่ อาการผมจะดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน” เจเรมี่จับมือของเธอไว้แล้วปลอบโยน“ถ้าคุณอาการดีขึ้นมากแล้วทำไมวันนั้นคุณถึงทรุดลงกะทันหันแบบนั้นล่ะ?” เธอยังคงเอ่ยอย่างวิตกอดัมไม่ได้พูดอะไร เขาไล่สายตาผ่านรายงานวินิจฉัยสองครั้ง ก่อนจะมีแววตาเป็นประกาย ทว่าในไม่ช้าก็ต้องหายไป“ทุกอย่างดูดีทีเดียว ไม่มีอะไรผิดปกติ” อดัมพูดขณะที่มองเมเดลีน “ไม่ต้องกังวลมากไป เขากำลังค่อย ๆ ฟื้นตัวน่ะ”ได้ยินอย่างนั้นเมเดลีนก็ถอนหายใจโล่งอก
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1429
เมเดลีนเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่เห็นใครบางคนลงมาจากรถ “เชอร์ลี่ย์ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างเป็นมิตร “ฉันบอกว่าจะกลับบ้านไม่ใช่เหรอคะ นี่บ้านฉันน่ะ”เมเดลีนชี้ไปที่วิลล่าขนาดเล็กข้างหน้า “นี่คือบ้านของคุณเหรอคะ?”“ค่ะ ที่นี่คือบ้านของฉัน” เชอร์ลี่ย์พยักหน้าอย่างมั่นใจ จากนั้นเธอก็เดินไปหาอดัมด้วยท่าทางจริงจัง “อดัม พี่สาวกลับบ้านทั้งทีทำไมดูไม่มีความสุขเลยล่ะ”ข้อมูลใหม่นั้นทำให้เมเดลีนรู้สึกงุนงง “เชอร์ลีย์ คุณเป็นพี่สาวของอดัมเหรอคะ?”“ค่ะ ฉันเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของเขา เรามีพ่อและแม่คนเดียวกัน” เชอร์ลี่ย์แตะไหล่ของอดัมเบา ๆ แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “อดัม ทำไมไม่แนะนำเพื่อนให้ฉันรู้จักเลยล่ะ?”อดัมได้ยินอย่างนั้นก็ฝืนยิ้มออกมาเบา ๆ “ฉันไม่จำเป็นต้องแนะนำหรอก เพราะดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันอยู่แล้ว” เขาก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาจงใจหลีกเลี่ยงเชอร์ลี่ย์ “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างสดใส "ฉันไม่ได้อยู่บ้านมาหลายปี ฉันก็ควรจะได้ชื่นชมบ้านหลังนี้ที่เคยอยู่บ้างนะ”ขณะที่พูดเธอก็เดินนำเข้าไปในบ้านก่อนอดัมเชิญเมเดลีนและเจเรมี่เข้าไป “เข้ามาสิ”เมเดลีนพยักห
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1428
อดัมอึ้งไปครู่หนึ่ง “ว่าไงนะ? คุณกำลังพูดอะไร? คุณเป็นใคร? เอวลีนอยู่ไหน?”“จำฉันไม่ได้แล้วเหรอ? คุณก็เหมือนพ่อแม่ของคุณนั่นแหละอดัม ไร้หัวใจและโหดร้าย” เชอร์ลี่ย์ล้อเลียนอย่างเย็นชาอดัมเงียบไปชั่วครู่ก่อนสุดท้ายเขาจะตอบสนองกลับมา“เธอเองเหรอ” ราวกับว่ามีบางอย่างมากระตุ้นภายในใจเขาตกตะลึงปนประหลาดใจ“ใช่ ฉันเอง” เชอร์ลี่ย์ตอบอดัมอย่างไม่ลังเล “เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้เราก็คงได้พบกัน แม้ว่าฉันไม่คิดว่านายจะตั้งตารอฉันหรอกใช่ไหม?”อดัมเงียบไปก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “ทำไมเป็นเป็นเธอที่รับโทรศัพท์? เอวลีนอยู่ที่ไหน? เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?”คนฟังเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “ฉันไม่ได้บอกหรอกเหรอ? ว่าเดี๋ยวเขาก็ตายแล้ว ภรรยาที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็จะต้องใจสลายไปด้วยน่ะ”“พูดบ้าอะไรเนี่ย! เขาไม่มีทางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตได้!” น้ำเสียงของอดัมเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเล่นแบบนี้แน่!”อดัมรีบวางสายรอยยิ้มของเชอร์ลี่ย์กว้างขึ้นในขณะที่จ้องหน้าจอที่ค่อย ๆ หรี่แสงลงช้า ๆ“เป็นใครกันถึงมาห้ามไม่ให้ฉันเล่นน่ะอดัม? เป็นตัวแทนของคนสองคนนั้นที่ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนงั้นเหรอ? ฮึ”เธอเย้ยหยันแ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1427
“เจเรมี่!”เมเดลีนพบว่าไม่สามารถทนรออยู่หน้าห้องน้ำได้อีกต่อไป เธอเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ สิ่งที่เห็นคือเจเรมี่ที่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและเย็นชา ขณะที่ร่างของเชอร์ลี่ย์ล้มลงข้างอ่างอาบน้ำเมเดลีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบเช็คก่อนว่าเจเรมี่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ด้วยความมีมารยาทเธอจึงรีบเข้าไปหาและพยุงเชอร์ลี่ย์เธอเพิ่งเอื้อมมือออกไป แต่โดนเจเรมี่จับแขนไว้แน่น เขาจับไว้แรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บ“อย่าไปแตะต้องตัวเธอ”เจเรมี่เอ่ยเสียงเย็นสุดขีด“เจเรมี่?” เมเดลีนมองแววตาที่เฉียบคมของเขา “คุณโอเคไหม เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้น ทำไมเชอร์ลี่ย์…” “ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณนายวิทแมน ฉันไม่เป็นไร” เชอร์ลี่ย์จับข้างอ่างขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เธอชำเลืองมองสายตาเย็นชาของเจเรมี่จากหางตาก่อนจะหันไปยิ้มให้เมเดลีน“เจเรมี่ไม่ต้องการให้คุณสัมผัสฉันเพราะฉันทำเข็มหักโดยไม่ตั้งใจน่ะค่ะ มันคงจะแย่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บเพราะความผิดพลาดที่ไม่เป็นมืออาชีพของฉัน”จากนั้นเมเดลีนก็เห็นเข็มเล็ก ๆ หักยื่นออกมาจากแขนของเชอร์ลี่ย์หญิงสาวดึงเข็มออกมาอย่างใจเย็นโดยที่คิ้วเรียวของเธอไม่แม้แต่จะขยับเข้าหากัน“เจเร
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1426
เธอสัมผัสแขนของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล เพราะอุณหภูมิจากร่างกายของเจเรมี่ไม่เพิ่มขึ้นเลย “อุณหภูมิร่างกายของเขาต่ำเพราะเขาแช่น้ำแข็งน่ะค่ะ” เสียงของเชอร์ลี่ย์ดังขึ้นจากด้านหลังเมื่อหันไปมองเมเดลีนก็เห็นเชอร์ลี่ย์ค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมเข็มฉีดยาในมือของเธอ“คุณช่วยรอข้างนอกได้ไหมคะคุณนายวิทแมน? ฉันไม่ชอบให้ใครมาเฝ้าเวลาต้องรักษาคนไข้น่ะค่ะ”เมเดลีนเข้าใจและลุกขึ้น แต่เจเรมี่จับมือเธอไว้เสียก่อน“อย่าไปนะลินนี่”“ไม่เป็นไรเจเรมี่ ให้เชอร์ลี่ย์ฉีดยาให้คุณแล้วคุณจะไม่เป็นไร โอเคไหม?” เมเดลีนเอ่ยราวกับว่าเขาเป็นเด็ก ก่อนจะปล่อยมือ“ขอบคุณนะคะ เชอร์ลี่ย์”“ด้วยความยินดีค่ะ ฉันยินดีที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือค่ะ” เชอร์ลี่ย์ยิ้มเล็กน้อยเมเดลีนได้ยินอย่างนั้นก็ไม่คิดมากก่อนจะเดินออกไปเธอมองเจเรมี่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดประตู เห็นแววของเขาเริ่มมีสีแดงจาง ๆเขากำลังมองเธออย่างอ้อนวอนจู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เชอร์ลี่ย์ก็หันกลับมาตรวจสอบว่าเมเดลีนออกไปจากห้องน้ำหรือยังตอนนั้นเองที่เมเดลีนเห็นรูปร่างสมส่วนของเชอร์ลี่ย์ซึ่งเปียกโช
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1425
เมเดลีนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ชำเลืองไปมองประตูห้องน้ำที่ปิดแน่น“อีกนิดเดียวมันก็จะจบแล้วเจเรมี่ อดทนอีกนิด“คุณจะปลดปล่อยความเจ็บปวดได้เหมือนที่ผ่านมาไง“ฉันเป็นหมอของคุณ แต่ฉันก็เป็นเพื่อนคุณด้วย ฉันช่วยคุณได้ อา…”เมเดลีนได้ยินเสียงของเชอร์ลี่ย์ดังออกมาไม่หยุดจนกระทั่งเธอกระซิบด้วยน้ำเสียงลุ่มหลงเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเหตุการณ์ภายในห้องน้ำก็เงียบลงพนักงานมองไปที่ห้องน้ำด้วยสายตาแปลก ๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับเมเดลีน“ผมเอาน้ำแข็งไปไว้ในห้องน้ำหมดแล้วครับ คุณนายวิทแมน ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมติดต่อเราได้เลยนะครับ”แล้วเมเดลีนก็ได้สติกลับคืนมาสู่ความจริง “ขอบคุณค่ะ”“ด้วยความยินดีครับ” พนักงานยิ้มเล็กน้อยและจากไปเมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเชอร์ลี่ย์ไปที่ห้องน้ำ เมื่อเอื้อมมือไปเปิดประตูก็พบว่าประตูถูกล็อคจากด้านใน“ฉันเอาของขึ้นมาให้แล้วนะคะ เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?” เมเดลีนถามในขณะที่ไม่มีเสียงตอบรับมาจากข้างใน“เชอร์ลี่ย์? เชอร์ลี่ย์? เจเรมี่! เจเรมี่!" เธอเริ่มตื่นตระหนก และไม่สามารถทนต่อความเงียบในขณะนี้ได้อีกต่อไปก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูซ้ำ ๆ จนข้อนิ้วเริ่มแดง“
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1424
เมเดลีนขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว ขณะที่ก้าวออกไปเธอก็เห็นใครบางคนที่คุ้นเคยอยู่ตรงทางเดิน“เชอร์ลี่ย์?” เมเดลีนเรียกออกมาอย่างลังเลผู้หญิงที่เดินห่างออกไปเล็กน้อยหยุดเดินแล้วหันมามอง “ใช่ ฉันเองค่ะ คุณนายวิทแมน” เชอร์ลี่ย์ยิ้มและอธิบาย “ฉันลืมของบางอย่างไว้ในห้อง ก็เลยกลับมาหยิบ”เมเดลีนวิ่งไปหาเชอร์ลี่ย์ ผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างจากผู้ช่วยชีวิตของเธอในขณะนี้“พิษในร่างกายของเจเรมี่กำเริบกะทันหัน คุณเคยรักษาเขาใช่ไหมเชอร์ลี่ย์? คุณน่าจะช่วยเขาได้อีกครั้ง! ได้โปรดเถอะค่ะ ตอนนี้เขากำลังเจ็บปวดมาก!”ในตอนนั้นสีหน้าของเชอร์ลี่ย์ก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมา “ตอนนี้เจเรมี่อยู่ที่ไหนคะ?”“ในห้องค่ะ!”“รีบพาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!” เชอร์ลี่ย์รีบเดินตามเมเดลีนไปเมื่อเข้าไปในห้องเมเดลีนก็เห็นว่าเจเรมี่สามารถลุกขึ้นนั่งพิงกับเตียงได้แล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปหาเขาทันที “คุณจะไม่เป็นไรเจเรมี่ เชอร์ลี่ย์บังเอิญกลับมาที่โรงแรมเพราะลืมของเอาไว้ เธอสามารถช่วยคุณได้แน่!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นดวงตาคมกริบก็หรี่ลง และเมื่อเห็นเชอร์ลี่ย์เดิยเข้ามาหา เขาก็ขยับตัวออกอย่างรังเกียจเชอร์ลี่ย์เองก็เห็นความไม่พ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1423
เมเดลีนวิ่งออกจากห้องน้ำและเห็นเจเรมี่นอนกองอยู่บนพื้นข้างเตียง“เจเรมี่!”เธอรีบวิ่งไปคุกเข่าลงข้าง ๆ เขาอย่างลนลาน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันราวกับว่าเขากำลังทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หัวใจของเมเดลีนเต้นรัวด้วยความตื่นตระหนก“เกิดอะไรขึ้นน่ะเจเรมี่? ยาพิษออกฤทธิ์อีกแล้วใช่ไหม?”เธอดึงไหล่ของเจเรมี่เพื่อให้เขาพิงมาที่ตัวเธอหากทำได้เธอก็อยากจะพาเขาไปที่เตียง แต่เธอกลับไม่แข็งแรงพอ“เกิดอะไรขึ้น? อดัมบอกเองนี่ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อย แล้วทำไมตอนนี้อาการของคุณกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว”เมเดลีนกระวนกระวายขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ และหยดน้ำตาใส ๆ ของเธอก็ตกลงบนใบหน้าของเจเรมี่“ไม่ต้องกังวลลินนี่” เจเรมี่พูดผ่านความเจ็บปวด พลางเอื้อมมือไปลูบแก้มของเธอเบา ๆ “ผมชินกับความเจ็บปวดแล้ว มันจะเจ็บไม่นาน เดี๋ยวผมก็อาการดีขึ้น”เขาปลอบโยนในขณะที่คลี่ยิ้มเพื่อคลายความกังวลของอีกฝ่ายแต่ยิ่งเจเรมี่คำนึงถึงอารมณ์ความรู้สึกของเธอมากเท่าไหร่ หัวใจของเมเดลีนก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น“อดัม ฉันจะโทรหาอดัม เขารู้ว่าต้องทำยังไง!” เมเดลีนรีบควานหาโทรศัพท์แล้วโทรหาอดัมทันทีแต่กลับไม่มีใครรับ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1422
“สำหรับฉัน?” เมเดลีนรับของขวัญมาด้วยความสับสน ก่อนจะเห็นว่ามีข้อความติดมาด้วยในข้อความเขียนเอาไว้ว่า : [ฉันรีบไปหน่อยก็เลยไม่มีเวลาหาของขวัญสำหรับการเจอกันที่ดีกว่านี้ให้คุณ แต่หวังว่าคุณจะชอบสิ่งนี้นะคะ] ลงชื่อเชอร์ลี่ย์นี่เป็นของขวัญหลังจากพบกันครั้งแรกจากเชอร์ลี่ย์งั้นเหรอ?เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ “คุณมีข้อมูลติดต่อเชอร์ลี่ย์ไหมเจเรมี่? ฉันอยากจะขอบคุณเธอ”“ไม่” เจเรมี่ตอบห้วน ๆ “ไปกันเถอะ ส่วนอันนี้ก็ฝากพนักงานเอาไว้ที่นี่”“ทำแบบนั้นมันจะไม่ดูเสียมารยาทไปเหรอคะ?” เมเดลีนครุ่นคิดและตัดสินใจเอาของสิ่งนั้นกลับไปที่ห้องด้วยในที่สุด เจเรมี่ไม่พูดอะไรมากแล้วกลับไปที่ห้องพร้อมเมเดลีนระหว่างทางกลับเธอเปิดกล่องแล้วพบชุดอโรมาเทอราพีข้างในรูปร่างของขวดนั้นเป็นรูปงูดูแปลกตาเมเดลีนที่ไวต่อกลิ่นและเชี่ยวชาญด้านการผสมน้ำหอม เธอจึงลองดมดูแต่นอกจากกลิ่นปกติที่เคยดมแล้ว เธอสังเกตว่าสิ่งนี้มีกลิ่นบางอย่างที่เธอไม่เคยได้กลิ่นจากที่ไหนมาก่อนอยู่ด้วย“วางมันลงแล้วไปกันเถอะ ลินนี่ เดี๋ยวแผนวันนี้เราพังหมดนะ” น้ำเสียงราวกับว่าเจเรมี่กำลังเตือนเธอ เขาดูเกลียดของขวัญชิ้นนี้จริง ๆคำพูดของ
