MasukShare
BAD - 24 ของไร้ค่า
Terakhir Diperbarui:
2025-01-09 19:35:27
Bab terkait
นางบำเรอ BAD GUY BAD - 25 คนใช้
ฉันกำลังคิดหาวิธีว่าจะเอายังไงดี เพราะตอนนี้แอนนาเริ่มมีท่าทางที่กำลังสงสัยคำพูดของพี่วินเอามากๆ “ไม่มีอะไรหรอกแอน เธอรีบไปเถอะ” ฉันตอบปัดๆ แล้วบอกให้แอนนารีบไป เพราะถ้าอยู่ต่อเรื่องอาจจะแดงขึ้นมาก็ได้ แล้วถ้าแอนนารู้ถึงความสัมพันธ์ของฉันกับพี่ติณเธอคงรับไม่ได้… “ถ้าไม่มีอะไรแล้วทำไมคืนนั้นน้ำมนต์ต้องไปกับมัน!” พี่วินยังไม่จบ ในขณะที่ฉันกำลังหาทางออกแต่เขากลับเอาหินมาขวางทางไว้โดยการพูดแบบนั้น “พี่วินหยุดพูดได้ไหมคะ” ฉันหันหน้ามาบอกพี่วินเสียงแข็ง ส่วนพี่ติณเขาก็ยังยืนชิวอยู่ แต่สายตาคู่นั้นมันก็เอาแต่จ้องมองฉัน “น้ำมนต์แกมีเรื่องอะไรปิดบังฉันอยู่หรือเปล่า” แอนนาตั้งคำถามกับฉัน ซึ่งมันเป็นคำถามที่ฉันไม่อยากได้ยินมันเลย “ไม่มี” พอตอบแอนนาแล้วฉันก็เดินมาจับมือพี่วิน “ขึ้นรถเถอะค่ะ” ที่ฉันยอมจับมือพี่วินมาขึ้นรถแบบนี้ก็เพราะว่าถ้าเขายังยืนอยู่ตรงนี้ต้องพูดอะไรบ้าๆ อีกแน่ๆ และเหมือนพี่วินจะพอใจไม่น้อยที่ฉันจับมือเขามาที่รถ แต่ทว่ายังไม่ทันที่พี่วินจะได้ขึ้นรถมือของเราที่จับกันอยู่ก็ถูกดึงกระชากออกอย่างแรงรวมถึงตัวของฉันที่ถูกกระชากจนแทบจะปลิว “พะ พี่ติณ” เมื่อหันมามองแล้วเห็นว่าเ
Terakhir Diperbarui : 2025-01-09นางบำเรอ BAD GUY BAD - 26 ไม่ได้เรื่อง
ขาของฉันมันแข็งทื่อเมื่อได้ฟังคำพูดร้ายๆ ของพี่ติณ แต่ก็ทำได้แค่ต่อว่าเขาในใจเท่านั้น มันก็จริงที่ฉันต้องมาอยู่ที่นี่ในฐานะคนรับใช้ พี่ติณก็บอกไว้ตั้งแต่แรกแล้ว “แล้วห้องคนรับใช้อยู่ตรงไหนคะหนูจะเอากระเป๋าไปเก็บ” “ตามฉันมาสิ” พี่ติณเดินนำฉันไปทางหลังบ้านเขาเดินเร็วหรือว่าเป็นเพราะขายาวก็ไม่รู้ ฉันจึบต้องรีบตามไปให้ทันจนแทบจะวิ่งแทนเดินอยู่แล้ว พรึบ! ร่างของฉันล้มลงกระแทกกับพื้น แถมตรงทางเดินมาที่หลังบ้านตรงนี้มันยังมีแต่หินทำให้หัวเข่าถลอกเล็กน้อย แต่ถึงจะถลอกแค่เล็กน้อยมันก็ทำให้ฉันเจ็บเอามากๆ เพราะแผลเก่ามันเพิ่งจะหายดี “รีบลุกขึ้นมา อย่าสำออย” พี่ติณหยุดเดินแล้วหันมาออกคำสั่ง บางทีฉันก็สงสัยว่านี่มันคือค่ายทหารหรือเปล่า คนเราล้มแล้วเจ็บไม่ได้หรือไง เจ็บแล้วแปลว่าสำออยหรือไงฉันพยุงตัวเองลุกขึ้นแล้วเดินกระเผลกตามพี่ติณ เดินมาไม่นานก็ถึงที่ห้องพัก ตอนแรกฉันคิดว่าจะเป็นห้องที่อยู่ภายในตัวบ้านถึงแม้จะเป็นห้องรับใช้ แต่นี่มันคือบ้านหลังเล็กๆ ที่แยกออกมาจากตัวบ้านของพี่ติณเลย พี่ติณเอากุญแจมาเปิดห้องแล้วหันมามองฉันตาดุ ฉันจึงต้องรีบลากกระเป๋าเข้ามาในห้องทั้งที่ยังเจ็บขาอยู่ พอได
Terakhir Diperbarui : 2025-01-09นางบำเรอ BAD GUY BAD - 27 Nc20+
#ภายในห้องนอนของพี่ติณ ฉันมานั่งรอพี่ติณอยู่ในห้องประมาณสิบนาทีได้เขาถึงตามขึ้นมา การมาอยู่ที่ห้องแบบนี้ฉันรู้ดีว่าตัวเองจะต้องเจอกับอะไรจึงถอดเสื้อผ้ารอ เพราะไม่อยากจะเสียเวลา เมื่อพี่ติณเปิดประตูเข้ามาในห้องเขาก็หยุดนิ่งแล้วมองเรือนร่างที่เปลือยเปล่าของฉัน มองนานพอสมควรจนฉันเริ่มอายไม่กล้าสบตาเขา“มะ มองทำไมคะ จะทำอะไรก็รีบๆ ทำสิ” “คิดว่าฉันให้ขึ้นมาบนห้องทำไม ?” พี่ติณถามพร้อมกับเดินมาใกล้ๆ “ก็คงมีแค่เรื่องนี้ไม่ใช่หรอคะ” “ฉันบอกว่าจะสั่งสอน” พี่ติณเดินมาหยุดตรงหน้าของฉัน เขาใช้มือมาปัดผมฉันไปไว้ทางด้านหลังให้ก่อนจะพูดต่อ “ไม่คิดว่าเข้ามาในห้องแล้วจะเห็นเธอแก้ผ้ารอแบบนี้” พูดจบพี่ติณก็ผลักฉันลงบนเตียง โดยที่ฉันเองก็นอนราบลงบนเตียงอย่างว่าง่าย “เธอยังทำอาหารไม่เป็น ?” พี่ติณถามพร้อมกับถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกทีละชิ้น “จำได้ด้วยหรอคะ” มันแปลกใจที่ถูกถามแบบนั้นฉันคิดว่าพี่ติณจะจำไม่ได้แล้วซะอีก แต่พอถูกฉันถามกลับแบบนั้นพี่ติณก็เป็นฝ่ายเงียบ “ถึงกับพูดไม่ออกเลยหรอคะ หนูถามแค่นี้เอง” “แล้วฉันจำเป็นต้องตอบคำถามของเธอหรือเปล่า ?” น้ำเสียงที่ถามกลับมามันเย็นยะเยือกทำให้ฉันไม่กล้า
Terakhir Diperbarui : 2025-01-09นางบำเรอ BAD GUY BAD - 28 สำออย
พอพี่ติณเข้าไปในห้องน้ำฉันก็หยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่อย่างเร่งรีบ ที่ต้องรีบก็เพราะว่าอยากออกไปจากห้องก่อนที่พี่ติณจะออกมาจากห้องน้ำ พอลงมาที่ชั้นล่างฉันก็ทำความสะอาดบ้านต่อ เสร็จแล้วก็ไปเก็บจานมาล้าง อาหารที่ฉันทำพี่ติณไม่ได้แตะมันเลย มันก็รู้สึกเฟลนั่นแหละแต่เพราะฉันไม่ได้เรื่องเอง เอาไว้ฉันจะหาวิธีทำอาหารให้ยูทูปดูบ่อยๆ พอล้างจานเสร็จก็ไม่มีอะไรต้องทำแล้วเพราะเสื้อผ้าของพี่ติณในตะกร้าไม่มีก็เลยไม่ต้องซัก จึงเดินกลับมาที่ห้อง เพิ่งจะสังเกตว่าลูกน้องของพี่ติณมีแต่ผู้ชายทั้งนั้นเลย บางคนก็ท่าทางน่ากลัว พอได้มานั่งในที่เงียบๆ มันก็ทำให้ฉันเริ่มคิดกังวลเรื่องแอนนา อยากจะโทรไปหาเธอแต่ตอนนี้ฉันยังไม่มีความกล้ามากพอ แล้วก็กลัวแอนนาไม่รับสายด้วย กริ่ง~ ฉันหย่อนก้นนั่งลงตรงโต๊ะหน้าห้องได้ไม่ถึงห้านาทีเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น แถมคนที่โทรมาก็ยังเป็นพี่ติณอีกด้วย แล้วฉันก็ไม่รับสายเขาไม่ได้ฉันถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่ก่อนจะกดรับสาย( ฮัลโหลค่ะ ) ( ถ้าอยู่ว่างๆ ไม่มีอะไรทำก็ไปตัดหญ้าที่สนามหน้าบ้าน ) พี่ติณพูดมาเหมือนกับเขารู้ว่าฉันกำลังว่าง เหมือนเขาจับตามองฉันอยู่ตลอดเวลา( ตะ ตัดหญ้าหรอคะ ) ฉันถ
Terakhir Diperbarui : 2025-01-09นางบำเรอ BAD GUY BAD - 29 ขอมากไป
หมับ! จู่ๆ พี่ติณก็กระชากแขนฉันให้ลุกขึ้น ทั้งที่รู้อยู่เต็มอกว่าฉันป่วยขนาดนี้ แล้วเขาทำไมต้องทำรุนแรงด้วย “พี่ติณหนูปวดหัว” “ฉันบอกให้กินยา”“ก็หนูบอกว่าไม่กินไง!!” ครั้งนี้ฉันตวาดใส่หน้าพี่ติณอย่างเหลืออด เขามันบ้าอำนาจดีแต่ออกคำสั่ง พี่ติณพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ เขาจ้องหน้าฉันเขม็งอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเดินไปเปิดตู้เย็นแล้วหยิบเอาขวดน้ำออกมา “จะทำอะไรคะ” “ก็ป้อนยาเธอไง” น้ำเสียงที่บอกมันไม่ได้อ่อนโยนเลยสักนิด พูดแบบนั้นใครจะอยากกินกันล่ะ “บอกแล้วไงว่าไม่กินๆๆๆๆๆๆ” ฉันพูดรัวๆ อย่างหงุดหงิด คนยิ่งปวดหัว ง่วงก็ง่วงจะอะไรกับฉันนักหนาก็ไม่รู้ พี่ติณไม่ได้โต้ตอบอะไร เขาหยิบแผงยาขึ้นมาแล้วแกะเอาเม็ดยาออก จากนั้นก็เปิดฝาขวดน้ำ พี่ติณขึ้นมาบนเตียง เขาใช้มือบีบแก้มของฉันแล้วยัดเม็ดยาเข้ามาในปาก พอจะเอาน้ำกรอกตามฉันก็รีบสะบัดหน้าหนีทันที “ห้ามคาย!!” พี่ติณชี้นิ้วสั่งเสียงแข็งเมื่อเห็นว่าฉันกำลังจะคายยาทิ้ง จากนั้นเขาก็ยื่นน้ำมาให้ “กินน้ำซะ!!” ฉันไม่ยอมรับขวดน้ำในมือของพี่ติณ แล้วตอนนี้ยามันก็เริ่มละลายแล้ว ข่มมากๆ “จะปล่อยให้ยามันละลายในปากหรือไง” พี่ติณพ่นลมหายใจออกมาหนักๆ อีกครั้ง พอฉ
Terakhir Diperbarui : 2025-01-09นางบำเรอ BAD GUY BAD - 30 ปรับความเข้าใจ
ไม่ว่าจะถามอะไรไปก็ไม่ได้คำตอบกลับมาฉันจึงเงียบจนกระทั่งพี่ติณเช็ดตัวให้ฉันเสร็จ เขาลุกออกจากห้องไปพร้อมกับกะละมัง ส่วนฉันก็ได้แต่ถอดหายใจออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า ปวดหัวมากแค่ไหนในเวลานี้มันกลับนอนไม่หลับ สมองของฉันมันคิดถึงแต่เรื่องงี่เง่าที่เพิ่งขอร้องพี่ติณไป พี่ติณหายไปครู่ใหญ่ ในขณะที่ฉันกำลังคิดฟุ้งซ่านอยู่พี่ติณก็เดินกลับเข้ามาในห้องอีกครั้งเขาถือชามมาด้วย ฉันเองก็ไม่รู้ว่าชามอะไรเพราะจมูกมันไม่รับรู้กลิ่น จนกระทั่งพี่ติณเอาชามที่ตัวเองถือมาวางลงบนโต๊ะข้างๆ เตียงฉันถึงได้รู้ว่ามันคือข้าวต้ม“กินซะ จะได้กินยา” “เป็นห่วงหนูหรอคะ” ฉันมองหน้าพี่ติณเพื่อรอคำตอบแต่เขากลับหันหน้าหนี “พี่ติณออกไปข้างนอกเถอะค่ะ เดี๋ยวจะติดไข้หนู” ก่อนหน้านี้ฉันอารมณ์ร้ายพูดประชดประชัน แต่พอเห็นว่าพี่ติณเช็ดตัวให้ เอาข้าวต้มมาให้ ฉันที่เคยปากร้ายก็พูดดีกับเขาอย่างง่ายดาย ต่างจากพี่ติณทั้งที่ไม่พูดดีๆ กับฉันเลย ถึงแม้ว่าฉันจะป่วย“ฉันจะออกไปจากห้องก็ต่อเมื่อเธอกินข้าวหมดแล้วกินยา” คำพูดของพี่ติณมันทำให้ฉันคิดถึงเรื่องราวในอดีต ตอนนั้นฉันป่วยทั้งเฮียแล้วก็พี่ติณต่างก็เป็นห่วงมากๆ แต่จะมีแค่พี่ติณที่ชอบ
Terakhir Diperbarui : 2025-01-09นางบำเรอ BAD GUY BAD - 31 อยากได้อิสระคืนหรือเปล่า ?
พอได้ปรับความเข้าใจกับแอนนาแล้วฉันก็สบายใจขึ้นเยอะเลย วันนี้แอนนาชวนฉันไปที่คลับด้วยแต่ฉันก็ต้องปฏิเสธเพราะถ้าไปแล้วพี่ติณรู้ก็คงจะเกิดเรื่อง ไม่รู้ว่าพี่ติณไปทำอะไรที่ฮ่องกง เขาหายไปเป็นอาทิตย์แล้ว ฉันก็ควรจะดีใจที่พี่ติณไม่อยู่บ้านจะได้ไม่มีคนคอยใช้ ไม่ต้องมาฟังคำพูดร้ายๆ แต่มันกลับเอาแต่คิดถึงแล้วก็อยากเจอหน้า “พี่ติณจะกลับมาเมื่อไหร่หรอคะ” ฉันถามลูกน้องของพี่ติณที่กำลังเดินสำรวจความปลอดภัยอยู่ “ไม่ทราบเหมือนกันครับ” พอได้ฟังคำตอบฉันก็ทำได้แค่ถอนหายใจออกมาเบาๆ แล้วเดินกลับมาที่ห้อง วันนี้ฉันไม่มีเรียน เห็นว่าเสื้อผ้ามันเต็มตะกร้าแล้วจึงเอามาซัก กำลังจะเอาผ้าลงเครื่องสมองของฉันมันก็คิดถึงคำพูดของพี่ติณที่บอกว่าห้ามซักผ้าในเครื่อง ฉันจึงหยิบกะละมังมาหนึ่งใบเปิดน้ำจากก็อกใส่แล้วก็เทผงซักฟอกลง ฉันนั่งลงแล้วใช้มือหยิบผ้าขึ้นมาขยี้เบาๆ ด้วยท่าทางที่เก้ๆ กังๆ เพราะไม่เคยทำมาก่อน “ใช้แปรงถูสิครับ” ลูกน้องของพี่ติณเดินผ่านมาพอดีเขาจึงช่วยแนะนำ “อ๋อค่ะ” ฉันหันมองซ้ายขวาเห็นแปรงวางอยู่จึงหยิบขึ้นมาถูๆ กับผ้า มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะการซักผ้าด้วยมือแบบนี้น่ะ “ไม่ใช่แบบนั้นครับต้องถู
Terakhir Diperbarui : 2025-01-09นางบำเรอ BAD GUY BAD - 32 ไม่หวง
มันจุกในอกเมื่อได้ยินคำตอบของพี่ติณ ในเมื่อเขาเรียกผู้หญิงคนอื่นมาแล้วจะให้ฉันมาด้วยทำไม “ถะ ถ้าอย่างนั้นหนูขอกลับไปรอที่บ้าน…” พี่ติณจ้องหน้าฉันเขม็งแล้วรีบพูดขัด “ไม่ได้!! กลับไปนั่งที่เดิมซะ” ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะพยักหน้าแทนคำตอบแล้วเดินมานั่งบนโซฟาเงียบๆ ผู้หญิงที่เข้ามาใหม่เธอหยิบเหล้าแล้วเดินไปหาพี่ติณ พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงที่แสนจะเอาอกเอาใจ “ดื่มเหล้าไหมคะเดี๋ยวพลอยจะชงให้” “อืม” พี่ติณพยักหน้าตอบ ทีกับผู้หญิงคนนี้พี่ติณกลับตอบตกลงง่ายดาย แต่กับฉันเขาทำท่าทางแข็งกร้าวใส่ ทุกอย่างที่ฉันทำให้เขาก็มักจะต่อต้าน“เรียกพลอยมาหา แต่มีผู้หญิงคนอื่นอยู่ด้วยแบบนี้พลอยน้อยใจนะคะ” เธอพูดบอกพี่ติณเสียงเล็กเสียงน้อยแล้วหย่อนก้นนั่งลงบนตักของเขาแถมยังหันมามองฉันแล้วแสยะยิ้มให้ ผู้หญิงคนนี้นิสัยไม่ดีเอาซะเลยที่ตรงนั้นฉันก็นั่งมาก่อน พี่ติณชำเรืองตามามองฉันโดยที่ไม่ได้ตอบอะไรผู้หญิงคนนั้น “สูบบุหรี่ไหมคะเดี๋ยวพลอยจุดให้” “อืม ก็ดี” เธอลุกออกจากตักของพี่ติณแล้วคุกเข่าลงตรงหน้าของเขา มันทำให้ฉันตกใจมากเพราะคิดว่าเธอจะทำอะไรที่มันน่าเกลียด แต่ทว่าเธอก็แค่ล้วงมือไปหยิบซองบุหรี่ออ
Terakhir Diperbarui : 2025-01-09
Bab terbaru
นางบำเรอ BAD GUY BAD - ตอนพิเศษ ️
10 เดือนผ่านไปตอนนี้ฉันกำลังนอนให้นมลูกอยู่ในห้อง พ่อกับแม่เพิ่งมาเยี่ยมแล้วกลับไปนี่เอง ส่วนพี่ติณเขามีประชุมที่บริษัท น้ำอิงลูกสาวของฉันตอนนี้ได้สิบเดือนแล้ว นั่งได้คลานได้ ตอนนี้กำลังหัดเดินแต่ยังเดินเป็นก้าวๆ ไม่ได้ต้องคอยจับ เวลาพูดอะไรเขาก็จะมองๆ พอเข้าใจบ้าง ยิ่งเวลาดื้อแล้วถูกดุนี่นะมองหาพ่อก่อนเลย พอเห็นพ่อก็จะร้องไห้ใหญ่ เอาแต่ใจใช่เล่นเลยแหละตอนนี้น้ำอิงอ้วนจ้ำม่ำมากๆ เลย เพื่อนๆ ของฉันต่างเอ็นดูความจ้ำม่ำจนต้องแวะเวียนกันมาคอยเล่นกับหลานบ่อยๆ พี่ติณก็ติดลูกมากๆ ตั้งแต่คลอดเขาเอางานมาทำที่บ้าน จะเข้าบริษัทก็แค่ตอนมีประชุม แถมพวกผ้าอ้อมของลูกแล้วก็เสื้อผ้าพี่ติณเป็นคนซักเองหมด ฉันมีหน้าที่แค่นอนให้นมลูกอย่างเดียวเลย พอให้นมลูกสาวของฉันก็หลับคาอก ฉันค่อยๆ ประคองตัวลูกอย่างเบามือเอามานอนที่เปล เป็นเปลไกวแบบไฟฟ้าพี่ติณซื้อเอาไว้เพราะกลัวว่าถ้าไกวเองแล้วฉันจะปวดแขน กริ้ง~ พอเอาลูกนอนเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ฉันรู้ได้ทันทีว่าคนที่โทรมาต้องเป็นพี่ติณแน่ๆ “ลูกหลับแล้วค่ะ” พอรับสายฉันก็รีบกระซิบบอก พี่ติณโทรมาแบบวีดีโอคลอ(ขอดูหน้าลูกหน่อย) เป็นแบบนี้ประจำเวลาที่ออกไปบริษัทถึง
นางบำเรอ BAD GUY BAD - 111 จบบริบูรณ์️
#ภายในห้อง ตกดึกตอนนี้พี่ติณเริ่มงอแงหนักขึ้นเพราะว่าฉันไม่ยอมให้ทำเรื่องบนเตียงจริงๆ “ทำเบาๆ แค่เอาถูๆ ก็ได้” พี่ติณล้มมานอนบนตักของฉันแล้วพูดอ้อน “ไม่ค่ะ” “ถูๆ เองไม่เอาใส่เข้าไป”“หนูบอกว่าไม่เอาไง”“จะเอาๆ” “ถ้ายังพูดไม่รู้เรื่องหนูจะงดไปสองเดือนเลยนะคะ” ฉันยื่นคำขาดด้วยสีหน้าที่จริงจัง ทำให้พี่ติณปิดปากเงียบแต่สายตาของเขากำลังมองค้อนฉันอยู่ “ไม่เป็นห่วงลูกเลยหรือไงคะ” “เป็นห่วงแต่พ่อมันก็หิวเป็นเหมือนกัน”“ใช้มือช่วยตัวเองไปก่อนก็ได้”“ไม่ชอบ ชอบทำในตัวเธอมากกว่า” “หนูจะกลับไปอยู่บ้านนะถ้าพี่ติณยังหื่นไม่เข้าเรื่องแบบนี้น่ะ” “ได้ไง แต่งงานกันแล้วนะน้ำมนต์”“ไม่รู้แหละ มันหงุดหงิดนี่คะ” ฉันดันศรีษะของพี่ติณออกจากตักเพื่อแสดงอาการไม่พอใจที่เขานั้นหมกมุ่นเรื่องบนเตียงมากเกินไป “ก็ได้ๆ ต่อไปนี้ฉันจะไม่หมกมุ่น” ฉันหันมองพี่ติณอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง “ทำได้หรอคะ”“เมียสั่งฉันก็ต้องทำให้ได้”“สามีของหนูน่ารักที่สุดเลยค่ะ ^_^” ฉันยิ้มหวานให้พี่ติณแต่พอจะแตะตัวเขา เขาก็ลุกขึ้นยืนแล้วบอก “ฉันจะไปห้องพระ”“ไปทำอะไรที่ห้องพระคะ ?” ที่ผ่านมาฉันไม่เคยเห็นพี่ติณเข้าห้องพระเลยนะ วันนี้
นางบำเรอ BAD GUY BAD - 110 งอน
“ผะ ผม….” อาจารย์หนุ่มแสดงอาการกลัวออกมาอย่างเห็นได้ชัด “มานี่!!” พี่ติณจ้องฉันเขม็ง ฉันจึงรีบเดินไปหาเขาทันที จากนั้นพี่ติณก็พูดต่อ “ให้เวลาห้าวินาที รีบไปให้พ้นก่อนที่กูจะยิงมึง” สิ้นสุดคำพูดที่ดุดันของพี่ติณอาจารย์หนุ่มก็รีบวิ่งออกไปอย่างไม่คิดชีวิต เขาคงกลัวตายมากๆ “อย่ามองหนูแบบนั้นนะ พี่ติณสั่งให้ลูกน้องหาอาจารย์มาสอน หนูไม่ได้เลือกเองสักหน่อย” ฉันรีบบอกเพราะถูกสายตาเอาผิดของพี่ติณจ้องอยู่ “เธอยอมให้มันอยู่ใกล้” “หนูแค่ไม่เข้าใจที่เขาสอน เขาเลยเดินมาบอก”“แล้วต้องใกล้ขนาดนั้น ? กลิ่นตัวหอม ?” พี่ติณกำลังหาเรื่องฉันอยู่ ไม่คิดจะฟังที่พูดเลยหรือไง นิสัยเดิมอีกแล้ว “แต่หนูก็ไม่ได้ทำอะไรที่ไม่ดีนะคะ หนูรู้ว่าตัวเองมีสามีแล้ว” “แล้วตอนมันยืนใกล้ๆ ทำไมไม่ลุกหนี ถ้าฉันไม่มาเห็นเธอจะลุกขึ้นหนีมันหรือเปล่า ?”“การลุกหนีมันเสียมารยาทนะคะ อีกอย่างเขาไม่ได้ทำอะไรที่เป็นการลวนลามหนูเลยด้วยซ้ำ”“ฉันไม่ชอบเธอก็รู้”“เปลี่ยนอาจารย์สอนเป็นผู้หญิงให้หมดทุกคนเลยก็ได้ค่ะ ถ้าเป็นผู้ชายแล้วพี่ติณไม่สบายใจ” “เปลี่ยนแน่!!” ฉันผิดอะไรหรอพี่ติณถึงได้มีท่าทางโกรธมากขนาดนี้ ทั้งที่ไม่ได้ทำอะไรเสีย
นางบำเรอ BAD GUY BAD - 109
วันเวลาล่วงเลยผ่านไปจนกระทั่งถึงวันที่สำคัญมากที่สุดของชีวิต เป็นวันที่มีความสุขมากที่สุดอีกวัน วันที่ฉันกับพี่ติณเข้าพิธีแต่งงานกัน เราจัดงานแบบเรียบง่ายเชิญแค่แขกคนสนิท ถึงแม้จะจัดในโรงแรมหรู แต่เราคุยกันแล้วว่าอยากให้บรรยากาศมันอบอุ่นมากกว่ามีคนมากมายพลุกพล่าน ในงานจึงมีแขกมาร่วมแสดงความยินดีไม่มากนัก ส่วนมากจะเป็นญาติทางฉันและเพื่อนๆ ที่ฉันสนิทเพราะพี่ติณตัวคนเดียว จะมีก็แต่ลูกน้องของเขาที่มาร่วมแสดงความยินดี “เจ้าสาวของฉันทำไมถึงสวยขนาดนี้นะ” พี่ติณพูดเสียงหวานเมื่อพ่อส่งมอบตัวฉันให้กับเขา “อย่าพูดแบบนั้นสินะหนูเขินนะ” ฉันบิดตัวไปมาเล็กน้อยเพราะความเขินอายเราทั้งคู่เดินไปบนพรมสีขาวสะอาดตา มีคนคอยโปรยกุหลาบตลอดทางที่เดินและมีเพลงคลาสสิคเปิดขึ้นมา บรรยากาศในงานอบอวลไปด้วยรอยยิ้มแห่งความสุข ทุกคนที่มาต่างแสดงความยินดีให้เราทั้งคู่จากใจจริง ทำให้งานวันนี้ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี ในตอนนี้ฉันกับพี่ติณเราคือสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย เราจะครองคู่กันไปชั่วนิจนิรันดร์…. วันต่อมา ฉันย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านของพี่ติณเมื่อวานพ่อกับแม่มาส่ง พ่อร้องไห้ด้วย ฉันเองก็ร้องไห้ รู้สึกว่าแทบไม่ได้อยู
นางบำเรอ BAD GUY BAD - 108 ใช้ปาก Nc+
พี่ติณมาส่งฉันที่บ้าน แต่คืนนี้เขาไม่ได้นอนที่บ้านฉันหรอกนะ อย่างที่พ่อเคยบอกว่ายังไงหลังแต่งงานเราก็ได้อยู่ด้วยกันอยู่แล้ว พ่อกับแม่เรียกฉันกับพี่ติณมาคุยกันที่ห้องรับแขกเพื่อนัดแนะเรื่องสถานที่จัดงานแต่งงานของเรา“การ์ดเชิญหนูชอบลายนี้ค่ะน่ารักดี เอาแบบนี้นะคะพี่ติณ^_^” “ครับ ^_^” “แล้วสถานที่ล่ะคะ เราจะใช้ที่โรงแรมไหนดี”“แม่กับพ่อเลือกไว้หลายที่เลยลูกลองดูสิ” ฉันกับพี่ติณนั่งดูภาพโรงแรม แต่จนถึงตอนนี้เราก็ยังเลือกกันไม่ได้ว่าจะจัดงานแต่งที่โรงแรมไหนดี มันยังไม่ถูกใจ “จัดที่โรงแรมของผมก็ได้นะครับ” เสียงหนึ่งดังขึ้นมาจากหน้าห้องรับแขก พอหันไปก็เห็นเฮียเหนือที่ยืนอยู่ “…ไอ้เหนือ” พี่ติณพูดขึ้นมาเบาๆ “ผมผ่านมาก็เลยแวะมาเยี่ยมคุณอาครับ” เฮียเหนือหันมามองฉัน แล้วพูดต่อ “เฮียยินดีด้วยนะ ถึงเจ้าบ่าวจะเป็นมันก็เถอะ” “เป็นกูแล้วทำไม มึงก็รู้มาตั้งแต่แรกว่ากูคิดยังไงกับน้ำมนต์”“เพราะแบบนี้พอมึงรู้ว่ากูถูกจับให้หมั้นกับน้ำมนต์เลยยิ่งโกรธอาละวาดแก้แค้นกู ?”พี่ติณพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ ก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วพูด “กูมีเรื่องจะคุยกับมึง”“กูต้องไปคุยด้วย ?”“ตามใจมึง” พูดจบพี่ติณก็เดินไป ส่ว
นางบำเรอ BAD GUY BAD - 107 Nc+
หลังจากคุยธุระเสร็จคุณธนาก็เดินทางกลับ ส่วนฉันกับพี่ติณก็กลับมาที่ห้องทำงาน แถมเขายังล็อกประตู“ละ ล็อคห้องทำไมคะ เดี๋ยวถ้าเลขามีธุระสำคัญ….” “ฉันกำลังจะทำโทษเด็กขี้อ่อย” พี่ติณพูดสวนขึ้น ทำเอาขนมันลุกซู่“หนูเปล่าอ่อยนะ” “ยิ้มให้คนอื่นที่ไม่ใช่ฉัน แบบนี้เรียกว่าอ่อย” พี่ติณกล่าวหากันหน้าตาเฉย มาโทษว่าฉันอ่อยคุณธนาทั้งที่ในท้องยังมีลูกของเขาอยู่ “แบบนี้พี่ติณยิ้มให้คุณธนาเหมือนกันแปลว่าอ่อยหรือเปล่าคะ ?”“ไม่ต้องมายอกย้อน ฉันเป็นผู้ชายส่วนเธอเป็นผู้หญิง”“หวงไม่เข้าเรื่องเลยค่ะ แบบนี้หนูไม่ชอบ”“ฉันก็ไม่ชอบ!!” จู่ๆ เขาก็มาขึ้นเสียงดังใส่ โอเค!! ฉันผิดมากเลยสินะ “ขึ้นเสียงใส่หนูงั้นหรอ บอกกี่ครั้งแล้วว่าไม่ชอบให้มาเสียงดังใส่” “…..” พอถูกฉันว่าพี่ติณก็เถียงไม่ออก “ถ้าอะไรนิดหน่อยก็เอามาเป็นเรื่องใหญ่เราคงอยู่ด้วยกันไม่ได้หรอกนะคะ” “หมายความว่ายังไง ?“ ลมหายใจร้อนผ่าวของพี่ติณถูกพ่นออกมาแรงๆ เมื่อได้ยินคำพูดของฉัน “หมายความว่าหนูจะไม่แต่งงานกับพี่ติณ ถ้ายังเป็นแบบนี้” มันคือความหงุดหงิดส่วนหนึ่งและความที่ฉันอยากจะดัดนิสัยของพี่ติณด้วยอีกส่วนหนึ่ง เขาเอาแต่ขี้หึงไม่ลืมหูลืมตาแบบ
นางบำเรอ BAD GUY BAD - 106
เช้าวันใหม่หลังจากฉันกับพี่ติณตื่นนอนเราก็จับมือกันมาบอกพ่อกับแม่เรื่องที่ฉันตกลงแต่งงานกับพี่ติณแล้ว เฮียเพลิงก็มากินข้าวเช้าที่บ้านด้วยวันนี้เฮียต้องกลับต่างประเทศแล้ว แต่เหมือนเฮียยังมีอะไรที่ค้างคาอยู่ในใจ ดูท่าไม่อยากกลับสักเท่าไหร่ วันนี้ฉันเข้ามาที่บริษัทกับพี่ติณเพราะไม่อยากนั่งเบื่อๆ รอที่บ้าน ถึงจะตกลงแต่งงานแล้วพ่อก็อยากให้พี่ติณไปๆ มาๆ ที่บ้านมากกว่าจะให้ฉันไปอยู่ที่บ้านเขา พ่อบอกว่าหลังแต่งงานยังไงฉันก็ต้องได้ย้ายไปอยู่ที่บ้านพี่ติณอยู่แล้ว ตอนนี้จึงอยากให้ฉันอยู่ที่บ้าน “พี่ติณพรุ่งนี้หนูไปเจอเพื่อนๆ นะคะ มีนัดกินข้าวตอนเย็น ^_^” ฉันนั่งคุยแชตกับเพื่อนรอพี่ติณทำงาน เพื่อนๆ มีนัดกินข้าวสังสรรค์กันเป็นงานเล็กๆ ของกลุ่มเราที่นานๆ ครั้งจะมาเจอกันแค่กินข้าวไม่มีแอลกอฮอล์ ฉันต้องขออนุญาตพี่ติณก่อน “ไปกี่โมง ?”“หกโมงเย็นค่ะ”“ไม่ให้ไปด้วย ?” “หนูนัดกับเพื่อนในกลุ่มที่สนิทกัน พี่ติณไปด้วยคนอื่นคงจะเกร็งๆ” “มีพิรุธนะแบบนี้” พี่ติณมองฉันด้วยสายตาที่กำลังจับผิดอยู่“พิรุธอะไรคะอย่ามาหาเรื่องหนูนะ” “จะให้ไปส่งไหมพรุ่งนี้” “เดี๋ยวให้คนขับรถที่บ้านไปส่งก็ได้ค่ะ ^_^” แกร็ก! ป
นางบำเรอ BAD GUY BAD - 105 Nc20+
“เราไปบอกพ่อกับแม่กันนะคะ ^_^” พี่ติณสวมแหวนให้ฉันจากนั้นก็อุ้มฉันขึ้นมาวางที่เตียงทั้งยังใส่แค่ผ้าขนหนูอยู่ “นอนได้แล้วพรุ่งนี้ค่อยบอกทุกคนก็ได้ ฉันปิดไฟนะ”“แต่หนูยังไม่ได้ใส่เสื้อผ้าเลยนะ ถ้าพี่ติณจะนอนก็นอนก่อนเลยค่ะ แต่งตัวเสร็จเดี๋ยวหนูปิดไฟเอง” ฉันพยุงตัวเองลุกขึ้นแต่ก็ถูกพี่ติณกดให้นอนราบกับเตียงเหมือนเดิมพี่ติณขึ้นมาคร่อมจากนั้นก็โน้มใบหน้าลงมากระซิบบอกข้างๆ ใบหู “ไม่ต้องใส่เสื้อผ้าก็ได้ เพราะเดี๋ยวเธอก็ได้ถอดมันออกอยู่ดี” “บ่อยเกินไปแล้วนะคะ” พอฉันบอกแบบนั้นพี่ติณก็ขมวดคิ้วถาม “อะไรบ่อย ?”“ก็มีเซ็กส์ไงคะ”“วันนี้เป็นวันดีเธอยอมแต่งงานกับฉัน มันก็ต้องฉลองเป็นธรรมดา”“เจ้าเล่ห์” ฉันพูดค้อน “ขอนะครับ” ไม่พูดเปล่าพี่ติณยังยิ้มหวานอีกด้วย ไม่ใจอ่อนได้ไงล่ะ “ทีตอนอยากได้เนี่ยพูดเพราะจังเลยนะคะ” “พูดแบบนี้ปกติ” พี่ติณพูดพร้อมกับใช้มือค่อยๆ ดึงผ้าขนหนูที่พันตัวฉันออก เผยให้เห็นเรือนร่างที่ไร้เสื้อผ้าปิดคลุม “ปะ ปิดไฟก่อนสิคะ” ฉันยกมือขึ้นมาปิดหน้าอกของตัวเองอย่างเขินอายเพราะความสว่างของห้อง “อยากเห็นหน้าเมียชัดๆ”“ไม่เอาค่ะ หนูอาย”“สวยไปทั้งตัวขนาดนี้ทำไมต้องอาย” ปากหวาน
นางบำเรอ BAD GUY BAD - 104 ซื่อบื้อ
“ตะ แต่หนูยังไม่พูดเรื่องแต่งงานเลยนะคะ”“ในเมื่อลูกเปิดโอกาสให้ตาติณแล้วแม่ว่าการแต่งงานก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ยิ่งท้องโตขึ้นเรื่อยๆ คนจะนินทาเอานะลูก”“หนูรู้ค่ะหนูให้โอกาสพี่ติณแต่ยังไม่อภัยให้เขานี่คะ” “ถึงขั้นนี้แล้วยังไม่ให้อภัยฉันอีกหรือไง” พี่ติณถาม “อยากดูๆ ไปก่อนนี่คะ อย่าเร่งหนูสิ เอาไว้คลอดแล้วเราค่อยแต่งงานกันก็ได้”“คลอดแล้วคงไม่มีเวลาขนาดนั้นหรอกลูก ไหนจะยุ่งกับการเลี้ยงลูกอีก”“ไม่เป็นไรครับถ้าน้ำมนต์ยังไม่อยากแต่งผมก็จะไม่บังคับ ตอนนี้ผมคงยังดีไม่พอที่เธอจะเปิดใจมากขนาดนั้น” พี่ติณพูดขัดขึ้นมา ฟังจากน้ำเสียงก็รู้แล้วว่าเขากำลังน้อยใจอยู่ “……..” ฉันได้แต่เงียบ ไม่ใช่ว่าไม่อยากแต่งหรอกนะจะขอแต่งงานทั้งทีทำไมถึงไม่ทำให้โรแมนติกกว่านี้ก็ไม่รู้ ถ้าถูกขอแต่งงานแบบโรแมนติกฉันคงจะตอบตกลงไปแล้วก็ได้ สักครั้งหนึ่งในชีวิตผู้หญิงก็ต้องการอะไรแบบนี้ อยากสัมผัสความรู้สึกที่ถูกคุกเข่าขอแต่งงานบ้าง แต่พี่ติณไม่เคยคุกเข่าขอฉันเลย “ต่อไปนี้ก็ทำตัวให้มันดีๆ ให้สมกับที่จะเข้ามาเป็นลูกเขยบ้านนี้ล่ะ” พ่อพูดกับพี่ติณ“ครับอา ผมขอโทษจริงๆ กับเรื่องที่ผ่านมา”“แล้วนี่ได้คุยปรับความเข้าใจ
