เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 323
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 324
เขาไม่เคยแสดงความโกรธต่อหน้าคนอื่นมาก่อน แต่วันนี้ เขาแสดงมันออกมาเพราะวีล่า เขาทำลายภาพลักษณ์อันสง่างามและใบหน้าอันสูงส่งของเขาทิ้งไป“เจเรมี่ คุณได้ยินสิ่งที่โรสพูดไหม เมเรดิธเป็นเหยื่อ เธอเป็นผู้บริสุทธิ์!” เสียงของเอโลอิสก็เน้นย้ำขึ้นมาทันใด เธอค่อนข้างจะเชื่อคำอธิบายของโรสมากกว่าสิ่งที่ได้ยินเรื่องน่ารังเกียจที่เมเรดิธก่อ“นี่ยังไม่รีบปล่อยผู้หญิงคนนั้นไปอีกเหรอ? เมเรดิธยังอยู่ในสายตาบ้างไหม?”แน่นอนว่า เจเรมี่ไม่ได้จะปล่อยมาเดลีนไป ตรงกันข้าม แต่เขากลับกอดเธอแน่นขึ้นและมองผู้หญิงในอ้อมแขนของเขาอย่างอ่อนโยน“ผมจะไม่มีวันปล่อยผู้หญิงคนนี้ไปเป็นอันขาด และในส่วนของลูกสาวของคุณ ผมได้ยกเลิกงานหมั้นไปตั้งนานแล้ว อย่าให้ผมพูดซ้ำได้ไหม”ในขณะที่เจเรมี่พูดออกมาอย่างไม่คิดอะไรมาก เขาค่อย ๆ ประคองมาเดลีนและพาเธอเดินตรงเข้าไปในบ้านเอโลอิสเห็นฉากนี้แล้ว เธอกัดฟันแน่นด้วยความโกรธสถานการณ์ในตอนนี้สร้างความขุ่นเคือง เกลียดชัง และเกิดความน่าอายให้เมเรดิธอย่างยิ่ง!เจเรมี่ปฏิเสธการแต่งงานของทั้งคู่ต่อหน้าผู้คนมากมาย รวมถึงประกาศเจตนาของเขาที่มีต่อวีล่าอย่างเปิดเผยต่อน่าสาธารณะ ทั้งหมดนี
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 325
มาเดลีนยกริมฝีปากของตัวเองและยิ้มออกมา ยิ้มของเธอกำลังเบิกบานอยู่ข้างกับริมฝีปากสวยของเธอ“ทำเหมือนคุณไม่อยากให้ฉันตกหลุมรักคุณอย่างงั้นเลยหรือเปล่า? หรือว่าความจริงแล้วคุณยังรักเมเรดิธอยู่?” เธอดึงเน็คไทของเขาไว้ด้วยแววตาขุ่นเคือง “ถ้ามันเป็นแบบนั้นจริง ๆ ฉันจะได้ถอนตัวและไม่มาเจอคุณอีก”มาเดลีนแสร้งทำเป็นผิดหวังและปล่อยเน็คไทของเจเรมี่ทันทีที่คอเสื้อของเขาคลายออก เจเรมี่ก็รู้สึกได้ถึงความอบอุ่นที่ไหลออกมาจากหัวใจตัวเองเมื่อเห็นเธอหันหลังจากไปด้วยสีหน้าผิดหวัง ทำให้เขายืนนิ่งตกอยู่ในภวังค์ มันรู้สึกราวกับว่าหัวใจของเขาถูกแทงด้วยเข็มที่มองไม่เห็น“อย่าไปเลยนะ”เจเรมี่คว้าข้อมือของมาเดลีนไว้ทันทีมาเดลีน ยังไม่ได้ก้าวออกจากเขาแม้แต่ก้าวเดียว เธอหยุดฉีกยิ้มออกมา ด้วยรอยยิ้มแห่งชัยชนะ ในขณะที่หันหลังให้เขาอยู่เขาไม่สามารถเห็นใบหน้าที่เธอแสดงออกมาได้แต่เธอยิ้มฉลองชัยชนะของตัวเองอยู่ได้ไม่ถึงสองวินาทีก่อนที่เจเรมี่ใช้กำลังของตัวเองดึงเธอเข้ามาไว้ในอ้อมกอดมาเดลีนชนเข้ากับหน้าอกของเขาอย่างกะทันหัน กลิ่นหอมที่คุ้นเคยล้อมลมหายใจของเธอไว้อย่างรวดเร็วเธอเคยชอบกลิ่นตัวเขามากและอยากจ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 326
“อาวุโสวิทแมน ฉันรู้ดีว่าท่านมีความเข้าใจผิดอย่างร้ายแรงมาก แต่ว่า…”“ไม่ต้องมาอธิบายอะไรให้ฉันฟัง ฉันรู้ดีว่าเธอทำอะไรลงไปบ้าง”“…” เมเรดิธพูดไม่ออกจากนั้น โรสทิ้งตัวลงคุกเข่าต่อหน้าอาวุโสวิทแมน ดังพรึบ “อาวุโสวิทแมน ฉันขอความกรุณาด้วยฉันเป็นคนทำมันทั้งหมดเอง เมเรดิธไม่รู้เรื่องนี้เลย ตอนที่เธอรู้เรื่อง เธอรีบมาที่เกิดเหตุเพื่อที่จะหยุดฉัน นั่นเป็นสาเหตุที่เมเรดิธต้องประสบกับเคราะห์กรรม ฉันเป็นคนที่ทำให้เมเรดิธเดือดร้อน”เธอโทษตัวเองทั้งน้ำตา“อาวุโสวิทแมน ไม่ว่าคุณจะกล่าวโทษใคร คนคนนั้นควรเป็นฉัน มันไม่สำคัญอะไรเลยถึงแม้ว่าคุณจะส่งฉันไปที่สถานีตำรวจ ฉันก็ยินดี แต่เมเรดิธเป็นเด็กดี ฉันไม่อยากให้เจเรมี่เข้าใจเธอผิดจริง ๆ เธอทุกข์ทรมานมามากพอแล้ว เจเรมี่ไม่ควรทำร้ายหัวใจของเธอในครั้งนี้”“อันที่จริงเรื่องทั้งหมดเป็นความผิดของ วีล่า ควินน์!” เอโลอิสผลักความผิดทั้งหมดให้มาเดลีนกระนั้น ทันทีที่เธอพูดจบลง ร่างกายที่ยืนข้างกันอย่างแนบชิดของคนสองคนได้ปรากฏตัวขึ้นที่บันได เสียงหวานของมาเดลีนดังขึ้นอย่างเนิบนาบ“คุณนายมอนต์โกเมอรี คุณช่างเป็นแม่ที่ดีจริง ๆ ข้อเท็จจริงและหลักฐานทั้งหมด
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 327
หลังจากมาเดลีนพูดจบ รอยยิ้มบนหน้าเมเรดิธแตกสลายทันที ใบหน้าของเธอเริ่มแข็งกระด้างอะไรนะ?เธอได้ยินผิดไปหรือเปล่า? วีล่าพูดถึงเรื่องอะไร?เธอก็แค่แกล้งทำเป็นเล่นละครบทบาทของลูกที่ดี ที่มีความชอบธรรมต่อหน้าเจเรมี่และอาวุโสวิทแมน เธอไม่ต้องการรับโทษในนามของโรสหรอก!เธอแค่แกล้งทำ!โรสและเอโลอิสต่างพากันตะลึงเช่นกัน พวกเขาไม่คิดว่าวีล่าจะมีลักษณะนิสัยที่โหดเหี้ยมแบบนี้เมื่อเห็นสีหน้าประหลาดใจของเมเรดิธ มาเดลีนหันไปยิ้มให้เจเรมี่แบบสบาย ๆ “เจเรมี่ ในเมื่อเป็นเช่นนี้ คุณพาฉันไปที่สถานีตำรวจได้แล้ว”เจเรมี่เหลือบมองเมเรดิธที่คุกเข่าอยู่บนพื้นด้วยท่าทางที่ดูมีความซับซ้อนก่อนที่เขาจะพยักหน้าเบา ๆ “ตกลง ผมจะไปกับคุณ”มาเดลีนยิ้มออกมาอย่างมีความสุขและเธอคล้องแขนเจเรมี่ไว้ สายตาที่ดูยิ่งผยองของเธอ กวาดมองไปทั่วใบหน้าเมเรดิธที่ยังนั่งคุกเข่าอยู่ข้างเท้าของเธอ“ข้อหาลักพาตัวเพื่อขู่กรรโชก เจตนาทำร้ายผู้อื่น…หากถูกตัดสิน ความผิดข้อหาพวกนั้นก็คงจะต้องถูกจำคุก 2-3 ปี ใช่ไหม? คุณครอว์ฟอร์ด เธอไม่เคยติดคุกมาก่อนแน่เลย ใช่ไหม? งั้นเธอก็ควรเข้าไปสัมผัสความมืดในคุกนั้นซะ ฉันได้ยินมาว่าบางคนจะถูกล้
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 328
มาเดลีนปล่อยมือออกจากเจเรมี่เมื่อได้ยินเช่นนี้ เธอยิ้มออกมาอย่างใจกว้างขณะที่พูดว่า “ไปเถอะ ฉันจะรอคุณอยู่ที่นี่”“ตกลง” เจเรมี่พยักหน้า ก่อนจะหันหลังเดินนำออกไป โรสและเอโลอิสตามพวกเขาออกไปจากประตูเมื่อเห็นเมเรดิธเดินไปพร้อมกับเจเรมี่ มาเดลีนยกริมฝีปากของตัวเองยิ้มอย่างมีความสุข‘เมเรดิธ สิ่งที่ฉันต้องการตอบแทนเธอมันมีมากกว่านี้อีกนะ’‘มันจะดีมากถ้าเธอไม่ล้มลงไปซะก่อนตอนนี้’“ถ้ามาเดลีนมีความกล้าหาญได้สักครึ่งหนึ่งของเธอ เด็กคนนั้นก็คงไม่ต้องจากไปเร็วขนาดนี้”เสียงถอนหายใจของอาวุโสวิทแมนดังขึ้นเบา ๆ จากด้านหลังหัวใจของมาเดลีนเดือดพล่าน เธอรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นที่ยังมีคนเป็นห่วงและคิดถึงเธออยู่เธอยิ้มและหันกลับไปมองอาวุโสวิทแมน “ถ้าคุณปู่ไม่รังเกียจ คุณสามารถคิดว่าฉันเป็นมาเดลีนก็ได้นะ”อาวุโสวิทแมนใช้สายตาของตัวเองมองผู้หญิงคนตรงหน้าอย่างถี่ถ้วนก่อนที่เขาจะเผยท่าทีส่ายหน้าด้วยความเสียใจออกมา“ไม่ว่าเธอจะมีหน้าคล้ายคลึงกันแค่ไหน แต่มันก็เป็นแค่ความเหมือนเท่านั้น สุดท้ายแล้ว เธอก็ไม่ใช่หลานสะใภ้ของฉันอยู่ดี”“บางทีฉันอาจจะเป็นหลานสะใภ้ของคุณปู่เร็ว ๆ นี้ก็ได้นะ” มาเดลีนย
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 329
อัตราการเต้นของหัวใจมาเดลีนไม่คงที่ในขณะนี้ แต่เธอแสดงสีหน้าประหลาดใจและสับสนออกมา เธอสบเข้ากับดวงตาดำของเจเรมี่“ว่าไงนะ? คุณกำลังจะบอกว่าภรรยาเก่าของคุณยังไม่ตายงั้นเหรอ?”เธอขมวดคิ้วเข้าหากันก่อนจะหัวเราะออกมาเบา ๆ“นี่คุณกำลังสงสัยว่าฉันเป็นมาเดลีนอดีตภรรยาของคุณ อีกแล้วใช่ไหม?”เมื่อเสียงของเธอกดต่ำลง เจเรมี่หัวเราะออกมา สายลมกรรโชกแรงในฤดูใบไม้ร่วง พัดอย่างแผ่วเบาที่ดวงตาสีดำลึกลับของเขา เขามองมาเดลีนและพูดอย่างสื่อความหมายลึกซึ้งว่า “บางคนยังมีชีวิตอยู่ แต่ก็ตายไปแล้ว แต่บางคนตายไปแล้ว แต่ยังคงยังมีชีวิตอยู่”หลังจากที่ได้ฟังคำพูดพวกนั้นผ่านความเงียบ มาเดลีนยกยิ้มที่ริมฝีปากของตัวเอง“นี่คุณกำลังพยายามบอกฉันว่าภรรยาเก่าของคุณยังอยู่ในใจคุณนั้นเหรอ?”เธอไม่เพียงแค่หัวเราะออกมา แต่เธอยังประชดประชันในน้ำเสียงนั้นด้วย“ใคร ๆ ก็รู้ว่า มาเดลีนเป็นผู้หญิงที่คุณเกลียดที่สุด”“ทุกคนรู้งั้นเหรอ?” เจเรมี่ได้ยินคำเหล่านี้ขณะที่รอยยิ้มจาง ๆ แห่งการการประชดของเขารุนแรงกว่าของมาเดลีนใช่ ทุกคนรู้ ทุกคนรู้ว่ามาเดลีนหลงรักเขาอย่างบ้าคลั่งแต่ทว่า ใครจะรู้ว่าเขาเองก็หลงรักเธอไม่แพ้กัน
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 330
แค่เพียงคำสัญญาที่เขาเคยให้ไว้เมื่อครั้งที่เขายังเป็นเด็ก เขาจึงปกป้องผู้หญิงเลวร้ายคนนั้นมานานเหมือนคนโง่ ในขณะเดียวกัน เขากรีดเนื้อผู้หญิงที่เขารักออกทีละนิด เจเรมี่หยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมาดูเนื้อหาบนหน้าจอนั้นอีกครั้ง ในรูปภาพพวกนั้นมีหัวข้อที่เป็นรูปภาพของเธอสมัยยังเป็นเด็กอยู่ในตอนที่เขาและเมเรดิธกลับมาเจอกันอีกครั้ง เขาขอดูรูปถ่ายสมัยเด็กของเธอ แต่ว่าตอนนั้นเธอกลับให้เหตุผลกับเขาว่ารูปพวกนั้นได้หายไปเพราะเธอเปลี่ยนที่อยู่ใหม่ตอนนี้ ชาวเน็ตบางคนได้ขุดรูปของเธอตอนที่เธอยังเป็นเด็กเจเรมี่เหยียดนิ้วออกและเคาะเบา ๆ ที่ชื่อเรื่องก๊อก ๆ ๆเสียงเคาะประตูกระจกสำนักงานดังขึ้น เจเรมี่เงยหน้าขึ้น และเห็นว่าคนที่กำลังจะเข้ามาคือ เคน เบเกอร์ “เข้ามา”เขาวางโทรศัพท์ลงและซ่อนอารมณ์จากเรื่องพวกนั้นเอาไว้ข้างในใจ อารมณ์พวกนั้นจะถูกปลดปล่อยออกมาก็ต่อเมื่อไม่มีใครอยู่รอบข้างเพราะเขาไม่ต้องการให้ใครรับรู้ถึงอารมณ์ที่แท้จริงของเขา เคนเดินไปที่โต๊ะทำงานและรายงานอย่างตรงไปตรงมาว่า “คุณวิทแมนครับ ผมจับตาดูเฟลิเป้มาระยะหนึ่งแล้ว เขาไม่ได้ทำผิดแปลกอะไรไปให้เป็นที่น่าสังเกต แต่เมื่อวานนี้
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 331
มาเดลีนจำได้ว่าเธอเคยบังเอิญเห็นเจเรมี่ซื้อกุหลาบแดงช่อใหญ่ในวันนั้นซึ่งเธอก็ไม่เคยลืมมัน เธอคิดว่าเขากำลังคบหาดูใจกับผู้หญิงคนอื่นนอกจากเมเรดิธแต่หลังจากที่ขึ้นรถมากับเขา ทว่า เธอพบปลายทางของดอกกุหลาบช่อนี้กลับมาหยุดที่สุสานมันมีสถานการณ์บางอย่างซึ่งไม่เอื้ออำนวยต่อเธอในตอนนั้น ทำให้เธอไม่รู้ว่าทำไมเจเรมี่นำดอกกุหลาบมากมายเหล่านั้นไปที่สุสาน เธอก็ยังหาคำตอบไม่ได้อยู่ดีแม้ว่าเธอจะพยายามหาเหตุผลมากมายมาคิดเธอไม่ได้มาที่นี่ในวันนี้เพราะความบังเอิญอย่างที่เจเรมี่เข้าใจ เพียงแต่ เธอกำลังสะกดรอยตามเขาและจับตาดูเขาทุกการเคลื่อนไหวแบบไม่ให้เขารู้ตัวหลังจากที่รู้ว่าเขาไปที่ร้านดอกไม้อีกครั้ง เธอได้จงใจเข้าไปทักเขาให้ดูเหมือนว่าเธอบังเอิญพบเขาในขณะที่เธอกำลังใช้ความคิดอยู่นั้น เจเรมี่ได้เดินลงมาเปิดประตูรถให้เธอมาเดลีนรีบดึงสติของตัวเองกลับมาในขณะที่ก้าวลงจากรถเธอทำเป็นสงสัยในสถานที่แห่งนี้เหมือนว่าเธอไม่เคยมาที่นี่มาก่อน โดยการมองไปรอบ ๆ ในจังหวะเดียวกันกับที่เธอหันหน้ามามองเจเรมี่ เธอเห็นเขากำลังถือดอกกุหลาบช่อโตเอาไว้ในมือของเขานี่คงแสดงให้เห็นว่าเขาจงใจที่จะมอบดอกกุหลาบให้ใค
บทล่าสุด
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1430
อดัมไม่ได้ให้เชอร์ลี่ย์เข้ามาด้วย ในขณะที่เขาพาทั้งเมเดลีนและเจเรมี่เข้ามาในห้องทำงานตัวเองห้องนั้นกว้างขวางและตกแต่งภายในอย่างหรูหรากว่าที่เห็นในโรงพยาบาล มีอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ดูค่อนข้างล้ำสมัยวางอยู่รอบ ๆเมเดลีนยืนอยู่ข้าง ๆ เฝ้าดูอดัมทำการทดสอบต่าง ๆ กับเจเรมี่ในที่สุดอดัมก็เก็บตัวอย่างเลือดจากเจเรมี่มาวางบนอุปกรณ์เพื่อทำการวินิจฉัยทันทีเธอรู้สึกกระวนกระวายใจในระหว่างที่รอถึงอย่างนั้นเธอก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าสีของตัวอย่างเลือดเจเรมี่ไม่ได้เข้มอย่างที่เคยเป็น ซึ่งนั่นอาจจะเป็นสัญญาณที่ดีประมาณสิบนาทีต่อมา ผลก็ออก“ทุกอย่างโอเคไหมอดัม?” เมเดลีนเอ่ยถาม“ไม่ต้องกังวลลินนี่ อาการผมจะดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน” เจเรมี่จับมือของเธอไว้แล้วปลอบโยน“ถ้าคุณอาการดีขึ้นมากแล้วทำไมวันนั้นคุณถึงทรุดลงกะทันหันแบบนั้นล่ะ?” เธอยังคงเอ่ยอย่างวิตกอดัมไม่ได้พูดอะไร เขาไล่สายตาผ่านรายงานวินิจฉัยสองครั้ง ก่อนจะมีแววตาเป็นประกาย ทว่าในไม่ช้าก็ต้องหายไป“ทุกอย่างดูดีทีเดียว ไม่มีอะไรผิดปกติ” อดัมพูดขณะที่มองเมเดลีน “ไม่ต้องกังวลมากไป เขากำลังค่อย ๆ ฟื้นตัวน่ะ”ได้ยินอย่างนั้นเมเดลีนก็ถอนหายใจโล่งอก
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1429
เมเดลีนเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่เห็นใครบางคนลงมาจากรถ “เชอร์ลี่ย์ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างเป็นมิตร “ฉันบอกว่าจะกลับบ้านไม่ใช่เหรอคะ นี่บ้านฉันน่ะ”เมเดลีนชี้ไปที่วิลล่าขนาดเล็กข้างหน้า “นี่คือบ้านของคุณเหรอคะ?”“ค่ะ ที่นี่คือบ้านของฉัน” เชอร์ลี่ย์พยักหน้าอย่างมั่นใจ จากนั้นเธอก็เดินไปหาอดัมด้วยท่าทางจริงจัง “อดัม พี่สาวกลับบ้านทั้งทีทำไมดูไม่มีความสุขเลยล่ะ”ข้อมูลใหม่นั้นทำให้เมเดลีนรู้สึกงุนงง “เชอร์ลีย์ คุณเป็นพี่สาวของอดัมเหรอคะ?”“ค่ะ ฉันเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของเขา เรามีพ่อและแม่คนเดียวกัน” เชอร์ลี่ย์แตะไหล่ของอดัมเบา ๆ แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “อดัม ทำไมไม่แนะนำเพื่อนให้ฉันรู้จักเลยล่ะ?”อดัมได้ยินอย่างนั้นก็ฝืนยิ้มออกมาเบา ๆ “ฉันไม่จำเป็นต้องแนะนำหรอก เพราะดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันอยู่แล้ว” เขาก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาจงใจหลีกเลี่ยงเชอร์ลี่ย์ “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างสดใส "ฉันไม่ได้อยู่บ้านมาหลายปี ฉันก็ควรจะได้ชื่นชมบ้านหลังนี้ที่เคยอยู่บ้างนะ”ขณะที่พูดเธอก็เดินนำเข้าไปในบ้านก่อนอดัมเชิญเมเดลีนและเจเรมี่เข้าไป “เข้ามาสิ”เมเดลีนพยักห
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1428
อดัมอึ้งไปครู่หนึ่ง “ว่าไงนะ? คุณกำลังพูดอะไร? คุณเป็นใคร? เอวลีนอยู่ไหน?”“จำฉันไม่ได้แล้วเหรอ? คุณก็เหมือนพ่อแม่ของคุณนั่นแหละอดัม ไร้หัวใจและโหดร้าย” เชอร์ลี่ย์ล้อเลียนอย่างเย็นชาอดัมเงียบไปชั่วครู่ก่อนสุดท้ายเขาจะตอบสนองกลับมา“เธอเองเหรอ” ราวกับว่ามีบางอย่างมากระตุ้นภายในใจเขาตกตะลึงปนประหลาดใจ“ใช่ ฉันเอง” เชอร์ลี่ย์ตอบอดัมอย่างไม่ลังเล “เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้เราก็คงได้พบกัน แม้ว่าฉันไม่คิดว่านายจะตั้งตารอฉันหรอกใช่ไหม?”อดัมเงียบไปก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “ทำไมเป็นเป็นเธอที่รับโทรศัพท์? เอวลีนอยู่ที่ไหน? เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?”คนฟังเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “ฉันไม่ได้บอกหรอกเหรอ? ว่าเดี๋ยวเขาก็ตายแล้ว ภรรยาที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็จะต้องใจสลายไปด้วยน่ะ”“พูดบ้าอะไรเนี่ย! เขาไม่มีทางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตได้!” น้ำเสียงของอดัมเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเล่นแบบนี้แน่!”อดัมรีบวางสายรอยยิ้มของเชอร์ลี่ย์กว้างขึ้นในขณะที่จ้องหน้าจอที่ค่อย ๆ หรี่แสงลงช้า ๆ“เป็นใครกันถึงมาห้ามไม่ให้ฉันเล่นน่ะอดัม? เป็นตัวแทนของคนสองคนนั้นที่ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนงั้นเหรอ? ฮึ”เธอเย้ยหยันแ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1427
“เจเรมี่!”เมเดลีนพบว่าไม่สามารถทนรออยู่หน้าห้องน้ำได้อีกต่อไป เธอเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ สิ่งที่เห็นคือเจเรมี่ที่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและเย็นชา ขณะที่ร่างของเชอร์ลี่ย์ล้มลงข้างอ่างอาบน้ำเมเดลีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบเช็คก่อนว่าเจเรมี่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ด้วยความมีมารยาทเธอจึงรีบเข้าไปหาและพยุงเชอร์ลี่ย์เธอเพิ่งเอื้อมมือออกไป แต่โดนเจเรมี่จับแขนไว้แน่น เขาจับไว้แรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บ“อย่าไปแตะต้องตัวเธอ”เจเรมี่เอ่ยเสียงเย็นสุดขีด“เจเรมี่?” เมเดลีนมองแววตาที่เฉียบคมของเขา “คุณโอเคไหม เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้น ทำไมเชอร์ลี่ย์…” “ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณนายวิทแมน ฉันไม่เป็นไร” เชอร์ลี่ย์จับข้างอ่างขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เธอชำเลืองมองสายตาเย็นชาของเจเรมี่จากหางตาก่อนจะหันไปยิ้มให้เมเดลีน“เจเรมี่ไม่ต้องการให้คุณสัมผัสฉันเพราะฉันทำเข็มหักโดยไม่ตั้งใจน่ะค่ะ มันคงจะแย่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บเพราะความผิดพลาดที่ไม่เป็นมืออาชีพของฉัน”จากนั้นเมเดลีนก็เห็นเข็มเล็ก ๆ หักยื่นออกมาจากแขนของเชอร์ลี่ย์หญิงสาวดึงเข็มออกมาอย่างใจเย็นโดยที่คิ้วเรียวของเธอไม่แม้แต่จะขยับเข้าหากัน“เจเร
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1426
เธอสัมผัสแขนของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล เพราะอุณหภูมิจากร่างกายของเจเรมี่ไม่เพิ่มขึ้นเลย “อุณหภูมิร่างกายของเขาต่ำเพราะเขาแช่น้ำแข็งน่ะค่ะ” เสียงของเชอร์ลี่ย์ดังขึ้นจากด้านหลังเมื่อหันไปมองเมเดลีนก็เห็นเชอร์ลี่ย์ค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมเข็มฉีดยาในมือของเธอ“คุณช่วยรอข้างนอกได้ไหมคะคุณนายวิทแมน? ฉันไม่ชอบให้ใครมาเฝ้าเวลาต้องรักษาคนไข้น่ะค่ะ”เมเดลีนเข้าใจและลุกขึ้น แต่เจเรมี่จับมือเธอไว้เสียก่อน“อย่าไปนะลินนี่”“ไม่เป็นไรเจเรมี่ ให้เชอร์ลี่ย์ฉีดยาให้คุณแล้วคุณจะไม่เป็นไร โอเคไหม?” เมเดลีนเอ่ยราวกับว่าเขาเป็นเด็ก ก่อนจะปล่อยมือ“ขอบคุณนะคะ เชอร์ลี่ย์”“ด้วยความยินดีค่ะ ฉันยินดีที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือค่ะ” เชอร์ลี่ย์ยิ้มเล็กน้อยเมเดลีนได้ยินอย่างนั้นก็ไม่คิดมากก่อนจะเดินออกไปเธอมองเจเรมี่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดประตู เห็นแววของเขาเริ่มมีสีแดงจาง ๆเขากำลังมองเธออย่างอ้อนวอนจู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เชอร์ลี่ย์ก็หันกลับมาตรวจสอบว่าเมเดลีนออกไปจากห้องน้ำหรือยังตอนนั้นเองที่เมเดลีนเห็นรูปร่างสมส่วนของเชอร์ลี่ย์ซึ่งเปียกโช
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1425
เมเดลีนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ชำเลืองไปมองประตูห้องน้ำที่ปิดแน่น“อีกนิดเดียวมันก็จะจบแล้วเจเรมี่ อดทนอีกนิด“คุณจะปลดปล่อยความเจ็บปวดได้เหมือนที่ผ่านมาไง“ฉันเป็นหมอของคุณ แต่ฉันก็เป็นเพื่อนคุณด้วย ฉันช่วยคุณได้ อา…”เมเดลีนได้ยินเสียงของเชอร์ลี่ย์ดังออกมาไม่หยุดจนกระทั่งเธอกระซิบด้วยน้ำเสียงลุ่มหลงเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเหตุการณ์ภายในห้องน้ำก็เงียบลงพนักงานมองไปที่ห้องน้ำด้วยสายตาแปลก ๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับเมเดลีน“ผมเอาน้ำแข็งไปไว้ในห้องน้ำหมดแล้วครับ คุณนายวิทแมน ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมติดต่อเราได้เลยนะครับ”แล้วเมเดลีนก็ได้สติกลับคืนมาสู่ความจริง “ขอบคุณค่ะ”“ด้วยความยินดีครับ” พนักงานยิ้มเล็กน้อยและจากไปเมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเชอร์ลี่ย์ไปที่ห้องน้ำ เมื่อเอื้อมมือไปเปิดประตูก็พบว่าประตูถูกล็อคจากด้านใน“ฉันเอาของขึ้นมาให้แล้วนะคะ เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?” เมเดลีนถามในขณะที่ไม่มีเสียงตอบรับมาจากข้างใน“เชอร์ลี่ย์? เชอร์ลี่ย์? เจเรมี่! เจเรมี่!" เธอเริ่มตื่นตระหนก และไม่สามารถทนต่อความเงียบในขณะนี้ได้อีกต่อไปก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูซ้ำ ๆ จนข้อนิ้วเริ่มแดง“
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1424
เมเดลีนขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว ขณะที่ก้าวออกไปเธอก็เห็นใครบางคนที่คุ้นเคยอยู่ตรงทางเดิน“เชอร์ลี่ย์?” เมเดลีนเรียกออกมาอย่างลังเลผู้หญิงที่เดินห่างออกไปเล็กน้อยหยุดเดินแล้วหันมามอง “ใช่ ฉันเองค่ะ คุณนายวิทแมน” เชอร์ลี่ย์ยิ้มและอธิบาย “ฉันลืมของบางอย่างไว้ในห้อง ก็เลยกลับมาหยิบ”เมเดลีนวิ่งไปหาเชอร์ลี่ย์ ผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างจากผู้ช่วยชีวิตของเธอในขณะนี้“พิษในร่างกายของเจเรมี่กำเริบกะทันหัน คุณเคยรักษาเขาใช่ไหมเชอร์ลี่ย์? คุณน่าจะช่วยเขาได้อีกครั้ง! ได้โปรดเถอะค่ะ ตอนนี้เขากำลังเจ็บปวดมาก!”ในตอนนั้นสีหน้าของเชอร์ลี่ย์ก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมา “ตอนนี้เจเรมี่อยู่ที่ไหนคะ?”“ในห้องค่ะ!”“รีบพาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!” เชอร์ลี่ย์รีบเดินตามเมเดลีนไปเมื่อเข้าไปในห้องเมเดลีนก็เห็นว่าเจเรมี่สามารถลุกขึ้นนั่งพิงกับเตียงได้แล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปหาเขาทันที “คุณจะไม่เป็นไรเจเรมี่ เชอร์ลี่ย์บังเอิญกลับมาที่โรงแรมเพราะลืมของเอาไว้ เธอสามารถช่วยคุณได้แน่!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นดวงตาคมกริบก็หรี่ลง และเมื่อเห็นเชอร์ลี่ย์เดิยเข้ามาหา เขาก็ขยับตัวออกอย่างรังเกียจเชอร์ลี่ย์เองก็เห็นความไม่พ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1423
เมเดลีนวิ่งออกจากห้องน้ำและเห็นเจเรมี่นอนกองอยู่บนพื้นข้างเตียง“เจเรมี่!”เธอรีบวิ่งไปคุกเข่าลงข้าง ๆ เขาอย่างลนลาน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันราวกับว่าเขากำลังทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หัวใจของเมเดลีนเต้นรัวด้วยความตื่นตระหนก“เกิดอะไรขึ้นน่ะเจเรมี่? ยาพิษออกฤทธิ์อีกแล้วใช่ไหม?”เธอดึงไหล่ของเจเรมี่เพื่อให้เขาพิงมาที่ตัวเธอหากทำได้เธอก็อยากจะพาเขาไปที่เตียง แต่เธอกลับไม่แข็งแรงพอ“เกิดอะไรขึ้น? อดัมบอกเองนี่ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อย แล้วทำไมตอนนี้อาการของคุณกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว”เมเดลีนกระวนกระวายขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ และหยดน้ำตาใส ๆ ของเธอก็ตกลงบนใบหน้าของเจเรมี่“ไม่ต้องกังวลลินนี่” เจเรมี่พูดผ่านความเจ็บปวด พลางเอื้อมมือไปลูบแก้มของเธอเบา ๆ “ผมชินกับความเจ็บปวดแล้ว มันจะเจ็บไม่นาน เดี๋ยวผมก็อาการดีขึ้น”เขาปลอบโยนในขณะที่คลี่ยิ้มเพื่อคลายความกังวลของอีกฝ่ายแต่ยิ่งเจเรมี่คำนึงถึงอารมณ์ความรู้สึกของเธอมากเท่าไหร่ หัวใจของเมเดลีนก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น“อดัม ฉันจะโทรหาอดัม เขารู้ว่าต้องทำยังไง!” เมเดลีนรีบควานหาโทรศัพท์แล้วโทรหาอดัมทันทีแต่กลับไม่มีใครรับ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1422
“สำหรับฉัน?” เมเดลีนรับของขวัญมาด้วยความสับสน ก่อนจะเห็นว่ามีข้อความติดมาด้วยในข้อความเขียนเอาไว้ว่า : [ฉันรีบไปหน่อยก็เลยไม่มีเวลาหาของขวัญสำหรับการเจอกันที่ดีกว่านี้ให้คุณ แต่หวังว่าคุณจะชอบสิ่งนี้นะคะ] ลงชื่อเชอร์ลี่ย์นี่เป็นของขวัญหลังจากพบกันครั้งแรกจากเชอร์ลี่ย์งั้นเหรอ?เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ “คุณมีข้อมูลติดต่อเชอร์ลี่ย์ไหมเจเรมี่? ฉันอยากจะขอบคุณเธอ”“ไม่” เจเรมี่ตอบห้วน ๆ “ไปกันเถอะ ส่วนอันนี้ก็ฝากพนักงานเอาไว้ที่นี่”“ทำแบบนั้นมันจะไม่ดูเสียมารยาทไปเหรอคะ?” เมเดลีนครุ่นคิดและตัดสินใจเอาของสิ่งนั้นกลับไปที่ห้องด้วยในที่สุด เจเรมี่ไม่พูดอะไรมากแล้วกลับไปที่ห้องพร้อมเมเดลีนระหว่างทางกลับเธอเปิดกล่องแล้วพบชุดอโรมาเทอราพีข้างในรูปร่างของขวดนั้นเป็นรูปงูดูแปลกตาเมเดลีนที่ไวต่อกลิ่นและเชี่ยวชาญด้านการผสมน้ำหอม เธอจึงลองดมดูแต่นอกจากกลิ่นปกติที่เคยดมแล้ว เธอสังเกตว่าสิ่งนี้มีกลิ่นบางอย่างที่เธอไม่เคยได้กลิ่นจากที่ไหนมาก่อนอยู่ด้วย“วางมันลงแล้วไปกันเถอะ ลินนี่ เดี๋ยวแผนวันนี้เราพังหมดนะ” น้ำเสียงราวกับว่าเจเรมี่กำลังเตือนเธอ เขาดูเกลียดของขวัญชิ้นนี้จริง ๆคำพูดของ
