LOGINShare
ตอนที่ 9 คนของวิคเตอร์
Last Updated:
2025-02-26 01:10:28“ขอโทษนะคะที่นี่ไหนคะ” เธอถามคนที่นั่งอยู่บนท่าเรือ
“คุณมาที่นี่โดยไม่รู้ว่าคือที่ไหนเหรอ”
“ฉันถูกผู้ชายคนหนึ่งจับตัวมาและตอนนี้ฉันก็กำลังจะหาทางกลับบ้านของฉัน”
“บ้านคุณอยู่ที่ไหน”
“บ้านฉันอยู่ประเทศไทยค่ะ ที่นี่ห่างจากประเทศไทยนานไหม”
“ที่นี่เป็นเกาะนอกเขตประเทศไทยถ้าจะเดินทางจากที่นี่ก็ต้องนั่งเรือไปอีกประมาณเกือบสองชั่วโมง”
“คุณช่วยหาหรือจ้างให้ฉันหน่อยได้ไหมฉันอยากกลับประเทศไทย”
“ได้สิว่าแต่คุณชื่ออะไรล่ะ” นายท่าเรือมองหญิงสาวตั้งแต่หัวจรดเท้าแล้วยิ้มเพราะดูเหมือนหญิงสาวคนนี้จะไม่รู้อะไรเลยรูปร่างและหน้าตาแบบนี้ถ้าเขาพาเธอไปขายให้กับเสี่ยกระเป๋าหนักก็คงได้หลายบาทอยู่
“ฉันชื่อกรีน”
“ผมขอดูบัตรประชาชนของคุณหน่อยได้ไหม ถ้าเกิดคุณเป็นคนร้ายปลอมตัวมาหรือมีคดีมาผมก็คงจะลำบากถ้าให้การช่วยเหลือคุณ”
“ฉันถูกเขาจับตัวมากเพราะฉะนั้นฉันไม่มีบัตรประชาชนหรอก”
“แล้วเงินค่าจ้างล่ะจะให้เท่าไหร่”
“ถ้าถึงฝั่งแล้วฉันจะให้คุณ”
“ตลกแล้วคุณ” เขาหัวเราะเบาๆ จากนั้นก็เรียกชายฉกรรจ์อีกหลายให้ออกมาจับแขนของหญิงสาวไว้
“นี่พวกคุณจะพาฉันไปไหน”
“ฉันว่าเธอต้องเป็นสายของตำรวจที่ขึ้นมาหาข่าวที่นี่แน่ๆ จับเธอไปขังไว้ก่อนพรุ่งนี้เช้าค่อยให้เจ้านายมาจัดการอีกที”
“ไม่ได้นะพวกนายจะจับฉันไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น”
“นี่มันที่ของพวกเราเพราะฉะนั้นเธอไม่มีสิทธิ์มาออกคำสั่งหรอกนะ” หญิงสาวพยายามร้องตะโกนขอให้นักท่องเที่ยวที่อยู่บริเวณนั้นช่วยแต่มันก็ช้าเกินไปเมื่อชายฉกรรจ์เอามือปิดปากเธอและลากเธอเข้าไปยังด้านหลัง
“ปล่อยฉันนะ ปล่อยเดี๋ยวนี้” หญิงสาวทั้งดิ้นทั้งตะโกนเมื่อชายฉกรรจ์เหล่านั้นพาเธอเข้ามาในห้องห้องหนึ่งซึ่งทั้งเล็กและแคบกลิ่นอับปะทะจมูกจนรู้สึกเวียนหัว
“ฉันจะปล่อยเธอแน่แต่ไม่ใช่ตอนนี้หรอกนะ คืนนี้ที่นี่มีนักท่องเที่ยวค่อนข้างเยอะถ้าปล่อยเธอไปก็คงจะสร้างความวุ่นวายไม่น้อยเลยทีเดียว” หนึ่งในชายเหล่านั้นพูดขึ้น
“ฉันไม่ใช่สายตำรวจอย่างที่พวกนายคิดหรอกนะ”
“ถ้างั้นก็บอกมาสิว่าเธอเป็นใครมาจากไหน เธอไม่มีบัตรอะไรแสดงตัวตนเลยแล้วฉันจะไว้ใจเธอได้ยังไง”
“แต่นายจะขังฉันไว้แบบนี้ไม่ได้นะ”
“ที่นี่มันเป็นถิ่นของฉัน ฉันจะทำอะไรกับเธอก็ได้หน้าตาสวยๆ หุ่นดีๆ อย่างเธอถ้าเอาไปขายก็คงได้หลายบาทอยู่นะ”
“อย่านะนายไม่มีสิทธิ์ขายฉันให้ใครทั้งนั้น”
“คำก็ไม่มีสิทธิ์สองคำก็ไม่มีสิทธิ์ฉันอยากจะรู้จริงๆ ว่าใครมันจะมีสิทธิ์ในตัวเธอนะ”
“จริงสิฉันลืมบอกอะไรพวกนายไปอย่างหนึ่ง”
“จะบอกอะไรล่ะ”
“ฉันไม่ได้มาที่นี่คนเดียวหรอกนะ”
“เธอหมายถึงพาพวกของเธอมาด้วยใช่ไหมแล้วตอนนี้พวกของเธออยู่ที่ไหน”
“ฉันไม่ได้มากับพวกแต่ฉันมากับคุณวิคเตอร์พวกนายรู้จักเขาใช่ไหม”
“อย่ามาโกหกหน่อยเลยใคร ก็อ้างแบบนั้นตลอดแหละว่าเป็นคนของคุณวิคเตอร์” เขาหัวเราะเพราะมักมีคนแอบอ้างว่ารู้จักกับคุณวิตเตอร์อยู่บ่อยๆ
“จริงๆ นะฉันมากับคุณวิคเตอร์จริงๆ ไม่เชื่อพวกนายลองโทรถามคุณวิคเตอร์สิว่ารู้จักฉันไหม ฉันอยู่กับเขาที่เกาะและฉันก็ตามเขามาที่นี่เพราะคิดว่าเขาจะออกมาหาผู้หญิงคนอื่น ฉันพูดจริงๆ นะ” กีรติกาพยายามปั้นเรื่องเพื่อให้ตัวเองรอด
“ทำไมฉันจะต้องเชื่อเธอด้วยล่ะ” ชายคนหนึ่งถามขึ้น
“พวกนายจะไม่เชื่อสิ่งที่ฉันพูดก็ได้แต่ถ้าคุณวิคเตอร์รู้ว่าพวกนายจับฉันมาแบบนี้ ฉันก็ไม่รู้นะว่าหลังจากนั้นมันจะเกิดอะไรขึ้น” เธอพอจะมองออกแล้วว่าผู้ชายพรุ่งนี้รู้จักวิคเตอร์เผลอๆ อาจจะเป็นลูกน้องของเขา และถ้าให้เธอเลือกเธอยอมจะกลับไปอยู่เกาะกับวิคเตอร์ดีกว่าถูกชายพวกนี้พาไปขาย หญิงสาวทำใจดีสู้เสือพยายามต่อรองและคิดว่าชื่อของวิคเตอร์จะช่วยเธอได้
“ฉันว่าเธอกำลังโกหก”
“ถ้าไม่เชื่อก็โทรถามแล้วจะรู้ไหมล่ะว่าที่ฉันพูดเป็นเรื่องจริงจะมัวช้าอะไรอยู่ โทรถามคุณวิคเตอร์หรือคุณชาตรีก็ได้เพราะเมื่อกี้ฉันนั่งเรือมากับเขา”
“ถ้านั่งเรือมากับคุณวิคเตอร์ ทำไมถึงขึ้นเรือมาทีหลังเขาล่ะ”
“ฉันรู้นี่ว่าเขารีบไปทำงาน”
“แล้วทำไมไม่บอกตั้งแต่ขึ้นมาทีแรกว่ารู้จักคุณวิคเตอร์ จะบอกทำไมว่าถูกผู้ชายคนหนึ่งจับตัวมา คำพูดของเธอมันไม่มีอะไรน่าเชื่อได้เลยสักนิด”
“พวกนายจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็แล้วแต่นะ แต่มันจะไม่เสี่ยงไปหน่อยเหรอถ้าหากว่าคุณวิคเตอร์มารู้เรื่องนี้ทีหลัง ฉันเห็นนะว่าบริเวณท่าเรือมีกล้องวงจรปิดอยู่ถ้าคุณวิคเตอร์เขารู้ว่าฉันหายไปตรงไหนคนที่ซวยก็น่าจะเป็นพวกนาย” กีรติกาคิดว่าตอนนี้ตัวเองถือไพ่เหนือกว่ากลัวเธอลุกขึ้นยืนและกอดอกปะทะคารมกับผู้ชายตรงหน้าตอนนี้เธอต้องทำทุกวิถีทางให้พวกมันติดต่อไปหาวิคเตอร์
“เอายังไงกันดี”
“มึงลองโทรถามคุณชาตรีดูสิว่าคุณวิเตอร์รู้จักผู้หญิงคนนี้หรือเปล่า”
ชายคนหนึ่งเดินออกไปจากห้องและหายไปไม่นานก็กลับเข้ามาด้วยสีหน้าที่ดูตื่นตระหนก
“คุณวิคเตอร์บอกว่าให้พาเธอไปส่งที่โรงแรม พวกเราขอโทษด้วยเราไม่รู้จริงๆ ว่าคุณมากับคุณวิคเตอร์”
“เอาล่ะ ฉันยกโทษให้พวกนายก็ได้ แต่นายช่วยพาฉันไปหาเขาเดี๋ยวนี้” หญิงออกคำสั่ง
ชายฉกรรจ์รีบเปิดประตูให้เธอออกมาจากห้องจากนั้นพาเธอนั่งรถไปยังโรงแรมแห่งหนึ่งซึ่งดูครึกครื้นมากกว่าจะเป็นโรงแรมปกติ
“ที่นี่มีกาสิโนด้วยเหรอ”
“ใช่ครับ ที่นี่มีทั้งโรงแรมและกาสิโน”
“แล้วเป็นของคุณวิคเตอร์ทั้งหมดเลยหรือเปล่า ฉันรู้ว่าเขามาทำธุรกิจที่นี่แต่ยังไม่เคยมาสักที”
“เปล่าหรอก มีหลายคนที่เป็นเจ้าของที่นี่แต่โรงแรมของคุณวิคเตอร์ใหญ่สุดแล้วมีคนมาใช้บริการมากที่สุด เดี๋ยวผมจะพาคุณขึ้นไปรอเขาบนห้อง”
“ไม่เป็นไรมาส่งฉันแค่ที่นี่ก็พอฉันว่าจะโดนดูกิจการเขาหน่อยเผื่อจะเจอว่าเขาพาผู้หญิงคนอื่นมาแอบซ่อนไว้ที่นี่หรือเปล่า”
เธอสวมรอยเป็นเมียหลวงตามจับผิดเมียน้อยเมียน้อยเพื่อให้คนพวกนี้ตายใจและคิดว่าระหว่างนี้จะแอบกระซิบกับนักท่องเที่ยวคนใดคนหนึ่งให้ช่วยพาเธอออกไปจากที่นี่
“คุณวิคเตอร์ไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนมาที่นี่พวกผมก็เลยไม่เชื่อตอนที่คุณบอก”
“ไม่ใช่ว่าพวกนายช่วยเขาปกปิดความลับหรอกนะ”
“พวกเราจะทำแบบนั้นไปทำไมล่ะครับคุณผู้หญิง” สรรพนามที่ใช้เรียกกีรติกาเปลี่ยนไปเพราะรู้แล้วว่าเธอเป็นคนของวิคเตอร์
“เอาล่ะจากนี้ฉันขอสั่งพวกนายหน่อยนะ คอยจับตาดูคุณวิคเตอร์ดีๆ ถ้าเขาพาผู้หญิงคนอื่นมาที่นี่ก็ให้โทรไปแจ้งฉันที่บ้าน”
“ได้ครับคุณผู้หญิง” ชายฉกรรจ์รับปากก่อนจะเปิดประตูรถให้หญิงสาวเดินเข้ามาในกาสิโน
Related chapters
ทาสสวาทมาเฟียแสนร้าย ตอนที่ 10 อย่าคิดจะหนีอีก
กีรติกาพยายามเดินหาคนที่พอจะช่วยเหลือเธอได้แต่ดูเหมือนทุกคนจะไม่สนใจเธอเลยต่างสนใจแค่กิจกรรมตรงหน้าซึ่งมีทั้งตู้ปั่นสล็อต ไพ่ บาคาร่า รูเล็ตต์ ซึ่งเธอก็เคยสัมผัสบรรยากาศแบบนี้มาบ้างตอนที่ไปเที่ยวลาสเวกัสกับเพื่อนๆ“สนใจจะเล่นเหรอกรีน” เสียงที่กระซิบทางด้านหลังทำให้หญิงสาวสะดุ้งสุดตัวและหันไปมองก็เจอว่าวิคเตอร์นั้นเดินเข้ามาประชิดตัวเธอแล้ว“มันก็น่าสนใจอยู่”“ที่เธอตามฉันมาไม่ใช่คงไม่ใช่เพราะอยากจะมาเล่นอะไรพวกนี้หรอกนะ”“แล้วถ้าฉันบอกว่าใช่ล่ะ” หญิงสาวพูดกับเขาแต่สายตาก็ยังคงมองหาใครสักคนที่จะเข้ามาช่วยเธอได้“เธอคิดว่าฉันดูเธอไม่ออกเหรอ ฉันเห็นเธอตั้งแต่อยู่บนเรือแล้วและก็รอว่าเมื่อไหร่เธอจะมาที่นี่”“คุณเห็นฉันตั้งแต่บนเรือแล้วทำไมคุณยังยอมให้ผู้ชายพวกนั้นที่ท่าเรือจับฉันไปแบบนั้นล่ะ”“ก็ฉันอยากรู้ว่าเธอจะเอาตัวรอดยังไงกับสถานการณ์แบบนั้น แต่เธอก็เก่งนะที่ทำให้คนพวกนั้นพาเธอมาส่งฉันที่นี่ได้”“คุณคงไม่คิดจะให้พวกนั้นพาฉันไปขายจริงๆ หรอกใช่ไหมล่ะ” หญิงสาวถามขณะที่เดินตามเขามายังด้านนอกโรงแรมซึ่งเป็นบริเวณสนามหญ้าเขานั่งลงบนเก้าอี้และฉุดให้เธอนั่งลงข้างๆ“ไม่หรอกเพราะฉันยังไม่ได้แก้แ
Last Updated : 2025-02-26ทาสสวาทมาเฟียแสนร้าย ตอนที่ 1 แค้นที่รอวันชำระ
“บอสแน่ใจนะครับว่าจะทำแบบนี้จริงๆ”“แน่ใจสิ” วิคเตอร์มาเฟียหนุ่มลูกครึ่งไทยรัสเซียวัย 32 ปีตอบด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียดแววตาของเขามองไปยังประวัติผู้หญิงทั้งสามคนบนหน้าจอแท็บเล็ตด้วยความแค้นเมื่อหนึ่งในนั้นคือคนที่เขาจะต้องจัดการเพื่อแก้แค้นให้กับมาเรียน้องสาวของตนเองที่เสียชีวิตไปเมื่อครึ่งปีก่อน“แล้วถ้านายหญิงรู้ล่ะครับ” โรมันผู้ช่วยของชายหนุ่มหมายถึงคุณวัชรีมารดาของเจ้านายที่สั่งไว้ว่าห้ามยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้หรือคิดจะแก้แค้นอย่างเด็ดขาด“เวลามันผ่านมาครึ่งปีแล้วแม่ก็คงคิดว่าฉันไม่ได้ติดใจเรื่องนี้แต่คนอย่างฉันไม่มีทางลืมเรื่องแย่ๆ ที่ผู้ชายคนนั้นมันทำไว้กับน้องสาวฉันหรอกนะ นายก็เห็นแล้วว่ามาเรียเจ็บปวดและเสียใจเรื่องนี้มากแค่ไหน มันจะต้องเจ็บปวดมากกว่ามาเรียหลายเท่า”“ตอนนี้ไอ้หมอนั่นมันคบผู้หญิงอยู่หลายคนเลยแล้วบอสจะให้ผมจัดการกับคนไหนดีล่ะครับ คนหนึ่งเป็นนางแบบแถวหน้าของเมืองไทยส่วนอีกคนก็เป็นนักศึกษาจบใหม่ที่เพิ่งเข้าทำงานในบริษัทของมัน”“สองคนนี้ก็แค่ตัวหลอกเท่านั้นแหละ คนที่ฉันจะให้นายไปจัดการก็คือคู่หมั้นของมัน”“คนที่เรียนอยู่อังกฤษเหรอครับ แต่แปลกนะบอสผมไม่เคยเห็นมันไปหาคู
Last Updated : 2025-02-26ทาสสวาทมาเฟียแสนร้าย ตอนที่ 2 ได้แต่หวัง
สนามบินฮีทโธรว์ประเทศอังกฤษ“ณัฐชาไม่เข้าใจเลยว่าทำไมกรีนจะต้องรีบกลับประเทศไทยด้วยล่ะ ทำไมไม่อยู่เที่ยวด้วยกันก่อน”“ก็ตอนนี้กรีนเรียนจบแล้วก็อยากจะรีบกลับไปช่วยงานคุณท่านที่เมืองไทย”“แต่กรีนเรียนจบก่อนเวลาตั้งหนึ่งเดือนนะถ้าไม่บอกคุณท่านคุณท่านก็ไม่รู้หรอกว่าเรียนจบแล้ว”“กรีนไม่อยากโกหกคุณท่านนะ แค่คุณท่านส่งให้เรียนต่อจนจบแบบนี้ก็รู้สึกเกรงใจมากๆ แล้ว”กรีนหรือกีรติกาพูดกับณัฐชาเพื่อนสนิทที่มาเรียนออกแบบเครื่องประดับด้วยกันที่ประเทศอังกฤษนานถึงสี่ปีตอนนี้หญิงสาวเรียนจบและกำลังจะกลับไปทำงานกับคุณท่านหรือคุณสุธีเพื่อนของบิดาที่ส่งเธอเรียนหลังจากบิดาของเธอเสียชีวิตไปแล้ว“กรีนจะกลับไปทำงานที่บริษัทของคุณท่านเลยใช่ไหม”“ก็คงต้องเป็นอย่างนั้นแหละคุณท่านส่งให้กรีนเรียนพอเรียนจบก็ต้องกลับไปช่วยงานบริษัท”เมื่อพูดถึงบริษัทหญิงสาวก็มีสีหน้าสลดลงเล็กน้อยเพราะบริษัทที่เธอพูดถึงนั้นครึ่งหนึ่งเคยเป็นของบิดาแต่เมื่อเธอมาเรียนต่อที่อังกฤษบิดาของเธอก็ติดการพนันอย่างหนักจนเป็นหนี้เขาไปทั่วคุณสุธีเลยขอซื้อหุ้นทั้งหมดเพื่อแลกกับเงินให้บิดาของเธอเอาเงินไปใช้หนี้แต่มันก็ยังไม่พอ บ้านที่เธอเคยอยู่ตั
Last Updated : 2025-02-26ทาสสวาทมาเฟียแสนร้าย ตอนที่ 3 มันคือที่ไหน
กีรติกาเดินทางกลับเมืองไทยก่อนกำหนดเกือบหนึ่งเดือนเพราะหญิงสาวรู้สึกเกรงใจคุณสุธีถ้าหากจะอยู่ต่อที่ประเทศอังกฤษอีกหนึ่งเดือนโดยไม่ทำอะไรเลย แต่เธอก็ไม่ได้แจ้งทางบ้านไว้ว่าจะเดินทางกลับวันนี้เพราะไม่อยากรบกวนให้ใครต้องมารับที่สนามบินครั้งสุดท้ายที่หญิงสาวกลับมาเมืองไทยก็ตั้งแต่งานศพของบิดาเมื่อสองปีก่อนจากนั้นเธอก็ไม่มีโอกาสได้กลับเมืองไทยอีกเลย ตอนนี้กีรติกาเหลือที่ซุกหัวนอนเพียงที่เดียวก็คือคอนโดที่บิดาซื้อให้เป็นชื่อของตัวเธอเองหญิงสาวคิดว่ากลับมาเมืองไทยครั้งนี้เธอจะไปพักอยู่ที่นั่นก่อน เพราะถ้าหากกลับไปที่บ้านของคุณท่านตอนนี้ก็กลัวว่าจะถูกจับให้แต่งงานกับกิตติเดชเร็วขึ้น กีรติกาไม่ได้สนิทสนมหรือคุ้นเคยกับคู่หมั้นคนนี้เลยทุกอย่างเป็นไปตามที่บิดาของเธอและบิดาของกิตติเดชเป็นคนจัดการทั้งหมดการจากไปอย่างกะทันหันของบิดาทำให้กีรติการู้สึกเคว้งคว้าง และไร้ที่พึ่งเมื่อคุณท่านยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือหญิงสาวก็ยอมรับด้วยความเต็มใจเธอไม่เหลือทรัพย์สินอะไรอีกแล้วนอกจากคอนโดมิเนียมห้องเล็กห้องหนึ่งเมื่อลงจากเครื่องหญิงสาวก็ต้องแปลกใจเมื่อมีผู้ชายคนหนึ่งเดินตรงมาหาเธอ“สวัสดีครับคุณกรีนผมชื่อชา
Last Updated : 2025-02-26ทาสสวาทมาเฟียแสนร้าย ตอนที่ 4 เมื่อไหร่จะมา
กีรติกาเห็นว่าไม่มีทางที่ตัวเองจะเดินผ่านชายฉกรรจ์ตัวโตไปได้หญิงสาวจึงกลับขึ้นมานั่งหน้าบูดอยู่บนบ้านอีกครั้ง “คุณคะป้าทำกับข้าวไว้หลายอย่างเลยคุณไปกินหน่อยดีไหม คุณไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เมื่อเช้าแล้วเดี๋ยวจะปวดท้องเอานะคะ”“ป้าคะป้าบอกหน่อยได้ไหมว่าที่นี่มันคือที่ไหน”“ป้าก็อยากจะบอกคุณนะคะแต่ป้าพูดไม่ได้จริงๆ”“ไม่มีใครบอกอะไรได้เลยเหรอคะ”“คุณกรีนอย่าเพิ่งคิดอะไรมากเลยค่ะกินข้าวก่อนนะคะ”“ป้ารู้ชื่อกรีนได้ยังไงคะ”“ป้าก็ต้องรู้ข้อมูลของเจ้านายทุกคนค่ะ”“แต่กรีนไม่ใช่เจ้านายของป้านะคะ”“ถึงไม่ใช่เจ้านายแต่คุณก็เป็นคนของเจ้านาย เอาเถอะค่ะอย่าเพิ่งเสียเวลาพูดเลยไปกินข้าวดีกว่านะคะ”“ก็ได้ค่ะ” เพราะไม่ได้ทานอะไรมาหลายชั่วโมงกีรติกาก็เริ่มจะหิวขึ้นมาหญิงสาวเดินตามป้าภรณ์ไปยังห้องครัวก่อนจะนั่งลง“ป้าไม่รู้ว่าคุณกรีนชอบกินอะไรบ้างก็เลยทำอาหารที่ไม่เผ็ดมากเท่าไหร่”“น่ากินทั้งนั้นเลยค่ะ” หญิงสาวมองหมูทอดกระเทียมพริกไทยผัดผักรวมมิตรแล้วก็ต้มยำกุ้งที่อยู่ตรงหน้าแล้วกลืนน้ำลายลงคออาหารไทยแบบนี้เธอไม่ได้ทานมานานแล้ว“พอจะทานได้ไหมคะ”“ได้ค่ะ ขอบคุณนะคะว่าแต่ป้าชื่ออะไรคะกรีนจะได้เรียกถูก”“ป้า
Last Updated : 2025-02-26ทาสสวาทมาเฟียแสนร้าย ตอนที่ 5 จะเสียเวลาเปล่า
กีรติกาเดินเล่นอยู่ไม่นานก็กลับขึ้นมาบนบ้านเพราะรู้สึกว่าไม่อิสระเลยที่มีคนคอยเดินตามตลอด หญิงสาวกลับขึ้นมาด้านบนบ้านและเข้าไปในห้องจากนั้นอาบน้ำก่อนจะหยิบชุดที่อยู่ในตู้มาสวมเธอต้องแปลกใจมากๆ เพราะนอกจากจะมีชุดที่เธอนำกลับมาจากอังกฤษแล้วในนั้นยังมีชุดผู้หญิงอยู่อีกหลายชุด แต่เธอก็เลือกที่จะหยิบชุดของตัวเองมาสวมก่อนจะเดินออกมาจากห้องและนั่งดูทีวีบริเวณห้องรับแขกเพื่อฆ่าเวลา ปกติแล้วหญิงสาวไม่ค่อยดูทีวีเท่าไหร่เวลาส่วนใหญ่มักจะหมดไปกับการเล่นโทรศัพท์มือถือมากกว่า แต่เมื่อไม่มีโทรศัพท์มือถือความบันเทิงที่เธอจะหาได้ในตอนนี้ก็คือการดูทีวีนั่นเอง“เย็นนี้คุณกรีนอยากกินอะไรคะ เดี๋ยวป้าจะทำให้”“กินอาหารเดิมก็ได้ค่ะป้าภรณ์ป้าจะได้ไม่ต้องเหนื่อย”“ไม่เหนื่อยอะไรเลยป้ามีหน้าที่ดูแลคุณกรีนอยู่แล้ว”“ป้าคะแล้วเมื่อไหร่เจ้านายป้าจะมาเปิดสักทีล่ะคะ กรีนเบื่อที่จะต้องอยู่เฉยๆ แบบนี้แล้วนะคะ”“เดี๋ยวก็คงมาค่ะ”“กรีนเห็นมีเสื้อผ้า ผู้หญิงอยู่ในตู้เยอะเลยของใครเหรอคะ”“ก็ของคุณกรีนนั่นแหละค่ะเจ้านายเขาเตรียมไว้ให้”“ทำไมเขาจะต้องเตรียมเสื้อผ้าพวกนั้นไว้ให้กรีนด้วย”“อันนี้ป้าก็ไม่รู้เหมือนกันนะ คุณกร
Last Updated : 2025-02-26ทาสสวาทมาเฟียแสนร้าย ตอนที่ 6 คุณไม่มีสิทธิ์ขังฉัน
กีรติกานั่งเครียดอยู่ในห้องรับแขกตอนนี้หญิงสาวกำลังต้องการคุยกับใครสักคนเรื่องนี้และอยากจะขอความช่วยเหลือแต่เธอก็นึกเบอร์โทรศัพท์ของใครไม่ได้เลยสักคน เธอต้องขอโทรศัพท์คืนมาจากวิคเตอร์ให้ได้หญิงสาวนั่งรอเขาอยู่ที่ห้องรับแขกเพราะป้าภรณ์บอกเจ้านายของเธอจะออกมารับประทานอาหารเย็นในเวลาหนึ่งทุ่มตอนนี้กีรติกากำลังคิดรวบรวมคำพูดที่จะขอโทรศัพท์คืนมาจากวิคเตอร์เพราะดูแล้วมันน่าจะเป็นทางเดียวที่เธอจะติดต่อเพื่อนได้ ส่วนเรื่องจะออกไปจากที่นี่ก็ค่อยหาทางกันอีกที แต่เธอคงไม่ยอมอยู่เฉยๆ แบบนี้แน่ หญิงสาวรอเวลาที่เขาจะออกมาจากห้อง เมื่อได้ยินเสียงเปิดประตูห้องก็รีบลุกขึ้นยืนทันที“คุณวิคเตอร์คะฉันมีเรื่องจะคุยด้วย” กีรติกายิ้มสู้และคิดว่าถ้าคุยกับเขาดีๆ เขาจะใจอ่อน“ตอนนี้มันเป็นเวลาอาหารฉันขอกินก่อนมีอะไรค่อยคุยกันทีหลัง”เขาบอกก่อนเธอก่อนจะเดินไปยังห้องครัว“แล้วจะต้องให้ฉันเชิญด้วยใช่ไหม” เขาหันมาถามหญิงสาวเมื่อเห็นว่าเธอยังยืนอยู่ที่เดิมกีรติกาถอนหายใจก่อนจะเดินตามเขาเข้าไปในห้องครัวเมื่อป้าภรณ์ตักข้าวให้กับทั้งสองแล้วก็เดินหายไปจากห้องครัวทำให้บรรยากาศบนโต๊ะอาหารค่อนข้างจะอึดอัด เธออยากจะถาม
Last Updated : 2025-02-26ทาสสวาทมาเฟียแสนร้าย ตอนที่ 7 ไม่ได้ขู่
กีรติการีบตื่นนอนตั้งแต่เช้าเพื่อจะคุยกับวิคเตอร์และหวังว่าเช้านี้ชายหนุ่มจะเปลี่ยนใจพาเธอกลับกรุงเทพแต่ก็ต้องผิดหวังมาออกมาจากห้องนอนแล้วป้าภรณ์บอกว่าเจ้านายออกไปจากเกาะตั้งแต่เช้า“เขาไปไหนคะป้าภรณ์ แล้วเย็นนี้จะกลับมาหรือเปล่า”“ก็คงจะออกไปทำงานนั่นแหละค่ะ แต่ตอนเย็นก็จะกลับมาค้างที่นี่คุณวิคเตอร์สั่งให้ป้าทำกับข้าวไว้รอแล้ว เช้านี้คุณกรีนต้องกินข้าวคนเดียวนะคะ ป้าทำข้าวต้มกุ้งไว้คุณคงไม่แพ้กุ้งใช่ไหม”“ไม่ค่ะ กินข้าวคนเดียวก็ดีเหมือนกันกรีนก็ไม่อยากจะเห็นหน้าเขามากนักหรอก” หญิงสาวเดินตามป้าภรณ์เข้าไปในห้องครัวและนั่งทานข้าวต้มจนหมดก็กลับเข้าห้อง จากนั้นยกแล็ปท็อปออกมานั่งทำงานต่อที่ห้องรับแขก เธอไม่ชอบนั่งทำงานในห้องนอนถึงแม้จะมีความเป็นส่วนตัวแต่เวลาเห็นเตียงนอนทีไรก็ง่วงทุกที ในขณะที่เธอกำลังนั่งทำงานอยู่นั้นก็มีเด็กสาวคนหนึ่งเดินเข้ามา“ป้าภรณ์อยู่มั้ย” ผู้มาเยือนถามหญิงสาวที่นั่งอยู่บนพื้นในห้องรับแขก“ป้าภรณ์ทำความสะอาดห้องนอนคุณวิคเตอร์อยู่น่ะ มีอะไรกับป้าภรณ์เหรอเดี๋ยวฉันจะไปเรียกให้”“ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวหนูไปหาเอง” ท่าทางของผู้หญิงที่เดินเข้ามาเหมือนจะคุ้นเคยกับป้าภรณ์และด
Last Updated : 2025-02-26
Latest chapter
ทาสสวาทมาเฟียแสนร้าย ตอนที่ 10 อย่าคิดจะหนีอีก
กีรติกาพยายามเดินหาคนที่พอจะช่วยเหลือเธอได้แต่ดูเหมือนทุกคนจะไม่สนใจเธอเลยต่างสนใจแค่กิจกรรมตรงหน้าซึ่งมีทั้งตู้ปั่นสล็อต ไพ่ บาคาร่า รูเล็ตต์ ซึ่งเธอก็เคยสัมผัสบรรยากาศแบบนี้มาบ้างตอนที่ไปเที่ยวลาสเวกัสกับเพื่อนๆ“สนใจจะเล่นเหรอกรีน” เสียงที่กระซิบทางด้านหลังทำให้หญิงสาวสะดุ้งสุดตัวและหันไปมองก็เจอว่าวิคเตอร์นั้นเดินเข้ามาประชิดตัวเธอแล้ว“มันก็น่าสนใจอยู่”“ที่เธอตามฉันมาไม่ใช่คงไม่ใช่เพราะอยากจะมาเล่นอะไรพวกนี้หรอกนะ”“แล้วถ้าฉันบอกว่าใช่ล่ะ” หญิงสาวพูดกับเขาแต่สายตาก็ยังคงมองหาใครสักคนที่จะเข้ามาช่วยเธอได้“เธอคิดว่าฉันดูเธอไม่ออกเหรอ ฉันเห็นเธอตั้งแต่อยู่บนเรือแล้วและก็รอว่าเมื่อไหร่เธอจะมาที่นี่”“คุณเห็นฉันตั้งแต่บนเรือแล้วทำไมคุณยังยอมให้ผู้ชายพวกนั้นที่ท่าเรือจับฉันไปแบบนั้นล่ะ”“ก็ฉันอยากรู้ว่าเธอจะเอาตัวรอดยังไงกับสถานการณ์แบบนั้น แต่เธอก็เก่งนะที่ทำให้คนพวกนั้นพาเธอมาส่งฉันที่นี่ได้”“คุณคงไม่คิดจะให้พวกนั้นพาฉันไปขายจริงๆ หรอกใช่ไหมล่ะ” หญิงสาวถามขณะที่เดินตามเขามายังด้านนอกโรงแรมซึ่งเป็นบริเวณสนามหญ้าเขานั่งลงบนเก้าอี้และฉุดให้เธอนั่งลงข้างๆ“ไม่หรอกเพราะฉันยังไม่ได้แก้แ
ทาสสวาทมาเฟียแสนร้าย ตอนที่ 9 คนของวิคเตอร์
“ขอโทษนะคะที่นี่ไหนคะ” เธอถามคนที่นั่งอยู่บนท่าเรือ“คุณมาที่นี่โดยไม่รู้ว่าคือที่ไหนเหรอ”“ฉันถูกผู้ชายคนหนึ่งจับตัวมาและตอนนี้ฉันก็กำลังจะหาทางกลับบ้านของฉัน”“บ้านคุณอยู่ที่ไหน”“บ้านฉันอยู่ประเทศไทยค่ะ ที่นี่ห่างจากประเทศไทยนานไหม”“ที่นี่เป็นเกาะนอกเขตประเทศไทยถ้าจะเดินทางจากที่นี่ก็ต้องนั่งเรือไปอีกประมาณเกือบสองชั่วโมง”“คุณช่วยหาหรือจ้างให้ฉันหน่อยได้ไหมฉันอยากกลับประเทศไทย”“ได้สิว่าแต่คุณชื่ออะไรล่ะ” นายท่าเรือมองหญิงสาวตั้งแต่หัวจรดเท้าแล้วยิ้มเพราะดูเหมือนหญิงสาวคนนี้จะไม่รู้อะไรเลยรูปร่างและหน้าตาแบบนี้ถ้าเขาพาเธอไปขายให้กับเสี่ยกระเป๋าหนักก็คงได้หลายบาทอยู่“ฉันชื่อกรีน”“ผมขอดูบัตรประชาชนของคุณหน่อยได้ไหม ถ้าเกิดคุณเป็นคนร้ายปลอมตัวมาหรือมีคดีมาผมก็คงจะลำบากถ้าให้การช่วยเหลือคุณ”“ฉันถูกเขาจับตัวมากเพราะฉะนั้นฉันไม่มีบัตรประชาชนหรอก”“แล้วเงินค่าจ้างล่ะจะให้เท่าไหร่”“ถ้าถึงฝั่งแล้วฉันจะให้คุณ”“ตลกแล้วคุณ” เขาหัวเราะเบาๆ จากนั้นก็เรียกชายฉกรรจ์อีกหลายให้ออกมาจับแขนของหญิงสาวไว้“นี่พวกคุณจะพาฉันไปไหน”“ฉันว่าเธอต้องเป็นสายของตำรวจที่ขึ้นมาหาข่าวที่นี่แน่ๆ จับเธอไปขังไว
ทาสสวาทมาเฟียแสนร้าย ตอนที่ 8 อิสรภาพ
หลังจากเดินเล่นรอบบริเวณบ้านและชายหาดฝั่งที่มีท่าเรือเล็กๆ แล้วกีรติกาก็เดินกลับขึ้นมาบนห้องรอรับประทานอาหารค่ำพร้อมวิคเตอร์ หญิงสาวอยากจะถามเขาอีกครั้งเผื่อเขาจะเปลี่ยนใจแต่ดูท่าทางสีหน้าของชายหนุ่มเหมือนจะเครียดกับอะไรสักอย่างเธอก็เลยนั่งรับประทานอาหารเงียบๆ“วันนี้เต้พาเธอไปที่ไหนบ้าง”“ก็เดินเล่นรอบๆ บ้านค่ะ ฉันอยากจะไปดูหมู่บ้านชาวประมงแต่เขาไม่พาฉันไปเขาบอกว่าที่นั่นมันอันตราย”“มันก็อันตรายอย่างที่เต้ว่านั่นแหละผู้หญิงสวยๆ อย่างเธออย่าเข้าไปใกล้แถวนั้นเลย เต้คงเล่าให้เธอฟังแล้วใช่ไหมว่ามีนักท่องเที่ยวเคยถูกคนแถวนั้นข่มขืน”“ใช่เขาเล่าให้ฉันฟังแล้ว แต่มันเรื่องจริงหรือแค่ขู่ไม่ให้ฉันไปกันแน่ล่ะ”“เรื่องจริงสิถ้าเธออยากจะไปที่นั่นจริงๆ ก็บอกฉันล่วงหน้า”“ทำไมต้องบอกล่วงหน้าล่ะ”“ฉันจะได้พาคนของฉันมาเพิ่มไงล่ะ เพราะถ้าไปกันตามลำพังสองสามคนฉันก็สู้พวกนั้นไม่ไหวหรอกนะ ชายฉกรรจ์พวกนั้นทั้งแข็งแรงและมีกันหลายคน”“คุณทำเหมือนกับว่าที่นั่นเป็นบ้านป่าเมืองเถื่อนเลยนะ”“มันก็ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกแต่พวกเขาไม่ใช่คนไทยทั้งหมดหรอก มันเลยยากที่จะพูดคุยกันน่ะ”“ไม่ใช่คนไทยเหรอคะ แล้วเกาะที่เราอยู่
ทาสสวาทมาเฟียแสนร้าย ตอนที่ 7 ไม่ได้ขู่
กีรติการีบตื่นนอนตั้งแต่เช้าเพื่อจะคุยกับวิคเตอร์และหวังว่าเช้านี้ชายหนุ่มจะเปลี่ยนใจพาเธอกลับกรุงเทพแต่ก็ต้องผิดหวังมาออกมาจากห้องนอนแล้วป้าภรณ์บอกว่าเจ้านายออกไปจากเกาะตั้งแต่เช้า“เขาไปไหนคะป้าภรณ์ แล้วเย็นนี้จะกลับมาหรือเปล่า”“ก็คงจะออกไปทำงานนั่นแหละค่ะ แต่ตอนเย็นก็จะกลับมาค้างที่นี่คุณวิคเตอร์สั่งให้ป้าทำกับข้าวไว้รอแล้ว เช้านี้คุณกรีนต้องกินข้าวคนเดียวนะคะ ป้าทำข้าวต้มกุ้งไว้คุณคงไม่แพ้กุ้งใช่ไหม”“ไม่ค่ะ กินข้าวคนเดียวก็ดีเหมือนกันกรีนก็ไม่อยากจะเห็นหน้าเขามากนักหรอก” หญิงสาวเดินตามป้าภรณ์เข้าไปในห้องครัวและนั่งทานข้าวต้มจนหมดก็กลับเข้าห้อง จากนั้นยกแล็ปท็อปออกมานั่งทำงานต่อที่ห้องรับแขก เธอไม่ชอบนั่งทำงานในห้องนอนถึงแม้จะมีความเป็นส่วนตัวแต่เวลาเห็นเตียงนอนทีไรก็ง่วงทุกที ในขณะที่เธอกำลังนั่งทำงานอยู่นั้นก็มีเด็กสาวคนหนึ่งเดินเข้ามา“ป้าภรณ์อยู่มั้ย” ผู้มาเยือนถามหญิงสาวที่นั่งอยู่บนพื้นในห้องรับแขก“ป้าภรณ์ทำความสะอาดห้องนอนคุณวิคเตอร์อยู่น่ะ มีอะไรกับป้าภรณ์เหรอเดี๋ยวฉันจะไปเรียกให้”“ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวหนูไปหาเอง” ท่าทางของผู้หญิงที่เดินเข้ามาเหมือนจะคุ้นเคยกับป้าภรณ์และด
ทาสสวาทมาเฟียแสนร้าย ตอนที่ 6 คุณไม่มีสิทธิ์ขังฉัน
กีรติกานั่งเครียดอยู่ในห้องรับแขกตอนนี้หญิงสาวกำลังต้องการคุยกับใครสักคนเรื่องนี้และอยากจะขอความช่วยเหลือแต่เธอก็นึกเบอร์โทรศัพท์ของใครไม่ได้เลยสักคน เธอต้องขอโทรศัพท์คืนมาจากวิคเตอร์ให้ได้หญิงสาวนั่งรอเขาอยู่ที่ห้องรับแขกเพราะป้าภรณ์บอกเจ้านายของเธอจะออกมารับประทานอาหารเย็นในเวลาหนึ่งทุ่มตอนนี้กีรติกากำลังคิดรวบรวมคำพูดที่จะขอโทรศัพท์คืนมาจากวิคเตอร์เพราะดูแล้วมันน่าจะเป็นทางเดียวที่เธอจะติดต่อเพื่อนได้ ส่วนเรื่องจะออกไปจากที่นี่ก็ค่อยหาทางกันอีกที แต่เธอคงไม่ยอมอยู่เฉยๆ แบบนี้แน่ หญิงสาวรอเวลาที่เขาจะออกมาจากห้อง เมื่อได้ยินเสียงเปิดประตูห้องก็รีบลุกขึ้นยืนทันที“คุณวิคเตอร์คะฉันมีเรื่องจะคุยด้วย” กีรติกายิ้มสู้และคิดว่าถ้าคุยกับเขาดีๆ เขาจะใจอ่อน“ตอนนี้มันเป็นเวลาอาหารฉันขอกินก่อนมีอะไรค่อยคุยกันทีหลัง”เขาบอกก่อนเธอก่อนจะเดินไปยังห้องครัว“แล้วจะต้องให้ฉันเชิญด้วยใช่ไหม” เขาหันมาถามหญิงสาวเมื่อเห็นว่าเธอยังยืนอยู่ที่เดิมกีรติกาถอนหายใจก่อนจะเดินตามเขาเข้าไปในห้องครัวเมื่อป้าภรณ์ตักข้าวให้กับทั้งสองแล้วก็เดินหายไปจากห้องครัวทำให้บรรยากาศบนโต๊ะอาหารค่อนข้างจะอึดอัด เธออยากจะถาม
ทาสสวาทมาเฟียแสนร้าย ตอนที่ 5 จะเสียเวลาเปล่า
กีรติกาเดินเล่นอยู่ไม่นานก็กลับขึ้นมาบนบ้านเพราะรู้สึกว่าไม่อิสระเลยที่มีคนคอยเดินตามตลอด หญิงสาวกลับขึ้นมาด้านบนบ้านและเข้าไปในห้องจากนั้นอาบน้ำก่อนจะหยิบชุดที่อยู่ในตู้มาสวมเธอต้องแปลกใจมากๆ เพราะนอกจากจะมีชุดที่เธอนำกลับมาจากอังกฤษแล้วในนั้นยังมีชุดผู้หญิงอยู่อีกหลายชุด แต่เธอก็เลือกที่จะหยิบชุดของตัวเองมาสวมก่อนจะเดินออกมาจากห้องและนั่งดูทีวีบริเวณห้องรับแขกเพื่อฆ่าเวลา ปกติแล้วหญิงสาวไม่ค่อยดูทีวีเท่าไหร่เวลาส่วนใหญ่มักจะหมดไปกับการเล่นโทรศัพท์มือถือมากกว่า แต่เมื่อไม่มีโทรศัพท์มือถือความบันเทิงที่เธอจะหาได้ในตอนนี้ก็คือการดูทีวีนั่นเอง“เย็นนี้คุณกรีนอยากกินอะไรคะ เดี๋ยวป้าจะทำให้”“กินอาหารเดิมก็ได้ค่ะป้าภรณ์ป้าจะได้ไม่ต้องเหนื่อย”“ไม่เหนื่อยอะไรเลยป้ามีหน้าที่ดูแลคุณกรีนอยู่แล้ว”“ป้าคะแล้วเมื่อไหร่เจ้านายป้าจะมาเปิดสักทีล่ะคะ กรีนเบื่อที่จะต้องอยู่เฉยๆ แบบนี้แล้วนะคะ”“เดี๋ยวก็คงมาค่ะ”“กรีนเห็นมีเสื้อผ้า ผู้หญิงอยู่ในตู้เยอะเลยของใครเหรอคะ”“ก็ของคุณกรีนนั่นแหละค่ะเจ้านายเขาเตรียมไว้ให้”“ทำไมเขาจะต้องเตรียมเสื้อผ้าพวกนั้นไว้ให้กรีนด้วย”“อันนี้ป้าก็ไม่รู้เหมือนกันนะ คุณกร
ทาสสวาทมาเฟียแสนร้าย ตอนที่ 4 เมื่อไหร่จะมา
กีรติกาเห็นว่าไม่มีทางที่ตัวเองจะเดินผ่านชายฉกรรจ์ตัวโตไปได้หญิงสาวจึงกลับขึ้นมานั่งหน้าบูดอยู่บนบ้านอีกครั้ง “คุณคะป้าทำกับข้าวไว้หลายอย่างเลยคุณไปกินหน่อยดีไหม คุณไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เมื่อเช้าแล้วเดี๋ยวจะปวดท้องเอานะคะ”“ป้าคะป้าบอกหน่อยได้ไหมว่าที่นี่มันคือที่ไหน”“ป้าก็อยากจะบอกคุณนะคะแต่ป้าพูดไม่ได้จริงๆ”“ไม่มีใครบอกอะไรได้เลยเหรอคะ”“คุณกรีนอย่าเพิ่งคิดอะไรมากเลยค่ะกินข้าวก่อนนะคะ”“ป้ารู้ชื่อกรีนได้ยังไงคะ”“ป้าก็ต้องรู้ข้อมูลของเจ้านายทุกคนค่ะ”“แต่กรีนไม่ใช่เจ้านายของป้านะคะ”“ถึงไม่ใช่เจ้านายแต่คุณก็เป็นคนของเจ้านาย เอาเถอะค่ะอย่าเพิ่งเสียเวลาพูดเลยไปกินข้าวดีกว่านะคะ”“ก็ได้ค่ะ” เพราะไม่ได้ทานอะไรมาหลายชั่วโมงกีรติกาก็เริ่มจะหิวขึ้นมาหญิงสาวเดินตามป้าภรณ์ไปยังห้องครัวก่อนจะนั่งลง“ป้าไม่รู้ว่าคุณกรีนชอบกินอะไรบ้างก็เลยทำอาหารที่ไม่เผ็ดมากเท่าไหร่”“น่ากินทั้งนั้นเลยค่ะ” หญิงสาวมองหมูทอดกระเทียมพริกไทยผัดผักรวมมิตรแล้วก็ต้มยำกุ้งที่อยู่ตรงหน้าแล้วกลืนน้ำลายลงคออาหารไทยแบบนี้เธอไม่ได้ทานมานานแล้ว“พอจะทานได้ไหมคะ”“ได้ค่ะ ขอบคุณนะคะว่าแต่ป้าชื่ออะไรคะกรีนจะได้เรียกถูก”“ป้า
ทาสสวาทมาเฟียแสนร้าย ตอนที่ 3 มันคือที่ไหน
กีรติกาเดินทางกลับเมืองไทยก่อนกำหนดเกือบหนึ่งเดือนเพราะหญิงสาวรู้สึกเกรงใจคุณสุธีถ้าหากจะอยู่ต่อที่ประเทศอังกฤษอีกหนึ่งเดือนโดยไม่ทำอะไรเลย แต่เธอก็ไม่ได้แจ้งทางบ้านไว้ว่าจะเดินทางกลับวันนี้เพราะไม่อยากรบกวนให้ใครต้องมารับที่สนามบินครั้งสุดท้ายที่หญิงสาวกลับมาเมืองไทยก็ตั้งแต่งานศพของบิดาเมื่อสองปีก่อนจากนั้นเธอก็ไม่มีโอกาสได้กลับเมืองไทยอีกเลย ตอนนี้กีรติกาเหลือที่ซุกหัวนอนเพียงที่เดียวก็คือคอนโดที่บิดาซื้อให้เป็นชื่อของตัวเธอเองหญิงสาวคิดว่ากลับมาเมืองไทยครั้งนี้เธอจะไปพักอยู่ที่นั่นก่อน เพราะถ้าหากกลับไปที่บ้านของคุณท่านตอนนี้ก็กลัวว่าจะถูกจับให้แต่งงานกับกิตติเดชเร็วขึ้น กีรติกาไม่ได้สนิทสนมหรือคุ้นเคยกับคู่หมั้นคนนี้เลยทุกอย่างเป็นไปตามที่บิดาของเธอและบิดาของกิตติเดชเป็นคนจัดการทั้งหมดการจากไปอย่างกะทันหันของบิดาทำให้กีรติการู้สึกเคว้งคว้าง และไร้ที่พึ่งเมื่อคุณท่านยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือหญิงสาวก็ยอมรับด้วยความเต็มใจเธอไม่เหลือทรัพย์สินอะไรอีกแล้วนอกจากคอนโดมิเนียมห้องเล็กห้องหนึ่งเมื่อลงจากเครื่องหญิงสาวก็ต้องแปลกใจเมื่อมีผู้ชายคนหนึ่งเดินตรงมาหาเธอ“สวัสดีครับคุณกรีนผมชื่อชา
ทาสสวาทมาเฟียแสนร้าย ตอนที่ 2 ได้แต่หวัง
สนามบินฮีทโธรว์ประเทศอังกฤษ“ณัฐชาไม่เข้าใจเลยว่าทำไมกรีนจะต้องรีบกลับประเทศไทยด้วยล่ะ ทำไมไม่อยู่เที่ยวด้วยกันก่อน”“ก็ตอนนี้กรีนเรียนจบแล้วก็อยากจะรีบกลับไปช่วยงานคุณท่านที่เมืองไทย”“แต่กรีนเรียนจบก่อนเวลาตั้งหนึ่งเดือนนะถ้าไม่บอกคุณท่านคุณท่านก็ไม่รู้หรอกว่าเรียนจบแล้ว”“กรีนไม่อยากโกหกคุณท่านนะ แค่คุณท่านส่งให้เรียนต่อจนจบแบบนี้ก็รู้สึกเกรงใจมากๆ แล้ว”กรีนหรือกีรติกาพูดกับณัฐชาเพื่อนสนิทที่มาเรียนออกแบบเครื่องประดับด้วยกันที่ประเทศอังกฤษนานถึงสี่ปีตอนนี้หญิงสาวเรียนจบและกำลังจะกลับไปทำงานกับคุณท่านหรือคุณสุธีเพื่อนของบิดาที่ส่งเธอเรียนหลังจากบิดาของเธอเสียชีวิตไปแล้ว“กรีนจะกลับไปทำงานที่บริษัทของคุณท่านเลยใช่ไหม”“ก็คงต้องเป็นอย่างนั้นแหละคุณท่านส่งให้กรีนเรียนพอเรียนจบก็ต้องกลับไปช่วยงานบริษัท”เมื่อพูดถึงบริษัทหญิงสาวก็มีสีหน้าสลดลงเล็กน้อยเพราะบริษัทที่เธอพูดถึงนั้นครึ่งหนึ่งเคยเป็นของบิดาแต่เมื่อเธอมาเรียนต่อที่อังกฤษบิดาของเธอก็ติดการพนันอย่างหนักจนเป็นหนี้เขาไปทั่วคุณสุธีเลยขอซื้อหุ้นทั้งหมดเพื่อแลกกับเงินให้บิดาของเธอเอาเงินไปใช้หนี้แต่มันก็ยังไม่พอ บ้านที่เธอเคยอยู่ตั
