แชร์

บทที่ 0025

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-14 00:39:26
“เช่นนี้ดีแล้ว ยามรักษาข้าจะอยู่ดูด้วย”

อืม นั่นคือไม่ไว้ใจข้าสินะ

ทั้งคู่กลับเข้ามาในห้องนอนของหยวนเหวินเซียวอีกครั้ง ซ่งหลินต๋าคอตก เหมือนถูกดุด่ามาอย่างหนักหน่วง หลี่เมิ่งเหยาปรายตามองเขาแล้วเบ้ปากใส่

“เมิ่งเหยาอธิบายวิธีการรักษาให้ข้าเข้าใจแล้ว ข้าอนุญาตให้รัก
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง   บทที่ 0026

    22 : ไอหยา ! ข้าเป็นพี่ชายแล้ว ราวหนึ่งเค่อต่อมา เหงื่อบนหน้าผากของหลี่เมิ่งเหยาเริ่มผุดขึ้น นางค่อย ๆ ดึงพลังลมปราณกลับคืนแล้วลืมตาขึ้น “วันนี้พอเท่านี้ก่อนเถอะ” หันไปทางซ่งหลินต๋า “มาผูกตาให้พี่เหวินเซียวตามเดิม” ซ่งหลินต๋ารีบนำผ้า มาผูกปิดตาของผู้เป็นนายไว้ “คุณช

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14
  • บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง   บทที่ 0027

    “เรือนก็หลังแค่นี้ เหตุใดเขาถึงหายตัวไปได้เล่า หรือว่าจะมีคนร้าย เข้ามาจับตัวเขาไปเจ้าคะ” จี้ชิวหรงหัวใจแทบแตกสลาย “เจ้าอย่าเพิ่งคิดไปในแง่ร้ายเลย” หลี่หย่วนเจ๋อเองก็ไม่รู้จะปลอบนางอย่างไรดี ได้แต่โอบกอดอยู่เป็นเพื่อนนางไปก่อน เมื่อหาทั่วทั้งเรือนแล้วยังไม่เจอ หนึ่งชั่วยามต่อ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14
  • บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง   บทที่ 0028

    23 : ท่านแม่ข้าแค่อยากเล่นกับน้องชาย ระหว่างทางหลี่หย่วนเจ๋อได้สังเกตรอบ ๆ ไปด้วย ไม่มีบุรุษอื่นอยู่ในเรือนด้านหลังของสตรี นับว่าหม่าหลินเฟยดูแลพวกนางดีอยู่ “ป้าหลูท่านแม่ล่ะ” หลี่เมิ่งเหยาถามป้าหลู ที่กำลังนั่งพับผ้าอยู่ในห้องโถงเล็กของเรือน “ฮูหยินนอนกลางวันอยู่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14
  • บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง   บทที่ 0029

    เสี่ยวหยวนดันตัวเองออกจากอกของมารดา เงยหน้าขึ้นมองนาง ด้วยสายตาออดอ้อนน่าสงสาร “ท่านแม่ข้าแค่อยากเล่นกับน้องชาย” เฉาซูหลิ่งได้ยินแล้วพลันหัวใจไหววูบ นางไม่รู้จะอธิบายคำไหนให้เขาเข้าใจ เรื่องราวของครอบครัวอันแสนซับซ้อนนี้ได้ หลี่เมิ่งเหยาหลับตาลงแน่น ก่อนลืมขึ้นใหม่อีกครั้ง

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14
  • บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง   บทที่ 0030

    24 : อ๊า ! ท่านมองเห็นแล้ว เรือนตระกูลหลี่ เมื่อกลับถึงเรือนหลี่หย่วนเจ๋อจึงได้เล่าเหตุการณ์ ที่บุตรชายของตนหายตัวไปจากเรือน และไปพบว่าเขามุดทางหมาลอด ไปเล่นกับพี่ชายของเขาที่เรือนด้านข้าง ทุกคนได้ยินแล้วต่างมีสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก หลี่หงซวนพ่นลมหายใจออกมาอย่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14
  • บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง   บทที่ 0031

    “เดี๋ยวก่อนเหยาเอ๋อร์ เรื่องจริงหรือ ที่เจ้ากำลังรักษาดวงตาของคุณชายหยวน” “โอ๊ะ ท่านแม่มีพัฒนาการแล้วนี่ ท่านรู้แล้วหรือ ว่าข้าทำอะไรอยู่” นางแสร้งยกมือขึ้นปิดปากอย่างตกใจ ก่อนหมุนตัวเดินจากไป เฉาซูหลิ่งไม่เข้าใจในการกระทำของนาง รีบหันไปทางป้าหลูแล้วเอ่ยถาม “นางกำลังด่าข้าอยู

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14
  • บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง   บทที่ 0032

    25 : เฮอะ เจ้านายของเจ้าหลอกได้กระทั่งเด็ก ซ่งหลินต๋ารีบไปนำกระดาษกับพู่กันมาให้นาง ไม่ช้าเขาก็มอบเทียบยาให้ฉีห้าวตง นำออกไปซื้อยาที่โรงหมอ หลี่เมิ่งเหยารู้ว่ายามนี้ นางควรขอตัวออกไปก่อน ปล่อยให้สองแม่ลูกได้พูดคุยกันตามลำพัง อีกอย่างนางควรนำข่าวดีเรื่องนี้ ไปบอกน้องชายจอมป่วนคนนั้นด้วย

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14
  • บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง   บทที่ 0033

    “ข้ายังไม่ได้ขอโทษคุณหนูหลี่เลย ที่ก่อนหน้าทำกิริยาไม่ดีต่อท่าน” หลี่เมิ่งเหยาถึงกับเลิกคิ้วสูงมองเขา “ไม่เป็นไรข้าก็เหมือนหมอเถื่อนจริง ๆ นั่นแหละ ไม่ใช่สิ แม้แต่คำว่าหมอข้าก็ไม่ใช่ เจ้าไม่ผิดหรอก” นางเอ่ยคล้ายไม่ใส่ใจ สายตามองไปยังน้องชาย ที่วิ่งเล่นรอบ ๆ ตัวของหยวนเหวินเซี

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14

บทล่าสุด

  • บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง   บทที่ 0282

    ฤดูร้อนปีนี้ไม่ได้ร้อนมากอย่างที่คิด บรรยากาศกำลังเย็นสบาย สายลมพัดเอื่อยสายน้ำไหลฉ่ำ หลี่เมิ่งเหยากำลังอ้าปากรับเนื้อปลาย่าง ที่สามีป้อนให้อย่างมีความสุข นางมองเด็ก ๆ ที่นั่งกินข้าวกันอย่างเพลิดเพลิน ชีวิตแสนเรียบง่ายนั้น ต้องแลกมาด้วยความเหน็ดเหนื่อยเพียงใด นางค่อนข้างหวงแหนพวกเขาทุกคน

  • บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง   บทที่ 0281

    “เจ้าอยู่นิ่ง ๆ ข้าจะเอาออกให้” เซี่ยโหวหานเฟิงรีบตรงไป ดึงหนามกิ่งไม้ออกจากตัวของเขา “ขอบคุณขอรับพี่เขย” เขาเอ่ยอย่างนอบน้อม ไม่คิดว่าตอนทำธุระเสร็จ เดินกลับออกมานั้น กิ่งไม้หนามดันมาเกี่ยวเสื้อผ้า และบาดนิ้วมือของเขาเข้า บอกว่าไม่เจ็บก็คงไม่ใช่ “พี่หญิงใหญ่ข้าเจ

  • บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง   บทที่ 0280

    147 : เหมยเอ๋อร์นี่คือเมืองของแม่เจ้า (จบ) เข้าสู่คิมหันตฤดู หลี่เมิ่งเหยาตั้งครรภ์ได้สี่เดือนแล้ว แต่เพราะเป็นครรภ์แรก ท้องของนางจึงไม่ได้ใหญ่เหมือนเช่นผู้อื่น นางเคยให้สัญญากับน้องชาย ว่าจะพาเขาออกไปท่องเที่ยว เมื่อสะสางงานทุกอย่างเสร็จสิ้นแล้ว นางจึงจัดตั้งขบวนรถม้า มุ

  • บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง   บทที่ 0279

    “ท่านรู้จักพี่ชายข้าด้วยหรือ” “รู้จัก วันก่อนข้าเพิ่งพาหลานชายไปสมัครเรียนที่นั่น” “เช่นนี้นี่เอง” สวีฟางจิงยืดอกน้อย ๆ ขึ้น นางรู้สึกเหมือนมีดอกไม้เบ่งบานอยู่ในหัวใจ ทำให้ไม่อาจหุบยิ้มลงได้ เสี่ยวหยวนมองเห็นเหตุการณ์ตรงหน้า เขารู้ทันทีว่าสตรีนางนี้ หมายปองเสิ่นหร

  • บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง   บทที่ 0278

    “เสี่ยวหยางโตเร็วมาก ตอนนี้ข้าอุ้มแทบไม่ไหวแล้ว” นางนั่งลงด้านข้างกับมารดา จ้องมองหน้าท้องของนางด้วยความรู้สึกยินดี “เจ้าไม่ต้องมองข้า เรื่องแบบนี้ข้าควบคุมไม่ได้” เฉาซูหลิ่งแอบอายเล็กน้อย นางตั้งครรภ์อีกแล้ว ทั้งยังท้องพร้อมกับบุตรสาวอีกด้วย “ข้าไม่ได้ว่าอะไรเสีย

  • บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง   บทที่ 0277

    146 : หยางเป่ยจวิ้นจู่ ฮ่องเต้ที่อยู่เมืองหลวงได้รู้ข่าวนี้ กลับรู้สึกพูดไม่ออกไปชั่วขณะหนึ่ง ใครจะรู้ว่าหลายปีที่ผ่านมานี้ ฮ่องเต้ทรงได้รับความกระทบกระเทือนทางจิตใจมากมายนัก ราชครูฮู่ผู้เป็นอาจารย์ของพระองค์ มีสายเลือดของราชวงศ์เก่าไหลเวียนอยู่ในกาย และพยายามก่อกบฏอยู่หลายครั้ง

  • บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง   บทที่ 0276

    ใบหน้าของคนเป็นสามีซีดเผือดหลังได้ยิน “เป็นปีเลยหรือ” “อื้ม” “เช่นนั้นยังไม่ต้องมีก็ได้” เขาเอ่ยด้วยสีหน้าเจื่อน ๆ หลี่เมิ่งเหยาหัวเราะจนตัวงอ เรื่องนี้นางเลือกที่จะคุมกำเนิดด้วยการกินยาไว้ก่อน เกิดนางกับมารดาท้องพร้อมกัน คงเหนื่อยไม่น้อย เอาไว้ให้น้องของนางโตได้ส

  • บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง   บทที่ 0275

    145 :มาตกลงเรื่องงานแต่งกันเถอะ เมื่อถูหลิวได้มาเยือนที่เรือนของเฉาซูหลิ่งอย่างเป็นทางการ เขาไม่ได้มาตัวคนเดียว กลับพาแม่สื่อมากับเขาด้วย เฉาซูหลิ่งยังไม่ได้บอกเรื่องตั้งครรภ์กับเขา นางกำลังนั่งเหม่อกับคำพูดของแม่สื่อ ราวกับได้ย้อนเวลาไปเป็นบุปผาแรกรุ่น ซ่งฉีโหย่งกับหลิวอี๋เฉ

  • บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง   บทที่ 0274

    “ว่าอย่างไรได้หรือไม่” อย่าอ้อนข้า หลี่เมิ่งเหยาก้มหน้าลงต่ำ ดันเห็นสิ่งที่ไม่ควรเห็นเข้า เขาพร้อมขนาดนี้ หากนางปฏิเสธจะดูใจร้ายใจดำเกินไปไหม “เหยาเอ๋อร์” เสียงแหบพร่าบ่งบอกถึงอารมณ์ของสามี นางจะทำสิ่งใดได้ นอกจากพยักหน้าลงช้า ๆ เอวนางถูกรว

DMCA.com Protection Status