บทที่ 350

ขณะพูดเธอก็เงยหน้าขึ้น: "ทั้งที่คุณเจียงรู้ว่าเย่เจ๋วมีประชุมตอนบ่าย แต่ก็ดึงดันจะให้เย่เจ๋วออกไปเที่ยวเป็นเพื่อนเธอ ไม่ว่าหนูเกลี้ยกล่อมอย่างไร เย่เจ๋วก็ไม่ฟังหนู"

"ไม่ว่าหนูทำอย่างไร เย่เจ๋วก็คิดว่าเป็นความผิดของหนู แต่เป็นแบบนี้ต่อไป เกรงว่าแม้แต่บริษัทเย่เจ๋วก็ไม่สนแล้ว"

เมื่อเห็นมือของท่านผู้เฒ่าที่เช็ดเครื่องลายครามหยุดชะงัก ความเย็นชาในดวงตาของซูหลิงโหรวที่แวบผ่าน

เดิมทีคุณปู่ไม่ชอบเจียงเซิงอยู่แล้ว และคำพูดเหล่านี้ของเธอเป็นการบอกนัย ๆ ว่าเจียงเซิงยุยงให้ซือเย่เจ๋วไม่สนใจบริษัท

ผู้หญิงที่ล่อหลอกด้วยเสน่ห์แบบนี้ จะคู่ควรแต่งงานเข้าตระกูลซือได้อย่างไรล่ะ?

แต่ทว่า เธอรออยู่ครู่หนึ่งก็ไม่เห็นความโมโหของท่านผู้เฒ่า ท่านผู้เฒ่ายื่นเครื่องลายครามให้พ่อบ้านเฉิน พูดอย่างจริงจัง: "หลิงโหรว หนูต้องเข้าใจนะ เย่เจ๋วในฐานะประธานของ TG ถ้าหลายสิ่งหลายอย่างต้องให้เขาจัดการเอง งั้นเขายังต้องการผู้ช่วยพิเศษหลัวเชว่ไปเพื่ออะไรล่ะ?"

สีหน้าของซูหลิงโหรวแข็งทื่อเล็กน้อย

“อีกอย่างเย่เจ๋วก็แค่อยากผ่อนคลาย ในเมื่อเขาแต่งงานกับผู้หญิงคนนั้นแล้ว จัดแจงวันหยุดก็ไม่มีปัญหาอะไร”

คำพูดของท่านผู้เฒ่าท