Share

บทที่ 1014

Penulis: เด็กลำดับที่สิบหก
เมื่อคาดเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้น ไรอันก็รีบวางเมนูลงและวิ่งตามเมเดลีนออกไปทันที

เมเดลีนยืนอยู่ในมุมเปลี่ยวของที่จอดรถใต้ดิน ร่างบางตัวสั่นเทาในขณะที่หัวใจของเธอเจ็บปวดและแหลกสลายอย่างไม่มีชิ้นดี

เมื่อเห็นเมเดลีนพยายามเก็บกดความรู้สึกเอาไว้เพียงลำพัง ไรอันก็รีบเดินเข้าไป

เพราะเห็นความเจ็บปวดของเธอ ไรอันจึงเอื้อมมือไปหา “ถ้ามันมากเกินไป คุณพิงไหล่ผมได้เสมอนะ ผมอาจไม่ใช่คนที่คุณต้องการพึ่งพามากที่สุด แต่ผมคิดว่าตัวเองมีคุณสมบัติเพียงพอสำหรับการเป็นที่ให้คุณได้พักพิง”

เมเดลีนค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมองแววตาที่อ่อนโยนของเขา ก่อนจะปล่อยน้ำตาให้ไหลลงมา

ไรอันก้าวมาหาเธอและอ้าแขนเพื่อดึงเมเดลีนเข้ามาแนบอก

เจเรมี่ที่เฝ้าดูเหตุการณ์จากระยะไกล ขณะที่รู้สึกว่าหัวใจของเขาบีบแน่น และเจ็บปวดเกินกว่าจะรับไหว

ความรู้สึกอึดอัดภายในร่างกายของเขาเตือนให้รู้ว่าการปล่อยเธอไปคือทางเลือกที่ดีที่สุดและเป็นทางเลือกเดียวที่เขาทำได้

เมเดลีนร้องไห้เป็นเวลานาน ก่อนที่อารมณ์ของเธอจะเริ่มสงบ

เมื่อเข้าไปในรถ เธอตัดสินใจส่งข้อความไปหาเจเรมี่เพื่อนัดเขาไปพบเธอที่ริมหาดเอพริลฮิลล์

หนึ่งทุ่มตรงในคืนนั้น ชายหนุ่มก็มาถึงตรง
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1015

    เมเดลีนขับรถออกไปส่วนเจเรมี่ยังยืนอยู่ที่เดิม เขารอจนกระทั่งเมเดลีนไม่สามารถมองเห็นเขาได้จากกระจกมองหลัง ก่อนที่เขาจะละสายตาแล้วหยิบบุหรี่ที่พื้นขึ้นมาบุหรี่เหล่านี้เป็นบุหรี่สั่งทำโดยเลียนแบบจากบุหรี่ที่ลาน่ามอบให้เขา และมันก็ไม่ได้มาจากเธอมีคนทำของพวกนี้ให้เขา มันถูกสร้างขึ้นด้วยส่วนผสมที่ใช้ในการปรับสมดุลของยาพิษซึ่งออกฤทธิ์ช้าภายในร่างกายของเขา แม้มันจะไม่ได้มีประสิทธิภาพมากเท่าไรก็ตามเขาคิดถึงคำพูดของเมเดลีน “แม้แต่ตอนที่คุณตาย ฉันก็จะไม่ปล่อยให้ใจต้องเจ็บปวดเพราะคุณอีก” เขายืนพิงรถอย่างไร้ชีวิตชีวา ดวงตาดอกท้อของเขาจ้องมองพื้นอย่างเลื่อนลอย'วันนั้นอาจจะมาเร็วกว่าที่คุณคิด ลินนี่...'แต่ผมหวังไว้สุดหัวใจว่า ในตอนนั้นคุณจะเลิกสนใจผมได้จริง ๆ เพื่อที่อย่างน้อยคุณจะได้ไม่ต้องเจ็บปวดกับมัน'เมื่อออกจากเอพริลฮิลล์ เมเดลีนก็ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังคิดอะไรอยู่ขณะที่ขับรถออกไปขณะผ่านสี่แยก เมเดลีนก็ไม่ทันสังเกตเห็นไฟแดง และขับผ่านไปเฉย ๆ จนเกือบจะชนรถคันอื่นรถอีกคันลดกระจกลงด่าเธอแล้วขับผ่านไปหญิงสาวจอดรถที่ข้างถนน ขณะที่น้ำตาไหลอาบหน้า เธอฟุบหน้ากับพวงมาลัยเมื่อนึกย้อนกลั

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1016

    อีฟรู้สึกใจหล่นลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม ทว่าเธอก็ยังคงน้ำเสียงและท่าทางเหยียดหยามออกมา “ทำไมฉันต้องกลัวด้วย? จะไล่ฉันออกก็ได้ถ้าต้องการ แต่ก็ต้องจ่ายเงินชดเชยให้ฉันห้าเท่าของเงินเดือนด้วย!”หญิงสาวลุกขึ้นกอดอกแล้วกลอกตาเอ่ยว่า “ฉันเป็นถึงตัวแทนของฝ่ายเราในการพูดคุยกับสื่อมวลชนสำหรับงานกาล่าการกุศลประจำปีทุกปี ฉันรับผิดชอบส่วนที่สำคัญ ฉันยังเป็นคนเดียวที่สามารถทำส่วนนี้ได้ เพราะอย่างนั้นใครจะกล้าไล่ฉันออก”เห็นได้ชัดว่า 'ใคร' คนนั้นหมายถึงเมเดลีนสีหน้าที่แสนเย่อหยิ่งของอีฟแสดงออกอย่างชัดเจนเมื่อพูดถึงงานกาล่าการกุศลประจำปี “ขนาดตอนนั้นมาดามมอนต์โกเมอรีก็ยังไม่ให้ฉันไปไหนเลย แล้วเอวลีนเป็นใครถึงจะทำแบบนั้น? เธอคิดหล่อนเป็นประธานบริษัทจริง ๆ เหรอ แค่เพราะฮุบบริษัทได้นะเนี่ยนะ? พวกเธอคงไม่รู้เรื่องนี้สินะ ว่าเธอเคยเป็นนักโทษมาก่อนน่ะ…”อีฟลดน้ำเสียงลงเล็กน้อยในขณะที่เพื่อนร่วมงานหญิงตรงหน้าเบิกตากว้าง ท่ามกลางวงสนทนาของอีฟ พนักงานคนอื่น ๆ ก็จ้องมองร่างที่อยู่ข้างหลังของเธอด้วยความตกใจอีฟยังไม่ตระหนักว่าเมเดลีนปรากฏตัว เธอจึงกระตือรือร้นมากขึ้นในขณะที่พูดถึงอีกฝ่าย “พวกเธอเพิ่งจะเข้ามา คงมี

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1017

    เพราะไม่รู้ว่าเป็นใคร เมเดลีนจึงเปิดไฟฉายในโทรศัพท์แล้วส่องไปทางที่เธอได้ยินเสียงฝีเท้า "ใครน่ะ?"เมเดลีนถาม ทว่ากลายเป็นหน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดานด้านหลังเธอระเบิดจนเศษกระจกกระจายไปทั่วเธอกรีดร้องตามสัญชาตญาณแล้วก็ได้ยินเสียงกระจกระเบิดอีกครั้ง"ระวัง!" เสียงชายคนหนึ่งดังขึ้นอย่างกังวลที่ข้างหูของเธอเมเดลีนไม่มีโอกาสมองคนคนนั้น ในตอนนั้นเธอพบว่าตัวเองถูกดึงเข้าสู่อ้อมกอดอันอบอุ่นและแข็งแกร่ง โดยมีกลิ่นหอมจากน้ำหอมโชยเข้าจมูกของเธอแม้จะไม่ใช่กลิ่นที่คุ้นเคย แต่เมเดลีนก็รู้สึกว่านี่ไม่ใช่กลิ่นใหม่เช่นกันเสียงระเบิดหยุดลงหลังจากนั้นไม่นานแต่ไฟของอาคารก็ยังคงดับอยู่“คุณไม่เป็นไรนะ เอวลีน?”ตอนนั้นเองที่เอวลีนรู้ว่านั่นคือไรอันเธอส่ายหน้าและจ้องมองไปที่หน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดานที่พังลง พวกเขาอยู่บนชั้น 28 ดังนั้น ลมที่พัดเข้ามาทางหน้าต่างที่แตกจึงแรงมากและเป็นอันตรายแต่ทำไมจู่ ๆ หน้าต่างถึงแตกเองโดยไม่มีเหตุผล? และแน่นอนว่ากระจกพวกนี้ก็แทบจะไม่ใช่กระจกทั่วไป“มือคุณมีเลือดออก ต้องเป็นเพราะเศษกระจกแน่ ๆ ” เสียงของไรอันทำให้เมเดลีนหลุดจากความคิดที่ล่องลอยของเธอด้วยแสงจ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1018

    “คุณไม่จำเป็นต้องขอบคุณหรอก ผมดีใจที่ได้เป็นคนที่คุณพึ่งพาได้นะ”แววตาของเขาทำให้ค่ำคืนนี้ดูอ่อนโยนและลึกซึ้งขึ้นมา“ผมอยากเป็นคนแรกที่คุณนึกถึง เวลาที่คุณตกอยู่ในอันตรายและต้องการความช่วยเหลือ”“...”เมเดลีนไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไร แต่แววตาของเขานั้นจริงใจเห็นได้ชัดว่าความรู้สึกของเขาที่มีต่อเธอนั้นมากกว่าแค่คำว่า 'เพ้อฝัน' ถึงอย่างนั้นเมเดลีนก็ไม่คิดว่าไรอันจะเหมาะสมกับตัวเอง เธอมีลูกสามคน แต่งงานแล้วสองครั้ง แล้วก็หย่าร้างทั้งสองครั้งราวกับสัมผัสได้ถึงความอึดอัดใจที่เมเดลีนรู้สึก ไรอันจึงยิ้มและเปลี่ยนเรื่อง“ไปทานข้าวเย็นกัน ผมจองร้านไว้แล้ว”เมเดลีนพยักหน้าขอบคุณ ในใจก็ยังคงนึกขอบคุณที่ไรอันตระหนักและเปลี่ยนหัวข้อไปในอีกด้านหนึ่งลาน่าโยนโทรศัพท์ของเธอให้นาโอมิดู เมื่อเห็นรูปที่เพิ่งได้มาภาพของไรอันที่กำลังประคองเมเดลีนซึ่งกำลังตื่นตระหนกเมื่อครู่นี้ปรากฏขึ้นต่อหน้าต่อตาของนาโอมิเธอจำได้ชัดว่า เธออยากจะฆ่ายัยโง่คนนี้มากแค่ไหนในตอนที่เจเรมี่เกือบจะเผาเธอทั้งเป็น ซึ่งก็ไม่ได้หมายความว่าตอนนี้เธอจะยอมปล่อยอีกฝ่ายไปง่าย ๆ โดยไม่ได้ใช้ประโยชน์เพื่อเป้าหมายของเธอลาน่าจุด

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1019

    เมื่อมองมือของไรอันที่ยื่นมา หญิงสาวก็อดที่จะคิดถึงเจเรมี่ไม่ได้เธอต้องทำอย่างไรเพื่อตัดผู้ชายคนนั้นออกจากความคิดและชีวิตของเธอให้เด็ดขาดสักที?หรือเธอควรจะพาตัวเองไปสู่ความรู้สึกใหม่ ๆ ดี?“ชีวิตไม่ใช่การเดินทางอันราบรื่น เอวลีน คุณต้องให้โอกาสตัวเองได้เริ่มต้นใหม่นะ แล้วคุณก็ควรให้โอกาสคนที่ห่วงใยคุณด้วยเช่นกัน”ไรอันเอื้อมมือไปหาเมเดลีนแต่ก่อนที่มือของเขาจะสัมผัสเธอ เสียงเย้ยหยันก็ดังขึ้นขัดจังหวะ“หึ มีแขกมากมายรอคุณอยู่ข้างนอกนะคะ คุณมอนต์โกเมอรี คุณยังเอาเวลามาจู๋จี๋กับผู้ชายอยู่ตรงนี้งั้นเหรอ? ฉันก็พอจะรู้หรอกนะ ว่างานการกุศลนี่จัดขึ้นเพื่อสร้างภาพก็เท่านั้น”เมเดลีนและไรอันมองลาน่าเดินเข้ามาหาพวกเขาในชุดราตรีสุดเย้ายวนและเจเรมี่ วิทแมนก็ยืนอยู่ข้างเธอเมเดลีนไม่ได้เจอเจเรมี่อีกเลยหลังจากที่เธอเลิกรากับเขาที่ริมหาดในเอพริลฮิลล์แต่เขาก็มาอยู่ที่นี่ มาร่วมงานกาล่าการกุศลโดยมีลาน่าอยู่ในอ้อมแขนเมเดลีนเบนสายตาอย่างเย็นชาและหันไปหาลาน่า “เจ้าของงานไม่ได้ส่งคำเชิญ ใครอนุญาตให้เธอเข้ามาในงานไม่ทราบ?”“ที่คุณพูดก็ถูกนะ แต่เจ้าของงานดันส่งบัตรเชิญใบหนึ่งมาที่วิทแมน คอร์ป

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1020

    เมเดลีนยังคงถามอย่างใจเย็น “อย่าพึ่งร้อนใจไปค่ะ คงมีอะไรผิดพลาดสักอย่าง เดี๋ยวฉันจะไปดูเอง” ไรอันเดินตามมา “ผมจะไปกับคุณ เอวลีน”"ค่ะ " เมเดลีนหันหลังกลับเธอเดินไปได้ไม่กี่ก้าว อีฟจากฝ่ายออกแบบเครื่องประดับก็รีบวิ่งเข้ามาอย่างลนลานพร้อมกับตะโกนว่า "คุณมอนต์โกเมอรี! มีเรื่องแล้วค่ะ!”เมเดลีนเดาได้ไม่ยากว่าอีฟคงหมายถึงเรื่องเงิน แต่เมื่ออีกฝ่ายตะโกนขึ้นอย่างนั้น ทุกคนในห้องจัดเลี้ยงก็หันมามอง“เกิดอะไรขึ้น?” มีคนถามด้วยความสงสัยเมเดลีนกำลังจะปลอบแขกเหรื่อในงาน ทว่าอีฟกลับตะโกนแทรกขึ้นมาอย่างร้อนรน “มีคนขโมยเงินจากกองทุนการกุศลคุณมอนต์โกเมอรี ไป 30 ล้านดอลลาร์ค่ะ !” "อะไรนะ? มีคนขโมยเงินจากกองทุนการกุศลไปงั้นเหรอ?” “มันเกิดขึ้นได้ยังไง?”“เราต้องหาให้ได้ว่าใครเป็นคนทำ ใครมันใจร้ายถึงขนาดขโมยเงินบริจาคเพื่อการกุศลไปได้เนี่ย?”บรรดาแขกตกใจและโกรธมาก เจเรมี่และลาน่าเพิ่งกลับมาที่ห้องจัดเลี้ยงและเห็นเหตุการณ์เหล่านี้ชายหนุ่มบอกได้เลยว่ามีคนเตรียมเรื่องวุ่นวายนี้ให้กับเมเดลีนโดยเฉพาะในขณะนั้นห้องจัดเลี้ยงก็เกิดความโกลาหลอยู่ไม่น้อยแขกส่วนใหญ่โกรธเคือง และเป็นเรื่องปกติที

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1021

    ทุกคนในห้องจัดเลี้ยงหันไปมองเมเดลีนทุกสายตาจดจ้องมาที่เธอด้วยความสงสัย“เธอเป็นคนขโมยเงินเหรอ?”“ไม่แปลกใจที่คนของเธอเข้ามาห้ามไม่ให้เธอโทรหาตำรวจ ไม่งั้นแผนก็คงพังหมดน่ะสิ” “ฉันไม่แปลกใจเท่าไร แต่ฉันไม่เคยคิดว่าลูกสาวของนายท่านมอนต์โกเมอรีจะทำแบบนี้ น่าขายหน้าจริง ๆ แล้วแบบนี้ คุณท่านกับมาดามมอนต์โกเมอรีจะไปสู่สุคติได้ยังไง?”เมื่อได้ยินความคิดเห็นดูถูกเหยียดหยามนั้น เมเดลีนก็รู้สึกเดือดดาลขึ้นมาทันที แต่เธอก็บังคับตัวเองให้เย็นลงถึงอย่างนั้นเธอก็ทนไม่ได้ เมื่อได้ยินคนพูดถึงชื่อของฌอนและเอโลอิส“เงิน 30 ล้าน ไม่มีความหมายสำหรับฉันเลย ทำไมฉันต้องเอาชื่อเสียงไปเสี่ยงด้วยเงินจำนวนเล็กน้อยแค่นั้นด้วยคะ?” เมเดลีนถามกลับพลางหันไปหาบุคคลที่รับผิดชอบ “บัญชีส่วนตัวของฉันไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ ดังนั้นจึงไม่มีทางที่เงิน 30 ล้านจะโอนออกมาจากบัญชีของบริษัท”“คุณยังจะปฏิเสธอีกเหรอคุณมอนต์โกเมอรี?” อีกฝ่ายเยาะเย้ยเมเดลีน “ฉันไม่ได้มาที่นี่เป็นครั้งแรกนะคะ ฉันมีตาและตาฉันก็เห็นว่ามีรายละเอียดการโอนเงิน 30 ล้านเข้าบัญชีส่วนตัวของคุณ ! ความรู้จักผิดชอบชั่วดีของคุณมันไม่ทำงานเลยหรือไงตอนที่คุ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1022

    “เธอขโมยคู่หมั้นของฉัน ยัยผู้หญิงแพศยา!”นาโอมิใส่ร้ายและด่าเมเดลีนอย่างหยาบคายความเกลียดชังของเธอที่มีต่อเมเดลีนเห็นได้ชัดจากแววตาไรอันขมวดคิ้วและดึงเมเดลีนมาข้างหลังเขา “การที่เราเลิกกัน ไม่ใช่ความผิดของใครหรอกนาโอมิ ไลโอเนล! คุณเองที่เผยธาตุแท้ออกมาว่าเป็นผู้หญิงที่ร้ายกาจแค่ไหน ผมก็เลยปฏิเสธที่จะคบหากับคนอย่างคุณ นับประสาอะไรที่จะต้องแต่งงานกัน”นาโอมิยังคงเดือดดาลขณะที่สายตาของเธอจับจ้องไปยังมือของเมเดลีนที่ไรอันกุมอยู่ รวมถึงวิธีที่เขาปกป้องเธอ “ผู้หญิงอย่างฉันมันเป็นยังไงงั้นเหรอ? ฉันจะแย่กว่ามันได้ยังไง? เธอเพิ่งหย่า แต่กลายเป็นคนรักของคุณแล้วงั้นเหรอ? แบบนี้ก็หมายความว่าคุณคบกับเธอก่อนที่จะหย่างั้นสิ!“เฮอะ! เธอวางตัวสง่างามและใจดี แต่ความจริงแล้วเธอเป็นคนที่ขโมยเงินการกุศล! เอวลีน มอนต์โกเมอรี เธอมันจอมปลอม!”ไรอันซึ่งปกติไม่ค่อยโกรธใคร แต่ตอนนี้เขากำลังโกรธอย่างเห็นได้ชัดทว่าเมเดลีนรั้งเขาไว้และตอบอย่างใจเย็นว่า “ไรอันกับฉันเราเป็นคู่ที่ซื่อสัตย์นาโอมิ เลิกพ่นคำโกหกและใส่ร้ายสักที สำหรับเงินการกุศลเธอมีหลักฐานไหมว่าฉันเป็นคนขโมยมันไป?”จากการสังเกตในระยะไกล โฟกัสข

Bab terbaru

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1430

    อดัมไม่ได้ให้เชอร์ลี่ย์เข้ามาด้วย ในขณะที่เขาพาทั้งเมเดลีนและเจเรมี่เข้ามาในห้องทำงานตัวเองห้องนั้นกว้างขวางและตกแต่งภายในอย่างหรูหรากว่าที่เห็นในโรงพยาบาล มีอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ดูค่อนข้างล้ำสมัยวางอยู่รอบ ๆเมเดลีนยืนอยู่ข้าง ๆ เฝ้าดูอดัมทำการทดสอบต่าง ๆ กับเจเรมี่ในที่สุดอดัมก็เก็บตัวอย่างเลือดจากเจเรมี่มาวางบนอุปกรณ์เพื่อทำการวินิจฉัยทันทีเธอรู้สึกกระวนกระวายใจในระหว่างที่รอถึงอย่างนั้นเธอก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าสีของตัวอย่างเลือดเจเรมี่ไม่ได้เข้มอย่างที่เคยเป็น ซึ่งนั่นอาจจะเป็นสัญญาณที่ดีประมาณสิบนาทีต่อมา ผลก็ออก“ทุกอย่างโอเคไหมอดัม?” เมเดลีนเอ่ยถาม“ไม่ต้องกังวลลินนี่ อาการผมจะดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน” เจเรมี่จับมือของเธอไว้แล้วปลอบโยน“ถ้าคุณอาการดีขึ้นมากแล้วทำไมวันนั้นคุณถึงทรุดลงกะทันหันแบบนั้นล่ะ?” เธอยังคงเอ่ยอย่างวิตกอดัมไม่ได้พูดอะไร เขาไล่สายตาผ่านรายงานวินิจฉัยสองครั้ง ก่อนจะมีแววตาเป็นประกาย ทว่าในไม่ช้าก็ต้องหายไป“ทุกอย่างดูดีทีเดียว ไม่มีอะไรผิดปกติ” อดัมพูดขณะที่มองเมเดลีน “ไม่ต้องกังวลมากไป เขากำลังค่อย ๆ ฟื้นตัวน่ะ”ได้ยินอย่างนั้นเมเดลีนก็ถอนหายใจโล่งอก

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1429

    เมเดลีนเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่เห็นใครบางคนลงมาจากรถ “เชอร์ลี่ย์ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างเป็นมิตร “ฉันบอกว่าจะกลับบ้านไม่ใช่เหรอคะ นี่บ้านฉันน่ะ”เมเดลีนชี้ไปที่วิลล่าขนาดเล็กข้างหน้า “นี่คือบ้านของคุณเหรอคะ?”“ค่ะ ที่นี่คือบ้านของฉัน” เชอร์ลี่ย์พยักหน้าอย่างมั่นใจ จากนั้นเธอก็เดินไปหาอดัมด้วยท่าทางจริงจัง “อดัม พี่สาวกลับบ้านทั้งทีทำไมดูไม่มีความสุขเลยล่ะ”ข้อมูลใหม่นั้นทำให้เมเดลีนรู้สึกงุนงง “เชอร์ลีย์ คุณเป็นพี่สาวของอดัมเหรอคะ?”“ค่ะ ฉันเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของเขา เรามีพ่อและแม่คนเดียวกัน” เชอร์ลี่ย์แตะไหล่ของอดัมเบา ๆ แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “อดัม ทำไมไม่แนะนำเพื่อนให้ฉันรู้จักเลยล่ะ?”อดัมได้ยินอย่างนั้นก็ฝืนยิ้มออกมาเบา ๆ “ฉันไม่จำเป็นต้องแนะนำหรอก เพราะดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันอยู่แล้ว” เขาก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาจงใจหลีกเลี่ยงเชอร์ลี่ย์ “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างสดใส "ฉันไม่ได้อยู่บ้านมาหลายปี ฉันก็ควรจะได้ชื่นชมบ้านหลังนี้ที่เคยอยู่บ้างนะ”ขณะที่พูดเธอก็เดินนำเข้าไปในบ้านก่อนอดัมเชิญเมเดลีนและเจเรมี่เข้าไป “เข้ามาสิ”เมเดลีนพยักห

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1428

    อดัมอึ้งไปครู่หนึ่ง “ว่าไงนะ? คุณกำลังพูดอะไร? คุณเป็นใคร? เอวลีนอยู่ไหน?”“จำฉันไม่ได้แล้วเหรอ? คุณก็เหมือนพ่อแม่ของคุณนั่นแหละอดัม ไร้หัวใจและโหดร้าย” เชอร์ลี่ย์ล้อเลียนอย่างเย็นชาอดัมเงียบไปชั่วครู่ก่อนสุดท้ายเขาจะตอบสนองกลับมา“เธอเองเหรอ” ราวกับว่ามีบางอย่างมากระตุ้นภายในใจเขาตกตะลึงปนประหลาดใจ“ใช่ ฉันเอง” เชอร์ลี่ย์ตอบอดัมอย่างไม่ลังเล “เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้เราก็คงได้พบกัน แม้ว่าฉันไม่คิดว่านายจะตั้งตารอฉันหรอกใช่ไหม?”อดัมเงียบไปก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “ทำไมเป็นเป็นเธอที่รับโทรศัพท์? เอวลีนอยู่ที่ไหน? เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?”คนฟังเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “ฉันไม่ได้บอกหรอกเหรอ? ว่าเดี๋ยวเขาก็ตายแล้ว ภรรยาที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็จะต้องใจสลายไปด้วยน่ะ”“พูดบ้าอะไรเนี่ย! เขาไม่มีทางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตได้!” น้ำเสียงของอดัมเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเล่นแบบนี้แน่!”อดัมรีบวางสายรอยยิ้มของเชอร์ลี่ย์กว้างขึ้นในขณะที่จ้องหน้าจอที่ค่อย ๆ หรี่แสงลงช้า ๆ“เป็นใครกันถึงมาห้ามไม่ให้ฉันเล่นน่ะอดัม? เป็นตัวแทนของคนสองคนนั้นที่ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนงั้นเหรอ? ฮึ”เธอเย้ยหยันแ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1427

    “เจเรมี่!”เมเดลีนพบว่าไม่สามารถทนรออยู่หน้าห้องน้ำได้อีกต่อไป เธอเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ สิ่งที่เห็นคือเจเรมี่ที่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและเย็นชา ขณะที่ร่างของเชอร์ลี่ย์ล้มลงข้างอ่างอาบน้ำเมเดลีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบเช็คก่อนว่าเจเรมี่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ด้วยความมีมารยาทเธอจึงรีบเข้าไปหาและพยุงเชอร์ลี่ย์เธอเพิ่งเอื้อมมือออกไป แต่โดนเจเรมี่จับแขนไว้แน่น เขาจับไว้แรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บ“อย่าไปแตะต้องตัวเธอ”เจเรมี่เอ่ยเสียงเย็นสุดขีด“เจเรมี่?” เมเดลีนมองแววตาที่เฉียบคมของเขา “คุณโอเคไหม เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้น ทำไมเชอร์ลี่ย์…” “ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณนายวิทแมน ฉันไม่เป็นไร” เชอร์ลี่ย์จับข้างอ่างขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เธอชำเลืองมองสายตาเย็นชาของเจเรมี่จากหางตาก่อนจะหันไปยิ้มให้เมเดลีน“เจเรมี่ไม่ต้องการให้คุณสัมผัสฉันเพราะฉันทำเข็มหักโดยไม่ตั้งใจน่ะค่ะ มันคงจะแย่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บเพราะความผิดพลาดที่ไม่เป็นมืออาชีพของฉัน”จากนั้นเมเดลีนก็เห็นเข็มเล็ก ๆ หักยื่นออกมาจากแขนของเชอร์ลี่ย์หญิงสาวดึงเข็มออกมาอย่างใจเย็นโดยที่คิ้วเรียวของเธอไม่แม้แต่จะขยับเข้าหากัน“เจเร

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1426

    เธอสัมผัสแขนของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล เพราะอุณหภูมิจากร่างกายของเจเรมี่ไม่เพิ่มขึ้นเลย “อุณหภูมิร่างกายของเขาต่ำเพราะเขาแช่น้ำแข็งน่ะค่ะ” เสียงของเชอร์ลี่ย์ดังขึ้นจากด้านหลังเมื่อหันไปมองเมเดลีนก็เห็นเชอร์ลี่ย์ค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมเข็มฉีดยาในมือของเธอ“คุณช่วยรอข้างนอกได้ไหมคะคุณนายวิทแมน? ฉันไม่ชอบให้ใครมาเฝ้าเวลาต้องรักษาคนไข้น่ะค่ะ”เมเดลีนเข้าใจและลุกขึ้น แต่เจเรมี่จับมือเธอไว้เสียก่อน“อย่าไปนะลินนี่”“ไม่เป็นไรเจเรมี่ ให้เชอร์ลี่ย์ฉีดยาให้คุณแล้วคุณจะไม่เป็นไร โอเคไหม?” เมเดลีนเอ่ยราวกับว่าเขาเป็นเด็ก ก่อนจะปล่อยมือ“ขอบคุณนะคะ เชอร์ลี่ย์”“ด้วยความยินดีค่ะ ฉันยินดีที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือค่ะ” เชอร์ลี่ย์ยิ้มเล็กน้อยเมเดลีนได้ยินอย่างนั้นก็ไม่คิดมากก่อนจะเดินออกไปเธอมองเจเรมี่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดประตู เห็นแววของเขาเริ่มมีสีแดงจาง ๆเขากำลังมองเธออย่างอ้อนวอนจู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เชอร์ลี่ย์ก็หันกลับมาตรวจสอบว่าเมเดลีนออกไปจากห้องน้ำหรือยังตอนนั้นเองที่เมเดลีนเห็นรูปร่างสมส่วนของเชอร์ลี่ย์ซึ่งเปียกโช

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1425

    เมเดลีนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ชำเลืองไปมองประตูห้องน้ำที่ปิดแน่น“อีกนิดเดียวมันก็จะจบแล้วเจเรมี่ อดทนอีกนิด“คุณจะปลดปล่อยความเจ็บปวดได้เหมือนที่ผ่านมาไง“ฉันเป็นหมอของคุณ แต่ฉันก็เป็นเพื่อนคุณด้วย ฉันช่วยคุณได้ อา…”เมเดลีนได้ยินเสียงของเชอร์ลี่ย์ดังออกมาไม่หยุดจนกระทั่งเธอกระซิบด้วยน้ำเสียงลุ่มหลงเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเหตุการณ์ภายในห้องน้ำก็เงียบลงพนักงานมองไปที่ห้องน้ำด้วยสายตาแปลก ๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับเมเดลีน“ผมเอาน้ำแข็งไปไว้ในห้องน้ำหมดแล้วครับ คุณนายวิทแมน ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมติดต่อเราได้เลยนะครับ”แล้วเมเดลีนก็ได้สติกลับคืนมาสู่ความจริง “ขอบคุณค่ะ”“ด้วยความยินดีครับ” พนักงานยิ้มเล็กน้อยและจากไปเมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเชอร์ลี่ย์ไปที่ห้องน้ำ เมื่อเอื้อมมือไปเปิดประตูก็พบว่าประตูถูกล็อคจากด้านใน“ฉันเอาของขึ้นมาให้แล้วนะคะ เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?” เมเดลีนถามในขณะที่ไม่มีเสียงตอบรับมาจากข้างใน“เชอร์ลี่ย์? เชอร์ลี่ย์? เจเรมี่! เจเรมี่!" เธอเริ่มตื่นตระหนก และไม่สามารถทนต่อความเงียบในขณะนี้ได้อีกต่อไปก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูซ้ำ ๆ จนข้อนิ้วเริ่มแดง“

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1424

    เมเดลีนขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว ขณะที่ก้าวออกไปเธอก็เห็นใครบางคนที่คุ้นเคยอยู่ตรงทางเดิน“เชอร์ลี่ย์?” เมเดลีนเรียกออกมาอย่างลังเลผู้หญิงที่เดินห่างออกไปเล็กน้อยหยุดเดินแล้วหันมามอง “ใช่ ฉันเองค่ะ คุณนายวิทแมน” เชอร์ลี่ย์ยิ้มและอธิบาย “ฉันลืมของบางอย่างไว้ในห้อง ก็เลยกลับมาหยิบ”เมเดลีนวิ่งไปหาเชอร์ลี่ย์ ผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างจากผู้ช่วยชีวิตของเธอในขณะนี้“พิษในร่างกายของเจเรมี่กำเริบกะทันหัน คุณเคยรักษาเขาใช่ไหมเชอร์ลี่ย์? คุณน่าจะช่วยเขาได้อีกครั้ง! ได้โปรดเถอะค่ะ ตอนนี้เขากำลังเจ็บปวดมาก!”ในตอนนั้นสีหน้าของเชอร์ลี่ย์ก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมา “ตอนนี้เจเรมี่อยู่ที่ไหนคะ?”“ในห้องค่ะ!”“รีบพาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!” เชอร์ลี่ย์รีบเดินตามเมเดลีนไปเมื่อเข้าไปในห้องเมเดลีนก็เห็นว่าเจเรมี่สามารถลุกขึ้นนั่งพิงกับเตียงได้แล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปหาเขาทันที “คุณจะไม่เป็นไรเจเรมี่ เชอร์ลี่ย์บังเอิญกลับมาที่โรงแรมเพราะลืมของเอาไว้ เธอสามารถช่วยคุณได้แน่!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นดวงตาคมกริบก็หรี่ลง และเมื่อเห็นเชอร์ลี่ย์เดิยเข้ามาหา เขาก็ขยับตัวออกอย่างรังเกียจเชอร์ลี่ย์เองก็เห็นความไม่พ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1423

    เมเดลีนวิ่งออกจากห้องน้ำและเห็นเจเรมี่นอนกองอยู่บนพื้นข้างเตียง“เจเรมี่!”เธอรีบวิ่งไปคุกเข่าลงข้าง ๆ เขาอย่างลนลาน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันราวกับว่าเขากำลังทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หัวใจของเมเดลีนเต้นรัวด้วยความตื่นตระหนก“เกิดอะไรขึ้นน่ะเจเรมี่? ยาพิษออกฤทธิ์อีกแล้วใช่ไหม?”เธอดึงไหล่ของเจเรมี่เพื่อให้เขาพิงมาที่ตัวเธอหากทำได้เธอก็อยากจะพาเขาไปที่เตียง แต่เธอกลับไม่แข็งแรงพอ“เกิดอะไรขึ้น? อดัมบอกเองนี่ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อย แล้วทำไมตอนนี้อาการของคุณกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว”เมเดลีนกระวนกระวายขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ และหยดน้ำตาใส ๆ ของเธอก็ตกลงบนใบหน้าของเจเรมี่“ไม่ต้องกังวลลินนี่” เจเรมี่พูดผ่านความเจ็บปวด พลางเอื้อมมือไปลูบแก้มของเธอเบา ๆ “ผมชินกับความเจ็บปวดแล้ว มันจะเจ็บไม่นาน เดี๋ยวผมก็อาการดีขึ้น”เขาปลอบโยนในขณะที่คลี่ยิ้มเพื่อคลายความกังวลของอีกฝ่ายแต่ยิ่งเจเรมี่คำนึงถึงอารมณ์ความรู้สึกของเธอมากเท่าไหร่ หัวใจของเมเดลีนก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น“อดัม ฉันจะโทรหาอดัม เขารู้ว่าต้องทำยังไง!” เมเดลีนรีบควานหาโทรศัพท์แล้วโทรหาอดัมทันทีแต่กลับไม่มีใครรับ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1422

    “สำหรับฉัน?” เมเดลีนรับของขวัญมาด้วยความสับสน ก่อนจะเห็นว่ามีข้อความติดมาด้วยในข้อความเขียนเอาไว้ว่า : [ฉันรีบไปหน่อยก็เลยไม่มีเวลาหาของขวัญสำหรับการเจอกันที่ดีกว่านี้ให้คุณ แต่หวังว่าคุณจะชอบสิ่งนี้นะคะ] ลงชื่อเชอร์ลี่ย์นี่เป็นของขวัญหลังจากพบกันครั้งแรกจากเชอร์ลี่ย์งั้นเหรอ?เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ “คุณมีข้อมูลติดต่อเชอร์ลี่ย์ไหมเจเรมี่? ฉันอยากจะขอบคุณเธอ”“ไม่” เจเรมี่ตอบห้วน ๆ “ไปกันเถอะ ส่วนอันนี้ก็ฝากพนักงานเอาไว้ที่นี่”“ทำแบบนั้นมันจะไม่ดูเสียมารยาทไปเหรอคะ?” เมเดลีนครุ่นคิดและตัดสินใจเอาของสิ่งนั้นกลับไปที่ห้องด้วยในที่สุด เจเรมี่ไม่พูดอะไรมากแล้วกลับไปที่ห้องพร้อมเมเดลีนระหว่างทางกลับเธอเปิดกล่องแล้วพบชุดอโรมาเทอราพีข้างในรูปร่างของขวดนั้นเป็นรูปงูดูแปลกตาเมเดลีนที่ไวต่อกลิ่นและเชี่ยวชาญด้านการผสมน้ำหอม เธอจึงลองดมดูแต่นอกจากกลิ่นปกติที่เคยดมแล้ว เธอสังเกตว่าสิ่งนี้มีกลิ่นบางอย่างที่เธอไม่เคยได้กลิ่นจากที่ไหนมาก่อนอยู่ด้วย“วางมันลงแล้วไปกันเถอะ ลินนี่ เดี๋ยวแผนวันนี้เราพังหมดนะ” น้ำเสียงราวกับว่าเจเรมี่กำลังเตือนเธอ เขาดูเกลียดของขวัญชิ้นนี้จริง ๆคำพูดของ

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status