LOGINShare
ท่านทุกข์ใจอันใดให้ข้าชวยแบ่งปันได้ไหม
Last Updated:
2024-11-26 01:39:21Related chapters
ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน ชิงเหลียนของข้า
สือห่าวกลับบ้านไปดูมารดาพอเปิดประตูก็ถูกน้ำเหนียวๆราดลงทั้งตัว เห็นมารดายืนอยู่มีชายแต่งกายคล้ายนักพรตถือกระบี่ร่ายรำปากก็ท่องภาษาอะไรไม่รู้เรื่องสิ่งที่สาดมาดูเหมือนจะเป็นเลือด"ฮูหยินบุตรชายท่านโดนเสน่ห์ปีศาจจิ้งจอกขอรับ นางยั่วยวนทำเสน่ห์ใส่เขา""ท่านนักพรต ข้ายินดีจ่ายไม่อั้นท่านช่วยกำจัดไอปีศาจให้บุตรชายข้าที นางสารเลวจางซูฉีนั่นคงเป็นหัวหน้าปีศาจ""เจ้าปีศาจปรากฏตัวเดี๋ยวนี้ วันนี้ข้าจะให้เจ้าแสดงร่างจริง "สือห่าวจับข้อมือหมอผีหักทันทีก่อนจะจับโยนออกไปนอกกำแพงบ้าน แล้วหันมาสบตากับมารดา"ท่านทำบ้าอะไรจินฮูหยิน ยังวุ่นวายไม่พอหรือ พี่ชายข้าปางตายเช่นนั้นท่านยังต้องการรอะไรอีกท่านแม่!!!""พวกเจ้าสามคนเจอเสน่ห์นังปีศาจจิ้งจอก เยี่ยอ๋องคนนั้นก็ด้วยข้าช่วยกำจัดพวกนาง ข้าจะทำบ้าอะไรล่ะ สือห่าวไปพาพี่ชายเจ้ากลับมาข้าจะเอาเลือดหมาดำให้เขาอาบ""ท่านแม่ ไปนอนเสียเลิกทำตัวน่าสมเพชได้แล้ว ท่านเชื่อแม่ลูกสกุลหลิงจริงหรือ พวกนางมีแต่สูบเงินท่านหมอผีนั่นก็คงเป็นญาตินางอีกเช่นเคย""หลิงหลงเป็นเด็กดี พี่ชายเจ้าตาต่ำ เจ้าต้องแต่งกับนางสะใภ้คนนี้ข้าต้องการ""ไปนอน! เพราะหมอผีบ้าบอของท่านใครกันบอก
Last Updated : 2024-11-26ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน ผิดที่ใคร 1200 คำ
หนานกงเยี่ยกอดจางซูฉีหลับไปแล้วแต่มีชายชรากำลังจะร้องไห้อยู่ข้างเตียงพวกเขา"หลับๆอีกแล้ว เทพสงครามช่วยทำให้เทพบุปผาเป็นของท่านสักทีเถอะ ท่านจะนอนอะไรนักหนา มีเซียนรอจุติในครรภ์นางอยู่นะ ข้าจะได้เสร็จงานสักที เทพบุพเพท่านเอาด้ายแดงมัดพวกเขาติดกันเลยได้ไหม"เทพชะตาหันไปหาเขาส่งสายตาอ้อนวอน"เป็นเพราะท่านแหละ ส่งนางไปเกิดอีกที่ กว่าจะตามหานางเจอ กว่าจะเอาจิตวิญญาณของนางมาได้ก็ปาไปหลายวันแล้ว""เราทำแบบหญิงคนนั้นดีไหม ที่นางช่วยลูกชายนางเข้าหอ ข้าไม่อยากไปเฝ้าสระบัวที่ตำหนักประจิมนะ""ไม่ได้ ท่านลืมแล้วหรือว่าพวกเขาต้องมีความรักใคร่ต่อกันน่ะ นี่พูดตรงๆนะข้าไม่น่าคบท่านเป็นเพื่อนแต่แรกเลยจริงๆเทพชะตา ตาแก่อย่างท่านอยู่มาหลายแสนปียังขี้โวยวาย ทำงานพลาดแล้วก็มาให้คนอื่นช่วยตลอด งานของข้าจบตั้งแต่ผูกด้ายแดงให้พวกเขาแล้ว ยังต้องมาตามช่วยงานท่านอีก""แต่ว่าท่านดูสิ ขนาดนี้แล้วยังปล่อยให้หลุดมืออีก เขาโง่หรือเปล่านะตั้งแต่ลงมาใช้กรรมเนี่ยสติปัญญาหายไปเยอะเชียว นอนอยู่กับสตรีงดงามกลับบอกให้นางนอนหลับไม่คิดจะทำอะไร""ระวังเถอะ หากท่านทำอะไรไม่คิดแทนที่จะได้เฝ้าสระบัวจะได้ไปเฝ้าทะเลตะวันออกแทน"จา
Last Updated : 2024-11-26ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน อดีตที่เจ็บปวด1
สตรีวัยสี่สิบกว่าใบหน้างดงามสวมชุดสีม่วงกำลังนั่งหลับตามือบางกำลังนวดบ่าให้นางอยู่ ด้านหน้าเป็นสระบัวที่กำลังแข่งกันเบ่งบาน"ซินเอ๋อร์ ได้ข่าวว่าเขากับเจ้าได้เจอกันแล้ว อีกทั้งเขายังตามวอแวเจ้าอีกหรือ""เพคะ ตอนแรกเห็นว่าราชโองการปลดหม่อมฉันมาแล้ว แต่อยู่ๆก็เรียกคืน""ป้ารู้ว่าทำเจ้าลำบาก แต่ซินเอ๋อร์ป้าไม่เห็นสตรีใดเหมาะกับเขาเท่าเจ้าแล้วจริงๆ""ไทเฮา เรื่องสกุลเจียงหม่อมฉันมิอาจข้ามผ่านได้เลย ท่านพ่อทำสิ่งใดผิดเหตุใดฮ่องเต้ถึงต้องขับไสไล่ส่งด้วยเพคะ"เจียงฟางซินน้ำตาคลอ แม้ว่าไทเฮาจะรักและเอ็นดูนาง แต่อย่างไรเล่านางก็ยังตัวคนเดียวอยู่ดี"เด็กดีไม่ร้องๆ ป้ายังอยู่ทั้งคนไม่ให้ฮ่องเต้ทำอะไรเจ้าหรอก"เจียงฟางซินละจากบ่าไทเฮา นั่งคุกเข่าตรงหน้าก่อนจะกอดเอวพระนางซบหน้าร้องไห้สะอื้น หยางไทเฮาลูบหลังปลอบใจนางเจียงฟางซินถูกไทเฮาเรียกเข้าวังแต่เช้า นางเพิ่งกลับมาจากไปสนทนาธรรมที่วัดรั่วสุ่ย มาถึงก็เรียกหาสะใภ้พอรู้ว่าฮ่องเต้ส่งนางไปตำหนักร้างก็ไม่กินข้าวกินปลาประท้วงอยู่หลายวัน จนบุตรชายต้องให้คนมารับนางเข้าวัง"ไทเฮาเพคะ พระชายาเยี่ยอ๋องนางเป็นคนดีมาก ที่สำคัญนางทำให้เขากลายเป็นคนมีรอยยิ้
Last Updated : 2024-11-26ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน อดีตที่เจ็บปวด2
เรือนดอกเหมยจางซูฉีไม่รู้ว่าตนเองถูกชายารองของหนานกงเยี่ยหมายหัวเสียแล้ว นางกำลังผสมน้ำมันใส่ในโถเล็กๆที่บรรจุกลีบดอกไม้ที่ล้างสะอาดผึ่งจนแห้งหนานกงเยี่ยตามใจนางทุกอย่าง ตอนนี้หลังตำหนักที่เคยเป็นป่าหญ้าคา กลายเป็นสวนดอกไม้หลากสายพันธุ์ดอกหยางไหวบานเต็มไปหมด นางจึงให้เสี่ยวจูกับเป่าเป่า ชุ่ยชุ่ยและสาวใช้ที่ถูกแม่นมฉีส่งมาเพิ่มช่วยไปเก็บมาได้มากมายนักก่อนจะล้างจนสะอาดผึ่งเอาไว้วันนี้นางทำขนมจากดอกหยางไหวให้ทุกคนกินแม้แต่ทหารเฝ้าประตูตำหนิก็ยังมีส่วนของพวกเขาพระชายาช่างเป็นคนดีจริงๆ ท่านอ๋องโชคดีที่ถูกเปลี่ยนตัวเจ้าสาว เทียบกับคุณหนูจางซิ่วเอ๋อร์คนนั้น วันๆเอาแต่เข้าวังดักรอฮ่องเต้ เล่นหมากดีดพิณพูดคุยกับเหล่าสนม บางครั้งก็รบกวนไทเฮาจนน่ารำคาญหนานกงเยี่ยที่ใส่ชุดขุนนางกำลังถือขนมเปี๊ยะร้านโปรดของจางซูฉีเดินมาหานางที่ศาลารับลมจางซูฉีเงยหน้าขึ้นก็เห็นหนานกงเยี่ยใส่ชุดเกราะสีทองงามสง่า มือหนึ่งถือทวนสีเงินวาวปลายทวนมีพู่สีแดงสดตัดกับสีเงินดูน่าเกรงขาม มืออีกข้างอุ้มหมวกสีทอง ดูแล้วเหมือนหมวกที่แม่ทัพใส่หนานกงเยี่ยวางกล่องขนมลงข้างๆ เห็นคนรักมองเขาด้วยสายตารักใคร่ในตัวเขานี่เป็นคร
Last Updated : 2024-11-26ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน นางบอกรักเขาหรือ
"ท่านยิ้มสักที ได้ๆต่อไปไม่พูดแล้วบรรทมเถอะเพคะ พรุ่งนี้มีประชุมเช้ามิใช่หรือ ทรงชอบเสวยเต้าหู้ผัดกับถั่วงอกวันนี้หม่อมฉันทำเต้าหู้ไว้หลายก้อนเดี๋ยวจะได้ตื่นแต่เช้าทำให้พระองค์เสวยอีกอย่างพริกดองน่าจะใช้ได้แล้วเอาออกมาผัดไข่สักจานเสวยกับข้ามต้มร้อนๆ แตงหวานที่เอามาจากบนเขาตอนนี้กินได้แล้วด้วยหากมาประชุมที่ตำหนักกุ้ยฮวาจะได้แจกเหล่าขุนนางด้วย พระองค์บอกว่าที่นี่ไม่มี ถ้าหากให้ราษฎรปลูกได้ก็มีอาหารเพิ่มดีไหมเพคะ"แตงโมเป็นสิ่งที่จางซูฉีนำออกมาจากมิติ นางลงมือปลูกผักและนำต้นไม้เพาะต้นกล้าไว้ในนั้นเยอะมาก'อืมเจ้าน่ารักเสียจริงๆ นอนเถอะวันนี้ไม่เอาเปรียบเจ้าแล้วไว้ทบทีเดียวคืนพรุ่งนี้แล้วกันเด็กดี"ตาบ้านี่เฮ้อหน้าด้านไม่มีใครเกินจริงๆหนึ่งปีที่เขาไม่อยู่นางอิสระ ไม่ต้องกลัวว่าจะถูกจับได้จึงขึ้นเขาทุกวัน จนเสี่ยวเถาท้องแก่ใกล้คลอดนางไม่อยากไปนานจึงหยุดขึ้นเขา นางจับทุกอย่างที่หาเจอบนภูเขายัดไว้ในมิติจนตอนนี้กลายเป็นทุ่งดอกไม้สวนผลไม้ไปแล้วหนานกงเยี่ยย้ายมานอนกับนางทุกคืน นอกจากมีราชการสำคัญจึงค้างที่หอโอสถหรือไม่ก็ร้านงามเหนือกาลเวลา ไม่กลับตำหนักเหมยฮวาแต่อย่างใดที่นั่นเคยเป็นที่อยู่ข
Last Updated : 2024-11-26ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน เด็กโง่ข้ารักเจ้า
สกุลจางจางหย่งเล่อกำลังคำนวณบัญชีของร้าน นี่เป็นร้านธัญพืชของน้องสามนางที่เปิดภายใต้ชื่อของนางเอง น้องสามเก่งกาจนัก ให้นางซื้อที่ดินเพาะปลูก จากนั้นก็ขยายสู่ชาวนา จนร้านธัญพืชของนางใหญ่ที่สุด เดิมเสิ่นผู่เย่วก็อยากลงทุนทำด้วยเพราะนางคุ้นเคย แต่สวีไค่เฉิงหวงเมียมากไม่ยอมให้นางทำอะไรเลย จนเสิ่นผู่เย่วอ่อนใจ"คุณหนูรอง ชินอ๋องมาขอพบท่านเจ้าค่ะ""เขามาทำไม ข้ากำลังคำนวณบัญชีอยู่ไม่ว่างเท่าไหร่"สาวใช้อึกอักแต่เสียงที่ตอบกลับเป็นเสียงหนานกงมั่ว"เจ้ายุ่งจนไม่มีเวลาจะเจอหน้าเลยหรือไง เล่อเล่อเจ้ามีเหตุผลหน่อย เรื่องวันนั้นข้าไม่ได้ตั้งใจนะเจ้าถามมาข้าก็ตอบตามที่เห็น เจ้ามึนตึงมาเป็นเดือนแล้วนะ"หนานกงมั่วเริ่มโมโห เขาขอพระราชทานสมรสแต่นางเลื่อนงานแต่งอยู่เรื่อย มีข้ออ้างตลอด"พวกเจ้าออกไปก่อน ข้ามีเรื่องจะคุยกับคุณหนูพวกเจ้า"เขารู้ดีว่าฮูหยินรองไม่อยู่ ในเมื่อลูกแกะอยากสู้หมาป่าต้องให้นางรู้ว่าจ่าฝูงเป็นใคร สาวใช้ออกไปแล้วจางหย่งเล่อยังคงดีดลูกคิดอยู่ หนานกงมั่วโมโหคนตัวเล็กจนอกกระเพื่อม คว้าลูกคิดออกจากมือ แล้วอุ้มนางเข้าด้านใน จางหย่งเล่อตกใจจึงทุบบ่าเขา"ชินอ๋องปล่อยหม่อมฉันนะเพคะ ที่
Last Updated : 2024-11-26ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน นางเป็นคนของใคร
หลี่ม่านม่านอยากฉีกเนื้อสตรีตรงหน้า ปะการังสีฟ้าหรือว่ากันว่ามีเงินแสนตำลึงยังหาไม่ได้ แต่ท่านอ๋องกลับมอบให้นางแพศยานี่ครั้งเดียวห้าต้นมิหนำซ้ำตอนแรกบอกว่าจะให้นาง ไม่ถึงครึ่งถ้วยชากลับพลิกลิ้นบอกว่านางถือไม่ไหวให้พระพุทธรูปมาแทน ความหมายคืออย่าทำอะไรเกินตัว ให้กลับไปสวดมนต์ไหว้พระที่บ้านเสีย นังจางซูฉีนังแพศยา ก่อนจะฝืนใจเอ่ยลา"หลี่ม่านม่านขอบพระทัยพระยาที่เมตตาเพคะ หม่อมฉันสุขภาพไม่ดีนักคงต้องขอตัวกลับตำหนักใหญ่ก่อน ท่านอ๋องมอบหมายงานมากนักแค่กๆหากท่านอ๋องมาหาคงต้องรบกวนพระชายาปรนนิบัติแทนหม่อมฉันแล้วเพคะ ม่านม่านทูลลา""วางไว้เถอะข้าจะรับใช้ท่านอ๋องให้ดีสมกับที่เจ้าฝากฝัง ขอบใจเจ้าแล้วที่ลำบากมาหาไกลถึงเพียงนี้ เสี่ยวเถามอบของขวัญให้พระชายารองสักหน่อย ปะการังสีฟ้านั่นก็ได้ท่านอ๋องมอบมาให้หลายต้นนักดูเหมือนจะมีห้าต้น ชายารองเจ้าถือไหวหรือไม่ แต่เอ่อดูเหมือนจะสร้างความลำบากให้เจ้าเสียแล้วถ้าเช่นนั้นก็เอาของขวัญชิ้นเล็กหน่อยดีกว่า เอ่อเสี่ยวจูเจ้าไปห้องสมบัติเอาพระพุทธรูปหยกออกมาที ได้ยินว่าชายารองเป็นคนโอบอ้อมจิตใจเมตตา มอบพระพุทธรูปให้แก่นางน่าจะเหมาะสมกว่า"หลี่ม่านม่านอยากฉีกเนื
Last Updated : 2024-11-26ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน ข้าจะสอนเจ้าเอง1
ตกค่ำมีขุนนางมาปีระชุมที่ตำหนักกุ้ยฮวา พวกเขาถกกันเรื่องภัยแล้ง แม้ว่าจะเริ่มมีฝนแต่ที่ดินบางแห่งกับไม่สามารถเพาะปลูกได้เท่าไหร่นักหนานกงอินเองก็กลุ้มใจกับเรื่องนี้มาก พยายามหาทางออกอยู่ จนถึงเวลาอาหารค่ำวันนี้พวกขุนนางที่มาทำงานได้กินปล้าต้มเต้าหู้ใส่พริกเผ็ดร้อนหมูน้ำค้างผัดต้นกระเทียม สามชั้นพะโล้ ปลาเปรี้ยวหวาน ของหวานมีแตงหวานและแปะก๊วยต้มน้ำตาล ทุกคนเมื่อถึงเวลากินก็ไม่พูดคุยกันอีกจนกระทั่งอิ่มแล้วจึงเอ่ยพูดคุย"อาหารวันนี้รสชาติอร่อยยิ่งนักพ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท หม่อมฉันไปกินมาทั่วยังไม่อร่อยเท่าที่แม่ครัวหลวงทำวันนี้เลย ฮองเฮามีห้องเครื่องเก่งกาจยิ่งนัก""ห้องเครื่องที่ไหนกัน ฝ่าบาทอย่าทรงใช้งานพระชายากระหม่อมบ่อยนัก ฉีเอ๋อร์นางยิ่งตัวเล็กๆผอมบาง ต้องลุกมานั่งทำอาหารให้คนยี่สิบคนกินพระองค์ไม่รู้หรอกว่านางเหนื่อยแค่ไหน"หนานกงอินถึงกับปวดหัว ไอ้น้องบ้านี่หวงเมียเสียเหลือเกิน จนฉู่กงกงต้องไกล่เกลี่ย"เยี่ยอ๋องพระทัยเย็นเถอะพ่ะย่ะค่ะ แตงหวานนี่เป็นสิ่งที่พระชายาทรงปลูก ส่วนแปะก๊วยนี้นางก็หาเจอบนเขา ลองให้ทุกคนกินในวันนี้ก็เพื่อจะลองดูว่าสามารถหาได้ทั่วไปที่อื่นอีกไหม เผื่อราษฎรที่อยู
Last Updated : 2024-11-26
Latest chapter
ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน ครองรักทุกพบชาติ
แดนเซียนควันสวีทองลอยขึ้นมายังด้านบนก่อนจะลอยเข้าสู่หว่างคิ้วของหนานกงเยี่ยเทพสงครามที่นั่งรอพระชายาตนอยู่ปากถ้ำ ทันทีที่ดวงจิตเข้าสู่ร่างเขาก็รู้ทันทีว่ามหาเทพถือกำเนิดในแดนมนุษย์แล้วชายาของเขานางกำลังจะออกมาจากการกักตนเพื่อหนีหน้าเขาแล้ว ประตูหินค่อยเลื่อนออกควันสีทองลอยเข้าไปยังด้านในเข้าสู่กลางหว่างคิ้วของเทพบุปผา ไม่นานชิงเหลียนที่หน้าตาเหมือนกันกับจางซูฉีที่แดนมนุษย์ก็เดินออกมาจากด้านใน นางเห็นสวามียืนรอก็เดินตรงมาหา เทพสงครางกางแขาออกให้ชายารักเดินเข้ามาสู่อ้อมกอดเทพบุปผาซบหน้ากับอกกว้าของเขาพร้อมเอ่ยเบาๆ"ฝ่าบาท หม่อมฉันผิดไปแล้ว ที่ผ่านมาหนีหน้าพระองค์ ไร้เหตผลต่อจากนี้จะไม่ทำอีกแล้วเพคะ ตอนอยู่แดนมนุษย์เคยเกือบเสียพระองค์ไปหม่อมฉันรู้แล้วว่าความเจ็บปวดนั้นเป็นเช่นไร""ข้าไม่โกรธเจ้า คนงามของข้าๆเตรียมเรือเรียบร้อยแล้ว รอเจ้าออกมาจากด่านเราจะไปล่องเรือกัน เราจะล่องจากตำหนักเหลียนฮวาาจนไปถึงดินแดนประจิม แล้วจากนั้นข้าจะพาเจ้าไปทะเลตะวันออกดีหรือไม่ หืม""เพคะ หม่อมฉันตามใจพระองค์ ฝ่าบาทชิงเหลียนรักพระองค์เพคะ""คนงามข้าก็รักเจ้า ชิงเหลียนคนดีของข้า"ทั้งคู่ล่องเรือไปตามสระบั
ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน กำเนิดบุตรชาย2
ท้องฟ้าเหนือแคว้นอู๋มีสายรุ้งปรากฎถึงเก้าสาย อีกยังมีเหล่านกน้อยบินวนรอบตำหนักเหมยฮวา ท้องฟ้าเป้นสีทองก้อนเมฆสีรุ้งงามตานัก จากนั้นด้านในจางซูฉีก็คลอดเด็กกออกมา อุแว้ๆๆๆๆ ไม่นานก็มีเสียงทารกดังออกมา"ท่านอ๋อง ไท่จื่อเป็นซื่อจื่อน้อยเพคะ หน้าตาละม้ายท่านอ๋องยิ่งนักเพียงแต่ว่า" แม่นมพูดค้างไว้จนทุกคนมองหน้ากัน หนานกงเยี่ยร้อนใจจึงเอ่ยถาม"แต่ว่าอะไรแม่นมเฟิ่ง ท่านพูดออกมาให้หมด""แต่ว่าเส้นผมของซื่อจื่อน้อยไม่ได้ดกดำเพคะ แต่เป็นสีเงินยวงราวกับหิมะเลยเพคะ เสียงร้องดังมากแปลว่าแข็งแรงดี""ทันทีที่แม่นมเอ่ยจบหนานกงเยี่ยก็รู้ทันทีว่าหน้าที่ของพวกเขาในแดนมนุษย์นั้นสมบูรณ์แล้ว รอเวลาจิตวิญญาณเขาและนางกลับแดนเซียนเท่านั้นหนึ่งชั่วยามต่อมาทุกคนจึงได้รับอนุญาตให้เข้าไปดูจางซูฉีกับบุตรชายได้ หนานกงเยี่ยเห็นหน้าบุตรชายก็ถอนหายใจ เขาต้องเป็นบิดาของคนที่เอาแต่ใจที่สุดในแดนสวรรค์จริงๆหรือ จากนั้นก็ก้มลงไปจุมพิตหน้าผากน้อยๆเบาก่อนจะกระซิบ"ฝ่าบาท อย่างไรก็เป็นบุตรกระหม่อม ดื้อรั้นให้น้อยลงหน่อยนะพ่ะย่ะค่ะ หม่อมฉันมีสิทธิ์ตีก้นพระองค์ได้นะพ่ะย่ะค่ะ"ก่อนที่ทารกน้อยจะลืมตาทันทีจ้องหน้าคนที่เพิ่งข่มขู่เ
ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน กำเนิดบุตรชาย 1
หนานกงเช่อไปแล้วบรรดาสาวนั่งจับกลุ่มคุยกันไม่หยุด แต่ละคนอุ้ยอ้ายจนดูน่ารักไปหมด เฉินลี่จูที่ถูกเยี่ยผิงอันอุ้มลงจากรถม้าเดินมาส่งที่ด้านในตำหนักก็อายหน้าแดง"ท่านอาปล่อยข้าลงเดินเองก็ได้นะเจ้าคะ ไม่ได้ไกลสักนิด""เมียจ๋า ดูพื้นสิขรุขระขนาดนี้ หากไม่ระวังอาจหกล้มได้ ไม่รู้ว่าเยี่ยอ๋องทรงคิดเช่นไรถึงได้ปูหินให้มีร่องห่างกัน พื้นไม่เสมอพระชายาก็กำลังตั้งครรภ์ไม่รู้จักระวังเลย"จางซูฉีขำกับความห่วงเมียคลั่งรักเมียของเยี่ยผิงอันหากบอกว่าท่านอาลู่จงได้เมียเด็กก็ไม่ถูกนัก อาลู่อายุสี่สิบ จูชุ่ยชุ่ยอายุย่างสิบแปด แต่เยี่ยผิงอันสี่สิบห้าย่างสี่สิบหก ส่วนเฉินลี่จูอายุสิบหก นางเด็กที่สุดในบรรดาเมียๆของเหล่าบุรุษแห่งวังหลวงเลยล่ะ"ใต้เท้าเยี่ย หากพื้นปูติดๆกันไม่มีร่อง ยามหิมะตก หรือฝนตกพื้นจะลื่น ร่องช่วยให้เวลาเดินไม่ลื่นน่ะ ลี่จูมานั่งกับพี่ก่อน เสี่ยวหรันกับชิงชิงน่าจะกำลังมา""เพคะพระชายา อ้อพี่ผู่เย่วท่านตั้งครรภ์อีกแล้วหรือเจ้าคะ ใต้เท้าสวีจะขยันเกินไปหรือไม่ คนโตยังไม่ได้ขวบเลย คิกๆๆ"ในบรรดาเด็กรุ่นน้องสามสาวแห่งสกุลจิน สกุลเฉินและสกุลว่านนี่คือแสบที่สุด ต่อยตีกับบุรุษไม่เว้นแต่ละวัน"พ
ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน เตรียมให้กำเนิด
เมืองหลวงที่ไม่เคยหลับไหล โคมไฟเรียงรายห้อยเต็มหน้าร้านหน้าบ้านที่ปลูกติดกันยามลมพัดแกว่งไกวไปมาบรรยากาศในเมืองหลวงมีแต่ความสุข ฮ่องเต้กำเนิดพระธิดาสองพระองค์ อีกทั้งตอนนี้ฮองเฮาก็กำลังทรงพระครรภ์ได้สามเดือนแล้วตั้งแต่มาถึงเมืองหลวง ตระกูลหลักหลายตระกูล ตระกูลหลี่ ตระกูลว่าน ตระกูลสวี ตระกูลจิน และตำหนักอ๋องทั้งสอง รวมถึงตำหนักบูรพาขององค์รัชทายาท ต่างจัดเฉลิมฉลองอย่างยิ่งใหญ่ เพราะพระชายาไท่จื่อ พระชายาเยี่ยอ๋อง และชินอ๋องรวมถึงบรรดาฮูหยินของใต้เท้าทั้งหลายนั้นตั้งครรภ์พร้อมกันตำหนักบูรพารัชทายาทหนานกงอินกำลังรักเมียสาวอยู่อย่างนุ่มนวลอ่อนโยน เสียวครางแสนหวานของเจียงฟางซินทำให้เขายิ่งรักนางยิ่งขึ้น"ไท่จื่อ เมียไม่ไหวแล้วเพคะพอเถอะ อื้อ ลูกดิ้นอีกแล้วพระองค์ก็ไม่ยอมเลิกสักที ลูกในท้องงอแงแล้วนะเพคะ อร๊าย หนานกงอินเสียวนะ อย่างัดแบบนี้สิคนบ้าข้าตั้งครรภ์อยู่นะ""บอกมาก่อนว่ารักพี่เด็กดีพูดเร็ว ตั้งแต่เข้าหอมาจนถึงวันนี้ยังไม่บอกว่ารักพี่เลย พูดมาคนดี อืม เสียวจริงๆเมียจ๋า อยากให้ผัวเลิกต้องบอกรักผัวก่อน อ่าา""อื้อ รักเพคะ หม่อมฉันเจียงฟางซินรักหนานกงอิน อร๊าย หม่อมฉันเสร็จอีกแล้ว
ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน ถึงเมืองหลวง
ขบวนเดินทางมาได้ครึ่งเดือนแล้ว แวะพักบางจุดเนื่องจากทำผักดองแบะเนื้อรมควันไว้มากมาย อาหารการกินจึงไม่ลำบากมมากนักจางซูฉีไม่ต้องการให้หนานกงเยี่ยไปล่าสัตว์บนเขา ซึ่งอาจเกิดอันตรายได้คืนนี้พวกเขาแวะพักตรงริมน้ำใกล้เชิงเขา แต่จางซูฉีสั่งเดินทางต่อ หนานกงเช่อจึงไม่เข้าใจเหตุผลของนาง"ฉีเอ๋อร์ พ่อไม่เข้าใจที่เจ้าให้พวกเราเดินทางต่อ นี่ยามเซินแล้วกว่าจะสร้างกระโจมอีก ตรงนี้มีลำธารด้วยสะดวกสบายกว่าไม่ใช่หรือ""เสด็จพ่อ หากเป็นแม่น้ำลำธารที่ไม่อยู่ใกล้เชิงเขาลูกคงไม่ขัดหรอกเพคะ แต่ว่าลำธารนี้ทรงทอดพระเนตรสิเพคะ มีรอยเท้าสัตว์เต็มไปหมด แปลว่านี่เป็นแหล่งน้ำของพวกมัน อีกทั้งยังมีคราบเลือดเป็นจุดๆทั้งรอยเก่ารอยใหม่ แปลว่ามีสัตว์นักล่าด้วย ในขบวนมีคนท้องถึงเจ็ดคน แม้ว่าเหล่าบุรุษจะมีวรยุทธ แล้วนางกำนัลเหล่านั้นเล่าเพคะพวกนางอ่อนแอ เราเสียเวบาเดินทางอีกหน่อยก็ไม่ต้องเสี่ยง ลูกแค่ห่วงความปลอดภัยของทุกคน"เมื่อจางซูฉีชี้แจงเหตุผลจบ ทุกคนก็ยิ่งรีบเดินให้พ้นลำธารไวขึ้น ไม่นานก็เลยเชิวเขามาห้าลี้และเจอเข้ากับแม่น้ำเล็กๆสายหนึ่ง แม่น้ำสายนี้เรือเล็กสามารถสัญจรได้ จึงพากันหยุดพักที่ตรงนั้น"ฉีเอ๋อร์เหนื
ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน กลับเมืองหลวง
ผ่านไปเดือนกว่ารถม้าที่สั่งทำเสร็จเรียบร้อยแล้ว ตอนี้กำลังฝึกม้าที่จะนำมาใช้กับรถม้าอยู่ ใช้เวลาฝึกนานประมาณเกือบเดือน เพราะบรรดาคนที่นั่งในรถม้าคือเหล่าสตรีที่กำลังตั้งครรภ์จินเสี่ยวหรันที่ตอนนี้ไม่ต้องดูแลสวีไค่ไหยุนแล้ว เพราะเขาเริ่มไม่มีอาการแพ้ท้องแบบที่อาเจียนไม่หยุดแล้ว เหลือเพียงแค่ความอยากอาหารเท่านั้นส่วนว่านชิงชิงทุกวันนี้นางกลุ้มใจมาก ว่านอันสุ่ยไม่ยอมห่างนางเลยไม่ยอมให้เดิน ไปไหนก็อุ้มตลอดเวลา บางครั้งเขาก็งอแงเป็นเด็กน้อยห่างนางไม่ถึงชั่วยามก็ตามหาอีกแล้ว จนถูกฮ่องเต้เรียกไปต่อว่าหลายครั้งเพราะเสียงานเสียการ"ใต้เท้าว่าน เราว่าท่านรักเมียเกินไปหรือไม่ งานการมีไม่สนใจทำงานอยู่ดีๆหาเมียไม่เจอก็ทิ้งงาน เจ้ามันตาแก่หลงเมียเด็กจริงๆ""ฝ่าบาท กระหม่อมผิดไปแล้วพ่ะย่ะค่ะ ต่อไปจะไม่ให้เกิดเรื่องเช่นนี้อีกพ่ะย่ะค่ะ"ว่านอันสุ่ยเสียงอ่อย แต่ฮ่องเต้ตรัสถูกต้องเขาหลงเมียจริงๆแต่แค่ไม่อยากยอมรับ"ใต้เท้าว่าน ข้าเองก็รักเมียไม่แพ้ท่าน แต่งานส่วนงานท่านต้องแยกแยะสักหน่อยนะ"หนานกงอินเยาะว่านอันสุ่ย เขาเถียงไม่ได้เพราะหนานกงอินเป็นถึงรัชทายาท ได้แต่บ่นอุบอิบๆเท่านั้น"ไท่จื่อ ทรงหลงพระ
ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน เตรียมตัวกลับเมือง2
หนานกงเช่อกำลังอ่านรายงานที่ทางวังหลวงส่งมา จิ่วโจวให้ผลผลิตถั่วและมันดียิ่งนัก ต้องไปหาสะใภ้เล็กสักหน่อย ว่าหลังเก็บเกี่ยวแล้วต้องแปรรูปอย่างไร ไม่เช่นนั้นก็จะทิ้งเปล่าให้เน่าเสียจางซูฉีนังเขียนสูตรทำวุ้นเส้น ซอสถั่วเหลือง การหมักน้ำส้มสายชู โชคดีที่ก่อนจากยุคสิวิไลนั้นมา นางสามารถทำสิ่งเหล่านี้ไว้ใช้เอง บางครั้งทำวิจัยต้องไปอาศัยอยู่กับชาวบ้านตามชนบท จึงได้วิธีการแปรรูปต่างๆมา บางอย่างก็เป็นสูตรจากบรรพบุรุษที่สืบทอดกันมาหนานกงเช่อเห็นสะใภ้เล็กนั่งทำงานทั้งๆที่ท้องโตมากแล้วก็นึกดีใจแทนบุตรชาย ขนาดเมียขุนนางยังไม่ใส่ใจช่วยเหลือสามีเท่ากับนางเลย เอาแต่แย่งชิงความโปรดปรานจากสามีไม่บรรดาเมียเอกกับเมียรองตีกัน ก็บรรดาบุตรหลานชิงดีชิงเด่นกัน แต่สะใภ้คนนี้เอาแต่คิดหาหนทางให้ผู้คนอยู่รอด ช่วยเหลือสามีทุกด้านเจียงฟางซินสะใภ้คนโตก็เรียนรู้งานมาจากนางไม่น้อย ทุกวันนี้ก็จัดระเบียบบ้านได้ดี จับมือกับหลานสะใภ้เขาจางหย่งเล่อผู้นั้นมองหาลู่ทางเปิดเส้นการค้าใหม่เสมอ จนแคว้นอู๋ร่ำรวยขึ้นพริบตาเงินในท้องพระคลังเพิ่มขึ้นมากมาย ตอนนี้สวีไค่หยุนได้ถูกเขาแต่งตั้งเป็นเจ้ากรมการคลังเรียบร้อยแล้ว รอกลับเ
ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน เตรียมตัวกลับเมืองหลวง1
จางซูฉีและหนานกงเยี่ยกำลังเตรียมตัวกลับเมืองหลวง กำลังวางแผนงานและการค้าทั้งหมดที่นี่ โดยให้ลู่จงกับจูชุ่ยชุ่ยเป็นคนดูแลหนางกงอินขอเบิกงบของกรมโยธามาเพื่อสร้างถนนให้สะดวกสบายกว่าเดิม จากเดิมที่ใช้เวลาเดินทางสิบห้าวันโดยรถม้า ก็เลื่อนเร็วขึ้นเหลือเพียงเก้าวันแต่เนื่องจากบรรดาสตรีของพวกเขาตั้งครรภ์ และมีหลายคนครรภ์ยังไม่มั่นคงจึงเลื่อนการเดินทางกลับไปอีกเดือนครึ่ง เสียนอ๋องกลับไปแล้ว ฮ่องเต้ให้เขากลับไปช่วยจางป๋อคุณและมหาราชครูฟางดูแลงานราชการต่างๆรอให้หยางฮองเฮาครรภ์แข็งแรงกว่านี้ก็จะเดินทางกลับ จางซูฉีหมักเหล้าไว้เกือบสามร้อยไห นางขุดดินฝังไว้ใต้ต้นหลิวในจวนใหญ่ที่เพิ่งสร้างเสร็จไม่นาน อีกครึ่งปีจึงจะขุดขึ้นมาได้ ถึงตอนนี้นางก็คลอดเจ้าตัวน้อยแล้ว"ฉีเอ๋อร์ อย่าทำงานมากนักเลยเจ้าตั้งครรภ์อยู่ พักผ่อนบ้างเถอะ งสนบางอย่างให้บ่าวไพร่ทำก็ได้" หนานกงเยี่ยกำลังคิดบัญชีของหอโอสถ เขาแพ้ท้องไม่สบายเสียนาน ปล่อยนางหักโหมทั้งที่ยังท้องอยู่รู้สึกเป็นห่วงนัก"ท่านอ๋อง นั่งมากเกินไปถึงเวลาคลอดจะคลอดยากนะเพคะ อีกอย่างงานไม่ได้หนักหนาเกินไปนัก อืมจริงสิวันนี้วุ้นเส้นที่ทำไว้แห้งดีแล้ว เย็นนี้เสวยผั
ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน เข้าหอnc
เรือนหอสวีไค่หยุนสวีไค่หยุนปลดเครื่องหัวให้จินเสี่ยวหรันออก จากนั้นก็แลกจอกเหล้ามงคลกับนาง"เสี่ยวหรันคนดี พี่รอวันนี้มาเกือบปีแล้วนะในที่สุดก็ได้อยู่ด้วยกันสักที ไม่ต้องปีนเข้าหาเจ้าแล้ว""ท่านพี่ ข้าชอบที่นี่แต่งานของท่านอยู่เมืองหลวง เสียดายจังเลยเจ้าค่ะ""ไว้พี่จะพามาบ่อยๆดีไหม เสี่ยวหรันจ๋าพี่อยากเข้าหอแล้วคนดีของพี่"สวีไค่หยุนปลดชุดแต่งงานจินเสี่ยวหรันออก จากนั้นก็ตามด้วยชุดเจ้าบ่าวของตน ก่อนจะจ้องมองร่างเปลือยเปล่าตรงหน้าอย่างหลงไหลใช่ว่าเขาไม่เคยเห็นร่างงามตรงหน้าเปลือยเปล่า เขามักแอบปีนห้องนางมาตักตวงความหวานเสมอ แต่ไม่เคยล่วงเกินนางมากกว่านั้น นี่เป็นครั้งแรกที่เขากับนางจะเป็นคนๆเดียวกันอย่างสมบูรณ์"ขืนท่านยังจ้องอีก ข้าคงแข็งเป็นหินแล้วท่านพี่ ใช่ว่าไม่เคยเห็นสักหน่อย จะให้รออีกนานไหมเจ้าคะ อากาศหนาวนะ""หึๆ อยากได้อะไรอุ่นๆหรือแม่นางน้อยของข้า วันนี้เจ้าเป็นปีศาจจิ้งจอกพันปี หรือเป็นโฉมงามของหอจันทราดีเล่า หืม"จินเสี่ยวหรันลุกขึ้นมา ก่อนจะคลึงทรวงอกตนเองยั่วยวนคนตรงหน้า มืออีกข้างโน้มคอสวีไค่หยุนลงมา ก่อนจะกระซิบข้างหูเบาๆ"หนาวจนแข็งเป็นไตแล้ว คุณชายท่านให้ความอบอุ่น
