LOGINShare
บทที่ 295
Last Updated:
2023-12-19 16:00:00Related chapters
บ่วงรักนักโทษสาว บทที่ 296
อี้จิ่นหลีไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก เขายืดตัวขึ้นและปิดประตูไป ก่อนจะเดินไปยังที่นั่งคนขับแล้วสตาร์ทรถหลิงอี้หรานมองอี้จิ่นหลีที่กำลังขับรถ เธอรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยเพราะปกติแล้วจะมีคนขับรถที่ขับให้แต่เขากำลังขับรถอยู่ จึงทำให้เธอมองเห็นใบหน้าด้านข้างของเขาเข้าพอดีเมื่อมองจากใบหน้าด้านข้าง จะเห็นอวัยวะและเค้าโครงที่ประกอบอยู่บนใบหน้าของเขาได้ชัดเจน ดั้งจมูกตรงเป็นสัน และริมฝีปากบางเซ็กซี่ของเขาตอนนี้ผมของเขาไม่ค่อยเรียบร้อยเหมือนปกติ มีผมสองสามเส้นที่หลุดห้อยลงมาปรกหน้าผาก นี่ดูเหมือนอาจินที่เธอรู้จักในเมื่อก่อนมากกว่าอีกอาจิน… เมื่อนึกถึงชื่อนี้ ในใจเธอก็เกิดความรู้สึกซับซ้อนที่อธิบายไม่ได้บางอย่างขึ้นมา เมื่อกี้ตอนที่เธอตื่นตระหนกจนคุมสติแทบไม่อยู่ เธอเรียกเขาว่าอาจินตลอดเวลาเลยหรือจิตใต้สำนึกในใจเธอรู้สึกว่าอาจินจะช่วยเหลือเธอได้ แต่อี้จิ่นหลีช่วยไม่ได้เหรอ?แต่ในความเป็นจริงแล้ว ไม่ว่าจะเป็นอาจินหรืออี้จิ่นหลี เขาก็เป็นคนเดียวกัน!และตอนนี้ คนเดียวที่สามารถช่วยเหลือเธอได้ก็มีแค่เขาคนเดียว แม้ว่าตำรวจก็กำลังตามหาเช่นกัน แต่ว่า…เธอก็ยังต้องการคนมาตามหาเหลียนอีมากขึ้นอยู่ดี
Last Updated : 2023-12-19บ่วงรักนักโทษสาว บทที่ 297
เขาอยากให้ในสายตาของเธอมีแค่เขาคนเดียวเท่านั้น“ถ้าเธออยากรู้ งั้นก็รอด้วยกันกับฉันที่นี่ก็ได้ ถ้าคนของฉันหาร่องรอยฉินเหลียนอีเจอแล้ว พวกเขาจะแจ้งให้ฉันทราบโดยเร็วที่สุด” อี้จิ่นหลีเอ่ยสำหรับหลิงอี้หรานแล้ว ไม่มีปัญหาอะไรอยู่แล้ว แต่ว่า… รอเหรอ? รอด้วยกันที่ไหนนะ?! หลิงอี้หรานกะพริบตา หลังจากนั้นผ่านไปห้านาที เธอก็รู้แล้วว่าไปรอด้วยกันที่หนก็ที่ห้องของอี้จิ่นหลีไงเล่า!แม้ว่านี่จะไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอเข้าไปที่ห้องของเขา แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเดินเข้าไปตั้งแต่หน้าประตูห้องเขา ที่ไม่ใช่การเข้าไปด้วยประตูที่เชื่อมกันของทั้งสองห้องเมื่อเข้ามาในห้อง อี้จิ่นหลีก็ถอดเสื้อคลุมของเขาออก และหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาวางไว้บนโต๊ะเล็ก ๆ ที่อยู่ด้านข้างหลิงอี้หรานมองไปยังโทรศัพท์เครื่องนั้น ก่อนจะตกตะลึง โทรศัพท์เครื่องนั้นยังคงเป็นโทรศัพท์ราคาพิเศษรุ่นเก่าที่เธอเคยซื้อให้เขาเมื่อก่อนในราคาหนึ่งหมื่นห้าพันบาทถ้าเป็นมือถือของคนทั่วไปส่วนใหญ่คงใช้เครื่องที่ดีกว่าเครื่องนี้เป็นไหน ๆ แล้วแต่เขากลับเก็บโทรศัพท์เครื่องนี้ไว้ข้างกายตลอดเลยเหรอ?แต่ถ้าเขาไม่เก็บมันไว้ข้างกาย งั้นวันนี้ที่เธอโทรห
Last Updated : 2023-12-19บ่วงรักนักโทษสาว บทที่ 298
ตอนนี้…ส่วนบนร่างกายเขาไม่ได้ใส่อะไรเลย!“คุณ” ใบหน้าของเธอแดงก่ำอย่างห้ามไม่อยู่ ดวงตาของเธอยังคงปิดสนิท ไม่กล้าแม้แต่จะเปิดตาดู กลัวว่าถ้าเปิดตาขึ้นมาเธอจะเห็นภาพที่ไม่ควรเห็น“พี่สาวจะไม่ลืมตาหน่อยเหรอ?” เขาถอนหายใจ เสียงพึมพำที่เอ่ยออกมาดูมีเสน่ห์อย่างลึกลับหลิงอี้หรานยังคงหลับตาแน่น พร้อมกับใบหน้าแดงระเรื่อ “คุณรีบเปลี่ยนชุดเถอะ”“แต่ฉันชอบให้พี่มองมากกว่า” เขาเอ่ย “อีกอย่าง วันนี้ฉันก็อุตส่าห์ช่วยพี่แล้ว พี่จะไม่ยอมมองฉันสักนิดเลยเหรอ?”หลิงอี้หรานตัวแข็งทื่อ เธอเผลอกัดริมฝีปากตัวเองโดยไม่รู้ตัว แต่เมื่อกัดโดนบริเวณที่ถูกเขากัดไปก่อนหน้านี้ เธอก็ร้องออกมาเบา ๆ เขาหัวเราะออกมาเล็กน้อยบริเวณข้างหูของเธอ จากนั้นเธอก็รู้สึกได้ว่านิ้วมือเขามาแตะที่ริมฝีปากของเธอเบา ๆ “เธอรู้ไหมว่าท่าทีเมื่อกี้มันน่ารักมาก”น่ารักเหรอ?โดยไม่รอให้เธอได้มีปฏิกิริยาตอบกลับ เธอก็รู้สึกได้ถึงบางอย่างที่กดทับลงมาบนริมฝีปากของเธอ ซึ่งก็คือ…ปากเขานั่นเอง!เขากำลังจูบเธอ!หลิงอี้หรานลืมตาขึ้นทันที จ้องมองใบหน้าที่อยู่ใกล้ชิดเธอมากด้วยความตกใจ แม้ว่าตอนนี้เธอจะมองไม่เห็นใบหน้าเขาทั้งหมด แต่สายตาของเ
Last Updated : 2023-12-20บ่วงรักนักโทษสาว บทที่ 299
แต่เขาทำเป็นหูหนวกไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น แต่กลับจ้องมองเธออยู่อย่างนั้น “พี่จะทำร้ายฉันไหม?”ร่างกายของเธอสั่น รู้สึกคอตัวเองตันไปหมด คำพูดทุกอย่างราวกับติดอยู่ในคอสายตาของเขาจ้องมองไปยังเธอโดยตรง สายตานั้นของเขาราวกับต้องการมองเธอให้ทะลุปรุโปร่ง“คำถามนี้ยากเหรอ?” หลังจากที่เธอเงียบไปนาน เขาก็เอ่ยด้วยเสียงแผ่วเบา “ถ้าพี่สาวไม่ยอมตอบ ก็ไม่เป็นไร แต่ฉันอยากเตือนพี่อย่างนึง”เขาค่อย ๆ โน้มตัวลงมา จนริมฝีปากแนบชิดกับข้างหูของเธอ และเอ่ยอย่างแผ่วเบา “พี่อย่าคิดที่ทำร้ายฉัน เข้าใจไหม?”ถ้าเธอไม่ทำร้ายเขา เขาจะพาเธอขึ้นไปสวรรค์ ปรนเปรอทุกสิ่งบนโลกให้เธอ จนถึงขั้นปกป้องเธอไปตลอดชีวิต ทำให้เธอไม่ต้องมานั่งกังวลและรู้สึกปลอดภัยขอแค่เธอไม่ทำร้ายเขาก็พอ!……ภายในห้องที่กว้างใหญ่ หลิงอี้หรานกระสับกระส่ายไปมาเล็กน้อย หยิบมือถือขึ้นมาดูบ้างเป็นครั้งคราว ในใจก็สงสัยไปด้วยว่าอีกนานแค่ไหนถึงจะมีข่าวเพื่อนของเธอแต่อี้จิ่นหลีที่เปลี่ยนเป็นชุดลำลองแล้วกลับนั่งอยู่บนโซฟาพลิกอ่านรายงานในหนังสือพิมพ์เมื่อมองไปยังอี้จิ่นหลีที่นั่งอยู่อย่างสง่างาม หลิงอี้หรานก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงสิ่งที่เขาพูดไปก่อ
Last Updated : 2023-12-20บ่วงรักนักโทษสาว บทที่ 300
”เขาเป็นประธานของไป๋เฟิงกรุ๊ป และเป็นผู้นำตระกูลไป๋” อี้จิ่นหลีเอ่ย จากนั้นจึงมองหลิงอี้หรานด้วยความประหลาดใจ “เธอไม่รู้ว่าเขาเป็นใครเหรอ? ก่อนหน้านี้ฉินเหลียนอีไม่เคยพูดถึงเขามาก่อนเหรอ?”หลิงอี้หรานส่ายหัว ยืนยันเลยว่าไม่เคยได้ยินชื่อไป๋ถิงซิ่นออกจากปากของเพื่อนรักเธอมาก่อนเลยแต่เธอรู้จักไป๋เฟิงกรุ๊ป มันไม่ใช่บริษัทท้องถิ่น แต่เป็นบริษัทขนส่งที่มีชื่อเสียงและยังร่วมมือกับเมืองเซินด้วยแต่ทำไมฉินเหลียนอีถึงได้มีความเกี่ยวข้องกับไป๋ถิงซิ่นได้ล่ะ? และสิ่งที่ยิ่งทำให้เธอไม่เข้าใจหนักกว่าเก่าคือ คนที่โทรศัพท์มาเมื่อกี้บอกว่าไป๋ถิงซิ่นพาเพื่อนเธอไปด้วยตัวเองเลยก็คือในรถมายบัคที่เธอเห็นในวันนี้ ไป๋ถิงซิ่นเป็นคนขับเหรอ?ตอนแรกเธอคิดว่าเพื่อนรักของเธอถูกลักพาตัวไป แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้เรื่องที่เกิดขึ้นจะไม่เป็นแบบนั้น“งั้น… ฉันจะไปหาเธอเอง!” หลิงอี้หรานหันตัวไป ตั้งใจจะไปยังที่อยู่ที่เธอเพิ่งได้ยินเพื่อตามหาเพื่อนของเธอ“เธอคิดว่าเธอจะเข้าไปที่นั่นได้เลยเหรอ?” อี้จิ่นหลีเอ่ยนิ่ง ๆ“...” หลิงอี้หรานชะงักฝีเท้าที่กำลังจะก้าวเดินไปของตัวเองทันที ก่อนจะเอ่ยขึ้นอย่างลังเลเล็กน้อย “งั้น…ฉ
Last Updated : 2023-12-20บ่วงรักนักโทษสาว บทที่ 301
เงินนั้นเธอไม่มี อำนาจก็ยิ่งน้อยมากกว่านี่คือสิ่งที่เธอได้เรียนรู้มาตลอดหลายปี ซึ่งอาจจะยิ่งไร้ประโยชน์สำหรับเขา ทีมกฎหมายของอี้กรุ๊ปนั้นมีทนายมากกว่าของเธอตอนนี้สิ่งเดียวที่เธอมีก็คือตัวเธอเองเธอไม่มีเงินเลยสักแดง และนั่นคือทั้งหมดที่เธอมีหลิงอี้หรานหลุบตาลง ก้มตัว และคุกเข่าลงต่อหน้าอี้จิ่นหลี “ฉันขอร้องคุณ ช่วยพาฉันไปหาไป๋ถิงซิ่น ฉันอยากจะเห็นฉินเหลียนอีด้วยตาตัวเอง”ดวงตาดำเข้มของเขาจ้องมองร่างที่คุกเข่าอยู่ของเธอ ด้วยสีหน้าตกใจและ… มีโทสะ“เธอรู้ไหมว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่?” เขาจ้องเธอ รู้สึกพลุ่งพล่านในอกเขารู้ดีว่าเธอนั้นยึดถือศักดิ์ศรียิ่งกว่าสิ่งใด แม้เธอจะโดนคนอื่นหยามหยันเธอก็ยังคงยึดมั่นในศักดิ์ศรีของตน แม้ว่าจะโดนกดขี่เหยียดหยันแค่ไหนไม่อย่างนั้นเธอคงไม่ปฏิเสธเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่าแบบนี้แต่ตอนนี้ เธอเต็มใจที่จะคุกเข่าเพื่อฉินเหลียนอี ถ้าอย่างนั้น… นี่แปลว่าฉินเหลียนอีสำคัญกว่าศักดิ์ศรีของเธอเองใช่ไหม?“ฉันรู้” เธอก้มหัวและพูดอย่างไม่ลังเล “ตราบใดที่คุณเต็มใจจะช่วยพาฉันไปเจอเหลียนอีและช่วยให้เหลียนอีปลอดภัย ฉันก็จะตกลงกับเงื่อนไขทุกข้อของคุณ”นี่เป็นสิ่งเดียวที
Last Updated : 2023-12-25บ่วงรักนักโทษสาว บทที่ 302
หลิงอี้หรานรีบคาดเข็มขัดและมองอี้จิ่นหลีที่กำลังขับรถออกจากคฤหาสน์อี้อย่างไม่อยากเชื่อ อีกอย่างเขากำลังขับรถไปทางทิศที่คนทางโทรศัพท์บอกมาก่อนที่ไป๋ถิงซิ่นจะพาฉินเหลียนอีไป ที่ที่กำลังจะไปกัน หรือว่า… เขากำลังจะพาเธอไปที่นั่น?แต่ตอนนั้นสีหน้าเขาเปี่ยมโทสะ ริมฝีปากบางของเขาเม้มแน่น และดวงตาก็ขุ่นมัว เห็นได้ชัดว่าตอนนี้เขาไม่พอใจหลิงอี้หรานอ้าปากอยากจะพูดบางอย่าง แต่เธอก็กลัวว่าหากตนพูดอะไรออกไปตอนนี้ เขาจะยิ่งโมโหซึ่งอาจจะทำให้เลวร้ายดังนั้นท้ายที่สุด จึงไม่ได้พูดอะไรออกมาเรื่องสำคัญตอนนี้ก็คือการได้พบฉินเหลียนอีและหาว่ามันเกิดอะไรขึ้นจากนั้นค่อยรอจนอี้จิ่นหลีหายโมโหแล้วค่อย… ขอบคุณเขา หลิงอี้หรานคิดกับตัวเองในใจเมื่อรถมาถึงอ่าวพระจันทร์เสี้ยว ก็ถูกยามหยุดรถเอาไว้“บอกไป๋ถิงซิ่นว่าอี้จิ่นหลีอยากมาพบเขา แล้วถามว่าเขาจะพบไหม” อี้จิ่นหลีพูดตรงเข้าประเด็นเมื่อเหล่ายามได้ยินเช่นนั้น แววตาพวกเขาก็ฉายความประหลาดใจ อย่างไรเสียทุกคนในเมืองเซินก็รู้ว่าชื่ออี้จิ่นหลีคือใครอีกอย่างแม้ว่ายามพวกนั้นจะไม่รู้จักอี้จิ่นหลี แต่ทุกคนที่พอรู้อะไรบ้างก็ต้องสามารถจำรถเบนท์ลีย์ที่อี้จิ่นหลีขับ
Last Updated : 2023-12-25บ่วงรักนักโทษสาว บทที่ 303
ไร้สาระ แน่นอนสิว่าเธอร้อนรนโดยเฉพาะตอนนี้ เธอไม่รู้ว่าชายคนนี้จะจับเธอไว้อีกนานแค่ไหน“ฉันไม่อยากให้เพื่อนกับพ่อแม่ไม่สบายใจ” เธอบอกแต่คำพูดของเธอเหมือนไปสะกิดจุดต้องห้ามของเขา แววตาเขาเย็นเยียบและรอยยิ้มหยันก็ปรากฏที่มุมปาก “คุณกลัวว่าพวกเขาจะไม่สบายใจ งั้นตอนแรกคุณเคยคิดไหมว่าผมจะไม่สบายใจ?”ฉินเหลียนอีรู้สึกเหมือนจะหายใจไม่ออก แววความรู้สึกผิดพลาดผ่านใบหน้า “ฉัน… ตอนนั้นฉันมีเรื่องด่วน…”“เรื่องด่วนเหรอ?” เขาหยัน “เรื่องด่วนของคุณก็คือการกลับมาจีนเพื่อช่วยเรื่องเพื่อนของคุณอย่างนั้นใช่ไหม? คุณกลับมาจีนได้ แต่คุณไม่แม้แต่จะบอกผม หรือว่าตั้งแต่แรก… คุณก็แค่เล่นสนุกกับผมเท่านั้นอย่างนั้นเหรอ ?”ฉินเหลียนอีก็รู้ดีว่าตัวเองนั้นเป็นฝ่ายผิด เมื่อเธอเดินทางไปต่างประเทศและมองหาที่เรียนต่อ เธอก็บังเอิญได้พบเขาตอนนั้นเธอไม่ได้คิดเรื่องที่จะเกิดขึ้นระหว่างพวกเขาทั้งสอง พวกเขาก็กลายมาเป็นเพื่อนกันเหมือนว่าพบคนที่มาจากที่เดียวกันในต่างประเทศเขาจะพาเธอไปชมที่เที่ยวงดงามในท้องถิ่น และพาเธอไปกินอาหารอร่อย ๆ ช่วงวันเวลานั้น เธอมีความสุขจริง ๆ และเธอก็คิดว่าตนจะกลับมาพบเขาอีกครั้งหลังจากท
Last Updated : 2023-12-25
Latest chapter
บ่วงรักนักโทษสาว บทที่ 424
เสียงจัวเชียนอวิ๋นดังมาจากปลายสาย “นี่ การผ่าตัดของเสี่ยวเหยียนเป็นไปด้วยดีนะ หมอบอกว่าเสี่ยวเหยียน หลังจากผ่านไปสองสามวันเสี่ยวเหยียนปรับตัวได้ เขาก็จะเริ่มการฝึกเรื่องของการแยกแยะเสียงแล้ว”“ดีมากเลยค่ะ” หลิงอี้หรานดีใจที่ได้ยิน “ถ้างั้นตอนบ่ายฉันจะแวะไปเยี่ยมเสี่ยวเหยียนนะคะ”จากนั้นหลิงอี้หรานก็ถามอีกครั้งถึงเลขห้องผู้ป่วยของเสี่ยวเหยียนในโรงพยาบาลก่อนจะวางสายไป“นี่เรื่องของเด็กที่หูหนวกนั่นเหรอ?” อี้จิ่นหลีมองหลิงอี้หรานก่อนถาม“การผ่าตัดของเสี่ยวเหยียนเป็นไปด้วยดี ยังไงตอนบ่ายฉันก็มีเวลาว่าง ฉันเลยจะไปเยี่ยมเขาที่โรงพยาบาล” หลิงอี้หรานบอก“ให้ฉันไปกับเธอแล้วกัน” อี้จิ่นหลีพูด“คุณจะไปกับฉันเหรอคะ?” หลิงอี้หรานเบิกตาโตอย่างประหลาดใจ “แต่… คุณไม่มีงานต้องทำเหรอ?”“ฉันก็แค่บอกให้เลขาเลื่อนงานตอนบ่ายออกไป ยังไงก็ไม่ได้มีอะไรเร่งด่วน” อี้จิ่นหลีพูดเรียบ ๆแต่หลิงอี้หรานรู้ดีว่าในบริษัทใหญ่แบบนี้ สำหรับคนเป็นประธานไม่มีอะไรที่ “เร่งด่วน” สำหรับเขา“ทำไม เธอไม่อยากให้ฉันไปด้วยเหรอ?” เขาถาม“เปล่า ไม่ใช่แบบนั้น” พูดตามตรงการที่เขาเต็มใจจะไปเป็นเพื่อนเธอ ทำให้เธอประหลาดใจแต่ก็ร
บ่วงรักนักโทษสาว บทที่ 423
และเพราะว่าเธอฟังเข้าใจ จู่ ๆ เธอก็ยิ่งรู้สึกอายสุดท้ายอี้จิ่นหลีก็ตอบว่า “เธอนั่นแหละ”“โอ้ จิน คุณเป็นอะไรกับเธอเหรอ? เป็นคนรักกันไหม?” คนต่างชาติมักจะชอบถามอะไรตรง ๆหากว่าเป็นพนักงานชาติเดียวกัน ไม่มีใครกล้าถามอี้จิ่นหลีตรง ๆ แบบนี้แน่จากนั้นหลิงอี้หรานก็ได้ยินอี้จิ่นหลีตอบเป็นภาษาอังกฤษ “เธอเป็นคนโปรดของฉัน”ฉับพลันหลิงอี้หรานก็รู้สึกราวกับว่าหัวใจของเธอมีมือที่มองไม่เห็นมาบีบรัดไว้ แม้แต่จังหวะการเต้นของหัวใจก็เหมือนจะสะดุดหลังจากที่การประชุมทางวิดีโอจบลง อี้จิ่นหลีก็เดินเข้ามาหาเธอและถามว่า “เป็นอะไรไป? ทำไมหน้าแดงแบบนั้น?”“เปล่า…ไม่มีอะไรค่ะ” เธอรีบตอบแต่เขาก็เอามือมาจับหน้าเธอไว้แล้วพิจารณาหน้าแดงก่ำของเธอ “นี่เพราะว่าเรื่องที่พวกนั้นพูดเมื่อกี้เหรอ?”เธอไม่ได้ตอบอะไร แต่เธอก็ใช้ความเงียบเป็นการยอมรับ“ไว้อนาคตมีโอกาส ฉันจะแนะนำเธอกับพวกเขา” เขาบอก“แนะนำเหรอคะ?” เธอร้องเขาเลิกคิ้วเล็กน้อย “ทำไม เธอไม่อยากเหรอ?”เอ่อ… เธออึ้งไป ตอนนั้นดวงตาสีดอกท้อคู่นั้นฉายแววบีบคั้น เหมือนว่าหากเธอตอบว่าไม่อยาก เธอก็คงเหมือนเป็นตัวจุดประกายให้ไฟโทสะเขาลุกท่วมเธอคิดอยู่พั
บ่วงรักนักโทษสาว บทที่ 422
“แต่ถึงกู้ลี่เฉินอยากจะแย่งเธอไปจริง ๆ เขาก็ทำไม่ได้ใช่ไหม? เพราะว่าคนที่เธอชอบก็คือฉัน และคนที่เธอมีชะตาต้องตกหลุมรักในอนาคตก็คือฉันใช่ไหม?”เสียงของเขาพึมพำและลมหายใจอุ่นร้อนก็เป่ารดใบหน้า เมื่อพูดจบเขาก็จูบเธอที่ริมฝีปากเขาไม่มีทางยกเธอให้ใคร เธอจะเป็นของเขาเท่านั้น……ตอนที่หลิงอี้หรานตื่นขึ้นมาให้วันต่อมา อี้จิ่นหลีก็ไปทำงานแล้ว หลังจากที่กินอาหารเช้าเสร็จเธอก็เตรียมอาหารกลางวันให้อี้จิ่นหลีที่คฤหาสน์อี้มีกล่องอาหารกลางวันและวัตถุดิบ และก็มีพ่อครัวอยู่ใกล้ ๆ เห็นชัดว่าพ่อครัวก็ได้รับคำสั่งมา หากว่าหลิงอี้หรานมีปัญหาหรือต้องการความช่วยเหลือ พ่อครัวก็พร้อมช่วยถึงขนาดที่ว่าหลังจากทำกล่องอาหารกลางวันแล้ว หลิงอี้หรานรู้สึกว่าฝีมือของตัวเองนั้นพัฒนาสูงขึ้นเลยทีเดียวเธอนำกล่องอาหารมาที่อี้กรุ๊ป แต่เพราะว่าวันนี้คนขับรถของตระกูลอี้เป็นคนพาเธอมา ยามที่หน้าประตูก็ตัวแข็งทื่อเมื่อเห็นเธอลงมาจากรถแม้ว่าพนักงานหลายคนในบริษัทเริ่มที่จะลือกันว่าพนักงานส่งอาหารลึกลับคนนี้น่าจะไม่ใช่คนธรรมดา แต่ก็ไม่มีใครคิดว่าพนักงานคนนี้จะเปลี่ยนจากรถไฟฟ้าเล็ก ๆ มาเป็นรถส่วนตัวเร็วแบบนี้โดยเฉพาะรถ
บ่วงรักนักโทษสาว บทที่ 421
ช่วงนี้เขามักจะมาค้างในห้องของเธอ นอนร่วมเตียงกับเธอ แม้ว่าพวกเขาทั้งสองจะไม่ได้ทำอะไรกัน แต่มันก็เหมือนว่าการนอนร่วมเตียงเดียวกันนั้นกลายเป็นนิสัยไปโดยไม่รู้ตัวแล้วเพราะว่าเธอต้องเปิดไฟนอน เธอก็พูดเสียงอ่อนว่า “คุณจะชินกับการเปิดไฟนอนตลอดเวลาไปแล้ว ทำไมคุณไม่กลับไปนอนห้องคุณล่ะคะ”สุดท้ายเขาก็บอกว่า “ฉันอยากนอนกับเธอนี่ พี่สาว ถึงจะเปิดไฟไว้ก็ไม่เป็นไรหรอก”ดังนั้นคำพูดที่เหลือของเธอจึงโดนกลืนกลับลงไป“เธอจะนอนแล้วเหรอ?” อี้จิ่นหลีถามขณะที่มองหลิงอี้หรานเดินไปที่เตียง“ใช่” หลิงอี้หรานพูดพร้อมหน้าแดงเรื่อหลิงอี้หรานเลิกผ้าห่มและเข้าไปนอนเตียง มือของอี้จิ่นหลีก็มาโอบรอบเอวเธอ เขากอดเธอแนบแน่นและฝังใบหน้าซุกกายเธอราวเก็บเด็กที่อยากจะออดอ้อนเขาดูราวกับเด็กเล็กน้อยซึ่งต่างไปจากท่าทางปกติของเขา แต่ด้วยเหตุผลบางประการ หลิงอี้หรานรู้สึกว่าชอบอี้จิ่นหลีที่มีท่าทางเป็นเด็ก ๆ แบบนี้“ว่าแต่กู้ลี่เฉินหมายความว่าอะไรตอนที่คุยกับคุณวันนี้? พวกคุณทะเลาะกันเหรอ?”จู่ ๆ หลิงอี้หรานก็คิดขึ้นมาได้“ประโยคไหนล่ะ?” อี้จิ่นหลีถาม พลางรู้สึกว่าการกอดเธอมันชวนให้เสพติดมาก เมื่อเขากอดเธอแล้วก็ไม
บ่วงรักนักโทษสาว บทที่ 420
“ฉันเข้าใจค่ะ ฉันจะไม่พูดอะไรกับเธอ” จัวเชียนอวิ๋นลังเลและบอกว่า “ถึงตอนนี้ฉันจะรู้ว่าเธอเป็นแฟนของคุณ ฉันไม่เคยบอกอะไรเธอมาตั้งแต่แรก และฉันก็ไม่คิดว่าจะบอกอะไร ไม่คิดจะหาประโยชน์จากเธอ แน่นอนว่าในอนาคตฉันก็ไม่คิดจะทำแบบนั้น ที่ตอนแรกฉันจ้างเธอก็เพราะว่าฉันรู้สึกว่าเธอเหมือนกับฉัน เคยติดคุกมาก่อน และรู้สึกว่าเราลงเรือลำเดียวกัน ฉันก็เลยอยากให้โอกาสเธอได้ทำงาน”ความเย็นชาในตาของอี้จิ่นหลีหายไป “ผมไม่สนหรอกว่าระหว่างคุณกับเย่เหวินหมิงมีเรื่องอะไร แต่ตราบใดที่เธอยังทำงานที่นี่กับคุณ เธอก็จะทำงานอย่างปลอดภัย หากว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับเธอ ไม่ว่าจะอะไร คุณโทรหาผมได้ตลอด”เมื่อพูดจบ เขาก็เอาเบอร์มือถือให้จัวเชียนอวิ๋นจัวเชียนอวิ๋นรีบจดลงไป เธอเกรงว่าคงมีไม่กี่คนที่สามารถมีเบอร์นี้ได้ในเมืองเสิ่น แต่ตอนนี้เธอได้มาภายใต้เงื่อนไขแต่ที่อี้จิ่นหลีบอกว่าเขาไม่สนว่าระหว่างเธอกับเย่เหวินหมิงมีเรื่องอะไร ก็แปลว่าเขาคงไม่บอกเย่เหวินหมิงว่าเธออยู่ที่ไหน ซึ่งนี่ก็ทำให้จัวเชียนอวิ่นหายใจได้อย่างโล่งอกอี้จิ่นหลียังอยู่ในร้านและกินมื้อเย็นกับหลิงอี้หรานดังนัั้นเมื่อเลิกงาน เพื่อนร่วมงานทุกคนเลยได้รู
บ่วงรักนักโทษสาว บทที่ 419
จัวเชียนอวิ๋นจำได้ว่าตอนที่เธอดึงหลิงอี้หรานมาถาม อีกฝ่ายก็ให้คำตอบที่ชัดเจนหนักแน่นกับเธอ“ก็พี่จัว คนที่ว่าก็คืออี้จิ่นหลีของอี้กรุ๊ป” โอเค ก็ถือว่าเป็นคำตอบแล้วกันจัวเชียนอวิ๋นรู้สึกว่าเหมือนมีฟ้าผ่าลงมากลางหัวเธอ ซึ่งทำให้เธอมึนไม่หายพนักงานส่งอาหารให้ร้านของเธอเป็นแฟนกับอี้จิ่นหลีจริงเหรอ? ถ้าบอกไปแล้วใครจะเชื่อ?โดยเฉพาะหลิงอี้หรานบอกว่ายังมีอาหารที่ต้องออกไปส่งอีก อี้จิ่นหลีก็บอกว่า “ถ้างั้นฉันจะรอเธอที่นี่ วันนี้ยังไงก็ว่าง”ดังนั้นคนหนึ่งก็ออกไปส่งอาหาร ส่วนอีกคนก็… เอ่อ อ่านหนังสือจัวเชียนอวิ๋นรู้สึกว่าเธอประสบคลื่นลมโหมกระหน่ำ แต่ตอนนี้เธอสับสนมากทำไมอี้หรานถึงได้ยังมาทำงานที่ร้านของเธอหากว่ามีแฟนแบบนี้? แล้วอี้จิ่นหลีจริงจังกับอี้หรานเหรอ?แต่เมื่อมองเหตุการณ์ก่อนหน้าระหว่างทั้งสอง ก็ไม่ดูเหมือนว่าเป็นเรื่องหลอกลวง อย่างน้อยท่าทีของอี้จิ่นหลีที่มีต่ออี้หรานด้วยสายตาคนนอกอย่างเธอก็เห็นได้ว่าเขารักอี้หรานมากเมื่อเห็นว่าอี้จิ่นหลีกินกาแฟหมดแล้ว จัวเชียนอวิ๋นก็เดินเข้าไปหาและถามว่า “คุณอี้ ต้องการอะไรเพิ่มไหมคะ?”“ขอน้ำให้ผมแก้วหนึ่งพอครับ” อี้จิ่นหลีบอกดังนั้น
บ่วงรักนักโทษสาว บทที่ 418
หลิงอี้หรานอดหน้าแดงไม่ได้ เธอกัดปากเล็กน้อยและบอกกับจัวเชียนอวิ๋น “เขาเป็นแฟนฉันค่ะ”“แฟนเธอเหรอ?” จัวเชียนอวิ๋นตาเบิกกว้างทันที แม้เธอจะรู้สึกได้ว่าระหว่างทั้งสองคนมีบรรยากาศแปลก ๆ ขณะที่พูดคุยกันก็ตามแต่… แฟนเหรอ? อี้หรานมีแฟนเหรอ? แถมยังเป็นผู้ชายที่ดูลึกล้ำยากจะหยั่งถึงนี่คือสิ่งที่จัวเชียนอวิ๋นรู้สึก ตอนนั้นเองแม้ว่าชายคนนั้นจะมีรอยยิ้มบนใบหน้าและดูไม่มีพิษภัย แต่เธอไม่คิดว่าชายคนนี้จะไร้พิษภัยจริง ๆ ตรงกันข้ามสัญชาตญาณบอกเธอว่าชายคนนี้อันตรายมากทั้งร่างของเขาแผ่กลิ่นอายของคนที่สูงส่งออกมา“ค่ะ แฟนฉัน” หลิงอี้หรานตอบ“สวัสดีค่ะ… ฉันเป็นเจ้าของร้านที่นี่ จัวเชียนอวิ๋น” จัวเชียนอวิ๋นแนะนำตัวเอง“สวัสดีครับ ผมอี้จิ่นหลี” อี้จิ่นหลีบอกสีหน้าจัวเชียนอวิ๋นตะลึงอีกครั้ง จากนั้นแววตาประหลาดใจของเธอก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆอี้จิ่นหลี… คงไม่ใช่… คงไม่ใช่คนที่เธอคิดหรอกนะ ตอนนี้จัวเชียนอวิ๋นรู้สึกเวียนหัวขึ้นมาร้านของเธอมีกู้ลี่เฉินมา แล้วก็มีอี้จิ่นหลีมาอีก ผู้ชายทั้งสองคนต่างก็มาหาอี้หรานแล้ว… ตัวตนที่แท้จริงของเธอมันยังไงกันแน่? ใช่แบบที่เขียนในใบสมัครงานจริงเหรอ?ตอน
บ่วงรักนักโทษสาว บทที่ 417
อี้จิ่นหลียังคงดื่มกาแฟในมือสบาย ๆ เหมือนกับว่าเขากำลังเพลิดเพลินกับเวลาน้ำชา และเขาก็แค่มาพูดคุยเล่นกับกู้ลี่เฉินไม่ได้คุยเรื่องที่สามารถเขย่าเมืองเสิ่นให้สั่นสะเทือนได้กู้ลี่เฉินค่อย ๆ สงบความคุกรุ่นในแววตาลงและก็หยิบกาแฟขึ้นมาจิบอีกครั้งทั้งสองต่างก็ไม่มีบรรยากาศน่าตึงเครียดเหมือนก่อนหน้าแล้ว และตอนนี้ก็เหมือนเป็นการกินข้าวกันระหว่างเพื่อนเท่านั้นจัวเชียนอวิ๋นรู้สึกทำตัวไม่ถูกไปชั่วขณะลูกค้าคนอื่น ๆ ในร้านโดยเฉพาะลูกค้าสาว ๆ ต่างก็มองทั้งสองเป็นระยะ อย่างไรพวกเขาคนหนึ่งก็ดูเหมือนดารา ไม่ต้องนับพวกลูกค้าสาวหรอก ขนาดจัวเชียนอวิ๋นเองยังอยากหยิบมือถือมาถ่ายเลยตอนที่ลูกค้าสาวยกมือถือส่องไปทางอี้จิ่นหลีและกู้ลี่เฉิน ก่อนที่เธอจะทันได้กดปุ่มถ่ายรูปก็มีมือใหญ่มาขวางเอาไว้เขาก็คือบอดี้การ์ดของอี้จิ่นหลี เขาพูดกับลูกค้าสาวว่า “ท่านประธานไม่ชอบโดนถ่ายรูปครับ ถ้าคุณยืนกรานจะถ่ายให้ได้ ผมก็คงทำได้แค่ต้องเชิญคุณออกไป”ลูกค้าสาวอึ้งงันไป นี่มัน…ขู่กันเหรอ? แต่เมื่อเธอเห็นสีหน้าไร้อารมณ์ของบอดี้การ์ดและ… ร่างกายกำยำของเขา คำพูดที่เธอเตรียมจะเอ่ยประท้วงก็โดนกลืนกลับลงท้องไปจิตสำนึกบอก
บ่วงรักนักโทษสาว บทที่ 416
นิ้วมือของกู้ลี่เฉินที่จับแก้วกาแฟอยู่บีบแน่นเล็กน้อย “แล้วถ้าฉันเสียใจล่ะ?” ตอนนั้นเขาประเมินน้ำหนักของหลิงอี้หรานที่มีในใจตัวเองต่ำไปเขาคิดว่าหลิงอี้หรานเหมือนคนที่เขาตามหา ดังนั้นเขาก็เลยสนใจเธอแค่นั้นแต่ต่อมาเขาก็พบว่ามันมากกว่านั้น เมื่อเขาเห็นคนอื่นทำร้ายเธอ ทำอันตรายเธอ เขาก็รู้สึกหัวใจบีบรัดและรีบเข้าไปช่วยโดยไม่รู้ตัวเหมือนว่าแค่เห็นเธอบาดเจ็บเพียงเล็กน้อยก็ทำให้เขาใจสลายได้ และตอนที่เธอจะจากไป เขาก็คิดเรื่องเธอมาก เหมือนว่าเขาอยากให้เธอมองเขานานอีกหน่อยแค่เพียงนิดเดียวก็ยังดีนานแค่ไหนแล้วที่เขาสนใจผู้หญิงสักคนมากขนาดนี้? ยกเว้นเด็กผู้หญิงที่เคยช่วยเขาตอนนั้น เธอเป็นแค่คนเดียวเท่านั้นเขาถึงกับคิดว่า บางทีเขาไม่น่ายอมปล่อยเธอให้อี้จิ่นหลีง่ายเกินไปเลย หากว่าเธออยู่ข้างกายเขา จะทำให้เขาคิดถึงคนที่ตามหาอยู่น้อยลงไหม? แล้วจะช่วยบรรเทาความเจ็บปวดจากการไม่ได้สิ่งที่เขาต้องการมาบ้างไหม?แววตาอี้จิ่นหลีมืดครึ้มทันที เขาจ้องกู้ลี่เฉินเย็นชา “นายไม่มีโอกาสแน่ และฉันก็จะไม่ให้นายมีโอกาสด้วย”“งั้นเหรอ?” กู้ลี่เฉินสบตาอีกฝ่าย “งั้นฉันคงต้องขอลองดูและดูว่าทำไมฉันถึงได้ไม่มีโอ
