Share

บทที่ 1114

Penulis: เด็กลำดับที่สิบหก
‘คุณเป็นเพียงภาพลวงตาที่ฉันเสกขึ้นงั้นเหรอ?’

‘ไม่ ไม่ใช่ คุณจะต้องอยู่แถวนี้แน่'

เมเดลีนรู้สึกกังวล เธอมองไปรอบ ๆ ด้วยความหวังว่าจะพบเจเรมี่

เมื่อกี้เขาดูเหมือนจริงมาก แต่ตอนนี้ราวกับว่าอยู่ ๆ เขาก็หายไปในอากาศ

‘เจเรมี่’

เมเดลีนยังคงเดินต่อไปด้วยความสับสน แต่เมื่อเธอเดินผ่านบันได มือที่คุ้นเคยก็เอื้อมมาจับแขนบางของเธอเอาไว้

‘เจเรมี่!’

เมเดลีนรู้สึกหัวใจหยุดเต้นไปชั่วขณะ ก่อนที่จะมองเห็นได้ชัดเจน เจเรมี่ก็ดึงเธอไปที่บันได

ร่างสูงของเขายืนตระหง่านเหนือเธอขณะที่ดวงตาสีเหลืองอำพันกำลังจับจ้องไปยังดวงตาที่สับสนและดีใจภายใต้แสงสลัวของเมเดลีน

เมเดลีนเบิกตากว้างและยกมือขึ้นลูบไล้ใบหน้าที่ดูสวยงามยิ่งกว่าแต่ก่อน

“เจเรมี่ นี่คุณจริง ๆ ใช่ไหม?”

เธอไล้นิ้วไปตามใบหน้าของเขาด้วยอาการสั่นเทา

ก่อนที่เจเรมี่จะตอบ เธอก็กระโจนเข้าไปกอดเขาไว้แน่น

“คุณยังมีชีวิตอยู่เจเรมี่! คุณยังไม่ตาย!

“ฉันคิดถึงคุณ เจเรมี่ ฉันคิดถึงคุณมาก…”

เมเดลีนเทความปรารถนาทั้งหมดที่มีมาตลอดหลายปีไปกับอ้อมกอดของเธอ ขณะเดียวกันเธอก็กอดเขาไว้แน่นขึ้นเรื่อย ๆ

เธอกลัวมากว่าเธออาจจะเห็นภาพหลอนอีกครั้ง เธอกลัวว่าเขาจะหายไป
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1115

    เมเดลีนหยุดเดินและมองใบหน้าจริงจังของชายหนุ่มบ้านเขาบอกให้เธอกลับบ้านกับเขาเมเดลีนรู้สึกว่าหัวใจของเธออบอุ่นขึ้น และยกมือขึ้นเพื่อกอดเขาอีกครั้ง“ตกลงค่ะ ฉันจะกลับบ้านกับคุณ เจเรมี่เรากลับบ้านกันเถอะ” หญิงสาวมีน้ำตาคลอขณะโอบแขนรอบคอของเขา หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความโหยหาที่มีต่อเขาเขายังไม่ตาย เขากลับมาแล้วเธอไม่อยากเสียผู้ชายคนนี้ไปอีกแล้ว แม้ว่าพวกเขาจะยังคงมีช่องว่างระหว่างกันเพราะเอโลอิสและฌอนก็ตามถึงอย่างนั้นเจเรมี่ก็เคย ‘ตาย’ มาแล้วครั้งหนึ่ง ความเจ็บปวดจากการสูญเสียทำให้เธอรู้แล้วว่าเธออยากใช้ชีวิตที่เหลืออยู่กับเขามากแค่ไหนเมเดลีนจึงส่งข้อความถึงไรอันเพื่อบอกว่าเธอจะกลับไปกับเจเรมี่ ก่อนที่ไรอันจะส่งข้อความกลับมาว่า [โอเค] โดยไม่พูดอะไรอีก เมเดลีนรู้สึกเสียใจ เมื่อเห็นคำตอบที่มีเพียงคำเดียวของเขาแม้ว่าการแต่งงานระหว่างเธอกับไรอันจะไม่ใช่เรื่องจริง และเขาบอกว่าแต่งงานเพื่อปกป้องเธออยู่เสมอ แต่เมื่อมาถึงขั้นนี้แล้ว เธอก็ยังคงรู้สึกเหมือนติดค้างบางอย่างกับไรอันอยู่เจเรมี่สังเกตเห็นว่าเมเดลีนกำลังเหม่อลอยหลังจากที่ดูโทรศัพท์ เขาขมวดคิ้วหลังจากที่พวกเขากลับไปที่

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1116

    เมเดลีนลืมตาขึ้นมาด้วยความงุนงงและเห็นว่าเจเรมี่กำลังมองเธออยู่“มีอะไรเหรอคะ?”“แค่เหนื่อยน่ะ” เขาเอ่ยเสียงเรียบ ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำจากนั้นเธอก็ได้ยินเสียงน้ำไหลดังออกมาจากห้องน้ำเธอนอนงงอยู่บนเตียงทำไมเธอถึงรู้สึกเหมือนเขาปฏิเสธที่จะสัมผัสเธอล่ะ?เป็นเพราะไรอันหรือเปล่า?หลังจากที่เจเรมี่ออกมาจากห้องอาบน้ำ เขาก็ไม่ได้พูดอะไรกับเธออีก ก่อนจะไปนอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียง“เจเรมี่ ถ้าคุณเหนื่อย คุณก็ควรนอนแต่หัวค่ำนะคะ” เมเดลีนหยิบชุดนอนของเธอและกำลังจะไปอาบน้ำหลังจากที่พูดกับเขาอย่างนั้น เจเรมี่ก็ไม่แสดงปฏิกิริยาโต้ตอบใด ๆ ทว่าทำเสียงฮึดฮัดตอบเบา ๆเมเดลีนรู้สึกใจหล่นวูบเมื่อได้รับคำตอบนี้เธอรู้สึกราวกับว่าลมหนาวพัดผ่านเข้ามาหัวใจของเธอ และในขณะนั้นเธอก็รู้สึกว่าหัวใจของเธอช่างเย็นยะเยือกหญิงสาวอาบน้ำด้วยความคิดที่เต็มไปด้วยคำถามและความกังวลใจเธอกังวลว่าพิษในร่างกายของเจเรมี่จะยังหลงเหลืออยู่ และนั่นอาจเป็นเหตุผลที่ทำให้เขาทำตัวแปลก ๆ รวมถึงปฏิเสธการใกล้ชิดสนิทสนมกับเธอหลังอาบน้ำเสร็จเมเดลีนก็สวมชุดคลุมอาบน้ำแล้วกลับเข้าไปในห้อง เธอเห็นเจเรมี่กำลังนอนอยู่บนเต

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1117

    หลังจากที่สวมเสื้อผ้าและล้างหน้าเสร็จ เมเดลีนก็รีบวิ่งลงไปยังชั้นล่างเมื่อเธอมาถึงประตูหน้าของบ้าน เธอก็เห็นเจเรมี่ยืนตระหง่านอยู่ที่ลานหญ้าหน้าบ้านเขาสวมเสื้อโค้ทพร้อมกับมีผมสั้นสีอ่อนที่ปลิวไสวไปตามสายลม ขณะที่ดวงตาสีอำพันของเขาก็กำลังยิ้มและมองไปยังแจ็คสันซึ่งกำลังตกตะลึง“แดดดี้?”แจ็คสันสะพายกระเป๋าเป้ ในขณะที่วิ่งไปหาเจเรมี่ด้วยความประหลาดใจปนดีใจเจเรมี่ก้มลงอุ้มแจ็คสันขึ้นมา“แดดดี้! แดดดี้จริงด้วย! ในที่สุดแดดดี้ก็กลับมา!” แจ็คสันเบิกตากว้าง แม้ว่าเจเรมี่จะดูเปลี่ยนไป แต่แจ็คสันก็ไม่ได้สงสัยอะไรทั้งสิ้นนี่คือแดดดี้ของเขา!เจเรมี่มองลูกชายแล้วยิ้ม “คิดถึงแดดดี้ไหมคนเก่ง?”“คิดถึงสิฮะ!” แจ็คสันตอบอย่างไม่ลังเล ความสุขเอ่อล้นอยู่บนใบหน้าหล่อเหลาของเขา “ลิลลี่ก็คิดถึงแดดดี้เหมือนกัน” แจ็คสันพูดและชี้ไปยังลิเลียนซึ่งกำลังเดินเข้ามาหาพวกเขาทว่าเมื่อเจเรมี่เห็นลิเลียนเดินมาหาเขา รอยยิ้มและความอ่อนโยนบนใบหน้าของเขาก็หายไปเขาวางแจ็คสันลง แต่ไม่ได้อุ้มลิเลียนที่อยู่ตรงหน้าเขาขึ้นมาลิเลียนพูดไม่ได้ เธอจึงเดินไปหาและจับขาของเขาเอาไว้ จากนั้นเธอก็เงยหน้าขึ้นมองพร้อมกับโชว

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1118

    ดูเหมือนเจเรมี่จะสนใจในตัวลูกชายคนนี้ ดังนั้นเขาจึงเดินเข้าไปในบ้าน“เดี๋ยว” เมเดลีนหยุดเขาเจเรมี่หยุดเดิน และเห็นเมเดลีนเดินมาหาเขาด้วยสีหน้าเคร่งขรึมเธอส่งลิเลียนให้คาเลน “แม่ช่วยพาลิลลี่กับแจ็คเข้าไปข้างในได้ไหมคะ? หนูมีอะไรจะพูดกับเจเรมี่สักหน่อย”คาเลนสัมผัสได้ถึงบรรยากาศแปลก ๆ และกังวลว่าเมเดลีนจะทะเลาะกับเจเรมี่ เธอจึงเตือนพวกเขาว่า “พวกเธอควรคุยกันด้วยเหตุและผลนะ ยังไงพวกเธอก็เป็นสามีภรรยากัน”‘สามีภรรยา‘แน่สิ‘เคยเป็นสามีภรรยากัน แต่ตอนนี้เธอเป็นภรรยาของคนอื่นแล้ว’“เจเรมี่ทำไมคุณถึงทำเป็นไม่สนใจลิลลี่ล่ะ?” เมเดลีนพยายามถามด้วยน้ำเสียงที่สงบ “ครั้งที่แล้วตอนที่คุณเป็นสายลับคุณก็เมินเธอและพยายามทำให้ลาน่ามีความสุข“แม้ว่าจะยังเด็ก แต่ลูกก็ยังมีความรู้สึกและเศร้ามากนะคะ แต่ถึงจะเกิดเรื่องไม่ดีพวกนั้น เธอก็ยังชอบคุณ แล้วทำไมคุณถึงทำร้ายเธอแบบนี้ล่ะ? เธอเป็นลูกสาวของเรานะ”เจเรมี่ฟังสิ่งที่เมเดลีนพูดเงียบ ๆ โดยไม่แสดงออกใด ๆ แต่หลังจากนั้นไม่นานเขาก็พูดอย่างเย็นชาว่า “เธอไม่เคยเรียกผมว่า ‘พ่อ’ เลยสักครั้ง บางทีผมอาจจะไม่ใช่พ่อที่แท้จริงของเธอก็ได้”“...” เมเดลีนตะลึง

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1119

    “คุณเรียกเขาว่า ‘ไรย์’ อย่างอ่อนหวานและสนิทสนมเชียวนะ” คำพูดของเจเรมี่เต็มไปด้วยความหึงหวงเมเดลีนมองเข้าไปในดวงตาอีกฝ่ายอย่างไม่เกรงกลัว “ค่ะ ฉันเรียกเขาว่าไรย์เพราะฉันเห็นเขาเป็นเพื่อนสนิทของฉัน“ตอนนั้นคุณจากไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ และปฏิเสธที่จะเจอฉัน ก่อนจะส่งฉันให้เขา คุณเคยคิดบ้างไหมว่าการประทำแบบนั้นจะทำให้ฉันรู้สึกยังไง?”ในขณะที่พูดอย่างนั้นดวงตาของเมเดลีนก็เปลี่ยนเป็นสีแดงและเริ่มสะอื้น“ตอนที่คุณไม่อยู่เขาเป็นคนดูแลฉันกับลูก เขาไม่เคยขออะไรจากฉันเลย แล้วยังบอกอีกว่าถ้าคุณกลับมา เขาก็จะหย่ากับฉันให้“เจเรมี่ ไรย์ไม่ใช่คู่แข่งของคุณ หยุดคิดมากได้แล้ว” เมเดลีนพยายามทำให้จิตใจที่ขุ่นเคืองของอีกฝ่ายสงบลงหลังจากที่ได้ยินอย่างนั้น ความเย็นชาในดวงตาของเขาก็ค่อย ๆ จางหายไปเขาผละออกจากเมเดลีนแล้วจับเธอไว้เบา ๆ “เอวลีน ถ้าผมเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อน คุณจะยังรักผมไหม?”เมเดลีนสัมผัสได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติกับคนที่เธอรัก เธอจึงไม่ลังเลเลยที่จะตอบเขาอย่างจริงจังว่า“ตราบใดที่คุณยังเป็นเจเรมี่ วิทแมน ไม่ว่าคุณจะเปลี่ยนไปแค่ไหน ความรู้สึกของฉันจะไม่เปลี่ยนแปลง”เจเรมี่ยิ้มกว้างเมื่อได้

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1120

    เด็กคนที่โดนต่อยโกรธมากและต้องการรวบรวมเพื่อนมาสอนบทเรียนให้แจ็คสัน แต่ก่อนที่จะทันได้พูดอะไร เขาก็รู้สึกว่ามีใครบางคนดึงคอเสื้อเขาเอาไว้จนตัวเขาลอยขึ้นในอากาศใบหน้าของเขาซีดลงด้วยความกลัว ขณะที่เขาเริ่มเตะเท้าไปรอบ ๆ เมื่อเงยหน้าขึ้นเขาก็เห็นใบหน้าเคร่งขรึมน่ากลัวของใครบางคน“คุ… คุณเป็นใคร?”“ขอโทษเด็กผู้หญิงคนนั้นเดี๋ยวนี้ ถ้าไม่ ฉันจะโยนเธอลงทะเลให้เป็นอาหารปลา” ฟาเบียนเตือนและเขาดูไม่ได้ล้อเล่นเลยเด็กชายหดคอของเขา และฉี่ราดออกมาด้วยความหวาดกลัวเมื่อจ้องมองสายตาอันน่าสะพรึงของฟาเบียนฟาเบียนมองไปที่เท้าของเด็กชาย แล้วโยนเขาลงต่อหน้าลิเลียน “ขอโทษซะ”“คะ ครับ! ผมจะทำเดี๋ยวนี้!” เด็กชายตะกุกตะกักและขอโทษลิเลียนซ้ำ ๆฟาเบียนมองไปที่เพื่อนของเด็กชายคนนั้นและพวกเขาก็เข้าใจในทันที จากนั้นพวกเขาก็วิ่งไปขอโทษลิเลียนเช่นกันลิเลียนยืนอยู่ข้างหลังแจ็คสัน เธอมองไปที่เด็กชายแล้วหันกลับมามองฟาเบียน“ไปซะ!” ฟาเบียนคำรามใส่เด็ก ๆ ซึ่งกำลังกลัวจนพวกเขาไม่แม้แต่จะเอาบอลคืนก่อนจะวิ่งหนีไปแจ็คสันมองฟาเบียนและขอบคุณเขาอย่างจริงใจ “ขอบคุณครับ”ฟาเบียนมีสีหน้าที่ผ่อนคลายลง ก่อนจะเดินไปหยุด

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1121

    ไรอันเพิ่งหยิบแก้วน้ำขึ้นมาจะดื่ม เมื่อได้ยินเช่นนั้นมือของเขาก็ค้างเติ่งอยู่กลางอากาศมีรอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้าที่หล่อเหลาและสง่างามของเขา “เจเรมี่ ผมคิดว่าคุณอาจเข้าใจผิด”“งั้นเหรอ?” เจเรมี่ยิ้มกว้าง ใต้ดวงตาสีเหลืองอำพันของเขามีกระแสน้ำที่พร้อมจะทำลายทุกอย่าง “ถ้าไม่อยากให้เข้าใจผิด ก็เอาผู้หญิงของผมคืนมาสิ”ไรอันเข้าใจสิ่งที่เจเรมี่พูด จากนั้นเขาก็จิบน้ำ “แม้ว่ารูปร่างหน้าตาของคุณจะเปลี่ยนไปมาก แต่คุณยังคงขี้หึงและเอาแต่ใจเหมือนเดิมเลยนะ”“คุณก็เป็นหนึ่งในสาเหตุที่ทำให้ผมกลายเป็นแบบนี้นี่” เจเรมี่โต้กลับรอยยิ้มบนใบหน้าของไรอันค้างอยู่อย่างนั้น “ผมคิดว่าคุณคงได้รู้อะไรมามากเลยสินะ แต่ผมว่าคุณคงยังไม่ได้รับข้อมูลที่ครบถ้วนทั้งหมด ยังมีบางสิ่งที่คุณไม่รู้เลย”เจเรมี่เลิกคิ้ว เมื่อเขากำลังจะพูดบางอย่าง เมเดลีนก็กลับมาพอดี“กำลังคุยเรื่องอะไรกันคะ?” เมเดลีนเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม จากนั้นเธอก็เดินไปและกำลังจะนั่งลงข้าง ๆ เจเรมี่ แต่แล้วชายหนุ่มกลับลุกขึ้นและจับมือเธอเอาไว้ทันทีเมเดลีนมองเขาด้วยความสงสัย “มีอะไรหรือเปล่าคะ?”จากนั้นเจเรมี่ก็โน้มตัวลงมาแล้วกดจูบเธอต่อหน้าไรอันเมเดลี

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1122

    เมเดลีนอดทนกับความเจ็บปวดที่ข้อมือและเอ่ยอย่างใจเย็นว่า “เป็นอะไรไปเจเรมี่? ฉันลินนี่ไง”ลินนี่ชื่อนั้นแว่วเข้าหูและตรงเข้าไปสู่หัวใจของเจเรมี่ความอาฆาตพยาบาทในดวงตาของเขาจางหายไป และดวงตามืดหม่นของเขาก็แทนที่ด้วยความสดใสทันทีเหมือนว่าเขาเพิ่งสังเกตเห็นว่าตัวเองกำลังจับเมเดลีนไว้แน่น เขาจึงปล่อยมืออย่างรวดเร็วและลูบไล้ข้อมือของเธอเบา ๆ “ผมทำร้ายคุณหรือเปล่า?”เมเดลีนส่ายหน้า “เปล่าค่ะ แต่ทำไมเมื่อกี้คุณถึงทำแบบนั้น? ตอนที่คุณหายไป เกิดอะไรขึ้นกับคุณกันแน่?”เจเรมี่ยังคงเงียบ คิ้วของเขาขมวดเข้าหากันแน่นทว่าชายหนุ่มก็ไม่ได้พูดอะไร เขาเพียงเหยียบคันเร่งและขับรถต่อไป‘ในตอนที่หายไป เกิดอะไรขึ้นกับฉันกันแน่?’ เขาถามตัวเองเงียบ ๆเพื่อที่จะมีชีวิตอยู่และกลับมาหาเธออีกครั้ง เขาต้องทนทุกข์ทรมานกับผลกระทบที่รุนแรงเช่นนี้ตอนที่พวกเขากลับไปถึงคฤหาสน์วิทแมนนั้นยังไม่ดึกมาก ลิเลียนและแจ็คสันยังคงนั่งเล่นตัวต่ออยู่บนพรมใกล้กับโต๊ะกาแฟเมื่อเมเดลีนเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของลิเลียน เธอก็รู้สึกโล่งใจแต่เธอก็ยังกังวลว่าเจเรมี่อาจเพิกเฉยต่อลิเลียนและทำร้ายจิตใจที่เปราะบางของเธออีกครั้ง ด้วย

Bab terbaru

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1430

    อดัมไม่ได้ให้เชอร์ลี่ย์เข้ามาด้วย ในขณะที่เขาพาทั้งเมเดลีนและเจเรมี่เข้ามาในห้องทำงานตัวเองห้องนั้นกว้างขวางและตกแต่งภายในอย่างหรูหรากว่าที่เห็นในโรงพยาบาล มีอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ดูค่อนข้างล้ำสมัยวางอยู่รอบ ๆเมเดลีนยืนอยู่ข้าง ๆ เฝ้าดูอดัมทำการทดสอบต่าง ๆ กับเจเรมี่ในที่สุดอดัมก็เก็บตัวอย่างเลือดจากเจเรมี่มาวางบนอุปกรณ์เพื่อทำการวินิจฉัยทันทีเธอรู้สึกกระวนกระวายใจในระหว่างที่รอถึงอย่างนั้นเธอก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าสีของตัวอย่างเลือดเจเรมี่ไม่ได้เข้มอย่างที่เคยเป็น ซึ่งนั่นอาจจะเป็นสัญญาณที่ดีประมาณสิบนาทีต่อมา ผลก็ออก“ทุกอย่างโอเคไหมอดัม?” เมเดลีนเอ่ยถาม“ไม่ต้องกังวลลินนี่ อาการผมจะดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน” เจเรมี่จับมือของเธอไว้แล้วปลอบโยน“ถ้าคุณอาการดีขึ้นมากแล้วทำไมวันนั้นคุณถึงทรุดลงกะทันหันแบบนั้นล่ะ?” เธอยังคงเอ่ยอย่างวิตกอดัมไม่ได้พูดอะไร เขาไล่สายตาผ่านรายงานวินิจฉัยสองครั้ง ก่อนจะมีแววตาเป็นประกาย ทว่าในไม่ช้าก็ต้องหายไป“ทุกอย่างดูดีทีเดียว ไม่มีอะไรผิดปกติ” อดัมพูดขณะที่มองเมเดลีน “ไม่ต้องกังวลมากไป เขากำลังค่อย ๆ ฟื้นตัวน่ะ”ได้ยินอย่างนั้นเมเดลีนก็ถอนหายใจโล่งอก

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1429

    เมเดลีนเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่เห็นใครบางคนลงมาจากรถ “เชอร์ลี่ย์ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างเป็นมิตร “ฉันบอกว่าจะกลับบ้านไม่ใช่เหรอคะ นี่บ้านฉันน่ะ”เมเดลีนชี้ไปที่วิลล่าขนาดเล็กข้างหน้า “นี่คือบ้านของคุณเหรอคะ?”“ค่ะ ที่นี่คือบ้านของฉัน” เชอร์ลี่ย์พยักหน้าอย่างมั่นใจ จากนั้นเธอก็เดินไปหาอดัมด้วยท่าทางจริงจัง “อดัม พี่สาวกลับบ้านทั้งทีทำไมดูไม่มีความสุขเลยล่ะ”ข้อมูลใหม่นั้นทำให้เมเดลีนรู้สึกงุนงง “เชอร์ลีย์ คุณเป็นพี่สาวของอดัมเหรอคะ?”“ค่ะ ฉันเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของเขา เรามีพ่อและแม่คนเดียวกัน” เชอร์ลี่ย์แตะไหล่ของอดัมเบา ๆ แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “อดัม ทำไมไม่แนะนำเพื่อนให้ฉันรู้จักเลยล่ะ?”อดัมได้ยินอย่างนั้นก็ฝืนยิ้มออกมาเบา ๆ “ฉันไม่จำเป็นต้องแนะนำหรอก เพราะดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันอยู่แล้ว” เขาก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาจงใจหลีกเลี่ยงเชอร์ลี่ย์ “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างสดใส "ฉันไม่ได้อยู่บ้านมาหลายปี ฉันก็ควรจะได้ชื่นชมบ้านหลังนี้ที่เคยอยู่บ้างนะ”ขณะที่พูดเธอก็เดินนำเข้าไปในบ้านก่อนอดัมเชิญเมเดลีนและเจเรมี่เข้าไป “เข้ามาสิ”เมเดลีนพยักห

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1428

    อดัมอึ้งไปครู่หนึ่ง “ว่าไงนะ? คุณกำลังพูดอะไร? คุณเป็นใคร? เอวลีนอยู่ไหน?”“จำฉันไม่ได้แล้วเหรอ? คุณก็เหมือนพ่อแม่ของคุณนั่นแหละอดัม ไร้หัวใจและโหดร้าย” เชอร์ลี่ย์ล้อเลียนอย่างเย็นชาอดัมเงียบไปชั่วครู่ก่อนสุดท้ายเขาจะตอบสนองกลับมา“เธอเองเหรอ” ราวกับว่ามีบางอย่างมากระตุ้นภายในใจเขาตกตะลึงปนประหลาดใจ“ใช่ ฉันเอง” เชอร์ลี่ย์ตอบอดัมอย่างไม่ลังเล “เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้เราก็คงได้พบกัน แม้ว่าฉันไม่คิดว่านายจะตั้งตารอฉันหรอกใช่ไหม?”อดัมเงียบไปก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “ทำไมเป็นเป็นเธอที่รับโทรศัพท์? เอวลีนอยู่ที่ไหน? เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?”คนฟังเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “ฉันไม่ได้บอกหรอกเหรอ? ว่าเดี๋ยวเขาก็ตายแล้ว ภรรยาที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็จะต้องใจสลายไปด้วยน่ะ”“พูดบ้าอะไรเนี่ย! เขาไม่มีทางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตได้!” น้ำเสียงของอดัมเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเล่นแบบนี้แน่!”อดัมรีบวางสายรอยยิ้มของเชอร์ลี่ย์กว้างขึ้นในขณะที่จ้องหน้าจอที่ค่อย ๆ หรี่แสงลงช้า ๆ“เป็นใครกันถึงมาห้ามไม่ให้ฉันเล่นน่ะอดัม? เป็นตัวแทนของคนสองคนนั้นที่ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนงั้นเหรอ? ฮึ”เธอเย้ยหยันแ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1427

    “เจเรมี่!”เมเดลีนพบว่าไม่สามารถทนรออยู่หน้าห้องน้ำได้อีกต่อไป เธอเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ สิ่งที่เห็นคือเจเรมี่ที่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและเย็นชา ขณะที่ร่างของเชอร์ลี่ย์ล้มลงข้างอ่างอาบน้ำเมเดลีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบเช็คก่อนว่าเจเรมี่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ด้วยความมีมารยาทเธอจึงรีบเข้าไปหาและพยุงเชอร์ลี่ย์เธอเพิ่งเอื้อมมือออกไป แต่โดนเจเรมี่จับแขนไว้แน่น เขาจับไว้แรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บ“อย่าไปแตะต้องตัวเธอ”เจเรมี่เอ่ยเสียงเย็นสุดขีด“เจเรมี่?” เมเดลีนมองแววตาที่เฉียบคมของเขา “คุณโอเคไหม เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้น ทำไมเชอร์ลี่ย์…” “ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณนายวิทแมน ฉันไม่เป็นไร” เชอร์ลี่ย์จับข้างอ่างขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เธอชำเลืองมองสายตาเย็นชาของเจเรมี่จากหางตาก่อนจะหันไปยิ้มให้เมเดลีน“เจเรมี่ไม่ต้องการให้คุณสัมผัสฉันเพราะฉันทำเข็มหักโดยไม่ตั้งใจน่ะค่ะ มันคงจะแย่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บเพราะความผิดพลาดที่ไม่เป็นมืออาชีพของฉัน”จากนั้นเมเดลีนก็เห็นเข็มเล็ก ๆ หักยื่นออกมาจากแขนของเชอร์ลี่ย์หญิงสาวดึงเข็มออกมาอย่างใจเย็นโดยที่คิ้วเรียวของเธอไม่แม้แต่จะขยับเข้าหากัน“เจเร

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1426

    เธอสัมผัสแขนของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล เพราะอุณหภูมิจากร่างกายของเจเรมี่ไม่เพิ่มขึ้นเลย “อุณหภูมิร่างกายของเขาต่ำเพราะเขาแช่น้ำแข็งน่ะค่ะ” เสียงของเชอร์ลี่ย์ดังขึ้นจากด้านหลังเมื่อหันไปมองเมเดลีนก็เห็นเชอร์ลี่ย์ค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมเข็มฉีดยาในมือของเธอ“คุณช่วยรอข้างนอกได้ไหมคะคุณนายวิทแมน? ฉันไม่ชอบให้ใครมาเฝ้าเวลาต้องรักษาคนไข้น่ะค่ะ”เมเดลีนเข้าใจและลุกขึ้น แต่เจเรมี่จับมือเธอไว้เสียก่อน“อย่าไปนะลินนี่”“ไม่เป็นไรเจเรมี่ ให้เชอร์ลี่ย์ฉีดยาให้คุณแล้วคุณจะไม่เป็นไร โอเคไหม?” เมเดลีนเอ่ยราวกับว่าเขาเป็นเด็ก ก่อนจะปล่อยมือ“ขอบคุณนะคะ เชอร์ลี่ย์”“ด้วยความยินดีค่ะ ฉันยินดีที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือค่ะ” เชอร์ลี่ย์ยิ้มเล็กน้อยเมเดลีนได้ยินอย่างนั้นก็ไม่คิดมากก่อนจะเดินออกไปเธอมองเจเรมี่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดประตู เห็นแววของเขาเริ่มมีสีแดงจาง ๆเขากำลังมองเธออย่างอ้อนวอนจู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เชอร์ลี่ย์ก็หันกลับมาตรวจสอบว่าเมเดลีนออกไปจากห้องน้ำหรือยังตอนนั้นเองที่เมเดลีนเห็นรูปร่างสมส่วนของเชอร์ลี่ย์ซึ่งเปียกโช

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1425

    เมเดลีนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ชำเลืองไปมองประตูห้องน้ำที่ปิดแน่น“อีกนิดเดียวมันก็จะจบแล้วเจเรมี่ อดทนอีกนิด“คุณจะปลดปล่อยความเจ็บปวดได้เหมือนที่ผ่านมาไง“ฉันเป็นหมอของคุณ แต่ฉันก็เป็นเพื่อนคุณด้วย ฉันช่วยคุณได้ อา…”เมเดลีนได้ยินเสียงของเชอร์ลี่ย์ดังออกมาไม่หยุดจนกระทั่งเธอกระซิบด้วยน้ำเสียงลุ่มหลงเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเหตุการณ์ภายในห้องน้ำก็เงียบลงพนักงานมองไปที่ห้องน้ำด้วยสายตาแปลก ๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับเมเดลีน“ผมเอาน้ำแข็งไปไว้ในห้องน้ำหมดแล้วครับ คุณนายวิทแมน ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมติดต่อเราได้เลยนะครับ”แล้วเมเดลีนก็ได้สติกลับคืนมาสู่ความจริง “ขอบคุณค่ะ”“ด้วยความยินดีครับ” พนักงานยิ้มเล็กน้อยและจากไปเมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเชอร์ลี่ย์ไปที่ห้องน้ำ เมื่อเอื้อมมือไปเปิดประตูก็พบว่าประตูถูกล็อคจากด้านใน“ฉันเอาของขึ้นมาให้แล้วนะคะ เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?” เมเดลีนถามในขณะที่ไม่มีเสียงตอบรับมาจากข้างใน“เชอร์ลี่ย์? เชอร์ลี่ย์? เจเรมี่! เจเรมี่!" เธอเริ่มตื่นตระหนก และไม่สามารถทนต่อความเงียบในขณะนี้ได้อีกต่อไปก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูซ้ำ ๆ จนข้อนิ้วเริ่มแดง“

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1424

    เมเดลีนขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว ขณะที่ก้าวออกไปเธอก็เห็นใครบางคนที่คุ้นเคยอยู่ตรงทางเดิน“เชอร์ลี่ย์?” เมเดลีนเรียกออกมาอย่างลังเลผู้หญิงที่เดินห่างออกไปเล็กน้อยหยุดเดินแล้วหันมามอง “ใช่ ฉันเองค่ะ คุณนายวิทแมน” เชอร์ลี่ย์ยิ้มและอธิบาย “ฉันลืมของบางอย่างไว้ในห้อง ก็เลยกลับมาหยิบ”เมเดลีนวิ่งไปหาเชอร์ลี่ย์ ผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างจากผู้ช่วยชีวิตของเธอในขณะนี้“พิษในร่างกายของเจเรมี่กำเริบกะทันหัน คุณเคยรักษาเขาใช่ไหมเชอร์ลี่ย์? คุณน่าจะช่วยเขาได้อีกครั้ง! ได้โปรดเถอะค่ะ ตอนนี้เขากำลังเจ็บปวดมาก!”ในตอนนั้นสีหน้าของเชอร์ลี่ย์ก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมา “ตอนนี้เจเรมี่อยู่ที่ไหนคะ?”“ในห้องค่ะ!”“รีบพาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!” เชอร์ลี่ย์รีบเดินตามเมเดลีนไปเมื่อเข้าไปในห้องเมเดลีนก็เห็นว่าเจเรมี่สามารถลุกขึ้นนั่งพิงกับเตียงได้แล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปหาเขาทันที “คุณจะไม่เป็นไรเจเรมี่ เชอร์ลี่ย์บังเอิญกลับมาที่โรงแรมเพราะลืมของเอาไว้ เธอสามารถช่วยคุณได้แน่!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นดวงตาคมกริบก็หรี่ลง และเมื่อเห็นเชอร์ลี่ย์เดิยเข้ามาหา เขาก็ขยับตัวออกอย่างรังเกียจเชอร์ลี่ย์เองก็เห็นความไม่พ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1423

    เมเดลีนวิ่งออกจากห้องน้ำและเห็นเจเรมี่นอนกองอยู่บนพื้นข้างเตียง“เจเรมี่!”เธอรีบวิ่งไปคุกเข่าลงข้าง ๆ เขาอย่างลนลาน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันราวกับว่าเขากำลังทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หัวใจของเมเดลีนเต้นรัวด้วยความตื่นตระหนก“เกิดอะไรขึ้นน่ะเจเรมี่? ยาพิษออกฤทธิ์อีกแล้วใช่ไหม?”เธอดึงไหล่ของเจเรมี่เพื่อให้เขาพิงมาที่ตัวเธอหากทำได้เธอก็อยากจะพาเขาไปที่เตียง แต่เธอกลับไม่แข็งแรงพอ“เกิดอะไรขึ้น? อดัมบอกเองนี่ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อย แล้วทำไมตอนนี้อาการของคุณกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว”เมเดลีนกระวนกระวายขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ และหยดน้ำตาใส ๆ ของเธอก็ตกลงบนใบหน้าของเจเรมี่“ไม่ต้องกังวลลินนี่” เจเรมี่พูดผ่านความเจ็บปวด พลางเอื้อมมือไปลูบแก้มของเธอเบา ๆ “ผมชินกับความเจ็บปวดแล้ว มันจะเจ็บไม่นาน เดี๋ยวผมก็อาการดีขึ้น”เขาปลอบโยนในขณะที่คลี่ยิ้มเพื่อคลายความกังวลของอีกฝ่ายแต่ยิ่งเจเรมี่คำนึงถึงอารมณ์ความรู้สึกของเธอมากเท่าไหร่ หัวใจของเมเดลีนก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น“อดัม ฉันจะโทรหาอดัม เขารู้ว่าต้องทำยังไง!” เมเดลีนรีบควานหาโทรศัพท์แล้วโทรหาอดัมทันทีแต่กลับไม่มีใครรับ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1422

    “สำหรับฉัน?” เมเดลีนรับของขวัญมาด้วยความสับสน ก่อนจะเห็นว่ามีข้อความติดมาด้วยในข้อความเขียนเอาไว้ว่า : [ฉันรีบไปหน่อยก็เลยไม่มีเวลาหาของขวัญสำหรับการเจอกันที่ดีกว่านี้ให้คุณ แต่หวังว่าคุณจะชอบสิ่งนี้นะคะ] ลงชื่อเชอร์ลี่ย์นี่เป็นของขวัญหลังจากพบกันครั้งแรกจากเชอร์ลี่ย์งั้นเหรอ?เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ “คุณมีข้อมูลติดต่อเชอร์ลี่ย์ไหมเจเรมี่? ฉันอยากจะขอบคุณเธอ”“ไม่” เจเรมี่ตอบห้วน ๆ “ไปกันเถอะ ส่วนอันนี้ก็ฝากพนักงานเอาไว้ที่นี่”“ทำแบบนั้นมันจะไม่ดูเสียมารยาทไปเหรอคะ?” เมเดลีนครุ่นคิดและตัดสินใจเอาของสิ่งนั้นกลับไปที่ห้องด้วยในที่สุด เจเรมี่ไม่พูดอะไรมากแล้วกลับไปที่ห้องพร้อมเมเดลีนระหว่างทางกลับเธอเปิดกล่องแล้วพบชุดอโรมาเทอราพีข้างในรูปร่างของขวดนั้นเป็นรูปงูดูแปลกตาเมเดลีนที่ไวต่อกลิ่นและเชี่ยวชาญด้านการผสมน้ำหอม เธอจึงลองดมดูแต่นอกจากกลิ่นปกติที่เคยดมแล้ว เธอสังเกตว่าสิ่งนี้มีกลิ่นบางอย่างที่เธอไม่เคยได้กลิ่นจากที่ไหนมาก่อนอยู่ด้วย“วางมันลงแล้วไปกันเถอะ ลินนี่ เดี๋ยวแผนวันนี้เราพังหมดนะ” น้ำเสียงราวกับว่าเจเรมี่กำลังเตือนเธอ เขาดูเกลียดของขวัญชิ้นนี้จริง ๆคำพูดของ

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status