EP8 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)
สุดท้ายข้อความขึ้นอ่านแล้ว แสดงว่าลลิสเล่นโทรศัพท์ แม้เวลานี้จะดึกหน่อย แต่ปกติเธอก็ไม่น่าจะหลับลึกจนไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ หญิงสาวตัวเล็กเดินออกมาถึงประตูรั้วก่อนจะขมวดคิ้วบางเมื่อเห็นบาร์ที่ยืนอยู่หน้าบ้าน
"พี่บาร์?"
"ไม่รับสายพี่โกรธพี่เหรอ" บาร์เอ่ย
"โกรธพี่เรื่องอะไรคะ?"
"ก็เรื่องที่พี่หายไปหลายวันไมไ่ด้โทรหาไง พี่มีงานด่วนของพ่อยุ่งจนแทบไม่ได้นอน" บาร์เอ่ย
"ค่ะ พี่มาหาหนูตอนนี้มีอะไรหรือเปล่าคะ"
"ไปเที่ยวกัน" บาร์เอ่ย
"คะ?? ตอนนี้??" ลลิสเอ่ยอย่างตกใจ
"ใช่ตอนนี้เลย ทางสะดวก"
ลลิสที่มองหน้าบาร์อย่างตกใจ เขามาชวนเธอไปเที่ยวตอนมืดค่ำแบบนี้เนี้ยนะ จะไปเที่ยวที่ไหน แล้วทำไมต้องตอนนี้
"จะไปไหนเหรอคะพี่บาร์ พ่อภีมไม่อยู่หนูไม่ได้บอกพ่อเลยค่ะ" ลลิสเอ่ย
"เดี๋ยวค่อยบอกได้มั้ย ลิสโตแล้วนะ อีกอย่างพี่ก็อยู่ไม่ต้องกลัว" บาร์เอ่ย
"ก็ได้ค่ะ งั้นเดี๋ยวหนูไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะคะ"
ลลิสกลับขึ้นห้องมาเปลี่ยนเสื้อผ้า นี่จะเป็นครั้งแรกที่เธอแอบออกไปเที่ยวโดยที่ไมไ่ด้บอกใครเลยแม้กระทั่งแม่นมของเธอเองก็ตาม ไม่นานลลิสที่แอบเดินออกจากบ้านมา ก่อนขึ้นรถของบาร์ที่จอดอยู่
"วันนี้แต่งตัวสวยจังนะลิส" บาร์เอ่ย
"คะ..คะ??"
"วันนี้ทำไมไม่แต่งตัวหวานๆเหมือนทุกวันละ"
บาร์เอ่ยในขณะที่กำลังขับรถ วันนี้ลลิสแต่งตัวค่อนข้างแปลกตา ไมไ่ด้เปรี้ยวจนเกินไป ไม่ได้หวานเหมือนทุกวัน
"หนูก็แค่ลองเปลี่ยนดูค่ะ"
"น่ารักดีนะ"
ในขณะที่รถหรูกำลังแล่นทำเอาใจดวงน้อยๆของเธอสั่นไหวตามไปตลอดทาง บาร์พาเธอมาที่สังเสียนสุนัข แต่เพียงแค่แวะมาเท่านั้นไม่ใช่จุดหมายของการมาเที่ยวครั้งนี้ เขาแค่แวะเอาเงินเดิมพันมาวางเท่านั้น
"เดี๋ยวรอพี่อยู่นี่นะ เดี๋ยวพี่ไปทำธุระแปปเดียว" บาร์เอ่ยในขณะที่คว้ากระเป๋าสีดำที่มีเงินสดกว่า5ล้านบาทลงไปด้วย
"ค่ะ"
บาร์เดินเข้าไปด้านในซึ่งมองจากภายนอกมันเป็นแค่ตึกธรรมดาเท่านั้น แต่ใครจะรู้ว่าด้านในมันป่าเถื่อนแค่ไหน ลลิสนั่งรออยู่บนรถนิ่งๆรอให้บาร์กลับมา เธอมองไปรอบๆที่นี่เงียบมาก เข้าซอยมาและพื้นที่ค่อนข้างใหญ่ บาร์มาทำอะไรที่นี่กันนะ
ทางด้านของบาร์ที่เดินเข้ามาด้านในก่อนส่งกระเป๋าให้กับผู้คุมสังเวียน เมื่อการเดิมพันธ์ครั้งนี้น่าสนใจไม่น้อยแต่เขามีภาระกิจที่จะต้องทำเพราะลลิสนั่งรออยู่บนรถที่จอดอยู่ด้านนอก
"พี่บาร์"
"มีอะไร?"
บาร์หันไปตามเสียงเรียกก่อนเห็นอิ้งที่วิ่งตามเขามาในขณะที่เขาจะเดินออกจากสังเวียนเมื่อทำธุระเสร็จ
"พี่จะไปไหนคะ เพิ่งมาไม่ใช่เหรอคะ" อิ้งเอ่ย
"มันเรื่องของฉันมั้ย แค่นี้ใช่มั้ยที่เรียก"
"ไปต่อด้วยกันมั้ยค่ะ วันนี้เฮียอิ้งไม่อยู่" อิ้งเอ่ย
"ฉันไม่มีเวลา" บาร์เอ่ยนิ่งๆ
"มีงานเหรอคะ"
"เธอไม่ใช่เมียฉัน เพราะฉะนั้นอย่าวุ่นวายกับเรื่องของฉัน" บาร์เอ่ยก่อนจะเดินออกไป
"พี่บาร์ ไหนพี่บอกไม่ชอบมีอะไรกับใครซ้ำๆไม่ใช่เหรอคะ พี่จะบอกว่าอิ้งไม่พิเศษเหรอคะ เรามีอะไรกันบ่อยนะคะ"
อิ้งที่รั้งแขนบาร์เอาไว้ก่อนเอ่ยขึ้น บาร์ที่ได้ยินแบบนั้นก็กรอกตาไปมาเมื่อเขาไม่ได้ให้คำจำกัดความกับอิ้งแต่อย่างใด
"ใช่ฉันไม่ค่อยชอบมีอะไรกับใครซ้ำๆ และเธอก็ไม่ใช่คนแรกที่ฉันมีซ้ำ ฉันไม่ชอบไม่ได้หมายความว่าไม่เคยมีซ้ำ เพราะฉะนั้นเธออย่าคิดไปเอง ในเมื่อขอเซ็กส์จากฉันโดยที่บอกไม่ต้องการอะไร เธอก็อย่าพาตัวเองมาวุ่นวายกับฉันให้มีปัญหา!" บาร์เอ่ยทำเอาอิ้งหน้าถอดสี เธอถลำความรู้สึกกับบาร์ไปมากกว่าแค่เป็นคู่นอนกัน
ในขณะที่บาร์ไม่เคยมองเธอเกินกว่าแค่ผู้หญิงที่นอนด้วยทั่วๆไป บาร์เป็นคนที่ค่อนข้างขี้เบื่อ และไม่เคยคิดจะมีใครเป็นตัวเป็นตน
"ปล่อยแขนฉันได้แล้ว"
"พี่บาร์ ทำไมพี่ใจร้ายแบบนี้..."
"ฉันไม่เคยบอกเธอว่าฉันใจดีหรือเป็นคนดีสักครั้งถูกมั้ย"
บาร์เดินออกมาทันทีที่พูดจบ อิ้งที่แอบเดินตามมาจนเจอบาร์ขึ้นรถไปในขระที่เธอเห็นเงาของผู้หญิงที่นั่งบนรถ
เอี๊ยด!!!! เสียงยางรถบดกับถนนเต็มแรงเพราะชายหนุ่มที่เหยีบลเบรคสุดตัวเมื่อมีใครบางคนวิ่งมาขวางหน้ารถ ทำเอาลลิสถูกเข็มขัดนิรภัยกระชากเข้าที่อกเต็มแรง
"ลิส เป็นอะไรมั้ย"
"มะ..ไม่เป็นอะไรค่ะพี่บาร์"
บารืที่หันกลับไปมองหน้ารถก่อนที่จะปลดเข็มขัดนิรภัยออกเต้มแรงแล้วเดินออกไปจากรถด้วยอารมณ์หงุดหงิด
"เธอทำบ้าอะไร!"
"ที่แท้พี่ก็มีผู้หญิงคนใหม่นี่เอง ทำไมวันนี้ถึงไม่ไปกับอิ้ง!"
"ถ้ารอบหน้าเธอตัดหน้ารถฉันแบบนี้อีก ตายฟรีขึ้นมาอย่าหาว่าฉันไม่เตือน"
บาร์เอ่ยด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นทำเอาอิ้งน้ำตานองหน้า ลลิสที่นั่งอยู่ในรถมองคนสองคนทะเลาะกัน เธอใช้มือกอดที่เข็มขัดนิรภัยจนแน่นพรางก้มหน้าน้ำตาซึม เมื่อสิ่งที่ทั้งคู่คุยกันเธอได้ยินหมดทุกอย่าง เธอรู้ว่าบาร์เจ้าชู้ แต่แค่ไม่คิดว่าตัวเองจะมาอยู่ในสถานการณ์แบบนี้เท่านั้น
'พี่บาร์!!"
"เออ!!! ฉันชื่อบาร์!!! มีอะไรอีกมั้ย" บาร์ตะโกนกลับสุดเสียงก่อนที่จะเดินเข้าไปหาอิ้ง อิ้งมองบาร์ที่เดินเข้ามาด้วยความกลัว เพราะสีหน้าและสายตาของเขามันไม่ธรรมดาอีกต่อไป
"อีนั่นมันใครเหรอพี่บาร์ ผู้หญิงใหม่เหรอถึงได้ปกป้องมันขนาดนั้น" อิ้งเอ่ย
"นั่นเรื่องส่วนตัวฉัน"
พูดจบบาร์เดินกลับขึ้นรถก่อนขับออกไปโดยที่ลลิสมองหญิงคนนั้นที่ร้องไห้มองเธอด้วยสายตาเกลียดชัง กระทั่งบาร์ขับรถออกนอกเมืองมา จนถึงชายทะเลที่มีงานคล้ายๆกับงานดนตรี ปาร์ตี้อะไรแบบนั้น
"ลิส"
"คะ..คะ พี่เรียกหนูเหรอ" ลลิสที่กำลังตกอยู่ในห้วงความคิดจนไม่ได้ยินเสียงของบาร์ที่เรียกเะอขึ้น
"ถึงแล้ว"
"อ่อ...งานอะไรเหรอคะ ขอโทษค่ะหนูนั่งคิดอะไรเพลินไปหน่อย"
"ไม่เป็นไร ลงเถอะ"
บาณ์เดินจูงมือเธอเข้ามาในงานก่อนซื้อเครื่องดื่มที่ของเขาเป็นเบียร์กับพั้นที่ผสมแอลกอร์ฮอร์ไม่มากให้ลลิส แล้วพาเธอเข้ากลางงานซึ่งเสียงเพลงที่กำลังสนุก แสงไฟและบรรยากาศริมทะเลแบบนี้
"หนูไม่เคยมาที่แบบนี้เลย"
"อยู่กับพี่น่าจะได้มาบ่อยนะ"
บาร์เอ่ยพรางพรางกระดกเบียร์ขึ้นแล้วโยกเบาๆ ริมฝีปากกดยิ้มเบาๆ ลลิสไม่เคยเห็นบาร์ในโหมดนี้มาก่อน เธออมยิ้มก่อนเสมองไปทางอื่นเมื่อบาร์โยกร่างกายเบาๆอยู่ตรงหน้าตามจังหวะเพลง
"หนูเต้นแบบพี่ไม่เป็นหรอกค่ะ"
"พี่สอนเอามั้ย"
"พะ...พี่บาร์"
บาร์ที่กอดลลิสจากด้านหลังทั้งที่มือถือขวดเบียร์ก่อนโยกเบาๆพาเอาร่างเล้กของลลิสโยกตามไปด้วย หัวใจดวงน้อยๆของเธอเริ่มสั่นไหวอีกครั้ง กลิ่นกายหอมของเขาทำให้รอบข้างของเธอเงียบสงบราวกับไม่มีคน เมื่อเธอตกอยู่ในห้วงของความหลงไหลนั่น
"ลิสชอบมั้ย"
"ชะ..ชอบค่ะ"
"คิดเรื่องผู้หญิงคนนั้นอยู่เหรอ" บาร์เอ่ยในขณะที่ยังกอดลลิสอยู่แบบนั้น
"............."
"พี่ไม่มีแฟน มันก็ธรรมดา แต่ถ้ามีแฟนพี่ก็จะไม่มีนะ" บาร์เอ่ย
"หนู...."
"เป็นแฟนกับพี่มั้ย" บาร์เอ่ย
"คะ!!!"
"ตกใจอะไร พี่ถามว่าเป็นแฟนกับพี่มั้ยลิส"
"หนู...."
EP9 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)"หนู....""หนู...ตกลงใช่มั้ย ฟ่อดดด"บาร์เอ่ยพรางกดหอมแก้มลลิสฟ่อดใหญ่อย่างถือวิสาสะ โดยที่ลลิสได้แต่ยืนตัวแข็งทื่ออย่างตกใจ ตัวเนื้อเธอสั่นระริกเล็กน้อยในขณะที่บาร์เองก็รู้สึกได้"ลิสเองก็ชอบพี่มานานแล้วใช่มั้ย พี่พูดถูกมั้ย""พี่...รู้..เอ่ออ""รู้ รู้นานแล้วด้วย"เป็นลลิสเองที่ผละตัวออกก่อนหมุนตัวมาเผชิญหน้ากับบาร์แต่ก็เอาแต่ก้มหน้าลงไม่กล้าสบตาเขา เธออึกๆอักๆ"มีอะไรจะพูดกับพี่หรือไง หื้ม!""อื้ออออ"ทันทีที่เขาเชยคางเธอขึ้นโดยที่ไม่รอให้เธอเอ่ยอะไร บาร์กดจูบลลิสทันที นี่เป็นจูบครั้งที่สองที่ทั้งคู่จูบกัน บรรยากาศรอบข้างเป็นใจเอาซะเหลือเกินบาร์ค่อยๆจับแขนทั้งสองข้างของลลิสขึ้นกอดคอเขา ทันทีที่แขนเธอกอดคอ จูบก็เริ่มดูดดดื่มรุนแรงมากขึ้น มือหนาของเขาอุ้มลลิสขึ้นก่อนจจะปผละจูบและใช้หน้าผากกลงกับหน้าผากเธอแล้วยิ้มให้แบบนั้นลลิสที่หัวใจพองโตอย่างหนักจนแทบจะเป็นลมลงตรงนั้น เธอค่อยๆเผยรอยยิ้มออกมาเมื่อบาร์อุ้มเธอแบบนั้น เกือบตีสาม บาร์ขับรถพาลลิสมาพักที่โรงแรมเพราะมันดึกมากจนแทบขับรถไม่ไหว บาร์เองดื่มเหล้ามาตั้งแต่หัวค่ำซึ่งเขาก็บอกลลิสตามตรง"พี่ขับรถไม่ไหว คื
EP10 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)“พี่บาร์….”“ลิส ลงมาจากรถ”“คุณบาร์จะทำอะไรครับ ถ้าเมื่อกี้ผมเบรคไม่ทัน คุณหนูจะอันตรายมากนะครับ” คนขับรถของบ้านลลิสเอ่ยขึ้น“ผมมีธุระด่วนจะคุยกับลลิส ฝากแจ้งอาภมีด้วยครับว่าน้องอยู่กับผม” บาร์เอ่ยพรางเปิดประตูรถแล้วดึงแขนลลิสลงจากรถ“จะไปไหนค่ะพี่บาร์”“พี่ว่าเรามีเรื่องต้องคุยกันนะ”พูดจบบาร์ก็ขับรถพาลลิสออกมาจากตรงนั้นทันที ลลิสได้แต่นั่งมองข้างทางตลอดเวลาโดยที่ไม่ได้เอ่ยถามหรือพูดอะไรกับบาร์ทั้งสิ้น จนกระทั่งเป็นบาร์เองที่เอ่ยกับเธอก่อน“ทำไมมาที่บ้านพี่แต่เช้าเลย”“หนูมาหาอาเรมี่ค่ะ”“ไม่ได้มาหาพี่เหรอ”“พี่ไม่อยู่บ้าน หนูจะมาหาพี่ทำไมค่ะ”เธอพูดเท่านั้นบาร์ก็กดยิ้มเบาๆเมื่อรู้ว่าลลิสงอนเขา ไม่แปลกที่เธอจะงอน ก็เขาบอกเธอว่าจะกลีบไปนอนที่บ้าน แต่เมื่อเช้ามืดเขาไม่ได้กลับบ้านแต่ไปที่นึงซึ่งทำให้อารมณ์ที่ค้างคาของเขาถูกปลดปล่อย“งอนพี่เหรอลิส”“มีสิทธิ์ทำแบบนั้นได้ด้วยเหรอคะ”“ลิสเป็นแฟนพี่ลิสลืมหรือเปล่า”“เป็นแหนเหรอคะ พี่เห็นหนูเป็นแฟนจริงๆเหรอคะ”บาร์จอดรถที่คอนโด ก่อนเดินลากแขนลลิสขึ้นห้องโดยที่ไม่ได้ตอบคำถามสุดท้ายของเธอ เมื่อเข้าห้องเป็นบาร์เองที่กอ
EP11 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)ผ่านมาสองวัน บารืยังคงวนเวียนไปมาหาสู่กับลลิสแบบลับๆ เธอมาอยู่ที่คอนโดเขาในช่วงกลางวันที่บาร์ว่าง ชีวิตของชายหนุ่มตารางเวลาเปลี่ยนไป ซึ่งเขาดุไม่ค่อยชอบใจนัก แต่ก็เลือกจะนิ่ง ตอนนี้เขาเหมือนมีโซ่คล้องคอให้ทำตามในสิ่งที่เขาไม่คุ้นชิน ไม่น่าแปลกเมื่อชายหนุ่มไม่เคยมีแฟนหรือคนรักเป็นตัวเป็นตน ซึ่งไม่มีใครสามารถบังคับเขาได้แต่ด้วยนิสัยที่ไม่ยอมใครนี่แหละ เมื่อถูกท้าหรือสบประมาท ทำให้ลูกบ้าในตัวประทุขึ้น เรื่องของลลิสก็เช่นกัน หลังจากรับคำท้ามา เขายังถูกเย้ยหยันจากเพื่อนๆว่าไม่กล้ากับลลิสเพราะเธอเป็นลุกสาวของเพื่อนสนิทพ่อ สิ่งที่บาร์เกลียดที่สุดคือการถูกดูถูก เพื่อนๆต่างรู้ข้อนี้ดี จึงไปสพกิดลุกบ้าของบาร์เข้าจนเขาไม่ยอม เมื่อมีเพื่อนคนนึงในกลุ่มห้ามเขาแล้วว่าให้ล้มเลิกซะ ลลิสจะน่าสงสารมากหากวันที่ทุกอย่างเฉลยว่าบาร์หลอกเธอ แต่เขากลับไม่ฟัง เพื่อนคนนั้นจึงเตือนเขาไม่ให้เกินเลยกับลลิส ซึ่งเป็นการรักษาหัวใจของเธอเมื่อถึงวันที่เกมส์จบ อย่างน้อยเธอจะไม่ถุกทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไปพร้อมกัน(อาภีมบินไปจีนหลายวันใช่มั้ย เห็นพ่อพี่ก็ไป) บาร์เอ่ย(ใช่ค่ะ หนูอยู่บ้านกับนมจ
EP12 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)“อึก!”“พี่พยายามจะไม่ทำแล้วนะ ลิสก็กระตุ้นให้พี่ทำอยู่เรื่อย!”“อ๊ะ!!!”ลลิสร้องออกมาอย่างตกใจ เมื่อบาร์ก้มลงดูเดึง ซุกไซ้ซอกคอของเธอเต็มแรง มือหนาจับแขนของเธอทั้งสองข้างตรึงไว้กับกำแพง"พี่บาร์...อึก!"ชายหนุ่มยังคงจูบไปทั่วร่างเล็กก่อนที่เขาจะปล่อยมือที่ตรึงแขนเธอไว้แล้วปลดเสื้อที่เธอใส่จนเผยเต้านมคู่อวบที่เขาดูดดื่มครั้งก่อน ริมฝีปากของเขาครอบครองหัวนมที่ตั้งชูชันอีกมือพรางลูบกระโปรงที่เธอใส่ขึ้นแล้วใช้นิ้วเกี่ยวชั้นในของเธอออกจนหลุด"กอดคอไว้ซิ ถ้าไม่อยากล้มหัวฟาด" บาร์เอ่ย"หนู...อืออออ"เขาจับมือสองข้างของเธอขึ้นกอดคอก่อนจะยกขาของเธอขึ้นข้างนึงพรางปลดชั้นในให้หลุด บาร์ก้มลงมองก่อนกลืนน้ำลายอึกใหญ่ หลับตาลงเล้กน้อยแต่เหมือนจะไม่มีอะไรต้านทานอารมณ์ของเขาได้แล้วในตอนนี้มือหนาคว้าเอาแก่นกายลำใหญ่ออกจากกางเกงก่อนจะสอดมันเข้ารูสวาทของลลิสแต่ยัดเท่าไหร่มันก็ไม่เข้า เมื่อลลิสยังบริสุทธิ์มากเกินไปและเธออยู่ในท่าที่ไม่ชิน ยิ่งทำให้เธอเกร็งมากขึ้น"ลิส พี่ใส่ไม่เข้า อย่าเกร็งซิ""เจ็บ มันเจ็บพี่บาร์""ถ้าลิสยังเกร็งมันก็ยิ่งเจ็บนะ"บาร์ที่แทบจะอกแตกตายเพราะอยากจ
EP13 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)“พี่ซื้อโจ๊กมาให้ ลุกไหวมั้ย”“ไหวค่ะ”ลลิสเดินด้วยท่าทางแปลกๆเพราะเจ็บรูสวาทอย่างหนัก หากบาร์บอกว่าอยากมีอีกรอบคืนนี้เธอต้องตายแน่ๆ แค่เมื่อคืนเขาทำไม่เต็มที่ เช้านี้เธอยังเป็นไข้ขนาดนี้"ไหวยังไงถึงเดินแบบนั้นหื้ม""พี่บาร์!!!"บาร์ที่เดินตามหลังมาก็อมยิ้มก่อนช้อนร่างเล็กของเธอแล้วอุ้มขึ้นทำเอาลลิสตกใจแต่ก็กอดคอเขาเอาไว้แน่นทันทีที่เขาอุ้ม"ฟ่อดดด เดินไม่ไหวพี่อุ้มได้ ทำไมต้องฝืน" บาร์หอมแก้มลลิสก่อนเอ่ยขึ้นทั้งที่มองหน้าแดงกล่ำของเธอ"พี่บาร์...""เขินทำไม เป็นเมียพี่แล้วไม่เห็นต้องอายพี่แล้วถูกมั้ย" บาร์เอ่ย"หนู...ไม่ชิน""ต้องทำให้ชินแล้วนะ เป็นเมียพี่ก็ต้องทำแบบนั้นบ่อยๆ ต้องชินไว้นะ"ระหว่างที่กำลังนั่งกินมื้อเช้าบาร์ก็อมยิ้มไม่หยุดก่อนจะจบมื้อเช้าลลิสกินยาทั้งสองอย่างจนครบก่อนกลับไปนอน ตลอดทั้งวันเธอไม่ได้กลับบ้าน นอนอยู่ที่คอนโดของบาร์เพราะยังเป็นไข้ กระทั่งบ่าย บาร์ออกจากคอนโดเพราะมีงานที่ผู้เป็นพ่อสั่งเอาไว้ เขาบอกลลิสว่าเดี๋ยวจะกลับมากินมื้อค่ำกับเธอ แล้วจะเอาของใช้มาให้ ให้เธอนอนรออยู่ที่นี่ก๊อกๆๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นก่อนที่ลลิสจะเปิดไปเจอการ์
EP14 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)"วะ..ว่าไงนะคะพี่บาร์""ไม่มีอะไร อ่าส์"บาร์ที่ปลดปล่อยน้ำกามจนสุดก็ค่อยๆทิ้งตัวลงถอนท่อนเอ็นออกจากรูสวาทของลลิสจนน้ำกามไหลอาบท่วม เพราะเธอยังกินยาคุมฉุกเฉินเขาจึงเลือกจะปล่อยในแบบสุดๆอีกครั้ง ปกติบาร์ไม่เคยมีเซ็กส์แบบสดๆแบบนี้ เหมือนเขาจะติดใจรสชาติมันไม่น้อยจึงทำซ้ำอีกเป็นรอบที่สองหลังจากวันนั้นทั้งคู่ก็แวะเวียนไปมาหาสู่กันอยู่เรื่อยๆ ลลิสทำขนมไปฝากบาร์ที่บ้านเกือบทุกวันกระทั่งถึงวันที่จะไปเที่ยว เธอบอกกับพ่อของเธอว่าจะไปเที่ยวกับเพื่อนๆเพื่อที่จะเลี้ยงอำลาเพราะจะแยกย้ายกันไปเรียนที่ต่างประเทศ ซึ่งภีมก็ยินดีจะให้ไป เพราะที่ผ่านมาลลิสไม่เคยใช้เวลากับเพื่อนๆเลยเพราะร่างกายเธอป่วยบ่อยๆ"หน้าซีดๆเป็นอะไรหรือเปล่าน้องลลิส" เพื่อนของบาร์เอ่ยเมื่อเห็นลลิสที่บาร์เดินจูงมือเข้ามาเมื่อทั้งหมดเดินทางมาถึงสถานที่ขึ้นเรือ ทั้งหมดจะไปล่องเรือในทะเลกันสองคืนก่อนจะมาปาร์ตี้ต่อกันที่ชายหาดส่วนตัววันนี้มีผู้หญิงหลายคนที่ขึ้นเรือมาเที่ยวด้วย ทั้งหมดมาพร้อมๆกับเพื่อนของบาร์ ส่วนบาร์ก็ได้แต่นิ่งๆแล้วพาลลิสขึ้นเรือ เมื่อถึงช่วงเย็นที่ทั้งหมดกำลังจะมาดื่มกัน ลลิสที่นอนพักอยู่ท
EP15 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)"................"“ท่าทางไอ้นายจะถูกใจแฟนเก่ามึงนะไอ้บาร์” เพื่อนเอ่ยก่อนเดินตบบ่าบาร์แล้วดลับเข้าไปนั่งดื่มทางด้านนายที่ขับเจ็ทสกีพาลลิสเข้าฝั่งพราะเรือยอร์ชไม่ได้ออกห่างฝั่งมากนัก เมื่อขึ้นฝั่ง เขาพาลลิสไปที่รถของตัวเองก่อนหยิบเสื้อผ้าในรถของตัวเองที่จอดอยู่ให้ลบิสสวมใส่เพราะเธอใส่เพียงชุดว่ายน้ำเท่านั้น“ขะ…ขอบคุณค่ะ”“น้องลิสเอาไงต่อครับ” นายเอ่ย“นะ…หนูจะโทรให้ที่บ้านมะ…มารับค่ะ” ลลิสที่พูดไปร้องไห้ไปจนแทบฟังไม่รู้เรื่อง“ให้มารับสภาพนี้ที่บ้านรู้แน่ๆนะครับ”“ฮึก!”ลลิสที่ร้องไห้จนตัวฃอค่อยๆนั่งลง เธอไม่รู้จะทำยังไงต่อจากนี้ดี มันตันไปหมดคิดอะไรไม่ออก“พี่ว่าพี่พาไปหาหมอก่อนดีกว่า แขนน้องลิสบวมมากเลยนะครับ”นายขับรถพาลลิสมาโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด แต่ดูเหมือนการตรวจจะใช้เวลานานกว่าปกติจนนายเอ่ยถามขึ่นเมื่อเห็นลลิสออดมาทั้งที่อขนเหมือนใส่เฝือกอ่อนห้อยคอออกมา“เป็นเยอะเหรอครับ!”“ไม่เป็นไรค่ะ…”ระหว่างขับรถออกจากโรงพยาบาล นายตัดสินใจพาลลิสเข้าพักที่โรงแรมที่จองกันไว้เพราะมันเริ่มดึก อีกอย่างลลิสกลับไปทั้งสภาพนี้ไม่ได้แน่ๆ พรุ่งนี้เรือยอร์ชลำหรูจะกลับเข้าฝั
EP16 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)ผ่านมาสองวันลลิสที่นอนพักรักษาตัวที่โรงพยาบาลก็ได้แต่นอนเงียบและซึมลงอย่างเห็นได้ชัดจนภีมผู้เป็นพ่อที่คอยเฝ้าตลอดเวลาเอ่ยขึ้น"น้องลิส กินข้าวหน่อยนะลูก"ภีมเอ่ยพรางค่อยๆเปิดจานอาหารขึ้นแต่ลลิสที่เงียบมองมันนิ่งๆเมื่อเธอไม่สามารถกินมันลงไปได้ ตอนนี้เธออยากอยู่เงียบๆไม่อยากทำอะไรทั้งสิ้น"หนูไม่หิวค่ะพ่อภีม""กินสักนิดนะลูก พรุ่งนี้ก็ได้ออกจากโรงพยาบาลแล้ว หนูเป็นแบบนี้พ่อใจคอไม่ดีเลยหนูรู้มั้ย"เมื่อได้ยินภีมพูดแบบนั้น ลลิสก็รีบลุกขึ้นกอดพ่อของเธอทันที ก่อนจะซุกหน้าลงกลางอก ผู้ชายเพียงคนเดียวที่คอยปกป้องและไม่เคยคิดร้ายกับเธอเลย ห่วงเธอมากกว่าตัวเองมาตลอดชีวิต"กินก็ได้ค่ะ...""เดี๋ยวพ่อป้อนนะ"ภีมค่อยๆนั่งป้อนข้าวลูกสาวคำแล้วคำเล่าแม้เธอจะกินมันได้ไม่มากนัก แต่ก็ยังดีที่เธอยอมกิน ตอนนี้ลลิสไม่ได้ให้น้ำเกลือทั้งที่นอนที่โรงพยาบาลเพียงเพราะนอนดุอาการของข้อมือที่เจ็บเท่านั้นหลังจากหมออนุญาติกลับมาที่บ้าน หญิงสาวหน้าหวานดวงตาแดงกล่ำยืนมองอุปกรณ์เครื่องครัวสำหรับทำขนมที่ห้องนี้ภีมผู้เป็นพ่อทำให้เธอเป็นพิเศษ มีอุปกรณ์ทุกอย่างครบครัน เธอมองมันด้วยสายตาเศร้าก่อนน้ำ
EP20 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)นายที่กดยิ้มเมื่อเห็นคนคลั่งเพราะเป็นห่วงแต่ปากเสียกับเขาอยู่แบบนั้น ลลิสที่เอาแต่นั่งก้มหน้าตลอดเวลาจนกระทั่งถึงโรงพยาบาล บาร์ที่เดินตามลลิสเข้าไปในห้องฉุกเฉินจนนายเอ่ยถามขึ้น"มึงจะเข้าไปทำไมไอ้บาร์""กูมาให้หมอดูแผล"พูดจบบาร์ก็เดินเข้าไป ก่อนที่จะนั่งอยู่บนเตียงข้างๆลลิสที่อยู่ในห้องฉุกเฉิน เขาค่อยๆปลดกระดุมเสื้อให้หมอตรวจร่างกายที่ฟกช้ำ ในขณะที่ลลิสกำลังถูกหมออีกคนซักถามถึงอาการเจ็บ ดูเธอจะไม่กล้าพูดเพราะเหมือนลอบมองบาร์อยู่บ่อยๆ จนบาร์ถือวิสาสะรูดม่านปิดเองโดยที่หมอไมไ่ด้เป็นคนทำจนหมอทั้งสองฝั่งพากันตกใจ"มีอาการเจ็บหน้าอกใช่มั้ยคะ" หมอเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นลลิสเอามือกุมหน้าอกตลอดเวลา"คะ..ค่ะ""ขอหมอตรวจหน่อยนะคะ"เมื่อหมอสาวปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาของลลิสออกเผยร่างกายขาวเนียน ตรงแผงอกเธอมีรอยแดงที่คาดการณ์ว่าจะช้ำในคืนนี้อาจมาจากแรงเหวี่ยงของร่างกายที่รถเบรคกระทันหันและสายเข็มขัดนิรภัยที่ยึดร่างเธอเพื่อไม่ให้อันตรายไปมากกว่านี้"ยังไงเดี๋ยวหมอให้ยาไปทานะคะ แล้วก็ยาแก้อักเสบ พักผ่อนเดี๋ยวจะดีขึ้นค่ะ โดยรวมไม่มีอะไรที่น่าเป็นห่วงนะคะ" หมอเอ่ย"ขอบคุณค่ะ"หลังจ
EP19 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)จากที่แค่เดิน เป็นวิ่งแทน ลลิสวิ่งออกจากคอนโดของบาร์ไปที่รถ ก่อนนั่งอยู่บนรถแล้วปล่อยให้น้ำตาไหลอาบแก้มอยู่แบบนั้นโดยที่ไม่ได้ขับรถออกไปแต่อย่างใด"ฮึก! ฮือ!"ควันสีขาวอมเทาพวยพุ่งจากชายหนุ่ม ร่างแกร่งที่เปลือยท่อนบนมีแต่รอยแผลพกช้ำกำลังยืนท้าวระเบียงพร้อมกับระบายอารมณ์กับควันที่กำลังพวยพุ่ง"ซี๊ด! แม่งเอ้ย" ทันทีที่ปลายบุหรี่แตะปากก็ทำเอาชายหนุ่มเจ็บระบมเพราะปากแตกช้ำอย่างหนัก เขาหงุดหงิดก่อนจะบี้มันลงกับที่เขี่ยใกล้ๆแล้วเดินกลับเข้าห้องทันที"ไอ้พวกเวร ซี๊ด! เมื่อคืนไม่เจ็บ วันนี้แม่งเจ็บชิบ" บาร์เดินบ่นคนเดียวเข้ามาในห้อง ก่อนชะงักฝีเท้าเมื่อหันไปเห็นอาหารกับยาที่วางอยู่บนโต๊ะ"หึ!"ผ่านมาหลายวัน ลลิสไปเรียนและใช้ชีวิตตามปกติโดยที่ได้แต่แอบถามนายถึงอาการของบาร์เป็นครั้งคราว และรู้ว่าเขาอาการดีขึ้นมาจนเกือบเป็นปกติในขณะที่กำลังขับรถไปเรียน จู่ๆก็มีรถขับมาพยายามแซงหน้าเธอ ก่อนจะลดความเร็วไปตามหลัง และก็ทำแบบนั้นวนๆไปจนลลิสรู้สึกได้ เธอเริ่มไม่สบายใจเพราะรถคันดังกล่าวขับแปลกๆจนเธอกลัวว่ามันจะเกิดอุบัติเหตุ"ว๊าย!!!!"จู่ๆรถคันดังกล่าวก็ขับปาดหน้าเธอจนเธอต้อง
EP18 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)"ลิส...ไร้ค่าขนาดนั้นเลยเหรอพี่นาย..." เสียงสั่นเครือของลลิสเอ่ยขึ้น ทำให้ร่างแกร่งได้ยินเบาๆพอฟังรู้เรื่อง"อย่าพูดแบบนั้นซิครับน้องลิส"บรรยากาศมาคุกำลังเริ่มต้นขึ้นเมื่อทั้งสองฝ่ายตกลงที่ราคาเดิมพัน10ล้านจากทั้งสองฝั่งวางลงเป็นกองกลาง บาร์ที่ถอดเสื้อออกเพื่อเตรียมตัวเข้าสังเวียน เขาเริ่มใช้ผ้าพันมือด้วยสายตาที่ดุดันในขณะที่เพื่อนๆต่างพากันอยู่ข้างๆคอยคุ้มกันให้"ไอ้บาร์ นี่มันต้องมีคนตายนะเว้ย มึงเอาจริง" เพื่อนคนนึงเอ่ย"กูไม่มีทางแพ้มันแน่มึงไม่ต้องกลัวไปหรอก" บาร์เอ่ย"ไอ้บาร์ ระวังตัวนะ" นายเอ่ยในขณะที่บาร์หันมาหาโดยเห็นลลิสที่นั่งบีบมือแน่น"กูไม่ตายหรอก ถ้าจะดีมึงช่วยเอาผู้หญิงคนนั้นออกไปซะ กูไม่มีสมาธิ!" บาร์เอ่ยลลิสที่ได้ยินประโยคนั้นก็ได้แต่ก้มหน้าลง เมื่อบาร์ดูจะรังเกียจเธอไม่น้อย มันถึงขั้นเห็นหน้าเธอไม่ได้เลยแบบนั้นเหรอ"ไอ้บาร์ มากไปหรือเปล่าวะ" นายเอ่ย"ถ้ากูแพ้แล้วตายขึ้นมาให้มึงรู้ว่าเพราะผู้หญิงคนนี้ทำกูไม่มีสมาธิ!" บาร์เอ่ยก่อนจะเดินลงสังเวียนลลิสที่น้ำตาคลอก่อนไหลอาบแก้ม เธอปาดมันล้วกๆก่อนจะลุกขึ้น จนนายเอ่ยขึ้นด้วยความเป็นห่วง"เดี๋ยว
EP17 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)บาร์อุ้มลลิสเข้ามาที่ห้องนอนก่อนโถมตัวใส่เธอพรางกดจูบมือดึงรั้งเสื้อนักศึกษาจนเต้านมอวบออกจากเสื้อมาอวดสายตาของเขา ริมฝีปากรีบครอบครองดูดดึงมันทันทีราวกับคุ้นเคย"อ๊ะ!! อย่าทำหนู""อย่าดิ้นนะลิส!!""กรี๊ดดดดดดดด!!!!!"ลลิสกรีดร้องดังลั่นเมื่อบาร์ถลกกระโปรงนักศึกษาของเธอขึ้นก่อนเกี่ยวชั้นในไปด้านข้าง ท่อนเอ็นลำใหญ่ถูกกระแทรกเข้าไปจนสุดลำทำเอาหญิงสาวกรีดร้องด้วยความเจ็บ"อึก!! ปล่อยหนู""ซี๊ดด นอนนิ่งๆแปปเดียวจะตายหรือไงลิส อ่าส์!"บาร์เอ่ยก่อนกดกระแทกเอวถี่ๆราวกับหิวโหยมานานนับปี เขามูมมามทำรักลลิสไม่ยอมหยุดจนน้ำกามสีขาวขุ่นไหลอาบจนเปื้อกระโปรงนักศึกษาของเธอเต็มไปหมดนานนับชั่วโมงที่บาร์ทำรักเธออยู่แบบนั้นจนเขาพอใจในขณะที่ลลิสได้แต่นอนให้เขาทำตามใจทั้งน้ำตาท่วมท้น"ใสเสื้อฉันซิ กระโปรงเธอกลิ่นคาวมันคงฟุ้งไปทั่วนะ" บาร์ที่อาบน้ำกำลังใส่เสื้อผ้าก็เอ่ยขึ้นด้วยสายตาเรียบนิ่งในขณะที่ลลิสใส่ชุดคลุมอาบน้ำทั้งสีหน้าซีดเซียว"ทำไมพี่ถึงใจร้ายขนาดนี้เหรอ"พูดจบลลิสก็ลุกขึ้นไปสวมเสื้อผ้าของบาร์ก่อนเดินออกจากคอนโด แต่ในขณะที่จะก้าวขาออกไป เสียงบาร์ก็เอ่ยขึ้น"ฉันไมไ่ด้ใจร
EP16 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)ผ่านมาสองวันลลิสที่นอนพักรักษาตัวที่โรงพยาบาลก็ได้แต่นอนเงียบและซึมลงอย่างเห็นได้ชัดจนภีมผู้เป็นพ่อที่คอยเฝ้าตลอดเวลาเอ่ยขึ้น"น้องลิส กินข้าวหน่อยนะลูก"ภีมเอ่ยพรางค่อยๆเปิดจานอาหารขึ้นแต่ลลิสที่เงียบมองมันนิ่งๆเมื่อเธอไม่สามารถกินมันลงไปได้ ตอนนี้เธออยากอยู่เงียบๆไม่อยากทำอะไรทั้งสิ้น"หนูไม่หิวค่ะพ่อภีม""กินสักนิดนะลูก พรุ่งนี้ก็ได้ออกจากโรงพยาบาลแล้ว หนูเป็นแบบนี้พ่อใจคอไม่ดีเลยหนูรู้มั้ย"เมื่อได้ยินภีมพูดแบบนั้น ลลิสก็รีบลุกขึ้นกอดพ่อของเธอทันที ก่อนจะซุกหน้าลงกลางอก ผู้ชายเพียงคนเดียวที่คอยปกป้องและไม่เคยคิดร้ายกับเธอเลย ห่วงเธอมากกว่าตัวเองมาตลอดชีวิต"กินก็ได้ค่ะ...""เดี๋ยวพ่อป้อนนะ"ภีมค่อยๆนั่งป้อนข้าวลูกสาวคำแล้วคำเล่าแม้เธอจะกินมันได้ไม่มากนัก แต่ก็ยังดีที่เธอยอมกิน ตอนนี้ลลิสไม่ได้ให้น้ำเกลือทั้งที่นอนที่โรงพยาบาลเพียงเพราะนอนดุอาการของข้อมือที่เจ็บเท่านั้นหลังจากหมออนุญาติกลับมาที่บ้าน หญิงสาวหน้าหวานดวงตาแดงกล่ำยืนมองอุปกรณ์เครื่องครัวสำหรับทำขนมที่ห้องนี้ภีมผู้เป็นพ่อทำให้เธอเป็นพิเศษ มีอุปกรณ์ทุกอย่างครบครัน เธอมองมันด้วยสายตาเศร้าก่อนน้ำ
EP15 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)"................"“ท่าทางไอ้นายจะถูกใจแฟนเก่ามึงนะไอ้บาร์” เพื่อนเอ่ยก่อนเดินตบบ่าบาร์แล้วดลับเข้าไปนั่งดื่มทางด้านนายที่ขับเจ็ทสกีพาลลิสเข้าฝั่งพราะเรือยอร์ชไม่ได้ออกห่างฝั่งมากนัก เมื่อขึ้นฝั่ง เขาพาลลิสไปที่รถของตัวเองก่อนหยิบเสื้อผ้าในรถของตัวเองที่จอดอยู่ให้ลบิสสวมใส่เพราะเธอใส่เพียงชุดว่ายน้ำเท่านั้น“ขะ…ขอบคุณค่ะ”“น้องลิสเอาไงต่อครับ” นายเอ่ย“นะ…หนูจะโทรให้ที่บ้านมะ…มารับค่ะ” ลลิสที่พูดไปร้องไห้ไปจนแทบฟังไม่รู้เรื่อง“ให้มารับสภาพนี้ที่บ้านรู้แน่ๆนะครับ”“ฮึก!”ลลิสที่ร้องไห้จนตัวฃอค่อยๆนั่งลง เธอไม่รู้จะทำยังไงต่อจากนี้ดี มันตันไปหมดคิดอะไรไม่ออก“พี่ว่าพี่พาไปหาหมอก่อนดีกว่า แขนน้องลิสบวมมากเลยนะครับ”นายขับรถพาลลิสมาโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด แต่ดูเหมือนการตรวจจะใช้เวลานานกว่าปกติจนนายเอ่ยถามขึ่นเมื่อเห็นลลิสออดมาทั้งที่อขนเหมือนใส่เฝือกอ่อนห้อยคอออกมา“เป็นเยอะเหรอครับ!”“ไม่เป็นไรค่ะ…”ระหว่างขับรถออกจากโรงพยาบาล นายตัดสินใจพาลลิสเข้าพักที่โรงแรมที่จองกันไว้เพราะมันเริ่มดึก อีกอย่างลลิสกลับไปทั้งสภาพนี้ไม่ได้แน่ๆ พรุ่งนี้เรือยอร์ชลำหรูจะกลับเข้าฝั
EP14 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)"วะ..ว่าไงนะคะพี่บาร์""ไม่มีอะไร อ่าส์"บาร์ที่ปลดปล่อยน้ำกามจนสุดก็ค่อยๆทิ้งตัวลงถอนท่อนเอ็นออกจากรูสวาทของลลิสจนน้ำกามไหลอาบท่วม เพราะเธอยังกินยาคุมฉุกเฉินเขาจึงเลือกจะปล่อยในแบบสุดๆอีกครั้ง ปกติบาร์ไม่เคยมีเซ็กส์แบบสดๆแบบนี้ เหมือนเขาจะติดใจรสชาติมันไม่น้อยจึงทำซ้ำอีกเป็นรอบที่สองหลังจากวันนั้นทั้งคู่ก็แวะเวียนไปมาหาสู่กันอยู่เรื่อยๆ ลลิสทำขนมไปฝากบาร์ที่บ้านเกือบทุกวันกระทั่งถึงวันที่จะไปเที่ยว เธอบอกกับพ่อของเธอว่าจะไปเที่ยวกับเพื่อนๆเพื่อที่จะเลี้ยงอำลาเพราะจะแยกย้ายกันไปเรียนที่ต่างประเทศ ซึ่งภีมก็ยินดีจะให้ไป เพราะที่ผ่านมาลลิสไม่เคยใช้เวลากับเพื่อนๆเลยเพราะร่างกายเธอป่วยบ่อยๆ"หน้าซีดๆเป็นอะไรหรือเปล่าน้องลลิส" เพื่อนของบาร์เอ่ยเมื่อเห็นลลิสที่บาร์เดินจูงมือเข้ามาเมื่อทั้งหมดเดินทางมาถึงสถานที่ขึ้นเรือ ทั้งหมดจะไปล่องเรือในทะเลกันสองคืนก่อนจะมาปาร์ตี้ต่อกันที่ชายหาดส่วนตัววันนี้มีผู้หญิงหลายคนที่ขึ้นเรือมาเที่ยวด้วย ทั้งหมดมาพร้อมๆกับเพื่อนของบาร์ ส่วนบาร์ก็ได้แต่นิ่งๆแล้วพาลลิสขึ้นเรือ เมื่อถึงช่วงเย็นที่ทั้งหมดกำลังจะมาดื่มกัน ลลิสที่นอนพักอยู่ท
EP13 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)“พี่ซื้อโจ๊กมาให้ ลุกไหวมั้ย”“ไหวค่ะ”ลลิสเดินด้วยท่าทางแปลกๆเพราะเจ็บรูสวาทอย่างหนัก หากบาร์บอกว่าอยากมีอีกรอบคืนนี้เธอต้องตายแน่ๆ แค่เมื่อคืนเขาทำไม่เต็มที่ เช้านี้เธอยังเป็นไข้ขนาดนี้"ไหวยังไงถึงเดินแบบนั้นหื้ม""พี่บาร์!!!"บาร์ที่เดินตามหลังมาก็อมยิ้มก่อนช้อนร่างเล็กของเธอแล้วอุ้มขึ้นทำเอาลลิสตกใจแต่ก็กอดคอเขาเอาไว้แน่นทันทีที่เขาอุ้ม"ฟ่อดดด เดินไม่ไหวพี่อุ้มได้ ทำไมต้องฝืน" บาร์หอมแก้มลลิสก่อนเอ่ยขึ้นทั้งที่มองหน้าแดงกล่ำของเธอ"พี่บาร์...""เขินทำไม เป็นเมียพี่แล้วไม่เห็นต้องอายพี่แล้วถูกมั้ย" บาร์เอ่ย"หนู...ไม่ชิน""ต้องทำให้ชินแล้วนะ เป็นเมียพี่ก็ต้องทำแบบนั้นบ่อยๆ ต้องชินไว้นะ"ระหว่างที่กำลังนั่งกินมื้อเช้าบาร์ก็อมยิ้มไม่หยุดก่อนจะจบมื้อเช้าลลิสกินยาทั้งสองอย่างจนครบก่อนกลับไปนอน ตลอดทั้งวันเธอไม่ได้กลับบ้าน นอนอยู่ที่คอนโดของบาร์เพราะยังเป็นไข้ กระทั่งบ่าย บาร์ออกจากคอนโดเพราะมีงานที่ผู้เป็นพ่อสั่งเอาไว้ เขาบอกลลิสว่าเดี๋ยวจะกลับมากินมื้อค่ำกับเธอ แล้วจะเอาของใช้มาให้ ให้เธอนอนรออยู่ที่นี่ก๊อกๆๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นก่อนที่ลลิสจะเปิดไปเจอการ์
EP12 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)“อึก!”“พี่พยายามจะไม่ทำแล้วนะ ลิสก็กระตุ้นให้พี่ทำอยู่เรื่อย!”“อ๊ะ!!!”ลลิสร้องออกมาอย่างตกใจ เมื่อบาร์ก้มลงดูเดึง ซุกไซ้ซอกคอของเธอเต็มแรง มือหนาจับแขนของเธอทั้งสองข้างตรึงไว้กับกำแพง"พี่บาร์...อึก!"ชายหนุ่มยังคงจูบไปทั่วร่างเล็กก่อนที่เขาจะปล่อยมือที่ตรึงแขนเธอไว้แล้วปลดเสื้อที่เธอใส่จนเผยเต้านมคู่อวบที่เขาดูดดื่มครั้งก่อน ริมฝีปากของเขาครอบครองหัวนมที่ตั้งชูชันอีกมือพรางลูบกระโปรงที่เธอใส่ขึ้นแล้วใช้นิ้วเกี่ยวชั้นในของเธอออกจนหลุด"กอดคอไว้ซิ ถ้าไม่อยากล้มหัวฟาด" บาร์เอ่ย"หนู...อืออออ"เขาจับมือสองข้างของเธอขึ้นกอดคอก่อนจะยกขาของเธอขึ้นข้างนึงพรางปลดชั้นในให้หลุด บาร์ก้มลงมองก่อนกลืนน้ำลายอึกใหญ่ หลับตาลงเล้กน้อยแต่เหมือนจะไม่มีอะไรต้านทานอารมณ์ของเขาได้แล้วในตอนนี้มือหนาคว้าเอาแก่นกายลำใหญ่ออกจากกางเกงก่อนจะสอดมันเข้ารูสวาทของลลิสแต่ยัดเท่าไหร่มันก็ไม่เข้า เมื่อลลิสยังบริสุทธิ์มากเกินไปและเธออยู่ในท่าที่ไม่ชิน ยิ่งทำให้เธอเกร็งมากขึ้น"ลิส พี่ใส่ไม่เข้า อย่าเกร็งซิ""เจ็บ มันเจ็บพี่บาร์""ถ้าลิสยังเกร็งมันก็ยิ่งเจ็บนะ"บาร์ที่แทบจะอกแตกตายเพราะอยากจ