The Follow Love 12.แกร๊ก...เธอเปิดประตูเข้ามาโดยไม่ได้เคาะแล้วก็ร้องเรียกแฟนหนุ่มเสียงดังลั่น “ติณคะ!!”“ลิตา? นี่คุณมาได้ยังไง” ติณภัทรเงยหน้าจากเอกสาร มองคนที่จู่ ๆ ก็เปิดประตูเข้ามาด้วยความตกใจ“ติณ! ติณต้องจัดการให้ลิตานะคะ พนักงานของคุณไม่ให้เกียรติลิตาเลย” ลลิตาไม่ตอบคำถามของติณภัทร แต่ตรงดิ่งเข้าไปหาติณภัทรและฟ้องขึ้นมาทันที“นี่คุณมีเรื่องกับพนักงานของผมมาเหรอ?” ใจติณภัทรกระตุกวาบ เพราะเขาเข้าใจว่าลลิตาคงเจอเข้ากับเกษมณีและพราวมุกมาแล้วแน่ ๆ“ค่ะ พนักงานต้อนรับข้างล่างน่ะ ไหนคุณบอกว่าคุณจะจัดการให้ลิตาไงคะ ทำไมมันยังไม่โดนไล่ออกไปอีก” ลลิตาพูดขึ้นอย่างไม่พอใจ เพราะครั้งก่อนติณภัทรบอกว่าจะจัดการไล่พวกนั้นพนักงานออกให้ แต่เธอก็ยังเจอพนักงานที่เคยดูถูกและไม่เคารพเธอสักนิด“พนักงานด้านล่างเหรอ?” เมื่อได้ยินอย่างนั้นติณภัทรก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมา“ค่ะ ติณต้องจัดการให้ลิตานะคะ ไล่พวกมันออกให้หมดเลย” ลลิตาเดินเข้ามานั่งตักติณภัทรและออดอ้อนเขาทันที“คุณก็รู้ว่าผมทำอะไรไม่ได้”ติณภัทรถอนหายใจออกมาแล้วพูดขึ้นอย่างจนปัญญา เพราะครั้งก่อนที่ลลิตาก่อเรื่อง แม่ของเขาไม่พอใจมาก สั่งห้ามเขาลงโ
The Follow Love 13.พราวมุกเอางานมาส่งและอธิบายตามที่เกษมณีบอกมาครบถ้วน ไม่มีขาดตกบกพร่องเลยแม้แต่น้อย“ขอบใจมากนะน้องพราว” หัวหน้าฝ่ายบัญชีเอ่ยขอบคุณเด็กสาวตรงหน้า ที่ได้ยินมาว่าเป็นนักศึกษาฝึกงานธรรมดา แต่การทำงานดูละเอียดและเข้าใจง่ายดี จึงให้เธอรู้สึกพอใจในตัวเด็กสาวตรงหน้าไม่น้อย“ค่ะ งั้นเดี๋ยวพราวขอตัวก่อนนะคะ” พราวมุกยิ้มรับอย่างเป็นกันเองและเอ่ยขอตัวกลับมาที่โต๊ะทำงานของตนเอง“เอ๋ พี่เกดไปไหน?” เธอขมวดคิ้วสงสัยเล็กน้อยที่ไม่เห็นเกษมณีที่โต๊ะทำงาน แต่ก็ไม่ได้อะไรเพราะเกษมณีมีงานเยอะ ไม่ค่อยอยู่ติดโต๊ะมากนักพราวมุกเดินมานั่งที่โต๊ะทำงานของตนเองจากนั้นก็เปิดคอมพิวเตอร์เพื่อหาข้อมูลที่เกี่ยวกับงานมาอ่านในขณะที่ว่างอยู่แกร๊กเสียงเปิดและปิดประตูทำให้พราวมุกละสายตาแล้วมองตรงไปยังประตูทางเข้าอย่างอัตโนมัติ“เธอ!!” ลลิตาที่ปิดประตูแล้วกำลังจะหมุนตัวเดินไปก็หยุดชะงัก แล้วชี้นิ้วไปที่พราวมุกด้วยความตกใจ“คุณ?” พราวมุกเองก็ขมวดคิ้วมองอีกฝ่ายกลับเช่นกัน“นี่เธอเป็นใคร?” ลลิตาเดินเข้ามาหาพราวมุกแล้วถามขึ้นอย่างไม่พอใจที่เห็นสาวสวยตรงหน้ามาอยู่ที่หน้าห้องแฟนหนุ่มของเธอ“คุณขึ้นมาที่นี่ไ
The Follow Love 14.“ถามคู่ขานายสิว่าทำอะไรไว้ พูดมาได้ว่าถูกรังแก ตอแหลสมกับเป็นนางร้ายจริง ๆ” เกษมณีตอบขึ้นอย่างอารมณ์เสีย พรางหันไปถามพราวมุกที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ด้วยความเป็นห่วง “เป็นอะไรไหมพราว?”“ไม่ค่ะ” พราวมุกส่ายหน้าตอบว่าเธอไม่เป็นอะไร แม้ว่าจะเจ็บจนชาไปทั้งหน้าก็ตาม“ลิตา นี่คุณทำร้ายพนักงานของผมเหรอ?” ติณภัทรเห็นรอยนิ้วมือบนใบหน้าหวานของพราวมุกชัดเจนก็หันไปถามลลิตาด้วยน้ำเสียงดุ ๆ“ติณคะ ลิตาแค่จะสั่งสอนคนที่กล้ามาต่อปากต่อคำกับลิตาก็แค่นั้น ถ้ามันไม่มายั่วโมโหลิตาก่อน ลิตาก็คงไม่ทำอะไรแบบนั้นหรอกค่ะติณ” ลลิตาไม่ยอมรับ เธอเถียงขึ้นทันทีและยังไม่ลืมที่จะโทษคนอื่นอีกต่างหาก“คนที่คู่ขานายจะสั่งสอนซึ่งคือฉันเอง คู่ขานายจะมาตบฉัน แต่พราวเอาตัวมาบังไว้ก่อน” เกษมณีจึงพูดขึ้นบ้าง“ลิตา!!” ติณภัทรหันไปดุุลลิตาทันที เพราะเธอก่อเรื่องกับเกษมณีอย่างนี้ แม่เขาไม่เอาเธอไว้แน่“ติณ อย่ามาขึ้นเสียงกับลิตานะ แล้วอีกอย่าง ฉันไม่ใช่คู่ขาของติณฉันเป็นแฟนติณ รู้ไว้ซะด้วย” ลลิตายังไม่ยอม เธอพูดขึ้นแล้วหันไปจ้องหน้าเกษมณีอย่างเอาเป็นเอาตาย“เธอจะเป็นอะไรฉันไม่สน แฟนเหรอ ตลกจัง” เกษมณีพูดขึ้นอย่างไ
The Follow Love 15.กริ๊ง กริ๊งเสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นทำให้เกษมณีที่กำลังจะเอ่ยต่อว่าลลิตาหยุดชะงักแล้วหันไปรับสายแทน“ค่ะ ได้ค่ะ” เกษมณีตอบรับปลายสายแล้ววางหูลง“ท่านประธานเรียกพบนาย” เธอหันไปพูดกับติณภัทรเสียงนิ่ง“ลิตา คุณกลับไปก่อนนะ ผมต้องไปพบคุณพ่อ” ติณภัทรจึงหันไปขอให้ลลิตากลับไปก่อน“แต่ติณคะ!!” ลลิตามีท่าทีไม่ยอม เธอยังไม่ได้จัดการเรื่องนักศึกษาฝึกงานเลย“ลิตาครับ” ติณภัทรเรียกชื่อเธอเสียงต่ำ“ก็ได้ค่ะ ฝากไว้ก่อนเถอะ” เมื่อถูกกดดันทางสายตาและน้ำเสียงจริงจังของติณภัทร ลลิตาจึงจำยอมเดินกระฟัดกระเฟียดออกไป“ขอโทษแทนลิตาด้วยนะพราว เดี๋ยวให้พี่เกดพาไปหาหมอ ค่าใช้จ่ายมาเก็บที่ผม” ติณภัทรหันมาพูดกับพราวมุกอย่างรู้สึกผิดกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น “ไม่เป็นไรค่ะ พราวไม่ได้เป็นอะไรมาก” พราวมุกเอ่ยขึ้นแล้วส่งยิ้มเบา ๆ เพื่อบอกกับทุกคนว่าเธอไม่ได้เป็นอะไร“เดี๋ยวฉันดูแลเอง นายไปเถอะ” เกษมณีจึงเอ่ยปากไล่อีกฝ่ายให้ไปหาท่านประธานได้แล้ว“ครับ” ติณภัทรตอบรับแล้วก็เดินไปที่ลิฟต์เพื่อขึ้นไปหาพ่อของเขาที่เรียกพบตอนนี้“พราว นั่งก่อน” เกษมณีพาพราวมุกไปนั่งแล้วสำรวจเธอไปด้วย“เธอเป็นแฟนคุณติณจริง
The Follow Love 16.วันถัดมา“พี่เกด สวัสดีค่ะ” พราวมุกเดินมาถึงโต๊ะทำงานแล้วก็เอ่ยทักทายรุ่นพี่ที่นั่งทำงานอยู่ก่อนแล้ว“จ้ะ ไหนดูสิ หน้าหายบวมหรือยัง” เกษมณีเงยหน้าขึ้นแล้วลุกขึ้นไปหาพราวมุก“อื้ม ไม่เป็นรอยแล้ว” เกษมณีมองไปที่ใบหน้าของพราวมุก เมื่อไม่เห็นรอยแดงแล้วก็พยักหน้าพอใจ ก่อนหน้านี้เธอกระวนกระวายใจแทบแย่ กลัวว่ารอยมือจากลลิตาจะปรากฏอยู่บนใบหน้าของพราวมุก แต่โชคดีที่ใบหน้าของเธอยังขาวใสเหมือนเดิม“พราวใช้รองพื้นกลบไว้น่ะค่ะ รอยจริงก็ค่อนข้างหนักเลยล่ะค่ะ”“อ๋อ มิน่าล่ะ พี่ก็นึกว่าจะไม่เป็นรอยซะอีก” เมื่อพราวมุกบอกมาแบบนั้น เกษมณีจึงพยักหน้าเชิงว่าเข้าใจแล้วมองพราวมุกด้วยสายตาแปลก ๆ“พี่เกดมองพราวแบบนั้น มีอะไรหรือเปล่าคะ?” พราวมุกมองมองตัวเองแล้วถามกลับยไปอย่างสงสัย“ก็วันนี้พราวดูสวยแปลก ๆ” เกษมณีพูดขึ้นติดตลกและเดินไปนั่งที่เก้าอี้ของตนเอง“แปลกเลยเหรอคะ?” พราวมุกถามขึ้นด้วยความไม่มั่นใจ เพราะแต่ก่อนเธอก็ไม่ใช่คนที่แต่งหน้าแต่งตา วันนี้คือวันที่เธอแต่งหน้าหนาที่สุดแล้วในชีวิตเลยก็ว่าได้เพื่อกลบรอยบวมช้ำที่ใบหน้า“ไม่ใช่ พี่แค่ชินตอนที่เราแต่งหน้าบาง ๆ มากกว่าน่ะ” เกษมณีพ
The Follow Love 17.“เดี๋ยวพราวเช็ดเองค่ะคุณติณ” พราวมุกรีบเบี่ยงตัวหลบแล้วก็เอื้อมมือไปหยิบผ้าเช็ดหน้าในมือของติณภัทรมาเช็ดเอง“ตามใจ” ติณภัทรก็ไม่ได้ขัดอะไร เขาหันไปดูพนักงานที่กำลังทำงานกันต่อตึก ตึก ตึก ตึกพราวมุกมองแผ่นหลังของติณภัทรด้วยใจที่เต้นแรงแทบจะทะลุออกมา ไม่นานผู้จัดการก็เดินออกมาพร้อมกับผู้ช่วยของเขา“นี่ครับเอกสาร” ผู้จัดการยื่นเอกสารการผลิตให้กับติณภัทร“พราวถือเองค่ะ” พราวมุกอาสาที่จะถือแทนเจ้านายเอง“ไม่เป็นไร ผมถือเอง” แต่ติณภัทรเบี่ยงตัวหลบและบอกว่าจะถือเอง“เดี๋ยวผมจะให้คุณเกดติดต่อมาอีกทีนะ” ติณภัทรหันมาพูดกับผู้จัดการเรื่องงานต่อ“ได้ครับคุณติณ”“ผมขอตัวก่อนนะ” เมื่อคุยกันลงตัวแล้ว ติณภัทรและพราวมุกก็ขอตัวกลับทันที“เดินทางปลอดภัยนะครับคุณติณ คุณพราว” ผู้จัดการที่อาสามาส่งทั้งคู่ที่รถเอ่ยลาเจ้านายและหันมาลาพราวมุกอย่างเป็นกันเอง“ค่ะ สวัสดีค่ะคุณเจ” พราวมุกยิ้มรับติณภัทรมองทั้งคู่ด้วยสายตาเย็นชา จากนั้นก็เดินไปเปิดประตูให้กับพราวมุก พราวมุกหันไปมองติณภัทรด้วยความลำบากใจ เพราะเขาเป็นเจ้านายของเธอ ไม่ต้องดูแลเธอขนาดนี้ก็ได้ แต่ก็ยอมขึ้นไปนั่งบนรถแต่โดยดีติณภั
The Follow Love 18.หลังจากรับประทานอาหารกับท่านรองเสร็จเรียบร้อย ทั้งสองก็กลับเข้าบริษัทกันตามปกติ พราวมุกวิ่งไปวิ่งมาเพื่อช่วยเกษมณีอยู่หลายชั่วโมงจนถึงเวลาเลิกงาน ซึ่งคนที่ขออาสามาส่งเธอถึงที่หอก็คือพี่เกดเหมือนทุกครั้ง“ขอบคุณนะคะพี่เกดที่มาส่งพราว” พราวมุกหันไปเอ่ยขอบคุณเกษมณีที่มาส่งเธอถึงที่หอวันนี้“จ้ะ ไม่เป็นไร ว่าแต่พรุ่งนี้ไปไหนหรือเปล่า วันหยุดทั้งที” เกษมณีส่ายหน้าไม่เป็นไร จากนั้นก็ถามถึงวันพรุ่งนี้“น่าจะนอนอยู่ห้องนี่แหละค่ะ”“โอเคจ้ะ” เมื่อไม่มีอะไรจะพูดคุยกันต่อแล้ว เกษมณีก็พยักหน้าให้พราวมุกเฉย ๆ“ขับรถกลับดี ๆ นะคะพี่เกด” พราวมุกปลดสายเข็ดขัดนิรภัยออกแล้วเปิดประตูลงมาจากรถ จากนั้นก็เอ่ยลาเกษมณีเพื่อแยกย้ายกันไปพักผ่อนพราวมุกยืนรอจนรถของเกษมณีออกไป แล้วจากนั้นก็หมุนตัวเดินกลับเข้าไปที่หอของตัวเองทันที“ป้าผ่อง สวัสดีค่ะ” พราวมุกยกมือไหว้ป้าเจ้าของหอที่กำลังกวาดหน้าหออยู่ด้วยความเป็นกันเอง“จ้ะ นี่เราเพิ่งเลิกงานเหรอ? “ ป้าผ่องหันมายิ้มแล้วถามขึ้น“ใช่ค่ะ เพิ่งจะเลิก มีอะไรให้ช่วยไหมคะพรุ่งนี้?” พราวมุกพยักหน้ารับแล้วถามถึงวันพรุ่งนี้ เผื่อว่าป้าผ่องจะมีอะไรให้เธ
The Follow Love 19.ก๊อก ก๊อก ก๊อกเมื่อทำทุกอย่างเสร็จแล้วมานั่งพักได้ไม่นาน ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นจากทางหน้าห้อง เธอไม่ทันได้ตั้งตัวเลยสะดุ้งโหยงด้วยความตกใจ ก่อนจะมองไปทางต้นเสียง ทันทีที่ดึงสติกลับมาได้ พราวมุกก็รีบหยัดกายขึ้นยืนแล้วตรงดิ่งไปเปิดประตูให้กับคนที่รออยู่ด้านนอกอย่างไว“เพื่อนรัก!!” วินาทีที่ประตูเปิดออก พายอาร์ก็โผตัวเข้ามาด้านในด้วยความดีใจ ทำเอาพราวมุกเกือบเซล้มเลยทีเดียว“อะไรของแกเนี่ย? ฉันตกใจหมดเลย” พราวมุกมองเพื่อนสนิทแล้วก็ก้มมองถุงต่าง ๆ ในมือของพายอาร์ด้วยความแปลกใจ“คิดถึงจังเลย” พายอาร์ยิ้มแฉ่งให้พราวมุกแล้วเอ่ยคำหวานออกมาจนส่งผลให้ผู้ฟังขมวดคิ้วติดกันเป็นปมด้วยความไม่เข้าใจมากกว่าเดิม ไม่รู้ว่าเธอนึกคึกอะไรขึ้นมาถึงได้มีท่าทีเหมือนม้าดีดกะโหลกแบบนั้น พราวมุกได้แต่คิดในใจ“ฉันก็คิดถึงเหมือนกัน ว่าแต่แกหอบอะไรมาเยอะแยะขนาดนี้เนี่ย? ““ก็เสื้อผ้าไง” พายอาร์ยกถุงในมือขึ้นแล้วก็พูดมาอย่างตรงไปตรงมา“เสื้อผ้า?” เมื่อได้ฟังเช่นนั้นแล้วพราวมุกก็ถึงกับทวนซ้ำด้วยความไม่เข้าใจ ก่อนจะมองไปยังของในมือของเพื่อนรักอีกครั้ง“ใช่ ของฉันและก็ของแก”“ของฉัน?” พราวมุกชี
ตอนพิเศษ 5วันนี้ก็เป็นอีกหนึ่งวันที่พราวมุกกับติณภัทรต้องตื่นแต่เช้า เพื่อมาเตรียมตัวให้กับลูกชายคนโต เนื่องจากว่าที่โรงเรียนมีงานกีฬาสี คุณครูประจำชั้นของต้นไม้จึงเรียนเชิญให้ผู้ปกครองมาร่วมกิจกรรมกับลูกชายซึ่งเมื่อแต่งตัวกันเสร็จเรียบร้อย สามพ่อแม่ลูกก็พากันเดินทางไปที่โรงเรียน ส่วนลูกสาวคนเล็กคุณย่าก็ขอเอาไปเลี้ยงสักวันสองวัน“ร้อนไหมพราว พี่ไปซื้อน้ำมาให้”“ร้อนค่ะ แต่ลูกน่าจะร้อนกว่า พี่ดูแลลูกก่อนก็ได้”“ลูกมีครูคอยดูแลอยู่ ดูแลตัวเองกันก่อนดีกว่าตอนนี้ อากาศร้อน แถมต้องมาเล่นกีฬา จริงๆ ถ้าไม่ไหวแค่บอกพี่มานะ เดี๋ยวพี่บอกครูเขาให้”“ไม่เป็นไร นานๆ ที อีกอย่างลูกเราก็ดูจอยมาก ไม่อยากทำให้เสียบรรยากาศน่ะค่ะ”“โอเค พี่เข้าใจ”ติณภัทรพูด แล้วเปิดฝาน้ำป้อนภรรยา เพราะรู้ดีอยู่แล้วว่าพราวมุกเป็นคนขี้ร้อน เวลาอยู่ในที่อากาศร้อนมากๆ เธอก็มักจะมีอาการที่ไม่สู้ดีสักเท่าไหร่นัก ซึ่งเขาไม่อยากให้ภรรยาผู้เป็นที่รักต้องไม่สบายก็เท่านั้น“แล้วพี่ติณไม่ร้อนเหรอคะ?”“ก็ร้อน แต่ว่าพี่ทนได้ เพราะว่าพี่ไม่ได้เป็นคนขี้ร้อนเหมือนพราว”“งั้นก็ดีแล้ว ว่าแต่ต้องทำอะไรต่อเหรอคะ?”“มีกิจกรรมครอบครัว พ่อแ
ตอนพิเศษ 4สามเดือนถัดมา...หลังจากวันที่คลอดเจ้าตัวเล็กออกมา พราวมุกและติณภัทรก็หัวหมุนหนักยิ่งกว่าเก่า โชคยังดีที่มีคุณย่าคอยช่วยเลี้ยงลูกชายคนโตให้ แถมต้นไม้เองก็รู้เรื่องขึ้นมาก รู้ว่าคุณพ่อและคุณแม่เหนื่อยกับการดูน้องสาว ก็ยอมอยู่เล่นที่บ้านคุณย่าอยู่บ่อยๆ ไม่มารบกวนแต่อย่างใด“ไปอยู่กับคุณย่ามา ดื้อหรือเปล่าครับ” ทันทีที่พาลูกชายคนโตกลับมาถึงบ้าน ติณภัทรก็รีบถามขึ้นทันที“ต้นไม้ไม่ดื้อเลยครับ คุณย่าชมต้นไม้ด้วย บอกว่าน่ารักแล้วก็ไม่ดื้อเลยสักนิดเดียว”“ถ้างั้นก็ดีแล้วครับ คุณย่าจะได้ไม่เหนื่อยมาก แต่ช่วงนี้ลูกต้องกลับมาอยู่ที่บ้านเราก่อนนะครับ เพราะว่าคุณย่าต้องไปดูงานที่เชียงใหม่ อีกหลายวันกว่าจะกลับ”“ได้ครับ คุณย่าบอกต้นไม้แล้ว”“งั้นเราไปหาน้องกันไหม น้องน่าจะกำลังหม่ำๆ นมอยู่”“ไปครับไป ต้นไม้อยากเล่นกับน้อง”“งั้นไปกันครับ”ติณภัทรรีบพาลูกชายเข้าไปหาผู้เป็นแม่และน้องสาวคนเล็กทันที เพราะเห็นว่าช่วงแรก ๆ ต้นไม้ไม่ค่อยได้มาเล่นกับน้อง เนื่องจากว่าต้องไปเรียนทุกวัน หากนอนที่บ้านหลังเดียวกันก็คงจะทนเสียงร้องงอแงของเจ้าตัวน้อยไม่ไหว แต่ช่วงนี้ก็คงจะได้อยู่กันบ่อยๆ แล้ว“คุณแม่..
ตอนพิเศษ 3ชีวิตของทั้งคู่เรียกได้ว่าโรยไปด้วยกลีบกุหลาบ หลังจากที่ผ่านอุปสรรคและขวากหนามด้วยกันมานาน วันนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ พราวมุกจึงชวนติณภัทรมาดูซีรีย์กันที่บ้าน หลังจากที่ไปส่งลูกชายคนโตไว้ที่บ้านของแม่สามี เนื่องจากว่าต้นไม้จะอยู่เรียนพิเศษที่บ้านของคุณย่าทุกวันอาทิตย์ เป็นเรื่องปกติ“คืนนี้คิดยังไงชวนพี่มาดูซีรีย์เนี่ย อารมณ์ไหน?”“ก็พราวไม่อยากทำอะไรนี่คะ แค่อยากนอนให้เวลาไปรีบๆ ผ่านไป อีกไม่กี่วันก็จะถึงวันคลอดแล้ว”“โอเค นอนให้หนำใจเลย เพราะถ้าเจ้าตัวเล็กมาเพิ่มอีกคน เราสองคนคงได้หัวหมุนกันทั้งวันทั้งคืนไปอีกปีสองปีแน่ ๆ”“ก็จริงค่ะ ดูซีรีย์กันดีกว่า เรื่องนี้น่าดูมากเลยนะคะ พราวลองดูตัวอย่างมาก่อนแล้ว สนุกมาก”หลังจากที่พูดคุยกันตามปกติ ทั้งสองก็พากันนอนกอดกันกลมพร้อมกับดูหนังใหม่ที่กำลังเป็นกระแสไปด้วยในเวลาเดียวกัน แต่จะรู้ว่าจู่ ๆ เหตุการณ์ที่ไม่คาคิดก็เกิดขึ้น“พี่ติณ...พราวเจ็บท้อง เจ็บมาก เหมือน...” วินาทีนั้นพราวมุกถึงกับพูดต่อไม่ได้ ความเจ็บดังกล่าวส่งผลให้เธอพยายามนอนขดตัวพร้อมกับใช้มือน้อยๆ ของตนกุมท้องเอาไว้ คล้ายเจ็บจนเจียนตายเลยก็ว่าได้“พราวใจเย็นๆ นะ พี่
ตอนพิเศษ 2วัน ๆ พันกว่าเรื่อง ติณภัทรพูดไม่เข้าหูภรรยาเพียงไม่กี่คำ ก็ถูกโกรธจนไม่คุยกันข้ามวันข้ามคืน แม้ว่าจะพยายามตามง้ออยู่ทุกเวลา แต่ก็ยังเอาชนะความขี้น้อยใจของเธอไม่ได้อยู่ดี“คุณพ่อทำอะไรอยู่เหรอครับ ทำไมไม่เข้าไปหาคุณแม่ข้างใน” เจ้าตัวแสบกำลังจะเดินเข้าไปหาผู้เป็นแม่ที่นอนเล่นอยู่ข้างใน เห็นผู้เป็นพ่อเอาแต่ยืนด้อม ๆ มอง ๆ อยู่หน้าห้อง ไม่ยอมเข้าไปหาเธอเสียที“ต้นไม้ มานี่ก่อนครับ” ติณภัทรเอ่ยพร้อมกับดึงมือของลูกชายมาข้างนอก เพื่อพูดคุยอะไรบางอย่าง“มีอะไรเหรอครับคุณพ่อ”“คุณแม่กำลังโกรธคุณพ่ออยู่ ต้นไม้ช่วยให้คุณแม่หายโกรธคุณพ่อได้ไหมครับ?”“ก็เป็นต้นไม้ตลอดที่ช่วยคุณพ่อ ว่าแต่...รอบนี้คุณพ่อจะซื้อเลโก้ตัวนั้นให้ต้นไม้ไหมครับ?” เด็กชายตัวแสบยื่นข้อเสนอให้กับผู้เป็นพ่อได้ฟัง ก่อนจะยืนมองหน้าติณภัทรตาปริบๆ เพื่อหวังให้เขาใจอ่อนยอมซื้อของเล่นให้ หากว่าสามารถทำให้พราวมุกยอมคืนดีด้วยได้“พ่อจะซื้อให้ต้นไม้สักสิบชิ้นเลย ดีไหมครับ?”“ได้ครับ เดี๋ยวต้นไม้จัดการให้”“เร็ว ๆ เลยครับ ก่อนที่แม่จะโกรธพ่อหนักไปมากกว่านี้”ที่ทำแบบนี้ไม่ใช่ว่าติณภัทรไม่อยากง้อภรรยาด้วยตัวเอง แต่เพราะง้อแล้
ตอนพิเศษ 1ชีวิตหลังแต่งงานของทั้งติณภัทรและพราวมุกเต็มไปด้วยความสุขและชุลมุนวุ่นวายไปด้วยในเวลาเดียวกัน เพราะเจ้าต้นไม้นั้นทั้งดื้อและซนตามประสาเด็กกำลังโต แม้จะมีคุณย่าคอยช่วยเลี้ยง แต่ก็แทบจะรับมือกับเจ้าเด็กแสบคนนี้ไม่ไหวเลยจริง ๆ“ต้นไม้ครับ ค่อย ๆ กินสิครับลูก เดี๋ยวติดคอขึ้นมา ต้องไปหาพี่หมอที่โรงพยาบาลนะครับ”พราวมุกที่นั่งอยู่ข้าง ๆ กันกับลูกชายถึงกับต้องเอ่ยปากห้ามปราม เพราะทุกครั้งที่ต้นไม้ได้กินของโปรด เขาก็มักจะรีบกินจนลืมไปว่ามันทั้งเสียมารยาทบนโต๊ะอาหารและอันตรายถึงแก่ชีวิตได้หากอาหารติดคอ“ก็มันอร่อยนี่ครับ”“แม่เข้าใจ ลูกจะกินเยอะแค่ไหนก็ได้แต่ต้องค่อยๆ กินไงครับ มันอันตราย”“โอเคครับ ต้มไม้เข้าใจแล้ว...” เด็กชายทำหน้าหงอยเล็กน้อย ก่อนจะค่อย ๆ ตักอาหารเข้าปากตามคำสั่งสอนของผู้เป็นแม่ที่คอยดูแลอยู่ข้าง ๆ กาย“เอาน่า พราวมุก ปล่อยให้เขากินไปเถอะ เข้มงวดมาก ๆ เดี๋ยวจะเสียบรรยากาศเอานะ” คุณหญิงธนัชชาเห็นสีหน้าของหลานชายสุดที่รักดูไม่สู้ดีนัก จึงเอ่ยขึ้นเพื่อหวังให้บรรยากาศบนโต๊ะอาหารกลับมาสนุกสนานอีกครั้ง“ค่ะคุณแม่...” หญิงสาวยกยิ้มเบาบางพร้อมกับยกมือลูบหัวลูกชายหัวแก้ว
The Follow Love 127.เช้าวันต่อมาพวกเขาทั้งสามคนยังคงอยู่กันที่จังหวัดเชียงใหม่ พราวมุกเพียงแค่คิดถึงร้านกาแฟร้านนั้นจึงอยากกลับไปเยี่ยมเยียนอีกสักครั้งแม้ว่ามันจะไม่ได้เป็นเธอเป็นเจ้าของอย่างเต็มตัวแล้วก็ตาม“ที่นี่น่ะเหรอ ร้านกาแฟที่พราวสร้างมาเองกับมือ ในตอนที่หนีมา”“ใช่ค่ะ ต้นไม้ทุกต้นที่นี่ พราวเป็นคนปลูกเองทั้งหมดเลยนะคะ นี่ก็คงจะล้มตายไปบ้างแล้ว แต่ก็ยังมีอีกหลายต้นที่เจริญเติบโตขึ้นเรื่อย ๆ น่าเสียดายที่ตอนนั้นตัดสินใจขายทิ้งไป เพราะคิดว่าคงไม่ได้กลับมาอีก”“งั้น...พราวอยากได้มันกลับมาไหม?” ติณภัทรเอ่ยถามความเห็นจากภรรยาที่นั่งดื่มกาแฟอยู่ทางฝั่งตรงกันข้าม โดยมีลูกน้อยนั่งกินขนมอยู่บนตักของเธออีกทีหนึ่ง“พี่ติณหยุดความคิดนั้นเดี๋ยวนี้เลยนะคะ อย่าเลยดีกว่าค่ะ พราวไม่มีเวลาทำหรอก” หญิงสาวปฏิเสธเขากลับไปอย่างไม่ลังเล เธอคิดเพียงแค่ว่าลำพังเลี้ยงลูกชายคนเดียวก็ลำบากไม่น้อยเลย หากว่าจะต้องทำร้านกาแฟอีก เธอก็อาจจะทำมันได้ไม่ดีเท่าที่ควร“แล้วถ้าพี่ถามว่าถ้าพราวมีเวลา พราวอยากทำต่อไหม?”“ก็ต้องยากสิคะ ทุกอย่างมันก็ยังเหมือนเดิม แค่เห็นก็อดนึกถึงวันเก่า ๆ ไม่ได้เลย”“งั้นพี่ซื้อให้พ
The Follow Love 126.เมื่อคุยกับพายอาร์ผ่านทางโทรศัพท์มือถือเสร็จแล้ว พราวมุกก็รีบเดินไปหาสามีและลูกชายที่กำลังเดินเล่นอยู่ในสวนดอกไม้บนดอย ปฏิเสธไม่ได้เลยจริง ๆ ว่าทัศนียภาพเบื้องหน้าทำให้หัวใจดวงน้อย ๆ ของเธอพองโตขึ้นเรื่อย ๆ อย่างไม่มีจุดสิ้นสุดมิหนำซ้ำแล้วได้ยืนอยู่ข้าง ๆ ลูกชายและสามีอันเป็นที่รัก ดูเหมือนว่าการเลือกเส้นทางเดินในวันนั้นของพราวมุกจะส่งผลดีกับครอบครัวเล็ก ๆ ของเธอในวันนี้แล้ว เธอเลือกถูกที่เชื่อใจติณภัทรและยอมให้โอกาสเขาได้ปรับปรุงตัว ไม่อย่างนั้นเธอเองก็คงจะไม่มีวันได้เห็นภาพที่สวยงามมากถึงเพียงนี้อย่างแน่นอน“ชอบไหมพราว?”“ชอบสิคะ แต่ก็...ชอบไม่เท่าพี่ติณหรอกนะคะ”ถ้อยคำหวานปานจะหยดของหญิงสาวส่งผลให้ผู้ฟังถึงกับยิ้มกว้างจนหน้าบานเป็นกระด้ง ซ้ำแล้วยังมีลูกชายคอยจ้องมองพ่อกับแม่อยู่อย่างไม่วางตา“คุณแม่จีบคุณพ่อเหรอครับ?”คำถามอันไร้เดียงสาของลูกชายทำเอาผู้ใหญ่ทั้งสองถึงกับหลุดขำออกมาอย่างห้ามไม่ได้ ก่อนที่จะเบนสายตาเข้าหากันโดยมิได้นัดหมาย จู่ ๆ หัวใจของทั้งคู่กันกระตุกวูบขึ้นมาอย่างกะทันหันความรักที่พวกเขาทั้งสองคนมีให้กันในตอนนี้ล้วนบริสุทธิ์และออกมาจากใจของพว
The Follow Love 125.สามเดือนต่อมาเชียงใหม่ ประเทศไทย...บรรยากาศบนยอดดอยอันแสนเย็นสบายส่งผลให้ชายหนุ่มและหญิงสาว รวมไปถึงเด็กชายตัวน้อยต่างก็รู้สึกดีไปตาม ๆ กัน เพราะว่าติณภัทรเพิ่งจะเคลียร์งานที่บริษัทเสร็จเรียบร้อย จึงพอมีเวลาเหลือมากขึ้นที่จะได้ใช้ชีวิตอยู่กับครอบครัวอย่างเต็มที่ เขาจึงพาภรรยาและลูกชายมาที่นี่อีกครั้งตามความต้องการของพราวมุก...ครืด ครืด...เสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์มือถือส่งผลให้หญิงสาวดึงสติกลับมา หลังจากที่นั่งมองวิวทิวทัศน์ เหม่อลอยไปเรื่อยตามประสาคนที่ไม่มีอะไรให้ต้องคิดมากมาย“พี่ติณ พราวออกไปรับโทรศัพท์แป๊บหนึ่งนะคะ”“โอเคครับ เดี๋ยวพี่พาลูกไปดูดอกไม้ตรงนู่นนะ คุยเสร็จแล้วก็รีบตามมาล่ะ”“โอเคค่ะ เดี๋ยวพราวรีบตามไป”เมื่อพราวมุกเดินออกมา เธอก็รีบกดรับสายเพื่อนรักอย่างพายอาร์ด้วยความรวดเร็ว“ฮัลโหล ว่าไงยัยพาย โทรมาหาฉันหลายสายเลย มีเรื่องด่วนเหรอ?” พราวมุกเอ่ยถามต้นสายด้วยความอยากรู้ แต่ก็เจือไว้ด้วยความเป็นห่วงอยู่ไกล ๆ เพราะคนอย่างพายอาร์ถ้าไม่ได้มีเรื่องเดือดเนื้อร้อนใจจริง ๆ เธอก็จะไม่โทรมาหลายสายแบบนี้“พราว ฉันต้องทำยังไงดีวะแก คือผู้ใหญ่เขาจะให้ฉันกั
The Follow Love 124.วันนี้ต้นไม้กลับบ้านมาพร้อมกับของเล่นเกือบ ๆ สิบชิ้น แม้ว่าผู้เป็นแม่จะไม่ค่อยเห็นด้วยสักเท่าไรนัก ซึ่งทันทีที่ได้เล่นของเล่น ต้นไม้ก็แทบลืมพ่อกับแม่ไปหมดเลยก็ว่าได้ ส่งผลให้สองสามีภรรยาได้มีเวลาพูดคุยกันเป็นการส่วนตัว“พี่ติณมานี่เลย...”“ว่าไง จะว่าอะไรพี่หรือเปล่า?”“อยากว่าอยู่ค่ะ แต่ก็ไม่อยากให้พี่ติณต้องรู้สึกไม่ดี คราวนี้พราวไม่เห็นด้วยเลยนะคะพี่ติณ ลำพังต้นไม้ก็ดื้ออยู่แล้ว ถ้าทำแบบนี้อีก ลูกเสียนิสัย พี่ติณจะทำยังไงคะ?”“พี่แค่อยากตามใจลูกบ้าง มันก็ต้องมีแข็งบ้างอ่อนบ้าง เหมือนเส้นด้าย เวลาตึงไปมันก็บาดแล้วก็ทำให้เราเจ็บ แต่ถ้าหย่อนไปก็ทำให้เราไม่มั่นคง ทุกอย่างต้องสมดุลหน่อยถึงจะดี” ติณภัทรอธิบายเหตุผลให้กับพราวมุกได้รับรู้ และนั่นก็เป็นสิ่งที่เขาคิดมานาน“แต่ซื้อของเล่นให้สิบชิ้น ไม่เรียกว่าสมดุลค่ะ พราวไม่คุยแล้ว ตามใจพี่ติณเลยก็แล้วกัน” หญิงสาวพูดจบก็รีบเดินหนีออกไปจากห้องของลูกชาย เธอรู้ว่าเถียงกับติณภัทรไม่ว่าจะกี่รอบต่อกี่รอบก็ไม่เคยชนะ ดังนั้นจึงเลือกที่จะเดินหนีออกมาซึ่งก็แน่นอนอยู่แล้วว่าเธอไม่พอใจแล้วก็โกรธมากที่ผู้เป็นสามีไม่ฟังความเห็นของเธ