เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 604
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 605
เมเดลีนกลอกตาและพูดขึ้นอย่างเย็นชา “ปล่อย หรือจะให้ฉันเดินออกไปตอนนี้เลย”เจเรมี่รีบปล่อยมือออกจากเธอทันควันเมเดลีนไม่ได้เอ่ยคำใดออกมา เธอหยิบยาฆ่าเชื้อและชุดทำแผลออกจากกล่องพยาบาล จากนั้นเธอจึงปลดกระดุมเสื้อของเจเรมี่ออกหน้าอกที่ได้สวยได้รูปของเขาปรากฏอยู่ตรงหน้าเธอ ไม่เหมือนกับชายหนุ่มคนอื่นที่สีผิวจะออกไปทางโทนเข้มออกแดง สีผิวของเจเรมี่ขาวนวลสิ่งนี้ทำให้เห็นความแตกต่างระหว่างผิวหนังกับเลือดบนหน้าอกชวนมองของเขาได้อย่างชัดเจนแม้ว่าบาดแผลจะไม่ได้ลึกมาก แต่ก็ยังน่าเป็นห่วงอยู่ดี เมเดลีนใช้ยาฆ่าเชื้อชะโลมสำลีและเช็ดเลือดออกจากบาดแผลจนหมด จากนั้นเขาก็นำผ้าก๊อซขึ้นมาปิดแผลเอาไว้ สุดท้ายเธอนำเทปกาวปิดเอาลงบนผ้าก๊อซเจเรมี่เงียบขรึม ได้แต่มองเมเดลีนด้วยความรู้สึกที่ว่างเปล่าเธออยู่ใกล้เกินกว่าจะเอื้อมมือ ใบหน้าอันนุ่มนวลและสวยงามของเธอถูกสลักลึกลงไปในดวงตา ซึ่งเรียกได้ว่าเป็นหน้าต่างหัวใจของเขาคิ้วที่ได้รูป ริมฝีปากอันอ่อนนุ่ม และจมูกโค้งมน ทั้งหมดช่างไร้ที่ติสายตาของเจเรมี่แปนเปลี่ยนเป็นอ่อนโยนขึ้นเรื่อย ๆ เขาลดหัวลงเล็กน้อยอย่างไม่ตั้งใจขณะที่จับผมของเธอขึ้นมาดมกลิ่นหอมเย้า
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 606
“ขอบคุณ”เมเดลีนชะงักเล็กน้อยตอนที่ได้ยินคำขอบคุณ จากนั้นเธอจึงเดินออกไปสายตาของเจเรมี่ที่มองเมเดลีนเดินออกจากห้องไปช่างอ่อนละมุน เขารับประทานก๋วยเตี๋ยวด้วยความเบิกบานหัวใจพวกเขาทั้งสองไม่ได้มีอะไรตกถึงท้องเลยทั้งวันในตอนนี้เขารู้สึกมีความสุขเป็นที่สุด ที่ได้รับประทานก๋วยเตี๋ยวที่เธอทำให้ชามนี้…เอโลอิสและฌอนกังวลจวนจะเป็นบ้า ตอนที่รู้ว่าเมเดลีนขึ้นรถไปกับเจเรมี่ มีคนเห็นเมเดลีนครั้งสุดท้ายคือตรงหน้าทางเข้าโรงเรียนอนุบาลพวกเขาไม่สามารถติดต่อทั้งเจเรมี่หรือเมเดลีนได้เลย และไม่รู้เหมือนกันว่าเจเรมี่พาเมเดลีนไปไว้ที่ไหนแจ็คสันนั่งเล่นบนโซฟาอย่างเชื่อฟัง เขามองไปที่ตากับยายของตัวเองด้วยความสับสนงงงวยและถามด้วยสายตาอันไร้เดียงสา “คุณตาครับ คุณยายครับ พ่อบอกว่าจะพาผมไปเล่นในสนามเด็กเล่นกับแม่นี่ครับ แล้วพ่อกับแม่ไปไหน?”เอโลอิสรีบเข้าไปโอ๋หลานรักด้วยรอยยิ้ม “แจ็ค พ่อกับแม่ของหลานคงมีงานต้องทำต่อน่ะ เดี๋ยวอีกสองวันพวกเขาก็กลับมาแล้ว ตอนนี้ก็ดึกแล้วนะ ดังนั้นเราไปเตรียมตัวเข้านอนกันเลยดีไหม?”แจ็คสันพยักหน้าตอบรับอย่างว่าง่าย “คุณยายครับ คุณยายร้องเพลงกล่อมได้ไหมครับ? แม่ร้องเพ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 607
เขารู้สึกผิดหวังและค่อย ๆ เข้าไปหาเธอแสงสีทองที่สาดส่องของพระอาทิตย์ยามเช้าช่างเป็นสีสันที่ตัดกับน้ำทะเลสีฟ้าครามโดยสิ้นเชิง และมันยังช่วยขับเน้นรัศมีอันละเอียดลออของเขาได้เป็นอย่างดีเมเดลีนเท้าเปล่าและกำลังนั่งอยู่ริมชายหาดเธอถือบางอย่างอยู่ในมือ เมื่อมองลงไปที่ของสิ่งนั้นรอยยิ้มก็ปรากฏอยู่บนใบหน้าเธอทันทีที่เธอได้ยินเสียงฝีเท้าเดินเข้ามาใกล้ รอยยิ้มอันแสนหวานจับใจก็มลายหายไปทันตาเมื่อเห็นหน้าเจเรมี่“ลินนี่”เมเดลีนไม่สนใจเขา เธอลุกขึ้นและตั้งใจจะเดินหนีเจเรมี่รู้สึกเคว้งคว้างขึ้นมา เขาทำได้เพียงเดินตามหลังเธอเงียบ ๆร่างกายของเธออยู่ใกล้กับเขาเพื่อเอื้อมมือ แต่ความรู้สึกกลับไกลออกไป“อีกครึ่งชั่วโมง จะมีเรือมารับนะ คุณออกไปตอนนั้นได้เลย”เสียงของเจเรมี่ดังมาจากทางด้านหลังของเธอ จากนั้นเธอตอบกลับอย่างแผ่วเบา “รู้แล้ว ฉันเดินออกไปดูมาเรียบร้อย”เจเรมี่รู้ดีแก่ใจว่าเขาไม่สามารถรั้งตัวเมเดลีนให้อยู่ต่อกับเขาได้ ดังนั้นเขาจึงหัวเราะออกมาอย่างขมขื่น “คุณกำลังจะไปที่เมืองเอฟกับเฟลิเป้ ใช่ไหม?”“ไม่ใช่ธุระอะไรของนาย”เมเดลีนหยุดเดินและหันหน้ามาหาเขา เธอเห็นเจเรมี่กำลังมองห
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 608
‘ผมไม่คู่ควรกับคุณอีกแล้ว ลาก่อนลินนี่สุดที่รัก ความรักเพียงหนึ่งเดียวของผม’เจเรมี่มองไปยังเมเดลีนเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะหันหลังกลับไปอย่างเงียบเชียบ น้ำตาพรั่งพรูออกมาจากส่วนลึก และไหลนองอาบสองแก้มของเขาเขารู้ดีว่าทั้งหมดเขาเป็นคนทำมันเอง จะโทษใครที่ไหนก็ไม่ได้ นอกจากตัวเขาเอง‘หัวใจเจ็บปวดเหลือเกิน รู้สึกเหมือนหายใจต่อไปไม่ได้เลย’ในขณะที่เรือใกล้เข้ามา คลื่นลมทะเลก็แรงขึ้นถนัดตาลมพัดแรงจนทำให้ผมของเมเดลีนยุ่งเหยิง เธอพยายามจัดเก็บผมให้เรียบร้อยและเหลือบมองเจเรมี่ซึ่งกำลังเดินจากไปหัวใจของเมเดลีนเหมือนถูกหอกแหลมทิ่งแทงตรงกลางใจเมื่อเธอเห็นเขาด้วยความมึนงง มีบางอย่างหลุดออกจากมือของเมเดลีนเธอก้มลงไปเก็บ แต่โชคร้าย เธอสะดุดและเสียการทรงตัวอ๊า!เจเรมี่ที่อยู่ไม่ไกลมากนักได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือจากเมเดลีน จากนั้นเขาได้ยินเสียงเหมือนใครบางคนกำลังจมน้ำหัวใจของเขาเต้นไม่ส่ำ เมื่อหันหลังกลับไปดู เขาไม่พบร่างของเมเดลีนที่ยืนอยู่ และเห็นเพียงน้ำกระเพื่อมตรงชายฝั่ง“ลินนี่” เขาเรียกชื่อเธออย่างแผ่วเบา และวินาทีต่อมา เขาก็วิ่งไปที่ชายฝั่งอย่างเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 609
ความรู้สึกของเจเรมี่แตกสลายและพังทลายไม่เหลือชิ้นดีเขาก้มหน้าอย่างสิ้นหวังและกดมือลงบนหน้าผากที่อ่อนนุ่มของเมเดลีนมือที่สั่นเทาของเขาสัมผัสลงบนแก้มอันอ่อนนุ่มและอบอุ่นของเธอย่างแผ่วเบา เขาไม่สามารถกลั้นน้ำตาที่ร้อนผ่าวไว้ได้ จึงทำได้เพียงแค่ปล่อยให้มันไหลรินออกมา“ทำไมคุณถึงทรมานผมหนักหนาขนาดนี้? ทำไมผมถึงได้ทำอะไรโง่ ๆ ลงไปตอนที่คุณยังรักผมมากขนาดนั้นนะ? ลินนี่ ได้โปรด อย่าทิ้งผมไปเลยนะ ได้โปรด…”เจเรมี่โอบกอดใบหน้าอันซีดเซียวของเมเดลีน หัวใจของเขาแตกละเอียดพร้อมด้วยหยดน้ำตาที่ไหลริน ขณะที่ความเจ็บปวดราวกับถูกตัดกระดูกแทรกซึมเข้าไปทั่วร่างกายของเขา“ลินนี่ ถ้าคุณต้องการจะไปอีกโลกหนึ่งจริง ๆ ให้ผมตามไปด้วยนะ”ปลายนิ้วสัมผัสบนไปหน้าของเธอในขณะที่ดวงตาของเขามืดบอดไป“ไม่ว่าจะเป็นที่ไหน ผมจะไปกับคุณด้วย”รอยยิ้มปรากฏออกมา ริมฝีปากบางของเขาจูบลงไปที่ริมฝีปากของเมเดลีนอย่างบรรจงณ ตอนนั้น เมเดลีนสำลักน้ำออกมาหัวใจที่เกือบจะหยุดเต้นของเจเรมี่กลับมาสูบฉีดเลือดได้อีกครั้ง“ลินนี่?”เขารู้สึกดีใจมากเสียจนทำให้มองไปยังเมเดลีนที่หัวใจของเธอกลับมาเต้นอีกครั้งอย่างไม่วางตา“ลินนี่ ค
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 610
ไม่นานหลังจากที่เฟลิเป้พาเมเดลีนขึ้นเรือ เธอก็ได้สติเธอลืมตาอย่างอ่อนแรงและเห็นใบหน้าอันหล่อเหลาของเฟลิเป้ที่เต็มไปด้วยความเป็นห่วงและกังวลตรงหน้า“เอวลีน เอวลีน คุณฟื้นแล้วเหรอ?” เขาถามเธออย่างอ่อนโยนเมเดลีนที่ยังไม่ได้สติเต็มที่กลอกตาไปมองรอบ ๆ ราวกับว่าเธอกำลังมองบางสิ่งบางอย่างด้วยสายตาที่พร่ามัว“เอวลีน?“เฟลิเป้?” เมเดลีนมองไปยังชายหนุ่มที่พยุงตัวเธออยู่อย่างฉงนใจ “ทำไมถึงเป็นคุณล่ะ?”“เด็กโง่ แล้วจะให้เป็นคนอื่นที่ไหนอีกล่ะ?” เขาหยิกแก้มเธอ “ผมรู้ว่าคุณถูกเจเรมี่พาตัวมา ผมเลยมารับคุณนี่ไง ตอนที่เรือมาถึงเกาะกำลังจะไปเทียบท่า ผมบังเอิญเห็นคุณกำลังจมน้ำพอดี”ในขณะที่ฟังเขาเล่า เมเดลีนจึงค่อย ๆ นึกย้อนเหตุการณ์ก่อนที่เธอที่จะหมดสติเธอเห็นเจเรมี่เดินกลับไป ในขณะที่เห็นเขาเดินไปไกลเรื่อย ๆ ไม่รู้ว่าทำไม เธอถึงรู้สึกวิงเวียนได้ ที่คั่นหนังสือที่เธอถืออยู่หลุดมือไปพอดีเธอรู้สึกกังวลที่จะเอาที่คั่นหนังสือใบไม้อันนั้นคืนมา แต่ว่ามันบังเอิญตกลงไปในทะเล“ขอบคุณพระเจ้า คุณโอเคแล้วนะ คุณรู้ไหมว่ามันน่ากลัวแค่ไหน? ผมกลัวเรื่องแบบนั้นจริง ๆ กลัวว่าคุณจะไม่ฟื้นขึ้นมาอีก”เมเดลีนน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 611
“พ่อครับ!” เสียงที่หวานและสดใสของเด็กน้อยทำลายกำแพงความเงียบลงเมเดลีนเงยหน้าขึ้นมองออกไปด้านนอกประตูเหล็กเจเรมี่ยืนอยู่ตรงนั้นเขาสวมใส่ชุดลำลองสบายตา เสื้อสีขาวนวลช่วยขับความรู้สึกอบอุ่นน่าหลงใหลให้กับรูปลักษณ์อันเย็นชาแต่หล่อเหลาของเขาได้เป็นอย่างดีดูเหมือนว่าเจเรมี่จะตกใจเล็กน้อยที่ได้เห็นเมเดลีน แต่ไม่นานเขาก็เผยรอยยิ้มเบาบางและอบอุ่นก่อนจะเข้าไปหาสองคนแม่ลูกสายตาของเมเดลีนจับจ้องไปที่หัวใจของเจเรมี่ตามสัญชาตญาณเธอนึกถึงวันที่เจเรมี่จับมือเธอซึ่งถือมีดปอกผลไม้ไว้ในมือแล้วทิ่มเข้าไปที่หัวใจของตนเองบาดแผลไม่น่าจะหายเร็วขนาดนั้น“พ่อครับ” ขาสั้น ๆ และน่ารักของแจ็คสันพาตัวเด็กชายวิ่งตรงไปหาเจเรมี่เจเรมี่ย่อตัวลงและอ้าแขนต้อนรับเด็กน้อยที่กำลังวิ่งเข้ามา “แจ็ค”เขากอดเด็กน้อยที่ให้สัมผัสอันอ่อนนุ่มและอบอุ่น เขาหอมแก้มของแจ็คอย่างรักใคร่“คนเก่งของพ่อ จะไปอยู่ที่อื่นกับแม่ตั้งแต่พรุ่งนี้แล้วนะ เชื่อฟังที่แม่เขาพูดนะ เข้าใจไหมครับ?” เขากระซิบให้เด็กชาย รอยยิ้มในตอนนั้นเหมือนต้องการจะปกปิดความกระอักกระอ่วนที่อธิบายออกไปเป็นคำพูดไม่ได้แจ็คสันกะพริบตาพลางมองไปที่เจเรมี่ด้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 612
เธอเห็นเจเรมี่และเฟลิเป้เดินสวนกัน ดูเหมือนว่าทั้งสองคนจะมองหน้ากัน แต่ไม่ได้พูดอะไรเลยเฟลิเป้เดินตรงมาที่เธอ ความงดงาม อ่อนโยน และหล่อเหลาที่อยู่บนใบหน้าเขา ราวกับสายลมเย็นสบายในฤดูใบไม้ผลิร่างอันสูงใหญ่ของเขาเข้ามาบดบังร่างของเจเรมี่ที่อยู่ด้านหลังอย่างรวดเร็ว“กำลังรอผมอยู่เหรอ?” เฟลิเป้ยิ้มอย่างอ่อนโยน เขาเอื้อมมือไปแตะที่ไหล่เมเดลีนและพาเธอเข้าบ้านไปเมเดลีนเผยรอยยิ้มบาง ๆ ก่อนจะเดินตามเฟลิเป้เข้าไปในบ้าน เธอเห็นหลังของเจเรมี่อยู่ไกล ๆ และไม่นานก็หายไปเจเรมี่หยุดยืนอยู่ในที่ที่ไกลออกมาเขาหันกลับไปมองและเห็นตอนที่เฟลิเป้โอบกอดเมเดลีนอยู่ ภาพของทั้งสองเสียดแทงเข้ามาในลูกตา และรู้สึกราวกับว่ามดนับพันคืบคลานเข้ามาในหัวใจของเขาและกำลังรุมกัดกินหัวใจนั้นอย่างไร้ความปราณีแสงระยิบระยับในดวงตาของเขาค่อย ๆ สลายไปตามสายลมภาพครั้งที่เมเดลีนเคยไล่ตามเขาและตอนที่เธอชื่นชมเขาในความทรงจำ ตอนนี้ได้กลายเป็นรูปปั้นทรายสีเทาที่ถูกสายลมพังทลายลงอย่างช้า ๆ “ลินนี่ ผมรักคุณ”เขามองเห็นเงาที่สวยงามของเธอ และสารภาพความในใจออกมาจากที่ไกล ๆ หลังจากพูดจบ เขายิ้มทั้งน้ำตาและเดินจากไปเถาวัลย
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29
บทล่าสุด
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1430
อดัมไม่ได้ให้เชอร์ลี่ย์เข้ามาด้วย ในขณะที่เขาพาทั้งเมเดลีนและเจเรมี่เข้ามาในห้องทำงานตัวเองห้องนั้นกว้างขวางและตกแต่งภายในอย่างหรูหรากว่าที่เห็นในโรงพยาบาล มีอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ดูค่อนข้างล้ำสมัยวางอยู่รอบ ๆเมเดลีนยืนอยู่ข้าง ๆ เฝ้าดูอดัมทำการทดสอบต่าง ๆ กับเจเรมี่ในที่สุดอดัมก็เก็บตัวอย่างเลือดจากเจเรมี่มาวางบนอุปกรณ์เพื่อทำการวินิจฉัยทันทีเธอรู้สึกกระวนกระวายใจในระหว่างที่รอถึงอย่างนั้นเธอก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าสีของตัวอย่างเลือดเจเรมี่ไม่ได้เข้มอย่างที่เคยเป็น ซึ่งนั่นอาจจะเป็นสัญญาณที่ดีประมาณสิบนาทีต่อมา ผลก็ออก“ทุกอย่างโอเคไหมอดัม?” เมเดลีนเอ่ยถาม“ไม่ต้องกังวลลินนี่ อาการผมจะดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน” เจเรมี่จับมือของเธอไว้แล้วปลอบโยน“ถ้าคุณอาการดีขึ้นมากแล้วทำไมวันนั้นคุณถึงทรุดลงกะทันหันแบบนั้นล่ะ?” เธอยังคงเอ่ยอย่างวิตกอดัมไม่ได้พูดอะไร เขาไล่สายตาผ่านรายงานวินิจฉัยสองครั้ง ก่อนจะมีแววตาเป็นประกาย ทว่าในไม่ช้าก็ต้องหายไป“ทุกอย่างดูดีทีเดียว ไม่มีอะไรผิดปกติ” อดัมพูดขณะที่มองเมเดลีน “ไม่ต้องกังวลมากไป เขากำลังค่อย ๆ ฟื้นตัวน่ะ”ได้ยินอย่างนั้นเมเดลีนก็ถอนหายใจโล่งอก
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1429
เมเดลีนเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่เห็นใครบางคนลงมาจากรถ “เชอร์ลี่ย์ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างเป็นมิตร “ฉันบอกว่าจะกลับบ้านไม่ใช่เหรอคะ นี่บ้านฉันน่ะ”เมเดลีนชี้ไปที่วิลล่าขนาดเล็กข้างหน้า “นี่คือบ้านของคุณเหรอคะ?”“ค่ะ ที่นี่คือบ้านของฉัน” เชอร์ลี่ย์พยักหน้าอย่างมั่นใจ จากนั้นเธอก็เดินไปหาอดัมด้วยท่าทางจริงจัง “อดัม พี่สาวกลับบ้านทั้งทีทำไมดูไม่มีความสุขเลยล่ะ”ข้อมูลใหม่นั้นทำให้เมเดลีนรู้สึกงุนงง “เชอร์ลีย์ คุณเป็นพี่สาวของอดัมเหรอคะ?”“ค่ะ ฉันเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของเขา เรามีพ่อและแม่คนเดียวกัน” เชอร์ลี่ย์แตะไหล่ของอดัมเบา ๆ แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “อดัม ทำไมไม่แนะนำเพื่อนให้ฉันรู้จักเลยล่ะ?”อดัมได้ยินอย่างนั้นก็ฝืนยิ้มออกมาเบา ๆ “ฉันไม่จำเป็นต้องแนะนำหรอก เพราะดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันอยู่แล้ว” เขาก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาจงใจหลีกเลี่ยงเชอร์ลี่ย์ “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างสดใส "ฉันไม่ได้อยู่บ้านมาหลายปี ฉันก็ควรจะได้ชื่นชมบ้านหลังนี้ที่เคยอยู่บ้างนะ”ขณะที่พูดเธอก็เดินนำเข้าไปในบ้านก่อนอดัมเชิญเมเดลีนและเจเรมี่เข้าไป “เข้ามาสิ”เมเดลีนพยักห
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1428
อดัมอึ้งไปครู่หนึ่ง “ว่าไงนะ? คุณกำลังพูดอะไร? คุณเป็นใคร? เอวลีนอยู่ไหน?”“จำฉันไม่ได้แล้วเหรอ? คุณก็เหมือนพ่อแม่ของคุณนั่นแหละอดัม ไร้หัวใจและโหดร้าย” เชอร์ลี่ย์ล้อเลียนอย่างเย็นชาอดัมเงียบไปชั่วครู่ก่อนสุดท้ายเขาจะตอบสนองกลับมา“เธอเองเหรอ” ราวกับว่ามีบางอย่างมากระตุ้นภายในใจเขาตกตะลึงปนประหลาดใจ“ใช่ ฉันเอง” เชอร์ลี่ย์ตอบอดัมอย่างไม่ลังเล “เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้เราก็คงได้พบกัน แม้ว่าฉันไม่คิดว่านายจะตั้งตารอฉันหรอกใช่ไหม?”อดัมเงียบไปก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “ทำไมเป็นเป็นเธอที่รับโทรศัพท์? เอวลีนอยู่ที่ไหน? เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?”คนฟังเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “ฉันไม่ได้บอกหรอกเหรอ? ว่าเดี๋ยวเขาก็ตายแล้ว ภรรยาที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็จะต้องใจสลายไปด้วยน่ะ”“พูดบ้าอะไรเนี่ย! เขาไม่มีทางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตได้!” น้ำเสียงของอดัมเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเล่นแบบนี้แน่!”อดัมรีบวางสายรอยยิ้มของเชอร์ลี่ย์กว้างขึ้นในขณะที่จ้องหน้าจอที่ค่อย ๆ หรี่แสงลงช้า ๆ“เป็นใครกันถึงมาห้ามไม่ให้ฉันเล่นน่ะอดัม? เป็นตัวแทนของคนสองคนนั้นที่ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนงั้นเหรอ? ฮึ”เธอเย้ยหยันแ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1427
“เจเรมี่!”เมเดลีนพบว่าไม่สามารถทนรออยู่หน้าห้องน้ำได้อีกต่อไป เธอเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ สิ่งที่เห็นคือเจเรมี่ที่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและเย็นชา ขณะที่ร่างของเชอร์ลี่ย์ล้มลงข้างอ่างอาบน้ำเมเดลีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบเช็คก่อนว่าเจเรมี่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ด้วยความมีมารยาทเธอจึงรีบเข้าไปหาและพยุงเชอร์ลี่ย์เธอเพิ่งเอื้อมมือออกไป แต่โดนเจเรมี่จับแขนไว้แน่น เขาจับไว้แรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บ“อย่าไปแตะต้องตัวเธอ”เจเรมี่เอ่ยเสียงเย็นสุดขีด“เจเรมี่?” เมเดลีนมองแววตาที่เฉียบคมของเขา “คุณโอเคไหม เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้น ทำไมเชอร์ลี่ย์…” “ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณนายวิทแมน ฉันไม่เป็นไร” เชอร์ลี่ย์จับข้างอ่างขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เธอชำเลืองมองสายตาเย็นชาของเจเรมี่จากหางตาก่อนจะหันไปยิ้มให้เมเดลีน“เจเรมี่ไม่ต้องการให้คุณสัมผัสฉันเพราะฉันทำเข็มหักโดยไม่ตั้งใจน่ะค่ะ มันคงจะแย่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บเพราะความผิดพลาดที่ไม่เป็นมืออาชีพของฉัน”จากนั้นเมเดลีนก็เห็นเข็มเล็ก ๆ หักยื่นออกมาจากแขนของเชอร์ลี่ย์หญิงสาวดึงเข็มออกมาอย่างใจเย็นโดยที่คิ้วเรียวของเธอไม่แม้แต่จะขยับเข้าหากัน“เจเร
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1426
เธอสัมผัสแขนของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล เพราะอุณหภูมิจากร่างกายของเจเรมี่ไม่เพิ่มขึ้นเลย “อุณหภูมิร่างกายของเขาต่ำเพราะเขาแช่น้ำแข็งน่ะค่ะ” เสียงของเชอร์ลี่ย์ดังขึ้นจากด้านหลังเมื่อหันไปมองเมเดลีนก็เห็นเชอร์ลี่ย์ค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมเข็มฉีดยาในมือของเธอ“คุณช่วยรอข้างนอกได้ไหมคะคุณนายวิทแมน? ฉันไม่ชอบให้ใครมาเฝ้าเวลาต้องรักษาคนไข้น่ะค่ะ”เมเดลีนเข้าใจและลุกขึ้น แต่เจเรมี่จับมือเธอไว้เสียก่อน“อย่าไปนะลินนี่”“ไม่เป็นไรเจเรมี่ ให้เชอร์ลี่ย์ฉีดยาให้คุณแล้วคุณจะไม่เป็นไร โอเคไหม?” เมเดลีนเอ่ยราวกับว่าเขาเป็นเด็ก ก่อนจะปล่อยมือ“ขอบคุณนะคะ เชอร์ลี่ย์”“ด้วยความยินดีค่ะ ฉันยินดีที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือค่ะ” เชอร์ลี่ย์ยิ้มเล็กน้อยเมเดลีนได้ยินอย่างนั้นก็ไม่คิดมากก่อนจะเดินออกไปเธอมองเจเรมี่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดประตู เห็นแววของเขาเริ่มมีสีแดงจาง ๆเขากำลังมองเธออย่างอ้อนวอนจู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เชอร์ลี่ย์ก็หันกลับมาตรวจสอบว่าเมเดลีนออกไปจากห้องน้ำหรือยังตอนนั้นเองที่เมเดลีนเห็นรูปร่างสมส่วนของเชอร์ลี่ย์ซึ่งเปียกโช
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1425
เมเดลีนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ชำเลืองไปมองประตูห้องน้ำที่ปิดแน่น“อีกนิดเดียวมันก็จะจบแล้วเจเรมี่ อดทนอีกนิด“คุณจะปลดปล่อยความเจ็บปวดได้เหมือนที่ผ่านมาไง“ฉันเป็นหมอของคุณ แต่ฉันก็เป็นเพื่อนคุณด้วย ฉันช่วยคุณได้ อา…”เมเดลีนได้ยินเสียงของเชอร์ลี่ย์ดังออกมาไม่หยุดจนกระทั่งเธอกระซิบด้วยน้ำเสียงลุ่มหลงเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเหตุการณ์ภายในห้องน้ำก็เงียบลงพนักงานมองไปที่ห้องน้ำด้วยสายตาแปลก ๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับเมเดลีน“ผมเอาน้ำแข็งไปไว้ในห้องน้ำหมดแล้วครับ คุณนายวิทแมน ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมติดต่อเราได้เลยนะครับ”แล้วเมเดลีนก็ได้สติกลับคืนมาสู่ความจริง “ขอบคุณค่ะ”“ด้วยความยินดีครับ” พนักงานยิ้มเล็กน้อยและจากไปเมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเชอร์ลี่ย์ไปที่ห้องน้ำ เมื่อเอื้อมมือไปเปิดประตูก็พบว่าประตูถูกล็อคจากด้านใน“ฉันเอาของขึ้นมาให้แล้วนะคะ เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?” เมเดลีนถามในขณะที่ไม่มีเสียงตอบรับมาจากข้างใน“เชอร์ลี่ย์? เชอร์ลี่ย์? เจเรมี่! เจเรมี่!" เธอเริ่มตื่นตระหนก และไม่สามารถทนต่อความเงียบในขณะนี้ได้อีกต่อไปก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูซ้ำ ๆ จนข้อนิ้วเริ่มแดง“
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1424
เมเดลีนขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว ขณะที่ก้าวออกไปเธอก็เห็นใครบางคนที่คุ้นเคยอยู่ตรงทางเดิน“เชอร์ลี่ย์?” เมเดลีนเรียกออกมาอย่างลังเลผู้หญิงที่เดินห่างออกไปเล็กน้อยหยุดเดินแล้วหันมามอง “ใช่ ฉันเองค่ะ คุณนายวิทแมน” เชอร์ลี่ย์ยิ้มและอธิบาย “ฉันลืมของบางอย่างไว้ในห้อง ก็เลยกลับมาหยิบ”เมเดลีนวิ่งไปหาเชอร์ลี่ย์ ผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างจากผู้ช่วยชีวิตของเธอในขณะนี้“พิษในร่างกายของเจเรมี่กำเริบกะทันหัน คุณเคยรักษาเขาใช่ไหมเชอร์ลี่ย์? คุณน่าจะช่วยเขาได้อีกครั้ง! ได้โปรดเถอะค่ะ ตอนนี้เขากำลังเจ็บปวดมาก!”ในตอนนั้นสีหน้าของเชอร์ลี่ย์ก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมา “ตอนนี้เจเรมี่อยู่ที่ไหนคะ?”“ในห้องค่ะ!”“รีบพาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!” เชอร์ลี่ย์รีบเดินตามเมเดลีนไปเมื่อเข้าไปในห้องเมเดลีนก็เห็นว่าเจเรมี่สามารถลุกขึ้นนั่งพิงกับเตียงได้แล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปหาเขาทันที “คุณจะไม่เป็นไรเจเรมี่ เชอร์ลี่ย์บังเอิญกลับมาที่โรงแรมเพราะลืมของเอาไว้ เธอสามารถช่วยคุณได้แน่!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นดวงตาคมกริบก็หรี่ลง และเมื่อเห็นเชอร์ลี่ย์เดิยเข้ามาหา เขาก็ขยับตัวออกอย่างรังเกียจเชอร์ลี่ย์เองก็เห็นความไม่พ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1423
เมเดลีนวิ่งออกจากห้องน้ำและเห็นเจเรมี่นอนกองอยู่บนพื้นข้างเตียง“เจเรมี่!”เธอรีบวิ่งไปคุกเข่าลงข้าง ๆ เขาอย่างลนลาน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันราวกับว่าเขากำลังทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หัวใจของเมเดลีนเต้นรัวด้วยความตื่นตระหนก“เกิดอะไรขึ้นน่ะเจเรมี่? ยาพิษออกฤทธิ์อีกแล้วใช่ไหม?”เธอดึงไหล่ของเจเรมี่เพื่อให้เขาพิงมาที่ตัวเธอหากทำได้เธอก็อยากจะพาเขาไปที่เตียง แต่เธอกลับไม่แข็งแรงพอ“เกิดอะไรขึ้น? อดัมบอกเองนี่ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อย แล้วทำไมตอนนี้อาการของคุณกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว”เมเดลีนกระวนกระวายขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ และหยดน้ำตาใส ๆ ของเธอก็ตกลงบนใบหน้าของเจเรมี่“ไม่ต้องกังวลลินนี่” เจเรมี่พูดผ่านความเจ็บปวด พลางเอื้อมมือไปลูบแก้มของเธอเบา ๆ “ผมชินกับความเจ็บปวดแล้ว มันจะเจ็บไม่นาน เดี๋ยวผมก็อาการดีขึ้น”เขาปลอบโยนในขณะที่คลี่ยิ้มเพื่อคลายความกังวลของอีกฝ่ายแต่ยิ่งเจเรมี่คำนึงถึงอารมณ์ความรู้สึกของเธอมากเท่าไหร่ หัวใจของเมเดลีนก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น“อดัม ฉันจะโทรหาอดัม เขารู้ว่าต้องทำยังไง!” เมเดลีนรีบควานหาโทรศัพท์แล้วโทรหาอดัมทันทีแต่กลับไม่มีใครรับ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1422
“สำหรับฉัน?” เมเดลีนรับของขวัญมาด้วยความสับสน ก่อนจะเห็นว่ามีข้อความติดมาด้วยในข้อความเขียนเอาไว้ว่า : [ฉันรีบไปหน่อยก็เลยไม่มีเวลาหาของขวัญสำหรับการเจอกันที่ดีกว่านี้ให้คุณ แต่หวังว่าคุณจะชอบสิ่งนี้นะคะ] ลงชื่อเชอร์ลี่ย์นี่เป็นของขวัญหลังจากพบกันครั้งแรกจากเชอร์ลี่ย์งั้นเหรอ?เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ “คุณมีข้อมูลติดต่อเชอร์ลี่ย์ไหมเจเรมี่? ฉันอยากจะขอบคุณเธอ”“ไม่” เจเรมี่ตอบห้วน ๆ “ไปกันเถอะ ส่วนอันนี้ก็ฝากพนักงานเอาไว้ที่นี่”“ทำแบบนั้นมันจะไม่ดูเสียมารยาทไปเหรอคะ?” เมเดลีนครุ่นคิดและตัดสินใจเอาของสิ่งนั้นกลับไปที่ห้องด้วยในที่สุด เจเรมี่ไม่พูดอะไรมากแล้วกลับไปที่ห้องพร้อมเมเดลีนระหว่างทางกลับเธอเปิดกล่องแล้วพบชุดอโรมาเทอราพีข้างในรูปร่างของขวดนั้นเป็นรูปงูดูแปลกตาเมเดลีนที่ไวต่อกลิ่นและเชี่ยวชาญด้านการผสมน้ำหอม เธอจึงลองดมดูแต่นอกจากกลิ่นปกติที่เคยดมแล้ว เธอสังเกตว่าสิ่งนี้มีกลิ่นบางอย่างที่เธอไม่เคยได้กลิ่นจากที่ไหนมาก่อนอยู่ด้วย“วางมันลงแล้วไปกันเถอะ ลินนี่ เดี๋ยวแผนวันนี้เราพังหมดนะ” น้ำเสียงราวกับว่าเจเรมี่กำลังเตือนเธอ เขาดูเกลียดของขวัญชิ้นนี้จริง ๆคำพูดของ
