Mag-log inShare
ตอนที่ 66 ท่องเที่ยวตลาดเมืองหลวง
Huling Na-update:
2025-03-15 02:55:29
Kaugnay na kabanata
นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ ตอนที่ 67 หอบัญชาการองครักษ์เงา
“อืออ จื่อหยาง อ๊ะ”ลิ้นของทั้งคู่ยังพัันกันอย่างไม่ยอมลดละ ระหว่างที่เว่ยจื่อหยางถอดสายคาดเอวของนางออกพร้อมกับเข็มขัดของเขา ตัวของซินเหยาถอยจนตัวนางติดกับผนัง มือของเขาเริ่มล้วงเข้าไปทักทายด้านในทั้งอกอวบตึงที่บีบแล้วล้นมือออกมา“อื้มม จื่อหยาง คือว่า…”“เหยาเหยา เจ้าตื่นเต้นหรือไม่”“ก็..นิดหน่อยเจ้าค่ะ แต่ว่า ที่นี่มัน…”เขาหยิบเอาสายคาดเอวนางมาพร้อมกับช้อนตัวอุ้มนางออกจากห้อง ขึ้นไปยังชั้นสองโดยที่ซินเหยาร้องทักท้วง“จื่อหยาง ท่านจะทำสิ่งใดกัน ข้าแต่งกายไม่เรียบร้อย ท่านจะไปที่ใดเจ้าคะ”“ชั้นบนมีห้องพักอยู่ ข้าพาเจ้าไปเอง อย่าเสียงดัง”นางยอมเงียบ เขาพานางเดินขึ้นมายังชั้นสองของร้านตัดเสื้อ ชั้นสองนั้นมีห้องพักอยู่ราวๆ สี่ถึงห้าห้อง เขาเปิดไปห้องหนึ่งซึ่งมีเตียงนุ่มอยู่ด้านใน อุปกรณ์เครื่องใช้มีครบครันราวกับว่าห้องพักนี้ถูกใช้งานเป็นประจำ“ที่นี่คือ…”“เหยาเหยา ร้านนี้เป็นร้านของข้าเอง เถ้าแก่ด้านล่างนั่นก็เป็นองครักษ์ของข้า ที่นี่เป็นหอบัญชาการองครักษ์เงาของข้า ไม่มีผู้ใดล่วงรู้นอกจากเจ้า”“หอ หออะไรนะ ท่านมีองครักษ์เงาแล้วเสี่ยวหลุนก็...”“ใช่ เขาเป็นหัวหน้าองครักษ์เงาของข้า แต่
Huling Na-update : 2025-03-15นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ ตอนที่ 68 เรื่องที่ไม่เคยบอก
ผู้ที่ถูกถามมองหน้าผู้สนทนากลับโดยมิได้เกรงกลัว ในเมื่อเขากล้าถาม เขาก็กล้าพอที่จะตอบเพื่อให้อีกฝ่ายได้รับรู้อย่างชัดเจน“ผู้อาวุโส ข้าขอตอบท่านตามตรง ก็ดั่งที่ท่านเห็น ซินเหยาเป็นสตรีอยู่ในเรือน อีกทั้งยังเป็นถึงคุณหนูใหญ่ของหลิวอ๋อง พระสหายสนิทของเสด็จพ่อ ท่านที่เป็นอาจารย์ของนางพักอยู่ด้วยกันนั่นเป็นเรื่องที่พอเข้าใจได้ แต่กับคุณชายเซียว ข้าออกจะเป็นห่วง พวกท่านล้วนแต่เป็นบุรุษ ข้าเกรงว่ามันจะไม่เหมาะ”“อาเหยาคงยังไม่ได้บอกพระองค์ ว่าข้าเป็นผู้ใดสินะ”จื่อหยางขมวดคิ้วอย่างนึกสงสัย นี่ฮ่าวหลานต้องการจะบอกอะไรเขากันแน่ หากเขามิใช่อาจารย์ของซินเหยา คงมิได้ยืนอยู่ตรงนี้ ต่อหน้าเขาแน่ๆ“ท่านจะบอกอะไรข้า ท่านมิได้เป็นอาจารย์ของเหยาเหยาเท่านั้นหรอกหรือ นี่หรือว่าท่านคิดกับนางเกินกว่านั้น ผู้อาวุโส ข้าขอเตือนท่าน ข้าไม่มีทางปล่อยนางให้ผู้ใดแน่นอน ท่านเองก็อย่าได้คิดฝันได้อีกเลย”ฮ่าวหลานมองเขาและเพียงส่งยิ้มบางๆ ให้ พร้อมกับหัวเราะเบาๆ ออกมา ทำให้คู่สนทนายิ่งรู้สึกเหมือนว่าถูกดูหมิ่นอยู่ แต่ก็แปลกใจด้วยที่ฮ่าวหลานใจเย็นถึงเพียงนี้“ท่านหัวเราะเรื่องใดกัน ข้าขอบอกท่านไว้ก่อน ถึงแม้ท่านจะมาก
Huling Na-update : 2025-03-15นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ ตอนที่ 69 เรื่องที่ต้องระวัง
“เหยาเหยา เจ้าจะรีบเดินไปไหนกัน รอก่อนสิ”ซินเหยาเดินไปที่สวนด้านหลังและหันมาเอาเรื่องเขา เว่ยจื่อหยางที่เดินตามมาติดๆ ไม่คิดว่านางจะหยุดกะทันหัน ทำให้เขาหยุดไม่ทันจึงชนกับนางเข้า“โอ๊ย ข้าเจ็บนะ องค์ชาย นี่ท่านจงใจใช่หรือไม่”เขาได้ทีจึงกอดนางเอาไว้เพื่อกันไม่ให้นางหนีได้อีก“ข้าเปล่านะ ใครใช้ให้เจ้าเดินแล้วหยุดไม่บอกเล่า เหยาเหยา อย่าโกรธเลยนะ เสียสุขภาพเปล่าๆ ข้าอยากจะคุยกับเจ้าเรื่องงานล่าสัตว์”“มีอะไรที่ข้าต้องระมัดระวังเป็นพิเศษหรือเพคะ”“เป่าหยุนเซียน ทางที่ดี เจ้าอย่าได้เข้าไปยุ่งกับนาง แม้ว่าเรื่องของข้ากับนางจะไม่มีทางเป็นไปได้ แต่ข้าก็ระแวงว่านางคงไม่ยอมเลิกราที่จะแก้แค้นเจ้าอย่างแน่นอน”“ข้ามิได้กลัวนางเสียหน่อย แต่ข้าเชื่อพระองค์ ข้าจะระวังตัวเพคะ”“ทางที่ดี เจ้าอย่าอยู่ห่างข้า หากว่าข้าไม่อยู่ ก็อยู่กับท่านอาหรือเซียวจุนเอาไว้ เข้าใจหรือไม่”“ถ้าเป็นเช่นนั้น เหตุใดท่านมิให้ข้าอยู่จวนเสียเลยเล่าเพคะ ถ้าจะต้องระแวดระวังกันถึงเพียงนี้”“ข้าเพียงแค่ป้องกันเอาไว้เท่านั้น ข้ารู้ว่าเจ้าเอาตัวรอดได้ แต่หากเจ้ามิได้อยู่ในสายตาข้า ไม่มีทางที่ข้าจะหมดกังวลได้เลย ข้าอยากให้เจ้าออกไ
Huling Na-update : 2025-03-16นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ ตอนที่ 70 ร่ายรำแบบเหวยหน่วน
หยุนเซียนเหมือนถูกสาดด้วยน้ำเย็น ไม่ว่าจะเป็นเสียงที่พระชายาพูดและสายตาที่มองมาที่นาง ล้วนทำให้นางรู้สึกว่ากำลังเล่นงานผิดคน พระสนมโม่เฟยยกมือขึ้นกลั้นขำกับคำที่พระชายาหลิวอ๋องตอกกลับหยุนเซียนอย่างเจ็บแสบ นางเริ่มเข้าใจแล้วว่าที่หยุนเซียนไม่อยากให้พวกนางพบกับซินเหยาเพราะเหตุใด “เอาล่ะๆ แม่นางไป๋หากเจ้าได้พบชิงชิงแล้ว ความคิดเจ้าอาจจะเปลี่ยนก็ได้ พระชายา ข้าถูกชะตากับท่านยิ่งนัก หากได้มีโอกาสได้นั่งจิบชาชมดอกเบญจมาศด้วยกันคงจะดียิ่งนัก”“พระสนมเรียกหม่อมฉันได้ทุกเวลาเพคะ หม่อมฉันยินดีร่วมเป็นเพื่อนคุยแก้เหงาให้พระสนมได้ทุกเมื่อเพคะ”“ดียิ่งนัก ข้าเองก็มาจากต่างแคว้น ถือเป็นคนชนบทเช่นกันหากนับว่าอยู่ในเมืองหลวง ข้าเองก็ใช้เวลาปรับตัวค่อนข้างมาก โชคดีที่ได้พระเมตตาจากฝ่าบาท จึงได้อยู่ในวังหลังได้อย่างสบายใจ หากแต่ยังขาดผู้รู้ใจที่ร่วมจิบชาด้วยกันนี่แหละ”พระสนมเหมือนกับเอาน้ำร้อนสาดใส่หยุนเซียนซ้ำเข้าไปอีก ด้วยการตอกย้ำว่านางเองก็มาจากต่างถิ่นที่ถือว่าเป็นชนบทเช่นกัน ทำให้เป่าหยุนเซียนทำตัวไม่ถูก หรือว่านางจะคิดผิดที่เข้ามาตีสนิทกับพระสนม“พระสนมเพคะ ท่านพ่อหม่อมฉันคงเรียกหาแล้ว ขอตัวก
Huling Na-update : 2025-03-16นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ ตอนที่ 71 ต่อสู้กับโจรป่า 1
ผีเสื้อสีสวยนับสิบตัวบินเข้ามาในท้องพระโรง พวกมันเริ่มบินเข้ามาเกาะตามตัวขององค์หญิงเซว่านชิงและดอกไม้ประดับบนศีรษะของนางราวกับศิลปะที่มีชีวิต ทุกสายตาในท้องพระโรงล้วนมองดูด้วยความชื่นชมพร้อมกับตื่นเต้น พวกเขาไม่เคยเห็นผีเสื้อกลางคืนที่สีแปลกตาและมากมายเช่นนี้มาก่อนองค์หญิงร่ายรำไปเรื่อยๆตามจังหวะดนตรีที่บรรเลง เมื่อการแสดงจบลง ซินเหยาจึงหาจังหวะจะเดินหลบออกไปแต่มือเรียวขององค์หญิงเซว่านชิงนั้นคว้านางเอาไว้ให้ยืนอยู่ข้างๆนาง ผีเสื้อเริ่มบินกลับออกไปจากท้องพระโรงแล้วหลังจากที่ซินเหยาหยุดเป่าขลุ่ยเมื่อเพลงจบลง เสียงปรบมือดังขึ้นอย่างกึก้องทั่งทั้งห้องโถงใหญ่ องค์ไท่จื่อลุกขึ้นยืนปรบมือให้กับการแสดงสุดพิเศษนี้ด้วย“ยอดเยี่ยม งดงามราวกับอยู่ในสวนของเซียน องค์หญิงเซว่านชิง การแสดงของเจ้าช่างประทับใจข้ายิ่งนัก”“ขอบพระทัยเพคะ หากมิได้แม่นางผู้นี้สร้างสีสัน การแสดงของหม่อมฉันคงมิได้สมบูรณ์แบบเช่นนี้เพคะ”“ยอดเยี่ยม หลิวซินเหยาเจ้าสร้างความประทับใจและทำให้การแสดงนี้ประทับใจข้ายิ่งนัก ประทานรางวัลให้กับองค์หญิงเซว่านชิงและหลิวซินเหยา”““ขอบพระทัยเพคะ””“ขอบใจเจ้ามาก เจ้าคือซินเหยา
Huling Na-update : 2025-03-17นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ ตอนที่ 72 ต่อสู้กับโจรป่า 2
นางผลักเขาออก พร้อมกับรถม้าที่หยุดลง จื่อหยางจะคว้าตัวนางไว้แต่ไม่ทัน นางเดินออกไปพร้อมกับที่เขาวิ่งออกมาตาม“เสี่ยวหลุน เหยาเหยาล่ะ”“เอ่อ องค์ชาย แม่นางไป๋ อ้าว...เมื่อครู่..”“เจ้าหยุดรถทำไม”“กระหม่อมได้ยินเสียงเรียกพ่ะย่ะค่ะ ก็เลย...”“นางเป็นนายเจ้า หรือว่าข้าเป็นนายเจ้ากันแน่”“ตอนนี้เป็นองค์ชายพ่ะย่ะค่ะ แต่ต่อไป...” “องค์ชายจะให้ตามคุณหนูไป๋หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ”“นางคงกลับถึงจวนไปแล้ว ไปสำรวจพื้นที่ แล้วหลังจากนี้ก็เก็บอาวุธในรถนี้ออกไปให้หมด อย่าให้ข้าเห็นว่าเอามาไว้ในนี้อีกเป็นอันขาด”“พ่ะย่ะค่ะ”เว่ยจื่อหยางเดินเข้าไปในรถม้าด้วยความหงุดหงิด เขาต้องไปทำภารกิจปราบโจรที่นอกเมืองจริงๆ แต่มิใช่เรื่องใหญ่อะไร เพียงแต่อาวุธนี่ทำให้นางเข้าใจผิดคิดว่าเขาจะออกไปทำการใหญ่ จนนางเข้าใจผิดแล้วหนีออกไป“แก้มก็ยังไม่ทันหอม จูบสักนิดก็ยังไม่ได้จูบ ฮึ้ยย”“องค์ชาย ต้องการสิ่งใดหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ”“หุบปากแล้วขับรถของเจ้าไป ไม่ต้องมายุ่งกับข้า”“พ่ะย่ะค่ะ”เสี่ยวหลุนหันมามองหน้ากับคนขับรถม้า พร้อมกับบ่นเบาๆ ให้กับองค์ชายที่นั่งหงุดหงิดในรถม้าเพียงผู้เดียว“ก็พระองค์สั่งเองให้เอาอาวุธมาเก็บในนี้ มา
Huling Na-update : 2025-03-17นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ ตอนที่ 73 สถานการณ์อึดอัด
เมื่อพวกเขาพากันขึ้นรถม้ามา เซียวจุนจึงพยุงฮ่าวหลานไปนั่งที่เตียงตามที่องค์ชายบอกและเขามานั่งข้างๆ ตรงข้ามกับองค์ชาย พวกเขาเริ่มมองสำรวจไปทั่วรถม้าขององค์ชายก่อนเซียวจุนจะพูดขึ้นมา“องค์ชาย กระหม่อมขอบังอาจถามว่า นี่เป็นแหล่งเก็บอาวุธของพระองค์งั้นหรือพ่ะย่ะค่ะ”“เจ้าถามเหมือนเหยาเหยาถามข้าเลย มันแปลกมากเลยหรือที่เก็บอาวุธไว้ที่นี่”“คือว่า กระหม่อมของทูลตามตรง รถม้าท่านมีเตียงนุ่มอย่างดี แต่กลับมีอาวุธแขวนเอาไว้มากมาย ขึ้นมาก็ต้องคิดว่าท่านกำลังจะเตรียมตัวออกศึกใหญ่พ่ะย่ะค่ะ”“คือว่าข้าไม่มีที่เก็บ และรถคันนี้ปกติก็ไม่ค่อยได้เอาออกมาใช้งานก็เลย…”“ข้าเข้าใจที่เอาเหยาตกใจและโกรธจนไม่เชื่อพระองค์แล้วพ่ะย่ะค่ะ นางคงเห็นอาวุธบนรถนี้ก่อนจะทะเลาะกับพระองค์สินะ”“ใช่ขอรับ ท่านอา ข้าเพียงเอาติดมาเท่านั้น ใครจะคิดว่านางจะคิดไปไกลขนาดนั้นเล่าขอรับ”“แต่นางก็คาดการณ์ไว้ไม่ผิด หากคืนนี้นางมาไม่ทัน เกรงว่าแม้รถม้าติดอาวุธของพระองค์ก็ช่วยพวกเราไม่ได้”“ข้าคิดว่าแผนการนี้ต้องมีผู้ล่วงรู้ก่อน พวกมันถึงได้ล่อเราเข้าไปที่ของมันและล้อมเอาไว้”“นี่ท่านกำลังสงสัยคนใน นั่นแสดงว่า เกลือเป็นหนอน”“เซียวจุน
Huling Na-update : 2025-03-18นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ ตอนที่ 74 เหยาเหยา เชื่อใจข้าเถิด
องค์ชายแปดเดินเข้าไปในห้องที่ถูกจัดเตรียมเอาไว้เป็นอย่างดีสำหรับเขา เมื่อเขานั่งอยู่ที่เตียง ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น เป็นสาวใช้สองคนที่ยกอาหารมาให้เขา“ทูลองค์ชาย ท่านอ๋องให้ยกข้าวต้มมาให้พระองค์ หลังจากนั้นจะยกยามาให้เพคะ”“ขอบใจพวกเจ้ามาก”เขาเดินไปที่โต๊ะอาหารตอนนี้มือขวาที่ถนัดถูกพันผ้าเอาไว้จึงทำให้ยกช้อนลำบาก เมื่อต้องตักข้าวกินเอง ยังไม่ทันที่เขาจะตักข้าว เสียงประตูก็เปิดอีกครั้ง ไป๋ซินเหยายกยามาให้เขา นางเห็นว่าเขากำลังพยายามตักข้าว นางจึงนำถ้วยยาวางลงและนั่งข้างๆ เขา ดึงช้อนที่มือเขามาอย่างแรง เขาจึงร้องเจ็บแต่นางก็ยังไม่ยอมคุยกับเขาสักคำ“เหยาเหยา ข้าขอโทษที่ไม่บอกเจ้าเรื่องโจรป่า”นางป้อนข้าวเขา แต่ก็ยังไม่พูดอะไรออกมา ทำเพียงป้อนข้าวเขาต่อไปเรื่อย ๆ“เอ่อ…ที่ให้ท่านอากับเซียวจุนไปช่วยข้าเพราะข้ามีเหตุผล เหยาเหยา คุยกับข้าหน่อยสิ”ข้าวต้มถูกป้อนจนเกือบหมดจนเขายกมือพอแล้ว นางจึงเทน้ำให้เขา เมื่อเขาดื่มจนหมด นางจึงหยิบถ้วยยาส่งให้เขา องค์ชายแปดจึงดื่มรวดเดียวหมดโดยไม่ปริปากบ่นสักคำด้วยความเกรงกลัวว่าคนตรงหน้าจะเริ่มดุเขา“ข้ากินหมดแล้ว”ไป๋ซินเหยายกชามข้าวและยาใส่ถาดเตรียมจ
Huling Na-update : 2025-03-18
Pinakabagong kabanata
นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ ตอนที่ 82 รักเดียวในดวงใจ (ตอนจบ)
จื่อหยางรีบลุกขึ้นจากตักของซินเหยาที่เขากำลังนอนหนุนอย่างสบาย และหันมากอดนางแทน“ข้าก็ไม่ได้อยากโกหกเจ้านะ เพียงแต่เหตุการณ์บางอย่างทำให้ข้าบอกเจ้าไม่ได้ หากบอกเจ้าไป เรื่องบางเรื่องอาจจะไม่เป็นเช่นนี้ ไหนเจ้าบอกว่าไม่โกรธข้าแล้วอย่างไรเล่า”“ข้าก็ไม่ได้พูดอะไรสักคำ เป็นท่านที่ร้อนตัวออกมาเอง”“ก็ได้ๆ ข้าผิดเองๆ ทุกเรื่องเลย ข้าผิดแต่เพียงผู้เดียว”“แล้วหลังจากนั้นเล่าเพคะ”“จากนั้น เซว่านชิงก็เอาขวดยานั่นมาให้ข้ากับเสด็จพี่ตรวจดู พบว่ามันเป็นยาพิษ พวกเราเลยสลับขวดใหม่และซ้อนแผนนาง ทำให้เซว่านชิงทำเหมือนทำตามแผนของนาง ข้ารู้ว่านางกำนัลนั่นเป็นคนของหยุนเซียน นางต้องฟ้องแน่ และก็อย่างที่เจ้าเห็นนั่นแหละ”“มีเพียงข้าคนเดียวที่ไม่รู้เรื่องแผนการนี้”“นั่นเพราะพวกเราไม่มีเวลาบอกกับเจ้า เซว่านชิงเองก็บอกเจ้าไม่ได้เพราะนางกำนัลสองคนนั้นจับตาดูพวกเจ้าอยู่ นางจึงทำได้เพียงทำตามแผนเท่านั้น”“ท่านไม่เชื่อว่าข้าจะเป็นคนทำตั้งแต่แรก”“ข้าไม่มีทางเชื่ออยู่แล้ว เจ้าไม่ใช่คนแบบนั้น และคงไม่โง่ขนาดที่จะวางยาพิษอย่างโจ่งแจ้งแบบนั้น ดูก็รู้ว่าเรื่องนี้ต้องมีคนใส่ร้ายเจ้าแน่ ๆ”“ขอเพียงพระองค์เชื่อ หม่อม
นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ ตอนที่ 81 นางโจรขโมยใจ
“ข้ากลัวว่าเจ้าจะปฏิเสธข้า ไม่ยอมรับข้า เจ้าเป็นคนรักอิสระดั่งนกที่โบยบินอยู่บนท้องนภาที่ยิ่งใหญ่ แต่ตัวข้าคือพญาอินทรีที่ต้องคอยเฝ้ามองสรรพสิ่ง คอยจัดการกับสิ่งที่ไม่ถูกต้องและกำจัดเหยื่อที่มารุกราน ข้ากลัวว่าหากเจ้าไม่รักข้าก่อน ข้าจะไม่สามารถกุมหัวใจเจ้าได้ เจ้าจะโบยบินจากข้าไป นั่นคงทำให้ข้าไม่มีแรงที่จะมีชีวิตอยู่ได้อีกต่อไป”“แต่อย่างไรพระองค์ก็ต้องเลือก และสิ่งที่เลือกก็ช่างยิ่งใหญ่ แม้จะไม่มีหม่อมฉัน พระองค์ก็ยืนหยัดเพื่อราษฎรได้นะเพคะ”“เมื่อก่อนได้ แต่ตอนนี้ข้าไม่แน่ใจ เหยาเหยา เจ้าเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตข้า ตั้งแต่เมื่อใดก็ไม่รู้ที่หัวใจข้าถูกเจ้าขโมยมันไปจนหมดสิ้น ข้าไม่เป็นตัวของตัวเอง ข้าผู้ไม่เคยเกรงกลัวสิ่งใด กลับกลัวว่าเจ้าจะไม่พอใจ อารมณ์เจ้าขึ้นๆ ลงๆ ก็ทำให้ข้ากลัวจนทำอะไรน่าอับอายมากมาย ข้ามักจะทำตัวไม่ถูกเวลาที่อยู่ต่อหน้าเจ้า นึกๆ ไปแล้ว พอเป็นเรื่องของเจ้า ข้ารู้สึกว่าข้าเป็นเพียงแค่ลูกนกหัดบินเท่านั้น และไม่รู้ตัวว่าเมื่อไหร่ ที่ขาดเจ้าไม่ได้ รู้แต่ว่าตอนนี้ อีกครึ่งชีวิตที่เหลือของข้า อยากจะอยู่กับเจ้าตลอดไป”“พระองค์พูดเช่นนี้ ต้องการให้หม่อมฉันยกโทษให้งั
นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ ตอนที่ 80 ความจริงทั้งหมด
ไป๋ซินเหยาหันมามองหน้าเว่ยจื่อหยางด้วยความตกใจเช่นกัน เรื่องนี้เขาไม่เคยบอกนางมาก่อน ฐานะที่แท้จริงของเขาพึ่งมาเปิดเผยวันนี้ นางหันไปมองที่ท่านอา ซึ่งดูเหมือนว่าเขาจะรู้ก่อนหน้านั้นอยู่แล้ว“ที่แท้พระองค์เฝ้าระวังมาโดยตลอด พระองค์ระแวงกระหม่อมมาโดยตลอด หึ นี่คือสิ่งตอบแทนข้ารับรับใช้ที่ซื่อสัตย์”“ซื่อสัตย์ ท่านยังกล้าพูดว่าท่านซื่อสัตย์เช่นนั้นหรือ ท่านอาศัยเอาความบาดหมางของพระชายารองหลิวอ๋อง ยุยงให้แม่ทัพหลิงร่วมมือกับท่านเพื่อจะก่อกบฏแบ่งแยกดินแดน ยังดีที่เสด็จพี่ข้าเชี่ยวชาญการทูต สามารถเกลี้ยกล่อมให้แม่ทัพหลิงล้มเลิกความคิดนี้ได้ คิดว่าท่านจะหยุด แต่ไม่เลย ท่านกลับหาเรื่องใช้บุตรสาวคิดแผนการร้าย จะป้ายสีให้พระสนมกับองค์หญิงแคว้นเหวยหน่วนมีความผิดเพื่อยุยงให้แคว้นเหวยหน่วนก่อสงครามและท่านก็จะเป็นนกขมิ้นที่ตามเก็บผลประโยชน์ในภายหลัง ท่านยังกล้าพูดว่าท่านเป็นขุนนางซื่อสัตย์ ท่านไม่อายปากบ้างหรือ”“ฮ่าๆๆ องค์ชาย ไม่ ไม่สิ องค์ไท่จื่อ แม้แต่เรื่องนี้ท่านก็สืบรู้จนหมด นับถือจริงๆ ที่แท้ พวกท่านเดินทางไปเจียงหยางเพราะเรื่องแม่ทัพหลิงนี่เอง ถึงว่า เขาไม่คิดจะติดต่อข้ามาอีกเลย ข้าคิดว่าทอ
นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ ตอนที่ 79 ความละโมบเป็นเหตุ
ฝ่าบาทเป็นผู้สั่งการเองโดยไม่รอให้เสนาบดีเป่าร้องขอชีวิตบุตรสาว เขาเองก็คงไม่ได้อยากทำเช่นนั้น การเก็บบุตรสาวที่ทำให้ชื่อเสียงของสกุลเป่าเสื่อมเสียเอาไว้เป็นเรื่องที่ไม่มีอยู่ในความคิดของเขา ตัดเนื้อร้ายออก อย่างไรก็ยังดีกว่าที่เสียหายทั้งตระกูล“หมอหลวง อาการฮองเฮาเป็นเช่นไรบ้าง”“ทูลฝ่าบาท ฮองเฮาปลอดภัยดี ชีพจรเต้นคงที่ ราวกับว่าพระองค์กำลังพักผ่อนอยู่ ทางที่ดีปล่อยให้พระองค์นอนพักผ่อนอย่าให้ผู้ใดไปรบกวนจะเป็นการดีพ่ะย่ะค่ะ”“เรื่องนี้ก็ฝากให้พวกท่านจัดการก็แล้วกัน”“รับด้วยเกล้าพ่ะย่ะค่ะ”หมอหลวงออกไปแล้ว พระสนมโม่เฟยเองก็ถูกสั่งให้ไปพักพร้อมกับองค์หญิงเซว่านชิง ตอนนี้เหลือเพียงฝ่าบาท องค์ชายทั้งสอง เสนาบดีเป่า ไป๋ซินเหยาและหลิวอ๋องที่อยู่ในกระโจม“ไป๋ซินเหยา เรื่องนี้ต้องขอโทษเจ้าที่ถูกกล่าวหาอย่างไม่เป็นธรรม”“ฝ่าบาทอย่าได้ทรงกังวลเพคะ เพียงเรื่องคลี่คลายได้หม่อมฉันก็ไม่ติดใจเอาความแล้วเพคะ”“ฝ่าบาท บุตรีกระหม่อมอายุยังน้อย ที่ทำไปก็เพราะอารมณ์ชั่ววูบ หวังว่าฝ่าบาทจะไม่ลงโทษนางมากเกินไปพ่ะย่ะค่ะ”“หึ เสนาบดีเป่า ท่านบอกว่านางอายุน้อย ทำไปเพราะอารมณ์ชั่ววูบ แต่ที่นางจะเอาชีวิตคือฮ
นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ ตอนที่ 78 ลงโทษคนร้าย
“เป่าหยุนเซียน แล้วที่เจ้าโวยวายว่าฮองเฮาถูกวางยาพิษและกล่าวโทษผู้อื่นนี่มันอย่างไรกัน ข้าต้องการคำอธิบาย”ฝ่าบาทหันมาถามเอาความกับหยุนเซียนที่นั่งคุกเข่าสั่นอยู่กับพื้น“ฝ่าบาท คิดว่านางคงตกใจเพราะนางนั่งอยู่กับฮองเฮาและคงตกใจเมื่อเห็นว่าฮองเฮาล้มลง จึงคิดว่านางถูกพิษพ่ะย่ะค่ะ”เป่าอี้หยวนเป็นผู้แก้ต่างให้บุตรสาวเพื่อให้นางได้พ้นข้อกล่าวหาโง่ๆ นี้ หากไม่ใช่นางที่โวยวายทำแตกตื่น เรื่องนี้คงมิได้ลุกลามเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนี้“งั้นหรือ แล้วเหตุใดนางถึงได้กล่าวโทษไป๋ซินเหยากับองค์หญิงทันทีที่คิดว่าฮองเฮาโดนยาพิษเล่าท่านเสนาบดี”“เรื่องนี้ข้าคิดว่าข้าอธิบายได้เพคะ”เซว่านชิงเดินก้าวออกมาเผชิญหน้ากับเป่าหยุนเซียนที่นั่งส่ายหน้าร้องขอความเห็นใจจากเซว่านชิงอยู่ แต่ตอนนี้นางเห็นธาตุแท้ของเป่าหยุนเซียนแล้ว เมื่อหลอกใช้นางแล้วยังจะโยนความผิดให้นางและเสด็จอาที่เป็นพระสนมรับเคราะห์ไปด้วยเพื่อให้ตนเองได้พ้นผิด“องค์หญิง เจ้าหมายความว่าเช่นไร”“ทูลฝ่าบาท ก่อนหน้านั้นเป็นท่านหญิงผู้นี้ที่เข้ามาทำตัวสนิทสนมกับหม่อมฉันและพระสนมเพื่อยุให้หม่อมฉันทำร้ายแม่นางไป๋เพคะ รวมถึงเหตุการณ์วันนี้...”“องค์หญิง ท่
นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ ตอนที่ 77 หาตัวคนร้าย
เป่าหยุนเซียนเมื่อถูกถามเช่นนี้ก็เริ่มโวยวายและลนลานจนต้องตะโกนใส่เขา“ก็ข้าอยู่ใกล้พระองค์ที่สุด เห็นทุกเหตุการณ์ ฮองเฮามิได้เสวยสิ่งใดนอกจากชาที่ไป๋ซินเหยานำมาถวาย มีพยานรู้เห็นมากมาย องค์ชายแปด หากพระองค์ต้องการปกป้องนางข้าก็ไม่ว่า แต่อย่าหลับหูหลับตาเชื่อว่านางไม่มีความผิดเช่นนี้ มันดูไม่ยุติธรรมเลยเพคะ”“องค์ชายแปด เรื่องนี้เพียงแค่เรานำชาที่นางชงให้ฮองเฮาเสวยมาตรวจสอบดูก็จะรู้ พระองค์กล้าหรือไม่”“ท่านเสนาบดี ดูท่านเองก็จะมั่นใจมากเหลือเกินว่าในชานั้นมีสิ่งผิดปกติสินะ”“หมอหลวง ไปนำชาที่เหลือมาตรวจสอบ เราต้องการรู้ผลตอนนี้เลย”ฝ่าบาทเป็นผู้ออกคำสั่ง เว่ยจื่อหยางสบตากับเสนาบดีเป่าอย่างไม่เกรงกลัวสิ่งใด หมอหลวงนำเอาใบชาที่เหลือมานั่งตรวจสอบดูและรีบทูลฝ่าบาทให้ทรงทราบ“กราบทูลฝ่าบาท กระหม่อมตรวจสอบใบชาที่พระชายาหลิวอ๋องเอามาเสร็จเรียบร้อยแล้วพ่ะย่ะค่ะ”“ว่าอย่างไร มีอะไรผิดปกติหรือไม่ รีบพูดมา!!”ฝ่าบาทเองก็อยากจะทราบความเป็นจริง พระองค์ไม่คิดว่าครอบครัวของหลิวอ๋องแม้ว่าจะมีเรื่องบาดหมางกับฮองเฮาเพียงใดก็คงมิกล้าจะลอบวางยาพิษอย่างโจ่งแจ้งเช่นนี้เป็นแน่“กราบทูลฝ่าบาท ชานี้…. ไม่มีส
นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ ตอนที่ 76 วางยาพิษฮองเฮา
นางกำนัลทยอยยกน้ำชาและของว่างมาวางให้พวกท่านหญิงที่นั่งอยู่ด้านใน ซึ่งแยกออกมาจากกระโจมของบุรุษ เพื่อเป็นการพบปะของบรรดาพระสนมและพระชายาของขุนนางที่ได้เข้าร่วมงานในวันนี้“ฮองเฮาเพคะ เห็นว่าวันนี้ชาที่นำมาเป็นชาของพระชายาหลิวอ๋องที่นำมาจากเจียงหยางเชียวนะเพคะ พระองค์ลองเสวยดูเพคะ”“เช่นนั้นหรือ พระชายาช่างใส่ใจเสียจริง”“ขอบพระทัยเพคะฮองเฮา หม่อมฉันเพียงเห็นว่าชาที่นั่นรสชาติดี จึงอยากนำมาถวายในโอกาสสำคัญนี้เพคะ”“ยอดเยี่ยม หากข้ามิได้ลองคงน่าเสียดายแย่ ยกมาสิ”ไป๋ซินเหยาเป็นผู้ชงชานั้นในกระโจมตามหลักวิธีการชงชาโบราณที่มารดานางได้สอนมา ท่วงท่าที่นางเริ่มทำตั้งแต่คั่วใบชาและชงออกมาช่างงดงาม เหล่าบรรดาพระสนมและฮูหยินของเหล่าขุนนางล้วนแต่ชื่นชมนาง ไม่เว้นแม่แต่ฮองเฮาและพระสนมโม่เฟย เมื่อนางเริ่มชงชา กลิ่นชานั้นก็หอมอบอวลในกระโจมทำให้ผู้ที่นั่งอยู่รู้สึกผ่อนคลายแม้ยังมิได้ลิ้มลองเมื่อชาถูกรินสู่กา ไป๋ซินเหยาจึงให้นางกำนัลยกไปถวายให้ฮองเฮาที่นั่งรออยู่เป็นผู้ชิมเป็นคนแรก“ฮองเฮาเพคะ ลองเสวยสิเพคะ”“ท่านหญิงเป่า เหตุใดเจ้าดูตื่นเต้นกว่าข้าเสียอีก เจ้าจะลองดื่มกับข้าหรือไม่”“ไม่ๆๆๆ เพคะ ห
นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ ตอนที่ 75 งานล่าสัตว์ฤดูหนาว
“เปล่านะ ข้าบาดเจ็บจริงๆ แต่ไม่ได้เจ็บมาก ยาที่เจ้าต้มมาได้ผลดีมากต่างหาก”“เอามือของท่านออกไปเลย มิเช่นนั้นข้าจะกลับห้อง”เขากระชับกอดนางพร้อมกับใช้ขาเกี่ยวรัดนางเอาไว้ไม่ให้นางขยับหนี กว่าเขาจะทำให้นางยอมคืนดีด้วยและยอมอยู่กับเขาจนถึงตอนนี้ช่างเป็นเรื่องที่เหนื่อยยิ่งกว่าคุมทหารทั้งกองทัพเสียอีก“เหยาเหยา เรามาต่อเรื่องของเราจากบนรถม้านั่นดีหรือไม่”“ท่านบอกว่าจะไม่รังแกข้า ตอนนี้ท่านน่าจะง่วงแล้วมิใช่หรือ”ต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ ไหนท่านหมอบอกว่ายานี้กินแล้วจะทำให้ง่วงเพลียและหลับทันทีอย่างไรเล่า แต่ดูท่าทางมือที่เลื้อยลุกลามไปทั่วเช่นนี้ มันไม่เหมือนคนที่บาดเจ็บหนักเลยสักนิด“จื่อหยางท่านจะหยุดหรือไม่หยุ….”“อืมมม หวานจัง..”ซินเหยาหลงกลหันมาเขาจับนางได้ก็ประกบปากอิ่มนั้นทันทีพร้อมกับไม่รั้งรอที่จะล้วงชิมความหวานในปากนั้นอย่างกระหายซินเหยาเองตอนนี้ก็เริ่มปล่อยอารมณ์ไปตามเขา นางรู้ดีว่ายิ่งห้ามก็เหมือนจะไม่มีประโยชน์อะไร มีแต่จะทำให้เขาหาเรื่องนางได้มากขึ้นเท่านั้น นางเริ่มจูบเขาตอบจนนางรู้สึกว่าสัมผัสนั้นเริ่มอ่อนลงไปเรื่อยๆ จนกระทั่ง….“จื่อหยาง องค์ชาย…เฮ้อ ออกฤทธิ์เสียที”นางห่มผ
นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ ตอนที่ 74 เหยาเหยา เชื่อใจข้าเถิด
องค์ชายแปดเดินเข้าไปในห้องที่ถูกจัดเตรียมเอาไว้เป็นอย่างดีสำหรับเขา เมื่อเขานั่งอยู่ที่เตียง ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น เป็นสาวใช้สองคนที่ยกอาหารมาให้เขา“ทูลองค์ชาย ท่านอ๋องให้ยกข้าวต้มมาให้พระองค์ หลังจากนั้นจะยกยามาให้เพคะ”“ขอบใจพวกเจ้ามาก”เขาเดินไปที่โต๊ะอาหารตอนนี้มือขวาที่ถนัดถูกพันผ้าเอาไว้จึงทำให้ยกช้อนลำบาก เมื่อต้องตักข้าวกินเอง ยังไม่ทันที่เขาจะตักข้าว เสียงประตูก็เปิดอีกครั้ง ไป๋ซินเหยายกยามาให้เขา นางเห็นว่าเขากำลังพยายามตักข้าว นางจึงนำถ้วยยาวางลงและนั่งข้างๆ เขา ดึงช้อนที่มือเขามาอย่างแรง เขาจึงร้องเจ็บแต่นางก็ยังไม่ยอมคุยกับเขาสักคำ“เหยาเหยา ข้าขอโทษที่ไม่บอกเจ้าเรื่องโจรป่า”นางป้อนข้าวเขา แต่ก็ยังไม่พูดอะไรออกมา ทำเพียงป้อนข้าวเขาต่อไปเรื่อย ๆ“เอ่อ…ที่ให้ท่านอากับเซียวจุนไปช่วยข้าเพราะข้ามีเหตุผล เหยาเหยา คุยกับข้าหน่อยสิ”ข้าวต้มถูกป้อนจนเกือบหมดจนเขายกมือพอแล้ว นางจึงเทน้ำให้เขา เมื่อเขาดื่มจนหมด นางจึงหยิบถ้วยยาส่งให้เขา องค์ชายแปดจึงดื่มรวดเดียวหมดโดยไม่ปริปากบ่นสักคำด้วยความเกรงกลัวว่าคนตรงหน้าจะเริ่มดุเขา“ข้ากินหมดแล้ว”ไป๋ซินเหยายกชามข้าวและยาใส่ถาดเตรียมจ
