แชร์

นางบอกรักเขาหรือ

ผู้เขียน: ป่าดอกท้อ
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-11-26 13:12:03

"ท่านยิ้มสักที ได้ๆต่อไปไม่พูดแล้วบรรทมเถอะเพคะ พรุ่งนี้มีประชุมเช้ามิใช่หรือ ทรงชอบเสวยเต้าหู้ผัดกับถั่วงอกวันนี้หม่อมฉันทำเต้าหู้ไว้หลายก้อนเดี๋ยวจะได้ตื่นแต่เช้าทำให้พระองค์เสวยอีกอย่างพริกดองน่าจะใช้ได้แล้วเอาออกมาผัดไข่สักจานเสวยกับข้ามต้มร้อนๆ แตงหวานที่เอามาจากบนเขาตอนนี้กินได้แล้วด้วยหากมาประชุมที่ตำหนักกุ้ยฮวาจะได้แจกเหล่าขุนนางด้วย พระองค์บอกว่าที่นี่ไม่มี ถ้าหากให้ราษฎรปลูกได้ก็มีอาหารเพิ่มดีไหมเพคะ"

แตงโมเป็นสิ่งที่จางซูฉีนำออกมาจากมิติ นางลงมือปลูกผักและนำต้นไม้เพาะต้นกล้าไว้ในนั้นเยอะมาก

'อืมเจ้าน่ารักเสียจริงๆ นอนเถอะวันนี้ไม่เอาเปรียบเจ้าแล้วไว้ทบทีเดียวคืนพรุ่งนี้แล้วกันเด็กดี"

ตาบ้านี่เฮ้อหน้าด้านไม่มีใครเกินจริงๆ

หนึ่งปีที่เขาไม่อยู่นางอิสระ ไม่ต้องกลัวว่าจะถูกจับได้จึงขึ้นเขาทุกวัน จนเสี่ยวเถาท้องแก่ใกล้คลอดนางไม่อยากไปนานจึงหยุดขึ้นเขา นางจับทุกอย่างที่หาเจอบนภูเขายัดไว้ในมิติจนตอนนี้กลายเป็นทุ่งดอกไม้สวนผลไม้ไปแล้ว

หนานกงเยี่ยย้ายมานอนกับนางทุกคืน นอกจากมีราชการสำคัญจึงค้างที่หอโอสถหรือไม่ก็ร้านงามเหนือกาลเวลา ไม่กลับตำหนักเหมยฮวาแต่อย่างใด

ที่นั่นเคยเป็นที่อยู่ข
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   เด็กโง่ข้ารักเจ้า

    สกุลจางจางหย่งเล่อกำลังคำนวณบัญชีของร้าน นี่เป็นร้านธัญพืชของน้องสามนางที่เปิดภายใต้ชื่อของนางเอง น้องสามเก่งกาจนัก ให้นางซื้อที่ดินเพาะปลูก จากนั้นก็ขยายสู่ชาวนา จนร้านธัญพืชของนางใหญ่ที่สุด เดิมเสิ่นผู่เย่วก็อยากลงทุนทำด้วยเพราะนางคุ้นเคย แต่สวีไค่เฉิงหวงเมียมากไม่ยอมให้นางทำอะไรเลย จนเสิ่นผู่เย่วอ่อนใจ"คุณหนูรอง ชินอ๋องมาขอพบท่านเจ้าค่ะ""เขามาทำไม ข้ากำลังคำนวณบัญชีอยู่ไม่ว่างเท่าไหร่"สาวใช้อึกอักแต่เสียงที่ตอบกลับเป็นเสียงหนานกงมั่ว"เจ้ายุ่งจนไม่มีเวลาจะเจอหน้าเลยหรือไง เล่อเล่อเจ้ามีเหตุผลหน่อย เรื่องวันนั้นข้าไม่ได้ตั้งใจนะเจ้าถามมาข้าก็ตอบตามที่เห็น เจ้ามึนตึงมาเป็นเดือนแล้วนะ"หนานกงมั่วเริ่มโมโห เขาขอพระราชทานสมรสแต่นางเลื่อนงานแต่งอยู่เรื่อย มีข้ออ้างตลอด"พวกเจ้าออกไปก่อน ข้ามีเรื่องจะคุยกับคุณหนูพวกเจ้า"เขารู้ดีว่าฮูหยินรองไม่อยู่ ในเมื่อลูกแกะอยากสู้หมาป่าต้องให้นางรู้ว่าจ่าฝูงเป็นใคร สาวใช้ออกไปแล้วจางหย่งเล่อยังคงดีดลูกคิดอยู่ หนานกงมั่วโมโหคนตัวเล็กจนอกกระเพื่อม คว้าลูกคิดออกจากมือ แล้วอุ้มนางเข้าด้านใน จางหย่งเล่อตกใจจึงทุบบ่าเขา"ชินอ๋องปล่อยหม่อมฉันนะเพคะ ที่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26
  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   นางเป็นคนของใคร

    หลี่ม่านม่านอยากฉีกเนื้อสตรีตรงหน้า ปะการังสีฟ้าหรือว่ากันว่ามีเงินแสนตำลึงยังหาไม่ได้ แต่ท่านอ๋องกลับมอบให้นางแพศยานี่ครั้งเดียวห้าต้นมิหนำซ้ำตอนแรกบอกว่าจะให้นาง ไม่ถึงครึ่งถ้วยชากลับพลิกลิ้นบอกว่านางถือไม่ไหวให้พระพุทธรูปมาแทน ความหมายคืออย่าทำอะไรเกินตัว ให้กลับไปสวดมนต์ไหว้พระที่บ้านเสีย นังจางซูฉีนังแพศยา ก่อนจะฝืนใจเอ่ยลา"หลี่ม่านม่านขอบพระทัยพระยาที่เมตตาเพคะ หม่อมฉันสุขภาพไม่ดีนักคงต้องขอตัวกลับตำหนักใหญ่ก่อน ท่านอ๋องมอบหมายงานมากนักแค่กๆหากท่านอ๋องมาหาคงต้องรบกวนพระชายาปรนนิบัติแทนหม่อมฉันแล้วเพคะ ม่านม่านทูลลา""วางไว้เถอะข้าจะรับใช้ท่านอ๋องให้ดีสมกับที่เจ้าฝากฝัง ขอบใจเจ้าแล้วที่ลำบากมาหาไกลถึงเพียงนี้ เสี่ยวเถามอบของขวัญให้พระชายารองสักหน่อย ปะการังสีฟ้านั่นก็ได้ท่านอ๋องมอบมาให้หลายต้นนักดูเหมือนจะมีห้าต้น ชายารองเจ้าถือไหวหรือไม่ แต่เอ่อดูเหมือนจะสร้างความลำบากให้เจ้าเสียแล้วถ้าเช่นนั้นก็เอาของขวัญชิ้นเล็กหน่อยดีกว่า เอ่อเสี่ยวจูเจ้าไปห้องสมบัติเอาพระพุทธรูปหยกออกมาที ได้ยินว่าชายารองเป็นคนโอบอ้อมจิตใจเมตตา มอบพระพุทธรูปให้แก่นางน่าจะเหมาะสมกว่า"หลี่ม่านม่านอยากฉีกเนื

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26
  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   ข้าจะสอนเจ้าเอง1

    ตกค่ำมีขุนนางมาปีระชุมที่ตำหนักกุ้ยฮวา พวกเขาถกกันเรื่องภัยแล้ง แม้ว่าจะเริ่มมีฝนแต่ที่ดินบางแห่งกับไม่สามารถเพาะปลูกได้เท่าไหร่นักหนานกงอินเองก็กลุ้มใจกับเรื่องนี้มาก พยายามหาทางออกอยู่ จนถึงเวลาอาหารค่ำวันนี้พวกขุนนางที่มาทำงานได้กินปล้าต้มเต้าหู้ใส่พริกเผ็ดร้อนหมูน้ำค้างผัดต้นกระเทียม สามชั้นพะโล้ ปลาเปรี้ยวหวาน ของหวานมีแตงหวานและแปะก๊วยต้มน้ำตาล ทุกคนเมื่อถึงเวลากินก็ไม่พูดคุยกันอีกจนกระทั่งอิ่มแล้วจึงเอ่ยพูดคุย"อาหารวันนี้รสชาติอร่อยยิ่งนักพ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท หม่อมฉันไปกินมาทั่วยังไม่อร่อยเท่าที่แม่ครัวหลวงทำวันนี้เลย ฮองเฮามีห้องเครื่องเก่งกาจยิ่งนัก""ห้องเครื่องที่ไหนกัน ฝ่าบาทอย่าทรงใช้งานพระชายากระหม่อมบ่อยนัก ฉีเอ๋อร์นางยิ่งตัวเล็กๆผอมบาง ต้องลุกมานั่งทำอาหารให้คนยี่สิบคนกินพระองค์ไม่รู้หรอกว่านางเหนื่อยแค่ไหน"หนานกงอินถึงกับปวดหัว ไอ้น้องบ้านี่หวงเมียเสียเหลือเกิน จนฉู่กงกงต้องไกล่เกลี่ย"เยี่ยอ๋องพระทัยเย็นเถอะพ่ะย่ะค่ะ แตงหวานนี่เป็นสิ่งที่พระชายาทรงปลูก ส่วนแปะก๊วยนี้นางก็หาเจอบนเขา ลองให้ทุกคนกินในวันนี้ก็เพื่อจะลองดูว่าสามารถหาได้ทั่วไปที่อื่นอีกไหม เผื่อราษฎรที่อยู

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26
  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   ข้าจะสอนเจ้าเอง2

    หนานกงอินหยุดอยู่ข้างหลังนางมือหนึ่งโอบเอวนางไว้ อีกมือยื่นหนังสือมาข้างหน้า เจียงฟางซินเข่าแทบทรุดหากเขาไม่กอดไว้ จบแล้วจบกันเขาหาเจอได้อย่างไร มีลมหายใจกระซิบที่ข้างหู" หาหนังสือเล่มนี้อยู่หรือฮองเฮาของข้า อยากเรียนรู้ทำไมถึงไม่บอกข้าหืม ข้าสอนเจ้าได้นะเด็กดี""ฝ่าบาทปล่อยหม่อมฉันก่อนไหมเพคะ ทรงงานมาเหนื่อยๆเดี๋ยวหม่อมฉันให้คนเตรียมน้ำให้อาบดีไหมเพคะ"เจียงฟางซินสั่นจริงๆจนหนานกงอินรู้สึกได้ เขารั้งเอวนางให้นั่งตักก่อนจะค่อยๆพลิกหน้าหนังสือ แล้วอ่านให้นางฟังอย่างตั้งใจ"อืม อ่านว่าอะไรนะ อ้อปีศาจสาวเห็นบัณฑิตหนุ่มก็ตกหลุมรักและเสน่หาในตัวเขา นางจึงจำแลงเป็นสตรีรูปงามก่อนจะนั่งอยู่ข้างเขาบนเตียง บัณฑิตหนุ่มตกอยู่ในภวังค์สตรีคนนี้งามนัก สตรีนางนั้นเอ่ยกับเขาว่า คุณชายท่านเหนื่อยล้าจากการอ่านตำราหรือเจ้าคะ ให้ข้าช่วยผ่อนคลายดีไหมเจ้าคะ บัณฑิตหนุ่มพยักหน้า ปีศาจสาวก็ค่อยๆปลดอาภาณ์ของตนออก เบื้องหน้าบัณฑิตปรากฏเต้าเต่งตึงสองข้างปลายถันสีหวานชูชันชวนให้น่าดื่มกินยิ่งนัก"เจียงฟางซินอยากเอามืออุดหู หนานกงอินท่านเลิกอ่านเถอะข้าขอร้อง เจียงฟางซินร้องไห้ในใจแต่ทำอะไรไม่ได้จริงๆ หนานกงอินยังค

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26
  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   หนานกงเช่อท่านมันผู้ชายสารเลว1

    หนานกงเยี่ยจุมพิตคนตัวเล็กในอ้อมกอด นางทำอาหารอร่อยยิ่งนัก งานเลี้ยงวันประสูติเสด็จแม่เขาอยากให้นางเป็นคนทำอาจจะเสวยมากขึ้นจางซูฉีดีขึ้นมากแล้วจึงจับมือเขาออก หันหน้าเข้าหาซุกหน้าอกกว้างพูดกับเขาเสียงอู้อี้"ท่านอ๋อง มีอะไรหรือเพคะ ยามอวิ๋นแล้วยังไม่บรรทมอีก พรุ่งนี้ต้องไปจิ่วโจวเพื่อดูที่ดินไม่ใช่หรือเพคะ""อีกสี่วันจะถึงงานวันเกิดเสด็จแม่เจ้าเข้าวังได้ไหม ข้าอยากให้เจ้าทำอาหารสักโต๊ะ ปีนี้ไม่ทรงอยากจัดเลี้ยงข้าจึงอยากตามใจนาง""เพคะ เอ่อท่านอ๋องตั้งแต่มาประทับที่นี่สองเดือนเกือบสามเดือนแล้ว อาการเหงื่อออกตามมือตามใบหน้าไม่มีแล้วใช่ไหมเพคะ""อืม แปลกเหมือนกันเมื่อก่อนมีบ้าง แต่หลังจากไปชายแดนอาการก็ไม่มีแล้ว ทำไมหรือ"""ไปจิ่วโจวครั้งนี้พาท่านหมอจูไปด้วยนะเพคะ หม่อมฉันให้เขาหาบางอย่างให้ เขาบอกว่ามีที่จิ่วโจวแต่เพราะต้องอยู่หอโอสถไม่อาจปลีกตัวได้""ได้ นอนเถอะดึกมากแล้ว"วันนี้หนานกงเยี่ยต้องเดินทางไปจิ่วโจวใช้เวลาไปกลับสามวัน หนานกงอินเป็นห่วงเจียงฟางซินจึงไม่กลับวัง ทุกอย่างเขาให้หลี่หมิงหลงเป็นคนจัดการ สหายของเขาล้วนแต่ไว้ใจได้เสิ่นผู่เย่วแจ้งว่านางป่วยมาไม่ไหว จางซูฉีจึงนั่งทำบ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26
  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   หนานกงเช่อท่านมันผู้ชายสารเลว2

    หนานกงเช่อประทับอยู่ที่ตำหนักนางถึงสองคืน เขากักนางไว้บนเตียงไม่ยอมให้ลง ร่วมรักนางไม่ยอมให้พักจนเขาสุขสมปลดปล่อยในกายนางนับครั้งไม่ถ้วนหนานกงเช่อแต่งตัวเสร็จแล้วจึงเดินมาหานางก่อนจะเชยคาง พูดจาเชือดเฉือนจิตใจ"อย่าอวดดีอีก ครั้งหน้าข้าอาจกักเจ้าไว้บนเตียงนานกว่านี้ หยางลี่ถิงอย่าเล่นกับความโกรธของข้า""หนานกงเช่อ ท่านมันผู้ชายสารเลวไสหัวไปให้พ้น ข้าเกลียดเจ้าชาตินี่จงตายไปพร้อมกับคนรักเจ้าอย่ามาให้ข้าเห็นหน้าอีก วันนั้นข้าไม่ควรช่วยเจ้าควรปล่อยให้เจ้าจมน้ำตายไปเสีย คนเฮงซวย"นางปาข้าวของตามหลัง ก่อนจะหมดแรงนั่งซบหน้ากอดเข่าร้องไห้ แม่นมเฟิ่งเข้ามาก็ถึงกับน้ำตาไหล ทั้งตัวมีแต่ร่องรอย ดอกเหมยแดงไปหมดผิวขาวนวลเนียนถูกไท่ซ่างหวงทิ้งรอยไว้ทั่วตัว เสื้อผ้าฉีกขาดกระจัดกระจาย"คุณหนูของบ่าว ไม่ร้องนะเจ้าคะไม่ร้อง บ่าวอยู่ตรงนี้ ฮือๆฝ่าบาทพระทัยร้ายเหลือเกินเพราะอะไรกัน""ท่านเก็บของเถอะ ที่นี่สกปรกแล้วข้าไม่อยากอยู่ ข้าจะไปเรือนดอกเหมย แจ้งทางนั้นด้วยมีแค่ท่านพอคนอื่นไม่ต้อง"แม่นมเฟิ่งอาบน้ำแต่งตัวให้นาง ก่อนจะพากันขึ้นรถม้าไปยังจวนดอกเหมย"จินซีซวน เจ้าสืบดูสิใครกันแน่ที่ช่วยชีวิตข้า""ไท

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26
  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   เตรียมโยกย้าย

    จางซูฉีต้องการต้มโจ๊กปลาให้ไทเฮาจึงให้ลู่จงไปจับปลามาหลายตัวหนานกงเยี่ยจะกลับมาอีกไม่กี่ชั่วยาม ฝ่าบาทรู้ว่าไทเฮาเสด็จมาก็จะเข้าเยี่ยม แต่จางซูฉีคิดว่าไม่ควรให้เจอตอนนี้หนานกงอินแปลกใจ น้องสะใภ้มีเรื่องในใจหรือเสด็จแม่คงไม่ได้ดุนางหรอกนะ"ฝ่าบาทหม่อมฉันมีเรื่องปรึกษา ให้คนอื่นออกไปก่อนเถอะเพคะ"หนานกงอินโบกมือทุกคนจึงถอยออกไปจนหมด จางซูฉีถอนหายใจก่อนจะเอ่ย"ฝ่าบาท หม่อมฉันให้ลุงจงไปซื้อที่ดินที่เมืองหนานเป่ยเอาไว้สามพันหมู่ตั้งแต่ปีที่แล้ว ตอนนี้เริ่มปลูกพืชผล และเรือนก็สร้างเสร็จไปแล้วสามหลัง เดิมทีตั้งใจว่าหากหย่ากับท่านอ๋องแล้วจะไปใช้ชีวิตที่นั่น แต่ตอนนี้หม่อมฉันอยากพาไทเฮาไปอยู่ด้วย แต่มีเรื่องหนึ่งอยากร้องขอพระองค์""เหตุใดต้องไปไกลถึงหนึ่งพันลี้ แล้วเสด็จแม่เหตุใดต้องอยากไปกัน""รับปากได้หรือไม่ หากพระองค์รับปากเรื่องนี้ว่าจะไม่ให้เยี่ยอ๋องรับรู้ หม่อมฉันจะเล่าทุกอย่าง"หนานกงอินพยักหน้า จางซูฉีจึงกระซิบที่หูเขาเบาๆเพื่อกันคนอื่นได้ยิน หนานกงอินกำหมัดแน่น"เขาช่างทำเกินไปแล้ว ได้เจ้าไปจัดการที่นั่นให้เรียบร้อย ข้าจะตามไปหลังจากจัดการทุกอย่างเสร็จ เมื่อไหร่ที่ข้าจะคืนตราหยกให้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26
  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   ออกจากเมืองหลวง

    หนานกงเยี่ยสลบมาห้าวันแล้ว ไทเฮาเองก็เริ่มดีขึ้นร่องรอยจางหายมากแล้ว นางจึงถามหาบุตรชาย"ซินเอ๋อร์เหตุใดช่วงนี้ฉีเอ๋อร์หายหน้าบ่อยนัก เยี่ยเอ๋อร์ยังไม่กลับจากจิ่วโจวอีกหรือ""ยังเพคะ เอ่ออีกไม่กี่วันพวกเราต้องเดินทางแล้ว ไทเฮาทรงไปไหวไหมเพคะ""พวกเราจะไปไหนกัน อ้อฮ่องเต้เจ้ามาแล้ว ซินเอ๋อร์บอกว่าพวกเราจะเดินทางหรือ ไปที่ใดกัน""ไปหนานเป่ยพ่ะย่ะค่ะเสด็จแม่ทรงล่วงหน้าไปก่อน ลูกเสร็จงานทางนี้แล้วจะตามไป""แล้วซินเอ๋อร์เล่า ลูกจะทอดทิ้งนางไม่ได้นะ แม่รู้ว่าพวกเจ้ารักใคร่กันอย่าปากแข็งกันอีกเลย""เสด็จแม่ ลูกจะตามไปอีกไม่นาน รอให้เขากลับมาลูกจะคืนทุกอย่างให้เขาแล้วจะตามไป ทรงเสด็จไปก่อนเถอะพ่ะย่ะค่ะ"ไทเฮาแปลกใจ จะคืนอะไรให้ใครเหตุใดฮ่องเต้พูดแปลกๆหลี่ม่านม่านที่ตอนนี้หาทางติดต่อกับเหวินซีซีไม่ได้เลย จนในที่สุดก็มีโอกาสคนของนางมาแล้วสั่งให้หลี่ม่านม่านไปเยี่ยมเยี่ยอ๋องอย่าลืมว่าต้องทำเช่นไรหลี่ม่านม่านกับแม่นมกวง ถือตะกร้าอาหารมายังเรือนดอกเหมย นางเคารพเจียงฟางซินและไทเฮา ก่อนจะเอ่ย"ถวายพระพรไทเฮา ถวายพระพรฮองเฮา หม่อมฉันได้ยินว่าท่านอ๋องบาดเจ็บจึงนำของบำรุงมาถวายเพคะ"หยางไทเฮาถึงกับมอ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26

บทล่าสุด

  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   ครองรักทุกพบชาติ

    แดนเซียนควันสวีทองลอยขึ้นมายังด้านบนก่อนจะลอยเข้าสู่หว่างคิ้วของหนานกงเยี่ยเทพสงครามที่นั่งรอพระชายาตนอยู่ปากถ้ำ ทันทีที่ดวงจิตเข้าสู่ร่างเขาก็รู้ทันทีว่ามหาเทพถือกำเนิดในแดนมนุษย์แล้วชายาของเขานางกำลังจะออกมาจากการกักตนเพื่อหนีหน้าเขาแล้ว ประตูหินค่อยเลื่อนออกควันสีทองลอยเข้าไปยังด้านในเข้าสู่กลางหว่างคิ้วของเทพบุปผา ไม่นานชิงเหลียนที่หน้าตาเหมือนกันกับจางซูฉีที่แดนมนุษย์ก็เดินออกมาจากด้านใน นางเห็นสวามียืนรอก็เดินตรงมาหา เทพสงครางกางแขาออกให้ชายารักเดินเข้ามาสู่อ้อมกอดเทพบุปผาซบหน้ากับอกกว้าของเขาพร้อมเอ่ยเบาๆ"ฝ่าบาท หม่อมฉันผิดไปแล้ว ที่ผ่านมาหนีหน้าพระองค์ ไร้เหตผลต่อจากนี้จะไม่ทำอีกแล้วเพคะ ตอนอยู่แดนมนุษย์เคยเกือบเสียพระองค์ไปหม่อมฉันรู้แล้วว่าความเจ็บปวดนั้นเป็นเช่นไร""ข้าไม่โกรธเจ้า คนงามของข้าๆเตรียมเรือเรียบร้อยแล้ว รอเจ้าออกมาจากด่านเราจะไปล่องเรือกัน เราจะล่องจากตำหนักเหลียนฮวาาจนไปถึงดินแดนประจิม แล้วจากนั้นข้าจะพาเจ้าไปทะเลตะวันออกดีหรือไม่ หืม""เพคะ หม่อมฉันตามใจพระองค์ ฝ่าบาทชิงเหลียนรักพระองค์เพคะ""คนงามข้าก็รักเจ้า ชิงเหลียนคนดีของข้า"ทั้งคู่ล่องเรือไปตามสระบั

  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   กำเนิดบุตรชาย2

    ท้องฟ้าเหนือแคว้นอู๋มีสายรุ้งปรากฎถึงเก้าสาย อีกยังมีเหล่านกน้อยบินวนรอบตำหนักเหมยฮวา ท้องฟ้าเป้นสีทองก้อนเมฆสีรุ้งงามตานัก จากนั้นด้านในจางซูฉีก็คลอดเด็กกออกมา อุแว้ๆๆๆๆ ไม่นานก็มีเสียงทารกดังออกมา"ท่านอ๋อง ไท่จื่อเป็นซื่อจื่อน้อยเพคะ หน้าตาละม้ายท่านอ๋องยิ่งนักเพียงแต่ว่า" แม่นมพูดค้างไว้จนทุกคนมองหน้ากัน หนานกงเยี่ยร้อนใจจึงเอ่ยถาม"แต่ว่าอะไรแม่นมเฟิ่ง ท่านพูดออกมาให้หมด""แต่ว่าเส้นผมของซื่อจื่อน้อยไม่ได้ดกดำเพคะ แต่เป็นสีเงินยวงราวกับหิมะเลยเพคะ เสียงร้องดังมากแปลว่าแข็งแรงดี""ทันทีที่แม่นมเอ่ยจบหนานกงเยี่ยก็รู้ทันทีว่าหน้าที่ของพวกเขาในแดนมนุษย์นั้นสมบูรณ์แล้ว รอเวลาจิตวิญญาณเขาและนางกลับแดนเซียนเท่านั้นหนึ่งชั่วยามต่อมาทุกคนจึงได้รับอนุญาตให้เข้าไปดูจางซูฉีกับบุตรชายได้ หนานกงเยี่ยเห็นหน้าบุตรชายก็ถอนหายใจ เขาต้องเป็นบิดาของคนที่เอาแต่ใจที่สุดในแดนสวรรค์จริงๆหรือ จากนั้นก็ก้มลงไปจุมพิตหน้าผากน้อยๆเบาก่อนจะกระซิบ"ฝ่าบาท อย่างไรก็เป็นบุตรกระหม่อม ดื้อรั้นให้น้อยลงหน่อยนะพ่ะย่ะค่ะ หม่อมฉันมีสิทธิ์ตีก้นพระองค์ได้นะพ่ะย่ะค่ะ"ก่อนที่ทารกน้อยจะลืมตาทันทีจ้องหน้าคนที่เพิ่งข่มขู่เ

  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   กำเนิดบุตรชาย 1

    หนานกงเช่อไปแล้วบรรดาสาวนั่งจับกลุ่มคุยกันไม่หยุด แต่ละคนอุ้ยอ้ายจนดูน่ารักไปหมด เฉินลี่จูที่ถูกเยี่ยผิงอันอุ้มลงจากรถม้าเดินมาส่งที่ด้านในตำหนักก็อายหน้าแดง"ท่านอาปล่อยข้าลงเดินเองก็ได้นะเจ้าคะ ไม่ได้ไกลสักนิด""เมียจ๋า ดูพื้นสิขรุขระขนาดนี้ หากไม่ระวังอาจหกล้มได้ ไม่รู้ว่าเยี่ยอ๋องทรงคิดเช่นไรถึงได้ปูหินให้มีร่องห่างกัน พื้นไม่เสมอพระชายาก็กำลังตั้งครรภ์ไม่รู้จักระวังเลย"จางซูฉีขำกับความห่วงเมียคลั่งรักเมียของเยี่ยผิงอันหากบอกว่าท่านอาลู่จงได้เมียเด็กก็ไม่ถูกนัก อาลู่อายุสี่สิบ จูชุ่ยชุ่ยอายุย่างสิบแปด แต่เยี่ยผิงอันสี่สิบห้าย่างสี่สิบหก ส่วนเฉินลี่จูอายุสิบหก นางเด็กที่สุดในบรรดาเมียๆของเหล่าบุรุษแห่งวังหลวงเลยล่ะ"ใต้เท้าเยี่ย หากพื้นปูติดๆกันไม่มีร่อง ยามหิมะตก หรือฝนตกพื้นจะลื่น ร่องช่วยให้เวลาเดินไม่ลื่นน่ะ ลี่จูมานั่งกับพี่ก่อน เสี่ยวหรันกับชิงชิงน่าจะกำลังมา""เพคะพระชายา อ้อพี่ผู่เย่วท่านตั้งครรภ์อีกแล้วหรือเจ้าคะ ใต้เท้าสวีจะขยันเกินไปหรือไม่ คนโตยังไม่ได้ขวบเลย คิกๆๆ"ในบรรดาเด็กรุ่นน้องสามสาวแห่งสกุลจิน สกุลเฉินและสกุลว่านนี่คือแสบที่สุด ต่อยตีกับบุรุษไม่เว้นแต่ละวัน"พ

  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   เตรียมให้กำเนิด

    เมืองหลวงที่ไม่เคยหลับไหล โคมไฟเรียงรายห้อยเต็มหน้าร้านหน้าบ้านที่ปลูกติดกันยามลมพัดแกว่งไกวไปมาบรรยากาศในเมืองหลวงมีแต่ความสุข ฮ่องเต้กำเนิดพระธิดาสองพระองค์ อีกทั้งตอนนี้ฮองเฮาก็กำลังทรงพระครรภ์ได้สามเดือนแล้วตั้งแต่มาถึงเมืองหลวง ตระกูลหลักหลายตระกูล ตระกูลหลี่ ตระกูลว่าน ตระกูลสวี ตระกูลจิน และตำหนักอ๋องทั้งสอง รวมถึงตำหนักบูรพาขององค์รัชทายาท ต่างจัดเฉลิมฉลองอย่างยิ่งใหญ่ เพราะพระชายาไท่จื่อ พระชายาเยี่ยอ๋อง และชินอ๋องรวมถึงบรรดาฮูหยินของใต้เท้าทั้งหลายนั้นตั้งครรภ์พร้อมกันตำหนักบูรพารัชทายาทหนานกงอินกำลังรักเมียสาวอยู่อย่างนุ่มนวลอ่อนโยน เสียวครางแสนหวานของเจียงฟางซินทำให้เขายิ่งรักนางยิ่งขึ้น"ไท่จื่อ เมียไม่ไหวแล้วเพคะพอเถอะ อื้อ ลูกดิ้นอีกแล้วพระองค์ก็ไม่ยอมเลิกสักที ลูกในท้องงอแงแล้วนะเพคะ อร๊าย หนานกงอินเสียวนะ อย่างัดแบบนี้สิคนบ้าข้าตั้งครรภ์อยู่นะ""บอกมาก่อนว่ารักพี่เด็กดีพูดเร็ว ตั้งแต่เข้าหอมาจนถึงวันนี้ยังไม่บอกว่ารักพี่เลย พูดมาคนดี อืม เสียวจริงๆเมียจ๋า อยากให้ผัวเลิกต้องบอกรักผัวก่อน อ่าา""อื้อ รักเพคะ หม่อมฉันเจียงฟางซินรักหนานกงอิน อร๊าย หม่อมฉันเสร็จอีกแล้ว

  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   ถึงเมืองหลวง

    ขบวนเดินทางมาได้ครึ่งเดือนแล้ว แวะพักบางจุดเนื่องจากทำผักดองแบะเนื้อรมควันไว้มากมาย อาหารการกินจึงไม่ลำบากมมากนักจางซูฉีไม่ต้องการให้หนานกงเยี่ยไปล่าสัตว์บนเขา ซึ่งอาจเกิดอันตรายได้คืนนี้พวกเขาแวะพักตรงริมน้ำใกล้เชิงเขา แต่จางซูฉีสั่งเดินทางต่อ หนานกงเช่อจึงไม่เข้าใจเหตุผลของนาง"ฉีเอ๋อร์ พ่อไม่เข้าใจที่เจ้าให้พวกเราเดินทางต่อ นี่ยามเซินแล้วกว่าจะสร้างกระโจมอีก ตรงนี้มีลำธารด้วยสะดวกสบายกว่าไม่ใช่หรือ""เสด็จพ่อ หากเป็นแม่น้ำลำธารที่ไม่อยู่ใกล้เชิงเขาลูกคงไม่ขัดหรอกเพคะ แต่ว่าลำธารนี้ทรงทอดพระเนตรสิเพคะ มีรอยเท้าสัตว์เต็มไปหมด แปลว่านี่เป็นแหล่งน้ำของพวกมัน อีกทั้งยังมีคราบเลือดเป็นจุดๆทั้งรอยเก่ารอยใหม่ แปลว่ามีสัตว์นักล่าด้วย ในขบวนมีคนท้องถึงเจ็ดคน แม้ว่าเหล่าบุรุษจะมีวรยุทธ แล้วนางกำนัลเหล่านั้นเล่าเพคะพวกนางอ่อนแอ เราเสียเวบาเดินทางอีกหน่อยก็ไม่ต้องเสี่ยง ลูกแค่ห่วงความปลอดภัยของทุกคน"เมื่อจางซูฉีชี้แจงเหตุผลจบ ทุกคนก็ยิ่งรีบเดินให้พ้นลำธารไวขึ้น ไม่นานก็เลยเชิวเขามาห้าลี้และเจอเข้ากับแม่น้ำเล็กๆสายหนึ่ง แม่น้ำสายนี้เรือเล็กสามารถสัญจรได้ จึงพากันหยุดพักที่ตรงนั้น"ฉีเอ๋อร์เหนื

  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   กลับเมืองหลวง

    ผ่านไปเดือนกว่ารถม้าที่สั่งทำเสร็จเรียบร้อยแล้ว ตอนี้กำลังฝึกม้าที่จะนำมาใช้กับรถม้าอยู่ ใช้เวลาฝึกนานประมาณเกือบเดือน เพราะบรรดาคนที่นั่งในรถม้าคือเหล่าสตรีที่กำลังตั้งครรภ์จินเสี่ยวหรันที่ตอนนี้ไม่ต้องดูแลสวีไค่ไหยุนแล้ว เพราะเขาเริ่มไม่มีอาการแพ้ท้องแบบที่อาเจียนไม่หยุดแล้ว เหลือเพียงแค่ความอยากอาหารเท่านั้นส่วนว่านชิงชิงทุกวันนี้นางกลุ้มใจมาก ว่านอันสุ่ยไม่ยอมห่างนางเลยไม่ยอมให้เดิน ไปไหนก็อุ้มตลอดเวลา บางครั้งเขาก็งอแงเป็นเด็กน้อยห่างนางไม่ถึงชั่วยามก็ตามหาอีกแล้ว จนถูกฮ่องเต้เรียกไปต่อว่าหลายครั้งเพราะเสียงานเสียการ"ใต้เท้าว่าน เราว่าท่านรักเมียเกินไปหรือไม่ งานการมีไม่สนใจทำงานอยู่ดีๆหาเมียไม่เจอก็ทิ้งงาน เจ้ามันตาแก่หลงเมียเด็กจริงๆ""ฝ่าบาท กระหม่อมผิดไปแล้วพ่ะย่ะค่ะ ต่อไปจะไม่ให้เกิดเรื่องเช่นนี้อีกพ่ะย่ะค่ะ"ว่านอันสุ่ยเสียงอ่อย แต่ฮ่องเต้ตรัสถูกต้องเขาหลงเมียจริงๆแต่แค่ไม่อยากยอมรับ"ใต้เท้าว่าน ข้าเองก็รักเมียไม่แพ้ท่าน แต่งานส่วนงานท่านต้องแยกแยะสักหน่อยนะ"หนานกงอินเยาะว่านอันสุ่ย เขาเถียงไม่ได้เพราะหนานกงอินเป็นถึงรัชทายาท ได้แต่บ่นอุบอิบๆเท่านั้น"ไท่จื่อ ทรงหลงพระ

  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   เตรียมตัวกลับเมือง2

    หนานกงเช่อกำลังอ่านรายงานที่ทางวังหลวงส่งมา จิ่วโจวให้ผลผลิตถั่วและมันดียิ่งนัก ต้องไปหาสะใภ้เล็กสักหน่อย ว่าหลังเก็บเกี่ยวแล้วต้องแปรรูปอย่างไร ไม่เช่นนั้นก็จะทิ้งเปล่าให้เน่าเสียจางซูฉีนังเขียนสูตรทำวุ้นเส้น ซอสถั่วเหลือง การหมักน้ำส้มสายชู โชคดีที่ก่อนจากยุคสิวิไลนั้นมา นางสามารถทำสิ่งเหล่านี้ไว้ใช้เอง บางครั้งทำวิจัยต้องไปอาศัยอยู่กับชาวบ้านตามชนบท จึงได้วิธีการแปรรูปต่างๆมา บางอย่างก็เป็นสูตรจากบรรพบุรุษที่สืบทอดกันมาหนานกงเช่อเห็นสะใภ้เล็กนั่งทำงานทั้งๆที่ท้องโตมากแล้วก็นึกดีใจแทนบุตรชาย ขนาดเมียขุนนางยังไม่ใส่ใจช่วยเหลือสามีเท่ากับนางเลย เอาแต่แย่งชิงความโปรดปรานจากสามีไม่บรรดาเมียเอกกับเมียรองตีกัน ก็บรรดาบุตรหลานชิงดีชิงเด่นกัน แต่สะใภ้คนนี้เอาแต่คิดหาหนทางให้ผู้คนอยู่รอด ช่วยเหลือสามีทุกด้านเจียงฟางซินสะใภ้คนโตก็เรียนรู้งานมาจากนางไม่น้อย ทุกวันนี้ก็จัดระเบียบบ้านได้ดี จับมือกับหลานสะใภ้เขาจางหย่งเล่อผู้นั้นมองหาลู่ทางเปิดเส้นการค้าใหม่เสมอ จนแคว้นอู๋ร่ำรวยขึ้นพริบตาเงินในท้องพระคลังเพิ่มขึ้นมากมาย ตอนนี้สวีไค่หยุนได้ถูกเขาแต่งตั้งเป็นเจ้ากรมการคลังเรียบร้อยแล้ว รอกลับเ

  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   เตรียมตัวกลับเมืองหลวง1

    จางซูฉีและหนานกงเยี่ยกำลังเตรียมตัวกลับเมืองหลวง กำลังวางแผนงานและการค้าทั้งหมดที่นี่ โดยให้ลู่จงกับจูชุ่ยชุ่ยเป็นคนดูแลหนางกงอินขอเบิกงบของกรมโยธามาเพื่อสร้างถนนให้สะดวกสบายกว่าเดิม จากเดิมที่ใช้เวลาเดินทางสิบห้าวันโดยรถม้า ก็เลื่อนเร็วขึ้นเหลือเพียงเก้าวันแต่เนื่องจากบรรดาสตรีของพวกเขาตั้งครรภ์ และมีหลายคนครรภ์ยังไม่มั่นคงจึงเลื่อนการเดินทางกลับไปอีกเดือนครึ่ง เสียนอ๋องกลับไปแล้ว ฮ่องเต้ให้เขากลับไปช่วยจางป๋อคุณและมหาราชครูฟางดูแลงานราชการต่างๆรอให้หยางฮองเฮาครรภ์แข็งแรงกว่านี้ก็จะเดินทางกลับ จางซูฉีหมักเหล้าไว้เกือบสามร้อยไห นางขุดดินฝังไว้ใต้ต้นหลิวในจวนใหญ่ที่เพิ่งสร้างเสร็จไม่นาน อีกครึ่งปีจึงจะขุดขึ้นมาได้ ถึงตอนนี้นางก็คลอดเจ้าตัวน้อยแล้ว"ฉีเอ๋อร์ อย่าทำงานมากนักเลยเจ้าตั้งครรภ์อยู่ พักผ่อนบ้างเถอะ งสนบางอย่างให้บ่าวไพร่ทำก็ได้" หนานกงเยี่ยกำลังคิดบัญชีของหอโอสถ เขาแพ้ท้องไม่สบายเสียนาน ปล่อยนางหักโหมทั้งที่ยังท้องอยู่รู้สึกเป็นห่วงนัก"ท่านอ๋อง นั่งมากเกินไปถึงเวลาคลอดจะคลอดยากนะเพคะ อีกอย่างงานไม่ได้หนักหนาเกินไปนัก อืมจริงสิวันนี้วุ้นเส้นที่ทำไว้แห้งดีแล้ว เย็นนี้เสวยผั

  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   เข้าหอnc

    เรือนหอสวีไค่หยุนสวีไค่หยุนปลดเครื่องหัวให้จินเสี่ยวหรันออก จากนั้นก็แลกจอกเหล้ามงคลกับนาง"เสี่ยวหรันคนดี พี่รอวันนี้มาเกือบปีแล้วนะในที่สุดก็ได้อยู่ด้วยกันสักที ไม่ต้องปีนเข้าหาเจ้าแล้ว""ท่านพี่ ข้าชอบที่นี่แต่งานของท่านอยู่เมืองหลวง เสียดายจังเลยเจ้าค่ะ""ไว้พี่จะพามาบ่อยๆดีไหม เสี่ยวหรันจ๋าพี่อยากเข้าหอแล้วคนดีของพี่"สวีไค่หยุนปลดชุดแต่งงานจินเสี่ยวหรันออก จากนั้นก็ตามด้วยชุดเจ้าบ่าวของตน ก่อนจะจ้องมองร่างเปลือยเปล่าตรงหน้าอย่างหลงไหลใช่ว่าเขาไม่เคยเห็นร่างงามตรงหน้าเปลือยเปล่า เขามักแอบปีนห้องนางมาตักตวงความหวานเสมอ แต่ไม่เคยล่วงเกินนางมากกว่านั้น นี่เป็นครั้งแรกที่เขากับนางจะเป็นคนๆเดียวกันอย่างสมบูรณ์"ขืนท่านยังจ้องอีก ข้าคงแข็งเป็นหินแล้วท่านพี่ ใช่ว่าไม่เคยเห็นสักหน่อย จะให้รออีกนานไหมเจ้าคะ อากาศหนาวนะ""หึๆ อยากได้อะไรอุ่นๆหรือแม่นางน้อยของข้า วันนี้เจ้าเป็นปีศาจจิ้งจอกพันปี หรือเป็นโฉมงามของหอจันทราดีเล่า หืม"จินเสี่ยวหรันลุกขึ้นมา ก่อนจะคลึงทรวงอกตนเองยั่วยวนคนตรงหน้า มืออีกข้างโน้มคอสวีไค่หยุนลงมา ก่อนจะกระซิบข้างหูเบาๆ"หนาวจนแข็งเป็นไตแล้ว คุณชายท่านให้ความอบอุ่น

DMCA.com Protection Status