บบที่ 388

นับตั้งแต่ที่รับสายจากเขาเป็นครั้งแรก ผมก็ยิ้มออกมาอย่างมีความสุขได้รู้ว่าเขาต้องการรู้จักลูกสาวตนเอง มากขึ้น

“งั้นฉันก็จะคอยเอาใจช่วยเอง”

“แต่ต้องทำยังไงล่ะ? ฉันรู้จักเรื่องการเงินอย่างกับลูกในไส้ แต่การเป็นพ่อคนนี่มันคนละเรื่องกันเลยนะ” เขาถอนหายใจด้วยความหงุดหงิด ซึ่งทำให้ผมรู้สึกขำขันไม่น้อย

“นายต้องเข้าใจก่อนว่าการเป็นพ่อที่ดีไม่ได้มีคู่มือมาคอยนำทางหรอกนะ หลังจากฉันเป็นพ่อคนมาได้หลายปี ฉันเองก็ยังต้องเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ อยู่ทุกวัน พอเป็นเรื่องการเป็นพ่อแม่คนเนี่ย นายต้องมีไหวหริบเอง จะรู้ได้เองว่าต้องควรทำอะไร”

“อืม นายพูดถูก”

“แล้วเรื่องฮาร์เปอร์ นายว่ายังไง รู้สึกอะไรกับเธอหรือเปล่า?” ผมเอ่ยถามด้วยความอยากรู้

คำตอบนั้นชัดเจน “ไม่เลย! ฉันไม่ได้รุ้สึกอะไรกับเธอเลย แล้วถ้าไม่ใช่เพราะเรื่องนี้จำเป็นต้องมีเธออยู่ด้วย ฉันก็ไม่อยากเจอเธอด้วยซ้ำ”

ผมถอนหายใจพร้อมเอ่ยถามคำถามที่กวนใจผมมาตั้งแต่เจ้าน้องชายบอกแผนการทั้งหมดออกมาให้ฟัง “ถ้างั้น ทำไมนายถึงเลือกเธอให้มารับหน้าที่เป็นภรรยาล่ะ? จะไปเลือกใครมาก็ได้ แต่ทำไมต้องเป็นเธอ?”

“ฉันเองก็ไม่รู้…อาจเป็นเพราะเธอเคยเป็นภรรยาฉันก็ได้ ฉั