เข้าสู่ระบบแชร์
ยิ่งใกล้ใจยิ่งฝัน 1
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-21 00:59:45
บทที่เกี่ยวข้อง
นางบำเรอแสนรัก ยิ่งใกล้ใจยิ่งฝัน 2
“ถูกทำร้ายร่างกาย อาการสาหัส ช้ำใน และมีเลือดคั่งในสมอง กะโหลกศีรษะแตก ผ่าตัดตั้งแต่เมื่อวาน แต่ตอนนี้ยังไม่ฟื้นเลย”“ผ่าตัดตั้งแต่เมื่อวาน แล้วทำไมไม่บอกอัณเลย!” อัณชญาพูดด้วยสีหน้าตกใจ“ก็อัณสอบอยู่ นายเลยไม่ให้บอก”“ฮือๆ ใครทำพ่อหนู ฮือๆ” อัณชญาปล่อยโฮออกมาทันที นุ่มเปิดประตูรถออกมากอดอีกฝ่ายไว้“ทำใจดีๆ ไว้นะอัณ”“ก็น่าจะเป็นลูกน้องไอ้เสี่ยโต เพราะพ่ออัณเอาเงินมันมาหลายแสน บอกว่าจะเอาตัวมึงไปให้ แต่พออัณไม่อยู่ มันก็คิดว่าพี่ทิตย์หลอกเอาเงิน แถมเงินพี่ทิตย์ได้เงินมาก็เล่นจนหมดไม่มีคืนมันอีก ก็เลยโดนทำร้าย ดีนะไอ้เคนไปเห็นเหตุการณ์ เลยพาตัวนำส่งโรง’ บาล ไม่งั้นอาจตายคาตีนพวกมันไปแล้ว” ไอ้เคนที่พลพูดถึง ก็เป็นเพื่อนบ้านของอัณชญา ซึ่งทำงานอยู่ในไร่องุ่นของชินภพ และเป็นคนแจ้งข่าวร้ายนี้กับเขา“ไอ้เสี่ยโต ไอ้คนเลว หนูจะฆ่ามัน!”“อย่าเพิ่งไปฆ่ามัน ตอนนี้มึงไปดูพ่อก่อนเถอะ”“พ่อหนูจะหายไหมน้าพล ฮือๆ หนูกลัว หนูไม่อยากให้พ่อตาย”พลไม่ตอบ แต่ช่วยนุ่มพยุงร่างอัณชญาไปยังห้องไอซียู ซึ่งเจ้านายของเขาเป็นเจ้าของไข้พลพาอัณชญาเข้าเยี่ยมพ่อในห้องไอซียู เห็นสภาพของพ่อแล้วอัณชญาก็ปล่อยโฮอีกรอบ เนื้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-21นางบำเรอแสนรัก ยิ่งใกล้ใจยิ่งฝัน 3
และพลก็แทบกลั้นน้ำตาไม่อยู่ เมื่อได้ยินเสียงสดใสของหลานสาวที่ร้องเรียกนาย ผู้ชายที่เด็กสาวคนหนึ่งเทิดทูน“นาย ดีใจจังเลยที่นายให้หนูเจอแล้ว” อัณชญาเอ่ยขึ้นเสียงร่าเริง ก่อนจะมายืนตรงหน้าหนุ่มใหญ่ที่นั่งหน้าเครียดอยู่บนโซฟายาวในห้องนั่งเล่น เขาอยู่ในเสื้อเชิ้ตสีดำ เปิดกระดุมหลายเม็ดจนเห็นแผงอกกว้าง และสวมใส่กางเกงยีนพอดีตัว ทำให้เห็นช่วงขาแกร่งแต่พอเห็นหน้าขรึมๆ ปนเครียดนั่นแล้ว เธอก็ยิ้มเจื่อน เพราะคิดว่าตัวเองอาจเสียงดังเกินไปก็คนมันดีใจจนลืมตัวนี่นา “เอ่อ ขอ...”“มานั่งนี่สิ” ยังไม่ทันจะเอ่ยจบประโยค เขาก็เอ่ยขึ้นพร้อมตบที่นั่งข้างๆอัณชญาถึงกับอึ้งจนพูดไม่ออก และขยับตัวไม่ได้ เพราะคิดว่าว่าเขาจะดุที่เธอเสียงดัง ทว่าอีกฝ่ายกลับยิ้มอ่อนโยน ยิ้มแรกที่นายมอบให้ แถมยังชวนนั่งข้างๆ ด้วยโอ้ นี่เธอฝันไปหรือเปล่า อัณชญาตบแก้มตัวเองแรงๆ เพื่อทดสอบว่าไม่ได้ฝันไป แน่นอนเจ็บ นั่นแสดงว่ามันคือเรื่องจริง“ยืนเฉยทำไม” เขาบ่น ไม่ทันที่เธอจะขยับตัว กลับเอื้อมมือมาคว้าข้อมือเธอมานั่งข้างๆ ใกล้จนได้กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ จากกายเขาผิวแก้มร้อนผ่าวเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายดึงตัวเธอมานั่งใกล้ จนร่างเธอแนบชิดกับกา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-21นางบำเรอแสนรัก ยิ่งใกล้ใจยิ่งฝัน 4
หลังจากพลแยกตัวไปแล้ว นุ่มก็ยุ่งอยู่กับการเสริมสวยให้เพื่อนๆ คนงานในบ้าน ปากต่อปากเรื่องความจัดเจนเรื่องทำผมแต่งหน้าของนุ่ม ทำให้ยาวไปถึงหูสาวๆ ในไร่ ก็พากันต่อคิวเสริมสวย จนอัณชญาไม่กล้ารบกวนอัณชญาหยิบโทรศัพท์มาส่องอินสตาแกรมของปาลิน ที่คิดไว้ไม่ผิดจริงๆ ชินภพไปเที่ยวต่างประเทศกับดาราสาวคนดัง ในเมืองที่แสนโรแมนติก สวิสเซอร์แลนด์อ่านคอมเมนต์ใต้ภาพของบรรดาเพื่อนๆ และแฟนคลับของดาราสาวแล้ว อัณชญาก็รู้สึกหน่วงในอก เพราะทุกคนลุ้นให้ฝ่ายชายขอปาลินแต่งงาน ก็เข้าใจเพราะบรรยากาศมันได้ ในเมืองที่แสนสวยงามเหมือนในฝันสำหรับคนธรรมดาอย่างเธอ ก็ได้แต่ฝัน รวมทั้งผู้ชายที่แสนเพอร์เฟกต์อย่างนายก็ด้วย แค่มาอยู่ในอาณาจักรของเขาก็นับว่าบุญแล้ว อย่าหวังไปไกลกว่านั้นแต่อ้อมกอดและเสียงปลอบโยน รวมทั้งตอนที่เขาจูบหน้าผากเธอวันนั้น มันอบอุ่นหัวใจ จนยากจะลืมเลือนจริงๆ แต่เพื่อตอบแทนนาย เธอจะไม่ทำอะไรให้เขาลำบากใจ จะเก็บความรัก ความฝันของตัวเองไว้ในที่ที่ควรอยู่นั่นคือ ‘แค่ในใจ’ ก็เพียงพอแล้วนั่งเหงาๆ ทั้งคิดถึงพ่อที่เพิ่งจากไป และคนไกลที่กำลังใช้เวลาอยู่กับผู้หญิงคนใหม่ ที่คาดว่าอาจเป็นนายหญิงในอนาคต จู่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-21นางบำเรอแสนรัก เด็กเอ๋ยเด็กดี 1
เด็กเอ๋ยเด็กดี“ตกลงมึงกับพี่พีทกิ๊กกันเหรอ” แตงกวากระซิบกระซาบ ขณะที่คนเอ่ยถึงนั้นกำลังร้องเพลงเล่นกีตาร์ ท่ามกลางวงล้อมของเพื่อนๆ แตงกวาอีกที ที่มองพีทอย่างไม่ปิดบังความปลาบปลื้มมันเป็นเรื่องธรรมดาที่อัณชญาจะเห็นภาพแบบนี้ เพราะอยู่มหาวิทยาลัย ก็ชินตาแล้ว พีทเปรียบเหมือนพระจันทร์ที่อยู่ท่ามกลางหมู่ดาวเสมอเมื่อพีทอยากเที่ยวดอย อัณชญากับนุ่มเลยพาเขามาแจมกับกลุ่มเพื่อนสนิทที่ปาย แตงกวากับเพื่อนๆ พากันกรี๊ดความหล่อ ความเท่ของพีทอย่างหนัก ก็ไม่แปลกใจ เพราะพีทหล่อ เท่ พอๆ กับดาราวัยรุ่นชื่อดังหลายคน หรืออาจจะหล่อมากกว่าด้วยซ้ำ หนำซ้ำยังร้องเพลงเล่นกีตาร์ดีมากๆ อีกต่างหากไม่กรี๊ดก็บ้าแล้ว“ไม่ได้กิ๊ก มึงก็รู้ว่ากูชอบนายคนเดียว” อัณชญาบอกเพื่อนสนิท ซึ่งทั้งสองปลีกตัวจากกลุ่มเพื่อนมานั่งกินขนม“จ้า แม่คนรักเดียวใจเดียว แต่ป่านนี้นายของมึงก็คงกำลังมีความสุขกับพี่ปลาอยู่นะ”“หยุดพูดเลยมึง จะไปกรี๊ดพี่พีทต่อก็ไปเลย กูขออยู่เงียบๆ”“มึง อย่าหาว่าอะไรเลยนะ พี่พีทดูจะชอบมึงนะ มึงไม่มองคนที่อายุใกล้เคียงกันหน่อยเหรอ ที่สำคัญคือพี่พีทหล่อมากนะมึง ฐานะก็ไม่ด้อยกว่านายหรอกว่าไหม เพราะเขาเป็นญาติกัน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-23นางบำเรอแสนรัก เด็กเอ๋ยเด็กดี 2
“อัณไปกินข้าวกัน” หลังจากซ้อมเชียร์เสร็จ กำลังจะกลับห้องพัก พีทก็เดินมาชวน“อัณไม่หิว” อัณชญาอยากกลับห้องไปพักผ่อนมากกว่า เพราะใช้เวลาซ้อมเชียร์ตั้งแต่เย็น จนตอนนี้ก็จะสองทุ่มแล้ว“ไม่หิวได้ไง นี่จะสองทุ่มแล้ว”“ตอนบ่ายอัณกินแซนวิชไปสองชิ้น แถมนมอีกกล่องหนึ่ง ตอนนี้เพลียมาก อยากกลับไปนอนมากกว่า” เธออธิบาย“งั้นพี่ไปส่ง”“ไม่เป็นไร อัณกลับเองได้”“ค่ำแล้วให้พี่ไปส่งเถอะ ไม่ต้องกลัวคนอื่นเขม่น พี่ประกาศไปทั่วแล้วว่าเธอเป็นแฟนญาติผู้ใหญ่ของพี่”“พี่พีท ทำไมพูดแบบนั้น” อัณชญารู้สึกตกใจกับคำบอกกล่าวของอีกฝ่าย“ก็อัณดูกังวลเวลาไปไหนมาไหนกับพี่ พี่ก็เลยบอกความจริงกับคนอื่นไปไง อัณจะได้ไม่โดนเขม่นด้วย”“แต่มันไม่ใช่ความจริงไงคะ อัณไม่ได้เป็นแฟนกับ...” เธอไม่กล้าเอ่ยชื่อเขา“ไม่ใช่ก็ใกล้เคียงแหละ นะ ไม่ต้องซีเรียสไรหนักหนาหรอก ไป กลับได้แล้ว ส่งอัณแล้วพี่จะได้รีบไปหาอะไรกินไง”อัณชญาโบกมือลาเพื่อนๆ ที่บางคนก็ยิ้มให้ บางคนก็มองเขม่นอยู่ดี ที่เธอได้มีโอกาสใกล้ชิดกับพีทเมื่ออีกฝ่ายขับรถมาส่งถึงที่พัก“แน่ใจนะว่าไม่หิว”“ไม่หิวค่ะ พี่พีทขับรถดีๆ นะ พรุ่งนี้เจอกันค่ะ”“อือ” แล้วพีทก็ขับรถออกไปจาก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-23นางบำเรอแสนรัก เด็กเอ๋ยเด็กดี 3
หลังสงบสติอารมณ์ได้แล้ว อัณชญาก็รีบอาบน้ำแต่งตัวในชุดนักศึกษาเรียบร้อย ตั้งใจจะรีบออกไปเพราะกลัวนายจะโผล่มาเจอ บอกตามตรงเธอไม่กล้าสู้หน้าเขา แต่สุดท้ายก็คิดว่าไม่ควรทำแบบนั้นทักทายนายก่อนดีกว่าอัณชญาค่อยๆ ย่องไปเปิดประตูห้องนอน และก็สะดุ้งเมื่อเห็นอีกฝ่ายนั่งพิงหมอน กำลังดูจอโทรศัพท์ หางตาคงจะเห็นเธอ โดยที่ไม่ได้หันมามองตรงๆ“เข้ามานี่สิ”“เออ คือ นาย...มีอะไรหรือเปล่าคะ หนูต้องรีบไปเรียน” เธอยังไม่กล้าเข้าไปหาอีกฝ่าย แต่ก็คิดถึงเขามากเช่นกัน ความรู้สึกกล้าๆ กลัวๆ มันเป็นแบบนี้นี่เอง“เข้ามาเสียที ฉันไม่ปล้ำเธอหรอก ลืมไปแล้วไหม เธอเป็นคนเริ่มก่อนนะ และฉันอยากจะย้ำบอกเธออีกครั้ง ว่าฉันไม่นอนกับเด็กผู้หญิงที่อายุไม่ถึงยี่สิบ!” ท้ายประโยคนั้นเขาลงเสียงหนัก เหมือนกลัวว่ามันจะไม่เข้าไปในสมองของเธอแต่อัณชญายอมรับคำพูดของเขาสะเทือนใจมาก เธอจึงตัดสินใจเดินหน้าง้ำเข้าไปหาเขา ยืนชิดริมเตียง มองเขาอย่างตัดพ้อ ความวูบวาบร้อนผ่าวก่อนหน้านั้นเลือนหายไปทันที“นายมีอะไรจะบอกหนูให้สะเทือนใจอีก” เธอพูดเสียงแผ่วเศร้า“ของฝากจากปารีส รับไป แต่ถ้าสะเทือนใจมาก ก็ไม่ต้องเอาก็ได้นะ” เขาทำท่าจะหดมือที่ถือ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-23นางบำเรอแสนรัก ทั้งข่าวดีและข่าวร้าย 1
ทั้งข่าวดีและข่าวร้าย ทั้งข่าวดีและข่าวร้าย ชินภพก้าวเข้ามาในห้องทำงานไม่กี่นาที ลูกน้องคนสนิทก็ก้าวตามหลังมา พร้อมแฟ้มเอกสารเกี่ยวกับการซื้อขายที่ดิน“ไอ้เสี่ยโต พอมันรู้ว่าคนไปไถ่ที่ดินคืนมา แล้วมาขายให้นาย มันก็เลยโกรธ พาลชาวบ้านไปทั่ว เพราะมันคิดว่าหากชาวบ้านไม่มีเงินไปถอนคืน และมันจะได้ที่ดินนั้นไว้เสียเอง ”“ส่งคนของเราไปดูแลชาวบ้านที่โดนขู่ หรือใครอยากให้ช่วยอะไรก็จัดการไปเลย”“ก็มีลูกหลานชาวบ้านบางคนทำงานในผับของมัน ถูกไล่ออกไปก็มี”“ถ้าเขาสนใจงานในไร่ หรือโรงงานก็รับไว้”“ครับนาย” พลรับคำ วางเอกสารบนโต๊ะแล้วเดินออกจากห้องทำงานไปชินภพนั่งนิ่งๆ ครุ่นคิดอยู่นาน ก่อนจะตัดสินใจเด็ดขาดที่จะจัดการกับไอ้เสี่ยโต ที่นอกจากเปิดผับ ปล่อยเด็กอายุไม่ถึงยี่สิบเที่ยว ยังจัดปาร์ตี้มั่วยา มั่วเซ็กซ์ และมีบ่อนการพนันมันทำธุรกิจสีเทา แต่คนมีสีในท้องที่อุ้มชู เพราะส่งส่วยจำนวนมหาศาลถ้าเขาอยากกำจัดไอ้เสี่ยโต ก็คงต้องจัดการคนที่อุ้มชูมันก่อนที่ผ่านมาชินภพไม่เคยใช้เส้นสายที่ไหนทำธุรกิจ หรือเล่นงานคู่แข่ง หรือแม้แต่ศัตรู แต่ครั้งนี้คงเป็นโอกาสอันดีเขายกโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสายหาใครบางคนทันที พูดคุ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-23นางบำเรอแสนรัก ทั้งข่าวดีและข่าวร้าย 2
“เป็นไรทำหน้ายุ่งๆ” หลังเลิกเรียนวันนี้ อัณชญาไปกินข้าวกับเพื่อนๆ และรุ่นพี่ ซึ่งมีพีทไปด้วย ตอนกลับเขาเลยมาส่งเธอ“เปล่าค่ะ”“หน้าตาออกขนาดนี้ อย่ามาปฏิเสธ พูดมามีไร”“นายไปบ้านพี่พีทบ้างหรือเปล่า”“อ๋อ รู้แล้วสินะว่าน้าภพมากรุงเทพฯ เอ รู้ได้ไง อ๋อไปส่องไอจีพี่ปลาใช่ไหม”“ตกลงนายไปบ้านพี่พีทหรือเปล่า”“ไป เมื่อวันก่อน แต่ไม่ได้คุยกัน แค่ทักทาย เขามาคุยกับคุณแม่พักใหญ่ สีหน้าดูเครียดๆ เหมือนกันนะ”“จะเครียดอะไรล่ะ มาหาแฟนไม่ใช่เหรอ น่าจะมีความสุข”“เฮอะ น้าภพไม่เคยพูดว่ามีแฟนนะ”“คนอื่นเขารู้ทั่วบ้านทั่วเมืองนะ ควงกันอย่างเปิดเผยขนาดนั้น”“แค่คนคุย เพราะน้าภพไม่คิดมีแฟนหรอกหรือครอบครัวหรอก อัณไม่ต้องกังวลไป ยังไงเขาก็โสดไปจนวันตายละน่า”“ทำไมไม่คิดล่ะ”“เขาเคยมีแฟน หมั้นกันแล้วตั้งแต่ตอนเรียนโท คิดว่าเรียนจบจะแต่งงาน แต่วันที่เขาพากันไปเที่ยว รถเกิดอุบัติเหตุ คู่หมั้นน้าภพเสีย และเพิ่งรู้ว่าตอนนั้นเองว่าคู่หมั้นตั้งท้องอ่อนๆ น้าภพเองก็อาการสาหัส เขารู้สึกผิดจนไม่ยอมอภัยตัวเอง และไม่คิดจะสร้างครอบครัวกับใครอีก”“เป็นแบบนี้นี่เองสินะ น่าสงสารจัง”“สงสารใคร”“ก็นายกับแฟนและลูกของเขาน่ะสิ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-23
บทล่าสุด
นางบำเรอแสนรัก เผชิญหน้า 2
สองเดือนต่อมา หลังจากเลิกคลาสฯ วันนี้ อัณชญาปฏิเสธที่จะไปซ้อมยิงปืนและต่อยมวยกับพีท เพราะเธอมีภารกิจสำคัญในบ่ายวันนี้นั่นก็คือการต้องรีบไปห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง ที่มีงานอีเว้นต์ของซุป’ ตาร์คนดังอย่างปาลิน กับงานพรีเซ็นเตอร์น้ำหอมแบรนด์ดัง ซึ่งเธอคาดเดาว่างานใหญ่ขนาดนี้ บางทีชินภพอาจหอบช่อดอกไม้ไปเซอร์ไพรส์คู่หมั้น ซึ่งเป็นเหมือนกิมมิกของงานอีเว้นต์ของซุป’ ตาร์หลายคน ปาลินก็ไม่น่าจะพลาดโมเมนต์แบบนี้เพราะกลัวไม่ทันงาน อัณชญาจึงนั่งวินมอเตอร์ไซค์มายังห้างสรรพสินค้า จากนั้นก็ตรงไปยังสถานที่จัดงาน ซึ่งเป็นแฟชั่นฮอลล์ชั้นหนึ่งคนเยอะมาก ที่นั่งหน้าเวทียกพื้นเตี้ยๆ นั้นคนนั่งเต็ม ที่ยืนเบียดเสียดด้านหลังอีก บนชั้นที่สูงขึ้นไปก็มีคนยืนเกาะราวกั้น เพื่อมองลงมายังงาน ตั้งแต่ชั้นสองขึ้นไปยันชั้นสี่ บ่งบอกความเป็นซุป’ ตาร์อันดับต้นๆ ของปาลินงานเพิ่งเริ่ม ปาลินกำลังโชว์ร้องเพลง เป็นนักแสดงสาวที่ไม่ได้เก่งแค่การแสดง แต่ร้องเพลงได้เพราะคนหนึ่งเมื่อร้องเพลงเสร็จก็มีเปิดพรีเซ็นสเตชั่นภาพยนตร์โฆษณา จากนั้นก็พูดคุยกับพิธีกรเกี่ยวกับน้ำหอมที่เจ้าตัวเป็นพรีเซ็นเตอร์ ซึ่งปาลินก็พูดคุยได้อย่างเป็นกันเ
นางบำเรอแสนรัก เผชิญหน้า 1
เผชิญหน้า แม้จะถูกสั่งให้กลับบ้านใหญ่ แต่อัณชญาก็มีสีหน้ายิ้มแย้มอย่างมีความสุข จนนุ่มแปลกใจ“ถูกไล่กลับบ้าน แต่ยังอารมณ์ดี ไม่โกรธนายเหรอ”“ไม่หรอกค่ะ นายไม่อยากให้ทำงานบ้าน” ให้เหตุผลกับนุ่มได้แค่นั้น แต่จริงๆ อัณชญาเองก็ไม่ได้รู้เหตุผลของชินภพอย่างชัดเจน แต่เธอเป็นเด็กดี ต้องเชื่อฟังนาย เพราะกลัวว่าไม่ทำตามที่นายสั่ง เธอจะไม่ได้เจอเขาอีก เพราะถ้าเป็นเช่นนั้น เธอต้องคิดถึงเขาจนขาดใจตายแน่ๆเพราะฉะนั้นปิดเทอมของเธอ นอกจากไปเที่ยวกับแตงกวาและเพื่อนใหม่ของอีกฝ่ายแล้ว เวลาว่างอัณชญาก็ไปช่วยงานที่ตึกใหญ่ เข้าครัวกับป้าหมาย ซึ่งทำให้เธอทำอาหารได้เก่งขึ้น กลับไปกรุงเทพฯ อยู่คนเดียวก็สามารถทำอาหารเมนูโปรดกินเองได้อย่างสบายๆเวลาผ่านไปจนใกล้จะเปิดเทอม นายก็ไม่เคยมาบ้านใหญ่ และไม่เคยติดต่อเธอ ได้ยินจากนุ่ม ที่ได้รู้จากเด็กรับใช้ในตึกส้มว่านายเรียกผู้หญิงในตึกให้ไปหาที่บ้านพักในไร่ค่อนข้างบ่อยฟังด้วยความแปลบๆ ในอก แต่เธอก็ทำใจยอมรับสภาพตัวเองได้ ว่าสถานะตัวเองนั้นก็ไม่ต่างจากผู้หญิงในตึกส้ม แค่รอวันที่เขาเรียกหาแต่จนแล้วจนรอดชินภพก็ไม่เรียก กระทั่งวันที่เธอต้องกลับกรุงเทพฯ เพียงลำพัง โดยมีน
นางบำเรอแสนรัก หนูจะเป็นเด็กดีของนาย 4 (NC)
ตอนแรกอัณชญาตกใจเพราะตั้งรับจุมพิตที่จู่โจมไม่ทัน ทว่านาทีต่อมาความหวิวไหวก็ค่อยๆ ถาโถม จนเคลิบเคลิ้มกับจูบของเขา เปิดปากต้อนรับลิ้นอุ่นที่กวาดต้อนลิ้นเล็กของเธออย่างวาบหวามอัณชญาครางเสียงแผ่ว เมื่อลิ้นสากไล้ไปทั่วไรฟัน แล้วขบเบาๆ กับริมฝีปากบนสลับล่าง ก่อนบดจูบอย่างหนักหน่วงจนกายเธออ่อนระทวย ก่อนเขาก็อุ้มเธอวางบนโต๊ะกลางห้องที่มีข้าวของวางอยู่เพียงเล็กน้อยขาของเธอเปิดกว้างเพื่อรับกายแกร่งที่แทรกเข้ามาระหว่างขา มือทั้งสองข้างยังประคองดวงหน้าเธอเพื่อรับจุมพิตที่แสนดูดดื่มนั้น ตอนนี้ริมฝีปากอุ่นของเขาจูบไล้ไปทั่วดวงหน้า ไม่เว้นแม้กระทั่งใบหูเล็กๆ ซึ่งน่าแปลกมากที่มันสร้างความรัญจวนจนเธอครางเสียงดัง“อือ นาย อ๊า” เธอครางต่อเนื่อง เพราะมืออีกข้างของเขาสอดเข้ามาในชายเสื้อ ไล้หน้าท้องเบาๆ แล้วเลื้อยสูงขึ้นมายังฐานอก ขณะที่ริมฝีปากอุ่นผ่าวนั้นจูบไล้มายังลำคอ ลิ้นสากลากไปตรงแอ่งชีพจร จูบเม้มไปยังลำคอจนเสียวแปลบ“นาย อ๊ะ หนู...”“หนูอะไร หือ..”“หนู อือ ไม่รู้ค่ะ อ๊ะ...” เธอบอกอาการไม่ถูก ยิ่งตอนนี้มือหนานั้นเลื่อนมายังทรวงอก ลูบไล้เนิน ไม่นานก็เลื่อนไปด้านหลังปลดตะขอบราของเธออย่างคล่องแคล่ว
นางบำเรอแสนรัก หนูจะเป็นเด็กดีของนาย 3
ชินภพรู้สึกพอใจเมื่อการปรับหน้าดินสำหรับสร้างที่พักของรีสอร์ตนั้นเรียบร้อยแล้ว ส่วนรอบๆ รีสอร์ตก็กำลังลงต้นไม้ เพื่อสร้างภูมิทัศน์ตามแบบที่วางไว้ พื้นที่เดิมนั้นเป็นไร่สวน แต่ต้นไม้ที่ร่มครึ้มก็มีบางส่วน ซึ่งไม่ต้องปรับอะไรมาก เพราะรีสอร์ตแบ่งพื้นที่เป็นบ้านพัก สวนพักผ่อน และลานกิจกรรมต่างๆ แล้วยังมีพื้นที่ของป่าโปร่งและเส้นทางปั่นจักรยาน หรือสำหรับรถเอทีวีสำหรับขับเล่นชมธรรมชาติ ซึ่งสามารถเชื่อมต่อกับไร่และโรงงาน สำหรับแขกที่ต้องการเยี่ยมชมเมื่อตะวันกำลังคล้อยลับเหลี่ยมเขา ชินภพขับรถกลับบ้านพักทันที วันนี้อากาศในฤดูร้อนก็ร้อนมากกว่าปกติ ทำให้เขาทั้งเหนื่อยและล้าร่างกาย ถึงบ้านพักก็นอนแช่ตัวในอ่างน้ำอุ่น จิบไวน์อยู่ราวครึ่งชั่วโมง จึงลุกขึ้นไปล้างสบู่ใต้เรนชาวเวอร์ ล้างตัวจนสะอาด พร้อมทั้งสระผมและก็ล้างหน้า หยิบผ้าขนหนูที่วางอยู่บนชั้น ซึ่งวางแยกระหว่างผ้าขนหนูเช็ดตัวกับผ้าเช็ดหน้า และผ้าเช็ดผมอย่างเป็นระเบียบเขานึกชมเด็กใหม่ที่มาทำงานบ้านแทนแจน ที่ทำงานได้อย่างน่าพอใจชายหนุ่มเดินไปยังห้องแต่งตัว โดยมีผ้าขนหนูพันกายท่อนล่าง และผ้าขนหนูผืนเล็กพันรอบศีรษะเมื่อเลื่อนประตูห้องแต่งตั
นางบำเรอแสนรัก หนูจะเป็นเด็กดีของนาย 2
เพราะมันเป็นครั้งแรกที่อัณชญาได้เข้ามาในบริเวณไร่สุขวสันต์ ก็รู้สึกตื่นเต้น พื้นที่อันกว้างใหญ่ โอบล้อมด้วยภูเขา มองไปทางไหนก็เขียวครึ้มไปหมด ให้ความรู้สึกสดชื่นบ้านพักของนายอยู่ในโซนที่เงียบสงบ ซ่อนตัวอยู่อีกฝั่งของไร่และโรงงานผลิตไวน์ เป็นเหมือนอาณาเขตส่วนตัวหรือเขตหวงห้าม นอกจากคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องเท่านั้นจะเข้าไปในพื้นที่ได้เป็นบ้านปีกไม้หลังใหญ่สองชั้นบนเนินสูง บริเวณบ้านร่มครึ้มด้วยต้นไม้ใหญ่ที่มีระยะห่างให้ดูโปร่ง โล่งไม่อึบทึบ อากาศก็เย็นสบาย เพราะมีลมพัดผ่านตลอด“เข้าบ้านมาเสียที จะได้แนะนำให้รู้จักป้าพิมพ์” พลเรียกอัณชญาที่กำลังมองสำรวจบริเวณบ้าน ดูจากสีหน้าก็คงชอบบ้านพักหลังนี้ไม่น้อยอัณชญาขึ้นเดินตามหลังพลไป กระทั่งมาถึงห้องโถง ก็ได้เจอกับสตรีสูงวัยไล่เลี่ยกับป้าหมาย“อัณ นี่ป้าพิมพ์ เป็นแม่บ้านของที่นี่”“สวัสดีค่ะป้าพิมพ์ หนูขอฝากตัวด้วยนะคะ” อัณชญายกมือไหว้คนสูงวัยกว่าอย่างนอบน้อมพร้อมส่งยิ้ม“มันเป็นหลานห่างๆ ของฉันเอง ใช้งานมันได้ตามสบายนะป้าพิมพ์ กว่ามันจะกลับไปเรียนก็อีกสองเดือนมั้ง” ก่อนหน้านั้นพลก็บอกเรื่องหลานสาวให้ป้าพิมพ์ได้ฟังบ้างแล้ว แต่ไม่ได้ลงรายละเอียด
นางบำเรอแสนรัก หนูจะเป็นเด็กดีของนาย 1
หนูจะเป็นเด็กดีของนายกลับมาถึงบ้านสุขวสันต์ในตอนเที่ยง อัณชญาจึงได้กินข้าวกับนุ่มและป้าหมายอย่างเอร็ดอร่อย ทั้งสองเตรียมอาหารเหนือเมนูโปรดของเธอไว้ให้“จะว่าไปนายก็ใจดีกับอัณมากนะ ทั้งซื้อเค้ก ให้กำไลและพาไปกินข้าวด้วย” นุ่มชวนคุยหลังจากกินข้าวอิ่ม ทั้งสองนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น ขณะที่ป้าหมายนั่งเอนหลังดูโทรทัศน์อยู่ใกล้ๆ“ค่ะ นายใจดีกับหนูมาก นายไม่โกรธด้วยที่หนูเสียใจเรื่องที่เขาจะแต่งงานกับพี่ปลา”“หรือจริงๆ นายก็ชอบอัณอยู่”“เขาสงสารหนูแค่นั้นแหละ”“อือ อาจใช่”“ว่าแต่พี่นุ่มเถอะ สมัครงานที่ร้านในเมืองเป็นไงมั้ง มีแววจะได้ไหม”“พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน เพราะมีคนสมัครเยอะ วันที่ไปสมัคร เจ้าของร้านให้ลองสระผม ไดร์ผม ทาเล็บ แต่งหน้า และมีหลายคนไปสมัครเหมือนกัน”“พี่นุ่มต้องได้แน่นอนค่ะ เพราะพี่นุ่มทำได้ทุกอย่าง โดยเฉพาะแต่งหน้า เริ่ดสุด” อัณชญาไม่ได้ยกยอ เพราะนุ่มทำได้ทุกอย่างจริงๆ“ถ้าพี่ได้งาน คงไม่ได้กลับไปอยู่กรุงเทพฯ กับอัณแล้วนะ พี่อยากอยู่ใกล้ๆ พี่พล”“ไม่เป็นไรค่ะ หนูอยู่คนเดียวได้ โตแล้ว”“แต่ก็เป็นห่วงอัณนะ อยู่คนเดียวจะเหงาไปหรือเปล่า”“ไม่เหงาหรอกค่ะ เพราะเรียนทั้งวัน กลับห้อ
นางบำเรอแสนรัก ใกล้อีกนิด 2
ร้านอาหารที่ชินภพพาอัณชญามากินในค่ำคืนนี้ ก็คือร้านอาหารของครอบครัวพีทนั่นเอง เข้าไปในห้องวีไอพีของร้าน เจออาหารเต็มโต๊ะแล้วก็ยังเจอพีทยิ้มแฉ่งรออยู่แล้ว“โอ๊ย มาเสียที ผมรอจนไส้กิ่วแล้วเนี้ย” เจ้าตัวโอดครวญสีหน้าไม่ได้จริงจังมากนัก แต่ยิ้มล้อเลียนให้อัณชญาพร้อมเปรยเบาๆ“คนเราก็นะ ชวนมากินข้าวไม่มา พอผู้ปกครองชวน ก็มาทันที น้อยใจจุง”อัณชญาไม่ต่อปากต่อคำกับพีท เพราะเธอรู้สึกผิดหวังนิดๆ ที่คิดว่าชินภพจะพาเธอมากินข้าวสองต่อสองคงหวังมากไป แค่นี้ก็ดีถมเถ ได้ทั้งเค้ก ของขวัญวันเกิด และเขาพามากินข้าว สามคนก็ดีกว่านั่งเหงาๆ เคล้าน้ำตาอยู่ในห้องพักเพียงลำพัง ต่อไปนี้เธอตั้งใจไว้ว่าจะไม่คิดมากเรื่องของชินภพกับปาลิน หรือผู้หญิงคนอื่นๆ เพราะเขาก็เป็นผู้ชาย ที่มีผู้หญิงเกินสองคนอยู่ในชีวิตมาตั้งแต่ไหนแต่ไรเธอก็แค่เด็กสาวคนหนึ่งที่เขาอุปการะไว้ แม้จะมีตำแหน่งนางบำเรอ แต่ก็ไม่เคยได้ทำหน้าที่ แต่มันก็ดีกว่าการถูกเขาเมินเฉย เพราะอย่างน้อยเขาก็ดูแลเธออย่างดี ทั้งส่งเรียนหนังสือ ดูแลค่าใช้จ่าย มีของขวัญ มีพามากินข้าว เวลาร้องไห้ก็เช็ดน้ำตาให้มันดีมากๆ แล้วสำหรับเด็กผู้หญิงที่เกิดมาในครอบครัวยากจน แล
นางบำเรอแสนรัก ใกล้อีกนิด 1
ใกล้อีกนิด‘คิดผิดหรือเปล่านะ ที่ไม่ยอมออกไปกินข้าวกับพี่พีท’ อัณชญาได้แต่คิดอยู่เพียงลำพัง ในห้องพักที่แสนกว้างใหญ่อย่างเหงาๆ วันนี้เป็นวันเกิดอายุครบ 19 ปีเต็ม แต่ต้องอยู่คนเดียวในห้องนี้ เพื่อนๆ ก็กลับบ้านต่างจังหวัดกันหมดไม่เคยคิดฝันอยากฉลองวันเกิด เพราะตั้งแต่เกิดมาก็ไม่เคยมีวันแบบนั้น แต่การอยู่ในเมืองใหญ่ด้วยความรู้สึกโดดเดี่ยวแบบนี้ มันก็เศร้าเกินไปสมน้ำหน้าตัวเองที่ไม่ยอมกลับบ้านไปกับนุ่มไม่น่าเลย ไม่น่าเสียใจกับเรื่องที่นายขอปาลินแต่งงาน ทั้งที่ไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวนาย แค่นางบำเรอที่ไม่เคยถูกเรียกใช้เท่านั้นไม่เจียมตัวจริงๆ นังอัณ!ก่นด่าตัวเองในใจ พร้อมๆ กับน้ำตาซึม ก่อนหยดแหมะรินแก้ม ข้างนอกฝนก็ตกหนัก แถมฟ้าร้องเสียงดังก้องฟ้า แสงสีขาวที่ลอดผ่านระเบียงห้องนั่งเล่นเข้ามาทำให้เธอต้องหลับตาเพราะความตกใจแต่แล้วก็ต้องสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงลิฟต์ขึ้นมาจอดหน้าโถง พร้อมกับร่างสูงสง่าของใครบางคนปรากฏตัว ในมือมีถุงสองใบ สีหน้าเคร่งขรึม และดวงตามีประกายคมปลาบ พอๆ กับแสงเงินที่เปรี้ยงปร้างอยู่ข้างนอก“นาย...” เธอครางเสียงแผ่วสั่น บอกไม่ถูกว่าตกใจ ดีใจ หรือคาดไม่ถึง อาจจะทั้งสามอย่
นางบำเรอแสนรัก สุดแล้วแต่ใจ 2
หลังดินเนอร์ชินภพพาปาลินเข้าไปเที่ยวในไนต์คลับของโรงแรม เจอคนรู้จักทักทายดื่มกันเพลิดเพลินกระทั่งดึก จึงพากันกลับแต่เพราะมันดึกมากแล้ว เขาจึงพาปาลินกลับบ้านใหญ่ที่ใกล้กว่าบ้านพักในไร่อาบน้ำเรียบร้อย ยังไม่ทันจะใส่ชุดนอนปาลินก็เข้ามาคลอเคลีย นัวเนีย แต่วันนี้เขารู้สึกเหนื่อย และมีบางอย่างรบกวนจิตใจเกินกว่าจะตอบสนองต่ออาการยั่วยวนของเธอ“ไว้วันหลังนะ วันนี้ผมง่วง”“จะหลับลงจริงๆ เหรอคะ”“ครับ วันหลังนะ”“งั้นกูดไนท์ค่ะ” เธอจูบแก้มสาก แล้วผละออกห่างจากร่างเขา เพื่อไปสวมชุดนอนชินภพเองก็เช่นกัน พอสวมชุดนอนเรียบร้อย เขาก็ทิ้งตัวบนเตียงแล้ว ตั้งใจจะหลับ แต่ก็เผลอคิดถึงเด็กดื้อคนหนึ่ง ขณะที่ปาลินนั้นยังไม่กลับเข้ามาในห้องนอน ชินภพก็ไม่ได้สนใจ อีกอย่างที่เขาคบหากับปาลินได้ อีกฝ่ายเป็นคนพูดจารู้เรื่องไม่เซ้าซี้มากความ กระทั่งผ่านไปครู่ใหญ่ เขาก็ผล็อยหลับไปทันทีในขณะที่ปาลินกำลังนั่งถางขาชันขึ้น เพื่อสอดนิ้วเข้าไปกึ่งกลางร่างกายตัวเอง ขยับรัวเร็ว พร้อมเปล่งเสียงครางด้วยความเสียวซ่าน สายตาก็จ้องมองแท็บเล็ตที่กำลังมีหนังโป๊เต็มหน้าจอ“อ๊า คุณภพขา ช่วยปลาด้วย อา อ๊ะ...”นางเอกสาวร้องเรียกชื่อชาย
