แก๊งค์แบล็คฟีนิกส์เข้ามาในคฤหาสน์พิษณุกรพร้อมกันทั้ง 4 คน ได้เกือบเย็นของวันนั้นซึ่งมาพร้อมหน้าพร้อมตากันทุกคนเหตุการณ์แบบนี้มีไม่บ่อยนักเพราะรวมตัวกันทีไรก็ได้เรื่องทุกที คราวนี้ต้องไปช่วยไอ้เสือมันส่งอาวุธแต่ทุกอย่างก็ไม่เป็นไปตามคาดเพราะดันมีหนอนบ่อนไส้แฝงตัวเข้ามาในทีมของพวกเขากว่าจะจัดการมันได้เล่นเอาเหงื่อซึมไปเหมือนกันบวกกับตำรวจที่กว่าจะเคลียร์กันได้ลงตัวพวกเขาเกือบโดนรวบเขาให้แล้ว ดีที่ไหวตัวทันส่งของเสร็จแล้วหนีกลับมาได้ จึงพากันมาเลี้ยงฉลองแก้เหนื่อยกันที่คฤหาสน์ของไอ้เสือ แม้ว่ามันจะไม่เต็มใจให้มาก็ตามทีแต่มีหรือจะห้ามพวกเขาได้ พวกเขามันพวกยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ" วันนี้กะจะเมาให้เต็มที่เลย พวกเราเกือบหลับแต่กลับมาได้ของจริง มึงมันแน่ไอ้เสือเล่นเอาซะพวกนั้นหงอยไปเลย " คิมหันต์คนที่อารมณ์ร้อนที่สุดภายในกลุ่มพูดขึ้นมา หลังจากที่นึกไปถึงเหตุการณ์ก่อนหน้าเขากะจะประจันหน้ากับตำรวจแล้วเชียวแต่โดนไอ้เสือมันห้ามไว้ก็ไม่อยากมีปัญหาตามมาทีหลัง มันเลือกจะเดินไปเคลียร์ในแบบของมันแทน ถ้านองเลือดเรื่องคงได้ยาวไปอีกหลายวัน" ถ้ากูไม่ห้ามพวกเราได้หลับกันจริงๆแน่ มึงก็รู้ว่าไอ้ตำรวจ
พยัคฆ์ที่พูดจาเหมือนหาเรื่องคณิน และคณินเองก็ไม่ได้อยากมีเรื่องกับเพื่อนจึงเลือกที่จะไม่โต้ตอบอะไรได้แต่เพียงบอกปัดไปไปเท่านั้น " กูไม่แย่งของเพื่อนหรอก " เขาไม่ได้บอกว่าไม่ชอบเพียงแต่บอกว่าจะไม่แย่ง แต่ถ้ามันเหี้ยมากๆเมื่อไหร่ก็ไม่แน่ เขาคงทนไม่ได้ถ้าเห็นคนที่ชอบต้องมาลำบากลำบนขนาดนี้ทั้งๆที่ถ้าเขาจะช่วย เขาสามารถช่วยได้ ตอนนี้คณินกำลังตามสืบว่าเรื่องราวมันเป็นยังไงกันแน่อย่างน้อยก็ถือว่าได้ไถ่โทษกับเธอก็แล้วกัน เขาเองจะได้ไม่รู้สึกผิดมาก ไอ้พยัคฆ์มันจะเลือกเชื่อแต่น้องมันก็ไม่เป็นไรเขานี่แหละจะหาความจริงเอง ผิดก็ว่าไปตามผิดเขาคงช่วยอะไรมากไม่ได้ แต่ถ้าเธอเองมีเหตุผลที่ทำลงไปเขาก็อาจมีเหตุผลจะช่วยเธอได้เหมือนกัน" เอาหน่าพวกมึงจะมาทะเลาะกันเรื่องผู้หญิงคนเดียวทำไมวะ แล้วแถมผู้หญิงคนนั้นยังเป็นเชลยของไอ้เสือด้วย มึงก็อย่าไปสนใจให้มากเลยไอ้คณินปล่อยให้เป็นหน้าที่ของไอ้เสือมันตัดสินใจเถอะน่า เพื่อนกันอย่ามาแตกคอเรื่องไม่เป็นเรื่อง " เป็นคิมหันต์แฝดผู้น้องที่เอ่ยเตือนแฝดผู้พี่ เขาเคยเตือนมันไปแล้วครั้งหนึ่งว่าผู้หญิงจะทำให้พวกเราแตกกันไม่ได้ พวกเรารู้จักกันมาตั้งแต่เด็กรู้ว่
อริสามองตัวเองที่เนื้อตัวมอมแมม ด้วยที่ว่าทำงานหนักมาทั้งวัน และมองคนตรงหน้า เวลานี้เธอไม่ควรคุยกับใครทั้งนั้นคุยไปก็ไม่มีประโยชน์ จะมาขอโทษเธอตอนนี้มันก็กลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว" ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับคุณค่ะ " อลิสาไม่แม้แต่จะมองหน้าเขาและกำลังจะปลีกตัวออกไปอีกครั้งแต่คณินก็รั้งแขนไว้อีกจนอลิสาถอนหายใจจะคุยกับเธอให้ได้เลยสินะ" ปล่อยค่ะ " อลิสามองแขนที่โดนจับและคณินก็ยอมปล่อยแต่โดยดี สายตาของคณินเต็มไปด้วยความรู้สึกผิดจนอลิสาสัมผัสได้ แต่แล้วยังไงในเมื่อเธอไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้วทั้งร่างกายและจิตใจ ต่อให้ขอโทษอะไรๆก็กลับคืนมาไม่ได้แล้ว" คุณอลิน คุณเป็นยังไงบ้าง " คณินถามด้วยความรู้สึกผิด จริงๆดูจากสภาพเธอเขาแทบไม่ต้องถามเลยก็ได้" ตามสภาพค่ะเท่าที่เห็น แค่นี้ใช่ไหมคะจะได้ไปทำงาน ถ้าเกิดคุณพยัคฆ์มาเห็นฉันจะลำบากนะคะ เห็นใจฉันด้วยค่ะ " อริสาเดินผ่านหน้าเขาไป เธอไม่อยากแม้แต่จะมองหน้าเขาด้วยซ้ำ ความเป็นเพื่อนเธอก็ไม่อยากมอบให้เขาแล้ว" ผมขอโทษ " เท้าทั้งสองข้างหยุดชะงักพร้อมกับหันหน้ามาเผชิญหน้ากับคนตัวโตอีกครั้งด้วยความโมโหสุดขีด" ขอโทษ...ขอโทษอย่างนั้นหร
คณินมองไปทางด้านหลังที่มีเสียงของไอ้เสือเพื่อนสนิทตัวดีของเขา แต่ก็ไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองทำผิดเลยสักนิด ตรงกันข้ามวันนี้เขาจะบอกความจริงกับมันทุกอย่างมันจะได้เลิกรังแกอลิสาสักที อลิสาพี่ดูออกว่าเขากำลังจะทำอะไร จึงรีบเอ่ยเพื่อทัดทาน เธอไม่อยากให้นายพยัคฆ์บ้านี่รู้ว่าเธอไม่ใช่อลิน ด้วยกลัวว่าที่ผ่านมาที่เธอชดใช้ไปมันจะสูญเปล่า ให้เขาเข้าใจว่าเธอคืออลินจนกว่าเธอจะหนีออกไปจากที่นี่ได้น่าจะดีที่สุด ที่จริงแล้วคนแบบพยัคฆ์ไม่สมควรได้รู้ความจริงหรอกเพราะรู้ไปเขาก็กลับไปแก้ไขให้มันดีขึ้นกว่าเดิมไม่ได้อยู่ดี" อย่านะคะคุณคณิน " อลิสาส่ายหน้าเป็นพัลวันอย่างน่าสงสาร นั่นจึงทำให้คณินเลือกที่จะไม่พูด ไม่ว่าเธอจะมีเหตุผลอะไรเขาก็จะเคารพในการตัดสินใจของเธอ แต่สิ่งที่เขาจะไม่ทำตามเธอเด็ดขาดคือต่อให้เธอไม่อยากหนีเขาก็จะพาเธอไปจากที่นี่เร็วๆนี้แน่นอน หากจำเป็นคงต้องยืมวิธีการของไอ้เสือมันแล้วล่ะ" กูแค่แวะออกมาสูดอากาศ พอดีเจอคุณอลินเข้าก็เลยออกมาทักทาย มึงมีปัญหาอะไรไหม " พยัคฆ์เดินเข้ามาใกล้ แล้วจับผิดเพื่อนของตัวเองกับเมียบำเรอของเขา ตอนนี้เขาเหมือนคนประสาทจะกินผู้ชายคนไหนอยู่ไกล้เ
พยัคฆ์ลากตัวอัญชันมาจนถึงห้องนอนที่เขาและเธอใช้มันเป็นสนามรบพึ่งผ่านมา ตอนนี้คงต้องใช้มันอีกแล้ว เขากระชากจนเธอล้มลงที่เตียงกว้างอย่างแรงแทบหงายหลังตุ๊บ!“ โอ้ย! เจ็บนะ หัดเบาๆ บ้างไม่ได้หรือไง ” อัญชันที่โดนโยนลงมาถึงกับจุกท้องน้อยจนได้เอามือน้อยๆ มากุมไว้ เขาโยนลงมาแรงก็จริงแต่ปกติเธอก็ไม่ได้จุกขนาดนี้“ เจ็บสิดี จะได้ไม่ไปอ่อยเพื่อนฉันอีก ไอ้คณินมันไม่จริงจังกับเธอหรอก ถ้าอยากเป็นของมันก็คงเป็นได้แค่ของเล่นชั่วคราวของมันเท่านั้นแหละ ภูมิใจหรอ ” พยัคฆ์พูดเพื่อให้เธอล้มเลิกความตั้งใจจ่ะอ่อยเพื่อนเขา เธอเป็นคนยังไงกันนะชอบปั่นหัวให้ผู้ชายทะเลาะกันมากนักหรือไง“ ฉันไม่ได้อ่อย เขาแค่เข้ามาทัก นายมันไม่มีเหตุผล หัดมองรอบๆซะบ้างสิ มองแบบไม่อคติกับฉันน่ะ ทำได้ไหม ” อลิสาในตอนนี้ก็เริ่มเดือดแล้วเหมือนกัน เขาเอาแต่โทษเธอ ไม่ว่าเรื่องอะไรเธอก็ผิดทั้งนั้น ช่วงนี้ยิ่งไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรด้วยเห็นอะไรก็ขัดใจไปเสียหมด“ เหตุผลกูมีไว้ใช้กับคนที่เขาสมควรได้รับมัน แต่กับมึงไม่มี ” เขาก็ไม่รู้ทำไมถึงได้ไร้เหตุผลกับเธอนัก รู้แต่ว่าไม่ชอบใจทุกครั้งที่เธออยู่ใกล้กับไอ้คณินหรือแม้แ
อลิสารีบออกมาจากห้องนอนของเขาตั้งแต่เช้าตรู่ นึกอายที่ตนเองทำอะไรลงไปบ้างก็ไม่รู้ ขาเจ้ากรรมตอนนี้ขนาดเดินเบาๆยังสั่นสะท้าน“ ใจกล้านักนะยัยอัญ แกต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ” ตอนนี้พยัคฆ์ยังนอนหลับเป็นตายอยู่เลย เธอสูบแรงจากเขาไปเยอะเหมือนกันจึงรีบอาศัยจังหวะที่เขาเผลอออกมาทันทีและวันนี้ก็จะเป็นวันที่เธอจะไปจากที่นี่จริงๆสักที เหตุการณ์ที่ผ่านมามันทำให้เธอแน่ใจเสียยิ่งกว่าแน่ใจว่าเธอไม่อาจทนอยู่ที่นี่ได้อีกต่อไปแล้ว ระหว่างทางที่จะลงมาจากตึกใหญ่เธอบังเอิญเห็นห้องๆหนึ่งซึ่งอยู่ตรงมุมสุด ปกติคฤหาสน์หลังนี้พยัคฆ์อยู่กับมินตราไม่ใช่หรอแล้วห้องนั้นของใครอยู่กันทำไมถึงได้เปิดไฟทิ้งไว้ ด้วยความสงสัยอลิสาจึงเดินไปจนถึงหน้าห้อง" ไหนๆก็จะไปจากที่นี่แล้ว ขอดูหน่อยแล้วกันไม่ว่ากันนะคุณเสือ " ร่างเล็กถือวิสาสะเปิดประตูบานใหญ่เข้าไปแล้วก็ต้องตกใจเมื่อเจอเข้ากับบางคนที่นั่งอยู่หัวเตียงคล้ายจะเป็นคนป่วย แต่จะป่วยยังไงทำไมถึงนั่งคนเดียวล่ะ คนดูแลไม่มีสักคน สิงหราชที่เอาแต่เก็บตัวอยู่ในห้องไม่ยอมไปไหน ไม่พูดจากับใครมาร่วมปี ต้องหันไปมองที่หน้าประตู เมื่อมีคนเปิดเข้ามาโดยที่เขาไม่ได้อนุญาต
1 ปีที่แล้ว " สิงห์อย่าคะ อื้อ...อลินตัวเหม็นสกปรกจะตายกำลังทำกับข้าวอยู่ค่ะ อลินเขินนะ ไม่เอา อย่าดื้อสิคะ สิงห์... " อลินปรามแฟนหนุ่มของเธอให้หยุดแกล้งเธอสักที เพราะตอนนี้กำลังทำอาหารรอเขาอยู่ ส่วนสิงหราชเมื่อเข้ามาถึงห้องภายในคอนโดที่เขาซื้อเอาไว้เพื่ออยู่กับเธอ เข้ามาถึงแล้วก็มากอดเธอจากด้านหลังแล้วซุกไซส์ซอกคอหอมกรุ่นของเธอ แต่ดันโดนแฟนตัวน้อยดุเข้าให้เพราะความไม่มั่นใจของเจ้าหล่อน " ไม่เห็นเหม็นเลย อลินตัวหอมจะตายสิงห์ดมทั้งวันเลยยังได้ " สิงห์ไม่ได้ต้องการพูดจาเอาใจใดใด แต่เธอเป็นแบบนั้นจริงๆ อลินเป็นสาวที่ดูแลตัวเองอย่างดีมาตลอด" ปากหวานนักนะ วันนี้ทำไมกลับเร็วจังเลยล่ะคะ กลับก่อนเวลาตั้ง 2 ชั่วโมงแหน่ะ มีอะไรหรือเปล่า " อลินถามแฟนหนุ่มหลังจากที่ทั้งคู่เรียนเสร็จ เธอก็กลับบ้านมาทำงานบ้าน ส่วนสิงหราชต้องออกไปทำงานพาร์ทไทม์ ทั้งสองคนไม่ได้ใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย นั่นเป็นเพราะว่าสิงหราชบอกว่าตัวเองเป็นแค่ผู้ชายธรรมดาที่ได้ทุนมาเรียนต่อที่ต่างประเทศฐานะไม่ได้ร่ำรวยอะไร ส่วนอลินเธอไม่ได้ปิดบังว่าเธอเป็นลูกสาวของนักธุรกิจโรงแรมเล็กๆที่เมืองไทย เมื่อทั้งสองมาคบกันสิ
สิงหราชห่มผ้าห่มผืนเดียวกันกับอลินพร้อมกับกอดเธอเอาไว้แน่น นอนดูหนังไปด้วยกันจนถึงฉากรักสำคัญของเรื่อง มือหนาเริ่มซุกซนเมื่อหนังรักเริ่มมีฉากชวนโรแมนติก เขาเอามื้อล้วงเข้าไปในเสื้อสายเดี่ยวตัวสวยของเธอและก็พบว่ามันไม่มีแม้แต่บราเซียมากางกั้น อลินตั้งใจจะยั่วยวนให้เขาหลงไหล“ โนบราหรอที่รัก ” สิงหราชชอบใจ เธอพึ่งถอดแน่ๆเพราะตอนที่เขากินข้าวยังเห็นเธอใส่อยู่เลย รู้ใจเขาแบบนี้สงสัยคืนนี้ต้องจัดหนักๆเสียแล้ว“ ก็อลินอยากเอาใจสิงห์นี่คะ เป็นไงคะ แบบนี้ชอบไหม ไม่ต้องเสียเวลาถอดเลยด้วยนะ หว้า...ถ้ารู้ว่าคุณชอบคงใส่คอสเพลย์มายั่วให้สิงห์น้ำลายไหลเล่นๆดีกว่า ”“ ขี้ยั่วจริงๆเลยนะ เดี๋ยวจะโดนไม่ใช่น้อย ” สิงหราชคาดโทษคนตัวเล็ก มีอย่างที่ไหนมายั่วกันขนาดนี้ ตบะที่มีจะยังคงอยู่ไหมนะ คำตอบก็ไม่ต้องเดา คงไม่แล้วล่ะ...“ แบบนี้สิคะ สิงห์จะได้รักอลินมากๆ ”“ แค่นี้ก็หลงรักจะตายแล้วครับ สิงห์รักอลินมากนะ ”อลินยิ้มหวานตอบกลับไป มันชั่งชุ่มชื่นหัวใจเสียจริงๆ“ อลินก็รักสิงห์มากๆเหมือนกันค่ะ ” สิงหราชก้มลงไปบดจูบกับอลินผู้เป็นที่รักอย่างอ่อนโยน สัมผัสที่เขาพอใจมาโดยตลอด เขารักเธอมากและคิ
2 ปีผ่านไป ตอนนี้พยัคฆ์ได้กำเนิดทายาทเป็นลูกชายเพียงคนเดียวชื่อ คอปเปอร์ ซึ่งก็มีความหมายเหมือนกับชื่อของเขานั่นแหละ จริงๆเขามีแพลนจะมีลูกผู้หญิงอีกสักหนึ่งคน แต่ตอนนี้อัญชันดูเหมือนจะยังไม่อยากมีสักเท่าไหร่เพราะอยากดูแลเจ้าคอปเปอร์ให้ดีที่สุด ถ้าถามว่าตอนนี้เขาอยู่ในสถานะไหนก็บอกได้เลยว่า“ พ่อบ้านใจกล้า” หลังจากที่ง้อเธอสำเร็จในวันนั้นเขาก็กลายเป็นพ่อบ้านทันที ทำทุกอย่างแทนเธอเหมือนกับที่เคยทำกับเธอเมื่อก่อนหน้านี้นั่นแหละเพียงแต่ว่าตอนนี้เขาทำมันด้วยความรักไม่ได้โดนบังคับแต่อย่างใด อลิสาแทบจะเป็นเจ้าหญิงสำหรับเขา เขาสัญญากับพ่อเธอว่าจะดูแลเธออย่างดีเขาก็ทำมันจริงๆ ตอนนี้แทบไม่เหลือคราบของมาเฟียเลยด้วยซ้ำ มีแต่คำว่าพ่อของลูกและสามีที่ดีของอัญชัน ส่วนทางด้านอลินและสิงหราช 2 ปีที่ผ่านมาสิงหราชเริ่มจะกลับมาเดินได้อาจจะยังไม่ปกติสักเท่าไหร่ เพราะว่ามันไม่ยอมทำกายภาพบำบัดตั้งแต่ทีแรก เลยกลายเป็นเรื่องยากที่จะกลับมาเดินได้ให้เหมือนคนปกติ แต่พอเวลาผ่านไปความตั้งใจของไอ้สิงห์มันก็เกิดผลเมื่อตอนนี้มันกำลังจะกลับมาเดินได้เป็นปกติแล้วเพียงแต่ต้องรอเวลาอีกสักหน่อยเท่านั้น และ
พยัคฆ์ใช้ลิ้นดุนดันช่องทางรักของคนตัวเล็กอย่างเอาเป็นเอาตายพร้อมกันนั้นมือหนาอีกข้างก็ยกขึ้นมาใช้นิ้วถึงสามนิ้วสอดเข้าไปในช่องทางรักของเธอพร้อมกับชักเข้าชักออกตามแรงอารมณ์ดิบเถื่อนที่ทั้งสองคนมีด้วยกัน ความรู้สึกเดียวกันมันก็คุยกันง่ายแจ๊ะ! แจ๊ะ! แจ๊ะ! เสียงนิ้วมือร้ายที่ชักเข้าชักออกในช่องทางรักของอลิสา ร่างเล็กครางระงม พยัคฆ์ได้ไปปรึกษาหมอมาแล้วว่าในช่วงนี้เขาไม่ควรมีสัมพันธ์ลึกซึ้งเพราะอยู่ในระยะที่ค่อนข้างอันตราย แต่ก็ยังสามารถมีได้เพียงแต่ว่ายังทำแรงไม่ได้นัก เขาจึงพยายามเบามือที่สุด" แรงกว่านี้ได้ไหมเสือขา อัญจะเสร็จแล้ว " พยัคฆ์เร่งมือจนสุดท้ายแล้วก็ส่งเธอไปจนถึงปลายทางสีรุ้ง คนตัวเล็กหลับตาพริ้มด้วยความสุขใจ การทำรักด้วยกันก็เหมือนเป็นการผ่อนคลายชนิดหนึ่งนั่นแหละ เมื่อเธอได้รับความสุขสมมันก็เลยแสดงออกมาทางสีหน้าได้อย่างชัดเจน คนตัวโตจับขาเรียวของเธอแยกออกจากกันกว้าง จากนั้นตัวเขาก็เข้าไปอยู่ตรงกลางระหว่างขาเธอ พร้อมกับชักแก่นกายออกมาชักรูดเพียงแค่สองสามครั้งแล้วก็ค่อยๆยัดมันเข้าไปจนสุดลำ" อืม...อ่าส์ เสียวชะมัด " พยัคฆ์ครางออกมาอย่างสุขสม ช่องทางรัก
" มึงจะเอาจริงหรอวะ " ลมเหนือถามเขาแค่พูดเล่นๆไม่ได้คิดว่ามันจะเอาจริง ถึงเขาจะทำแบบนั้นกับผู้หญิงคนอื่นแต่ก็ใช่ว่าอัญชันจะชอบนะ บางทีเธออาจจะเกลียดมันตลอดไปเลยก็ได้" อือ คืนนี้เลย กูใจร้อน " พยัคฆ์พูดอย่างหมายมั่น วิธีนี้แหละดีที่สุดสำหรับเราแล้ว ง้อแบบบ้าๆแบบที่เขาเคยทำบ้าๆกับเธอนั่นแหละ" ไอ้นี่มันบ้าระห่ำดีจริงๆเว้ย.. " คราวนี้เป็นคิมหันต์ที่พูดขึ้นมา แบบนี้สิถึงจะสมเป็นไอ้เสือที่พวกเขารู้จัก กล้าได้กล้าเสียบ้าให้สุด" หึ แล้วแต่มึง " คณินที่ตอนนี้ก็เห็นด้วย ถ้ามัวแต่มาตามง้อกันอยู่แบบนี้ก็คงไม่ไปไหน คงง้อไปถึงชาติหน้าเลย ดูท่าทางอัญชันใจแข็งขนาดนั้น " งั้นพวกมึงก็กลับไปได้แล้ว กูจะอยู่กับเมีย " พยัคฆ์เอ่ยปากไล่เพื่อนในทันที ตอนนี้ไม่ได้สนใจแล้วเขาต้องการแค่ไปหาเมียตัวน้อยของเขาอย่างเดียว " เอ้าไอ้นี่...พวกกูยังไม่ได้เริ่มกินกันเลยนะเว้ย มึงจะไล่แล้วหรอ มึงจะชวนมาก็ชวนนึกจะไล่ก็ไล่มึงนี่มันยังไงกันนะ " คราวนี้เป็นลมเหนือที่พูดขึ้นมา เขาเพิ่งจะมายังไม่ทันได้นั่งด้วยซ้ำมันก็จะไล่เขากลับเสียแล้ว เขาอุตส่าห์แคนเซิลนัดสาวสวยเพื่อมากินเหล้ากับมัน นึกว่ามันจะต
พยัคฆ์หลังจากที่คุยกับเกรียงไกรเสร็จแล้วเขาก็รีบมาหาเธอที่บ้านตากอากาศของไอ้คณินทันทีเพื่อมาง้อเธอ ในตอนนี้เขาทำได้เพียงอย่างเดียวคือทำใจเท่านั้น เพราะคงโดนเธอเกลียดหนักแน่ๆ เมื่อมาถึงหน้าบ้านก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ ซื้อไม่ถูกแค่หวย“ นายมาทำไมอีก ” อัญชันถาม เธอไม่อยากเจอหน้าเขาอีกแล้ว ปากพร่ำบอกแบบนั้นแต่ในใจกลับไม่ได้รู้สึกเหมือนที่พูดเลยสักนิด ทำไมถึงได้ดีใจที่เขาให้ความสำคัญมาง้อถึงที่นี่ อาจด้วยเพราะเธอไม่เคยสำคัญกับใครตั้งแต่เกิดมา พอเห็นเขามาง้อเข้าหน่อยใจเจ้ากรรมกลับโอนอ่อนไปกับเขา“ พี่มาง้ออัญ จะให้พี่ทำยังก็ได้เพื่อให้อัญยกโทษให้พี่ พี่ขอโทษกับเรื่องที่เกิดขึ้นนะครับ ” พยัคฆ์บอกผ่านรั้วหน้าบ้าน เขาอยากเข้าไปแต่เธอมองเขาตาเขียวเลยใครจะกล้า“ไม่มีทางหรอกค่ะ กลับไปเถอะ”“โถ่อัญ อัญครับ....” ไม่ทันที่พยัคฆ์จะได้เอ่ยอะไรออกไปอีก อัญชันก็เดินเข้าบ้านไปเลย พยัคฆ์ถึงกับก้มหน้าอย่างคนหมดอาลัยตายอยาก แต่เขาไม่สิ้นหวังแค่นี้หรอกนะ ทักข้อความหาเพื่อนทันที“ ให้พวกนั้นช่วยดีกว่ามั๊ง ขืนง้อเธอแบบนี้ง้อจนแก่เธอก็ไม่ให้อภัยหรอก ”Tiger : พวกมึง กูอยากมาปาร์ตี้บ้านไอ้คณิน บ้าน
พยัคฆ์มาหาเกรียงไกรถึงที่บริษัทเครือทัตเทพกาญเพื่อที่จะมาคุยเรื่องของอัญชันให้มันถูกต้อง ตอนนี้เขาเรียกชื่ออัญได้อย่างคล่องปากแล้ว " สวัสดีค่ะคุณพยัคฆ์มาพบท่านประธานหรอคะ " พนักงานต้อนรับพูดจาไพเราะพร้อมกับทำท่าทางยั่วยวนคนตรงหน้า แต่พยัคฆ์ก็ไม่ได้จะสนใจตอนนี้เขาต้องการทำบางอย่างให้เรียบร้อย เพื่อจะได้กลับไปง้อเมียของเขา" ครับ " " ไม่ทราบว่าได้นัดเอาไว้หรือเปล่าคะ พอดีวันนี้ท่านประธานมีประชุมในอีก 2 ชั่วโมงข้างหน้าค่ะ ไม่แน่ใจว่าท่านจะให้เข้าพบหรือเปล่า " พนักงานต้อนรับพูดออกไปด้วยไม่รู้ว่าพยัคฆ์คนนี้มีอิทธิพลมากแค่ไหนกับท่านประธานของเธอ เธอรู้แค่ว่าคนคนนี้เป็นคนกว้างขวางของเมืองนี้ก็แค่นั้น " บอกคุณเกรียงไกรไปว่าพยัคฆ์มาขอพบก็พอ ถ้าเขาไม่ให้เข้าพบฉันก็จะกลับ " พยัคฆ์บอกกับพนักงานออกไปทำให้พนักงานรีบต่อสายไปหาเกรียงไกรแล้วก็ได้รับคำตอบว่าให้รีบพาตัวเขาขึ้นไปหาทันที เมื่อขึ้นมาบนห้องของผู้บริหารแล้วเกรียงไกรต้อนรับเป็นอย่างดี เพราะหวังว่าจะได้ร่วมงานด้วย เกรียงไกรนั้นหวังเพียงแค่ผลประโยชน์ที่จะได้รับเพียงเท่านั้น เขาเกิดมาเป็นคนเห็นแก่ตัวเขาก็พอรู้ดี แต่นั่น
คณินพาพยัคฆ์มานั่งตรงม้านั่งหน้าบ้าน เขาไม่แม้แต่จะให้มันเข้าไปในตัวบ้านเลยเพราะในนั้นอลิสาคงไม่สะดวกใจที่จะเจอกับมันอีก " กูจะไม่ขอโทษมึงนะที่พาอลิสาออกมาโดยที่ไม่ได้บอก เพราะตอนที่กูเจอเธอ เธอเกือบไม่มีชีวิตรอดกลับมาแล้ว กูเห็นแล้วกูสงสาร ถ้ามึงจะไม่เป็นเพื่อนกับกูเพราะเหตุผลนี้กูก็เข้าใจ " " หมายความว่ายังไง เอาเรื่องมินตราก่อน เรื่องมึงกับกูไม่เคยเปลี่ยนแปลงกูทำเพราะอารมณ์ชั่ววูบ กูขอโทษ " พยัคฆ์ถามเพราะเขารู้ว่ามินตราคือต้นเหตุ แต่เหตุการณ์ที่แน่นอนนั้นยังไม่รู้ดีเพราะมัวแต่ตามหาอลิสาจนไม่ได้สนใจใคร ส่วนคณินเมื่อได้ยินเพื่อนพูดแบบนั้นก็โล่งใจ เขาคิดหนักมาตลอดว่าแก๊งค์มันจะแตกจริงๆหรือ ไอ้คิมหันต์กับลมเหนือก็ไม่รู้จะช่วยยังไง บอกแค่ว่าจะไปคุยกับไอ้เสือให้ พอมาฟังวันนี้ก็รู้เลยว่ามันก็รักเพื่อนมากเหมือนกัน อย่างน้อยๆมันก็ตัดกันกับเขาไม่ขาด ต่อไปนี้เรื่องผู้หญิงจะไม่ทำให้เราทะเลาะกันอีก" มินตราลวงเธอไปฆ่ากลางทะเล หลอกว่าจะพาเธอหนี เธอไม่ได้เชื่อมินตราหรอกนะอัญชันเธอแค่ไม่มีทางเลือก เธอเลือกไปตายเอาดาบหน้ามึงคิดว่าไง กูไปเห็นเข้าพอดีเลยตามไปช่วยได้ทัน กูไม่อยากคิดเลยนะไอ้
หลังจากที่เรื่องระหว่างสิงหราชและอลินได้ผ่านไปอย่างเรียบร้อยแล้ว พยัคฆ์ก็ถึงเวลาจัดการเรื่องของตัวเองสักที เขาให้คนออกตามหาอลิสาจนได้รู้ว่าเธออยู่ในความดูแลของคณินจริงๆเหมือนที่อลินว่า " ไอ้ชัยมึงไปกับกูวันนี้กูจะไปทวงเมียกูคืน ไอ้คณินมันคอยแต่จะงาบเมียกูปล่อยไว้กับมันนานๆอัญชันจะเหลือแต่ชื่อ " พยัคฆ์พูดอย่างหมายมั่น ส่วนชัยได้แต่ทำหน้าเหวอไม่คิดว่าผู้เป็นนายจะพูดออกมาตรงๆแบบนี้ คราวนี้คงพูดออกมาได้เต็มปากแล้วสินะส่าคุณอลิสาเป็นเมีย หลังจากที่เป็นคนปากแข็งมาตั้งนาน " ครับนาย " ทั้งสองเดินทางไปจนถึงเชียงใหม่ในขณะที่บ้านพิษณุกรมีอลินพี่ช่วยดูแลน้องชายของเขาอยู่ ส่วนมินตราเขาได้จัดการลงโทษเธอไปเรียบร้อยแล้ว โดยการที่บอกเรื่องนี้กับพ่อเขาและพ่อเขาก็สืบจนรู้ว่ามัทนาและมินตราวางแผนที่จะจับเขาจริงๆ พ่อของเขาก็ทำอะไรได้ไม่มากเพราะด้วยรักมัทนาสุดหัวใจ จึงตัดสินใจพาทั้งมัทนาและมินตราไปอยู่ต่างประเทศเพื่อให้ไม่ต้องมาอยู่ใกล้เขาและสิงหราชอีก ส่วนเขาแม้จะไม่เห็นด้วยเพราะเป็นการลงโทษสถานเบาแต่ก็ทำอะไรไม่ได้มากเพราะมินตราเกิดท้องขึ้นมา เขาเห็นแก่เด็กที่กำลังจะเกิดเลยปล่อยให้เรื่องนี้
อลินยืนอยู่หน้าประตูห้องนอนของสิงหราช เธอยืนถอนหายใจอยู่นี่เกือบ 10 นาทีแล้วเพราะไม่กล้าเข้าไปสักที เธอพยายามรวบรวมความกล้าแต่เหมือนมันมีน้อยเหลือเกินด้วยความไม่ได้เจอกันมานานนับปี แล้วก็จากกันไปแบบไม่ดีด้วยก็เลยไม่รู้ว่าจะต้องเริ่มต้นกับเขายังไงดี จนพยัคฆ์ที่เดินมาบอกกับเธอเพราะยืนดูอยู่ห่างๆมาสักพักแล้ว หากเขาไม่ทำอะไรสักอย่างเลยคงไม่ได้การแน่ พวกเขาทั้งสองคนคงไม่ได้ปรับความเข้าใจกันสักที" เข้าไปเถอะครับ ความจริงที่ต้องเผชิญอยู่ข้างหน้าแล้ว ไม่แน่ว่าพวกคุณทั้งสองคนอาจจะรักกันมากจนไม่อยากทิ้งเป็นไปก็ได้ ถ้าปรับความเข้าใจกันได้ผมยินดีคุยกับคุณพ่อให้ ขอแค่สิงห์มีความสุขก็พอ " พยัคฆ์พูดเพื่อเป็นกำลังใจให้อลิน ถ้าหากเขาจัดการเรื่องนี้เสร็จเมื่อไหร่ เรื่องต่อไปก็คงเป็นเรื่องของเขากับน้องสาวของเธอแล้ว " ถ้ามันไม่เป็นเหมือนที่เราคิดล่ะคะ ถ้าเกิดว่าสิงห์ไม่ได้รักอลินแล้วอลินกลัวจะทำใจไม่ได้ค่ะ " พยัคฆ์ที่ยิ้มให้เพราะไม่คิดว่าสิ่งที่เธอคิดมันจะเป็นแบบนั้นตลอดเวลาน้องชายของเขาโหยหาแต่เธอมาโดยตลอด เขาคิดว่ามันคงต้องดีใจจนเนื้อเต้นเป็นแน่ที่ได้เห็นหน้าคนที่มันรัก และไม่ทันที่จะให
" มึงมากับเธอได้ยังไงคณิน " พยัคฆ์ถามด้วยความสงสัย เพราะหลังจากที่เธอหายตัวไปกล้องวงจรปิดของเขามันจับไม่ได้ แล้วก็ไม่มีใครเอ่ยอะไรออกมาเลยแม้กระทั่งมินตราที่เขาพยายามเค้นความจริงจากเธอ" นี่คือคุณอลินตัวจริง เธออยากมาพบมึงแล้วก็อยากเล่าความจริงให้ฟัง มึงจะได้ตาสว่างสักที " " ความจริง? " ยังมีความจริงอะไรนอกจากที่เขาได้ยินจากปากน้องชายอีก เรื่องมันชักจะไปกันใหญ่แล้ว" ใช่ค่ะ ความจริงอีกมุมหนึ่งที่คุณอาจจะยังไม่รู้ " พยัคฆ์พาอลินเข้ามาในห้องรับแขก หลังจากนั้นตัวต้นเรื่องตัวจริงก็เริ่มเล่าทุกอย่างแบบละเอียด " ความจริงแล้วอลินกับสิงห์เรารักกันมาก เราอยู่ด้วยกันตั้งแต่ไปเรียนต่อโทที่นู้น จนวันหนึ่งเราสองคนเรียนจบแล้ว แล้วก็กำลังจะกลับมาหาผู้ใหญ่ด้วยกัน แต่แล้วเรื่องที่ไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นก็เกิดคือพ่อกับแม่ของคุณไปหาอลินถึงคอนโด แล้วก็บอกให้เราสองคนเลิกคบกันซะ เพราะมีคนที่เหมาะสมรอสิงห์อยู่แล้ว ทีแรกอลินไม่ยอมหรอกนะคะ แต่ท้ายที่สุดแล้วสิงห์ก็ต้องมีอนาคตที่ดี และอนาคตที่ดีของสิงห์พ่อกับแม่ของเขาก็เตรียมไว้ให้แล้วโดยที่ไม่มีอลินอยู่ในนั้น " พยัคฆ์ที่ได้ฟังถึงกับงุนงง ม