เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 17
บทที่เกี่ยวข้อง
ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง! บทที่ 18
"ในเมื่อเป็นเรื่องที่คุณน้ารับปากไว้ คุณน้าก็จัดการเองเถอะ"ถังหว่านหนิงหันไปสั่งแม่บ้านที่ยืนอยู่ข้างๆ "ซย่าซย่า จัดห้องพักโรงแรมให้คุณหลิน ให้อยู่เท่าไรก็ได้ตามใจเธอ แต่ในฐานะแขก ควรแยกแยะบทบาทให้ชัดเจน คุณหลิน คิดว่าถูกไหมคะ?"ถังหว่านหนิงไม่พลาดที่จะจับสายตาของหลินเหยาที่มองมาเมื่อถังหว่านหนิงพูด หลินเหยาก็รีบหันไปมองหลิวจินกุ้ยด้วยสีหน้าตื่นตระหนก ราวกับขอความช่วยเหลือหลิวจินกุ้ยโกรธจัด "ดีมาก ถังหว่านหนิง! ยังไม่ทันได้ดูแลบ้านดี ก็เริ่มแสดงอำนาจแล้ว? อย่าลืมนะว่าบ้านหลังนี้ใครดูแลมาตลอด เธอไม่อายบ้างหรือไง?""คุณน้า ตระกูลถังเป็นของฉันเสมอมา ที่ผ่านมาฉันให้คุณช่วยดูแลเพราะเห็นแก่ความเป็นผู้ใหญ่ แต่ก็อย่าคิดว่าตัวเองเป็นเจ้าของบ้าน ถ้าคุณไม่อยากให้หลินเหยาไป ฉันคงต้องเชิญคุณออกไปพร้อมกัน""เธอ!""ขอโทษค่ะ เป็นความผิดของฉันเอง"หลินเหยาพูดขึ้นอย่างรวดเร็ว เธอเดินเข้ามาหาถังหว่านหนิงด้วยท่าทีสำนึกผิด "คุณหนูถัง ฉันมาบ้านคุณโดยไม่ได้รับเชิญ ต้องขอโทษจริงๆ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ค่ะ""เด็กคนนี้นี่ เชื่อฟังเกินไปแล้ว!"หลิวจินกุ้ยหันมามองถังหว่านหนิงพร้อมสายตาโกรธจัด "ไม่เหมือนใคร
ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง! บทที่ 19
รถจอดตรงหน้าประตูมหาวิทยาลัย โจวเยว่รีบตามถังหว่านหนิงวิ่งขึ้นไปที่ชั้นเจ็ดของอาคารเรียนเมื่อไปถึง พวกเธอเห็นว่ากู้เหยียนหลี่เริ่มบรรยายไปแล้วสิบกว่านาที และบรรยากาศในห้องเงียบสงัดจนสัมผัสได้ถึงความจริงจังโจวเยว่เพียงแค่ชะโงกหน้าดูผ่านประตู ก่อนจะอุทานเบาๆ "บรรยากาศแบบนี้ เรามาช้าไปแล้วจริงๆ..."ยังพูดไม่ทันจบ ถังหว่านหนิงก็ผลักประตูห้องเรียนเข้าไปโจวเยว่หลุดปากออกมา "นี่เธอทำบ้าอะไรเนี่ย!"ภายในห้องเรียน ทุกสายตาหันมาจับจ้องที่ถังหว่านหนิงทันที รวมถึงสายตาของกู้เหยียนหลี่ด้วยกู้เหยียนหลี่สวมเสื้อเชิ้ตสีขาว พับแขนเสื้อขึ้นเล็กน้อย รูปร่างสูงโปร่ง ใบหน้าคมเข้ม ดวงตาลึกและคมสวมแว่นกรอบทอง ท่าทางสุขุมเย็นชาถังหว่านหนิงไม่ลังเลที่จะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงดังชัดเจน "ขอโทษค่ะอาจารย์! ฉันมาสาย!"เสียงของเธอดังจนคนในห้องแทบกลั้นหัวเราะไม่อยู่ใครที่ไหนมาสายแล้วยังพูดเสียงดังขนาดนี้?"นั่งลง"กู้เหยียนหลี่พูดเพียงคำเดียว ก่อนละสายตาจากเธอและกลับไปบรรยายต่อ ราวกับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ไม่ได้สะดุดความสนใจเขาเลยโจวเยว่ที่ยืนอยู่หน้าประตูถึงกับขนลุก เธอกระซิบกับตัวเอง "ถังหว่านหนิ
ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง! บทที่ 20
ถังหว่านหนิงถึงกับพูดไม่ออกในอดีต เธอเคยพูดเรื่องกู้เหยียนหลี่กับกลุ่มสุภาพสตรีในงานเลี้ยง เพียงเพราะอยากช่วยลี่เป่ยยวนแก้หน้าแต่ใครจะคิดว่ากู้เหยียนหลี่จะจดจำเรื่องพวกนี้ได้ดีขนาดนี้!และที่สำคัญ คำพูดพวกนั้นมันไปถึงหูเขาได้ยังไงกัน?เธอตั้งสติและพูดขึ้น "ประธานกู้ อ่าวจินสุ่ยมีมูลค่าที่แท้จริงเพียงสองหมื่นห้าพันล้านบาทเท่านั้น ลี่เป่ยยวนสร้างข้อมูลปลอมขึ้นมาเพื่อหลอกล่อให้คุณเสียเงิน"กู้เหยียนหลี่ปล่อยตัวเธอ ก่อนจะเดินไปนั่งที่โซฟาและรินชาใส่ถ้วย เขาไม่แม้แต่จะมองเธอ ขณะพูดว่า "พูดต่อไป""ราคาประมูลเริ่มต้นของอ่าวจินสุ่ยจะอยู่ที่หนึ่งหมื่นห้าพันล้านบาท ลี่เป่ยยวนจะใช้คนของเขาดันราคาขึ้นไปถึงสอบแสนล้านบาท ตอนนั้น คุณจะขาดทุนหนึ่งแสนห้าหมื่นล้านบาทพอดี ซึ่งจะทำให้ตระกูลกู้เสียหายอย่างหนัก และลี่เป่ยยวนก็จะถือโอกาสนี้แก้แค้นเรื่องโครงการพัฒนาเมืองที่คุณแย่งเขาไป"กู้เหยียนหลี่จิบชาก่อนถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา "ลี่เป่ยยวนให้เธอมาเท่าไหร่?""อะไรนะ?""เขาเสนอผลประโยชน์อะไรให้เธอถึงได้มาเป็นทูตพูดแทนเขา?""...?""แต่ก็ไม่น่าแปลกใจ คุณหนูใหญ่ตระกูลถังหลงรักลี่เป่ยยวนอย่างหัวปักหั
ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง! บทที่ 21
เรื่องเงินที่กู้เหยียนหลี่ตัดสินใจช่วยเหลือถังหว่านหนิงแทบจะเป็นเรื่องที่แน่นอนแล้ว"โอ้โห! ไปขอเงินจากวิทยากรแบบนี้ เธอช่างกล้าจริงๆ"โจวเยว่พูดพร้อมหัวเราะเบาๆ "ทั้งที่เมื่อก่อนเธอยังพูดถึงกู้เหยียนหลี่เสียๆ หายๆ ตอนนี้กลับไปขอเงินจากเขา แล้วเขายังยอมให้เธออีกเหรอ?""ลี่เป่ยยวนกับกู้เหยียนหลี่เป็นศัตรูกัน ถ้าฉันช่วยกู้เหยียนหลี่ เขาก็ต้องช่วยฉันสิ""อืม... ก็จริง" โจวเยว่พูดอย่างเข้าใจ ก่อนจะสงสัย "เดี๋ยวนะ แล้วเธอไปช่วยเขาเรื่องอะไร?""ช่วยเขาเล่นงานลี่เป่ยยวน""อะไรนะ?! เธอจะเอาจริงกับลี่เป่ยยวนเหรอ?"โจวเยว่ตกใจ เธอรู้ดีว่าถังหว่านหนิงเคยรักลี่เป่ยยวนมากแค่ไหนเมื่อก่อนเธอคิดว่าการถอนหมั้นครั้งนี้เป็นเพียงการแสดงอารมณ์ชั่ววูบ ใครจะคิดว่าถังหว่านหนิงจะเอาจริงถังหว่านหนิงหัวเราะเบาๆ เมื่อเห็นท่าทีของโจวเยว่แม้แต่เพื่อนสนิทที่สุดยังคิดว่าเธอไม่สามารถหลุดพ้นจากลี่เป่ยยวนได้ แล้วคนอื่นจะมองเธออย่างไร?คุณหนูใหญ่แห่งตระกูลถัง กลายเป็นตัวตลกเพราะความหลงใหลในลี่เป่ยยวนเย็นวันนั้นหลิวจินกุ้ยพาหลินเหยาที่แต่งตัวอย่างประณีตไปที่บริษัทของลี่เป่ยยวนในห้องทำงานประธาน หลิวจินก
ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง! บทที่ 22
ก๊อก ก๊อก—เสียงเคาะประตูดังขึ้น ก่อนที่เจียงเหยียนจะเปิดประตูเข้ามาเธอสวมชุดราตรีสีขาวหรูหรา เส้นผมยาวสลวยเคลียไหล่ ดูสง่างามและอ่อนโยน"เป่ยยวน การประมูลกำลังจะเริ่มแล้ว เราไปกันเถอะ"เมื่อเห็นเจียงเหยียน หลิวจินกุ้ยถึงกับแสดงสีหน้าประหลาดใจตำแหน่งภรรยาของลี่เป่ยยวน ควรจะเป็นของถังหว่านหนิงตั้งนานแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะเจียงเหยียนเข้ามาแทรกการที่ลี่เป่ยยวนพาเจียงเหยียนไปงานประมูลในครั้งนี้ โดยไม่สนใจหน้าตาของตระกูลถัง ถือเป็นการหยามกันอย่างชัดเจน"นี่คือคุณนายถังใช่ไหมคะ? ฉันเคยได้ยินเป่ยยวนพูดถึงคุณบ้าง ส่วนท่านนี้คือ..."เจียงเหยียนหันไปมองหลินเหยา ก่อนจะยิ้มเล็กน้อยหลินเหยาที่แต่งตัวคล้ายกับเจียงเหยียนจนแทบจะเหมือนกัน ทำให้เธออดไม่ได้ที่จะคิดว่า "ตัวแทนอีกคนงั้นเหรอ?"ถึงจะมีกี่คนก็ตาม แต่ท้ายที่สุดแล้ว...พวกนั้นก็เป็นแค่ตัวแทน!เมื่อเจียงเหยียนหันไปมองหลินเหยา หลิวจินกุ้ยก็รู้สึกอึดอัด เธอรีบดึงตัวหลินเหยาลุกขึ้นแล้วพูดอย่างเร่งรีบ "เราคุยกันเสร็จแล้วค่ะ เราจะไปกันเดี๋ยวนี้!"พูดจบ หลิวจินกุ้ยก็พาหลินเหยาออกจากห้องทันทีลี่เป่ยยวนมองเจียงเหยียนที่เดินเข้ามาใกล้ ก่อนจ
ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง! บทที่ 23
"ใช่แล้ว ใครๆ ในหลินเฉิงก็รู้ว่าตระกูลถังได้หมั้นกับตระกูลลี่เพราะถังหว่านหนิงเป็นฝ่ายตามตื๊อ เธอยังคิดว่าตัวเองสำคัญอีกเหรอ? ประธานลี่ถอนหมั้นไปแป๊บเดียวก็หาคนใหม่ได้แล้ว แต่เธอล่ะ? คงไม่มีใครกล้ารับหรอก!"...เสียงหัวเราะเย้ยหยันดังมาจากกลุ่มสุภาพสตรีไม่ไกลจากถังหว่านหนิงเธอเดินทางมาถึงงานก่อนลี่เป่ยยวนและเจียงเหยียนประมาณ 7-8 นาทีตามกำหนดเวลานี้เธอควรเข้าไปในงานแล้ว แต่กู้เหยียนหลี่กลับสั่งให้เธอรออยู่ที่ด้านนอกเธอได้แต่ส่ายหัวกับตัวเอง คิดว่าคงทำกรรมในชาติก่อนถึงต้องมายุ่งกับชายที่ไม่ต่างอะไรจากราชาปีศาจแบบเขาตอนนี้เธอเริ่มเข้าใจแล้วว่าทำไมกู้เหยียนหลี่กับลี่เป่ยยวนถึงได้สู้กันแบบไม่หยุดหย่อน"ถังหว่านหนิง ฉันว่าเธอเลิกหวังเรื่องประธานลี่เถอะนะ ตอนนี้เขามีเจียงเหยียนอยู่ข้างกายแล้ว เธอจะตามมาทำไมอีก?""ใช่! เมื่อสองวันก่อนยังอวดดีบอกว่าจะถอนหมั้นอยู่เลย แต่ตอนนี้กลับมาง้อเขาเอง น่าสมเพชจริงๆ แต่ยังไงก็ไม่มีทางหรอก เขามีคนที่รักจริงๆ แล้ว เธอก็แค่ตัวแทน!""น่าสงสารจริงๆ เธอพยายามจนได้ตำแหน่งสะใภ้ตระกูลลี่มา แต่กลับปล่อยไปแบบง่ายๆ แล้วแบบนี้จะไปสู้คุณหนูเจียงได้ยังไง?"
ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง! บทที่ 24
เจียงเหยียนเหมือนพยายามจะพูดแก้ต่างให้ถังหว่านหนิง แต่คำพูดนั้นกลับทำให้ลี่เป่ยยวนยิ่งโกรธมากขึ้นชอบเหรอ?ถังหว่านหนิง? เธอไม่ได้ชอบอะไรเขาหรอก เธอแค่ชอบปีนป่ายผู้ชายที่มีอำนาจ!ก่อนหน้านี้เธอมาเกาะเขา ตอนนี้ก็เล็งกู้เหยียนหลี่เป็นเป้าหมายใหม่ไม่น่าแปลกใจที่ช่วงนี้ถังหว่านหนิงเลิกพยายามเอาใจเขาคิดถึงตรงนี้ แววตาของลี่เป่ยยวนยิ่งเย็นชาดีจริงๆ ถังหว่านหนิง เธอเปิดหูเปิดตาฉันได้มากจริงๆ!"เราไปกันเถอะ"ลี่เป่ยยวนพูดตัดบท พร้อมดึงตัวเจียงเหยียนเข้าไปในห้องประมูลทางด้านกู้เหยียนหลี่ เขาให้ถังหว่านหนิงควงแขนเขาอย่างเป็นธรรมชาติ "คืนนี้เธอเป็นคู่ควงของฉัน ฉันบอกให้ไปทางตะวันออก เธอห้ามไปทางตะวันตก เข้าใจไหม?"ถังหว่านหนิงแสร้งทำสีหน้าลำบากใจ "ประธานกู้ ทุกคนในที่นี้เป็นนักธุรกิจ ฉันมาเป็นคู่ควงของคุณแบบนี้ ค่าใช้จ่ายคืนนี้ คุณคงต้องเป็นคนจ่ายสินะ?""เธอเป็นคู่ควง ไม่ใช่แฟนของฉัน"ถังหว่านหนิงยักไหล่ "แต่ลี่เป่ยยวนเคยจ่ายให้ฉันนะ ถ้าวัดกันที่เสน่ห์ส่วนตัว ประธานกู้จะยอมแพ้ลี่เป่ยยวนได้เหรอ?"กู้เหยียนหลี่ยิ้มเย็น "นี่เธอใช้แผนยั่วโมโหเหรอ?""ที่ไหนกัน...""เธอยั่วโมโหฉันสำเ
ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง! บทที่ 25
ลี่เป่ยยวนแค่นหัวเราะเย็น เมื่อเห็นถังหว่านหนิงเสนอราคาสูงขึ้นอย่างไร้เหตุผลคิดจะใช้วิธีนี้เพื่อเรียกร้องความสนใจจากเขา? ช่างตื้นเขินเกินไป!"สองพันล้าน"ลี่เป่ยยวนเอ่ยตัวเลขด้วยน้ำเสียงเรียบเย็นแค่ถังหว่านหนิงคนเดียว เขาจัดการไม่ได้หรือไง?"12,500 ล้าน""15,000ล้าน!"การเสนอราคายิ่งพุ่งสูงขึ้นจนเริ่มเกินจริง เจียงเหยียนขมวดคิ้วพูดขึ้น "เป่ยยวน ที่ดินแปลงนี้ไม่คุ้มกับราคานี้เลยนะคะ"ลี่เป่ยยวนเองก็ขมวดคิ้วเช่นกันเลขาหวังกระซิบเบาๆ ข้างหู "ประธานลี่ ราคานี้เกินกว่ามูลค่าที่เราประเมินไว้แล้วครับ"เมื่อได้ยินดังนั้น ลี่เป่ยยวนก็หัวเราะเยาะ "ถังหว่านหนิงไม่มีเงินอยู่แล้ว เธอแค่ต้องการแกล้งทำตัวเป็นปัญหาให้ฉัน"ดี งั้นต่อให้ฉันต้องขาดทุน ก็จะสั่งสอนเธอให้รู้สำนึก!"16,000 ล้าน!"ทางด้านกู้เหยียนหลี่ เขาดูพอใจที่ลี่เป่ยยวนกัดเบ็ดตามแผนจากข้อมูลที่เขารวบรวมมา ตอนนี้ลี่เป่ยยวนขาดทุนไปแล้ว 2,500 ล้านบาทเขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าถังหว่านหนิงจะมีเล่ห์เหลี่ยมขนาดนี้ ใช้แผนยั่วโมโหให้ลี่เป่ยยวนตกหลุมพรางขาดทุนดูเหมือนที่ผ่านมาฉันประเมินถังหว่านหนิงต่ำไปจริงๆกู้เหยียนหลี่กำลังจะให
บทล่าสุด
ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง! บทที่ 40
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่คนในวงการนี้มองถังหว่านหนิงเป็นตัวตลกในสายตาของพวกเขา ผู้หญิงอย่างถังหว่านหนิงที่ยอมพลีกายเพื่อเข้าใกล้คนรวย ก็สมควรแล้วที่จะโดนพวกเขาหยอกล้อเสิ่นจือเยี่ยนเห็นว่าโจวเยว่เกือบจะร้องไห้ด้วยความร้อนใจ เขาทนไม่ไหวจนหันสายตาไปมองลี่เป่ยยวนแต่กลับเห็นลี่เป่ยยวนนั่งพิงโซฟา ดื่มวิสกี้ด้วยใบหน้าไร้อารมณ์ ไม่คิดจะยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย"ลี่เป่ยยวน!"เสิ่นจือเยี่ยนเดินมาหยุดตรงหน้าลี่เป่ยยวน ลดเสียงลงพูดว่า "เกินไปแล้วนะ! พอได้แล้ว ถ้าคุณหนูใหญ่ถังมาจริงๆ จะทำยังไง? นายจะปล่อยให้เธอกลายเป็นตัวตลกของทั้งหลินเฉิงหรือไง?""ถ้าเธอเต็มใจจะทำให้ตัวเองขายหน้า ฉันจะห้ามเธอทำไม?"น้ำเสียงของลี่เป่ยยวนเย็นชาเสิ่นจือเยี่ยนพูดด้วยความไม่พอใจ "วันนี้เป็นงานของเจียงเหยียน! ถ้านายทำเรื่องให้วุ่นวายขนาดนี้ เจียงเหยียนก็ลำบากไปด้วย"เจียงเหยียนเองก็จับแขนลี่เป่ยยวนไว้ พูดด้วยท่าทีลำบากใจ "ใช่แล้วเป่ยยวน...หรือว่าโทรหาคุณหนูถัง บอกเธอว่าอย่ามาเถอะนะ""หว่านหนิงทำให้เธอต้องอับอายต่อหน้าคุณย่า ฉันพูดไว้แล้วว่าหว่านหนิงจะต้องคุกเข่าขอโทษเธอ"น้ำเสียงของลี่เป่ยยวนแฝงไปด้วยความเย็น
ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง! บทที่ 39
โจวเยว่ทำหน้าบึ้งตึงถ้าไม่ใช่เพราะพ่อแม่ของเธอยืนกรานให้เธอมางานเลี้ยงวันเกิดนี้ เธอคงไม่มาเด็ดขาด! คนพวกนี้น่ารังเกียจ พูดจาน่ารังเกียจทั้งนั้น!"โจวเยว่ ใครๆ ก็รู้ว่าเธอเป็นเพื่อนสนิทของถังหว่านหนิงใช่ไหม? เธออย่าปกป้องเพื่อนเธอเลย! หรือว่าเธอจะโทรหาถังหว่านหนิงให้หน่อย แล้วบอกให้เธอมา! บอกว่าเป็นวันเกิดของคุณหนูเจียง ประธานลี่กำลังจะจูบคุณหนูเจียงอยู่แล้ว เธอเชื่อไหมว่าถังหว่านหนิงจะรีบวิ่งมาทันที!"พูดจบ เสียงหัวเราะดังลั่นทั่วห้องทันทีโจวเยว่โกรธจนหน้าขึ้นสี "พวกเธอ... พวกเธอ!""ไม่โทรใช่ไหม? งั้นฉันโทรเอง!"ชายหนุ่มคนหนึ่งรีบเข้ามาแย่งโทรศัพท์ของโจวเยว่ไปทันที โจวเยว่หน้าซีดเผือด "เอาคืนมาให้ฉัน!"เสิ่นจือเยี่ยนทำหน้าบึ้งตึง พูดว่า "คุณชายเจิ้น! พอได้แล้ว คืนโทรศัพท์ให้โจวเยว่เถอะ!""โทรติดแล้ว! โทรติดแล้ว!"กลุ่มเศรษฐีหนุ่มที่ดื่มไปแล้วก็เริ่มคึกคะนองทันใดนั้น เสียงที่เย็นชาและขี้เกียจของถังหว่านหนิงดังขึ้นจากปลายสาย "มีเรื่องอะไร?"ทันใดนั้น ห้องส่วนตัวก็เงียบสงัดชายหนุ่มคนหนึ่งพูดด้วยความตื่นเต้น "คุณหนูถัง ประธานลี่ดื่มจนเมาแล้ว! กำลังจะจูบเจียงเหยียน! คุณจะมา
ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง! บทที่ 38
"ทำไม? หรือว่านายก็สนใจเธอ?"เมื่อได้ยินคำถามของลี่เป่ยยวน เสิ่นจือเยี่ยนรีบปฏิเสธทันที "ฉันจะกล้าได้ยังไงล่ะ! คุณหนูใหญ่ตระกูลถังเขาหลงรักนายหมดหัวใจ ฉันไม่คู่ควร! แต่ฉันได้ยินมาว่าช่วงนี้คุณหนูใหญ่ตระกูลถังไปสนิทสนมกับคู่ปรับของนายอย่างกู้เหยียนหลี่มากๆ หลังจากงานประมูลครั้งก่อน สองคนนี้เจอกันแทบทุกวัน แถมยังแอบเจอกันอีกด้วย!"เมื่อได้ยินดังนั้น ลี่เป่ยยวนขมวดคิ้วทันทีจากนั้นก็หัวเราะเย็นชาไม่แปลกใจเลย... ไม่แปลกใจที่ถังหว่านหนิงกล้าทำตัวอวดดีต่อหน้าเขาที่แท้ก็เพราะเธอไปเกาะกู้เหยียนหลี่เมื่อคืนยังกล้าบอกเขาว่ากู้เหยียนหลี่เป็นแค่คนรู้จักธรรมดาคิดจริงๆ หรือว่าเขาเป็นคนโง่ที่จะหลอกได้ง่ายๆ!"แล้วยังมีอีกนะ รู้จักเฮ่อหย่วนไหม? หมอนั่นหมายปองคุณหนูใหญ่ตระกูลถังมานานแล้ว! หมอนั่นช่างประจบประแจงสุดๆ ได้ยินว่าวันนี้เป็นวันเกิดเจียงเหยียน หมอนั่นก็มาเหมือนกัน แถมยังให้ฉันถามนายว่า ถ้านายจะเลิกกับคุณหนูใหญ่ตระกูลถังจริงๆ เขาขอจีบต่อได้ไหม"เสิ่นจือเยี่ยนไอเบาๆ สองครั้ง ก่อนพูดต่อ "เอ่อ ถึงแม้ฉันไม่ควรยุ่งเรื่องนี้ แต่ก็รู้นี่ว่าเฮ่อหย่วนมันเป็นคนเลวแค่ไหน คุณหนูถังถึงแม้ก่อนหน้านี
ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง! บทที่ 37
เมื่อได้ยินดังนั้น ลี่เป่ยยวนขมวดคิ้วทันทีหลังจากที่ถังหว่านหนิงเดินจากไป หลินเหยาก็รีบเดินเข้ามา พร้อมกับกล่าวตำหนถังหว่านหนิงโดยไม่ปิดบังว่า "ประธานลี่ เป็นเพราะพี่สาวฉันไม่มีความรู้จักดีพอ... ฉันขอโทษแทนเธอค่ะ...""ไสหัวไป!"เสียงตวาดอย่างเกรี้ยวกราดของลี่เป่ยยวนทำให้หลินเหยาหน้าซีดเผือดด้วยความตกใจหลินเหยาไม่กล้าทำให้ลี่เป่ยยวนโกรธอีก จึงได้แต่ร้องไห้พลางวิ่งหนีไปนอกห้องทำงาน เลขาหวังเดินเข้ามา พร้อมกับสีหน้าที่ดูไม่สู้ดีนัก กล่าวขึ้นว่า "ประธานลี่... คุณหนูถัง... ไปแล้ว"ใบหน้าของลี่เป่ยยวนยิ่งดูน่ากลัวขึ้นไปอีก เลขาหวังจึงไม่กล้าพูดอะไรต่อในห้องทำงานเงียบสงัดไปนาน ลี่เป่ยยวนจึงเอ่ยขึ้นว่า "เมื่อก่อนฉันปฏิบัติกับเธอแย่มากหรือไง?""...ประธานลี่อยากฟังความจริงไหมครับ?"เมื่อได้ยินดังนั้น ลี่เป่ยยวนกวาดสายตามองเลขาหวัง เลขาหวังรีบก้มหน้าลง ไม่กล้าตอบลี่เป่ยยวนพูดด้วยใบหน้ามืดมนว่า "นั่นก็เป็นเพราะเธอมสมควรโดน! เธอเป็นคนเสนอตัวเองให้ฉัน!""ถูก ถูกต้อง... ประธานลี่พูดถูก""เธอเต็มใจเอง ตอนนี้จะมาน้อยใจอะไรอีก?""...ถูกต้องแล้ว ประธานลี่ เรื่องทั้งหมดนี้เป็นเพราะคุณห
ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง! บทที่ 36
“พี่ พี่คะ”หลินเหยาเมื่อเห็นถังหว่านหนิงก็ลุกขึ้นด้วยความตกใจ และกำลังจะถอยหลังหนี แต่ถูกลี่เป่ยยวนคว้าข้อมือไว้ลี่เป่ยยวนพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ ว่า “หนีอะไร? ยังเช็ดไม่เสร็จเลย ฉันยังไม่ได้บอกให้หยุด ก็คุกเข่าเช็ดต่อไป”“...ค่ะ ประธานลี่”หลินเหยาคุกเข่าลงบนพื้นอีกครั้ง เช็ดรองเท้าให้ลี่เป่ยยวนลี่เป่ยยวนเอนตัวพิงเก้าอี้สำนักงาน มองถังหว่านหนิงแล้วพูดว่า “ถังหว่านหนิง บางอย่างเธอไม่ทำ ก็มีคนทำแทนเธอ และยังทำได้ดีกว่าเธอด้วยซ้ำ”“ประธานลี่ ฉันมาไม่ได้เพื่อจะดูคุณทำให้ฉันรู้สึกขยะแขยง”ถังหว่านหนิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาลี่เป่ยยวนพูดด้วยน้ำเสียงไม่แยแสว่า “แค่เธอคุกเข่าขอโทษอาเหยียน ฉันก็จะถือว่าเรื่องที่ผ่านมามันไม่เคยเกิดขึ้น และงานหมั้นในอีกสองวันจะยังคงจัดขึ้นตามกำหนด นอกจากนี้ ฉันยังจะลงทุนก้อนโตให้ตระกูลถังด้วย”เมื่อเห็นถังหว่านหนิงยังคงนิ่งเงียบ ลี่เป่ยยวนหัวเราะเยาะเบาๆ แล้วพูดว่า “ก็แค่คุกเข่าขอโทษ เธอถังหว่านหนิงก็ไม่ได้ขาแข็งอะไรสักหน่อย เมื่อก่อนก็เคยคุกเข่า ทำไม? ตอนนี้ทำไม่ได้แล้วเหรอ?”พูดถึงตรงนี้ ลี่เป่ยยวนลุกขึ้นเดินมาที่ด้านข้างของถังหว่านหนิง แล้วพูดต่อว่า
ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง! บทที่ 35
เมื่อหลิวจินกุ้ยมองรอยยิ้มของถังหว่านหนิง ทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจอย่างบอกไม่ถูกหนึ่งชั่วโมงต่อมา ถังหว่านหนิงเปลี่ยนชุดเป็นกางเกงขาสั้นยีนส์ที่ดูคล่องตัว ด้านบนสวมเพียงเสื้อกล้ามรัดรูปสีขาวพร้อมแจ็คเก็ตยีนส์ทับพนักงานหลายคนที่อยู่นอกอาคารบริษัทตระกูลหลี่ ล้วนจดจ้องสายตาไปที่ถังหว่านหนิง พากันจับจ้องมาที่เธอจนแทบลืมหายใจถังหว่านหนิงสวมแว่นกันแดด เดินตรงไปยังเคาน์เตอร์ต้อนรับและเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง “ฉันมาพบประธานลี่”พนักงานต้อนรับมองเธอด้วยความประหลาดใจ เมื่อเห็นว่าเธอเป็นหญิงสาวที่มีผิวขาวสะอาดสะอ้าน หน้าตาสวยงาม และขายาวดูโดดเด่น เธอจึงถามอย่างสุภาพว่า “ขอโทษนะคะ คุณนัดไว้หรือเปล่าคะ?”เมื่อเห็นว่าพนักงานต้อนรับไม่รู้จักเธอ ถังหว่านหนิงจึงถอดแว่นกันแดดออก พร้อมพูดอย่างใจเย็น “ฉันคือถังหว่านหนิง”เมื่อได้ยินชื่อ พนักงานต้อนรับถึงกับตกตะลึง “คุณ...คุณหนูถัง?”“ฉันขึ้นไปได้หรือยัง?”“ได้ ได้ค่ะ! ได้แน่นอนค่ะ!”พนักงานต้อนรับรีบใช้บัตรเปิดลิฟต์ให้ถังหว่านหนิงขึ้นไป“พวกเธอเห็นไหม? คนเมื่อกี้คือคุณหนูถัง”“คุณหนูถังแต่งตัวแบบนี้ได้ยังไง?”“เธอสวยมากเลยนะ ปกติเหมือนจะไ
ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง! บทที่ 34
สีหน้าของหลิวจินกุ้ยยิ่งดำคล้ำลง“การเป็นเจ้าของบ้านตระกูลถังเรามันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกนะ คุณน้าถ้าไม่มีวิธีแก้ปัญหาเรื่องเงินทุน ก็ควรรีบหนีไปซะ อย่าหาว่าฉันไม่เตือน”หลิวจินกุ้ยถึงกับพูดไม่ออกเธอทำงานหนักในตระกูลถังมาหลายปี ทนทุกข์ทรมานจนในที่สุดสามีตาย แต่บริษัทกลับมีปัญหาใหญ่ขนาดนี้ แล้วยังจะต้องให้เธอชดใช้หนี้แทนอีก? เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด!“หว่านหนิง น้ารู้ว่าเธอเป็นเด็กมีเหตุผล เธอคงไม่ปล่อยให้น้าต้องชดใช้หนี้หรอกนะ ถือว่าน้าขอร้องล่ะ ช่วยไปพูดกับประธานลี่สักคำ ถ้าประธานลี่ใจอ่อน ปัญหาของบริษัทก็จะหมดไปทันที!”เมื่อเห็นท่าทางอ้อนวอนจนเกือบจะก้มหัวของหลิวจินกุ้ย ถังหว่านหนิงยิ้มเล็กน้อย “คุณน้า จะให้ฉันไปก็ได้ค่ะ”“น้ารู้อยู่แล้วว่า หว่านหนิงของเราเป็นเด็กดี ต้องไม่ปล่อยให้บริษัทล่มแน่ๆ!”“อย่าเพิ่งรีบดีใจ ฉันยังไม่ได้บอกเงื่อนไขเลย”เมื่อได้ยินดังนั้น หลิวจินกุ้ยถึงกับอึ้ง “เงื่อนไข? ยังมีเงื่อนไขอีกเหรอ?”“คุณน้ามาขอให้ฉันช่วย ฉันตอบตกลง แน่นอนว่าต้องมีเงื่อนไขสิ”ถังหว่านหนิงพูดอย่างใจเย็นพลางพิงโซฟาอย่างสบายใจ ท่าทางของเธอทำให้หลิวจินกุ้ยโกรธแต่ไม่กล้าพูดอะไร เธอพูดว่า
ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง! บทที่ 33
ลี่เป่ยยวนพูดด้วยน้ำเสียงไม่แยแส “งั้นก็ปล่อยให้เธอเก็บกวาดปัญหาของตัวเองไปสิ ไม่มีตระกูลถัง คุณหนูใหญ่แห่งตระกูลถังก็จะไม่เหลืออะไรเลย”ขณะนั้นเอง โทรศัพท์ในสำนักงานก็ดังขึ้นลี่เป่ยยวนรับสาย เสียงจากพนักงานต้อนรับดังมาจากปลายสาย “ประธานลี่ มีผู้หญิงคนหนึ่งบอกว่ามาจากตระกูลถัง เธอต้องการพบคุณค่ะ”เมื่อได้ยินว่าถังหว่านหนิงมาแล้ว ลี่เป่ยยวนเอนตัวพิงเก้าอี้พร้อมหัวเราะเยาะ “ให้เธอขึ้นมา”“ค่ะ ประธานลี่”พนักงานต้อนรับวางสายไม่นาน หลินเหยาก็ขึ้นมาถึง เธอสวมชุดกระโปรงผ้าชีฟองสีขาวที่ดูคล้ายกับสไตล์ของเจียงเหยียน เธอผลักประตูเข้ามาและเห็นลี่เป่ยยวนก้มหน้าดูเอกสารลี่เป่ยยวนไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมองก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน “ว่าไง? มาอ้อนวอนแล้วเหรอ?”“ประธานลี่...ฉันเองค่ะ หลินเหยา”เมื่อได้ยินว่าไม่ใช่ถังหว่านหนิง ลี่เป่ยยวนขมวดคิ้วทันทีพอเงยหน้าขึ้นมอง ก็พบว่าเสียงที่ได้ยินคือหลินเหยาจริงๆหลินเหยาเอ่ยเสียงแผ่วพร้อมกับก้มหน้าด้วยความประหม่า ใบหน้าของเธอแดงก่ำ “ประธานลี่ ฉัน…”“ใครอนุญาตให้เธอมาที่นี่?”น้ำเสียงของลี่เป่ยยวนเย็นชาหลินเหยาอึ้งไป เมื่อเห็นว่าท่าทีของลี
ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง! บทที่ 32
เช้าวันถัดมา บริษัทในเครือตระกูลถังทั้งหมดประกาศหยุดดำเนินการข่าวนี้ทำให้เหล่าผู้ถือหุ้นของตระกูลถังแตกตื่นราวกับมดในหม้อร้อน การหยุดดำเนินการหมายความว่าห่วงโซ่การเงินของตระกูลถังมีปัญหาร้ายแรง!ถ้าหากไม่แก้ไขโดยเร็ว ตระกูลถังอาจล้มละลายจากการผิดนัดชำระหนี้!ในห้องประชุม บรรยากาศเต็มไปด้วยความตึงเครียด ทุกคนต่างรอการตัดสินใจจากหลิวจินกุ้ย เพราะในช่วงที่ผ่านมา เธอเป็นคนบริหารบริษัทไม่นานนัก ผู้จัดการหวังเปิดประตูห้องประชุม หลิวจินกุ้ยเดินเข้ามาเมื่อผู้ถือหุ้นเห็น ต่างก็กรูเข้ามาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงร้อนรน “คุณผู้หญิง! ตอนนี้โครงการทั้งหมดหยุดชะงัก เราจะทำยังไงดี?”“ใช่แล้ว! ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป บริษัทเราคงพังแน่ๆ!”เมื่อเห็นความร้อนรนของทุกคน หลิวจินกุ้ยเองก็รู้สึกไม่มั่นใจเช่นกันที่จริงแล้ว เธอแค่ต้องการรีบมาจัดการทำลายหลักฐานก่อนที่ถังหว่านหนิงจะตรวจสอบบัญชี แต่ใครจะไปคิดว่าในวันรุ่งขึ้น บริษัทกลับเกิดปัญหาใหญ่!ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของถังหว่านหนิง! เพราะเธอไปยั่วยุประธานลี่จนเขาถอนทุน ทำให้ตระกูลถังไม่มีทางออกแบบนี้!คิดถึงตรงนี้ หลิวจินกุ้ยโมโหมาก แต่ภายนอกยังคงรักษารอย
