เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 23
บทที่เกี่ยวข้อง
ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง! บทที่ 24
เจียงเหยียนเหมือนพยายามจะพูดแก้ต่างให้ถังหว่านหนิง แต่คำพูดนั้นกลับทำให้ลี่เป่ยยวนยิ่งโกรธมากขึ้นชอบเหรอ?ถังหว่านหนิง? เธอไม่ได้ชอบอะไรเขาหรอก เธอแค่ชอบปีนป่ายผู้ชายที่มีอำนาจ!ก่อนหน้านี้เธอมาเกาะเขา ตอนนี้ก็เล็งกู้เหยียนหลี่เป็นเป้าหมายใหม่ไม่น่าแปลกใจที่ช่วงนี้ถังหว่านหนิงเลิกพยายามเอาใจเขาคิดถึงตรงนี้ แววตาของลี่เป่ยยวนยิ่งเย็นชาดีจริงๆ ถังหว่านหนิง เธอเปิดหูเปิดตาฉันได้มากจริงๆ!"เราไปกันเถอะ"ลี่เป่ยยวนพูดตัดบท พร้อมดึงตัวเจียงเหยียนเข้าไปในห้องประมูลทางด้านกู้เหยียนหลี่ เขาให้ถังหว่านหนิงควงแขนเขาอย่างเป็นธรรมชาติ "คืนนี้เธอเป็นคู่ควงของฉัน ฉันบอกให้ไปทางตะวันออก เธอห้ามไปทางตะวันตก เข้าใจไหม?"ถังหว่านหนิงแสร้งทำสีหน้าลำบากใจ "ประธานกู้ ทุกคนในที่นี้เป็นนักธุรกิจ ฉันมาเป็นคู่ควงของคุณแบบนี้ ค่าใช้จ่ายคืนนี้ คุณคงต้องเป็นคนจ่ายสินะ?""เธอเป็นคู่ควง ไม่ใช่แฟนของฉัน"ถังหว่านหนิงยักไหล่ "แต่ลี่เป่ยยวนเคยจ่ายให้ฉันนะ ถ้าวัดกันที่เสน่ห์ส่วนตัว ประธานกู้จะยอมแพ้ลี่เป่ยยวนได้เหรอ?"กู้เหยียนหลี่ยิ้มเย็น "นี่เธอใช้แผนยั่วโมโหเหรอ?""ที่ไหนกัน...""เธอยั่วโมโหฉันสำเ
ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง! บทที่ 25
ลี่เป่ยยวนแค่นหัวเราะเย็น เมื่อเห็นถังหว่านหนิงเสนอราคาสูงขึ้นอย่างไร้เหตุผลคิดจะใช้วิธีนี้เพื่อเรียกร้องความสนใจจากเขา? ช่างตื้นเขินเกินไป!"สองพันล้าน"ลี่เป่ยยวนเอ่ยตัวเลขด้วยน้ำเสียงเรียบเย็นแค่ถังหว่านหนิงคนเดียว เขาจัดการไม่ได้หรือไง?"12,500 ล้าน""15,000ล้าน!"การเสนอราคายิ่งพุ่งสูงขึ้นจนเริ่มเกินจริง เจียงเหยียนขมวดคิ้วพูดขึ้น "เป่ยยวน ที่ดินแปลงนี้ไม่คุ้มกับราคานี้เลยนะคะ"ลี่เป่ยยวนเองก็ขมวดคิ้วเช่นกันเลขาหวังกระซิบเบาๆ ข้างหู "ประธานลี่ ราคานี้เกินกว่ามูลค่าที่เราประเมินไว้แล้วครับ"เมื่อได้ยินดังนั้น ลี่เป่ยยวนก็หัวเราะเยาะ "ถังหว่านหนิงไม่มีเงินอยู่แล้ว เธอแค่ต้องการแกล้งทำตัวเป็นปัญหาให้ฉัน"ดี งั้นต่อให้ฉันต้องขาดทุน ก็จะสั่งสอนเธอให้รู้สำนึก!"16,000 ล้าน!"ทางด้านกู้เหยียนหลี่ เขาดูพอใจที่ลี่เป่ยยวนกัดเบ็ดตามแผนจากข้อมูลที่เขารวบรวมมา ตอนนี้ลี่เป่ยยวนขาดทุนไปแล้ว 2,500 ล้านบาทเขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าถังหว่านหนิงจะมีเล่ห์เหลี่ยมขนาดนี้ ใช้แผนยั่วโมโหให้ลี่เป่ยยวนตกหลุมพรางขาดทุนดูเหมือนที่ผ่านมาฉันประเมินถังหว่านหนิงต่ำไปจริงๆกู้เหยียนหลี่กำลังจะให
ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง! บทที่ 26
"ถังหว่านหนิง! หยุดเดี๋ยวนี้!"เสียงของลี่เป่ยยวนดังขึ้นจากด้านหลังขณะที่ถังหว่านหนิงกำลังเดินไปยังห้องน้ำ"ประธานลี่? มีอะไรหรือเปล่าคะ?"ถังหว่านหนิงหันกลับมา น้ำเสียงและท่าทีเหมือนคนที่แทบไม่รู้จักกัน"ถังหว่านหนิง เธอนี่มันจริงๆ เลยนะ ที่ดินที่ตระกูลลี่เล็งไว้ เธอกล้าประมูลซื้อไปถึงสองเท่าของมูลค่าจริง เธอคิดอะไรอยู่? อยากจะแข่งกับฉันหรือพยายามเรียกร้องความสนใจจากฉัน?""ประธานลี่ คุณเข้าใจผิดแล้วค่ะ ฉันแค่ชอบที่ดินแปลงนั้น ไม่มีอะไรเกี่ยวกับคุณเลย"ถังหว่านหนิงพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง แต่ลี่เป่ยยวนไม่เชื่อแม้แต่คำเดียวในจังหวะนั้น เจียงเหยียนก็รีบตามมาสมทบ"คุณหนูถัง คุณทำแบบนี้ไม่ใช่เรื่องเลยนะคะ ที่ดินแปลงนั้นจะทำให้คุณขาดทุนหนักมาก!"เจียงเหยียนกล่าวพร้อมมองลี่เป่ยยวน เธอพูดเสริมอย่างมีเจตนาชัดเจน "ฉันรู้ค่ะว่าเป่ยยวนพาฉันมาวันนี้ อาจทำให้คุณรู้สึกไม่พอใจ การที่คุณทำแบบนี้ก็เพื่อประชดประธานลี่ใช่ไหมคะ? แต่คุณไม่น่าทำอะไรบ้าบิ่นแบบนี้เลยค่ะ เพราะสุดท้ายเงินที่คุณขาดทุนไป ตระกูลลี่ก็อาจต้องช่วยแบกรับอยู่ดี"ลี่เป่ยยวนหัวเราะเย็น "ถังหว่านหนิง เธอประมูลเอง เธอก็ต้องจ่ายเอง
ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง! บทที่ 27
"ดูเหมือนคุณหนูถังจะเข้าใจนิสัยคู่หมั้นเก่าของตัวเองดีเลยนะ"จะเป็นแค่เข้าใจดีเท่านั้นได้ยังไง?ย้อนคิดถึงช่วงสามปีที่ผ่านมาของเธอ ถังหว่านหนิงแทบเรียกได้ว่าเธอ "เลีย" ลี่เป่ยยวนจนถึงขีดสุดแค่ลี่เป่ยยวนมองเธอเพียงแวบเดียว เธอก็คิดว่าเขาเริ่มมองเธอในแง่ดีแล้วถ้าลี่เป่ยยวนพูดกับเธอเพียงประโยคเดียว เธอก็เชื่อว่าเธอสามารถทำให้เขาเปิดใจได้ตั้งแต่การช่วยบริษัทลี่เป่ยยวนหาผู้สนับสนุน ไปจนถึงการดูแลคุณนายใหญ่ลี่ และการต้มซุปให้เขาด้วยตัวเองเธอไม่ได้แค่รู้จักรสนิยมของลี่เป่ยยวน แต่เธอยังจำได้ว่าเขาใช้เวลานานแค่ไหนในการอาบน้ำ วันหนึ่งเขาเข้าห้องน้ำกี่ครั้ง และใช้กระดาษทิชชู่กี่แผ่นถังหว่านหนิงพูดว่า "ประธานกู้ คอยดูนะคะ คืนนี้จะเป็นคืนที่คุณได้รับชัยชนะครั้งใหญ่"ถังหว่านหนิงยกแก้วแชมเปญข้างตัวขึ้นดื่มจนหมดการประมูลเริ่มต้นแล้ว ในที่สุดผู้ดำเนินการประมูลก็ถึงการประมูลที่ดินอ่าวจินสุ่ย "ที่ดินอ่าวจินสุ่ย เขตชานเมือง ขนาด 6 ตารางกิโลเมตร ราคาเริ่มต้น 15,000 ล้านบาท!"เมื่อกู้เหยียนหลี่ได้ยินราคาเริ่มต้น 15,000 ล้านบาท เขาก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยราคานี้ตรงกับที่ถังหว่านหนิงเคยบอกไว้เป๊ะ
ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง! บทที่ 28
“เป่ยยวน ยินดีด้วยนะคะ ที่ได้ที่ดินอ่าวจินสุ่ย ตระกูลลี่คงทำเงินได้ไม่น้อยจากครั้งนี้”เจียงเหยียนพูดพร้อมรอยยิ้ม โดยไม่ได้สังเกตเลยว่าบนใบหน้าของลี่เป่ยยวนเริ่มมีแววหม่นหมองตรงข้ามกับเขา ถังหว่านหนิงไม่ได้ปิดบังรอยยิ้มของเธอเลย พร้อมกับยกแก้วแชมเปญชนกับกู้เหยียนหลี่ภาพนี้ตกอยู่ในสายตาของลี่เป่ยยวน รู้สึกเหมือนเป็นหนามแหลมที่ทิ่มแทง“ประธานลี่ ตอนนี้จะทำยังไงดีครับ…?”เลขาหวังไม่คาดคิดว่ากู้เหยียนหลี่จะไม่สู้ราคา ทั้งที่ไม่กี่วันก่อนกู้เหยียนหลี่ยังแสดงความมั่นใจว่าต้องได้ที่ดินผืนนี้แน่ๆ“ทำยังไง? จะทำอะไรได้ล่ะ?”ลี่เป่ยยวนพูดเสียงเย็น ตระกูลลี่คงต้องยอมรับความสูญเสียที่ไม่อาจพูดออกมาได้เขาลุกขึ้นยืน ใบหน้าไร้รอยยิ้มแทนที่ด้วยความมืดมนเรื่องนี้มันไม่ชอบมาพากลและถังหว่านหนิงต้องเกี่ยวข้องกับมันอย่างไม่ต้องสงสัย!“เป่ยยวน!”เจียงเหยียนพยายามจะเดินตามลี่เป่ยยวนออกไป เธอจับแขนของเขาด้วยความร้อนรน แต่ในวินาทีต่อมา ลี่เป่ยยวนกลับสะบัดแขนออกโดยสัญชาตญาณเขามองเจียงเหยียนและพูดอย่างเย็นชา “อาเหยียน คุณกลับไปก่อน”เจียงเหยียนนิ่งอึ้งไปชั่วครู่ พอได้สติกลับมา ลี่เป่ยยวนก็เดิ
ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง! บทที่ 29
“คุณพูดผิดแล้ว เงินในบัตรนี้ไม่ใช่เงินของตระกูลถัง”กู้เหยียนหลี่ขมวดคิ้วเล็กน้อย “ไม่ใช่เงินของตระกูลถัง?”“เป็นสินเดิมที่พ่อฉันทิ้งไว้ให้”ในชาติก่อน หลิวจินกุ้ยมองเห็นสินเดิมของเธอเป็นเป้าหมาย พยายามทุกวิถีทางเพื่อแย่งชิงอำนาจในบ้าน และผลักดันให้เธอแต่งเข้าตระกูลลี่เพื่อฮุบเงินสินสอดสองหมื่นห้าพันล้านนี้หลิวจินกุ้ยรู้ว่าคุณนายใหญ่ลี่ชอบเธอในฐานะลูกสะใภ้ จึงแอบไปพูดคุยกับคุณนายใหญ่ลี่เพื่อตัดสินเดิมออก อีกทั้งยังหลอกให้เธอนำเงินทั้งหมดออกมาเพื่อแก้ปัญหาวิกฤติของบริษัทแต่สุดท้าย วิกฤติของบริษัทกลับไม่ได้ถูกแก้ไข หลิวจินกุ้ยกลับหนีไปพร้อมกับเงินในชาตินี้ เธอจะไม่ยอมให้หลิวจินกุ้ยแตะต้องเงินสินสอดนี้ และไม่ว่าจะเป็นทรัพย์สินใดๆ ของตระกูลถัง หลิวจินกุ้ยจะไม่ได้ไปแม้แต่แดงเดียว“ประธานกู้ ฉันหวังว่าช่วงนี้คุณจะยังไม่ลงเงินทุนอะไรเพิ่ม”“ตระกูลถังตอนนี้ก็เหมือนลูกธนูที่หมดแรงแล้ว ถ้าผมไม่ลงทุนเพิ่มเติม ตระกูลถังของคุณคงจะพังแน่ๆ”ถังหว่านหนิงยิ้ม แต่ไม่ได้พูดอะไรต่อหลิวจินกุ้ยอยากให้ลูกชายของตัวเองเข้ามาบริหารบริษัทใช่ไหม?ในช่วงนี้ ปัญหาที่เกิดจากบัญชีที่ยุ่งเหยิงในบริษัท เ
ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง! บทที่ 30
“ตั้งแต่ประกาศถอนหมั้นในงานเลี้ยง ทำให้ตระกูลโจวต้องลงข่าวไร้สาระในหนังสือพิมพ์ จนถึงการพยายามเกาะเกี่ยวกู้เหยียนหลี่ และยั่วยุในงานประมูล เธอทำทั้งหมดนี้ก็เพื่อให้ฉันสนใจใช่ไหม? ดีเลย ตอนนี้เธอทำสำเร็จแล้ว”ลี่เป่ยยวนยื่นมือมาจับปลายคางของถังหว่านหนิงไว้ พร้อมกับโน้มตัวลงใกล้เธอในเสี้ยววินาทีนั้น ถังหว่านหนิงกลับหัวเราะออกมา “ประธานลี่ทำแบบนี้ ไม่คิดว่ามันจะไม่ยุติธรรมกับเจียงเหยียนบ้างหรือคะ?”ทันทีที่ได้ยินชื่อ “เจียงเหยียน” ร่างของลี่เป่ยยวนก็ชะงักทันทีถังหว่านหนิงเห็นช่องว่างนี้ เธอจึงฉวยโอกาสดึงมือกลับ ก่อนจะยกแขนโอบรอบคอลี่เป่ยยวน สายตาของเธอแฝงไปด้วยเสน่ห์และความยั่วยวน“ประธานลี่พูดถูกค่ะ ฉันทำทั้งหมดก็เพื่อให้คุณสนใจ แต่โซฟานี่มันอึดอัดไปหน่อย ว่าไงคะ...ไปที่ห้องของฉันดีกว่าไหม?”เมื่อเห็นถังหว่านหนิงเผยธาตุแท้ ลี่เป่ยยวนก็ผลักเธอออกไปอย่างรังเกียจ ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ถังหว่านหนิง เลิกใช้วิธีสกปรกพวกนี้ได้แล้ว!”“ประธานลี่ ไม่ใช่ว่าคุณชอบวิธีสกปรกของฉันอยู่แล้วเหรอคะ?”ถังหว่านหนิงพูดด้วยน้ำเสียงไม่ใส่ใจ ก่อนเอนตัวพิงโซฟา “เลิกทำเป็นเล่นตัวเถอะค่ะ ผู้ชายน่ะ ใ
ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง! บทที่ 31
“มันไม่ใช่แบบนั้น…”ถังหว่านหนิงหน้าบึ้ง พยายามจะอธิบายโดยสัญชาตญาณแต่หลิวจินกุ้ยรีบขัดขึ้นมาทันที “ประธานลี่ หว่านหนิงของเราชอบคุณขนาดนี้ เธอไม่มีทางคิดเปลี่ยนใจหรอกค่ะ เรื่องนี้ต้องมีอะไรเข้าใจผิดแน่ๆ!”“ดูเหมือนจะชอบมากจริงๆ”ลี่เป่ยยวนเย้ยเยาะพร้อมกับก้มลงเก็บของที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้น ทั้งภาพถ่าย ตุ๊กตา และของสะสมอื่นๆ“ประธานลี่ คุณเห็นไหมว่าหว่านหนิงของเราชอบคุณขนาดไหน? คุณนายใหญ่ลี่เองก็ชื่นชมหว่านหนิงมาก เรื่องถอนหมั้น...”“คุณน้า เรื่องถอนหมั้นมันจบไปแล้ว ฉันกับประธานลี่ตกลงกันดีๆ และด้วยความสัมพันธ์ที่เคยมี เขาก็คงไม่คิดโจมตีตระกูลถังของเราอีก ใช่ไหมคะ ประธานลี่?”ถังหว่านหนิงพูดพร้อมกับหยิบยื่นโอกาสให้ลี่เป่ยยวนถอยได้อย่างมีศักดิ์ศรีแต่ลี่เป่ยยวนกลับยกหมอนในมือขึ้นพลางถาม “ฉันพูดตอนไหนว่าจะถอนหมั้น?”“คุณ…”“แล้วใครบอกเธอว่าการถอนหมั้นมันตกลงกันเรียบร้อยแล้ว?”ลี่เป่ยยวนหัวเราะเย็น “ถังหว่านหนิง เธอคิดจะใช้เล่ห์เหลี่ยมบังคับให้ฉันถอนหมั้น เพื่อที่เธอจะได้ไปอยู่กับกู้เหยียนหลี่อย่างเปิดเผยใช่ไหม? ฝันไปเถอะ”“ประธานลี่ เมื่อกี้คุณเพิ่งพูดเองว่า…”“ฉันไม่ชอบเธ
บทล่าสุด
ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง! บทที่ 40
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่คนในวงการนี้มองถังหว่านหนิงเป็นตัวตลกในสายตาของพวกเขา ผู้หญิงอย่างถังหว่านหนิงที่ยอมพลีกายเพื่อเข้าใกล้คนรวย ก็สมควรแล้วที่จะโดนพวกเขาหยอกล้อเสิ่นจือเยี่ยนเห็นว่าโจวเยว่เกือบจะร้องไห้ด้วยความร้อนใจ เขาทนไม่ไหวจนหันสายตาไปมองลี่เป่ยยวนแต่กลับเห็นลี่เป่ยยวนนั่งพิงโซฟา ดื่มวิสกี้ด้วยใบหน้าไร้อารมณ์ ไม่คิดจะยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย"ลี่เป่ยยวน!"เสิ่นจือเยี่ยนเดินมาหยุดตรงหน้าลี่เป่ยยวน ลดเสียงลงพูดว่า "เกินไปแล้วนะ! พอได้แล้ว ถ้าคุณหนูใหญ่ถังมาจริงๆ จะทำยังไง? นายจะปล่อยให้เธอกลายเป็นตัวตลกของทั้งหลินเฉิงหรือไง?""ถ้าเธอเต็มใจจะทำให้ตัวเองขายหน้า ฉันจะห้ามเธอทำไม?"น้ำเสียงของลี่เป่ยยวนเย็นชาเสิ่นจือเยี่ยนพูดด้วยความไม่พอใจ "วันนี้เป็นงานของเจียงเหยียน! ถ้านายทำเรื่องให้วุ่นวายขนาดนี้ เจียงเหยียนก็ลำบากไปด้วย"เจียงเหยียนเองก็จับแขนลี่เป่ยยวนไว้ พูดด้วยท่าทีลำบากใจ "ใช่แล้วเป่ยยวน...หรือว่าโทรหาคุณหนูถัง บอกเธอว่าอย่ามาเถอะนะ""หว่านหนิงทำให้เธอต้องอับอายต่อหน้าคุณย่า ฉันพูดไว้แล้วว่าหว่านหนิงจะต้องคุกเข่าขอโทษเธอ"น้ำเสียงของลี่เป่ยยวนแฝงไปด้วยความเย็น
ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง! บทที่ 39
โจวเยว่ทำหน้าบึ้งตึงถ้าไม่ใช่เพราะพ่อแม่ของเธอยืนกรานให้เธอมางานเลี้ยงวันเกิดนี้ เธอคงไม่มาเด็ดขาด! คนพวกนี้น่ารังเกียจ พูดจาน่ารังเกียจทั้งนั้น!"โจวเยว่ ใครๆ ก็รู้ว่าเธอเป็นเพื่อนสนิทของถังหว่านหนิงใช่ไหม? เธออย่าปกป้องเพื่อนเธอเลย! หรือว่าเธอจะโทรหาถังหว่านหนิงให้หน่อย แล้วบอกให้เธอมา! บอกว่าเป็นวันเกิดของคุณหนูเจียง ประธานลี่กำลังจะจูบคุณหนูเจียงอยู่แล้ว เธอเชื่อไหมว่าถังหว่านหนิงจะรีบวิ่งมาทันที!"พูดจบ เสียงหัวเราะดังลั่นทั่วห้องทันทีโจวเยว่โกรธจนหน้าขึ้นสี "พวกเธอ... พวกเธอ!""ไม่โทรใช่ไหม? งั้นฉันโทรเอง!"ชายหนุ่มคนหนึ่งรีบเข้ามาแย่งโทรศัพท์ของโจวเยว่ไปทันที โจวเยว่หน้าซีดเผือด "เอาคืนมาให้ฉัน!"เสิ่นจือเยี่ยนทำหน้าบึ้งตึง พูดว่า "คุณชายเจิ้น! พอได้แล้ว คืนโทรศัพท์ให้โจวเยว่เถอะ!""โทรติดแล้ว! โทรติดแล้ว!"กลุ่มเศรษฐีหนุ่มที่ดื่มไปแล้วก็เริ่มคึกคะนองทันใดนั้น เสียงที่เย็นชาและขี้เกียจของถังหว่านหนิงดังขึ้นจากปลายสาย "มีเรื่องอะไร?"ทันใดนั้น ห้องส่วนตัวก็เงียบสงัดชายหนุ่มคนหนึ่งพูดด้วยความตื่นเต้น "คุณหนูถัง ประธานลี่ดื่มจนเมาแล้ว! กำลังจะจูบเจียงเหยียน! คุณจะมา
ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง! บทที่ 38
"ทำไม? หรือว่านายก็สนใจเธอ?"เมื่อได้ยินคำถามของลี่เป่ยยวน เสิ่นจือเยี่ยนรีบปฏิเสธทันที "ฉันจะกล้าได้ยังไงล่ะ! คุณหนูใหญ่ตระกูลถังเขาหลงรักนายหมดหัวใจ ฉันไม่คู่ควร! แต่ฉันได้ยินมาว่าช่วงนี้คุณหนูใหญ่ตระกูลถังไปสนิทสนมกับคู่ปรับของนายอย่างกู้เหยียนหลี่มากๆ หลังจากงานประมูลครั้งก่อน สองคนนี้เจอกันแทบทุกวัน แถมยังแอบเจอกันอีกด้วย!"เมื่อได้ยินดังนั้น ลี่เป่ยยวนขมวดคิ้วทันทีจากนั้นก็หัวเราะเย็นชาไม่แปลกใจเลย... ไม่แปลกใจที่ถังหว่านหนิงกล้าทำตัวอวดดีต่อหน้าเขาที่แท้ก็เพราะเธอไปเกาะกู้เหยียนหลี่เมื่อคืนยังกล้าบอกเขาว่ากู้เหยียนหลี่เป็นแค่คนรู้จักธรรมดาคิดจริงๆ หรือว่าเขาเป็นคนโง่ที่จะหลอกได้ง่ายๆ!"แล้วยังมีอีกนะ รู้จักเฮ่อหย่วนไหม? หมอนั่นหมายปองคุณหนูใหญ่ตระกูลถังมานานแล้ว! หมอนั่นช่างประจบประแจงสุดๆ ได้ยินว่าวันนี้เป็นวันเกิดเจียงเหยียน หมอนั่นก็มาเหมือนกัน แถมยังให้ฉันถามนายว่า ถ้านายจะเลิกกับคุณหนูใหญ่ตระกูลถังจริงๆ เขาขอจีบต่อได้ไหม"เสิ่นจือเยี่ยนไอเบาๆ สองครั้ง ก่อนพูดต่อ "เอ่อ ถึงแม้ฉันไม่ควรยุ่งเรื่องนี้ แต่ก็รู้นี่ว่าเฮ่อหย่วนมันเป็นคนเลวแค่ไหน คุณหนูถังถึงแม้ก่อนหน้านี
ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง! บทที่ 37
เมื่อได้ยินดังนั้น ลี่เป่ยยวนขมวดคิ้วทันทีหลังจากที่ถังหว่านหนิงเดินจากไป หลินเหยาก็รีบเดินเข้ามา พร้อมกับกล่าวตำหนถังหว่านหนิงโดยไม่ปิดบังว่า "ประธานลี่ เป็นเพราะพี่สาวฉันไม่มีความรู้จักดีพอ... ฉันขอโทษแทนเธอค่ะ...""ไสหัวไป!"เสียงตวาดอย่างเกรี้ยวกราดของลี่เป่ยยวนทำให้หลินเหยาหน้าซีดเผือดด้วยความตกใจหลินเหยาไม่กล้าทำให้ลี่เป่ยยวนโกรธอีก จึงได้แต่ร้องไห้พลางวิ่งหนีไปนอกห้องทำงาน เลขาหวังเดินเข้ามา พร้อมกับสีหน้าที่ดูไม่สู้ดีนัก กล่าวขึ้นว่า "ประธานลี่... คุณหนูถัง... ไปแล้ว"ใบหน้าของลี่เป่ยยวนยิ่งดูน่ากลัวขึ้นไปอีก เลขาหวังจึงไม่กล้าพูดอะไรต่อในห้องทำงานเงียบสงัดไปนาน ลี่เป่ยยวนจึงเอ่ยขึ้นว่า "เมื่อก่อนฉันปฏิบัติกับเธอแย่มากหรือไง?""...ประธานลี่อยากฟังความจริงไหมครับ?"เมื่อได้ยินดังนั้น ลี่เป่ยยวนกวาดสายตามองเลขาหวัง เลขาหวังรีบก้มหน้าลง ไม่กล้าตอบลี่เป่ยยวนพูดด้วยใบหน้ามืดมนว่า "นั่นก็เป็นเพราะเธอมสมควรโดน! เธอเป็นคนเสนอตัวเองให้ฉัน!""ถูก ถูกต้อง... ประธานลี่พูดถูก""เธอเต็มใจเอง ตอนนี้จะมาน้อยใจอะไรอีก?""...ถูกต้องแล้ว ประธานลี่ เรื่องทั้งหมดนี้เป็นเพราะคุณห
ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง! บทที่ 36
“พี่ พี่คะ”หลินเหยาเมื่อเห็นถังหว่านหนิงก็ลุกขึ้นด้วยความตกใจ และกำลังจะถอยหลังหนี แต่ถูกลี่เป่ยยวนคว้าข้อมือไว้ลี่เป่ยยวนพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ ว่า “หนีอะไร? ยังเช็ดไม่เสร็จเลย ฉันยังไม่ได้บอกให้หยุด ก็คุกเข่าเช็ดต่อไป”“...ค่ะ ประธานลี่”หลินเหยาคุกเข่าลงบนพื้นอีกครั้ง เช็ดรองเท้าให้ลี่เป่ยยวนลี่เป่ยยวนเอนตัวพิงเก้าอี้สำนักงาน มองถังหว่านหนิงแล้วพูดว่า “ถังหว่านหนิง บางอย่างเธอไม่ทำ ก็มีคนทำแทนเธอ และยังทำได้ดีกว่าเธอด้วยซ้ำ”“ประธานลี่ ฉันมาไม่ได้เพื่อจะดูคุณทำให้ฉันรู้สึกขยะแขยง”ถังหว่านหนิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาลี่เป่ยยวนพูดด้วยน้ำเสียงไม่แยแสว่า “แค่เธอคุกเข่าขอโทษอาเหยียน ฉันก็จะถือว่าเรื่องที่ผ่านมามันไม่เคยเกิดขึ้น และงานหมั้นในอีกสองวันจะยังคงจัดขึ้นตามกำหนด นอกจากนี้ ฉันยังจะลงทุนก้อนโตให้ตระกูลถังด้วย”เมื่อเห็นถังหว่านหนิงยังคงนิ่งเงียบ ลี่เป่ยยวนหัวเราะเยาะเบาๆ แล้วพูดว่า “ก็แค่คุกเข่าขอโทษ เธอถังหว่านหนิงก็ไม่ได้ขาแข็งอะไรสักหน่อย เมื่อก่อนก็เคยคุกเข่า ทำไม? ตอนนี้ทำไม่ได้แล้วเหรอ?”พูดถึงตรงนี้ ลี่เป่ยยวนลุกขึ้นเดินมาที่ด้านข้างของถังหว่านหนิง แล้วพูดต่อว่า
ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง! บทที่ 35
เมื่อหลิวจินกุ้ยมองรอยยิ้มของถังหว่านหนิง ทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจอย่างบอกไม่ถูกหนึ่งชั่วโมงต่อมา ถังหว่านหนิงเปลี่ยนชุดเป็นกางเกงขาสั้นยีนส์ที่ดูคล่องตัว ด้านบนสวมเพียงเสื้อกล้ามรัดรูปสีขาวพร้อมแจ็คเก็ตยีนส์ทับพนักงานหลายคนที่อยู่นอกอาคารบริษัทตระกูลหลี่ ล้วนจดจ้องสายตาไปที่ถังหว่านหนิง พากันจับจ้องมาที่เธอจนแทบลืมหายใจถังหว่านหนิงสวมแว่นกันแดด เดินตรงไปยังเคาน์เตอร์ต้อนรับและเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง “ฉันมาพบประธานลี่”พนักงานต้อนรับมองเธอด้วยความประหลาดใจ เมื่อเห็นว่าเธอเป็นหญิงสาวที่มีผิวขาวสะอาดสะอ้าน หน้าตาสวยงาม และขายาวดูโดดเด่น เธอจึงถามอย่างสุภาพว่า “ขอโทษนะคะ คุณนัดไว้หรือเปล่าคะ?”เมื่อเห็นว่าพนักงานต้อนรับไม่รู้จักเธอ ถังหว่านหนิงจึงถอดแว่นกันแดดออก พร้อมพูดอย่างใจเย็น “ฉันคือถังหว่านหนิง”เมื่อได้ยินชื่อ พนักงานต้อนรับถึงกับตกตะลึง “คุณ...คุณหนูถัง?”“ฉันขึ้นไปได้หรือยัง?”“ได้ ได้ค่ะ! ได้แน่นอนค่ะ!”พนักงานต้อนรับรีบใช้บัตรเปิดลิฟต์ให้ถังหว่านหนิงขึ้นไป“พวกเธอเห็นไหม? คนเมื่อกี้คือคุณหนูถัง”“คุณหนูถังแต่งตัวแบบนี้ได้ยังไง?”“เธอสวยมากเลยนะ ปกติเหมือนจะไ
ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง! บทที่ 34
สีหน้าของหลิวจินกุ้ยยิ่งดำคล้ำลง“การเป็นเจ้าของบ้านตระกูลถังเรามันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกนะ คุณน้าถ้าไม่มีวิธีแก้ปัญหาเรื่องเงินทุน ก็ควรรีบหนีไปซะ อย่าหาว่าฉันไม่เตือน”หลิวจินกุ้ยถึงกับพูดไม่ออกเธอทำงานหนักในตระกูลถังมาหลายปี ทนทุกข์ทรมานจนในที่สุดสามีตาย แต่บริษัทกลับมีปัญหาใหญ่ขนาดนี้ แล้วยังจะต้องให้เธอชดใช้หนี้แทนอีก? เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด!“หว่านหนิง น้ารู้ว่าเธอเป็นเด็กมีเหตุผล เธอคงไม่ปล่อยให้น้าต้องชดใช้หนี้หรอกนะ ถือว่าน้าขอร้องล่ะ ช่วยไปพูดกับประธานลี่สักคำ ถ้าประธานลี่ใจอ่อน ปัญหาของบริษัทก็จะหมดไปทันที!”เมื่อเห็นท่าทางอ้อนวอนจนเกือบจะก้มหัวของหลิวจินกุ้ย ถังหว่านหนิงยิ้มเล็กน้อย “คุณน้า จะให้ฉันไปก็ได้ค่ะ”“น้ารู้อยู่แล้วว่า หว่านหนิงของเราเป็นเด็กดี ต้องไม่ปล่อยให้บริษัทล่มแน่ๆ!”“อย่าเพิ่งรีบดีใจ ฉันยังไม่ได้บอกเงื่อนไขเลย”เมื่อได้ยินดังนั้น หลิวจินกุ้ยถึงกับอึ้ง “เงื่อนไข? ยังมีเงื่อนไขอีกเหรอ?”“คุณน้ามาขอให้ฉันช่วย ฉันตอบตกลง แน่นอนว่าต้องมีเงื่อนไขสิ”ถังหว่านหนิงพูดอย่างใจเย็นพลางพิงโซฟาอย่างสบายใจ ท่าทางของเธอทำให้หลิวจินกุ้ยโกรธแต่ไม่กล้าพูดอะไร เธอพูดว่า
ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง! บทที่ 33
ลี่เป่ยยวนพูดด้วยน้ำเสียงไม่แยแส “งั้นก็ปล่อยให้เธอเก็บกวาดปัญหาของตัวเองไปสิ ไม่มีตระกูลถัง คุณหนูใหญ่แห่งตระกูลถังก็จะไม่เหลืออะไรเลย”ขณะนั้นเอง โทรศัพท์ในสำนักงานก็ดังขึ้นลี่เป่ยยวนรับสาย เสียงจากพนักงานต้อนรับดังมาจากปลายสาย “ประธานลี่ มีผู้หญิงคนหนึ่งบอกว่ามาจากตระกูลถัง เธอต้องการพบคุณค่ะ”เมื่อได้ยินว่าถังหว่านหนิงมาแล้ว ลี่เป่ยยวนเอนตัวพิงเก้าอี้พร้อมหัวเราะเยาะ “ให้เธอขึ้นมา”“ค่ะ ประธานลี่”พนักงานต้อนรับวางสายไม่นาน หลินเหยาก็ขึ้นมาถึง เธอสวมชุดกระโปรงผ้าชีฟองสีขาวที่ดูคล้ายกับสไตล์ของเจียงเหยียน เธอผลักประตูเข้ามาและเห็นลี่เป่ยยวนก้มหน้าดูเอกสารลี่เป่ยยวนไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมองก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน “ว่าไง? มาอ้อนวอนแล้วเหรอ?”“ประธานลี่...ฉันเองค่ะ หลินเหยา”เมื่อได้ยินว่าไม่ใช่ถังหว่านหนิง ลี่เป่ยยวนขมวดคิ้วทันทีพอเงยหน้าขึ้นมอง ก็พบว่าเสียงที่ได้ยินคือหลินเหยาจริงๆหลินเหยาเอ่ยเสียงแผ่วพร้อมกับก้มหน้าด้วยความประหม่า ใบหน้าของเธอแดงก่ำ “ประธานลี่ ฉัน…”“ใครอนุญาตให้เธอมาที่นี่?”น้ำเสียงของลี่เป่ยยวนเย็นชาหลินเหยาอึ้งไป เมื่อเห็นว่าท่าทีของลี
ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง! บทที่ 32
เช้าวันถัดมา บริษัทในเครือตระกูลถังทั้งหมดประกาศหยุดดำเนินการข่าวนี้ทำให้เหล่าผู้ถือหุ้นของตระกูลถังแตกตื่นราวกับมดในหม้อร้อน การหยุดดำเนินการหมายความว่าห่วงโซ่การเงินของตระกูลถังมีปัญหาร้ายแรง!ถ้าหากไม่แก้ไขโดยเร็ว ตระกูลถังอาจล้มละลายจากการผิดนัดชำระหนี้!ในห้องประชุม บรรยากาศเต็มไปด้วยความตึงเครียด ทุกคนต่างรอการตัดสินใจจากหลิวจินกุ้ย เพราะในช่วงที่ผ่านมา เธอเป็นคนบริหารบริษัทไม่นานนัก ผู้จัดการหวังเปิดประตูห้องประชุม หลิวจินกุ้ยเดินเข้ามาเมื่อผู้ถือหุ้นเห็น ต่างก็กรูเข้ามาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงร้อนรน “คุณผู้หญิง! ตอนนี้โครงการทั้งหมดหยุดชะงัก เราจะทำยังไงดี?”“ใช่แล้ว! ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป บริษัทเราคงพังแน่ๆ!”เมื่อเห็นความร้อนรนของทุกคน หลิวจินกุ้ยเองก็รู้สึกไม่มั่นใจเช่นกันที่จริงแล้ว เธอแค่ต้องการรีบมาจัดการทำลายหลักฐานก่อนที่ถังหว่านหนิงจะตรวจสอบบัญชี แต่ใครจะไปคิดว่าในวันรุ่งขึ้น บริษัทกลับเกิดปัญหาใหญ่!ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของถังหว่านหนิง! เพราะเธอไปยั่วยุประธานลี่จนเขาถอนทุน ทำให้ตระกูลถังไม่มีทางออกแบบนี้!คิดถึงตรงนี้ หลิวจินกุ้ยโมโหมาก แต่ภายนอกยังคงรักษารอย
