LOGINShare
หนานกงเช่อท่านมันผู้ชายสารเลว2
Last Updated:
2024-11-26 13:24:47
Related chapters
ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน เตรียมโยกย้าย
จางซูฉีต้องการต้มโจ๊กปลาให้ไทเฮาจึงให้ลู่จงไปจับปลามาหลายตัวหนานกงเยี่ยจะกลับมาอีกไม่กี่ชั่วยาม ฝ่าบาทรู้ว่าไทเฮาเสด็จมาก็จะเข้าเยี่ยม แต่จางซูฉีคิดว่าไม่ควรให้เจอตอนนี้หนานกงอินแปลกใจ น้องสะใภ้มีเรื่องในใจหรือเสด็จแม่คงไม่ได้ดุนางหรอกนะ"ฝ่าบาทหม่อมฉันมีเรื่องปรึกษา ให้คนอื่นออกไปก่อนเถอะเพคะ"หนานกงอินโบกมือทุกคนจึงถอยออกไปจนหมด จางซูฉีถอนหายใจก่อนจะเอ่ย"ฝ่าบาท หม่อมฉันให้ลุงจงไปซื้อที่ดินที่เมืองหนานเป่ยเอาไว้สามพันหมู่ตั้งแต่ปีที่แล้ว ตอนนี้เริ่มปลูกพืชผล และเรือนก็สร้างเสร็จไปแล้วสามหลัง เดิมทีตั้งใจว่าหากหย่ากับท่านอ๋องแล้วจะไปใช้ชีวิตที่นั่น แต่ตอนนี้หม่อมฉันอยากพาไทเฮาไปอยู่ด้วย แต่มีเรื่องหนึ่งอยากร้องขอพระองค์""เหตุใดต้องไปไกลถึงหนึ่งพันลี้ แล้วเสด็จแม่เหตุใดต้องอยากไปกัน""รับปากได้หรือไม่ หากพระองค์รับปากเรื่องนี้ว่าจะไม่ให้เยี่ยอ๋องรับรู้ หม่อมฉันจะเล่าทุกอย่าง"หนานกงอินพยักหน้า จางซูฉีจึงกระซิบที่หูเขาเบาๆเพื่อกันคนอื่นได้ยิน หนานกงอินกำหมัดแน่น"เขาช่างทำเกินไปแล้ว ได้เจ้าไปจัดการที่นั่นให้เรียบร้อย ข้าจะตามไปหลังจากจัดการทุกอย่างเสร็จ เมื่อไหร่ที่ข้าจะคืนตราหยกให้
Last Updated : 2024-11-26ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน ออกจากเมืองหลวง
หนานกงเยี่ยสลบมาห้าวันแล้ว ไทเฮาเองก็เริ่มดีขึ้นร่องรอยจางหายมากแล้ว นางจึงถามหาบุตรชาย"ซินเอ๋อร์เหตุใดช่วงนี้ฉีเอ๋อร์หายหน้าบ่อยนัก เยี่ยเอ๋อร์ยังไม่กลับจากจิ่วโจวอีกหรือ""ยังเพคะ เอ่ออีกไม่กี่วันพวกเราต้องเดินทางแล้ว ไทเฮาทรงไปไหวไหมเพคะ""พวกเราจะไปไหนกัน อ้อฮ่องเต้เจ้ามาแล้ว ซินเอ๋อร์บอกว่าพวกเราจะเดินทางหรือ ไปที่ใดกัน""ไปหนานเป่ยพ่ะย่ะค่ะเสด็จแม่ทรงล่วงหน้าไปก่อน ลูกเสร็จงานทางนี้แล้วจะตามไป""แล้วซินเอ๋อร์เล่า ลูกจะทอดทิ้งนางไม่ได้นะ แม่รู้ว่าพวกเจ้ารักใคร่กันอย่าปากแข็งกันอีกเลย""เสด็จแม่ ลูกจะตามไปอีกไม่นาน รอให้เขากลับมาลูกจะคืนทุกอย่างให้เขาแล้วจะตามไป ทรงเสด็จไปก่อนเถอะพ่ะย่ะค่ะ"ไทเฮาแปลกใจ จะคืนอะไรให้ใครเหตุใดฮ่องเต้พูดแปลกๆหลี่ม่านม่านที่ตอนนี้หาทางติดต่อกับเหวินซีซีไม่ได้เลย จนในที่สุดก็มีโอกาสคนของนางมาแล้วสั่งให้หลี่ม่านม่านไปเยี่ยมเยี่ยอ๋องอย่าลืมว่าต้องทำเช่นไรหลี่ม่านม่านกับแม่นมกวง ถือตะกร้าอาหารมายังเรือนดอกเหมย นางเคารพเจียงฟางซินและไทเฮา ก่อนจะเอ่ย"ถวายพระพรไทเฮา ถวายพระพรฮองเฮา หม่อมฉันได้ยินว่าท่านอ๋องบาดเจ็บจึงนำของบำรุงมาถวายเพคะ"หยางไทเฮาถึงกับมอ
Last Updated : 2024-11-26ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน แม่ปีศาจสาว1
ขบวนของจางซูฉีมาถึงมณฑลหนานเป่ยได้กว่าห้าเดือนแล้ว นางวางแผนไว้นานแล้วว่าต้องทำสิ่งใดเพราะตอนนั้นนางรอหนานกงเยี่ยกลับมาหย่า ไทเฮาตั้งครรภ์ได้เจ็ดเดือนแล้วตอนที่ซื้อที่ดินที่เมืองนี้จางซูฉีให้ลูจงบอกคนงานให้เริ่มจากการทำเกษตร เพราะชาติที่แล้วเป็นนักวัยทางพันธุ์พืช สร้างร้านค้าในเมืองหนานเป่ยทั้งร้านขายธัญพืช ร้านขายผ้า ร้านขายสมุนไพรหนานกงเยี่ยที่ตอนนี้หายดีขึ้นมากแล้ว หอโอสถทางเมืองหลวงได้กำไรเดือนละสามล้านตำลึง แต่จะฝากเงินผ่านร้านฝากเงินของเขาไม่จำเป้นต้องเดินทางไปรับเองหนานกงเยี่ยยืนมองไปยังทุ่งดอกไม้หลากสายพันธ์ุ จางซูฉีเลือกสถานที่ได้ดี มีภูเขาโอบล้อมอุดมสมบูรณ์ ที่ดินอยู่ตรงกลางห่างจากตัวเมืองสี่สิบลี้ ใช้รถม้าเข้าเมืองไม่เกินครึ่งชั่วยาม ลู่จงคนนั้นสมกับเป็นคนที่ผาดโผนในุยทธภพ นางโชคดีนักที่เขาภักดี"ท่านพี่ ยืนเหม่ออะไรตรงนี้หรือเจ้าคะ เพิ่งจะหายดีอากาศข้างนอกเย็นนัก"จางซูฉีเรียกเขาเสียงหวาน ตั้งแต่ย้ายมาพวกเขาก็ทำตัวเป็นคนธรรมดา ตัดความเป็นเชื้อพระวงศ์ออกไปจนหมดหนานกงเยี่ยหันกลับมาจางซูฉีในชุดสีขาวบนผมแซมด้วยดอกไม้เล็กๆส่งให้ใบหน้าดูหวานนัก นางช่างงามเหลือเกินเหมือนสตรีใน
Last Updated : 2024-11-27ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน แม่ปีศาจสาวnc+++
หนานกงอินจ้องตานาง เจียงฟางซินไม่กล้าสบตาเขา ตาบ้านนี่ถือหนังสือไว้แบบนี้อ่านไปกี่หน้าแล้วเนี่ย ก่อนหนานกงอินจะกระซิบอีกครั้ง"ซินเอ๋อร์ ข้าไม่เป็นฮ่องเต้แล้ว ตำแหน่งฮองเฮาเจ้าไม่ได้เป็นแล้วเสียใจหรือไม่""ข้าไม่เสียใจสักนิด ตำแหน่งที่ต้องตบตีแย่งชิงความโปรดปรานนั้นไม่เห็นว่าน่าครอบครองตรงไหน"เจียงฟางซินจ้องตาเขาตอบกลับหนานกงอินกระชับอ้อมกอดฝังจมูกลงกับซอกคอหอมกรุ่น เอ่ยเสียงทุ้มต่ำแหบพร่า"ซินเอ๋อร์ข้าไม่ใช่ฮ่องเต้แล้วแต่ตอนข้าอยากเป็นบัณฑิตหนุ่ม เจ้าก็เป็นปีศาจสาวตนนั้นดีไหมหืม"เจียงฟางซินขนลุก เขาไซร้ซอกคอนางมือเริ่มซุกซน เจียงฟางซินอยากแกล้งเขาจึงกระซิบกลับไป"คุณชาย ท่านแน่ใจหรือเจ้าคะหากข้าทำไปแล้วท่านจะไปหาสตรีอื่นไม่ได้แล้วนะ"หนานกงอินเชยคางนางจูบดูดดื่มแล้วทิ้งตัวลงนอน เจียงฟางซินเองไม่อยากหนีเขาอีกแล้ว สักวันก็ต้องเป็นของเขาอยู่ดี ช้าเร็วไม่ต่างกันนางแกะสายรัดเอวตนเองออกปลดชุดสวยออกจากไหล่นวล หนานกงอินมองภาพนั้นอย่างหลงไหล น้ำเสียงเย้ายวนเอ่ยเรียกเขา"คุณชายท่านหิวหรือไม่เจ้าคะ ท่านว่าข้าน่ากินหรือเปล่า"เจียงฟางซินเลียนแบบในนิยาย ช้อนทรวงอกตนเองบีบให้ชิดกัน ส่งสายตาหยาด
Last Updated : 2024-11-27ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน มิติกิ๊กก๊อก
คุกหลวงเหวินซีซีนั่งอยู่ในสภาพที่ผมเผ้ารุงรัง หนานกงเช่อสืบทอดราชบัลลังก์ขึ้นเป็นฮ่องเต้อีกครั้ง นางถึงรู้ว่าตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันเขารู้ตัวตนนางมาตลอด เขายอมสละราชสมบัติเพื่อให้หยางลี่ถิงคิดว่าเขาไม่ได้รักนาง ตบตาบุตรชายคนรองกับเมียว่าเขาหลงใหลอนุใช้องครักษ์ตามสืบจนทำลายกองกำลังของพวกนางจนหมด โดยที่นางอยู่กับเขาทุกวันยังไม่รู้เรื่อง หนานกงเช่อช่างเป็นบุรุษเจ้าเล่ห์ หลอกลวงความรักของนาง สารเลวนักไอ้สารเลว ไม่นานก็มีคนมาเยือนนางจำได้ทันทีว่าเป็นใคร สายตาที่มองมาที่นางเขาดูเยาะเย้ยถากถางหนานกงเช่อนั่งลงบนเก้าอี้ที่เจ้าหน้าที่ยกมาให้ มีฉางกงกงอยู่ข้างขวากับจินซีซวนอยู่ข้างซ้าย"ที่นี่สุขสบายไหมองค์หญิงซีซี""หนานกงเช่อ อย่าคิดว่าจะชนะบุตรชายเจ้าเหลือเวลาไม่นานนักหรอก เจ้าคนสารเลว ใช้ความรักเป็นเครื่องมือหลอกลวงข้า""ทำไงได้ ข้ามันรูปงามถึงเพียงนี้ ขนาดบุตรศัตรูยังตกหลุมรนักทำใจเอาชีวิตข้าไม่ลง ส่วนเรื่องของบุตรชายข้าไม่ต้องกังวลหรอก ลูกสะใภ้ข้าเก่งกาจนัก นางหายาถอนพิษได้แล้ว เจ้าหลอกลวงว่าเป็นคนช่วยชีวิตข้า ส่วนข้าแสร้งว่ามีใจให้เจ้าไม่มีใครเสียเปรียบในเรื่อนี้นะองค์หญิง เศษซากราชวงศ์
Last Updated : 2024-11-27ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน เจ้ามันดื้อด้าน1
จวนสกุลจินที่เมืองหลวงก๊อกๆๆๆเสียงเคาะประตูทำให้จินเสี่ยวหรันเอาหมอนมาปิดหู นางไม่อยากไปสำนักศึกษาพี่ชายติดตามเยี่ยอ๋องไปทิ้งนางให้อยู่ที่จวนอ้างว่านางเป็นสตรีเดินทางไกลไม่ปลอดภัยพวกเขาแค่หาข้ออ้างไม่ให้นางไปด้วย ท่านแม่ก็สตรี พระชายาก็สตรี ยังมีพี่สาวฮองเฮาอีกพวกนางล้วนเป็นสตรีทั้งนั้น หึเห็นได้ชัดว่าจงใจทอดทิ้งนางให้อยู่ที่นี่ เสียงเคาะประตูไม่หยุดจนนางรำคาญจึงตวาดออกไป"จะเคาะอะไรนักหนานะ งานการไม่มีทำหรือไง ไสหัวไปให้พ้น"จินซีซวนถอนหายใจ หลานสาวคนนี้หัวแข็งเสียยิ่งกระไร นับแต่พี่ชายพามารดาไปแล้วยิ่งทำให้เห็นความต่อต้าน ตบอนุของบิดาก็ทำมาแล้ว พ่อลูกแทบจะฆ่ากันตาย"หรันเอ๋อร์ นี่ปู่เองได้เวลาไปเรียนแล้ว ตื่นได้แล้วคุณชายน้อยมารอแล้วอย่าเสียมารยาท"จินเสี่ยวหรันลุกมาเปิดประตู ก่อนจะเอ่ย"เขาวุ่นวายเกินไปไหมท่านปู่ พวกท่านกลัวข้าจะหนีไปเหมือนพี่ชายหรือ ถึงต้องให้คนอ่อนแออย่างสวีไค่หยุนมาคอยเฝ้า ท่านไม่กลัวว่าวันไหนข้าจะโมโหแล้วทุบเขาจนตายหรือ"จินก่วงซานเดินมาพอดี บุตรสาวคนนี้ช่างเป็นความอับอายนัก"หรันเอ๋อร์ เป็นเด็กเถียงผู้ใหญ่สมควรแล้วหรือ นี่ท่านปู่เจ้านะอีกหน่อยใครจะแต่งเจ้า
Last Updated : 2024-11-27ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน เจ้ามันดื้อด้าน2
สวีไค่หยุนกลับมาในห้องไม่เจอนาง ถามสาวใช้จึงรู้ว่านางกำลังอาบน้ำอยู่แต่เขานั่งรอมาเกือบชั่วยาม เหตุใดนางยังอาบไม่เสร็จอีก สวีไค่หยุนไม่สบายใจจึงเดินมาดูที่ห้องอาบน้ำ ปรากฏว่าแม่ตัวดีนั่งหลับคาอ่างไม้เสียแล้วน้ำช่างใสยิ่งนัก สิ่งที่เขาไม่ควรเห็นก็เห็นหมดแล้ว นางอายุสิบหกจริงหรือสองเต้านั้นช่างอวบอิ่มนัก อีกทั้งผิวขาวนวลสวีไค่หยุนถึงกับกลืนน้ำลาย บางอย่างในกายเขาขยายอย่างควบคุมไม่ได้ เด็กบ้านนี่น่าจับกดลงบนเตียงแล้วทำให้ครวญครางเรียกหาเขาเสียจริงๆ"เสี่ยหรัน ตื่นเถอะเดี๋ยวไม่สบายน้ำเย็นแล้ว"สวีไค่หยุนปลุกนาง จินเสี่ยวหรันงึมงำๆแต่นึกขึ้นได้ว่านางอาบน้ำอยู่แล้วเผลอหลับ หันไปเจอหน้าคนตัวโตที่ยืนอยู่เหนือหัวก็กรี๊ดเสียงดัง พร้อมกับยกแขนขึ้นปิดบังทรวงอก ชันเข่าปิดบังความงามเบื้องล่าง ปากก็ด่าเขา"อ๊ายยย สวีไค่หยุนเจ้ามันโรคจิต ออกไปนะเจ้ายังเป็นบัณฑิตอยู่หรือไม่""ข้าเห็นว่าเจ้าอาบน้ำอะไรกัน จะหนึ่งชั่วยามยังไม่ออกมา คิดว่าเจ้าอาจไม่สบายจึงมาดูใครจะรู้ว่าเจ้านั่งหลับเล่า""ออกไปนะ ออกไปเดี๋ยวนี้เลย ไอ้คนลามก" จินเสี่ยวหรันจะเอื้อมมือไปหยิบเสื้อผ้าก็ไม่ได้มันแขวนอยู่ด้านหลังเขาจึงเอ่ยเสียง
Last Updated : 2024-11-27ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน เด็กดื้อของพี่
นางแกล้งเขาท่าทางยั่วยวนนี้มาจากนิยายเขาจำได้ เพราะเขาเคยอ่านตอนที่อ่านแม้จะมีภาพประกอบแต่ไม่ได้รู้สึกอะไรเท่าไหร่ แต่คนตรงหน้าที่กำลังเลียนแบบท่าทางอยู่นั้นทำเอาเขาแทบจะอดกลั้นไม่ได้"เสี่ยวหรันเจ้าทำอะไรนั่น เจ้าทำเช่นนี้หากพี่อดกลั้นไม่ไหวจะทำลายเจ้าเอาได้นะ รอให้ผู้ใหญ่ไปคุยกันก่อนเถอะ"เด็กดื้อไม่ฟังเขาบวกกับความเมาจากสุราที่ดื่มไป จินเสี่ยวหรันลุกขึ้นเข้ามาหาสวีไค่หยุนก่อนจะไล้ริมฝีปากเขาเบาๆ"กลั้นไม่ไหวก็ไม่ต้องกลั้น หากไม่ทำก็ส่งข้าไปหนานเป่ย หากอยากรั้งให้ข้าอยู่ก็ควรมีข้อแลกเปลี่ยน หืมว่าไงคุณชายสวี"จินเสี่ยวฮวาข่มความอายที่มี กระซิบข้างหูเขาก่อนจะงับติ่งหูเบา ทั้งยังใจกล้าคว้ามือหนาของเขามากอบกุมสองเต้าใหญ่โตของตนเองสวีไค่หยุนจับนางนอนลงบนที่นอน หายใจติดขัดมือเขาเคล้นคลึงทรวงอกนางอย่างหลงไหล จินเสี่ยวหรันเสียวอย่างบอกไม่ถูก นางเริ่มกลัวแล้วว่าเขาจะไม่หยุด นางก่อเรื่องเองจะออกทางไหนล่ะทีนี้ ก่อนจะใจกล้ามากกว่าเดิม สวีไค่หยุนเกลียดสตรีไม่สำรวมมิใช่หรืองั้นมาดูกัน"อืม ล้นไม้ล้นมือนัก ดุสิชูชันขนาดนี้รอพี่เหรอคนดี หืมอยากให้ทำอะไร"สวีไค่หยุนกระซิบเสียงทุ้ม จินเสี่ยวหรันจ้อ
Last Updated : 2024-11-27
Latest chapter
ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน ครองรักทุกพบชาติ
แดนเซียนควันสวีทองลอยขึ้นมายังด้านบนก่อนจะลอยเข้าสู่หว่างคิ้วของหนานกงเยี่ยเทพสงครามที่นั่งรอพระชายาตนอยู่ปากถ้ำ ทันทีที่ดวงจิตเข้าสู่ร่างเขาก็รู้ทันทีว่ามหาเทพถือกำเนิดในแดนมนุษย์แล้วชายาของเขานางกำลังจะออกมาจากการกักตนเพื่อหนีหน้าเขาแล้ว ประตูหินค่อยเลื่อนออกควันสีทองลอยเข้าไปยังด้านในเข้าสู่กลางหว่างคิ้วของเทพบุปผา ไม่นานชิงเหลียนที่หน้าตาเหมือนกันกับจางซูฉีที่แดนมนุษย์ก็เดินออกมาจากด้านใน นางเห็นสวามียืนรอก็เดินตรงมาหา เทพสงครางกางแขาออกให้ชายารักเดินเข้ามาสู่อ้อมกอดเทพบุปผาซบหน้ากับอกกว้าของเขาพร้อมเอ่ยเบาๆ"ฝ่าบาท หม่อมฉันผิดไปแล้ว ที่ผ่านมาหนีหน้าพระองค์ ไร้เหตผลต่อจากนี้จะไม่ทำอีกแล้วเพคะ ตอนอยู่แดนมนุษย์เคยเกือบเสียพระองค์ไปหม่อมฉันรู้แล้วว่าความเจ็บปวดนั้นเป็นเช่นไร""ข้าไม่โกรธเจ้า คนงามของข้าๆเตรียมเรือเรียบร้อยแล้ว รอเจ้าออกมาจากด่านเราจะไปล่องเรือกัน เราจะล่องจากตำหนักเหลียนฮวาาจนไปถึงดินแดนประจิม แล้วจากนั้นข้าจะพาเจ้าไปทะเลตะวันออกดีหรือไม่ หืม""เพคะ หม่อมฉันตามใจพระองค์ ฝ่าบาทชิงเหลียนรักพระองค์เพคะ""คนงามข้าก็รักเจ้า ชิงเหลียนคนดีของข้า"ทั้งคู่ล่องเรือไปตามสระบั
ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน กำเนิดบุตรชาย2
ท้องฟ้าเหนือแคว้นอู๋มีสายรุ้งปรากฎถึงเก้าสาย อีกยังมีเหล่านกน้อยบินวนรอบตำหนักเหมยฮวา ท้องฟ้าเป้นสีทองก้อนเมฆสีรุ้งงามตานัก จากนั้นด้านในจางซูฉีก็คลอดเด็กกออกมา อุแว้ๆๆๆๆ ไม่นานก็มีเสียงทารกดังออกมา"ท่านอ๋อง ไท่จื่อเป็นซื่อจื่อน้อยเพคะ หน้าตาละม้ายท่านอ๋องยิ่งนักเพียงแต่ว่า" แม่นมพูดค้างไว้จนทุกคนมองหน้ากัน หนานกงเยี่ยร้อนใจจึงเอ่ยถาม"แต่ว่าอะไรแม่นมเฟิ่ง ท่านพูดออกมาให้หมด""แต่ว่าเส้นผมของซื่อจื่อน้อยไม่ได้ดกดำเพคะ แต่เป็นสีเงินยวงราวกับหิมะเลยเพคะ เสียงร้องดังมากแปลว่าแข็งแรงดี""ทันทีที่แม่นมเอ่ยจบหนานกงเยี่ยก็รู้ทันทีว่าหน้าที่ของพวกเขาในแดนมนุษย์นั้นสมบูรณ์แล้ว รอเวลาจิตวิญญาณเขาและนางกลับแดนเซียนเท่านั้นหนึ่งชั่วยามต่อมาทุกคนจึงได้รับอนุญาตให้เข้าไปดูจางซูฉีกับบุตรชายได้ หนานกงเยี่ยเห็นหน้าบุตรชายก็ถอนหายใจ เขาต้องเป็นบิดาของคนที่เอาแต่ใจที่สุดในแดนสวรรค์จริงๆหรือ จากนั้นก็ก้มลงไปจุมพิตหน้าผากน้อยๆเบาก่อนจะกระซิบ"ฝ่าบาท อย่างไรก็เป็นบุตรกระหม่อม ดื้อรั้นให้น้อยลงหน่อยนะพ่ะย่ะค่ะ หม่อมฉันมีสิทธิ์ตีก้นพระองค์ได้นะพ่ะย่ะค่ะ"ก่อนที่ทารกน้อยจะลืมตาทันทีจ้องหน้าคนที่เพิ่งข่มขู่เ
ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน กำเนิดบุตรชาย 1
หนานกงเช่อไปแล้วบรรดาสาวนั่งจับกลุ่มคุยกันไม่หยุด แต่ละคนอุ้ยอ้ายจนดูน่ารักไปหมด เฉินลี่จูที่ถูกเยี่ยผิงอันอุ้มลงจากรถม้าเดินมาส่งที่ด้านในตำหนักก็อายหน้าแดง"ท่านอาปล่อยข้าลงเดินเองก็ได้นะเจ้าคะ ไม่ได้ไกลสักนิด""เมียจ๋า ดูพื้นสิขรุขระขนาดนี้ หากไม่ระวังอาจหกล้มได้ ไม่รู้ว่าเยี่ยอ๋องทรงคิดเช่นไรถึงได้ปูหินให้มีร่องห่างกัน พื้นไม่เสมอพระชายาก็กำลังตั้งครรภ์ไม่รู้จักระวังเลย"จางซูฉีขำกับความห่วงเมียคลั่งรักเมียของเยี่ยผิงอันหากบอกว่าท่านอาลู่จงได้เมียเด็กก็ไม่ถูกนัก อาลู่อายุสี่สิบ จูชุ่ยชุ่ยอายุย่างสิบแปด แต่เยี่ยผิงอันสี่สิบห้าย่างสี่สิบหก ส่วนเฉินลี่จูอายุสิบหก นางเด็กที่สุดในบรรดาเมียๆของเหล่าบุรุษแห่งวังหลวงเลยล่ะ"ใต้เท้าเยี่ย หากพื้นปูติดๆกันไม่มีร่อง ยามหิมะตก หรือฝนตกพื้นจะลื่น ร่องช่วยให้เวลาเดินไม่ลื่นน่ะ ลี่จูมานั่งกับพี่ก่อน เสี่ยวหรันกับชิงชิงน่าจะกำลังมา""เพคะพระชายา อ้อพี่ผู่เย่วท่านตั้งครรภ์อีกแล้วหรือเจ้าคะ ใต้เท้าสวีจะขยันเกินไปหรือไม่ คนโตยังไม่ได้ขวบเลย คิกๆๆ"ในบรรดาเด็กรุ่นน้องสามสาวแห่งสกุลจิน สกุลเฉินและสกุลว่านนี่คือแสบที่สุด ต่อยตีกับบุรุษไม่เว้นแต่ละวัน"พ
ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน เตรียมให้กำเนิด
เมืองหลวงที่ไม่เคยหลับไหล โคมไฟเรียงรายห้อยเต็มหน้าร้านหน้าบ้านที่ปลูกติดกันยามลมพัดแกว่งไกวไปมาบรรยากาศในเมืองหลวงมีแต่ความสุข ฮ่องเต้กำเนิดพระธิดาสองพระองค์ อีกทั้งตอนนี้ฮองเฮาก็กำลังทรงพระครรภ์ได้สามเดือนแล้วตั้งแต่มาถึงเมืองหลวง ตระกูลหลักหลายตระกูล ตระกูลหลี่ ตระกูลว่าน ตระกูลสวี ตระกูลจิน และตำหนักอ๋องทั้งสอง รวมถึงตำหนักบูรพาขององค์รัชทายาท ต่างจัดเฉลิมฉลองอย่างยิ่งใหญ่ เพราะพระชายาไท่จื่อ พระชายาเยี่ยอ๋อง และชินอ๋องรวมถึงบรรดาฮูหยินของใต้เท้าทั้งหลายนั้นตั้งครรภ์พร้อมกันตำหนักบูรพารัชทายาทหนานกงอินกำลังรักเมียสาวอยู่อย่างนุ่มนวลอ่อนโยน เสียวครางแสนหวานของเจียงฟางซินทำให้เขายิ่งรักนางยิ่งขึ้น"ไท่จื่อ เมียไม่ไหวแล้วเพคะพอเถอะ อื้อ ลูกดิ้นอีกแล้วพระองค์ก็ไม่ยอมเลิกสักที ลูกในท้องงอแงแล้วนะเพคะ อร๊าย หนานกงอินเสียวนะ อย่างัดแบบนี้สิคนบ้าข้าตั้งครรภ์อยู่นะ""บอกมาก่อนว่ารักพี่เด็กดีพูดเร็ว ตั้งแต่เข้าหอมาจนถึงวันนี้ยังไม่บอกว่ารักพี่เลย พูดมาคนดี อืม เสียวจริงๆเมียจ๋า อยากให้ผัวเลิกต้องบอกรักผัวก่อน อ่าา""อื้อ รักเพคะ หม่อมฉันเจียงฟางซินรักหนานกงอิน อร๊าย หม่อมฉันเสร็จอีกแล้ว
ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน ถึงเมืองหลวง
ขบวนเดินทางมาได้ครึ่งเดือนแล้ว แวะพักบางจุดเนื่องจากทำผักดองแบะเนื้อรมควันไว้มากมาย อาหารการกินจึงไม่ลำบากมมากนักจางซูฉีไม่ต้องการให้หนานกงเยี่ยไปล่าสัตว์บนเขา ซึ่งอาจเกิดอันตรายได้คืนนี้พวกเขาแวะพักตรงริมน้ำใกล้เชิงเขา แต่จางซูฉีสั่งเดินทางต่อ หนานกงเช่อจึงไม่เข้าใจเหตุผลของนาง"ฉีเอ๋อร์ พ่อไม่เข้าใจที่เจ้าให้พวกเราเดินทางต่อ นี่ยามเซินแล้วกว่าจะสร้างกระโจมอีก ตรงนี้มีลำธารด้วยสะดวกสบายกว่าไม่ใช่หรือ""เสด็จพ่อ หากเป็นแม่น้ำลำธารที่ไม่อยู่ใกล้เชิงเขาลูกคงไม่ขัดหรอกเพคะ แต่ว่าลำธารนี้ทรงทอดพระเนตรสิเพคะ มีรอยเท้าสัตว์เต็มไปหมด แปลว่านี่เป็นแหล่งน้ำของพวกมัน อีกทั้งยังมีคราบเลือดเป็นจุดๆทั้งรอยเก่ารอยใหม่ แปลว่ามีสัตว์นักล่าด้วย ในขบวนมีคนท้องถึงเจ็ดคน แม้ว่าเหล่าบุรุษจะมีวรยุทธ แล้วนางกำนัลเหล่านั้นเล่าเพคะพวกนางอ่อนแอ เราเสียเวบาเดินทางอีกหน่อยก็ไม่ต้องเสี่ยง ลูกแค่ห่วงความปลอดภัยของทุกคน"เมื่อจางซูฉีชี้แจงเหตุผลจบ ทุกคนก็ยิ่งรีบเดินให้พ้นลำธารไวขึ้น ไม่นานก็เลยเชิวเขามาห้าลี้และเจอเข้ากับแม่น้ำเล็กๆสายหนึ่ง แม่น้ำสายนี้เรือเล็กสามารถสัญจรได้ จึงพากันหยุดพักที่ตรงนั้น"ฉีเอ๋อร์เหนื
ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน กลับเมืองหลวง
ผ่านไปเดือนกว่ารถม้าที่สั่งทำเสร็จเรียบร้อยแล้ว ตอนี้กำลังฝึกม้าที่จะนำมาใช้กับรถม้าอยู่ ใช้เวลาฝึกนานประมาณเกือบเดือน เพราะบรรดาคนที่นั่งในรถม้าคือเหล่าสตรีที่กำลังตั้งครรภ์จินเสี่ยวหรันที่ตอนนี้ไม่ต้องดูแลสวีไค่ไหยุนแล้ว เพราะเขาเริ่มไม่มีอาการแพ้ท้องแบบที่อาเจียนไม่หยุดแล้ว เหลือเพียงแค่ความอยากอาหารเท่านั้นส่วนว่านชิงชิงทุกวันนี้นางกลุ้มใจมาก ว่านอันสุ่ยไม่ยอมห่างนางเลยไม่ยอมให้เดิน ไปไหนก็อุ้มตลอดเวลา บางครั้งเขาก็งอแงเป็นเด็กน้อยห่างนางไม่ถึงชั่วยามก็ตามหาอีกแล้ว จนถูกฮ่องเต้เรียกไปต่อว่าหลายครั้งเพราะเสียงานเสียการ"ใต้เท้าว่าน เราว่าท่านรักเมียเกินไปหรือไม่ งานการมีไม่สนใจทำงานอยู่ดีๆหาเมียไม่เจอก็ทิ้งงาน เจ้ามันตาแก่หลงเมียเด็กจริงๆ""ฝ่าบาท กระหม่อมผิดไปแล้วพ่ะย่ะค่ะ ต่อไปจะไม่ให้เกิดเรื่องเช่นนี้อีกพ่ะย่ะค่ะ"ว่านอันสุ่ยเสียงอ่อย แต่ฮ่องเต้ตรัสถูกต้องเขาหลงเมียจริงๆแต่แค่ไม่อยากยอมรับ"ใต้เท้าว่าน ข้าเองก็รักเมียไม่แพ้ท่าน แต่งานส่วนงานท่านต้องแยกแยะสักหน่อยนะ"หนานกงอินเยาะว่านอันสุ่ย เขาเถียงไม่ได้เพราะหนานกงอินเป็นถึงรัชทายาท ได้แต่บ่นอุบอิบๆเท่านั้น"ไท่จื่อ ทรงหลงพระ
ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน เตรียมตัวกลับเมือง2
หนานกงเช่อกำลังอ่านรายงานที่ทางวังหลวงส่งมา จิ่วโจวให้ผลผลิตถั่วและมันดียิ่งนัก ต้องไปหาสะใภ้เล็กสักหน่อย ว่าหลังเก็บเกี่ยวแล้วต้องแปรรูปอย่างไร ไม่เช่นนั้นก็จะทิ้งเปล่าให้เน่าเสียจางซูฉีนังเขียนสูตรทำวุ้นเส้น ซอสถั่วเหลือง การหมักน้ำส้มสายชู โชคดีที่ก่อนจากยุคสิวิไลนั้นมา นางสามารถทำสิ่งเหล่านี้ไว้ใช้เอง บางครั้งทำวิจัยต้องไปอาศัยอยู่กับชาวบ้านตามชนบท จึงได้วิธีการแปรรูปต่างๆมา บางอย่างก็เป็นสูตรจากบรรพบุรุษที่สืบทอดกันมาหนานกงเช่อเห็นสะใภ้เล็กนั่งทำงานทั้งๆที่ท้องโตมากแล้วก็นึกดีใจแทนบุตรชาย ขนาดเมียขุนนางยังไม่ใส่ใจช่วยเหลือสามีเท่ากับนางเลย เอาแต่แย่งชิงความโปรดปรานจากสามีไม่บรรดาเมียเอกกับเมียรองตีกัน ก็บรรดาบุตรหลานชิงดีชิงเด่นกัน แต่สะใภ้คนนี้เอาแต่คิดหาหนทางให้ผู้คนอยู่รอด ช่วยเหลือสามีทุกด้านเจียงฟางซินสะใภ้คนโตก็เรียนรู้งานมาจากนางไม่น้อย ทุกวันนี้ก็จัดระเบียบบ้านได้ดี จับมือกับหลานสะใภ้เขาจางหย่งเล่อผู้นั้นมองหาลู่ทางเปิดเส้นการค้าใหม่เสมอ จนแคว้นอู๋ร่ำรวยขึ้นพริบตาเงินในท้องพระคลังเพิ่มขึ้นมากมาย ตอนนี้สวีไค่หยุนได้ถูกเขาแต่งตั้งเป็นเจ้ากรมการคลังเรียบร้อยแล้ว รอกลับเ
ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน เตรียมตัวกลับเมืองหลวง1
จางซูฉีและหนานกงเยี่ยกำลังเตรียมตัวกลับเมืองหลวง กำลังวางแผนงานและการค้าทั้งหมดที่นี่ โดยให้ลู่จงกับจูชุ่ยชุ่ยเป็นคนดูแลหนางกงอินขอเบิกงบของกรมโยธามาเพื่อสร้างถนนให้สะดวกสบายกว่าเดิม จากเดิมที่ใช้เวลาเดินทางสิบห้าวันโดยรถม้า ก็เลื่อนเร็วขึ้นเหลือเพียงเก้าวันแต่เนื่องจากบรรดาสตรีของพวกเขาตั้งครรภ์ และมีหลายคนครรภ์ยังไม่มั่นคงจึงเลื่อนการเดินทางกลับไปอีกเดือนครึ่ง เสียนอ๋องกลับไปแล้ว ฮ่องเต้ให้เขากลับไปช่วยจางป๋อคุณและมหาราชครูฟางดูแลงานราชการต่างๆรอให้หยางฮองเฮาครรภ์แข็งแรงกว่านี้ก็จะเดินทางกลับ จางซูฉีหมักเหล้าไว้เกือบสามร้อยไห นางขุดดินฝังไว้ใต้ต้นหลิวในจวนใหญ่ที่เพิ่งสร้างเสร็จไม่นาน อีกครึ่งปีจึงจะขุดขึ้นมาได้ ถึงตอนนี้นางก็คลอดเจ้าตัวน้อยแล้ว"ฉีเอ๋อร์ อย่าทำงานมากนักเลยเจ้าตั้งครรภ์อยู่ พักผ่อนบ้างเถอะ งสนบางอย่างให้บ่าวไพร่ทำก็ได้" หนานกงเยี่ยกำลังคิดบัญชีของหอโอสถ เขาแพ้ท้องไม่สบายเสียนาน ปล่อยนางหักโหมทั้งที่ยังท้องอยู่รู้สึกเป็นห่วงนัก"ท่านอ๋อง นั่งมากเกินไปถึงเวลาคลอดจะคลอดยากนะเพคะ อีกอย่างงานไม่ได้หนักหนาเกินไปนัก อืมจริงสิวันนี้วุ้นเส้นที่ทำไว้แห้งดีแล้ว เย็นนี้เสวยผั
ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน เข้าหอnc
เรือนหอสวีไค่หยุนสวีไค่หยุนปลดเครื่องหัวให้จินเสี่ยวหรันออก จากนั้นก็แลกจอกเหล้ามงคลกับนาง"เสี่ยวหรันคนดี พี่รอวันนี้มาเกือบปีแล้วนะในที่สุดก็ได้อยู่ด้วยกันสักที ไม่ต้องปีนเข้าหาเจ้าแล้ว""ท่านพี่ ข้าชอบที่นี่แต่งานของท่านอยู่เมืองหลวง เสียดายจังเลยเจ้าค่ะ""ไว้พี่จะพามาบ่อยๆดีไหม เสี่ยวหรันจ๋าพี่อยากเข้าหอแล้วคนดีของพี่"สวีไค่หยุนปลดชุดแต่งงานจินเสี่ยวหรันออก จากนั้นก็ตามด้วยชุดเจ้าบ่าวของตน ก่อนจะจ้องมองร่างเปลือยเปล่าตรงหน้าอย่างหลงไหลใช่ว่าเขาไม่เคยเห็นร่างงามตรงหน้าเปลือยเปล่า เขามักแอบปีนห้องนางมาตักตวงความหวานเสมอ แต่ไม่เคยล่วงเกินนางมากกว่านั้น นี่เป็นครั้งแรกที่เขากับนางจะเป็นคนๆเดียวกันอย่างสมบูรณ์"ขืนท่านยังจ้องอีก ข้าคงแข็งเป็นหินแล้วท่านพี่ ใช่ว่าไม่เคยเห็นสักหน่อย จะให้รออีกนานไหมเจ้าคะ อากาศหนาวนะ""หึๆ อยากได้อะไรอุ่นๆหรือแม่นางน้อยของข้า วันนี้เจ้าเป็นปีศาจจิ้งจอกพันปี หรือเป็นโฉมงามของหอจันทราดีเล่า หืม"จินเสี่ยวหรันลุกขึ้นมา ก่อนจะคลึงทรวงอกตนเองยั่วยวนคนตรงหน้า มืออีกข้างโน้มคอสวีไค่หยุนลงมา ก่อนจะกระซิบข้างหูเบาๆ"หนาวจนแข็งเป็นไตแล้ว คุณชายท่านให้ความอบอุ่น
