แชร์

ตอนที่25.

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-26 18:37:22

ตอนที่25.

“ทำเป็นพูดดี ที่ช่วยฉันนี่ก็เพราะมีหวานใจสั่งมาหรอก”

“รู้ใจผมจริงๆ เลยครับ เอาล่ะครับผมจะสอนให้พี่วิครู้จักคำว่า ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก”

“ยังไงวะ” เพราะวิคเตอร์ไม่ได้โตที่เมืองไทยเหมือนกับราเมศ เขาจึงไม่ค่อยรู้จักสำนวนของไทยนัก

“พี่วิคฟังผมให้ดีๆ นะครับ...”

โชติกาตื่นขึ้นมาในเช้าวันใหม่ด้วยความเมื่อยขบไม่น้อย เพราะเมื่อคืนกว่าจะได้อาบน้ำลอกคราบเจ้าสาวแสนสวยจนเรียบร้อยก็ล่วงเลยเที่ยงคืนไปแล้ว และเมื่อออกมาเห็นเตียงกว้างน่านอน ด้วยความเหนื่อยล้าเธอก็ลืมหมดสิ้นทุกอย่างทิ้งตัวลงนอนโดยลืมคิดถึงเจ้าบ่าวไปเลยทีเดียว การเหนื่อยมากๆ ล้ามากๆ มันทำให้คนเราหลับเป็นตายได้จริงๆ

“อะไรกันนี่จะเที่ยงแล้วเหรอ ตายแล้ว...”

เมื่อดวงตากลมโตลืมเต็มที่และปะทะเข้ากับนาฬิกาแขวนผนังเรือนหรู ร่างสาวในชุดนอนลายการ์ตูนน่ารักก็ดีดตัวลุกขึ้นนั่งเหมือนมีสปริง หันมองไปรอบๆ ตัวก่อนจะเบิกตากว้างเมื่อนึกขึ้นได้

“งานแต่งงาน เราแต่งงาน..”

หญิงสาวพึมพำกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูดังขึ้น พร้อมกับบานประตูที่เปิดออกช้าๆ

“ตื่นแล้วใช่มั้ยครับเกรซ”

ร่างสูงสมาร์ทของวิคเตอร์เดินเข้ามาพร้อมกับถาดอาหา
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ท่านประธานขาฉันไม่ใช่นางบำเรอของคุณอีกแล้ว   ตอนที่26.

    ตอนที่26.ตอนนี้เขาต้องการให้โชติกากลับมาไว้วางใจเขาอีกครั้ง อยากเป็นเจ้าของรอยยิ้มแสนหวานและดวงตาที่เปล่งประกายด้วยความสุขยามที่เธอมองเขา กลับคืนมาแน่นอนว่าเขารู้ว่าโชติกานั้นแอบมีใจให้กับเขา และมันก็ทำให้เขาทระนงตัวว่าเหนือกว่าเธอ จนเมื่อหัวใจของเขาอ่อนไหวและถลำตัวรักเธอเช่นกัน ก็ทำให้เขากลัว กลัวว่าโชติกาจะมีอิทธิพลเหนือเขา กลัวว่าตัวเองจะพ่ายแพ้ จะไร้ศักดิ์ศรีหากรักนางบำเรอที่อยู่ในความลับของตนแต่สุดท้ายแล้ว เขาก็หนีใจตัวเองไม่พ้น และพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ได้โชติกาคืนมา ให้เธออยู่ในสายตาของเขา อยู่ในชีวิตของเขา แม้จะต้องใช้เล่ห์กลมากมายก็ตาม...“เอาล่ะพี่ไม่ล้อแล้ว รีบกินข้าวเถอะ เดี๋ยวจะพาไปดูอะไรดีๆ”“อะไรหรือคะ”“เรากินให้อิ่มกันก่อน แล้วเกรซก็ไปอาบน้ำแต่งตัวสวยๆ นะ พี่จะไปรอหน้าบ้าน”“บอกหน่อยไม่ได้หรือคะว่าอะไร”“เอาแค่ว่า เกรซแต่งตัวสวยๆ ก็พอ”ดวงตาของเขาพราวระยับ มองเธอด้วยแววตาอ่อนโยนจนหัวใจสาวสั่นสะท้าน มือไม้เหมือนจะอ่อนแรงขึ้นมาเสียอย่างนั้น“นี่ทอดมันปลากราย ของโปรดเกรซ กินเยอะๆ นะไม่ต้องกลัวอ้วน พี่ว่าเกรซผอมกว่าเมื่อก่อนเยอะเลย”ก็จะไม่ให้เธอผมได้อย่างไรกันล่ะ ก็

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26
  • ท่านประธานขาฉันไม่ใช่นางบำเรอของคุณอีกแล้ว   ตอนที่27.

    ตอนที่27.“เอ่อ...” โชติกาพูดไม่ออกเพราะที่ทั้งสองพูดมามันก็จริง“คนอย่างท่านประธานที่เคยเย่อหยิ่ง ไม่เคยเอาใจใส่ใครแต่ยอมรับเธอเป็นผู้หญิงของเขา เธอเห็นเขาเคยตามงอนง้อ หรือยอมให้ผุ้หญิงคนไหนมั้ย ไม่... มีแต่ผู้หญิงยอมและศิโรราบต่อเขาแม้แต่ตัวเธอเอง ฉันไม่ได้ว่าเธอไม่ดีหรือโง่หรืออะไรนะที่ยอมเป็นผู้หญิงของท่านประธานน่ะ เพราะท่านประธานเพียบพร้อมขนาดนั้นทั้งหล่อทั้งรวย ผู้หญิงที่ไหนก็ต้องหลง แต่สำหรับเธอมันคือการตกหลุมรักเขา ถึงยอมเป็นของเขา ถูกมั้ยแก้ม”โชติกาพยักหน้าเป็นคำตอบสีหน้าจ๋อยๆ จนพิมพ์ผกาต้องโอบไหล่เพื่อนรักอย่างปลอบโยน“ตลอดสามปีที่ผ่านมา ที่ฉันไม่พูดไม่ได้หมายความว่าไม่รู้เรื่องของเธอกับท่าประธาน และไม่ได้หมายความว่าฉันไม่รู้สึกอะไรแก้ม ฉันอยากให้เธอสมหวังและอยากให้เธอกับท่านประธานลงเอยกันด้วยความรักจริงๆ เธอกับเขาเหมาะสมกันที่สุดแล้ว นี่ฉันพูดจริงๆ นะ เธอรักเขาและเขาก็รักเธอ..”“ฉัน...”“นี่เธอดูไม่ออก หรือหลอกตัวเองกันแน่น่ะแก้ม”คราวนี้โชติหาหน้าแดงน้อยๆ ก่อนจะพยักหน้ายอมรับว่าสิ่งที่เพื่อนพูดมามีความจริงอยู่ไม่น้อยบางครั้งเธอก็รู้สึกว่าวิคเตอร์รักเธอจริงๆ บางครั้งเธอเห

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26
  • ท่านประธานขาฉันไม่ใช่นางบำเรอของคุณอีกแล้ว   ตอนที่28.

    ตอนที่28.มัลลิกาพูดพลางดึงแขนวิคเตอร์เข้าไปในบ้านอย่างสนิทสนม ซึ่งเมื่อก่อนวิคเตอร์แทบไม่พูดคุยกับใครเลย เขาถือตัวมากๆ แต่ตอนนี้ เขารู้แล้วว่า การมีมิตรสหายที่ดี แม้จะมีมัลลิกาเป็นยายตัวยุ่งไปบ้าง แต่มันก็คือสีสันของชีวิต คือการใช่ชีวิตกับผู้คนจริงๆเขามีความสุขมากกว่าตอนที่อยู่คนเดียวในโลกส่วนตัวเสียอีก และเขาหัวเราะได้บ่อยขึ้น ยิ้มได้กว้างขึ้น เพราะผู้คนเหล่านี้ โชติกา พิมพ์ผกา มัลลิกาและราเมศ รวมไปถึงครอบครัวของพิมพ์ผกาด้วย แม้ไม่ได้ไปมาหาสู่กันบ่อย แต่ก็ทำให้เขารู้สึกไว้วางใจเสมอ“พาสามีมาให้ค่าพี่แก้ม”โชติกาทำได้เพียงทำตาดุๆ แล้วบ่นอุบอิบอยู่ในลำคอซึ่งท่าทางของเธอก็ทำให้มัลลกาหัวเราะคิกคัก“วันนี้พี่แก้มจะทำอาหารให้พวกเรากินกันเย็นนี้นะคะ แล้วก็จะมีพี่วิคช่วยทำด้วย ส่วนหนูมะลิเด็กดีกับพี่หนมผิงแสนสวยก็จะนั่งดูการ์ตูนรอนะคะ”“อาหารสด แห้ง ผักผลไม้ เครื่องปรุงทุกสิ่งทุกอย่างเราเตรียมไว้ให้แล้วนะจ๊ะเพื่อนรัก ฉันนี่รอกันของอร่อยๆ จากเธอเลยนะแก้ม”“นี่แต่ฉันยังไมได้บอกว่าจะทำ... นะ.. นี่...”โชติกาพูดยังไม่จบประโยคดีเลยสองสาวก็จูงมือกันวิ่งเข้าห้องมัลลิกาไปแล้ว“นี่.. ยายตัวเร้ายทั้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26
  • ท่านประธานขาฉันไม่ใช่นางบำเรอของคุณอีกแล้ว   ตอนที่29.

    ตอนที่29.วิคเตอร์พูดด้วยน้ำเสียงและสีหน้าจริงจัง และมันก็บ้ามากที่เธอพยักหน้าตอบรับเขาไปเสียงเบา“ค่ะ..”“อาหารเย็นแสนอร่อยเสร็จแล้วใช่มั้ยค้า มาค่า มะลิจะช่วยยกออกไปที่โต๊ะกินข้าว”เสียงใสๆ ของมัลลิกาดังขึ้น ทำให้สองหนุ่มสาวที่กำลังมองหน้ากันนิ่งผละออกจากกัน ก่อนที่วิคเตอร์จะหันมายิ้มให้กับมัลลิกา“มะลิยกพวกจานกับช้อนไปก็แล้วกัน ส่วนพวกกับข้าวพี่ยกเอง”“รับทราบค่า”นอกจากจะยังตื่นตกใจกับอาการเหม่อลอยของตัวเองที่เกือบจะโดนมีดบาด เธอยังมาตกใจกับคำพูด ท่าทาง และสรรพนามที่วิคเตอร์พูดกับมัลลิกาอีกเป็นครั้งที่สอง“นี่พี่วิคตัวจริงมั้ยเนี่ย...”โชติกาพึมพำกับตัวเองเบาๆ ขณะมองตามร่างสูงใหญ่ที่ยกถาดอาหารออกไปจากห้องครัว จนแล้วจนรอด เธอก็ยังไม่อยากเชื่อสายตาและสิ่งที่ได้เห็นได้ยินเลยว่าคือเรื่องจริงหรือว่า วิคเตอร์เปลี่ยนไปแล้วเพื่อเธออย่างที่พิมพ์ผกาพูดนะ...และถ้าเป็นเช่นนั้น นั่นก็หมายความว่าวิคเตอร์รักเธอจริงๆ อย่างนั้นหรือ...หญิงสาวเต็มไปด้วยความสับสน แต่ลึกๆ แล้วก็รู้สึกว่าหัวใจของตนมันพองโต อย่างไม่อาจจะหักห้ามได้“นี่จะช่วยให้พี่วิคกับพี่แก้มสมหวังกันจริงๆ แบบพันเปอร์เซ็นต์ค่ะ เชื่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26
  • ท่านประธานขาฉันไม่ใช่นางบำเรอของคุณอีกแล้ว   ตอนที่30.

    ตอนที่30.หัวใจของเธอเต้นแรงเหมือนวันแรกที่ได้พบเขาไม่มีผิดเลย... เหมือนว่าเธอตกหลุมรักวิคเตอร์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ตกหลุมรักเขาทุกวันอย่างไม่อาจจะหยุดรักเขาได้เลยและไม่ว่าด้วยเหตุใดก็ตามที่เขากลับเข้ามาในชีวิตของเธออีกครั้ง เขากลับน่ารักและน่าหลงใหลมากกว่าเดิมมากมาย จนเธอยิ่งถลำลึกรักเขาจนถอนตัวไม่ขึ้น แม้จะพยายามไม่รักเขาแล้วก็ตาม...“ฝันดีนะครับ”เขาบอกเสียงนุ่มเมื่อเธอก้าวขึ้นเตียงและดึงผ้าห่มมาคลุมจนถึงลำคอดวงตากลมโตมองคนที่กำลังจะเดินไปที่โซฟานิ่ง ในหัวกำลังครุ่นคิดว่าจะทำอย่างไรดี เพราะวคเตอร์นอนที่โซฟาตัวยาวริมหน้าต่างมาตั้งแต่คืนเข้าหอ จนเข้าสัปดาห์ที่สองแล้ว เธอกับเขาก็ยังคงไม่ได้นอนเตียงเดียวกัน และวิคเตอร์ก็ไม่ได้แตะต้องเธอมากกว่าการจับมือ และบางครั้งก็หวีผมให้ ช่วยถักเปียทำผมให้เธอบ้างบางวันเขาก็มีชุดสวยๆ มาฝาก หลังเลิกงานก็มักจะมาทำอาหารเย็นให้เธอรับประทาน ตอนเช้าก็ปลุกเธอและช่วยจัดเตรียมของใช้ให้ ทั้งที่มันควรจะเป็นหน้าที่ของเธอ เพราะก่อนหน้านี้ที่อยู่กับเขาเธอก็เป็นคนที่จัดเตรียมให้เขาแต่ตอนนี้กลับกัน กลายเป็นว่าเธอเป็นคนที่รอรับการบริการที่แสนอบอุ่นจากเขาแทน ซึ่งเธอก็ชอบ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26
  • ท่านประธานขาฉันไม่ใช่นางบำเรอของคุณอีกแล้ว   ตอนที่31.

    ตอนที่31.จากวันนั้นถึงวันนี้ก็เกือบจะสามเดือนแล้ว ซึ่งตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาวิคเตอร์ไม่เคยทำให้เธอรู้สึกต่ำต้อยด้อยค่า ไม่เคยล่วงเกินหรือเอาแต่ใจตัวเองข่มเหงน้ำใจเธอ แต่เขากลับให้เกียรติ และเอาใจใส่เธออย่างดี เขาเปิดเผยสถานะของเธออย่างไม่ปิดบัง และดูเขาจะยินดีและภาคภูมิใจที่ได้แต่งงานกับเธอ ทุกคนในครอบครัว รวมถึงคนรอบข้างต่างก็ให้การยอมรับเธอและการแต่งงานครั้งนี้ ทุกอย่างก็เป็นไปด้วยดี เธอไม่ต้องอยู่ในความลับ ไม่ได้เป็นนางบำเรอของเขาอีกแล้ว แต่เธอเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเขา...“พี่ต้องการเกรซ”เสียงแหบพร่าของเขาทำให้โชติกาตื่นจากภวังค์คิดอันแสนสับสน แก้มนวลร้อนจัดลามไปทั่วทั้งกายสาว ความวาบไหวรัญจวนโอบล้อมทุกทิศทาง ทำให้เธอไม่อาจจะต้านทานมนต์เสน่ห์แห่งเพศรสที่เคยมีร่วมกันได้“พะ พี่วิค..”“ได้ไหมครับ...”หญิงสาวไม่ได้เอ่ยออกมา แต่ดวงตากลมโตหลับพริ้มลงช้าๆ เป็นคำตอบ และนั่นก็ทำให้หัวใจหนุ่มพองโต ความสุขจนล้นอกมันเป็นแบบนี้นี่เองวิคเตอร์ครางเสียงพร่าชิดริมฝีปากสาวแสนหวาน เขารู้สึกปวดร้าวไปทั้งกายแกร่ง โดยเฉพาะกึ่งกลางลำตัวที่กำลังร้อนระอุ แทบแตกระเบิดด้วยความต้องการที่เก็บกักมาน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-27
  • ท่านประธานขาฉันไม่ใช่นางบำเรอของคุณอีกแล้ว   ตอนที่32..

    ตอนที่32..“เป็นไรมากมั้ยจ๊ะหนูแก้ม” นางเองก็อดถามอย่างห่วงใยลูกสะใภ้ไม่ได้“ไม่ ไม่เป็นไรค่ะคุณแม่”“จริงนะเกรซ ไม่เป็นไรจริงๆ นะ”วิคเตอร์ยังลูบหลังลูบไหล่ภรรยาอย่างห่วงใย แววตาของเขาแสดงออกถึงความรักใคร่อย่างจริงใจจนหญิงสาวหัวใจพองโต ก่อนจะยิ้มบางๆ ให้เขา“แก้มไม่เป็นไรแล้วค่ะ”“เอาล่ะๆ ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว นี่จ้ะรายละเอียดของที่พัก แม่จองให้เต็มที่เลยสองอาทิตย์”“สองอาทิตย์เลยหรือคะ”“ใช่จ้ะ จะมากกว่านี้ก็ได้นะจ๊ะ เรื่องงานไม่ต้องห่วงเลยเพราะน้องรามสุดหล่อของแม่จะจัดการแทนเอง”“งั้น ผมก็ขอบคุณคุณแม่มากเลยนะครับ”“แม่ไม่กวนแล้ว จะออกไปทำผมเสียหน่อย แล้วก็จะไปซื้อของไว้ใส่บาตรพรุ่งนี้ด้วย แม่ไปก่อนนะจ๊ะ”ว่าแล้วคุณวิคกี้ก็เดินออกไปจากห้องนั่งเล่น ปล่อยให้หนุ่มสาวอยู่กันเพียงลำพัง“เราไปเตรียมของเดินทางกันเถอะ” วิคเตอร์เอ่ยขึ้นพร้อมทั้งดึงมือเธอให้ลุกขึ้นตาม“แต่ว่า..”“ไม่มีแต่ครับที่รัก เราจะไปฮันนีมูนกันสองอาทิตย์ และเราจะไม่ทำให้พวกผู้ใหญ่ผิดหวัง ด้วยการมีเจ้าตัวเล็กมาฝากพวกเขา”“บ้า.. พูดอะไรแบบนี้คะ เราแค่แต่งงานกันหลอกพวกผู้ใหญ่เท่านั้นเอง”แม้จะเขินอายกับคำพูดของเขา แต่สัญญาที่ม

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-27
  • ท่านประธานขาฉันไม่ใช่นางบำเรอของคุณอีกแล้ว   ตอนที่33.

    ตอนที่33.“พี่รักเกรซ นายวิคเตอร์สุดหล่อคนนี้รักเกรซที่สุด รักมานานแล้ว และเพราะกลัวว่า ความรักจะทำให้ชีวิตพังก็เลยเลือกที่จะปฏิเสธหัวใจตัวเองและฉีกสัญญาของเรา ทำท่าเย็นชาหมางเมินใส่ แต่สุดท้ายแล้ว นายวิคเตอร์สุดหล่อคนนี้ ก็หนีหัวใจตัวเองไม่พ้น อย่างที่เกรซรู้ว่าพี่พูดไม่เก่ง เก่งแสดงมากกว่า แต่มักแสดงออกตรงข้ามกับความรู้สึก จนเมื่อจะเสียเกรซไปจริงๆ พี่ถึงได้รู้ตัวว่าจะต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อไม่ให้เกรซหนีไป ก็เลยทำทุกวิถีทางและวางแผนต่างๆ เพื่อให้ได้เกรซกลับมาอยู่ในชีวิตพี่อีกครั้ง พี่หลอกเกรซมาแต่งงานด้วย โดยการอ้างสัญญางี่เง่าเอาแต่ใจ ทั้งยังหลอกว่าคุณแม่เป็นโรคหัวใจ ส่วนมะลิก็ไปสร้างเรื่องว่าป้าวีนาเป็นโรคร้าย แต่จริงๆ แล้วเรื่องโกหกทั้งนั้น และจริงๆ แล้ว สัญญางี่เง่านั้นพี่ฉีกมันทิ้งไปนานแล้ว และก็ไม่คิดจะทำตามสัญญาด้วย เพราะพี่จะไม่ยอมหย่ากับเกรซเด็ดขาด ที่ผ่านมาพี่พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้เกรซเห็นถึงความจริงใจของพี่ และหวังว่าเกรซจะเห็นมัน เกรซ... อยู่กับพี่นะ อยู่เป็นภรรยาของพี่ตลอดไป นี่คงเป็นคำพูดที่ยาวที่สุดแล้ว แต่คำสั้นๆ ที่ว่า พี่รักเกรซ นั้นจะยืนยาวตลอดไป...”โชติกาน้ำตาซ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-27

บทล่าสุด

  • ท่านประธานขาฉันไม่ใช่นางบำเรอของคุณอีกแล้ว   ตอนที่36. ตอนอวสาน

    ตอนที่36. ตอนอวสาน“เป็นไงล่ะหมดสภาพเลยเหรอจ๊ะพี่เลี้ยงคนเก่ง”“ไม่ไหวๆ มะลิของนอนงีบสักหน่อย ตาจะปิดแล้ว”พูดจบมัลลิกาก็หลับไปทันที โชติกาหัวเราะร่วนอย่างขบขันแกมเอ็นดู สมน้ำหน้าและสงสารในเวลาเดียวกัน“เป็นไงครับที่รัก เด็กแสบสามคนหลับแล้วหรือ”วิคเตอร์เดินมาโอบเอวภรรยาแล้วหอมแก้มนวลอย่างรักใคร่“หมดฤทธิ์สิ้นสภาพตามที่เห็นค่ะ”แล้วทั้งสองก็หัวเราะออกมาพร้อมกันอีกครั้งเมื่อมองไปยังลูกๆ และมัลลิกาที่นอนน้ำลายยืดแข่งกับน้องๆ พร้อมด้วยเสียงกรนเบาๆ“ให้เด็กๆ พักกันเถอะ ส่วนเราก็...”สายตาพราวพรายของสามีทำให้แก้มสาวแดงปลั่งขึ้นมาอย่างขัดเขิน โชติกาจึงทุบต้นแขนของสามีเบาๆ แก้เก้อเขิน“บ้า พี่วิคเนี่ย ไหนว่าทนได้ไงคะ”“ก็ทนได้แหละครับ แต่ถ้าที่รักจะเมตตา...”เขาเว้นวรรคไว้ให้เข้าใจกันสองคน โชติกเมิหน้าหนีดวงตาคมพราวระยับของเขาแล้วอมยิ้ม“ก็ไปที่ห้องเราสิคะ จะมายืนทำตาเจ้าชู้ใส่แก้มทำไม”พูดแล้วเธอก็เดินนำหน้าเขาไปก่อน วิคเตอร์ดีใจจนกระโดดตัวลอยก่อนจะรีบเดินแกมวิ่งไปโอบกอดร่างอรชรของภรรยา แล้วอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขน เดินเร็วๆ เข้าห้องไป เหมือนว่าเธอเดินช้าไม่ทันใจอย่างไรอย่างนั้นประตูห้องที่ปิดส

  • ท่านประธานขาฉันไม่ใช่นางบำเรอของคุณอีกแล้ว   ตอนที่35

    ตอนที่35หญิงสาวพูดพร้อมกับทำท่าแง่งอนไม่จริงจังนัก แต่มุมปากก็มีรอยยิ้มน้อยๆ วิคเตอร์มองภรรยาอย่างรักใครหลงใหลจนหมดหัวใจ“ยายตัวร้ายก็คือเมียพี่นี่เอง”“แน่นอนค่ะ แม้แก้มจะเป็นหญิงสาวที่ดูอ่อนแอ บอบบางน่าทะนุถนอม แต่แก้มน่ะเป็นนักสู้นะคะแล้วก็ไม่ยอมใครง่ายๆ ด้วย แต่ที่ยอมพี่วิคง่ายๆ ก็เพราะแก้มรักพี่วิคไงคะ”“โถ.. ที่รักของพี่ พี่ก็รักเกรซครับ ทั้งรักทั้งหลงจนไปไหนไม่ได้แล้ว เกรซจะบีบพี่ก็ตาย จะคลายพี่ก็ไม่ไปไหนทั้งนั้น..”ชายหนุ่มบอกพร้อมทั้งหอมแก้มนวลซ้ายขวาอย่างแสนรักแม้ว่าเขาจะสามารถออกเสียงเรียกชื่อเล่นของเธอได้อย่างชัดเจนแล้ว แต่วิคเตอร์ก็ยังเรียกเธอว่าเกรซ เขาให้เหตุผลว่า เธอเป็นแก้มของใครๆ แต่เกรซเป็นของเขาคนเดียว มีเขาเท่านั้นที่มีสิทธิ์เรียกเธอว่า เกรซ เกรซ... ผู้ซึ่งเป็นหญิงสาวเพียงหนึ่งเดียวในใจ เป็นผู้หญิงที่เขารักเทิดทูน ให้เกียรติ ให้ความรักความเอาใจใส่เธอด้วยความรักทั้งหมดของหัวใจ“ทูนหัวของแก้ม” หญิงสาวประคองใบหน้าหล่อเหลาของเขาอย่างรักใคร่เช่นกัน“งั้นให้รางวัลพี่อีกครั้งได้มั้ยครับ”“ไม่ได้ค่ะ พอแล้ว..”หญิงสาวแก้มแดงจัดพร้อมทั้งบิดเนื้อที่เอวสอบไปหนึ่งทีอย่างขัด

  • ท่านประธานขาฉันไม่ใช่นางบำเรอของคุณอีกแล้ว   ตอนที่34.

    ตอนที่34.“ผิงน่ะมาตรฐานสูงค่ะพี่พัน ใครจะมาเป็นสามีผิง บอกเลยต้องหล่อและรวยมากเท่าๆ กับท่านประธาน และต้องช่างเอาอกเอาใจ ไม่เถียง ไม่พูดมาก ไม่ออกนอกลูกนอกทาง เชื่อฟัง ตามใจผิงทุกอย่าง ห้ามขัดใจ และผิงต้องเป็นที่หนึ่ง หนึ่งเดียวเท่านั้น ที่สำคัญพวกเจ้าชู้กระลิ้มกระเหรี่ยไปทั่วเนี่ย อย่าหวัง...”พิมพ์ผกาเองก็กอดอกเชิดหน้าอย่างมาดมั่น ทั้งปรายตามองราเมศเหมือนจะบอกให้รู้เป็นนัย“ได้ยินแล้วนะไอ้ราม”“ชัดๆ เต็มๆ สองหูเลยเพื่อนรัก..”“เอ๊ะ พี่พันเนี่ย มันเกี่ยวอะไรกับอีตานี่ด้วย”“ไม่รู้ไม่ชี้”พนาหัวเราะร่วน พลางแปะมือกับราเมศอย่างถูกอกถูกใจ ยิ่งทำให้พิมพ์ผกาหน้างอง้ำกว่าเดิม“เนี่ยล่ะนะเขาว่ากันว่า คู่กันแล้วจะไม่แคล้วกัน”โชติกาเอ่ยขึ้นหลังจากเธอกับวิคเตอร์นั่งเป็นผู้ชมมานาน“เธอก็เป็นกับเขาด้วยนะยายแก้ม”“แหม.. ก็แค่อยากให้เพื่อนมีความสุขเหมือนกัน ใช่มั้ยคะพี่วิค” โชติกาหันไปออดอ้อนสามีเสียงหวาน“ใช่ครับที่รัก พี่ว่าเราอาจจะได้ไปงานแต่งใครสักคนเร็วๆ นี้แน่นอน”วิคเตอร์เองก็เออออไปกับภรรยา ซึ่งท่าทางหวานชื่นของทั้งสองทำเอาทุกคนต่างเหลือบตามองบนอย่างหมั่นไส้“โอ้ยยย เลี่ยนจะแย่แล้วไปหาอะไ

  • ท่านประธานขาฉันไม่ใช่นางบำเรอของคุณอีกแล้ว   ตอนที่33.

    ตอนที่33.“พี่รักเกรซ นายวิคเตอร์สุดหล่อคนนี้รักเกรซที่สุด รักมานานแล้ว และเพราะกลัวว่า ความรักจะทำให้ชีวิตพังก็เลยเลือกที่จะปฏิเสธหัวใจตัวเองและฉีกสัญญาของเรา ทำท่าเย็นชาหมางเมินใส่ แต่สุดท้ายแล้ว นายวิคเตอร์สุดหล่อคนนี้ ก็หนีหัวใจตัวเองไม่พ้น อย่างที่เกรซรู้ว่าพี่พูดไม่เก่ง เก่งแสดงมากกว่า แต่มักแสดงออกตรงข้ามกับความรู้สึก จนเมื่อจะเสียเกรซไปจริงๆ พี่ถึงได้รู้ตัวว่าจะต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อไม่ให้เกรซหนีไป ก็เลยทำทุกวิถีทางและวางแผนต่างๆ เพื่อให้ได้เกรซกลับมาอยู่ในชีวิตพี่อีกครั้ง พี่หลอกเกรซมาแต่งงานด้วย โดยการอ้างสัญญางี่เง่าเอาแต่ใจ ทั้งยังหลอกว่าคุณแม่เป็นโรคหัวใจ ส่วนมะลิก็ไปสร้างเรื่องว่าป้าวีนาเป็นโรคร้าย แต่จริงๆ แล้วเรื่องโกหกทั้งนั้น และจริงๆ แล้ว สัญญางี่เง่านั้นพี่ฉีกมันทิ้งไปนานแล้ว และก็ไม่คิดจะทำตามสัญญาด้วย เพราะพี่จะไม่ยอมหย่ากับเกรซเด็ดขาด ที่ผ่านมาพี่พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้เกรซเห็นถึงความจริงใจของพี่ และหวังว่าเกรซจะเห็นมัน เกรซ... อยู่กับพี่นะ อยู่เป็นภรรยาของพี่ตลอดไป นี่คงเป็นคำพูดที่ยาวที่สุดแล้ว แต่คำสั้นๆ ที่ว่า พี่รักเกรซ นั้นจะยืนยาวตลอดไป...”โชติกาน้ำตาซ

  • ท่านประธานขาฉันไม่ใช่นางบำเรอของคุณอีกแล้ว   ตอนที่32..

    ตอนที่32..“เป็นไรมากมั้ยจ๊ะหนูแก้ม” นางเองก็อดถามอย่างห่วงใยลูกสะใภ้ไม่ได้“ไม่ ไม่เป็นไรค่ะคุณแม่”“จริงนะเกรซ ไม่เป็นไรจริงๆ นะ”วิคเตอร์ยังลูบหลังลูบไหล่ภรรยาอย่างห่วงใย แววตาของเขาแสดงออกถึงความรักใคร่อย่างจริงใจจนหญิงสาวหัวใจพองโต ก่อนจะยิ้มบางๆ ให้เขา“แก้มไม่เป็นไรแล้วค่ะ”“เอาล่ะๆ ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว นี่จ้ะรายละเอียดของที่พัก แม่จองให้เต็มที่เลยสองอาทิตย์”“สองอาทิตย์เลยหรือคะ”“ใช่จ้ะ จะมากกว่านี้ก็ได้นะจ๊ะ เรื่องงานไม่ต้องห่วงเลยเพราะน้องรามสุดหล่อของแม่จะจัดการแทนเอง”“งั้น ผมก็ขอบคุณคุณแม่มากเลยนะครับ”“แม่ไม่กวนแล้ว จะออกไปทำผมเสียหน่อย แล้วก็จะไปซื้อของไว้ใส่บาตรพรุ่งนี้ด้วย แม่ไปก่อนนะจ๊ะ”ว่าแล้วคุณวิคกี้ก็เดินออกไปจากห้องนั่งเล่น ปล่อยให้หนุ่มสาวอยู่กันเพียงลำพัง“เราไปเตรียมของเดินทางกันเถอะ” วิคเตอร์เอ่ยขึ้นพร้อมทั้งดึงมือเธอให้ลุกขึ้นตาม“แต่ว่า..”“ไม่มีแต่ครับที่รัก เราจะไปฮันนีมูนกันสองอาทิตย์ และเราจะไม่ทำให้พวกผู้ใหญ่ผิดหวัง ด้วยการมีเจ้าตัวเล็กมาฝากพวกเขา”“บ้า.. พูดอะไรแบบนี้คะ เราแค่แต่งงานกันหลอกพวกผู้ใหญ่เท่านั้นเอง”แม้จะเขินอายกับคำพูดของเขา แต่สัญญาที่ม

  • ท่านประธานขาฉันไม่ใช่นางบำเรอของคุณอีกแล้ว   ตอนที่31.

    ตอนที่31.จากวันนั้นถึงวันนี้ก็เกือบจะสามเดือนแล้ว ซึ่งตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาวิคเตอร์ไม่เคยทำให้เธอรู้สึกต่ำต้อยด้อยค่า ไม่เคยล่วงเกินหรือเอาแต่ใจตัวเองข่มเหงน้ำใจเธอ แต่เขากลับให้เกียรติ และเอาใจใส่เธออย่างดี เขาเปิดเผยสถานะของเธออย่างไม่ปิดบัง และดูเขาจะยินดีและภาคภูมิใจที่ได้แต่งงานกับเธอ ทุกคนในครอบครัว รวมถึงคนรอบข้างต่างก็ให้การยอมรับเธอและการแต่งงานครั้งนี้ ทุกอย่างก็เป็นไปด้วยดี เธอไม่ต้องอยู่ในความลับ ไม่ได้เป็นนางบำเรอของเขาอีกแล้ว แต่เธอเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเขา...“พี่ต้องการเกรซ”เสียงแหบพร่าของเขาทำให้โชติกาตื่นจากภวังค์คิดอันแสนสับสน แก้มนวลร้อนจัดลามไปทั่วทั้งกายสาว ความวาบไหวรัญจวนโอบล้อมทุกทิศทาง ทำให้เธอไม่อาจจะต้านทานมนต์เสน่ห์แห่งเพศรสที่เคยมีร่วมกันได้“พะ พี่วิค..”“ได้ไหมครับ...”หญิงสาวไม่ได้เอ่ยออกมา แต่ดวงตากลมโตหลับพริ้มลงช้าๆ เป็นคำตอบ และนั่นก็ทำให้หัวใจหนุ่มพองโต ความสุขจนล้นอกมันเป็นแบบนี้นี่เองวิคเตอร์ครางเสียงพร่าชิดริมฝีปากสาวแสนหวาน เขารู้สึกปวดร้าวไปทั้งกายแกร่ง โดยเฉพาะกึ่งกลางลำตัวที่กำลังร้อนระอุ แทบแตกระเบิดด้วยความต้องการที่เก็บกักมาน

  • ท่านประธานขาฉันไม่ใช่นางบำเรอของคุณอีกแล้ว   ตอนที่30.

    ตอนที่30.หัวใจของเธอเต้นแรงเหมือนวันแรกที่ได้พบเขาไม่มีผิดเลย... เหมือนว่าเธอตกหลุมรักวิคเตอร์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ตกหลุมรักเขาทุกวันอย่างไม่อาจจะหยุดรักเขาได้เลยและไม่ว่าด้วยเหตุใดก็ตามที่เขากลับเข้ามาในชีวิตของเธออีกครั้ง เขากลับน่ารักและน่าหลงใหลมากกว่าเดิมมากมาย จนเธอยิ่งถลำลึกรักเขาจนถอนตัวไม่ขึ้น แม้จะพยายามไม่รักเขาแล้วก็ตาม...“ฝันดีนะครับ”เขาบอกเสียงนุ่มเมื่อเธอก้าวขึ้นเตียงและดึงผ้าห่มมาคลุมจนถึงลำคอดวงตากลมโตมองคนที่กำลังจะเดินไปที่โซฟานิ่ง ในหัวกำลังครุ่นคิดว่าจะทำอย่างไรดี เพราะวคเตอร์นอนที่โซฟาตัวยาวริมหน้าต่างมาตั้งแต่คืนเข้าหอ จนเข้าสัปดาห์ที่สองแล้ว เธอกับเขาก็ยังคงไม่ได้นอนเตียงเดียวกัน และวิคเตอร์ก็ไม่ได้แตะต้องเธอมากกว่าการจับมือ และบางครั้งก็หวีผมให้ ช่วยถักเปียทำผมให้เธอบ้างบางวันเขาก็มีชุดสวยๆ มาฝาก หลังเลิกงานก็มักจะมาทำอาหารเย็นให้เธอรับประทาน ตอนเช้าก็ปลุกเธอและช่วยจัดเตรียมของใช้ให้ ทั้งที่มันควรจะเป็นหน้าที่ของเธอ เพราะก่อนหน้านี้ที่อยู่กับเขาเธอก็เป็นคนที่จัดเตรียมให้เขาแต่ตอนนี้กลับกัน กลายเป็นว่าเธอเป็นคนที่รอรับการบริการที่แสนอบอุ่นจากเขาแทน ซึ่งเธอก็ชอบ

  • ท่านประธานขาฉันไม่ใช่นางบำเรอของคุณอีกแล้ว   ตอนที่29.

    ตอนที่29.วิคเตอร์พูดด้วยน้ำเสียงและสีหน้าจริงจัง และมันก็บ้ามากที่เธอพยักหน้าตอบรับเขาไปเสียงเบา“ค่ะ..”“อาหารเย็นแสนอร่อยเสร็จแล้วใช่มั้ยค้า มาค่า มะลิจะช่วยยกออกไปที่โต๊ะกินข้าว”เสียงใสๆ ของมัลลิกาดังขึ้น ทำให้สองหนุ่มสาวที่กำลังมองหน้ากันนิ่งผละออกจากกัน ก่อนที่วิคเตอร์จะหันมายิ้มให้กับมัลลิกา“มะลิยกพวกจานกับช้อนไปก็แล้วกัน ส่วนพวกกับข้าวพี่ยกเอง”“รับทราบค่า”นอกจากจะยังตื่นตกใจกับอาการเหม่อลอยของตัวเองที่เกือบจะโดนมีดบาด เธอยังมาตกใจกับคำพูด ท่าทาง และสรรพนามที่วิคเตอร์พูดกับมัลลิกาอีกเป็นครั้งที่สอง“นี่พี่วิคตัวจริงมั้ยเนี่ย...”โชติกาพึมพำกับตัวเองเบาๆ ขณะมองตามร่างสูงใหญ่ที่ยกถาดอาหารออกไปจากห้องครัว จนแล้วจนรอด เธอก็ยังไม่อยากเชื่อสายตาและสิ่งที่ได้เห็นได้ยินเลยว่าคือเรื่องจริงหรือว่า วิคเตอร์เปลี่ยนไปแล้วเพื่อเธออย่างที่พิมพ์ผกาพูดนะ...และถ้าเป็นเช่นนั้น นั่นก็หมายความว่าวิคเตอร์รักเธอจริงๆ อย่างนั้นหรือ...หญิงสาวเต็มไปด้วยความสับสน แต่ลึกๆ แล้วก็รู้สึกว่าหัวใจของตนมันพองโต อย่างไม่อาจจะหักห้ามได้“นี่จะช่วยให้พี่วิคกับพี่แก้มสมหวังกันจริงๆ แบบพันเปอร์เซ็นต์ค่ะ เชื่

  • ท่านประธานขาฉันไม่ใช่นางบำเรอของคุณอีกแล้ว   ตอนที่28.

    ตอนที่28.มัลลิกาพูดพลางดึงแขนวิคเตอร์เข้าไปในบ้านอย่างสนิทสนม ซึ่งเมื่อก่อนวิคเตอร์แทบไม่พูดคุยกับใครเลย เขาถือตัวมากๆ แต่ตอนนี้ เขารู้แล้วว่า การมีมิตรสหายที่ดี แม้จะมีมัลลิกาเป็นยายตัวยุ่งไปบ้าง แต่มันก็คือสีสันของชีวิต คือการใช่ชีวิตกับผู้คนจริงๆเขามีความสุขมากกว่าตอนที่อยู่คนเดียวในโลกส่วนตัวเสียอีก และเขาหัวเราะได้บ่อยขึ้น ยิ้มได้กว้างขึ้น เพราะผู้คนเหล่านี้ โชติกา พิมพ์ผกา มัลลิกาและราเมศ รวมไปถึงครอบครัวของพิมพ์ผกาด้วย แม้ไม่ได้ไปมาหาสู่กันบ่อย แต่ก็ทำให้เขารู้สึกไว้วางใจเสมอ“พาสามีมาให้ค่าพี่แก้ม”โชติกาทำได้เพียงทำตาดุๆ แล้วบ่นอุบอิบอยู่ในลำคอซึ่งท่าทางของเธอก็ทำให้มัลลกาหัวเราะคิกคัก“วันนี้พี่แก้มจะทำอาหารให้พวกเรากินกันเย็นนี้นะคะ แล้วก็จะมีพี่วิคช่วยทำด้วย ส่วนหนูมะลิเด็กดีกับพี่หนมผิงแสนสวยก็จะนั่งดูการ์ตูนรอนะคะ”“อาหารสด แห้ง ผักผลไม้ เครื่องปรุงทุกสิ่งทุกอย่างเราเตรียมไว้ให้แล้วนะจ๊ะเพื่อนรัก ฉันนี่รอกันของอร่อยๆ จากเธอเลยนะแก้ม”“นี่แต่ฉันยังไมได้บอกว่าจะทำ... นะ.. นี่...”โชติกาพูดยังไม่จบประโยคดีเลยสองสาวก็จูงมือกันวิ่งเข้าห้องมัลลิกาไปแล้ว“นี่.. ยายตัวเร้ายทั้

DMCA.com Protection Status