9

EP9 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)

"หนู...."

"หนู...ตกลงใช่มั้ย ฟ่อดดด"

บาร์เอ่ยพรางกดหอมแก้มลลิสฟ่อดใหญ่อย่างถือวิสาสะ โดยที่ลลิสได้แต่ยืนตัวแข็งทื่ออย่างตกใจ ตัวเนื้อเธอสั่นระริกเล็กน้อยในขณะที่บาร์เองก็รู้สึกได้

"ลิสเองก็ชอบพี่มานานแล้วใช่มั้ย พี่พูดถูกมั้ย"

"พี่...รู้..เอ่ออ"

"รู้ รู้นานแล้วด้วย"

เป็นลลิสเองที่ผละตัวออกก่อนหมุนตัวมาเผชิญหน้ากับบาร์แต่ก็เอาแต่ก้มหน้าลงไม่กล้าสบตาเขา เธออึกๆอักๆ

"มีอะไรจะพูดกับพี่หรือไง หื้ม!"

"อื้ออออ"

ทันทีที่เขาเชยคางเธอขึ้นโดยที่ไม่รอให้เธอเอ่ยอะไร บาร์กดจูบลลิสทันที นี่เป็นจูบครั้งที่สองที่ทั้งคู่จูบกัน บรรยากาศรอบข้างเป็นใจเอาซะเหลือเกิน

บาร์ค่อยๆจับแขนทั้งสองข้างของลลิสขึ้นกอดคอเขา ทันทีที่แขนเธอกอดคอ จูบก็เริ่มดูดดดื่มรุนแรงมากขึ้น มือหนาของเขาอุ้มลลิสขึ้นก่อนจจะปผละจูบและใช้หน้าผากกลงกับหน้าผากเธอแล้วยิ้มให้แบบนั้น

ลลิสที่หัวใจพองโตอย่างหนักจนแทบจะเป็นลมลงตรงนั้น เธอค่อยๆเผยรอยยิ้มออกมาเมื่อบาร์อุ้มเธอแบบนั้น เกือบตีสาม บาร์ขับรถพาลลิสมาพักที่โรงแรมเพราะมันดึกมากจนแทบขับรถไม่ไหว บาร์เองดื่มเหล้ามาตั้งแต่หัวค่ำซึ่งเขาก็บอกลลิสตามตรง

"พี่ขับรถไม่ไหว คืนนี้นอนนี่ก่อนนะ พี่ขอพักสักสองสามชั่วโมงเดี๋ยวพี่พากลับ" บาร์เอ่ย

"แต่พ่อภีมจะกลับตอนเช้านะคะพี่บาร์..."

"อ้าวเหรอ...งั้นเดี๋ยวพี่พากลับเลยก็ได้"

สุดท้ายบาร์ก็ต้องพาลลิสกลับเข้ากรุงเทพ ตลอดทางลลิสนั่งมองบาร์มาตลอดเพราะรู้ว่าเขาเมา แต่บาร์เองก็ดูขับรถนิ่งดีมากๆไม่เหมือนคนเมาสักนิด กระทั่งมาถึงบ้านของเธอในเวลาตี4

"ถ้าเข้าหน้าบ้าน การ์ดเปลี่ยนเวรแล้ว เห็นแน่ๆเลยค่ะ"

"เข้าหน้าบ้านไม่ได้ก้เข้าหลังบ้านซิ เดี๋ยวพี่ช่วย"

บาร์ขับรถออกไปจอดที่ซอยเล็กๆไม่ห่างจากบ้านของลลิสมากนักก่อนกลับมาอุ้มเธอขึ้นส่งให้ข้ามกำแพงที่อีกด้านเป็นต้นไม้ใหญ่ จริงๆภาพทั้งหมดจะถูกกล้องวงจรปิดบันทึกภาพ แต่ปกติถ้าไม่มีเรื่องอะไรจะไม่เคยมารีกล้องดู อีกอย่างการ์ดที่เฝ้าที่หน้ากล้องก็น่าจะเปลี่ยนเวรกันพอดีอีกด้วย

ลลิสข้ามกำแพงกลับเข้าบ้าน แต่จู่ๆต้องตกใจเมื่อบาร์ปีนข้ามตามมาด้วย เธอคิดว่าเขาจะกลับไปเลยเสียอีก

"คะ??"

"เข้าบ้านก่อน"

บาร์ตามลลิสเข้ามาจนถึงห้องนอนของเธอ เขาเดินมองรอบๆในขณะที่ลลิสเองก็มองเขาอย่างสงสัยก่อนเอ่ยขึ้น

"พี่บาร์ ไม่กลับบ้านเหรอคะ"

"พี่เมาแบบนี้ยังใจร้ายให้พี่ขับรถกลับบ้านต่ออีกเหรอ แฟนพี่นี่ใจร้ายกับพี่ตั้งแต่วันแรกเลยนะ" บาร์เอ่ยพรางนั่งลงบนเตียงของลลิส

"หนูเปล่า..."

"พี่ขอนอนพักสักแปปเดี๋ยวพี่กลับ"

"ค่ะ"

ลลิสที่เตรียมเสื้อผ้าก่อนเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดนอนออกมา เจอบาร์ที่นอนหลับตานิ่งๆอยู่บนเตียงของเธอ

"อาบน้ำนานจัง พี่รอตั้งนาน"

"พะ..พี่บาร์"

"หอม"

บาร์รั้งลลิสเข้ามานอนกอดก่อนจะหอมเธอฟ่อดใหญ่ ดวงตาคู่คมจากที่ปิดสนิทก็เปิดออกแล้วกดยิ้มเบาๆ เขาถือวิสาสะจูบเธออีกรอบอย่างดูดดื่ม แรงจูบหนักขึ้นเรื่อยๆ มือหนาของบาร์เริ่มลูบเข้าใต้เสื้อชุดนอนของลลิสอีกครั้งอย่างห้ามไม่อยู่

"พี่บาร์คะ อื้ออออ"

"หื้ม!"

บาร์ที่ดูจะควบคุมตัวเองไม่อยูาก็ปลดสายเสื้อชั้นในของลลิสออกก่อนจะคว้ามือหนาเข้ากับเต้านมกลมสวยของลลิสเข้า แรงเคล้นคลึงทำเอามังกรที่กำลังหลับผงาดขึ้นจนสุด

"พี่บาร์...ยะ..อย่าทำหนู"

"อยู่นิ่งๆซิลิส"

"อ๊ะ!!!!!"

ลลิสที่ตกใจสะดุ้งสุดตัว เมื่อมือหนาของบาร์สอดเข้าในชั้นในของเธอก่อนใช้นิ้วเขี่ยไปตามรูสวาทที่ปิดสนิทแล้วสอดมันเข้าไปเพียงนิ้วเดียว

"หนูเจ็บ อึก!"

"สุดยอดเลย" เสียงกระเส่าของบาร์บ่งบอกว่าเขาพอใจกับแรงฟิตของรูสวาทเอามากๆและควบคุมตัวเองไม่ได้ อยากจะยัดลำท่อนของตัวเองใส่เต็มที่

"พี่บาร์...อย่าทำหนู หนูกลัว" ลลิสที่เริ่มน้ำตาคลอเพราะไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้ เธอกับบาร์เพิ่งตกลงคบกันก็จริง แต่เรื่องนี้มันดูน่าตกใจไปสักหน่อยสำหรับเธอ

"กลัวทำไม พี่น่ากลัวมากเลยเหรอ" บาร์เอ่ย

"หนู..ไม่ทำได้มั้ยพี่บาร์ ระ...เรา..."

น้ำเสียงสั่นเครือของลลิสทำเอาบาร์ได้สติ จริงๆเขาก็ไม่ควรมีอะไรกับเธอ เขากับเพื่อนเพียงแค่พนันเรื่องคบกันแล้วพาไปเที่ยวเท่านั้น บาร์ค่อยๆถอนมือออก แต่มังกรที่ผงาดจนสุด มันทำเอาเขาปวดลำท่อนแทบบ้า หากไม่มีเซ็กส์กัลลิสตอนนี้ เขาก็จะทรมานไปนานนับชั่วโมง และยิ่งไม่มีเซ็กส์แต่ยังอยู่ใกล้เธอ แน่นอนว่ามังกรเขาจะไม่ยอมลงง่ายๆ

"โอเค พี่ไม่ทำ เอาไว้ลิสพร้อมค่อยทำก็ได้" บาร์เอ่ย

"คะ..ค่ะ"

"นี่ก็จะเช้าแล้ว อาภีมจะกลับแล้วใช่มั้ย งั้นพี่กลับก่อนนะ เดี่ยวตื่นแล้วพี่โทรหา" บาร์เอ่ย

"พี่กลับบ้านมั้ยคะ"

"อื้ม พี่จะกลับไปนอนที่บ้าน ไม่ต้องเป็นห่วงนะ ฟ่อดด"

บาร์เอ่ยพรางหอมแก้มลลิสก่อนจะปล่อยเธอให้ใส่เสื้อผ้า ส่วนตัวเองก็ล้างหน้าเสร็จเตรียมตัวจะกลับ

"เดี๋ยวพี่ออกไปเอง นอนเถอะจะเช้าแล้ว"

"ค่ะ ขอบคุณนะคะที่พาหนูไปเที่ยว"

"อื้ม ฝันดีนะ พี่ไปล่ะ"

หลังจากที่บาร์ออกไป ลลิสที่นอนไม่หลับเพราะมัวแต่เขินกับสิ่งที่เกิดขึ้น เธอเดินวนไปวนมาร้อนลุ่มจนอกแทบระเบิด สุดท้ายก็ไม่ได้นอนและเดินลงข้างล่างไปทำในสิ่งที่เธอชอบ คือการทำขนม

"คุณหนูของนมทำไมตื่นเช้าแบบนี้คะ" นมจันทร์เอ่ย

"อ่อ คือหนูนอนแล้วเขิน เอ้ย..นอนไม่หลับ เลย..เลยลงมาทำขนมคะ..ค่ะนม" ลลิสที่ดูจะมีพิรุทอย่างหนักเอ่ยติดๆขัดๆ

"คุณหนูของนมทำไมวันนี้พูดแปลกๆคะเนี้ย"

'เปล่าค่ะๆ หนูปกติดีค่ะ'

ลลิสรีบหันหลังกลับมาทำขนมทันทีเพราะเธอเริ่มออกอาการ กลัวว่านมจันทร์จะจับได้ว่ากำลังโกหก เกือบ8โมงเช้า ลลิสนำขนมใส่กล่องก่อนให้คนขับรถพาไปที่บ้านของบาร์เพื่อไปหาเรมี่และเอาขนมไปฝาก อีกอย่างก็อยากเจอบาร์ด้วย

"ไปไหนแต่เช้าลูก" ภีมผู้เป็นพ่อที่เพิ่งกลับมาได้ไม่นานเอ่ยขึ้น

"ไปบ้านอาเรมี่ค่ะ หนูจะเอาขนมไปฝากอาเรมี่" ลลิสเอ่ย

"ลิส หนูอยากมีแม่ใช่มั้ยลูก"ภีมเอ่ยพรางรั้งลูกสาวเข้าไปกอด

"หนูมีแล้วนี่ไงคะ พ่อภีมเป็นคุณพ่อ เป็นคุณแม่ด้วย"

"พ่อขอโทษนะที่ทำให้ครอบครัวเราไม่สมบูรณ์"

"พ่อภีมอย่าพูดแบบนั้นซิคะ คุณแม่คงมีเหตุผลของคุณแม่ เลยอยู่กับเราไม่ได้ ไม่ใช่ความผิดพ่อภีมหรอกค่ะ"

สองพ่อลูกกอดกันอยู่สักพัก ก่อนที่ลลิสจะนั่งรถไปบ้านของบาร์ เมื่อมาถึงเธอก็เดินไปกอดเรมี่ผู้เป็นแม่ของบาร์เหมือนทุกวันที่เคยมา

"คิดถึงคุณอาจังเลยค่ะ"

"ปิดเทอมแล้วมาทำขนมที่บ้านอาบ่อยๆซิลูก"เรมี่เอ่ย

"อ้าวลลิส มาแต่เช้าเลยลูก ไอ้บาร์ยังไม่กลับบ้านเลย เอาขนมมาฝากมันด้วยหรือเปล่าลูก" เบย์เอ่ยขึ้นทำเอาลลิสชะงักเมื่อได้ยินว่าบาร์ไม่กลับบ้านทั้งที่เขาบอกว่าจะกลับบ้านแท้ๆ

"อ่อ เอามาค่ะ เอามาฝากอาเบย์ด้วยค่ะ"

"ทำไมบีนี่ไม่อ่อนหวานแบบนี้บ้างเนอะเรมี่หนูว่ามั้ย" เบย์เอ่ย

"บีนี่ลูกพี่แท้ๆ โหดมาก"

"เฮ้ออ"

"อาเบย์ค่ะ อาเบย์รู้จักคุณแม่...ของหนูมั้ยคะ" ลลิสเอ่ย

"รู้จักครับ ทำไมจู่ๆถามละลูก" เบย์เอ่ย

"หมู่นี้พ่อภีมชอบโทษตัวเองว่าทำให้หนูไม่มีแม่ หนูอยากรู้ว่าแม่กับพ่อภีมทำไมไม่อยู่ด้วยกัน" ลลิสเอ่ย

"มันเป็นเรื่องของความรู้สึกของคนสองคนนั้นแหละลูก แต่รู้ไว้นะลูกว่าพ่อกับแม่ของหนูดีใจที่มีหนูนะลลิส" เบย์เอ่ย

"ค่ะอาเบย์"

"เอ้าไอ้บาร์ กลับมาป่านนี้กูนึกว่ามึงไม่กลับแล้ว" เบย์ที่เห็นบาร์เดินเข้ามาก็เอ่ยขึ้น

"ลิส"

บาร์ที่เห็นลลิสยืนอยู่ก็ตกใจไม่น้อย เมื่อคืนเขาไมไ่ด้กลับบ้านตามที่บอกลลิสไว้ เพราะไม่คิดว่าลลิสจะตื่นแต่เช้าแบบนี้ทั้งที่ไม่ได้นอน แถมมาที่บ้านเขาอีกด้วย

"งั้นหนูไม่กวนแล้วค่ะ สวัสดีค่ะอาเบย์ อาเรมี่"

พูดจบลลิสก็เดินออกไปก่อนไปขึ้นรถโดยที่ไม่สนใจบาร์ ท่าทางน้อยใจนั่น ทำเอาบาร์ยืนกรอกตาก่อนจะหมุนตัวออกจากบ้านอีกรอบทั้งๆที่เพิ่งเข้ามา

"ไอ้บาร์ เพิ่งกลับมาจะไปไหนอีก" เบย์เอ่ย

"ไปนอนที่คอนโดครับ"

เอี๊ยด!!!!รถคันหรูถูกชายหนุ่มขับออกมาด้วยความเร็วตามรถของบ้านลลิสไปติดๆก่อนที่จะขับตัดหน้าแล้วเบรคขวางกลางถนนแบบนั้น