นางร้ายแสนรัก.2

ช่อกุหลาบสีขาวช่อใหญ่ที่แมสเซนเจอร์รูปหล่อขับรถหรูเดินเข้ามากลางกองถ่าย เรียกความสนใจของทุกคน นางเอกสาวยิ้มออกมาอย่างพอใจ เมื่อคืนเธอกลับมาคอนโดตัวเองเกือบเช้าแล้ว พระเอกของเธอแข็งแรงมาก เค้าตอบแทนบทรักที่เธอมอบให้อย่างสมน้ำสมเนื้อที่สุด เธอติดใจรสรักเค้าเหลือเกิน

ผู้จัดการกองถ่าย เดินยิ้มเข้ามาตรงเต้นท์ที่จัดไว้ให้ดารานำพักผ่อน นางเอกยิ้มน้อยๆออกมา เธอคิดว่าผู้จัดการ คงจะเดินมาเรียกเธอไปรับดอกไม้แน่ๆ แล้วอดคิดไม่ได้ว่า ร้านดอกไม้สมัยนี้ใช้บีเอ็มดับบลิว ส่งดอกไม้ด้วย

"น้องมินนี่"

เสียงเรียกชื่อนางร้ายดังออกมา คนที่กำลังอ่านบทเงยหน้าขึ้นแบบงงๆ

"อะไรคะ" เธอถามออกไป

"ตามพี่มาหน่อยค่ะ "

มินนี่วางบทของตัวเองลงบนเก้าอี้นั่งแล้วลุกขึ้นเดินตามออกไป คนในเต้นท์มองตามด้วยความสนใจ ชายหนุ่มที่สวมชุดสูทยืนรออยู่แล้ว ยิ้มออกมาด้วยความพอใจ เค้ายื่นดอกไม้ให้เธออย่างสุภาพ

"เจ้านายผมชื่นชอบในผลงานของคุณ ท่านเลยให้ผมนำดอกไม้มามอบให้ครับ"

ชายหนุ่มในชุดสูทบอกกับเธอ มินนี่รับดอกไม้อย่างงงๆแล้วยิ้มออกมาน้อยๆแล้วยื่นมือไปรับดอกไม้

"ขอบคุณค่ะ ฝากขอบคุณเจ้านายคุณด้วย" พูดจบเธอก็หอบดอกไม้ช่อใหญ่แล้วหันหลังกลับมาทันที

คนในเต้นท์รีบกลับมาสนใจงานของตัวเองต่อ มินนี่วางช่อดอกไม้ไว้บนโต๊ะ แล้วอ่านบทต่อทันที ช่างแต่งหน้าสาวประเภทสองยิ้มออกมาแล้วพูดลอยๆ

"จะไม่ดูหรอคะคุณน้องว่าใครส่งมา หรือว่ารู้อยู่แล้ว" มินนี่หันไปค้อนคนพูด แล้วส่ายหัว

"มาแนวนี้ต้องแก่หัวงูชัวส์เลย" เธอพูดติดตลก

นางเอกสาวกัดฟันอย่างรำคาญใจ เล่นตัวเสียจริง ทำไมใครๆถึงได้อยากจีบนัก อายุก็ไม่น้อย ยี่สิบหกแล้ว เธออายุแค่สิบเก้าปีเท่านั้นเอง ทำไมพี่อาร์ตถึงไม่ส่งมาให้เธอบ้าง นางเอกสาวส่งสายตาหวานฉ่ำไปทางพระเอกหนุ่มที่อยู่เต้นท์ถัดไปใก้ลๆ

"พี่ขอดูดอกไม้นะคะ"

ช่างแต่งหน้าที่คุ้นเคยกันถือวิสาสะยกช่อดอกไม้ขึ้นดู แถมยังพลิกนามบัตรที่ติดมา ก่อนจะปิดปากแล้วส่งให้เจ้าของตัวจริง เธอรับนามบัตรใบเล็กสีสวยขึ้นมาดู แล้วอ่านออกเสียงเบาๆ

"ชานน พิริยะกุล"

ด้านหลังมีเบอร์โทรศัพท์เขียนหวัดๆเอาไว้ เธอเบะปากออกมาอย่างหมั่นไส้ แล้วขยำนามบัตรทิ้งลงถังขยะ คนมองอ้าปากค้างอย่างตกใจ

"มินนี่ไปซ้อมบทก่อนนะคะ น้องพิมถ้าเรียบร้อยแล้วตามมานะคะ ผู้กำกับเรียกแล้ว"

เธอบอกนางเอกแล้วลุกขึ้นเดินออกไป เสียงถามถึงเจ้าของดอกไม้ ดังขึ้นทันที คนที่เห็นนามบัตรพูดออกมาด้วยความตื่นเต้น

"คุณชานน เจ้าของไดมอนด์วิงค์ยะ "

สาวจริงสาวไม่จริง กรี้ดลั่นเต้นท์ด้วยความตื่นเต้น ไฮโซหนุ่ม หล่อ รวย เพอร์เฟคสุด แม้จะมีข่าวคราวว่าเค้าควงสาวเยอะแยะ แต่ยังไม่เคยมีภาพออกมาให้เห็น มีแต่ฝ่ายผู้หญิงพูดข้างเดียว ส่วนมากน่าจะไปดูแลกันมาแล้วได้รางวัลมาถึงมาคุยว่าได้ควง แต่ตามจีบซึ่งหน้าแบบนี้ มินนี่คนนี้เป็นคนแรกเลย

"เดี๋ยวมินนี่กอดอาร์ตแล้วซบนานๆแบบอ้อนๆจะให้อาร์ตค้างด้วย โอเคไหม"

ผู้กำกับบรีฟฉากจะที่ถ่ายทำวันนี้ มินนี่สวมชุดนอนสายเดี่ยวสีดำสนิทสั้นกุด แต่งหน้าทำผมอย่างสุดเซ็กซี่ ทำหน้าตึงน้อยๆ บทนี้ในตอนแรกไม่มี เพิ่งมาเพิ่มที่หน้างาน

เพราะพระเอกเสนอ เธอไม่พอใจอย่างมาก แต่ผู้จัดการกองถ่ายที่คุ้นเคยกันมาขอร้อง แล้วผู้กำกับก็ชอบ เธอก็เลยน้ำท่วมปาก พระเอกหนุ่มยิ้มออกมาอย่างพอใจ

"ผมจะยืนนิ่งๆเลยครับ ไม่แตะตัวน้องมินนี่เลย"

พระเอกหนุ่มพูดออกมาอย่างให้เกียรติ มินนี่กัดฟันอย่างโมโห เสียงนับพร้อม

มินนี่เดินตรงเข้าไปหาเค้าพร้อมส่งสายตาอ้อนวอน เธอพูดออกมาด้วยน้ำเสียงยั่วยวนเค้าเต็มที่

"คืนนี้ไม่กลับได้ไหมอยู่กับฉันได้หรือเปล่า"

พระเอกหนุ่มยืนตัวตรงไม่ขยับ เธอลูบไล้หน้าอกเค้าเบาๆ แล้วกอดเค้าเอาไว้ ค้างอยู่สักครู่ เธอก็รู้สึกทันทีว่ามีอะไรดันหน้าท้องเธอ มินนี่หน้าแดงด้วยความโกรธ ไอ้โรคจิตมันแข็งขึ้นมา

"คัท ดีมาก เลิกกอง" เธอดันตัวเค้าออก ปิดไมค์ตัวเอง แล้วบ่นออกมา "วันนี้มันเป็นวันเฮงซวยของเธอ"