บทที่24

จูบหวานล้ำจากริมฝีปากของชายหนุ่มไม่ต่างอะไรกับมนต์สะกดที่ทำให้หญิงสาวหลงมัวเมาเคลือบไปกับสัมผัสอันแสนอ่อนโยนนั้น

ความเย็นชาในตอนแรกเริ่มละลายเมื่อชายหนุ่มมอบรสจูบร้อนแรงดั่งเปลวไฟทำให้ร่างสวยอ่อนระทวยเอนกายล้มตัวลงนอนโดยมีร่างสูงใหญ่โน้มตัวทับลงไป

"เพลิงรักธารน้ำนะ"ชายหนุ่มพ่นคำหวานก่อนจะโน้มตัวลงไปมอบสัมผัสอันแสนร้อนแรงให้กับหญิงสาวอีกครั้งด้วยความตั้งใจอันสุดแรงกล้า

"อืม"เสียงครางในลำคออย่างเย้ายวนของเธอนั้นยิ่งกระตุ้นแรงปรารถนาในกายของเขายิ่งทำให้แก่นกายภายใต้กางเกงนักศึกษาขยายใหญ่จนตุงเห็นเป็นรูปร่างได้อย่างชัดเจน

พรึ่บ

พระเพลิงใช้เวลาในขณะที่ธารน้ำลงมัวเมาไปกับรสจูบของเขาเพื่อปลดกระดุมเสื้อนักศึกษา ความอ่อนนุ่มกลมกลึงทั้งสองข้างซึ่งกำลังถูกซุกซ่อนอยู่ภายใต้บราตัวบางลายลูกไม้สีดำของเธอนั้นมันทำให้เขาสายตาพร่าหลงเรือนร่างของเธออย่างถอนตัวไม่ขึ้น แม้จะสัมผัสมันมาตั้งไม่รู้เท่าไหร่แต่ชายหนุ่มก็ไม่เคยรู้สึกชินกับความใหญ่โตของมันเลย

ธารน้ำเธอเป็นผู้หญิงตัวเล็กเพรียวบางแต่กลับมีสัดส่วนดึงดูดทำให้ผู้ชายหลายคนอย่างจะเข้าหา เขารู้สึกโมโหทุกครั้งเมื่อมีสายตาของผู้ชายทั้งนอกและในรั้วมหาลัยม