บทที่ 249

จ้าวซีซียังคิดว่าตัวเองจะล้มลงกับพื้นไปเสียอีก แต่สุดท้ายแล้วมันก็ไม่ได้เกิดขึ้น

เธอสามารถกลับมายืนได้มั่นคงอีกครั้ง โดยที่มือซ้ายขวาถูกคนดึงเอาไว้ และนี่ถึงไม่ทำให้เธอต้องล้มลงกับพื้นจนเกิดเป็นเหตุสลดใจได้

จู่ๆ เธอก็รู้สึกกลัวอย่างต่อเนื่อง หากล้มจริงๆ จะเกิดอะไรขึ้นกับลูกในท้องของเธอ?

เมื่อเธอทะเลาะกับพ่อแม่บุญธรรม เธอก็เสียสติไปในตอนนั้น และเธอก็เสียใจในภายหลังเมื่อคิดย้อนกลับไป

โกรธคือโง่ โมโหคือบ้า

จ้าวซีซีต้องการถึงมือของตัวเองกลับ แต่ไม่มีใครยอมปล่อยแต่อย่างใด

อากาศก็เงียบไปชั่วครู่

หลังจากที่จ้าวซีซีเหลือบมองฉินเฟิงและหานฮุยชายทั้งสองก็ปล่อยมือ หลังจากที่เธอเป็นอิสระ เธอก็กระแอมไอขึ้นมา "ขอบคุณนะ"

ฉินเฟิงยิ้มๆ "ไม่เป็นไร ท้ายที่สุดแล้ว อาการบาดเจ็บของคุณเป็นอาการบาดเจ็บที่เกี่ยวข้องกับการทำงาน ฉันกำลังเก็บเงินไว้สำหรับสตูดิโอนะ"

จ้าวซีซีอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา "ถ้าอย่างนั้น ฉันก็ต้องระวังให้มากขึ้น และไม่ต้องเปลืองเงินของสตูดิโอนะคะ"

ฮั่วหานฮุยที่อยู่ข้างๆ เมื่อเห็นพวกเขาทั้งสองพูดเล่นกันอย่างสนิทสนม ริมฝีปากบางก็เม้มเป็นเส้นตรงอย่างเย็นชา และสายตาที่มองมายังฉินเฟิง