บทที่ 624

อย่าเกลียดเขา

“ซือเย่เจ๋ว!”

เสียงหนึ่งดึงเขาออกจากจิตสำนึกที่วุ่นวายกลับมาสู่ความเป็นจริง เขามองเห็นคนที่อยู่ข้างหน้าอย่างชัดเจนช้า ๆ ไม่ใช่เจียงเซิงที่เต็มไปด้วยความเคียดแค้น อย่างที่เขาเห็น แต่เป็นเซิงเซิงที่เป็นห่วงเขา และรักเขา

เจียงเซิงวางมือบนแก้มที่เย็นชาของเขาและโน้มตัวเข้ามาใกล้เขา "ซือเย่เจ๋ว คุณไม่เป็นไรใช่ไหม? อย่าทำให้ฉันตกใจสิ"

ซือเย่เจ๋วกอดเธอเอาไว้ในทันที นิ้วมือที่จับไหล่ของเธอกระชับแน่น เขาสัมผัสได้ถึงอุณหภูมิร่างกายอันอบอุ่นที่แท้จริงของเธอ ความหนาวเหน็บในหัวใจก็ค่อย ๆ หายไป

หลัวเชว่ขับรถกลับไปที่คฤหาสน์ตระกูลซือ ระหว่างทาง ซือเย่เจ๋วพิงไหล่ของเจียงเซิงด้วยความอ่อนเพลียอย่างมาก

เจียงเซิงหันไปมองผู้ชายที่พิงเธอ ตอนที่ลงจากชั้นบนหลัวเชว่ได้บอกกับเธอว่า หลังจากที่จิตแพทย์ทำการชี้แนะทางจิตให้เขา เหมือนว่าเขาจะถูกทำให้ตกใจกลัว

ในจิตใต้สำนึกรู้สึกต่อต้าน หลีกเลี่ยงเรื่องราว เรื่องอุบัติเหตุ...

เรื่องของลูกทำให้เขายอมรับไม่ได้เหรอ?

ในเมื่อตอนที่อยู่ที่ประเทศ S เธอก็บอกเองกับปาก ตอนนั้นเธอมองไม่เห็นอารมร์อื่นใดบนใบหน้าของซือเย่เจ๋วมาก่อน

เนื่องจากสถานการณ์ของเขาในต