บทที่ 177

"มีเรื่องเช่นนี้ด้วย" ซูเนี่ยนตาเปล่งประกายวาบ

นางฟังความหมายของหลี่เหลยออก ตระกูลลู่เพราะมีกู้อี๋ซิวอยู่จึงมีสัมพันธ์อันดีกับวังตะวันออก ถ้ากู้อี๋ซิวช่วยดูอาการเด็กคนนั้นให้ไม่ได้ ความสัมพันธ์ของตระกูลูล่กับองค์รัชทายาทก็เกรงว่าจะกลายเป็นกระดาษแผ่นบางไป

คิดถึงฉากไม่กี่วันก่อนหน้า ซูเนี่ยนก็หัวเราะพรืดออกมา กู้อี๋ซิวคนนี้เป็นวิชาแพทย์จริงไหมนะ

"ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เช่นนั้นก็ไม่มีปัญหาแล้ว พวกเราจะเดินทางตอนไหน?" ซูเนี่ยนถามขึ้น

"่น้องหญิงถ้าไม่ติดธุระ พวกเราตอนนี้ก็ไปได้เลย เมื่อเช้าข้าเพิ่งไปที่ตระกูลลู่มา เด็กคนนั้นอาการป่วยวันนี้หนักขึ้นไปอีกแล้ว ไม่กินไม่ดื่มเลย" หลี่เหลยเอ่ยขึ้น

หลังจากที่เด็กคนนั้นป่วย ตระกูลลู่ก็เชิญหมอมีชื่อมามากมาย กระทั่งยังเชิญหมอหลวงจากในวังมาด้วย แต่ก็ล้วนไม่เป็นผล

ดังนั้นตระกูลลู่แม้จะฝากความหวังไว้บนตัวกู้อี๋ซิว แต่กู้อี๋ซิวก็เป็นแค่จ่ายยา แล้วก็ยาลูกกลอนพวกนั้น เขาเห็นว่าเด็กกินยาลูกกลอนแล้วมันดูไม่ค่อยจะถูกต้องเท่าไร

ตอนที่ฮูหยินใหญ่ตระกูลลู่คลอดเด็กคนนี้ร่างกายบาดเจ็บ จึงไม่สามารถตั้งครรภ์ได้อีก ผู้เฒ่าตระกูลลู่เองก็รักภรรยามาก ไม่ยอมรับอนุภรรยา