ตอนที่ 16 เหมาะสมราวกิ่งทองใบหยก (6)

“ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้คะ พี่ไอรีนกับคุณพฤทธิ์พวกเขาเป็นอย่างที่มีข่าวลือออกมาจริง ๆ เหรอคะ” เปรมมิกาจิกเล็บที่ฝ่ามือ ไม่อยากยอมรับเลยว่านังตัวดีนั่นจะคว้าประธานทีเอ็มเคไปครอบครองได้ แล้วที่เธอต้องทนยอมรับความอับอายจากน้ำคำคนไว้ใครจะรับผิดชอบ ความโมโหนี้ไม่รู้เลยว่าเวลานี้ควรเอาไปลงกับใครดีเพื่อระบายมันออกมาก่อนอกจะระเบิด

“บางทีมันอาจเป็นแค่ข่าวลือ” ณัฐดนัยเลือกพูดแบบนั้นเพื่อปลอบตัวเองแต่ในใจเขาไม่มีความสุขเอาซะเลย เปรมาจะเริ่มต้นใหม่คนผู้ชายคนอื่นได้ง่ายขนาดนั้นมันจะเป็นไปได้เหรอ กับเขาที่เป็นถึงคู่หมั้นมานานถึง 5 ปี เธอยังเล่นตัวจนน่าหงุดหงิด

“อีกมุมหนึ่ง พวกเขาอาจแอบคุยกันลับหลังพี่นัยก็ได้นะคะไม่อย่างนั้นจะสานสัมพันธ์กันได้เร็วแบบนี้เหรอคะ” เธอพูดเสียงค่อยคล้ายไม่มั่นใจในสิ่งที่เพิ่งพูดออกไปนัก จู่ ๆ ความคิดนี้ผุดวาบขึ้นมา จึงเป็นไปไม่ได้ที่เปรมมิกาจะเงียบเก็บไว้กับตัวเอง มีแต่ต้องสุมไฟให้มันลุกฮือ

ดวงตาณัฐดนัยสว่างวาบ คิดตามจนจินตนาการเลยเถิดไปไกล เรื่องนี้ไม่ใช่ว่าจะไม่มีทางเป็นไปได้ เขาคล้อยตามเปรมมิกาอย่างง่ายดายเมื่อรู้สึกว่าตัวเองถูกอดีตแฟนสาวหักหลัง ที่ทำท่าทางรังเกียจเขา