ท่านยังใช่คนสกุลจินหรือพี่ใหญ่

ฮัดเช้ยๆๆๆจางซูฉีจามไม่หยุด ใครนินทาเจ๊วะจามมาสองชั่วยามแล้วนะโว้ย นางกำลังวาดแบบชุดให้กับหลินผู่เย่งกับฟางซือหมิง

มีเสียกุกกักจากฝังตำหนักกุ้ยฮวาจึงออกมาดู เห็นหลินผู่เย่ว ฟางซื่อหมิงและสตรีอีกคน จางซูฉีน้ำตาไหลเป็นความรู้สึกของร่างเดิม นั่นคือพี่รองจางหย่งเล่อ

"เย่วเย่ว เจ้าหายแล้วๆจริงๆ"

จางหย่งเล่อสวมกอดน้องสาวก่อนจะมองหน้านางแล้วเอ่ยกับและเสี่ยวจู

"ทำไมไม่เตือนคุณหนูว่าห้ามล้างหน้าล้างตัว เย่วเย่วเจ้างามนักจำเป็นต้องปกปิดไม่รู้หรือ อีกอย่างกลิ่นกายเจ้าจำเพาะเยี่ยอ๋องฝึกวรยุทธพี่กลัวเขาแยกแยะได้ จึงต้องทำเช่นนี้"

สิ้นคำพี่สาวนางนึกถึงเรื่องบนเขาเมื่อสองวันก่อน เขาสั่งสองคนนั้นให้ตามหาหญิงชราก็คือนาง

หรือเขาได้กลิ่นแต่แรก เช่นนี้ไป๋ซู่กับเย่วฉางควรหายสาบสูญจะปรากฏตัวไม่ได้อีก เงินจ๋าหายไปอีกแล้วฮือๆๆๆๆเหลือแค่พึ่งนิยายฉันแล้ว

"พี่รองอย่ากังวลข้าสบายดี พี่มาก็ดีเช่นนั้นข้าจะตัดชุดให้ท่านด้วย"

สาวๆต่างหัวเราะคุยกันสนุกสนาน จางหย่งเล่อหยุดเล่นแล้วเอ่ยขึ้น

"เย่วเย่วเมื่อวานไปไหว้ท่านน้าเป็นเช่นไรบ้าง"

"ก็เหมือนทุกปี แต่ปีนี้ท่าย่ากับท่านปู่หม่าแก่ลงอีกแล้ว ข้าจัดการตามที่เจ้าบอกแล้วนะฉ