“ปิดไปก็ไม่มิดหรอกยัยนมใหญ่ ฮ่าๆ ผมให้เวลาสิบห้านาทีถ้าคุณไม่ออกมา ผมจะเข้าไปอาบให้ เข้าใจไหมพิชชาภา” ฟรานติโน่ตะโกนพูดไปก็เดินหัวเราะออกไปอย่างมีความสุข เขาไม่เคยใช้ชีวิตกับผู้หญิงคนไหนแบบพิชชภามาก่อน เพราะส่วนใหญ่เขาเอาเสร็จก็แยกทางไม่ได้เลี้ยงไว้แบบพิชชาภาแบบนี้ แต่เขาก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมเขาต้องเอาใจใส่เธอด้วย แถมเขายังพาเธอมาญี่ปุ่นด้วยทั้งที่เขาควรจะมากับลูกน้องมากกว่า จากนั้นเขาก็ไปหาชุดเปลี่ยนจากชุดสูทรกลายเป็นชุดธรรมดาๆแทน“พร้อมแล้วค่ะ ไปกันเลยไหมคะ” พอผ่านไปเกือบสามสิบนาทีพิชชาภาก็เดินออกมาจากห้องโดยการใส่ชุดเดรสกระโปรงสีขาวแดงตัดกันและมีรองเท้าสีแดงเข้ากันกับชุด พร้อมกับมีหมวกและแว่นตาอย่างเตรียมพร้อม ก่อนจะมองฟรานติโน่ที่เปลี่ยนใส่ชุดธรรมดาๆ แล้วเขาก็แต่งแนวผู้ชายแมนๆเท่ห์ ดูแล้วเธอก็รู้สึกแอบหลงผัวตัวเองจริงๆ“ใส่กางเกงซ้อนข้างในรึยัง” ฟรานติโน่มองพิชชาภาตั้งแต่หัวจรดเท้าก็เอ่ยถามออกไปอย่างอยากรู้ เพราะเขาจะได้พิจารณาว่าควรให้เธอใส่แบบนี้ออกไปไหม“ใส่แล้วค่ะทูนหัว นี่ไงคะ” พิชชาภาบอกไปก็เอามือจับชายกระโปรงแล้วดึงขึ้นเพื่อให้ฟรานติโน่เห็นว่าเธอใส่กางเกงซ้อนข้า
“น้ำไหลออกมาเยอะแบบนี้ เสียวมากไหม หื้ม แผล็บ แผล็บ บอกผัวสิเมียจ๋า เสียวมากแค่ไหน” ฟรานติโน่ถามไปก็เอามือเขี่ยรอยแยกกลีบกุหลาบไปมา ก่อนจะเอานิ้วกลางถูร่องสาวแล้วบี้คลึงติ่งสวาทรัวๆอย่างรู้งาน ก่อนจะใช้ปากดูดเลียเต้านมใหญ่ๆของพิชชาภาไปด้วยจนตอนนี้ไอศครีมหมดไปจากหน้าอกใหญ่แล้ว“สะ เสียวจนอยากโดนผัวเยแล้วค่ะ อ่า ซี๊ด เอาพิชนะคะ พิชไม่ไหวแล้ว อ้ะ พิชอยากขี่ม้าตัวนี้จะแย่แล้วนะคะ” พิชชาภาบอกไปเพราะเธอทนไม่ไหวแล้วจริงๆ เธอจึงเอามือไปปลดซิปกางเกงของฟรานติโน่ออกไป แล้วเอามือรูดบีบท่อนเอ็นของเขาขึ้นลงตามจังหวะอย่างคล่องมือ จนฟรานติโน่ครางออกมาเบาๆ“อ่าส์ ซี๊ด อยากได้ก็ต้องจัดการเอาเองสิครับ อ่าส์ ม้าตัวนี้มันพร้อมให้เมียขี่เสมอ” ฟรานติโน่พูดจบก็เอนตัวนอนลงไปที่พื้นแล้วเอามือผละเบาะนั่งออกไปด้านข้าง ก่อนจะเงยหน้ามองพิชชาภาที่นั่งคล่อมบนตัวเขาด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์“พิชก็ชอบขี่ม้าตัวนี้ค่ะ อ่าส์ ไม่รู้ว่าม้าตัวนี้จะชอบให้พิชขี่มันรึเปล่านะคะ เล่นตัวเก่งดีจริงๆ” พิชชาภาบอกไปก็ร่อนเอวถูร่องสาวไปกับท่อนเอ็นใหญ่จนน้ำรักของเธอชะโลมไปทั่วท่อนเอ็นใหญ่“ถ้ามันไม่ชอบ มันไม่พามาขี่ไกลถึงญี่ปุ่นหรอก อืม อยา
ฟรานติโน่พอได้ยินแบบนั้นก็ไม่ได้เบาแรงลงเลยสักนิด เพราะมันตื่นเต้นจนเขาเร่งเอวแล้วกระตุกเกร็งปล่อยน้ำรักออกมาใส่ร่องสาวอย่างหอบๆ ส่วนพิชชาภาก็ได้แต่กัดฟันเก็บเสียงครางจนเธอกระตุกเกร็งอย่างเสร็จสม“โอว์ ซี๊ด แตกแล้ว อ่าส์ อ่าส์” ฟรานติโน่ครางบอกไปก็จับก้นงอนไว้ให้รับน้ำรักของเขาไว้ ก่อนจะซอยเข้าออกเบาๆแล้วถอนท่อนเอ็นออกมาจากร่องสาว จนน้ำรักไหลออกมาจากร่องสาว“อือ คนบ้า เพราะคุณเลย” พิชชาภาแลหน้ามาต่อว่าฟรานติโน่ที่กำลังเอามือรูดท่อนเอ็นปลดปล่อยน้รักให้ออกมาให้หมดอย่างค้อนๆ เพราะพนักงงานมาบอกแบบนั้น เป้นใครจะไม่อายบ้าง“อายทำไมกัน ใครๆเขาก็เอากันทั้งนั้น” ฟรานติโน่บอกไปก็ยิ้มอย่างชอบใจ ก่อนจะเอาทิชชู่มาเช็ดน้ำรักที่ร่องสาวอย่างเบามือ“พิชเช็ดเองค่ะ คุณจัดการของคุณไปเถอะ” พิชชาภาบอกไปก็ลุกนั่งแล้วคุกเข่าลงแล้วอ้าขาออกกว้างจนน้ำรักของฟรานติโน่หลงลงพื้น“อย่าทำหน้างอนแบบนี้สิ เดี๋ยวผมก็พาไปดูภูเขาไฟฟูจิแล้วนะคนดี” ฟรานติโน่บอกไปก็เช็ดทำความสะอาดท่อนเอ็นด้วยท่าทางสบายใจ ก่อนจะมองพิชชาภาอย่างขำๆที่เธออายที่พนักงานมาเคาะประตูให้เบาเสียง“ไม่ต้องมาอ้างเลยค่ะ พิชไม่น่าบ้าจี้ตามใจคุณเลยจริงๆ กลั
“เฮ้อ น่ากลัวทั้งพี่ทั้งน้องจริงๆ” เมทีพูดไปก็เดินออกไปทันที เขาคิดว่าฟรานติโน่กับแฟรงก์นั้นมีความร้ายไม่ต่างกัน เพียงแต่ฟรานติโน่จะดูเงียบๆต่างจากแฟรงก์ที่ดูเฮฮาเฟรนลี่แต่พอเข้าโหมดโหดก็น่ากลัวไม่ต่างกัน ส่วนแฟรงก็นั่งทำงานต่อจนเกือบเย็น เขาก็ออกไปพบกับลูกค้าที่ร้านอาหารพอเสร็จเขาก็ขับรถสปอรตคันหรูออกมา พอมีโทรศัพท์ของปาลมีเข้ามาเขาก็มองแล้วจะกดรับแต่พอหันกลับมาอีกทีเขาก็เห็นผู้หญิงกำลังจะข้ามถนนเข้า เขาจึงรีบหักรถหลบอย่างรวดเร็ว“แม่ง ซวยอะไรแบบนี้วะ” แฟรงก์พูดอุทานออกไปก็รีบเปิดประตูไปหาคนที่เขาชนอย่างรวดเร็ว เพราะกลัวว่าเมื่อกี้จะชนเธอเข้า“โอ้ย” พลอยลดาร้องออกมาด้วยความเจ็บเมื่อเธอล้มลงที่พื้นเพราะหลบจากรถที่กำลังจะพุ่งเข้ามาชน โชคดีที่รถคันนี้หักหลบไปก่อน ไม่งั้นเธอคงโดนรถชนไปแล้ว“เป็นอะไรรึเปล่าครับ” แฟรงก์รีบเข้าไปหาหญิงสาวที่เขาขับรถเชี่ยวทันที ก่อนจะค่อยๆช่วยประคองเธอให้นั่งแล้วต้องสะดุดกับใบหน้าหวานที่สวยได้รูปอย่างธรรมชาติ ก่อนจะสบตากับเธออย่างถูกใจด้านพลอยลดาพอหันหน้ามามองคนที่เข้ามาเอ่ยถามเธอ เธอก็มองเขาอย่างอึ้งๆ เพราะเธอไม่เคยใกล้ชิดกับผู้ชายคนไหนแบบนี้มาก่อน แถมผ
ด้านปาลมีก็มาเที่ยวผับกับเพื่อนสาวคนสนิทอย่างเมลดา เธอก็เล่าเรื่องราวต่างๆที่ทำให้เธอกลุ่มใจให้เพื่อนสาวฟังอย่างไม่พอใจ จนเพื่อนสาวต้องคอยปลอบเธอ“ยัยปาล์มแกดื่มเยอะแบบนี้เดี๋ยวก็เมากลับบ้านไม่ไหวหรอก แค่ผู้ชายคนเดียวแกจะอะไรนักหนายะ สวยๆแบบแกหาผู้ชายได้อีกตั้งมากมาย” เมลดาเอ่ยบอกเพื่อนสาวก็ห้ามปลามไม่ใหเพื่อนสาวดื่มเหล้าต่อ เพราะตอนนี้ปาลมีเมามากพอแล้ว“แต่ฉันอยากได้พี่ฟรานนิ แกไม่รู้เหรอกว่าฉันแอบชอบเขามานานแค่ไหน ยังไงเขาก็ต้องเป็นของฉัน ของฉันคนเดียวเท่านั้น” ปาลมีเอ่ยพูดไปด้วยเสียงเมามาย พร้อมกับกระดกเหล้าดื่มอย่างเอาเป็นเอาตาย“แต่แกก็มีผู้ชายของแกตั้งมากมายนะยัยปาล์ม ถ้าเขารู้แกคิดว่าเขายังจะแต่งงานกับแกเหรอ” เมลดาเอ่ยถามออกไป เพราะปากก็บอกว่ารักแค่ฟรานติโน่คนเดียว แต่ที่เธอเห็นเพื่อนสาวก็นอนกับผู้ชายมาแล้วหลายคนทั้งที่ตัวเองก็หมั้นกับฟรานติโน่แล้ว แล้วแบบนี้ถ้าฟรานติโน่รู้เขาจะยอมแต่งงานกับเพื่อนสาวของเธอหรือ “แล้วไง สมัยนี้เขาไม่สนเหรอกว่าซิงหรือไม่ซิง ขอแค่เรื่องบนเตียงแซ่บ ใครจะไปสนกัน แกคอยดูเถอะสักวันฉันจะทำให้พี่ฟรานหลงฉันจนโงหัวไม่ขึ้นเลย” ปาลมีพูดไปก็ยกเหล้าขึ้นดื่มรว
ด้านฟรานติโน่และพิชชาภาก็เดินทางมาจนถึงโรงแรมหรูที่อยู่ไม่ไกลจากภูเขาไฟฟูจินัก เพราะสามารถมองดูภูเขาไฟฟูจิได้ภายในโรงแรมที่อยู่ติดกับริมแม่น้ำ“ผมให้เมทีจองที่นี่เพราะคุณเลยนะ เราจะนอนที่นี่สักสองคืนแล้วค่อยกลับไทยกัน คุณชอบที่นี่รึเปล่า” ฟรานติโน่บอกไปเมื่อเข้ามาในห้องพักสไตล์ญี่ปุ่นที่มีรอบๆจะเป็นกระจกเพื่อให้มองเห็นวิวทิวทัศน์ของภูเขาไฟฟูจิ และที่นี่ก็เป็นโรงแรมที่ดีที่สุดของที่นี่ด้วยเขาจึงอยากจะพาพิชชาภามาพักที่นี่“ชอบค่ะ ขอบคุณที่พาพิชมาที่นี่นะคะ” พิชชาพาบอกไปก็เดินสำรวจไปทั่วห้อง ก่อนจะเดินออกไปที่ระเบียงกว้างแล้วมองภูเขาไฟฟูจิยามค่ำคืน“ตอนกลางคืนสวยขนาดนี้ ไม่รู้ตอนกลางวันจะสวยขนาดไหนนะคะ” พิชชาภาบอกไปก็ยิ้มปลื้มใจที่เธอได้มาในที่ที่เธอฝันไว้ แบบนี้มันเกินคุ้มจริงๆ“รู้ไหมว่าห้องนี้มีอ่างแช่น้ำร้อนแบบออนเซนด้วยนะ อยากจะลองหน่อยไหมล่ะ” ฟรานติโน่เดินเข้ามาสวมกอดพิชชาภาจากทางด้านหลังก็เอ่ยกระซิบที่ข้างหูของพิชชาภาด้วยเสียงอ่อน เพราะเขาอุตส่าห์หาที่ที่มีบรรยากาศดีๆเพื่อทำรักกับเธอโดยเฉพาะ“ลองอะไรคะ แค่เมื่อคืนพิชก็โดนมาทั้งคืนแล้ว ไหนจะที่ร้านอาหารอีก วันนี้คุณให้พิชนอนพักเอาแ
ปาลมีได้ยินดังนั้นก็ลุกขึ้นนั่งบนหน้าท้องของวริน ก่อนจะค่อยๆเขยิบตัวลงไปหาท่อนเอ็นใหญ่แล้วฉีกถุงยางอนามัยใส่ท่อนเอ็นของวรินอย่างช่ำชอง ก่อนจับท่อนเอ็นใหญ่ใส่ร่องของเธอรวดเดียวจนมิด“อ้ะ ซี๊ด ผัวขา เมียเสียวไปหมดแล้วค่ะ อ้ะ อ้ะ” ปาลมีเอ่ยพูดไปก็เริ่มขย่มร่องสาวลงไปท่อนเอ็นของวรินอย่างรัวๆ ก่อนจะโยกตัวไปด้านหน้าเพื่อให้เธอและเขาสัมผัสกันได้มากขึ้นไปอีก เธอจึงเอามือไปจับที่หน้าขาของเขาแล้วโยกตัวขย่มร่องสาวใส่ท่อนเอ็นต่อแบบเมามันส์“อ่าส์ ร่านจริงๆ เพี๊ยะ เพี๊ยะ” วรินครางพูดไปก็ตีก้นใหญ่ที่กำลังขย่มลงมาหาท่อนเอ็นของเขา พอเขาปล่อยให้ปาลมีขย่มใส่เขาอย่างพอใจแล้ว เขาก็ลุกขึ้นนั่งทั้งที่เธอและเขายังคงสอดใส่ในตัวของกันและกันอยู่ เขาก็เอามือจับเธอให้คลานเข่าในท่าหมา แล้วแอบเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์มาถ่ายคลิบของเธอเก็บไว้ โดยที่เธอไม่ร็จตัว จากนั้นเขาก็จัดการรัวท่อนเอ็นใส่เธอแบบไม่ยั้งพร้อมกับจับโทรศัพท์ถ่ายไปที่ท่อนเอ็นและร่องสาวของเขา“อ้ะ อ้ะ อ้ะ คุณวรินขา อ้ะ อ้ะ ปาล์มเสียว อ้ะ อ้ะ อ้ะ” ปาลมีครางบอกเขาอบ่างเสียวกระสัน ก่อนจะก้มหน้าฟุบลงกับเตียง แล้วเด้งก้นใส่ท่อนเอ็นอย่างไม่กลัวเจ็บ“เสียวอะไร
ด้านแฟรงก์ก็ออกมาเที่ยวต่อตามประสาหนุ่มเจ้าสำราญ ก็มีสาวๆแวะเวียนเข้ามาหาเขาไม่ขาด จนตอนนี้เขามีสาวมานั่งคลอเคลียอยู่แบบนี้ แต่อยู่หน้าเด็กที่เขาขับรถชนเมื่อตอนเย็นก็โผล่เข้ามาในหัว ทำให้เขาคิดว่าเด็กกคนนั้นจะเป็นยังไงบ้างนะ ทำไมเด็กคนนั้นถึงไม่ติดต่อเขากลับมา“คุณแฟรงก์ขา คิดอะไรอยู่คะ ลูกหมีเรียกคุณตั้งนานแล้วนะคะ” นางแบบสาวเอ่ยถามออกไปเมื่อเธอเรียกเขขาหลายรอบแล้ว แต่เขาก็ไม่ตอบเธอ“อ่อ เปล่า คุณมีอะไรเหรอ” แฟรงก์ตื่นจากความคิดนั้นแล้วหันมาถามนางแบบสาวที่นั่งกับเขาตอนนี้ ที่มีหุ่นสะบึ้มน่าจับขย้ำกว่าเด็กคนนั้นตั้งเยอะ แล้วเขาจะมาคิดถึงเด็กคนนั้นทำไมกัน“ลูกหมีว่าเราไปต่อกันที่คอนโดของคุณกันไหมคะ สนุกกว่าที่นี่ตั้งเยอะ” นางแบบสาวพูดไปก็เอานมถูไปกับแขนของหนุ่มๆที่ใครๆก็ต่างหมายตาเอาไว้ และในคืนนี้เธอก็จะได้เขาไป“เอ๊ะนั่นมันเด็กคนนั้นนิ” แฟรงก์พูดไปด้วยความเอะใจ เมื่อเห็นเด็กหนุ่มที่มารับเด็กสาวคนนั้นไป จนเขาคิดว่าทั้งสองน่าจะเป็นแฟนกัน แต่ทำไมไอ้หนุ่มคนนี้ถึงมากับผู้หญิงคนอื่นแบบนี้ หรือว่ามันนอกใจเด็กคนนั้นกัน แฟรงก์คิดในใจอย่างสสัยก่อนจะมองเด็กหนุ่มคนนั้นเต้นกับผู้หญิงคนนั้นอย่างสน
ด้านแฟรงก์และพลอยลดาก็นั่งแอบอยู่ที่ห้องของแฟรงก์ เพราะว่าห้องนอนของแฟรงก์มันมีระเบียงมองไปที่สระว่ายน้ำแบบชัดเจน และพวกเขาก็เชื่อมสายไฟต่างๆให้มาอยู่ในห้องของแฟรงก์ เพื่อสะดวกต่อการเซอร์ไพร์สครั้งนี้ ส่วนคนที่แฟรงก์ให้มันจัดการ เขาก็ให้กลับตั้งแต่ครึ่งช่วโมงก่อนหน้านี้ไปหมดแล้วด้านฟรานติโน่ก็พาพิชชาภาเดินออกมาแล้วคอยพยุงเธอมาจนถึงสระว่ายน้ำที่ถูกตกแต่งไปด้วยลูกโป่งพร้อมมีแสงสีหลากสีสวยงามอยู่รอบๆ ก่อนจะส่งสัญญาณบอกกับน้องชายที่อยู่กับพลอยลดาให้ทำตามแผน ด้วยการปิดไฟที่สระว่ายน้ำทั้งหมดเพื่อเขาจะเปิดตาของพิชชาภา“พี่ฟรานจะทำอะไรคะ เมื่อไหร่จะถึงสักที” พิชชาภาที่ถูกปิดตาเอ่ยถามออกไปอย่างตื่นเต้นว่าฟรานติโน่กำลังจะทำอะไรเธอถึงพาเธอปิดตาแล้วเดินมานานขนาดนี้“เดี๋ยวก่อนนะคนดี ยืนตรงนี้แปปนึงนะครับ” ฟรานติโน่พูดเสียงเพราะก็ยิ้มมุมปากก่อนจะมองไปรอบๆที่ไฟทั้งหมดถูกปิดแล้วจนมันมืด เขาก็เอามือเอื้อมไปปลดผ้าปิดตาของพิชชาภาออกมา“ลืมตาได้แล้วคนดี” ฟรานติโน่บอกไป พิชชาภาก็ค่อยลืมตามาก็เห็นฟรานติโน่ยืนยิ้มใส่เธออยู่“มีอะไรกันคะ ทำไมต้องปิดตาพิชด้วย” พิชชาภาเอ่ยถามอย่างสงสัย ก่อนจะเห็นว่ามันมืดมาก
พอเช้าของอีกวันฟรานติโน่และแฟรงก์ก็พาพิชชาภาเดินทางไปส่งพลอยลดาที่บ้านของอลิซ่าผู้ดูแลพลอยลดาที่นี่โดยรถสปอตคันหรู เพื่อเข้าไปพูดคุยเกี่ยวกับการย้ายที่อยู่ของพลอยลดาให้มาอยู่ในความดูแลของฟรานติโน่ แต่ก็เกิดเรื่องวุ่นวายขึ้น กว่าฟรานติโน่และแฟรงก์จะเคลียร์ปัญหากับอดัมและอลิซ่าเสร็จก็นานเป็นชั่วโมง จากนั้นก็ช่วยกันขนของใช้ส่วนตัวของพลอยลดาออกมาบางส่วน แล้วก็กลับมาที่บ้านของฟรานติโน่“ช่วงที่พี่ยังอยู่ที่นี่พลอยก็พักห้องนั้นไปก่อนนะ เดี๋ยวถ้าพี่กับพิชกลับไทยไป พลอยก็ค่อยย้ายมาอยู่ห้องนี้ก็แล้วกันนะ ส่วนเรื่องที่พักเดี๋ยวพี่จะให้ไอ้แฟรงก์มันจัดการให้ ไม่ต้องห่วงนะ พิชพาน้องเอาของไปเก็บที่ห้องก่อนเถอะ” ฟรานติโน่บอกทั้งสองสาวไปด้วยรอยยิ้มเอ็นดู เพราะวันนี้เด็กสาวเจอแต่เรื่องไม่ดี เขาจึงพยายามพูดดีกับเธอให้เหมือนพี่ชายคนหนึ่งควรจะทำ“ไปกันเถอะยัยพลอย มาพี่ช่วยถือ” พิชชาภาเอ่ยพูดไปเสียงอ่อน ก็ช่วยน้องสาวที่ใบหน้าเศร้าเดินเข้าไปที่ห้องของน้องสาว พอแฟรงก์เห็นสองสาวเดินเข้าไปให้ห้องแล้ว เขาก็เอ่ยถามพี่ชายทันที“อ่าวเฮีย ทำไมเฮียไม่ไปจัดการเองอ่ะ ผมก็มีงานต้องทำนะครับ ไม่ได้มีเวลาไปทำอะไรให้ใคร โ
หลังจากนั้นทั้งสองก็หลับพักผ่อนจนเกือบเย็น ตื่นมาอีกทีก็เกือบจะหกโมงเย็นกว่าทั้งสองจะออกมาหาแฟรงก์และพลอยลดาที่ในบ้านหลังนี้ด้วย“อ่าวยัยพลอยทำไมมานั่งคนเดียว แล้วพี่แฟรงก์ล่ะ” พิชชาภาเดินออกมาจากห้องแล้วเดินไปที่ห้องโถงกลางบ้านก็เจอน้องสาวกำลังนั่งทำหน้ายักษ์อยู่ จึงเอ่ยถามออกไป“ไม่รู้สิคะ ป่านนี้คงนอนอืดตายแล้วมั้งคะ” พลอยลดาเอ่ยบอกไปด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ เพราะยิ่งเธอนึกถึงตอนที่เขามาแอบมองเธอเล่นน้ำ แล้วเขาก็เล่นกับเจ้านั่นของเขา ยิ่งนึกถึงเหตุการณ์เมื่อตอนบ่ายเธอก็อดโมโหไม่ได้“ยัยพลอย พี่แฟรงก์เขาแก่กว่าเราตั้งกี่ปี เคารพเขาบ้างสิเราน่ะ อีกอย่างต่อไปเราต้องอยู่กับพี่แฟรงก์ที่นี่ เพราะฉะนั้นเราต้องทำตัวดีๆกับพี่เขา เข้าใจไหม” พิชชาภาเอ่ยดุน้องสาวไปอย่างเตือนๆ เพราะยังไงแฟรงก์ก็อายุมากกว่าน้องสาวของเธอ“เคารพคนแบบนั้นไปทำไมล่ะคะ พี่พิชรู้ไหมว่าอีตานั่นมัน” พลอยลดาที่โมโหอยุ่พูดออกไปอย่างลืมตัว ก่อนจะหยุดพูดไปเพราะกลัวว่าพี่สาวจะเป็นห่วงมากกว่าเดิม“ทำไม พี่แฟรงก์ทำอะไรเรา บอกพี่มานะ” พิชชาภาเริ่มทำหน้าเครียดแบบจริงจัง พร้อมกับจ้องมองน้องสาวอย่างจับผิด“เปล่าค่ะ เขาก็แค่ชอบพูดกวนพลอย
ด้านฟรานติโน่ที่เขามารอพิชชาภาในห้องก็กระตุกยิ้มมุมปากเมื่อเขาคิดแผนอะไรดีๆออกแล้ว ว่าเขาควรจะเอาเวลาที่อยู่ที่นี่ทำอะไรดี แต่ก่อนที่เขาจะโทรหาเมที เขาจึงแอบส่งข้อความให้น้องชายช่วยดูแลน้องสาวของพิชชาภาระหว่างที่พวกเขาจะพักผ่อน จากนั้นเขาก็เดินไปล็อคประตูห้องแล้วเลือกที่จะโทรหาเมทีทันที“ว่าไงครับคุณแฟรงก์ มีอะไรให้ผมรับใช้ครับ” เมทีรับสายแล้วกรอกเสียงพูดไปอย่างเป็นกันเอง ก่อนจะคิดในใจว่าเจ้านายของเขาคงจะมีงานด่วนให้เขาทำแน่ๆถึงโทรมาเร็วขนาดนี้ ทั้งที่พึ่งจะกำลังถึงอเมริกา“มีแน่ๆ ฉันจะเซอร์ไพร์สขอเมียฉันแต่งงานที่นี่” ฟรานติโน่เอ่ยบอกออกไปก็คิดไปพร้อมกับรอยยิ้มที่ฉายออกมาอย่างอดไม่ได้ว่าพิชชาภาจะมีความสุขขนาดไหนถ้าเขาทำอะไรมุ้งมิ้งแบบนี้ให้เธอ“อะไรนะครับ นี่คุณฟรานจะขอคุณพิชแต่งงานที่นั่นเหรอครับ แต่คุณฟรานกับคุณพิชแต่งงานกันแล้วนิครับจะขอแต่งงานกันไปทำไมล่ะครับ ยังไงก็จดทะเบียนกันแล้วนิครับ” เมทีเอ่ยถามอย่างไม่เข้าใจ เพราะทั้งสองก็จดทะเบียนสมรสกันไปแล้ว ทำไมต้องมาทำเซอร์ไพร์สอะไรอีก“ฉันไม่แปลกใจเลยว่าทำไมแกถึงไม่มีเมียจนถึงอายุปูนนี้ ไม่มีความโรแมนติกเลยนะแกเนี่ย ถึงฉันกับพิชจะจดท
หลังจากนั้นทั้งสี่คนก็นั่งรถเดินทางไปยังบ้านของฟรานติโน่ที่อยู่ในเมืองฮอลลีวูดซึ่งมันเป็นเมืองที่อยู่ในลอสแองเจลิสอีกที แต่ก็ถือว่าเป็นเมืองที่มีชื่อเสียงอยู่เหมือนกัน นั่งรถมาครึ่งชั่วโมงก็ถึงบ้านที่อยู่ริมทะเล“นี่บ้านเหรอคะเนี่ย ใหญ่เวอร์วังไปอีก” พลอยลดาลงจากรถคันหรูก็มองบ้านของพี่เขยอย่างอึ้งๆ เพราะมันเรียกว่าบ้านไม่ได้ มันต้องเรียกว่าคฤหาสน์แล้ว ยิ่งอยู่ติดทะเลแบบนี้พี่เขยเธอคงจะรวยน่าดู เพราะคนที่นี่ถ้าไม่รวยจริงอยู่ติดทะเลแบบนี้ไม่ได้แน่“นี่บ้านของพี่ฟรานจริงๆเหรอคะ” พิชชาถาเองก็อึ้งไม่ต่างจากน้องสาว เพราะบ้านของเขาที่ไทยก็ใหญ่มากแล้ว แต่พอเจอที่นี่ไปบ้านที่ไทยดูธรรมดาไปเลย“ พี่กับไอ้แฟรงก์พึ่งซื้อได้ไม่นานเท่าไหร่ มันสวยดีพี่ก็เลยซื้อเก็บไว้เผื่อมาทำงานที่นี่จะได้มีบ้านนอนสบายๆ ” ฟรานติโน่เอ่ยบอกไปก็จูงมือของพิชชาภาเข้าไปในบ้านหลังใหญ่ริมทะเล เขาเลือกซื้อที่นี่ไว้เพราะทำงานที่อเมริกาแต่ละครั้งก็หลายเดือน ซื้อบ้านไว้น่าจะสะดวกกว่า“จะไม่เข้าบ้านเหรอ มัวแต่ยืนยิ้มอยู่ได้ ไม่ร้อนไง” แฟรงก์พูดไปก็มองหน้าของเด็กสาวอย่างกวนๆ ก่อนจะเดินตามฟรานติโน่และพิชชาภาเข้าไปในบ้าน“หืม ไอ้บ้
ด้านพิชชาภาก็เดินทางมาถึงอเมริกาก็เกือบสิบโมงเช้า พอได้เห็นเมืองที่น้องสาวอยู่ก็รู้สึกดีใจที่น้องสาวได้มาเรียนที่นี่ นั่นก็คือเมืองลอสแองเจลิสที่อยู่ในรัฐแคลิฟอเนียซึ่งอยู่ในแทบทะเลถือว่าเป็นเมืองที่ใหญ่มากๆเมืองหนึ่งในอเมริกา“ไงเราตื่นเต้นละสิ ตาลุกวาวเลยนะ” แฟรงก์เอ่ยพูดกับพิชาภาอย่างแซวๆ เมื่อเธอยิ้มหน้าบานแถมยังทำท่าตื่นเต้นจนออกนอกหน้า ซึ่งต่างจากเขาและพี่ชายที่มาที่นี่บ่อยแล้วเพราะมีธุรกิจอยุ่ที่นี่เป็นส่วนใหญ่“เมืองนี้สวยมากเลยอ่ะพี่แฟรงก์ ตอนเครื่องลงพิชมองดูวิวแล้วนะ เริสมาก เดี๋ยวต้องไปอ้อนพี่ฟรานให้พาเที่ยวหน่อยแล้วล่ะค่ะ” พิชชาภาพูดบอกไปก็ยิ้มหน้าบานก่อนจะหันไปหาฟรานติโน่ที่ยืนส่ายหัวใส่เธออยู่ข้างๆแฟรงก์“นี่มาหาน้องสาวไม่ใช่เหรอเรา ยังไม่ทันไรก็จะให้พี่พาเที่ยวเหรอ เคลียร์เรื่องน้องสาวเราให้จบก่อนเถอะ” ฟรานติโน่เอ่ยพูดบอกไปพร้อมกับเก็กท่าหล่อใส่พิชชาภาจนพิชชาภามองเขาอย่างเบะปากแบบหมั่นไส้“เคลียร์แน่ค่ะ นี่ก็บอกว่าถ้าส่งงานอาจารย์แล้วจะมารอรับที่สนามบิน ทำไมยังไม่มาก็ไม่รู้” พิชชาภาพูดบอกไปก็แลสายตามองหาน้องสาว เพราะน้องสาวของเธอบอกจะมารอรับ เพราะไม่อยากอยู่บ้านคนเดียว
“เฮ้อ เบื่อพวกข้าวใหม่ปลามันจริงๆ ถ้าเฮียเป็นห่วงน้องพิชเดี๋ยวผมไปส่งน้องพิชเขาก่อนก็ได้ เพราะผมว่างงานมากเลยเฮีย ไม่ได้มีงานเต็มโต๊ะแบบเฮีย” แฟรงก์พูดไปอย่างกวนๆก็มองทั้งสองพูดคุยกันต่อ“มันจำเป็นต้องไปขนาดนั้นเลยเหรอ ก็ได้พี่จะให้พิชไปอเมริกา” ฟรานติโน่พูดไปอย่างไม่สนใจน้องชาย ก่อนจะยอมแพ้ลูกอ้อนของพิชชาภา เพราะแค่เห็นสายตาของเธอเขาก็สยบแทบเท้าของเธอแล้ว“เออโว้ย ยอมง่ายดีจริงพี่กู คนกลัวเมียสองพันสิบแปดชัดๆ” แฟรงก์พูดออกมาเบาๆอย่างงงๆ เมื่อกี้พี่ชายเขายังทำท่าแข็งขืนอยุ่เลย ตอนนี้กลับยอมง่ายๆ“พี่จะไปกับพิชด้วย ไปพรุ่งนี้ใช่ไหม พี่จะให้เมทีหาตั๋วเครื่องบินให้” ฟรานติโน่พูดออกไปจนพิชชาภายิ้มออกมาอย่างดีใจ“ขอบคุณนะคะ พี่ฟรานน่ารักที่สุดเลยค่ะ” พิชชาภาพูดบอกไปก็เอามือบีบแก้มของฟรานติโน่อย่างน่ารัก“อ่าวเฮียไหนบอกมีงานเยอะปลีกไปไม่ได้ไง แล้วงานที่นี่ใครจะทำเล่า” แฟรงก์เอ่ยถามออกไปอย่างงงๆ ปากอ้างว่ามีงานเยอะแต่พอพิชชาภาพูดว่าจะไปอเมริกาเท่านั้นแหละ พี่ชายของเขากลับเปลี่ยนใจทันที แบบนี้มันน่าน้อยใจจริงๆ“มันเรื่องของฉัน แกเองก็ไปเตรียมตัวด้วย เราจะไปอเมริกาพร้อมกัน” ฟรานติโน่เอ่ยบอกไปก
“อดัมพ่อเลี้ยงของอลิสค่ะพี่พิช เขาจะลวนลามพลอย อือๆ พลอยไม่จะทำยังไงดีคะ พลอยไม่กล้าบอกเจกับอลิสด้วย พลอยไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว พลอยอยากกลับบ้าน พี่พิชช่วยพลอยนะคะ อือๆ” พลอยลดาเอ่ยบอกพี่สาวด้วยเสียงสะอื้น เธอพยายามอดทนมานานแล้ว แต่วันนี้อดัมพยายามลวนลามเธอจนเธอทนไม่ได้แล้ว แล้วเธอก็ไม่รู้จะบอกอลิซ่าแม่ของอลิสยังไง เธอกลัวว่าพวกเขาจะไม่เชื่อเธอ“ใจเย็นๆนะพลอย เดี๋ยวพี่จะจัดการเรื่องนี้เองแล้วเราก็พยายามอยู่ห่างๆอดัมไว้อย่าไปใกล้เขา ถ้ามีอะไรก็เรียกให้เจช่วยนะพลอย แล้วก็ล็อคห้องดีๆ เข้าใจไหม เราไม่ต้องเป็นห่วงนะพี่จะไม่ยอมให้เราอยู่ที่นั่นอีกต่อไป” พิชชาภาเอ่ยบอกไปอย่างเป็นห่วงน้องสาว เธอไม่คิดเลยว่าน้องสาวของเธอจะเจอเรื่องแบบนี้ ขออย่าให้น้องสาวเธอโดนไอ้แก่อดัมนั่นทำอะไรเลย พิชชาภาคิดไปอย่างกังวล“ค่ะพี่พิช พลอยรู้นะคะว่าพ่อกับแม่ไม่มีเงินให้พลอยไปพักอยู่ที่อื่นหรอก เพราะที่พลอยมาเรียนที่นี่ได้ก็เพราะเงินของพี่พิช แต่ตอนนี้พลอยยอมกลับไปเรียนที่ไทยก็ได้ค่ะ แต่พลอยขอพี่พิชบอกพ่อกับแม่เรื่องนี้นะคะ พลอยไม่อยากให้พวกท่านเป็นห่วงพลอยค่ะ” พลอยลดาบอกไปอย่างท้อใจ เพราะเธอเจอเรื่องแบบนี้แล้วมัน
“อ่าส์ พิช เจ็บไหม พี่ทำแรงไปหน่อย” ฟรานติโน่เอายถามออกไปก็มองพิชชาภาอย่างสงสาร เพราะวันนี้เขาเผลอเอาเธอแรงไปหน่อย“ไม่ค่ะ เพื่อลูกของเราพิชทนได้” พิชชาภาบอกไปก็ยิ้มละมุมใส่ฟรานติโน่“บล็อก อ่าส์ แดงเชียว” ฟรานติโถอนท่อนเอ็นออกจากร่องสาวก็นั่งยองๆดูร่อร่องสาวของพิชชาภาที่แดงเผือก ก่อนจะเห็นน้ำรักของเขาไหลออกมาจากรูเล็กๆนั่น เขาก็เอื้มมือไปหยิบทิชชู่มาเช็ดคราบน้ำรักของเขาออกไป“เดี๋ยวพิชทำเอง พี่ฟรานจัดการของตัวเองเถอะค่ะ” พิชชาภาเอ่ยบอกไปก็ลุกขึ้นแล้วดึงกระโปรงของเธอลง ก่อนจะมองหากางเกงชั้นในของตัวเองที่วางอยู่ขอบโต๊ะทำงานของฟรานติโน่ เธอก็ลุกขึ้นไปหยิบมาทันที“งั้นไปพร้อมกันนั่นแหละ” ฟรานติโน่บอกไปก็จูงมือพาพิชชาภาไปเข้าห้องน้ำในห้องทำงานของเขาที่อยู่ในห้องทำงานทันทีหลังจากนั้นทั้งสองก็ช่วยกันทำความสะอาดของกันและกันจนเสร็จ ฟรานติโน่ก็มานั่งที่เก้าอี้ตรงโต๊ะทำงาน ส่วนพิชชาภาก็ไปนั่งที่เก้าอี้ตรงข้ามกับฟรานติโน่แล้วเธอก็เอามือท้าวคางมองฟรานติโน่ทำงานอย่างหลงใหล“คนอะไร ยิ่งดูยิ่งหล่อ ยิ่งดูยิ่งน่าเอา” พิชชาภาพูดไปก็มองฟรานติโน่ไป จนฟรานติโน่ที่กำลังอ่านเอกสารถึงกับเงยหน้ามามองพิชชาภาอ