“ชอบแอบถ่ายนักเหรออีเด็กเวร เดี๋ยวมึงจะได้เป็นนางเอกโป๊คนต่อไป เพราะในห้องกูซ่อนกล้องไว้อยู่แล้ว มึงไม่ต้องเสียเวลาแอบถ่ายหรอก!”คำพูดที่พ่นออกมาอย่างเดือดดาลนั้นทำให้อัณชญารู้ว่าตนเองพลาดแล้ว รวมทั้งปาลินด้วย ที่คงไม่รู้ว่าผู้ชายคนนี้ตั้งใจแอบถ่ายคลิปเซ็กซ์ของตนเองกับปาลินอยู่แล้วทว่าคำพูดต่อมานี่สิ ทำให้เธอช็อกจนนิ่งค้างไปทันที“มึงนี่ไม่ว่าจะกี่ปี ชอบทำให้กูหัวเสีย! พ่อมึงก็อีกคน ตายไปแล้วยังตามมาหลอนกูไม่หยุด รู้ไหมกูต้องหนีหัวซุนหัวซุนจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด รถคว่ำขณะหนีตำรวจนหน้ากูเละยับเยิน เพราะไอ้เจ้านายมึงไง กว่ากูจะมีหน้าตาเป็นผู้เป็นคนกับเขา กูต้องอดทนแค่ไหน มึงรู้ไหมความแค้นของกูมันจะไม่หยุดจนกว่า ไอ้ชินภพมันจะชิปหายหรือตายไปจากโลกนี้เท่านั้น แต่ตอนนี้กูอยากรู้นัก ถ้ามันรู้ว่ากูได้กระแทกรูคู่หมั้น พร้อมกับกระแทกรูนางบำเรอด้วย มันจะรู้สึกไง ฮ่าๆ”“ไอ้เสี่ยโต...” เธอพึมพำเสียงเบาหวิว หัวใจดิ่งวูบลงปลายเท้า ทว่าสติที่พร่าเลือนค่อยๆ กลับมา“โอ้โห ขอบใจนะมึงที่ยังจำกูได้ ไงหน้าใหม่กูหล่อมากอะดิ ตอนเจอกันครั้งแรกกูเห็นนะว่ามึงประทับใจหน้าตารูปร่างใหม่ของกู มึงรู้ไหมทำหน้าก็แค่เจ
อัณชญาทิ้งตัวลงบนโซฟาในมุมนั่งเล่น หยิบหมอนอิงมากอดแนบอก แล้วมองไปรอบๆ โถง ที่แบ่งโซนอย่างเป็นสัดส่วน ทั้งมุมนั่งเล่น กินข้าว และห้องครัว รวมทั้งโซนซักรีดและตากผ้าแม้เธอจะไม่ได้อยู่ที่นานนับปี ทุกอย่างก็ยังสะอาดเอี่ยม เพราะจ้างแม่บ้านของที่นี่ทำความสะอาดทุกสัปดาห์ อยากดูแลรักษาที่นี่ให้เหมือนเจ้าของเดิม ถึงตอนนี้ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขายกทรัพย์สินมูลค่านับสิบล้าน ไม่รวมเงินสดอีกสิบล้านให้เธอได้อย่างไรรวยมาก เข้าใจได้ แต่เธอก็แค่นางบำเรอที่ยังไม่ได้ถูกใช้งานอย่างสมบูรณ์ แค่โดน...เขาสัมผัสด้วยปาก มือ ลิ้นอย่างสุดเสียวก็แค่นั้นแค่นั้น แต่ก็ทำให้เธอทุรนทุรายในบางค่ำคืน เมื่อรู้สึกโหยหา...เฮ้อ! เธอถอนหายใจยาว แล้วเดินเข้าไปในห้องนอน ทิ้งเป้และกระเป๋าใบใหญ่ลงพื้นแล้วเดินไปยังห้องน้ำ ถอดเสื้อผ้าทุกชิ้นออกจากร่างกายโยนลงตะกร้า เปิดน้ำอุ่นลงอ่างพร้อมด้วยสบู่เหลว ก่อนจะแช่ตัวด้วยความรู้สึกผ่อนคลายเป็นอีกหนึ่งความโหยหาตลอดช่วงเวลาที่อยู่หอพัก กว่าอัณชญาจะอาบน้ำเสร็จก็ใช้เวลาพอสมควร คืนนั้นกว่าจะได้นอนก็ดึก เพราะเตียงนอนกว้าง ทำให้เธอคิดถึงใครอีกคนที่ครั้งหนึ่งเคยนอนอยู่ข้างๆวันรุ่งขึ้นอัณชญ
อยากลงโทษเด็กดื้อ เมื่อพลเดินลงจากเรือนไปแล้ว ชินภพถึงกับพรูลมหายใจออกมาเพื่อระบายความโมโหถ้าเจ้าของต้นเรื่องนั่งอยู่ตรงหน้า เขาคงจับมาพาดตักตีก้นให้เข็ดหลาบ ไม่เข้าใจจริงๆ ว่าเจ้าเด็กหน้าซื่อตาใส เจ้าน้ำตาเมื่อหลายปีก่อนหายไปไหนทำไมโตขึ้นมากลายเป็นเด็กที่ซนไม่เข้าเรื่อง เกือบทำตัวเองตกอยู่ในอันตรายมันน่าตีจริงๆ เมื่อวานคนของเขารายงานพร้อมส่งภาพของอัณชญาที่ไปทำงานพาร์ทไทม์ที่ร้านอาหารกึ่งผับมาเหมือนกัน ไม่ใช่ว่าเขาส่งคนติดตามอัณชญา ที่ผ่านมาให้คนไปดูบ้าง ยามที่เขาอยากได้ภาพของเธอ เพื่อคลายสิ่งที่อยู่ในใจแต่ครั้งนี้คนของเขาบังเอิญได้ภาพของอัณชญา ทั้งที่ส่งคนไปตามผู้หญิงอีกคน ที่ชอบไปที่นั่นมากกว่า เพราะเขารู้สึกว่าเธอมีคนอื่น ซึ่งมันไม่ใช่ความผิดของปาลิน เพราะเขาละเลยเธอเอง ตั้งใจให้เป็นแบบนั้น เพื่อปลดพันธนาการจากหญิงสาว ชินภพบอกเลิกปาลินตรงๆ ไม่ได้ ผิดเงื่อนไขที่ตกลงกับคุณลุงของเธอไว้ แต่เงื่อนไขระหว่างกันก็มีเช่นกันแม้ปาลินจะยังอนุญาตให้เขามีผู้หญิงในตึกส้มได้ แต่ห้ามมีใครอีกคนที่จริงจังหรือมีใจให้ ในขณะที่ปาลินเองก็ไม่ต่างจากผู้หญิงในตึกส้ม คือห้ามมีความสัมพันธ์กับผู้ชายอื่น
เมื่อแน่ใจว่าอีกฝ่ายต้องตามมาแน่ๆ จังหวะหนึ่งจึงวิ่งไปหลบหลังเสา หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ยามคับขันมันคงใช้เป็นอาวุธได้ ไม่กี่นาทีต่อมาชายร่างสูงก็ตามมาจริงๆ เขามองซ้ายขวาเพื่อหาเธออัณชญาจึงกรีดร้องเสียงดังไปทั่วบริเวณ เพราะมันเป็นอาวุธอย่างแรกของเธอ“ช่วยด้วยค่ะ มีคนจะทำร้ายหนู ช่วยด้วยยยย!”ผู้ชายที่อยู่บริเวณนั้นก็กรูมาหาเธอทันที ขนาบข้างไว้ด้วย รู้สึกชื่นชมกับมนุษย์ผู้ชายที่มีสัญชาตญาณปกป้องเพศที่อ่อนแอกว่า ส่วนบรรดาผู้หญิงที่อยู่บริเวณนั้นวิ่งกระเจิงไปคนละทิศคนละทางด้วยความตกใจทว่าผู้ชายร่างสูงที่อัณชญาคิดว่ามาทำร้ายเธอนั้น ยังยืนนิ่ง และเขามีสีหน้าตกใจ ก่อนที่รปภ. วิ่งมาจากไหนไม่รู้ชาร์ตตัวเขาไว้ทันที หลังจากที่มองแล้วเห็นว่าชายร่างสูงนั้นไม่มีอาวุธอยู่ในมือ“เดี๋ยวครับๆ ผมไม่ได้มาทำร้ายคุณหนูอัณนะครับ ผมเป็นคนที่ลุงปานส่งมามาดูแลคุณหนูอัณครับ!”อีกฝ่ายรีบรายงานตัวด้วยประโยครัวเร็ว ขณะที่ร่างยังถูกรปภ. กดแนบลงกับพื้นอัณชญาเองก็ชะงักไปทันที ส่วนผู้ชายที่เข้ามาขนาบข้างเพื่อปกป้องเธอนั้นหันมามองเธออย่างสงสัย“คือ เอ่อ คือ...ลุงปานส่งคุณมาเหรอคะ”“ครับๆ ลุงปานส่งผมมาดูแลคุณหนูอัณ ไม่เ
พอคิดถึงเหตุการณ์นั้นแล้ว เธอก็รู้สึกปั่นป่วน วูบวาบจนกึ่งกลางร่างกายปวดหนึบไปหมด หน้าอกเคร่งครัดจนยอดอกเป็นตุ่มไต เอามือสะกิดเพียงแผ่วก็รัญจวน จนหยาดน้ำในกลีบเนื้อกลางกายไหลเยิ้มอัณชญาบรรเทาความทรมานที่เกิดจากความวาบหวามฉับพลันได้แค่ เอานิ้วสะกิดยอดอกรัวๆ อีกมือสอดนิ้วไปไล้ติ่งกลางลำตัว ที่ตอนนี้น้ำหวานไหลลื่น ก่อนสอดนิ้วลึกเข้าไปด้านในที่ยังคับแน่นดวงหน้าเธอแหงนพริ้ม สูดปากคราง ร้องเรียกชื่อของผู้ชายที่เธออยากโดนเขาเล้าโลม“นายขา อ๊ะ อ๊า” เธอครางพร้อมร้องเรียกชื่อผู้ชายคนนั้นขาตั้งฉากกับพื้นที่นอน อ้ากว้างมากขึ้น เพื่อให้นิ้วเรียวเล็กสอดเข้าลึก แล้วจ้วงแทงเข้าไปรัวเร็ว มืออีกข้างก็บีบคลึงเต้าอวบ “นายขา หนูใกล้จะเสร็จแล้ว อะ อ๊า...” เธอขยับนิ้วจนเกิดเสียงฉ่ำแฉะรัวเร็ว ขณะมีภาพในหัวว่าชินภพกำลังสอดลิ้นไล้เลียดูดกลีบดอกไม้ของเธออย่างทั่วถึง รู้สึกถึงลิ้นชื้นที่สอดเข้าลึก ขยับอย่างเร่งเร้า ความกระสันเสียวพุ่งทะยาน ก่อนหวีดร้องอย่างสุขสมอัณชญาหายใจหอบสะท้าน ดวงตาฉ่ำปรือและมีน้ำใสซึมหางตา ทั้งเกิดจากความสุขสม และเศร้าหมองเมื่อคิดไปว่า ป่านนี้เขาคงกำลังมีเซ็กซ์กับผู้หญิงของเขาอย่างถึง
“จ้า ดูแลตัวเองนะ”อัณชญาโบกมือให้ ก่อนจะคลิกดูภาพที่สองสาวส่งมาให้ เป็นบรรยากาศภายในผับ ทั้งปาร์ตี้ยา มั่วเซ็กซ์ และบ่อนลับที่ซ่อนอยู่ด้านใน นักท่องเที่ยวล้วนเป็นชาวต่างชาติทั้งนั้นอัณชญาจ้างพะแพงกับทิตาด้วยจำนวนเงินสองหมื่น เพื่อให้ทั้งสองแอบถ่ายภาพในผับมาให้ แม้ทั้งสองจะถามว่าจะเอาภาพไปทำอะไรแต่อัณชญาก็โกหกว่า เพื่อนต่างชาติคนหนึ่งอยากไปเที่ยว เธอเลยอยากแนะนำที่นี่ เพราะเพื่อนคนนี้ต้องการปาร์ตี้ยา เซ็กซ์เด็ดๆ กับการได้เล่นการพนัน ซึ่งที่นี่ก็น่าจะครบ แต่อีกฝ่ายก็อยากดูภาพ เพื่อให้แน่ใจว่าผับแห่งนี้ตรงตามความต้องการพอได้ฟังสองสาวก็ทำหน้างงๆ เหมือนไม่ค่อยจะเชื่อ แต่พอเธอเสนอเงินให้คนละหมื่น ทั้งสองก็ตอบตกลงทันที ไม่ได้เซ้าซี้ถึงเหตุผลที่เธอต้องการใดๆ อีกจากนั้นอัณชญาก็ส่งภาพทั้งหมดให้กับพล เพื่อให้อีกฝ่ายไปจัดการ เพราะพลบอกว่าชินภพยอมรับวิธีเล่นงานไอ้เสี่ยโตอย่างที่เธอแนะนำซึ่งแน่นอนเธอบอกน้าพลไปว่า ห้ามบอกว่าเป็นเธอแนะนำเด็ดขาด บอกเป็นพีรวัชแนะนำ และบอดีการ์ดของเธอคนนี้ ชอบยิงปืน พอพาไปเจอกับพีท ทั้งสองเข้าขากันได้ดีมาก จนบางครั้งก็ลืมเธอไปเลยอย่างวันนี้หลังจากซ้อมยิงปืนเสร็จ ท
แต่การนอนกับผู้ชายตั้งแต่เรียนมัธยมต้น กับลูกชายแม่บ้านที่หน้าตาหล่อคมเข้มถูกใจเธอ ซึ่งอีกฝ่ายอายุมากกว่าเธอหลายปี เพราะฉะนั้นเขาจึงเป็นครูเซ็กซ์คนแรกของเธอ เขาช่ำชองพอตัว จนเธอติดใจ ต้องแอบเข้าหาเขาแทบทุกคืนพอครอบครัวรู้ แม่บ้านกับลูกชายก็ถูกไล่ออกจากบ้าน พร้อมเงินก้อนหนึ่งสำหรับปิดปาก จากนั้นสองแม่ลูกนั่นก็หายไปจากชีวิตเธอแต่นั่นใช่ว่าจะทำให้เธอหายแรด เพราะเธอยังมีอะไรกับเพื่อนสนิทของพี่ชายคนหนึ่ง โดยไม่ให้ใครรู้นานหลายปี กระทั่งเขาคนนั้นไปเรียนต่อเมืองนอก และเธอก็มีแฟน คบไปเรื่อยๆ เบื่อก็เลิก เมื่อมาเป็นนักแสดง ปาลินก็ระมัดระวังตัวเอง ไม่คบใครมั่วๆ มีคบหาแค่สองคน แต่ก็เลิกไป กระทั่งมาเจอกันอีกครั้งกับชินภพผู้ชายที่เธอเคยหลงรักตอนเป็นวัยรุ่น ยอมรับว่าตอนนี้เธอเพ้อฝันถึงเรื่องแต่งงาน เพราะเขามีทุกอย่างที่เธอต้องการ ทั้งรูปร่างหน้าตา ฐานะ และอยู่ในสังคมระดับเดียวกัน แถมมีเซ็กซ์ที่ถึงใจ ไม่ต่างจากผู้ชายคนแรก ส่วนไอ้มิก มันก็แค่แก้ขัดตอนเธออดอยาก ยามห่างไกลชินภพเท่านั้นปาลินรู้จักไอ้มิก จากการแนะนำของศรุต เพื่อนเกย์คนหนึ่ง ที่ชอบเล่นการพนัน แต่เธอก็ไม่คิดจริงๆ ว่ามิกจะเป็นเจ้าของผั
บังเอิญทั้งนั้น“นั่งเฉยๆ เถอะ เรามีเรื่องต้องคุยกัน” ทันทีที่ปาลินก้าวขึ้นมาบนเรือนพัก เธอก็ถลาเข้าไปกอด หวังจู่โจมเจ้าของบ้าน แต่อีกฝ่ายกลับเบี่ยงตัวออกห่าง พลางเอ่ยเสียงดุ“ไว้คุยทีหลังได้ไหมคะ ปลาคิดถึงคุณภพมากนะคะ” เธอทำเสียงอ้อน และมือก็ยังพยายามลูบไล้แขนของเขาชินภพจับแขนนางเอกสาว แล้วกดให้นั่งบนโซฟา สีหน้าและท่าทางเขาเคร่งเครียดจนปาลินไม่กล้าเซ้าซี้“โอเคค่ะ ว่ามาเลย ปลาพร้อมฟังแล้ว”ชินภพไม่พูดพล่ามทำเพลงให้เสียเวลา เพราะเขาอยากจบเรื่องนี้เต็มทีแล้ว จึงหยิบโทรศัพท์แล้วเปิดคลิปที่ได้รับจากไอ้เสี่ยโต หรือชื่อใหม่ ‘มิก’ ให้ปาลินดูเห็นสีหน้าของปาลินแล้ว ก็ไม่เกินคาดเดา อีกฝ่ายเพียงชะงักไปชั่วครู่ จากนั้นก็ยิ้มมุมปาก กระทั่งดูคลิปจบ“ค่ะ คุณภพจะเอายังไงก็ว่ามาเลย” เธอขี้เกียจอธิบายหรือแก้ตัวใดๆ เพราะชินภพไม่ใช่คนโง่ จริงๆ แล้วเขาฉลาดมากต่างหากล่ะ เผลอๆ อาจจะรู้มานานแล้วด้วยซ้ำว่าเธอนอกกายเขา“ไปแถลงข่าวซะว่าปลาถอนหมั้นผมแล้ว เพราะหากคลิปนี้หลุดไปก่อนที่คุณจะประกาศถอนหมั้น มันอาจกระทบชีวิตคุณได้ โดยเฉพาะเรื่องงาน” เพราะผู้ชายในคลิป แม้จะเห็นแค่ช่วงอก ไม่ได้เห็นใบหน้า แต่รูปร่างก็แ
“ลูกหลับแล้วเหรอ” ชินภพโผล่หน้าเข้ามาในตอนสามทุ่ม ขณะที่เธอกำลังนั่งอ่านหนังสือ ส่วนลูกชายวัยสองขวบกว่านั้นหลับไปตั้งแต่สองทุ่มลูกชายของเธอกับชินภพมีชื่อเล่นว่า ‘น้องอั๊ต’ ส่วนชื่อจริงนั้นคือเด็กชายอรรคภพ สุขวสันต์ มีตัวอักษรหน้าเหมือนแม่ และอักษรหลังตรงกับผู้เป็นพ่อตรงๆตอนนี้เธอกับลูกและชินภพมาอยู่ที่บ้านพักในไร่ เพราะอยู่ใกล้ที่ทำงาน ทั้งไร่และรีสอร์ต สะดวกสำหรับชินภพ เวลาที่เขากลับดึก บางวันเขาก็มากินมื้อเที่ยงกับเธอ บางครั้งอัณชญาก็พาลูกชายไปกินมื้อเที่ยงหรือค่ำในรีสอร์ต เป็นความสะดวกสบายและได้อยู่ใกล้ชิดกันมากกว่าอัณชญาจึงชอบที่จะอยู่ที่บ้านพักในไร่มากกว่าบ้านใหญ่วางหนังสือลง แล้วเดินไปหาอ้อมแขนของเขา เพราะช่วงนี้ที่รีสอร์ต ค่อนข้างยุ่ง มีทัวร์จากต่างประเทศมาลงแทบทุกวัน ชินภพจึงเข้าไปช่วยต้อนรับแขกวีไอพีบางกลุ่ม เลยทำให้บางวันกลับดึก ไม่ทันกลับมาอ่านนิทานให้ลูกฟัง“เราไปขับรถดูดาวในไร่กันดีกว่า”“แน่ใจนะคะว่าแค่อยากดูดาวเฉยๆ” เธอถามพร้อมกับมองตาเขาอย่างรู้ทัน เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่สามีชวนไปนั่งรถดูดาวที่กลางไร่“แน่นอนดูอย่างอื่นด้วยสิ” เขาบอกแล้วยิ้มใส่ดวงตารู้ทันของภรรยา
ตอนพิเศษ : ร้อนแรงอัณชญารู้สึกชินเสียแล้ว เมื่อให้นมลูกชายคนแรกซึ่งตอนนี้ใกล้จะสามเดือนแล้ว ผู้เป็นสามีชอบนั่งมองตาเป็นประกาย ครั้นลูกอิ่ม และเธอวางเจ้าตัวเล็กลงเปล ชินภพจะเข้ามาคลอเคลีย ดูดเลียหน้าอกเธออย่างหลงใหล ทำให้เธอวาบหวิวจนเผลอครางเสียงดัง จากนั้นก็พากันไปอยู่ในห้องแต่งตัว แล้วมีเซ็กซ์กันอย่างเร่าร้อนอัณชญาไม่แน่ใจว่าธรรมชาติของตนเอง หรือเพราะฮอร์โมนคนหลังคลอด เธอต้องการเซ็กซ์มากกว่าเดิมด้วยซ้ำตั้งแต่แผลคลอดหายดี เธอกับเขาก็มีอะไรกันแทบทุกวัน ปรนเปรอกันและกันจนต่างฝ่ายต่างหมดแรง เพราะตอนนี้ลูกชายอายุสามเดือนแล้ว เขาไม่ตื่นตอนกลางคืน ตื่นอีกครั้งตอนใกล้ฟ้าสาง หรือบางวันก็เช้าตรู่อัณชญาเลี้ยงลูกเองในตอนกลางคืน ส่วนกลางวันมีเด็กรับใช้กับนุ่มช่วยดูแล ตอนหลังคลอดใหม่ๆ แม้จะต้องตื่นตอนกลางคืนเพื่อให้นมลูก หรือตื่นมาปั๊มนมไว้ เธอก็ไม่รู้สึกเหนื่อย เพราะงีบหลับตอนกลางวันเผื่อไว้แล้วชินภพเองจะช่วยดูแลตอนกลางคืน ในวันที่รุ่งเช้าเขาไม่ได้ไปทำงาน หรือมีงานน้อย แต่บางครั้งเขาก็หยุดยาวเป็นอาทิตย์ ซึ่งทำให้คุณแม่มือใหม่อย่างอัณชญาไม่เหนื่อย และยังเหลือเรี่ยวแรงมากพอจะใช้ทำกิจกรรมรักกับ
ตอนเย็นชินภพกลับมา หลังจากกินข้าวเสร็จ เธอกับเขานั่งคุยกันในห้องนอน"คุณภพคะ อีกหน่อยท้องหนูจะโตเรื่อยๆ”“ก็แน่นอนสิ ลูกก็โตขึ้นเรื่อยๆ” เขาพูดยิ้มๆ แล้วก้มลงจุ๊บท้องเธอ“อัณกลัวคุณภพเบื่อ”“จะเบื่อได้ยังไง เธอเป็นเมียฉันนะ และกำลังอุ้มท้องลูกของเราด้วย”“แต่เรื่องเซ็กซ์ คือ...”“คนท้องเขาไม่ได้ห้ามมีเซ็กซ์นี่ พ้นสามเดือนแล้วก็ทำได้”“แต่มันจะไม่เต็มที่เหมือนเดิม หนูกลัวคุณภพไม่ถึงใจ”“แล้ว...”“คุณภพมีนางบำเรอได้ ตอนที่หนูท้อง ไปจนถึงหลังคลอดสามเดือนได้ค่ะ”“ไม่หึงเหรอ”“ก็...หนูคิดแค่อยากให้คุณภพมีความสุข”“ขอบคุณที่นึกถึง แต่ฉันมีแค่เธอก็มีความสุขแล้ว ไม่ต้องคิดว่าตัวเองจะตอบสนองไม่ได้เท่าเดิม เราทำเท่าที่ทำได้ และอีกอย่างเรื่องเซ็กซ์เนี่ย ฉันเต็มที่มาตั้งแต่วัยรุ่นจนถึงตอนมาเจอเธอ ตอนนี้ฉันเพลาๆ ลงแล้ว อยากโฟกัสเธอกับลูก และงานฉันก็ยุ่งมากพอแล้ว”“คุณภพแน่ใจนะคะว่าโอเค” ถึงจะบอกให้อีกฝ่ายมีนางบำเรอเหมือนเมื่อก่อนได้ แต่ลึกๆ ก็ยอมรับว่าหวงสามีมาก กลัวเขาจะติดใจนางบำเรอจนลืมเธอกับลูก“เธอเห็นฉันเป็นตาแก่ตัณหากลับหรือไง แค่มีเธอ ฉันก็โอเคมากๆ แล้ว”“แน่ใจนะคะ” เธอยังถามย้ำ“อือ...เดี
หกเดือนผ่านไป...เมื่อรู้สึกตัวตื่นอัณชญาก็รู้สึกพะอืดพะอมจนลุกจากที่นอนตรงไปยังห้องน้ำทันที อาเจียนออกมาจนไม่เหลืออะไรในท้อง แล้วมานอนทิ้งตัวบนเตียง พร้อมกับลูบหน้าท้องตัวเอง“จะสามเดือนแล้วนะลูก ให้แม่หายจากแพ้ท้องเถอะนะลูกรัก” ถึงจะแพ้แค่ช่วงเช้าที่ตื่นนอนเท่านั้น แต่อัณชญาก็รู้สึกอ่อนเพลียทุกครั้งหลังอาเจียน ดีว่าไม่เวียนหัวเสียงเคาะประตูดังขึ้น พร้อมกับที่นุ่มยกถาดอาหารเช้ามาวางบนโต๊ะ ตรงมุมนั่งเล่น“วันนี้ยังอาเจียนอยู่เหรอ”“ค่ะ”“ไม่เป็นไร สามเดือนแล้ว สักพักน่าจะดีขึ้น”อัญชญาเดินมานั่งโต๊ะ มองอาหารด้วยสีหน้าแช่มชื่น แม้จะยังไม่หายจากอาการแพ้ท้อง แต่เธอก็ยังกินได้ปกติ และอาหารเช้าวันนี้คือข้าวต้มทะเล ส่วนผลไม้คือองุ่นกับฝรั่ง ของโปรดเช่นกัน แต่เพื่อร่างกายได้สารอาหารให้เพียงพอ ชินภพก็สั่งแม่ครัวกับนุ่มให้ดูแลเรื่องอาหารการกินของเธอให้ครบและหลากหลาย ทว่าไม่มากเกินไปอาหารและเครื่องดื่มบางอย่างไม่ดีต่อสุขภาพและเด็กในท้องก็งด หรือกินให้น้อยเช่นกัน เช่นเครื่องดื่มชงหวาน ชา กาแฟ และขนมหวานต่างๆ กินได้ แต่อย่ากินเยอะวันนี้ก็เหมือนทุกวัน ชินภพตื่นและไปทำงานตั้งแต่เช้าก่อนเธอตื่น แ
บทส่งท้ายเมื่อออกจากห้องสอบ แทนที่จะออกไปกินเลี้ยงฉลองกับเพื่อนๆ แต่อัณชญาก็รีบกลับห้องพัก เพราะอีกไม่กี่ชั่วโมงชินภพจะมาถึงแล้วตลอดเวลาของการเรียนปีสุดท้าย ถึงเขาจะสัญญาว่ามาหาทุกเดือน แต่บางเดือนชินภพก็ปลีกตัวมาไม่ได้ ครั้งสุดท้ายที่เจอกันก็คือสองเดือนก่อน ตอนนี้อัณชญาจึงอยากเจอเขามากที่สุดถึงจะวิดีโอคอลกันเกือบทุกวัน แต่อย่างไรมันก็ไม่เหมือนได้เจอตัวเป็นๆ อยู่ดีพอลิฟต์เปิด ก้าวออกมายังห้องโถง เธอก็สะดุ้ง เพราะเห็นร่างของคนที่กำลังคิดถึงนั่งอยู่บนโซฟาเรียบร้อยแล้วอัณชญายิ้มกว้างแล้วถลาเข้าไปกอด ซึ่งชินภพก็กางแขนรอรับอยู่แล้ว“คิดถึงคุณภพจังเลย” เมื่อหลายเดือนก่อน เขาเพิ่งบอก ไม่ให้เธอเรียกเขาว่า ’นาย’ อีกต่อไป เพราะต่อไปนี้เธอจะเป็นภรรยาของเขาแล้ว“ฉันก็คิดถึงเธอมาก”“ไหนว่าจะมาตอนห้าโมงไงคะ นี่เพิ่งจะสามโมงกว่าๆ เอง”“พอดีงานเสร็จเร็ว ก็เลยเปลี่ยนไฟทล์น่ะ”“ดีจัง คุณภพหิวหรือยัง หนูจะทำอะไรให้กิน ตอนว่างๆ หนูหัดทำอาหารได้ตั้งหลายเมนูแน่ะ” เธออวด เพราะถึงบ้านจะมีแม่ครัวฝีมือดี แต่การได้ทำอาหารเป็นบ้าง ก็น่าจะดี“หิว แต่ไม่ใช่ข้าวนะ”“คุณภพ ตอนนี้เลยเหรอคะ” เธอถามตรงๆ เพราะรู้ว่
ญาติผู้พี่ก็ตั้งแง่ทันทีว่าไม่เหมาะกับเขา แต่ชินภพก็ไม่ได้สนใจ เพราะอยู่มาขนาดนี้แล้ว ไม่มีใครมาก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของเขาได้ แม้แต่ญาติ ก็ไม่มีสิทธิ์ ทางออกเพื่อไม่ให้ญาติผู้พี่มากังวลเรื่องของเขา ก็คือการโยนเรื่องอื่นให้ไปกังวลแทน ซึ่งเรื่องของลูกชายสุดที่รัก...น่าจะดีที่สุดคิดว่าตอนนี้รำไพคงไม่คิดเรื่องของเขาแล้ว แต่คงกลัวว่าลูกชายจะชอบอัณชญามากกว่า เพราะตอนนี้ก็คอยชำเลืองไปยังทั้งสอง ที่นั่งคุยกัน แถมมีหัวเราะเสียงดังกันอีก บางจังหวะยังเอาหัวจุ่มกันเพื่อดูอะไรในโทรศัพท์ของกันและกันคิ้วญาติผู้พี่เลยขมวดเข้าหากันจนจะผูกเป็นโบได้อยู่แล้ว“พี่ว่าเด็กนั่นก็น่ารักดี แต่เหมาะกับแกมากกว่าลูกชายพี่”“ก็ของมันแน่อยู่แล้ว” แล้วชินภพก็หัวเราะเบาๆเมื่องานเลี้ยงเลิกรา เขาก็พาอัณชญากลับไปยังคอนโดฯ ทันที“แม่พี่พีทดูน่ากลัวเหมือนกันนะคะ มองอัณเหมือนเครื่องสำรวจเลย”“ใช่ น่ากลัวมาก” ชินภพเห็นด้วยทันทีกับคำพูดของเธอ“โห ใครเป็นแฟนพี่พีท เจอหน้าคงจะเกร็งจนตัวแข็ง”“ใช่ เธอโชคดีแล้วที่ไม่ต้องเจอแม่ผัวแบบนั้น”“ถ้าพ่อแม่นายอยู่ ก็ดีสิคะ หนูจะได้ไปฝากตัว”“พ่อแม่ฉันก็ไม่ต่างจากแม่เจ้าพีท”“จริงเหรอ
แฟนคลับส่วนใหญ่เข้าใจและเห็นใจ แต่บางกลุ่มก็บอกผิดหวังกับนางเอกที่มีภาพลักษณ์ที่ดีมาตลอดคืนนั้นปาลินโทร. มาหาชินภพ บอกว่าทางครอบครัวตัดขาด และให้เธอไปใช้ชีวิตต่างประเทศ“แล้วปลาตัดสินใจยังไง”“ปลาก็ต้องไปค่ะ ก็ดีเหมือนกัน ต่อไปนี้ปลาถือว่าได้ออกจากครอบครัวแล้ว คิดในแง่ดี ปลาก็ได้ใช้ชีวิตอิสระ ถ้าคิดในแง่ร้าย ปลาก็ไม่เหลือใครในครอบครัวอีกแล้ว”“ถ้าปลาไม่อยากไปเมืองนอก ก็มาอยู่ที่รีสอร์ตสุขวสันต์ก็ได้” เขาเอ่ยชวน เพราะคิดว่าส่วนหนึ่งเพราะตัวเขา ไอ้เสี่ยโตถึงเข้าหาปาลิน“ขอบคุณค่ะ แต่ปลาอยากจะไป อย่างน้อยที่เมืองนอกคงไม่มีใครรู้จักปลา เว้นเสียแต่ว่าบังเอิญเจอคนไทยด้วยกัน”“ถ้าปลาตัดสินใจแบบนั้นแล้ว ก็ขอให้โชคดีนะ”“แต่ปลาคงต้องพาพีไปด้วยค่ะ คุณภพไม่ว่าอะไรนะคะ”“ไม่ว่าครับ ให้เป็นการตัดสินใจของพีเอง”“ขอบคุณค่ะคุณภพ ขอให้มีความสุขกับคนที่คุณภพรักนะคะ”“ขอบคุณครับ ปลาเองก็เหมือนกัน” เขาไม่รู้ความสัมพันธ์ของปาลินกับพีรวัชเป็นไปในรูปแบบไหน แค่เซ็กซ์ หรือมากกว่านั้น เพราะพลเพิ่งมาบอกว่าพีรวัชเคยรู้จักกับปาลินสมัยทั้งสองยังเป็นวัยรุ่นและความสัมพันธ์ของปาลินกับพีรวัชคงเริ่มต้นตั้งแต่ตอนนั้น
สองสัปดาห์ต่อมา...ชินภพไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อมีข่าวใหญ่ในหน้าสื่อเกือบทุกสำนัก ว่าไอ้เสี่ยโต หรือไอ้มิก ถูกยิงเสียชีวิตในป่า ขณะเดินทางลักลอบจากประเทศเพื่อนบ้านเข้ามาในไทยการตายของมันเหมือนถูกตัดตอน แต่เขาคิดว่าเพราะธุรกิจของมันเกี่ยวโยงกับอิทธิพลของคนมีสี ที่ให้ความช่วยเหลือเรื่องเปิดผับและบ่อนมากกว่า เขาจึงไม่ได้สนใจ แถมรู้สึกโล่งใจเสียด้วยว่าศัตรูของเขาได้หายไปจากโลกนี้แล้ว เพราะคนชั่วอย่างมัน อยู่ไปก็ทำแต่เรื่องเลวๆอัณชญาเองพอได้เห็นข่าว ก็สาปแช่งมันให้ลงนรกเช่นกัน สำหรับเขาและอัณชญาถือว่าเรื่องของมันได้จบไปแล้ว แต่จู่ๆ อัญชญาก็โพล่งขึ้นเหมือนนึกขึ้นได้“นาย หนูลืมบอก”“เรื่อง”“ตอนหนูไปทำงานพาร์ทไทม์ที่ร้านอาหารมัน หนูแอบถ่ายคลิปตอนที่มันมีอะไรกับพี่ปลาด้วย แต่หนูไม่ได้ให้ใครดูนะคะ ตอนนั้นหนูแค่บังเอิญเห็น แล้วแอบถ่ายไว้ ตอนแรกคิดว่าจะส่งให้นายจะได้รู้ว่าโดนสวมเขา แต่หนูก็ไม่ได้ส่ง”“มันน่าตีจริงๆ”“ขอโทษด้วยที่ไม่ได้ส่งให้นาย เพราะตอนหลังหนูคิดได้ว่าไม่ควรยุ่งเรื่องนายอีก”“ไม่ใช่เรื่องนั้น ที่น่าตี เพราะเธอกล้าเกินไป ที่ไปถ่ายตอนนั้น นั่นไอ้เสี่ยโตนะ”“ตอนนั้นหนูยังไม่ร
ว่าที่เจ้าสาว ในตอนบ่ายอัณชญาจัดเสื้อผ้าและข้าวของเรียบร้อย โดยมีนุ่มช่วย จากนั้นสองสาวก็พากันปาร์ตี้หมูกระทะ อัณชญาได้ชวนแตงกวามาด้วย รวมทั้งคนรับใช้ในตึกใหญ่ ซึ่งดูเหมือนทุกคนจะรู้แล้วว่าเธอกับนายนั้นกลับมาคืนดีกัน คนรับใช้ในตึกคิดว่าเธอกับนายมีอะไรกันตั้งแต่เธอไปเรียนกรุงเทพฯ การที่เห็นเธอย้ายเข้าไปอยู่ตึกใหญ่กับนายก็เลยไม่แปลกใจมาก“มิน่านายถึงให้สาวๆ ตึกส้มออกไปจนหมด” แนนพูด“อะไรนะ นายให้ผู้หญิงตึกออกไปอยู่ที่อื่นเหรอ” อัณชญาถามขึ้นอย่างตกใจ เพราะชินภพไม่เห็นบอกเธอเรื่องนี้เลย“ใช่ อาทิตย์ก่อนนี่เอง เลิกจ้างแล้ว”“พี่นุ่มไม่เห็นบอกหนูเลย” อัณชญาหันไปทางนุ่ม“พี่ก็อยากเซอร์ไพรส์เราไงล่ะ”“เซอร์ไพรส์มากค่ะ”“ตอนนี้นายเป็นของอัณคนเดียวแล้วนะ ดูแลนายให้ดี”“ไม่มีคนมาแบ่งวันด้วย ฮ่าๆ” แนนพูดแล้วหัวเราะร่วน คนอื่นๆ ก็เลยแซวอัณชญากันใหญ่ จนอัณชญาเขินหน้าแดง“ไหวไหมอัณ” แตงกวาถามเพื่อนด้วยความห่วงใย แต่มียิ้มขำ“ไหวสิ” อัณชญาตอบหน้าตาเฉย ทำทุกคนแซว“อู้ย อย่าหักโหมมากนะ นายแก่แล้ว” นุ่มแซว“ใครแก่เหรอ”“เฮ้ย พี่พลน่ะ นุ่มตกใจหมดเลย” เจ้าตัวหันไปตวาดคนรัก ที่จู่ๆ ก็โผล่เข้ามาในวง