Share

บทที่ 450

Author: เด็กลำดับที่สิบหก
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56
คาเลนรู้สึกตกใจมาก แต่เธอไม่คิดที่จะเดินจากไป ในทางกลับกัน เธอเดินเข้าไปยืนตรงหน้าเจเรมี่

“เจเรมี่ แม่มีเรื่องสำคัญจะบอก!” คาเลนดูบ้าคลั่ง “มาเดลีนยังไม่ตาย! เธอคือ วีล่า ควินน์! เธอยอมรับเมื่อสองวันก่อน! เธอคือมาเดลีนจริง ๆ!” คาเลนกล่าวอย่างหงุดหงิด แต่เธอกลับเห็นว่าเจเรมี่ไม่ตกใจอะไร มีบางอย่างแวบเข้ามาในความคิดของเธอ “เจเรมี่ ลูก… ลูกรู้เรื่องนี้แล้วหรือยัง? ลูกรู้เรื่องนังสารเลวมาเดลีนแล้วหรือยัง?”

หลังจากที่เธอพูดอย่างนั้น เจเรมี่ก็เงยหน้าขึ้นมองเธอ

ดวงตาเย็นชาของเขา ทำให้คาเลนเงียบเมื่อได้เห็น

เจเรมี่ยืนขึ้นอย่างนิ่งเฉยและจากไปโดยไม่ทำอะไรเลย

คาเลนเดินไล่ตามลูกชาย “เจเรมี่ เกิดอะไรขึ้นตอนนี้? ลูกจะเผิกเฉยกับมาเดลีนเหรอ? ลูกรู้ไหมว่ามันทำอะไรในสองวันที่ผ่านมา? เจเรมี่ อย่าประมาทเกินไป ผู้หญิงคนนั้นกลับมาเพื่อแก้แค้น! เจเรมี่ เจเรมี่!”

ไม่ว่าคาเลนจะไล่ตามเขามากแค่ไหน เจเรมี่ก็ไม่สนใจเธอ

คาเลนกระทืบเท้าของเธอด้วยความหงุดหงิด จากนั้นเธอก็หันไปหาข่าวเกี่ยวกับบริษัทจากหัวหน้าแผนกคนอื่น ๆ

คงจะดีกว่านี้ถ้าเธอไม่ถาม หลังจากที่เธอรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็เกือบจะสลบไป

เธอคิดไม่ถึงว่
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 451

    มาเดลีนตำหนิเขาและเธอพยายามตั้งคำถามเมื่อเจเรมี่เล่าถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนั้น เขาจำทุกอย่างได้ชัดเจน ในวันนั้น ลมกระโชกแรงและหิมะตกหนักมาก มาเดลีนตัวสั่นอย่างมากขณะที่เธอถือโกศไว้ในอ้อมแขน และฟันของเธอก็เปื้อนเลือดอีกด้วย เธอดูน่าสงสารราวกับหุ่นเชิดที่พ่ายแพ้ อย่างไรก็ตาม สายตาของเธอกำลังประท้วงสิ่งที่เขาทำอย่างมุ่งมั่น เธอพูดว่า “เจเรมี่ ฆ่าฉันเถอะ ฉันไม่อยากเจอนายอีกแล้ว” เธอยังกล่าวอีกว่า “เจเรมี่ นายจะต้องเสียใจ!” ทว่า ในตอนนั้น เขาได้ตอบกลับอย่างเย่อหยิ่งว่า “คำว่า 'เสียใจ' มันไม่มีอยู่ในพจนานุกรมของฉันหรอก” มาเดลีนเยาะเย้ยเมื่อเห็นเจเรมี่กำลังครุ่นคิดอยู่ลึก ๆ “มีอะไรผิดไปหรือเปล่า? นายจำทุกอย่างที่นายทำได้ไหม? นายจำได้ไหมว่านายมั่นใจว่าลูกของเราเป็นเด็กแสบที่นายแทบรอไม่ไหวที่จะทุบกระดูกของเขาให้เป็นฝุ่น?” เจเรมี่มีสติกลับมาอีกครั้งหลังจากที่มาเดลีนพูดคำเหล่านั้นอย่างประชดประชัน เขาจำพฤติกรรมอันเลือดเย็นของเขาได้ เขารู้สึกราวกับว่าการทำเรื่องไม่ดีที่ผ่านของเขากำลังจะกลืนกินเขา 'ในที่สุดฉันก็รู้ว่าหัวใจของเธอต้องเจ็บปวดแค่ไหนในตอนนั้น' “เจเรมี่ หยุดแสร้งทำเป็

    Last Updated : 2024-10-29
  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 452

    เจเรมี่ไม่เคยรักเธอเลย ไม่เลยสักนิด เมื่อเธอถูกเปิดโปงว่าเธอแกล้งทำเป็นเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ในตอนนั้น กลับกลายเป็นว่าจริง ๆ แล้วเธอไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกับเจเรมี่มาก่อนเลย ต่อจากนี้ไปเธอเป็นได้แค่คนแปลกหน้าสำหรับเขา แม้พวกเขาจะมีลูกชายด้วยกันก็ตาม “ดูเหมือนเธอจะรู้ว่ามีบางอย่างกำลังเกิดขึ้นแล้วสินะ” เจเรมี่พูดอย่างเย็นชา ร่างสูงของเขาเข้ามาใกล้ ๆ เธอ ในขณะที่มีแสงบางอย่างที่ครอบงำในตัวเขา ทำให้เธอหวาดกลัว เมเรดิธส่ายหัวอย่างไร้เดียงสา “เจเรมี่ ฉันไม่รู้ว่าคุณกำลังพูดถึงอะไร” เธอแสดงบทบาทของเธอด้วยการบีบน้ำตาให้ไหลออกมา เพื่อทำให้เธอดูเหมือนเสียใจเป็นอย่างมาก “เจเรมี่ เพื่อเห็นแก่ความสัมพันธ์ของเรา และเพื่อแจ็คของเรา คุณช่วยพาฉันออกไปจากที่นี่ได้ไหม? ฉันถูกกล่าวหาอย่างผิด ๆ” “เหอะ” ก่อนที่เมเรดิธจะพูดจบ เธอถูกขัดจังหวะด้วยการพูดเยาะเย้ยของเจเรมี่ “คุณรู้ไหมว่าทำไมคุณถึงยังมีชีวิตอยู่ได้?” เขาถามขึ้นมาในทันที เมเรดิธมองอย่างงุนงงไปที่ชายผู้ที่แสดงท่าทีน่ากลัวขึ้นมาเรื่อย ๆ ทุก ๆ วินาทีที่ผ่านมานี้ “เพราะผมกำลังรอคำตอบที่แท้จริงของแมดดี้อยู่” “...” เมเรดิธเบิกตากว้าง

    Last Updated : 2024-10-29
  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 453

    ในสายตาอาฆาตแค้นของเจเรมี่ก็ได้หายไปทันที เขาจับคอเสื้อของเมเรดิธและลากเธอมาข้างหน้าเขา “คุณพูดว่าอะไรนะ?” เมเรดิธสูดกลิ่นอายของเจเรมี่ด้วยความโหยหา ขณะที่เธอเริ่มร้องไห้อย่างน่าสงสาร แม้ว่าผู้ชายตรงหน้าจะมองเธออย่างเยือกเย็น แต่ดวงตาและใบหน้าที่หล่อเหลาของเขายังคงเป็นสิ่งที่เธอใฝ่หา แม้ว่าตอนนี้เขาจะอยู่ในอารมณ์ที่โกรธก็ตาม “เจเรมี่ แม้ว่าฉันจะทำสิ่งเลวร้ายมามากมาย แต่ความรู้สึกของฉันที่มีต่อคุณนั้นมันจริง ฉันรักคุณจริง ๆ” “ถ้าไม่อยากทุกข์ทรมาน ตอบคำถามผมมา ลูกของผมกับแมดดี้ยังมีชีวิตอยู่จริงเหรอ?” เจเรมี่ขัดจังหวะอย่างไม่อดทน ดวงตาที่มุ่งร้ายของเขาทำให้ร่างกายของเมเรดิธเย็นลง เธอตัวสั่นเมื่อมองเข้าไปในดวงตาของเจเรมี่ เธอพยักหน้า “เขายังไม่ตาย เขายังมีชีวิตอยู่…” น้ำค้างแข็งในดวงตาของเจเรมี่ละลายลง “เขาอยู่ที่ไหน? ลูกของผมอยู่ที่ไหน?” เมเรดิธกัดริมฝีปากแห้ง ๆ ของเธอ “เจเรมี่ ฉันอยากออกไปจากที่นี่” “คุณคิดว่าคุณมีสิทธิ์เจรจาต่อรองกับผมงั้นเหรอ? คุณควรบอกผมมาก่อนที่ผมจะสืบหาเรื่องนี้ด้วยตัวเอง ถ้าไม่อย่างนั้น คุณจะไม่มีค่าสำหรับผมเลยสักนิด” “…” ใบหน้าของเมเรดิธมืดลง

    Last Updated : 2024-10-29
  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 454

    ช่วงเวลาที่ผ่านมาห้าปี สำหรับครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เจเรมี่รู้สึกว่าเสียงของแจ็คสันฟังดูดีมากเมื่อเขาเรียกว่าพ่อ เขาเดินไปหาแจ็คสันแล้วนั่งยอง ๆ เขามองดูใบหน้าเล็ก ๆ นี้ด้วยสายตาที่อ่อนโยน บางทีอาจเป็นผลทางจิตวิทยาที่ในตอนนี้เขารู้สึกว่าเด็กที่อยู่ตรงหน้าเขาดูเหมือนมาเดลีนมากขึ้นเรื่อย ๆ “แจ็ค” เขาระงับอารมณ์ในใจและเรียกชื่อของเขาเบา ๆ แจ็คสันพยักหน้า “คุณพ่อครับ ผมจะกลับบ้านได้เมื่อไหร่? ผมคิดถึงแม่ ไม่ได้หมายถึงแม่ของผมนะ แต่เป็นวีล่า” แจ็คสันเน้นย้ำ เจเรมี่รู้สึกถึงหัวใจที่ถูกบีบแรงขึ้นของเขา “แจ็ค วีล่าเป็นแม่ของลูก ลูกมีแม่เพียงคนเดียว จำไว้นะ” “ครับ ผมจะจำไว้ครับ” แจ็คสันพยักหน้า เขายื่นของที่อยู่ในมือของเขา “ผมจะทำกระต่ายตัวนี้ให้เสร็จเร็ว ๆ หลังจากผมทำเสร็จแล้ว ผมจะให้แม่เอาไว้เพื่อปกป้องตัวเธอ” เด็กน้อยเริ่มแนะนำอุปกรณ์ที่เขาทำขึ้นมาเพื่อเอาไปใช้ป้องกันตัวเธอ ในที่สุด เจเรมี่ก็เข้าใจว่ามันเป็นอุปกรณ์ป้องกันตัวขนาดเล็ก เขาแปลกใจที่เด็กอายุเพียง 5 ขวบ มีพรสวรรค์เช่นนี้ กระนั้น เมื่อเขานึกถึงสร้อยข้อมือไมโครชิปที่เขามอบให้มาเดลีน เขารู้สึกว่าเด็กคนนี้อยากทำของขว

    Last Updated : 2024-10-29
  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 455

    ตุบ! ถ้วยน้ำชาในมือของเอโลอิสหลุดมือลื่นตกลงบนพื้น มือที่อ่อนแรงของเธอกลับถูกแช่แข็งอยู่กลางอากาศและไม่สามารถขยับได้ “นายพูดว่าอะไรนะ… วีล่าคือแมดดี้…” เอโลอิสพึมพำขณะที่น้ำตาไหลเต็มตาและมองเห็นภาพเบลอ สิ่งเดียวที่เธอเห็นในตอนนี้คือใบหน้าที่สวยงามของมาเดลีน เอโลอิสไม่ได้รู้สึกสงสัยอะไรมากเลย เป็นเรื่องปกติอยู่แล้วที่เธออยากให้ลูกสาวของเธอยังมีชีวิตอยู่และยังอยู่บนโลกใบนี้ นอกจากนี้ ในช่วงเวลานี้ เธอก็เริ่มชอบวีล่ามากขึ้นด้วย เธอรู้ว่าเธอควรกำลังจะมีความสุขกับความจริงนี้ แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง หัวใจของเธอมันกลับเจ็บปวดเหลือเกิน ฌอนเดินออกมาเมื่อได้ยินเสียงถ้วยน้ำชาหล่น เมื่อเขาเห็นเอโลอิสยืนอยู่ที่นั่นดูร่างกายแข็งทื่อและเธอนิ่ง ๆ ขณะที่เธอสะอื้นไห้ เขาก็เดินไปดูด้วยความรู้สึกกังวลและสงสัย “เอโลอิส เป็นอะไรไป? ทำไมคุณถึงร้องไห้?" ฌอนมีความกังวล เขามองเจเรมี่อย่างสับสน “คุณวิทแมน นายมาที่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่? แล้วทำไมเอโลอิสถึงเสียใจ? นายจะพาแจ็คกลับบ้านเหรอ?” เจเรมี่ยืนลูบผมของแจ็คสัน และพูดว่า “ผมไม่ได้มาพาเขากลับครับ และคุณนายมอนต์โกเมอรีเธอไม่ได้เศร้า เธอมีความสุขอยู่ต่

    Last Updated : 2024-10-29
  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 456

    “เธอออกไปแล้วเหรอ? เธอไปไหน รู้ไหม?” เอโลอิสถามอย่างร้อนรน พนักงานต้อนรับเดาและพูดว่า “ฉันคิดว่าเธออาจจะกลับบ้านนะคะ” “บ้าน…” เอโลอิสพูดซ้ำขณะที่เธอติดอยู่ในความงุนงง บ้าน… คฤหาสน์มอนค์โกเมอรีน่าจะเป็นบ้านของเธอ ทว่า เอโลอิสและฌอนไม่กล้าที่จะคิดคาดหวังว่าเธอจะกลับไปกับพวกเขา บางทีเธออาจจะไม่เต็มใจที่จะทำเช่นนั้น เอโลอิสจำสิ่งที่มาเดลีนพูดเมื่อเธอไปที่คฤหาสน์มอนต์โกเมอรีครั้งก่อนได้ ครั้งที่เธอมาเจอแจ็คสันสองวันก่อน เธอบอกว่านั่นจะเป็นครั้งสุดท้ายที่เธอจะมา ตอนนั้นเอโลอิสไม่เข้าใจ แต่ตอนนี้ เธอเข้าใจแล้วว่าเธอหมายถึงอะไร เมื่อเธอนึกถึงเรื่องนี้ เอโลอิสก็เริ่มร้องไห้โฮ เธอรู้สึกสำนึกผิดอย่างมาก ฌอนประคองตัวเธอไว้ “เอโลอิสอย่าร้องไห้ ไม่ต้องกังวล เราจะได้เจอมาเดลีนอีกครั้งแน่นอน” “เธอไม่ต้องการเจอเราหรอก เธอคงเกลียดเราแล้ว…” ดวงตาของเอโลอิสแดงก่ำเพราะร้องไห้เมื่อนึกถึงวันที่อยู่ที่โรงพยาบาล เธอจำได้ว่าเธอโทษตัวเองมากจนอยากจบชีวิตลง เมื่อเธอพบว่ามาเดลีนเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเธอ ในตอนนั้น มาเดลีนเรียกเธอว่า 'แม่' เธอคิดว่ามาเดลีนเรียกเธอแบบนั้นเพราะเพียงเพื่อช่วย

    Last Updated : 2024-10-29
  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 457

    แดเนียลหันกลับไปมองเช่นกัน ในวินาทีถัดมา เขาก็ขมวดคิ้วเข้าหากัน ขณะที่สีหน้าของเขาเคร่งขรึม มาเดลีนไม่รู้ว่าใครอยู่ข้างหลังเธอ แต่จากปฏิกิริยาของเอวาและแดเนียล เธอก็เดาได้ว่าเป็นใคร ในเวลานี้ เธอได้ยินผู้คนมากมายกระซิบกันในหมู่พวกเขา ผู้หญิงสองสามคนถึงกับหน้าแดงเมื่อเห็นเจเรมี่ “ผู้ชายคนนั้นหล่อมาก!” “เขาดูเหมือนประธานของบริษัทวิทแมน!” “ฉันเห็นเขาออกสื่อมาก่อน! เขาคือ เจเรมี่ วิทแมน!” มาเดลีนวางตะเกียบของเธอลงโดยไม่กระพริบตา เธอไม่แม้แต่จะหันกลับไป “เอวา แดน เราไม่ต้องสนใจคนที่ไม่เกี่ยวข้องหรอก เปลี่ยนไปกินร้านอื่นกันเถอะ” เอวาทำหน้าบึ้งใส่เจเรมี่ที่กำลังเดินอยู่ขณะที่เธอกำหมัดแน่น “ตกลง ฉันจะฟังเธอ แมดดี้! แดน ไปกันเถอะ!” “โอเค เราไปกันเถอะ” แดเนียลก็ลุกขึ้นเช่นกัน จากนั้น เขามองเจเรมี่ด้วยความไม่พอใจจากสายตาที่โกรธจัด มาเดลีนคว้ากระเป๋าของเธอ เมื่อเธอหันกลับมาก็เห็นว่าเจเรมี่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอแล้ว ชายคนนั้นยังคงสง่างามและยืนอยู่ตรงนั้น แจ็กเก็ตหนังสีดำของเขาเปื้อนละอองความหนาวเย็นของฤดูหนาว อย่างไรก็ตาม ดวงตาของเขาไม่มีความเย็นชาเหมือนที่เคยเจอมา แต่มันดูอบอุ่นเหมื

    Last Updated : 2024-10-29
  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 458

    เจเรมี่ยืนอยู่ท่ามกลางลมหนาว ขณะมองดูหลังของมาเดลีนอย่างโหยหา ร่างสูงเพรียวของเขาสร้างเงาที่อ้างว้างใต้แสงไฟถนน เขากดมุมริมฝีปากของตัดเอง ในขณะที่ร่องรอยของความขมขื่นเริ่มแผ่ออกมาจากใจของเขา ดวงตาของเขาเริ่มซึมไปด้วยน้ำตา ทำให้การมองเห็นร่างที่งดงามของเธอตรงหน้าเขาเริ่มพร่ามัว เขาจะโทษเธอได้อย่างไรที่เธอไร้หัวใจและเย็นชาในตอนนี้? เขาต้องโทษตัวเองเท่านั้น … หลังจากรับประทานอาหารกับเอวาและแดเนียลเสร็จแล้ว มาเดลีนก็กลับไปที่อพาร์ตเมนต์เดิมของเธอเพียงลำพัง เธอนั่งอยู่หน้าหน้าต่าง ขณะที่คำพูดของเจเรมี่ยังติดอยู่ในหูโดยไม่ตั้งใจ 'คนที่ฉันรักคือเธอ' “ฮะ” มาเดลีนหัวเราะอย่างเย็นชา 'ไม่มีใครเต็มใจที่จะทำร้ายคนที่พวกเขารักขนาดนี้ได้หรอก 'เจเรมี่ อย่าพูดออกมาเลยว่านายรักฉัน อย่าบอกฉันว่าที่ผ่านมานายไม่เคยใช้คำพูดที่รุนแรงเหล่านั้นหลังจากที่หัวใจของฉันตายไปแล้วจากการทรมานทั้งหมดที่นายให้ฉัน เสียงก้องอยู่ในหูเธอ ขณะที่โทรศัพท์ของเธอที่อยู่บนโต๊ะข้างเตียงเริ่มสั่น มาเดลีนรวบรวมความคิดของเธอ และหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาหลังจากที่เห็นว่าโทรศัพท์มาจากเอโลอิส 'จากลักษณะที่พวกเขามอ

    Last Updated : 2024-10-29

Latest chapter

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1430

    อดัมไม่ได้ให้เชอร์ลี่ย์เข้ามาด้วย ในขณะที่เขาพาทั้งเมเดลีนและเจเรมี่เข้ามาในห้องทำงานตัวเองห้องนั้นกว้างขวางและตกแต่งภายในอย่างหรูหรากว่าที่เห็นในโรงพยาบาล มีอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ดูค่อนข้างล้ำสมัยวางอยู่รอบ ๆเมเดลีนยืนอยู่ข้าง ๆ เฝ้าดูอดัมทำการทดสอบต่าง ๆ กับเจเรมี่ในที่สุดอดัมก็เก็บตัวอย่างเลือดจากเจเรมี่มาวางบนอุปกรณ์เพื่อทำการวินิจฉัยทันทีเธอรู้สึกกระวนกระวายใจในระหว่างที่รอถึงอย่างนั้นเธอก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าสีของตัวอย่างเลือดเจเรมี่ไม่ได้เข้มอย่างที่เคยเป็น ซึ่งนั่นอาจจะเป็นสัญญาณที่ดีประมาณสิบนาทีต่อมา ผลก็ออก“ทุกอย่างโอเคไหมอดัม?” เมเดลีนเอ่ยถาม“ไม่ต้องกังวลลินนี่ อาการผมจะดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน” เจเรมี่จับมือของเธอไว้แล้วปลอบโยน“ถ้าคุณอาการดีขึ้นมากแล้วทำไมวันนั้นคุณถึงทรุดลงกะทันหันแบบนั้นล่ะ?” เธอยังคงเอ่ยอย่างวิตกอดัมไม่ได้พูดอะไร เขาไล่สายตาผ่านรายงานวินิจฉัยสองครั้ง ก่อนจะมีแววตาเป็นประกาย ทว่าในไม่ช้าก็ต้องหายไป“ทุกอย่างดูดีทีเดียว ไม่มีอะไรผิดปกติ” อดัมพูดขณะที่มองเมเดลีน “ไม่ต้องกังวลมากไป เขากำลังค่อย ๆ ฟื้นตัวน่ะ”ได้ยินอย่างนั้นเมเดลีนก็ถอนหายใจโล่งอก

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1429

    เมเดลีนเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่เห็นใครบางคนลงมาจากรถ “เชอร์ลี่ย์ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างเป็นมิตร “ฉันบอกว่าจะกลับบ้านไม่ใช่เหรอคะ นี่บ้านฉันน่ะ”เมเดลีนชี้ไปที่วิลล่าขนาดเล็กข้างหน้า “นี่คือบ้านของคุณเหรอคะ?”“ค่ะ ที่นี่คือบ้านของฉัน” เชอร์ลี่ย์พยักหน้าอย่างมั่นใจ จากนั้นเธอก็เดินไปหาอดัมด้วยท่าทางจริงจัง “อดัม พี่สาวกลับบ้านทั้งทีทำไมดูไม่มีความสุขเลยล่ะ”ข้อมูลใหม่นั้นทำให้เมเดลีนรู้สึกงุนงง “เชอร์ลีย์ คุณเป็นพี่สาวของอดัมเหรอคะ?”“ค่ะ ฉันเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของเขา เรามีพ่อและแม่คนเดียวกัน” เชอร์ลี่ย์แตะไหล่ของอดัมเบา ๆ แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “อดัม ทำไมไม่แนะนำเพื่อนให้ฉันรู้จักเลยล่ะ?”อดัมได้ยินอย่างนั้นก็ฝืนยิ้มออกมาเบา ๆ “ฉันไม่จำเป็นต้องแนะนำหรอก เพราะดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันอยู่แล้ว” เขาก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาจงใจหลีกเลี่ยงเชอร์ลี่ย์ “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างสดใส "ฉันไม่ได้อยู่บ้านมาหลายปี ฉันก็ควรจะได้ชื่นชมบ้านหลังนี้ที่เคยอยู่บ้างนะ”ขณะที่พูดเธอก็เดินนำเข้าไปในบ้านก่อนอดัมเชิญเมเดลีนและเจเรมี่เข้าไป “เข้ามาสิ”เมเดลีนพยักห

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1428

    อดัมอึ้งไปครู่หนึ่ง “ว่าไงนะ? คุณกำลังพูดอะไร? คุณเป็นใคร? เอวลีนอยู่ไหน?”“จำฉันไม่ได้แล้วเหรอ? คุณก็เหมือนพ่อแม่ของคุณนั่นแหละอดัม ไร้หัวใจและโหดร้าย” เชอร์ลี่ย์ล้อเลียนอย่างเย็นชาอดัมเงียบไปชั่วครู่ก่อนสุดท้ายเขาจะตอบสนองกลับมา“เธอเองเหรอ” ราวกับว่ามีบางอย่างมากระตุ้นภายในใจเขาตกตะลึงปนประหลาดใจ“ใช่ ฉันเอง” เชอร์ลี่ย์ตอบอดัมอย่างไม่ลังเล “เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้เราก็คงได้พบกัน แม้ว่าฉันไม่คิดว่านายจะตั้งตารอฉันหรอกใช่ไหม?”อดัมเงียบไปก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “ทำไมเป็นเป็นเธอที่รับโทรศัพท์? เอวลีนอยู่ที่ไหน? เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?”คนฟังเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “ฉันไม่ได้บอกหรอกเหรอ? ว่าเดี๋ยวเขาก็ตายแล้ว ภรรยาที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็จะต้องใจสลายไปด้วยน่ะ”“พูดบ้าอะไรเนี่ย! เขาไม่มีทางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตได้!” น้ำเสียงของอดัมเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเล่นแบบนี้แน่!”อดัมรีบวางสายรอยยิ้มของเชอร์ลี่ย์กว้างขึ้นในขณะที่จ้องหน้าจอที่ค่อย ๆ หรี่แสงลงช้า ๆ“เป็นใครกันถึงมาห้ามไม่ให้ฉันเล่นน่ะอดัม? เป็นตัวแทนของคนสองคนนั้นที่ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนงั้นเหรอ? ฮึ”เธอเย้ยหยันแ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1427

    “เจเรมี่!”เมเดลีนพบว่าไม่สามารถทนรออยู่หน้าห้องน้ำได้อีกต่อไป เธอเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ สิ่งที่เห็นคือเจเรมี่ที่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและเย็นชา ขณะที่ร่างของเชอร์ลี่ย์ล้มลงข้างอ่างอาบน้ำเมเดลีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบเช็คก่อนว่าเจเรมี่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ด้วยความมีมารยาทเธอจึงรีบเข้าไปหาและพยุงเชอร์ลี่ย์เธอเพิ่งเอื้อมมือออกไป แต่โดนเจเรมี่จับแขนไว้แน่น เขาจับไว้แรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บ“อย่าไปแตะต้องตัวเธอ”เจเรมี่เอ่ยเสียงเย็นสุดขีด“เจเรมี่?” เมเดลีนมองแววตาที่เฉียบคมของเขา “คุณโอเคไหม เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้น ทำไมเชอร์ลี่ย์…” “ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณนายวิทแมน ฉันไม่เป็นไร” เชอร์ลี่ย์จับข้างอ่างขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เธอชำเลืองมองสายตาเย็นชาของเจเรมี่จากหางตาก่อนจะหันไปยิ้มให้เมเดลีน“เจเรมี่ไม่ต้องการให้คุณสัมผัสฉันเพราะฉันทำเข็มหักโดยไม่ตั้งใจน่ะค่ะ มันคงจะแย่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บเพราะความผิดพลาดที่ไม่เป็นมืออาชีพของฉัน”จากนั้นเมเดลีนก็เห็นเข็มเล็ก ๆ หักยื่นออกมาจากแขนของเชอร์ลี่ย์หญิงสาวดึงเข็มออกมาอย่างใจเย็นโดยที่คิ้วเรียวของเธอไม่แม้แต่จะขยับเข้าหากัน“เจเร

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1426

    เธอสัมผัสแขนของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล เพราะอุณหภูมิจากร่างกายของเจเรมี่ไม่เพิ่มขึ้นเลย “อุณหภูมิร่างกายของเขาต่ำเพราะเขาแช่น้ำแข็งน่ะค่ะ” เสียงของเชอร์ลี่ย์ดังขึ้นจากด้านหลังเมื่อหันไปมองเมเดลีนก็เห็นเชอร์ลี่ย์ค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมเข็มฉีดยาในมือของเธอ“คุณช่วยรอข้างนอกได้ไหมคะคุณนายวิทแมน? ฉันไม่ชอบให้ใครมาเฝ้าเวลาต้องรักษาคนไข้น่ะค่ะ”เมเดลีนเข้าใจและลุกขึ้น แต่เจเรมี่จับมือเธอไว้เสียก่อน“อย่าไปนะลินนี่”“ไม่เป็นไรเจเรมี่ ให้เชอร์ลี่ย์ฉีดยาให้คุณแล้วคุณจะไม่เป็นไร โอเคไหม?” เมเดลีนเอ่ยราวกับว่าเขาเป็นเด็ก ก่อนจะปล่อยมือ“ขอบคุณนะคะ เชอร์ลี่ย์”“ด้วยความยินดีค่ะ ฉันยินดีที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือค่ะ” เชอร์ลี่ย์ยิ้มเล็กน้อยเมเดลีนได้ยินอย่างนั้นก็ไม่คิดมากก่อนจะเดินออกไปเธอมองเจเรมี่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดประตู เห็นแววของเขาเริ่มมีสีแดงจาง ๆเขากำลังมองเธออย่างอ้อนวอนจู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เชอร์ลี่ย์ก็หันกลับมาตรวจสอบว่าเมเดลีนออกไปจากห้องน้ำหรือยังตอนนั้นเองที่เมเดลีนเห็นรูปร่างสมส่วนของเชอร์ลี่ย์ซึ่งเปียกโช

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1425

    เมเดลีนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ชำเลืองไปมองประตูห้องน้ำที่ปิดแน่น“อีกนิดเดียวมันก็จะจบแล้วเจเรมี่ อดทนอีกนิด“คุณจะปลดปล่อยความเจ็บปวดได้เหมือนที่ผ่านมาไง“ฉันเป็นหมอของคุณ แต่ฉันก็เป็นเพื่อนคุณด้วย ฉันช่วยคุณได้ อา…”เมเดลีนได้ยินเสียงของเชอร์ลี่ย์ดังออกมาไม่หยุดจนกระทั่งเธอกระซิบด้วยน้ำเสียงลุ่มหลงเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเหตุการณ์ภายในห้องน้ำก็เงียบลงพนักงานมองไปที่ห้องน้ำด้วยสายตาแปลก ๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับเมเดลีน“ผมเอาน้ำแข็งไปไว้ในห้องน้ำหมดแล้วครับ คุณนายวิทแมน ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมติดต่อเราได้เลยนะครับ”แล้วเมเดลีนก็ได้สติกลับคืนมาสู่ความจริง “ขอบคุณค่ะ”“ด้วยความยินดีครับ” พนักงานยิ้มเล็กน้อยและจากไปเมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเชอร์ลี่ย์ไปที่ห้องน้ำ เมื่อเอื้อมมือไปเปิดประตูก็พบว่าประตูถูกล็อคจากด้านใน“ฉันเอาของขึ้นมาให้แล้วนะคะ เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?” เมเดลีนถามในขณะที่ไม่มีเสียงตอบรับมาจากข้างใน“เชอร์ลี่ย์? เชอร์ลี่ย์? เจเรมี่! เจเรมี่!" เธอเริ่มตื่นตระหนก และไม่สามารถทนต่อความเงียบในขณะนี้ได้อีกต่อไปก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูซ้ำ ๆ จนข้อนิ้วเริ่มแดง“

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1424

    เมเดลีนขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว ขณะที่ก้าวออกไปเธอก็เห็นใครบางคนที่คุ้นเคยอยู่ตรงทางเดิน“เชอร์ลี่ย์?” เมเดลีนเรียกออกมาอย่างลังเลผู้หญิงที่เดินห่างออกไปเล็กน้อยหยุดเดินแล้วหันมามอง “ใช่ ฉันเองค่ะ คุณนายวิทแมน” เชอร์ลี่ย์ยิ้มและอธิบาย “ฉันลืมของบางอย่างไว้ในห้อง ก็เลยกลับมาหยิบ”เมเดลีนวิ่งไปหาเชอร์ลี่ย์ ผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างจากผู้ช่วยชีวิตของเธอในขณะนี้“พิษในร่างกายของเจเรมี่กำเริบกะทันหัน คุณเคยรักษาเขาใช่ไหมเชอร์ลี่ย์? คุณน่าจะช่วยเขาได้อีกครั้ง! ได้โปรดเถอะค่ะ ตอนนี้เขากำลังเจ็บปวดมาก!”ในตอนนั้นสีหน้าของเชอร์ลี่ย์ก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมา “ตอนนี้เจเรมี่อยู่ที่ไหนคะ?”“ในห้องค่ะ!”“รีบพาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!” เชอร์ลี่ย์รีบเดินตามเมเดลีนไปเมื่อเข้าไปในห้องเมเดลีนก็เห็นว่าเจเรมี่สามารถลุกขึ้นนั่งพิงกับเตียงได้แล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปหาเขาทันที “คุณจะไม่เป็นไรเจเรมี่ เชอร์ลี่ย์บังเอิญกลับมาที่โรงแรมเพราะลืมของเอาไว้ เธอสามารถช่วยคุณได้แน่!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นดวงตาคมกริบก็หรี่ลง และเมื่อเห็นเชอร์ลี่ย์เดิยเข้ามาหา เขาก็ขยับตัวออกอย่างรังเกียจเชอร์ลี่ย์เองก็เห็นความไม่พ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1423

    เมเดลีนวิ่งออกจากห้องน้ำและเห็นเจเรมี่นอนกองอยู่บนพื้นข้างเตียง“เจเรมี่!”เธอรีบวิ่งไปคุกเข่าลงข้าง ๆ เขาอย่างลนลาน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันราวกับว่าเขากำลังทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หัวใจของเมเดลีนเต้นรัวด้วยความตื่นตระหนก“เกิดอะไรขึ้นน่ะเจเรมี่? ยาพิษออกฤทธิ์อีกแล้วใช่ไหม?”เธอดึงไหล่ของเจเรมี่เพื่อให้เขาพิงมาที่ตัวเธอหากทำได้เธอก็อยากจะพาเขาไปที่เตียง แต่เธอกลับไม่แข็งแรงพอ“เกิดอะไรขึ้น? อดัมบอกเองนี่ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อย แล้วทำไมตอนนี้อาการของคุณกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว”เมเดลีนกระวนกระวายขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ และหยดน้ำตาใส ๆ ของเธอก็ตกลงบนใบหน้าของเจเรมี่“ไม่ต้องกังวลลินนี่” เจเรมี่พูดผ่านความเจ็บปวด พลางเอื้อมมือไปลูบแก้มของเธอเบา ๆ “ผมชินกับความเจ็บปวดแล้ว มันจะเจ็บไม่นาน เดี๋ยวผมก็อาการดีขึ้น”เขาปลอบโยนในขณะที่คลี่ยิ้มเพื่อคลายความกังวลของอีกฝ่ายแต่ยิ่งเจเรมี่คำนึงถึงอารมณ์ความรู้สึกของเธอมากเท่าไหร่ หัวใจของเมเดลีนก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น“อดัม ฉันจะโทรหาอดัม เขารู้ว่าต้องทำยังไง!” เมเดลีนรีบควานหาโทรศัพท์แล้วโทรหาอดัมทันทีแต่กลับไม่มีใครรับ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1422

    “สำหรับฉัน?” เมเดลีนรับของขวัญมาด้วยความสับสน ก่อนจะเห็นว่ามีข้อความติดมาด้วยในข้อความเขียนเอาไว้ว่า : [ฉันรีบไปหน่อยก็เลยไม่มีเวลาหาของขวัญสำหรับการเจอกันที่ดีกว่านี้ให้คุณ แต่หวังว่าคุณจะชอบสิ่งนี้นะคะ] ลงชื่อเชอร์ลี่ย์นี่เป็นของขวัญหลังจากพบกันครั้งแรกจากเชอร์ลี่ย์งั้นเหรอ?เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ “คุณมีข้อมูลติดต่อเชอร์ลี่ย์ไหมเจเรมี่? ฉันอยากจะขอบคุณเธอ”“ไม่” เจเรมี่ตอบห้วน ๆ “ไปกันเถอะ ส่วนอันนี้ก็ฝากพนักงานเอาไว้ที่นี่”“ทำแบบนั้นมันจะไม่ดูเสียมารยาทไปเหรอคะ?” เมเดลีนครุ่นคิดและตัดสินใจเอาของสิ่งนั้นกลับไปที่ห้องด้วยในที่สุด เจเรมี่ไม่พูดอะไรมากแล้วกลับไปที่ห้องพร้อมเมเดลีนระหว่างทางกลับเธอเปิดกล่องแล้วพบชุดอโรมาเทอราพีข้างในรูปร่างของขวดนั้นเป็นรูปงูดูแปลกตาเมเดลีนที่ไวต่อกลิ่นและเชี่ยวชาญด้านการผสมน้ำหอม เธอจึงลองดมดูแต่นอกจากกลิ่นปกติที่เคยดมแล้ว เธอสังเกตว่าสิ่งนี้มีกลิ่นบางอย่างที่เธอไม่เคยได้กลิ่นจากที่ไหนมาก่อนอยู่ด้วย“วางมันลงแล้วไปกันเถอะ ลินนี่ เดี๋ยวแผนวันนี้เราพังหมดนะ” น้ำเสียงราวกับว่าเจเรมี่กำลังเตือนเธอ เขาดูเกลียดของขวัญชิ้นนี้จริง ๆคำพูดของ

DMCA.com Protection Status