ปลายฟ้าไม่อยากให้คนที่รับคำสั่งจากเจ้านายมีปัญหา เธอจึงโทรบอกพี่ชายว่าให้เขาบอกชื่อโรงพยาบาลมาเลย คนของอัสนีจะพาเธอไปเอง
ปองภพจึงบอกชื่อโรงพยาบาล และย้ำว่าให้น้องสาวรีบตามไป เผื่อแม่เป็นอะไรไปจะได้ทันดูใจ ส่วนเขาจะขับรถไปรอที่โรงพยาบาล
ปลายฟ้านั่งอยู่เบาะหลังรถเก๋งคันหรู โดยมีคนของอัสนีเป็นคนขับรถให้ และมีคนติดตามอีกหนึ่งนั่งอยู่เบาะหน้า เมื่อไปถึงลานจอดรถด้านหลังโรงพยาบาล ปองภพก็รีบวิ่งมาหาน้องสาวที่รถทันที
คนของอัสนีรีบลงมาเปิดประตูรถให้ปลายฟ้า หญิงสาวลงจากรถด้วยความระมัดระวัง
“พี่ปอง คุณแม่เป็นยังไงบ้างคะ”
“อาการหนักมากเลย รีบไปหาคุณแม่กันเถอะ”
ปองภพจับมือน้องสาว เขาพาปลายฟ้าเดินเข้าไปในตัวอาคาร คนของอัสนีทั้งสองคนรีบเดินตามทันที ปองภพจึงหยุดเดิน แล้วบอกน้องสาวว่า
“บอกให้พวกเขารอที่รถสิปลาย ที่นี่โรงพยาบาลนะ จะตามเข้าไปทำไมให้คนอื่นเขาตกใจ”
ปลายฟ้าหันไปยิ้มให้ผู้ชายร่างสูงใหญ่ทั้งสองคน
“พี่สองคนรอปลายที่รถนะคะ ปลายไม่หนีไปไหนหรอกค่ะ หากมีอะไรปลายจะโทรหานะคะ”
ลูกน้องของอัสนีทั้งสองคนมองหน้ากันอย่างลังเลใจ เพราะต
ปลายฟ้าชักเท้ากลับ แต่กลับถูกเขากดข้อเท้ากับที่นอน ทั้งยังดึงข้อเท้าอีกข้างของเธอไปมัดติดกันไว้ด้วย ปลายฟ้าเบิกตากว้างด้วยความตื่นตระหนก พอเสี่ยโบ้เงยหน้าขึ้นมาแสยะยิ้มให้เธอ ปลายฟ้าก็รีบยกมือไหว้ และขอร้องเขาทั้งน้ำตา“อย่าทำอะไรปลายเลย ปลายท้องอยู่นะคะ”เสี่ยโบ้หลุบตามองท้องที่กลมโตที่ดันชุดคลุมท้องสีฟ้าออกมา เขาแลบลิ้นเลียปาก พลางยื่นมือไปลูบท้องของปลายฟ้าเบา ๆ“เสี่ยอยากลองเอาคนท้องมานานแล้ว ตอนที่เห็นเธอใส่ชุดคลุมท้องที่ร้านอาหารว่าน่าเอาแล้ว พอท้องใหญ่ขึ้นยิ่งน่าเอากว่าเดิมอีก” เสี่ยโบ้มีรสนิยมการร่วมเพศวิตถาร เขาชอบลองอะไรแปลกใหม่ และเขาหมายตาปลายฟ้ามานานแล้ว เสี่ยหื่นค่อย ๆ ลูบมือขึ้นสูงจนเกือบจะถึงเต้านมอวบอิ่ม แต่ปลายฟ้าปัดมือเขาออกเสียก่อนเสี่ยโบ้ยกมือที่ถูกเธอปัดค้างไว้ เขายิ้มมุมปาก“ไม่เอาน่าปลายฟ้า เสี่ยจ่ายเงินให้พี่ชายเธอไปแล้วตั้งสองแสน เธอควรทำตัวให้คุ้มกับค่าตัวที่เสี่ยจ่ายไปหน่อย”ปลายฟ้าส่ายหน้าทั้งน้ำตา มากกว่าความน้อยใจ มากกว่าความผิดหวัง สายใยผูกพันครอบครัวอันเบาบางขาดสะบั้นลงโดยสิ้นเชิง พวกเขาไม่เคยเห็นเธอเป็นคนในค
หลังจากพาปลายฟ้ากลับมาถึงบ้าน อัสนีอาบน้ำให้เธอและบังคับให้เธอกินข้าว แม้กินได้เพียงเล็กน้อยก็ยังดีกว่าไม่กิน ก่อนจะพาเธอเข้าห้อง พามานอนบนเตียง แล้วกกกอดเธอไว้แนบกายไม่ห่าง“ฉันไม่ไปไหนหรอก หลับซะ” อัสนีจูบขมับหอมกรุ่น เลื่อนฝ่ามือไปลูบหน้าท้องนูนใหญ่เบา ๆปลายฟ้าหลับตาลงอย่างว่าง่าย เธออบอุ่นใจ และรู้สึกปลอดภัยในอ้อมกอดของเขา ที่ตรงนี้จะไม่มีใครทำร้ายเธอได้อัสนีจูบขมับ หอมแก้มคนในอ้อมกอดอยู่หลายครั้ง กระทั่งเธอหลับไปในอ้อมกอดของเขา หัวใจแกร่งสั่นไหวเมื่อคิดไปว่า หากเขาไปช่วยเธอไม่ทันจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอบ้างถือว่าโชคดีที่ลูกน้องของเขาปฏิบัติตามคำสั่งเขาอย่างเคร่งครัด พวกเขาติดตามปลายฟ้าอย่างใกล้ชิด และไม่ยอมให้เธอคลาดสายตาอย่างที่เขาสั่ง ในตอนที่ปองภพพาปลายฟ้าขึ้นรถตู้ออกจากโรงพยาบาล ลูกน้องของเขาจึงขับรถตามและโทรบอกเขาทันที จากที่จะกลับบ้านไปหาเธอ เขาจึงรีบตามมาที่รีสอร์ตของเสี่ยโบ้ที่อยู่นอกเมือง และสั่งคนของเขากลุ่มใหญ่ตามมาช่วยเธอไว้ได้ทันอัสนีกระชับวงแขนกอดเธอแนบอก จูบแก้มนวลเบา ๆ หวงแหนและห่วงใยจนไม่คิดว่าจะปล่อยให้เธออยู่ไกลสายตาได้ เขาจ
นางมณีโอบกอดลูกเต็มอก ปลอบใจ เรียกขวัญ“ขวัญเอ๊ย ! ขวัญมานะลูก ไม่ต้องกลัว เขากลับไปแล้ว เขาไม่มาแล้วล่ะ ต่อแต่นี้ไปก็อยู่ใครอยู่มัน ไม่ต้องไปข้องเกี่ยวกันอีก”ปลายฟ้าขยับตัวเล็กน้อย มือบางวางลงบนท้องแล้วลูบเบา ๆ“ตื่นสายนะเรา”ปลายฟ้าลืมตา หันไปมองเจ้าของเสียงที่นอนเอามือเท้าแก้มอยู่ข้างหลังเธอ“กี่โมงแล้วคะ”“สิบโมงแล้ว”“สายขนาดนี้แล้วหรือคะ”ปลายฟ้าว่าพลางขยับตัวจะลุกขึ้น อัสนีจึงช่วยประคองคุณแม่ท้องแก่ลุกขึ้นนั่ง“ถ้าเธอจะนอนต่อก็ได้นะ”“ไม่นอนแล้วค่ะ ปลายหิว”“จะอาบน้ำก่อนลงไปกินข้าว หรือว่าจะให้ป้าอิ่มเอากับข้าวขึ้นมาให้กินบนห้องตอนนี้เลย”“อาบน้ำก่อนได้มั้ยคะ”“ก็ดี เดี๋ยวฉันอาบให้”ปลายฟ้ามองหน้าเขาอย่างไม่ค่อยไว้ใจ“อาบน้ำเฉย ๆ แหละน่า ฉันไม่ทำอะไรหรอก”แม้จะไม่ค่อยเชื่อคำพูดเขาเท่าไร แต่ปลายฟ้าก็ยอมให้เขาช่วยถอดชุดนอน และคนหน้าหนาก็ถอดเสื้อผ้าตัวเองตามเธอด้วย ก่อนจะช่วยโอบประคองเธอเข้าห้องน้ำไม่น่าเชื่อว่าอัสนีจะทำตามอย่างท
เขาผละออกมา ยิ้มเจ้าเล่ห์“หิวฉันหรือว่าหิวข้าว”“หิวข้าวค่ะ”อัสนีถอนหายใจ ทำหน้าแสนเสียดาย“ยอมให้ครั้งหนึ่งก็แล้วกัน”ปลายฟ้าอมยิ้ม เธอยื่นมือข้างหนึ่งไปแตะแก้มเขา“ทำไมวันนี้น่ารักจังเลยคะ” ปกติเขาเคยยอมเธอที่ไหน เอาแต่ใจเป็นที่หนึ่ง“วันนี้เรามีธุระสำคัญต้องจัดการ เอาไว้คืนนี้ฉันค่อยเอาคืนเธอก็ยังไม่สาย”ใบหน้าที่ยิ้มแย้มเมื่อครู่มุ่ยลงทันที“เคยคิดจะยอมให้ปลายบ้างสักครั้งมั้ยคะ”อัสนีจับมือนุ่มที่แตะอยู่แก้มตัวเองมากุมไว้ เขามองลึกเข้าไปในดวงตาคู่สวย“อยากให้ฉันยอม เธอก็ต้องยอมฉันก่อน”...“สวัสดีค่ะ ป้าเบญ ลุงโชค”ปลายฟ้ายกมือไหว้ทักทายผู้สูงวัยทั้งสองอย่างนอบน้อม แม้จะแปลกใจอยู่บ้างที่เห็นพวกท่านนั่งอยู่ในห้องรับแขกของบ้าน“หนูปลาย เป็นไงบ้างลูก ขวัญเอ๊ย ! ขวัญมานะจ๊ะ” แม่เลี้ยงเบญญาลุกขึ้นไปประคองปลายฟ้ามานั่งลงที่โซฟาตัวเดียวกัน ลูบหัวลูบหลังด้วยความเป็นห่วงเป็นใย“ปลายปลอดภัยดีค่ะ ขอบคุณป้าเบญที่เป็นห่วงนะคะ”“ป้าเป้ออ
“คุณอัส...พอแล้ว อื๊อ !” ปลายฟ้าดันใบหน้าที่ซุกอยู่กลางหว่างขาของตัวเองออก แต่คนที่กำลังดื่มด่ำกับรสชาติหวานล้ำก็ยังดื้อดึง อัสนีกดปากจูบกลางกลีบเนื้อนุ่มจนเกิดเสียงดัง แถมยังสูดดมความหอมหวนอีกหนึ่งฟอดใหญ่ ก่อนจะเลื่อนขึ้นมาจูบหน้าท้องนูนใหญ่ แล้วจึงเงยหน้าขึ้นยิ้มพราวให้กับคนที่ถูกเขาลงลิ้นจนแตกซ่านคาปากไปหลายทีปลายฟ้าทุบบ่ากว้างด้วยแรงอันน้อยนิด เธอมองค้อนคนหื่น แล้วปั้นหน้าบึ้งตึงใส่เขา“ปลายไม่น่าเชื่อคุณอัสเลย”ปลายฟ้าบ่นกระปอดกระแปด พลางขยับตัวอุ้ยอ้าย มือบางจับชายกระโปรงชุดคลุมท้องเพื่อจะดึงลงปิดส่วนล่าง แต่อัสนีทำตัวเป็นคนดีด้วยการดึงเป้ากางเกงในมาปิดสัดส่วนที่น่าหลงใหล และช่วยจัดชายกระโปรงให้เธอ พร้อมกับจับเท้าอวบสองข้างของคุณแม่ท้องแก่วางลงบนพื้นห้องนอน“ทำไมจะเชื่อไม่ได้ ฉันไม่ได้ผิดคำสัญญาสักหน่อย”ปลายฟ้าถอนหายใจแรง เธอยอมให้เขาโอบประคองลุกขึ้นยืน“ปลายไม่คุยกับคุณอัสแล้วค่ะ”อัสนีหัวเราะในลำคอ เอ็นดูคนจับไม่ได้ไล่ไม่ทันเขาสักที“เธอไม่คุยก็ช่าง ฉันคุยกับเจ้าแสบก็ได้” อัสนีคุกเข่าลงตรงหน้าท้องกลมโตที่คุณหมอนัดคลอด
ปลายฟ้าแนบแก้มกับอกกว้าง ฟังเสียงหัวใจของเขาเต้นเป็นจังหวะสม่ำเสมอ ปล่อยให้เวลาผ่านไปโดยไม่พูดอะไรระหว่างเธอกับเขามันเริ่มต้นไม่ดีเท่าไร ปลายฟ้าไม่คิดเลยด้วยซ้ำว่าสุดท้ายแล้วเธอกับเขาจะลงเอยแบบนี้ ตอนนี้เขาเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ เปลี่ยนจากโจรใจทรามมาเป็นคุณพ่อใจดี เป็นสามีที่แสนน่ารัก“ปลายนึกว่าคุณอัสต้องการแค่ลูก”“อยากได้ทั้งลูกทั้งแม่นั่นแหละ”ปลายฟ้าเงยมองหน้าเขาอีกครั้ง อัสนีก้มมองสบตาเธอ เขายิ้ม ตาเป็นประกาย“จริง ๆ แล้วฉันกะว่าจะฟันแล้วทิ้ง ฉันอยากเอาคืนพี่ชายเธอ ฉันทำไปเพื่อความสะใจแค่นั้นเอง แต่เธอทำให้ฉันผิดแผนผิดความตั้งใจไปหมด”ปลายฟ้าหน้าบึ้งลงเรื่อย ๆ ดวงตาคู่สวยก็ดุขึ้นทีละนิดอัสนียิ้มแหย เขารีบพูดต่อว่า“ปลาย...ฉันไม่รู้ว่าไอ้ความรู้สึกอยากเก็บเธอไว้กับตัวตลอดไปมันเกิดขึ้นเมื่อไร แต่พอฉันปล่อยเธอไป แล้วต่อมาเธอก็หายไปจากสายตา ฉันรีบให้คนออกตามหา ใครจะไปรู้ว่า เธอหนีไปอยู่กับน้าเบญ ไม่งั้น ฉันไม่ต้องเสียเวลาหาเป็นเดือนสองเดือนหรอก”“ทำไมถึงอยากให้ปลายอยู่ใกล้ ๆ คะ ในเมื่อคุณอัสแค่อยากแก้แค้น อยากท
ปลายฟ้าถอนหายใจบางเบา เธอแอ่นเต้านมยกอกขึ้น ยื่นมือไปประสานกันตรงท้ายทอยสามี แล้วออกแรงโน้มลงมาหา พออัสนีก้มลงมาอ้าอมหัวนมข้างซ้ายของเธอ แล้วดูดจนน้ำนมพุ่งเข้าปากเขา ปลายฟ้าก็เงยหน้า หลับตาพริ้ม ปากอิ่มเผยอครางเสียงหวาน“อ๊า ! คุณอัสขา...”ปลายฟ้าตอบแทนคนเพิ่งดีของเธอด้วยการปรนเปรอเขาด้วยบทรักบทสวาทสุดฝีมือ ไม่ว่าเขาจะเรียกร้องให้ทำอะไร เธอก็ตอบสนองด้วยความเต็มใจ“ปลายจ๋า ยัดมันเข้าไป แล้วขย่มแรง ๆ เลยทูนหัว”อัสนีบีบขยำแก้มก้นสาวเต็มสองมือ รอคอยเมียกดบั้นท้ายลงมาดูดเอาดุ้นที่แข็งจนแทบระเบิดเข้าไปในร่องสาวเปียกแฉะปลายฟ้ายิ้มหวานยั่วยวน เธอกดหัวเข่าลงข้างสะโพกสอบ มือข้างหนึ่งจับบ่าบึกบึนไว้ มืออีกข้างล้วงลงข้างล่าง จับหัวถอกอวบยัดใส่ร่องเนื้อชุ่มฉ่ำอัสนีนั่งพิงหลังกับพนักโซฟา ในตอนที่หัวลำเอ็นมุดเข้าไปในรูอุ่นอ้าว เขาหลับตา สูดลมหายใจลึก“ผัวขา...” เขาชอบให้เธอเรียกแบบนี้ตอนเอากัน แต่ไม่บ่อยนักที่เธอจะยอมเรียก เพราะกระดากปาก แต่ตอนนี้ปลายฟ้ายอมเรียก โดยที่เขาไม่ต้องสั่ง ไม่ต้องร้องขออัสนีลืมตาขึ้นมองสบตาคู่สวย“ขย่มผัว
อัสนีกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น เขากดปากจูบกลางกระหม่อมสาว เขารู้ว่าที่ผ่านมาปลายฟ้าเจอเรื่องหนักหนามามากแค่ไหน เขาเองก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เธอต้องเจ็บต้องเสียใจ ดีแค่ไหนแล้วที่เธอยอมให้เขาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของเธอ ยอมเปิดโอกาสให้เขาแก้ตัว นับจากนี้ไป เขาจะใช้ทั้งชีวิตที่เหลืออยู่ไถ่โทษที่เคยทำไว้ เขาจะไม่มีวันทำให้เธอเสียใจอีกเด็ดขาด และใครที่คิดจะทำร้ายหรือทำให้เมียเขาเสียใจอีก เขาจะไม่ปล่อยให้มันลอยนวลแน่นอน…“ทำไมถึงต้องใส่ชุดนี้ด้วย ลูกสองแล้วนะ เธอควรแต่งตัวให้มันมิดชิดเรียบร้อย” คนหวงเมียบ่นไม่เลิก บ่นตั้งแต่เห็นเมียสวมชุด กระทั่งพาเมียขึ้นรถตู้มาถึงโรงแรมก็ยังบ่นอยู่ปลายฟ้าในวัยสามสิบปี เป็นคุณแม่ลูกสองที่สวยสะคราญ ผิวพรรณเปล่งปลั่งมีน้ำมีนวล ใบหน้าสวย รอยยิ้มหวาน กิริยานุ่มนวลเรียบร้อยอ่อนโยน ทำให้เธอเป็นแม่เลี้ยงสาวที่น่าพิศน่ามองและทรงเสน่ห์ และคนที่หลงเสน่ห์เธอจนหัวปักหัวปำก็คือสามีของเธอนั่นเองคนถูกสามีทักท้วงชุดขมวดคิ้วเล็กน้อย ทั้งถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย คืนนี้เธอสวมชุดราตรีสีชมพูนู้ด คอปาด แขนสั้น ชุดที่เธอสวมรัดทร
คนเป็นแม่กดอารมณ์โกรธไว้ เหมือนที่เคยกดไว้หลายครั้งแล้ว เพราะลูกแสบทั้งสองทำตัวโตเกินวัย และมักมีเรื่องกับเพื่อนรุ่นพี่บ่อย ๆ นี่ถ้าพ่อไม่ใช่คนมีอิทธิพลในจังหวัด ลูกของเธอคงถูกไล่ออกจากโรงเรียนตั้งแต่อนุบาลแล้ว เพราะมีเรื่องกับนักเรียนคนอื่นประจำปลายฟ้าขยับตัวหันไปมองลูกชายทั้งสองที่นั่งหน้าจ๋อยอยู่ ตาดุของคนเป็นแม่ทำให้เจ้าตัวแสบพากันก้มหน้าหลบ“แม่ดีใจที่อิชย์กับอาชว์รักและคอยช่วยเหลือกัน แต่ลูกก็ไม่ควรไปชกต่อยกับคนอื่น พอชกกัน เขาเจ็บ ลูกก็เจ็บ มีแต่คนเจ็บตัว มันไม่ดีเลยนะคะ มีปัญหาหรือไม่พอใจเรื่องอะไรก็ควรพูดคุยกันดี ๆ ถ้าพูดคุยกันแล้วยังตกลงกันไม่ได้ ลูกก็ควรบอกคุณครู หรือบอกพ่อกับแม่ก็ได้ ไม่ควรไปนัดตีนัดต่อยกัน”ปลายฟ้าถอนหายใจอีกครั้ง มองลูก ๆ ที่เอาแต่นั่งเงียบไม่พูดอะไรอย่างหนักใจ เพราะที่เห็นนั่งเงียบนี่ไม่รู้ว่าเข้าใจและพร้อมจะทำตาม หรือเงียบฟังพอให้เธอไม่บ่นต่อก็ไม่รู้“เข้าใจที่แม่พูดมั้ยคะ”อิชย์เงยหน้าขึ้นมามองหน้าแม่ เขาพยักหน้า“เข้าใจครับ”“อาชว์ล่ะ เข้าใจมั้ยคะ”“เข้าใจครับ” เจ้าหนูพยักหน้า“เอาล่ะ.
พอปลายฟ้าวางปืนลง ถอดที่ครอบหูออก เขาก็เดินเข้าไปหา กอดเธอจากข้างหลัง ก้มหอมแก้มนวลฟอดใหญ่“คุณอัส !” ปลายฟ้าหมุนตัวไปมองคนที่เข้ามาสวมกอดเธอโดยไม่ให้สุ้มให้เสียงด้วยความตกใจ“ทำไมไม่อยู่คอยผัวที่บ้าน”“ก็คุณอัสบอกว่าจะกลับค่ำ นี่เพิ่งบ่ายโมงเองนะคะ”“งานเสร็จแล้ว เลยรีบกลับมาหาเมีย คิดถึง อยากเอา” เขาพูดพลางขยับบั้นเอว เสียดสีเป้าตุงๆ กับหน้าท้องเมียปลายฟ้าถอนหายใจแรง ทุบอกกว้างไปหนึ่งที“ปลายต้องไปรับลูกที่โรงเรียนค่ะ”“อีกตั้งหลายชั่วโมง ขอเอาหน่อยน่า ไม่สงสารฉันบ้างเหรอ ไม่ได้เอามาหลายวันแล้วนะ”“แค่สองวันเองนะคะ”“สองวันสำหรับฉันก็ถือว่านาน”ปลายฟ้าส่ายหน้าระอาใจ เขารุกประชิดตัวขนาดนี้ แถมลูกก็ไปโรงเรียนด้วย ไม่มีใครกวนเขาได้ เธอไม่รอดแน่ ๆ“คุณอัสห้ามทำนานนะคะ”คำอนุญาตกลาย ๆ ของภรรยาทำให้คนอยากเอาเมียใจจะขาดยิ้มกว้าง“รู้แล้วน่า เอาเสร็จแล้ว เดี๋ยวฉันขับรถพาไปรับลูกเอง จะพาเจ้าสองแสบไปกินข้าวร้านที่พวกเขาชอบด้วย เรารีบกลับไปเอากันที่บ้านเถอะ”เมื่อก่อนปลายฟ้าอาจขัดหูกับคำพูดห่าม
อัสนีกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น เขากดปากจูบกลางกระหม่อมสาว เขารู้ว่าที่ผ่านมาปลายฟ้าเจอเรื่องหนักหนามามากแค่ไหน เขาเองก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เธอต้องเจ็บต้องเสียใจ ดีแค่ไหนแล้วที่เธอยอมให้เขาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของเธอ ยอมเปิดโอกาสให้เขาแก้ตัว นับจากนี้ไป เขาจะใช้ทั้งชีวิตที่เหลืออยู่ไถ่โทษที่เคยทำไว้ เขาจะไม่มีวันทำให้เธอเสียใจอีกเด็ดขาด และใครที่คิดจะทำร้ายหรือทำให้เมียเขาเสียใจอีก เขาจะไม่ปล่อยให้มันลอยนวลแน่นอน…“ทำไมถึงต้องใส่ชุดนี้ด้วย ลูกสองแล้วนะ เธอควรแต่งตัวให้มันมิดชิดเรียบร้อย” คนหวงเมียบ่นไม่เลิก บ่นตั้งแต่เห็นเมียสวมชุด กระทั่งพาเมียขึ้นรถตู้มาถึงโรงแรมก็ยังบ่นอยู่ปลายฟ้าในวัยสามสิบปี เป็นคุณแม่ลูกสองที่สวยสะคราญ ผิวพรรณเปล่งปลั่งมีน้ำมีนวล ใบหน้าสวย รอยยิ้มหวาน กิริยานุ่มนวลเรียบร้อยอ่อนโยน ทำให้เธอเป็นแม่เลี้ยงสาวที่น่าพิศน่ามองและทรงเสน่ห์ และคนที่หลงเสน่ห์เธอจนหัวปักหัวปำก็คือสามีของเธอนั่นเองคนถูกสามีทักท้วงชุดขมวดคิ้วเล็กน้อย ทั้งถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย คืนนี้เธอสวมชุดราตรีสีชมพูนู้ด คอปาด แขนสั้น ชุดที่เธอสวมรัดทร
ปลายฟ้าถอนหายใจบางเบา เธอแอ่นเต้านมยกอกขึ้น ยื่นมือไปประสานกันตรงท้ายทอยสามี แล้วออกแรงโน้มลงมาหา พออัสนีก้มลงมาอ้าอมหัวนมข้างซ้ายของเธอ แล้วดูดจนน้ำนมพุ่งเข้าปากเขา ปลายฟ้าก็เงยหน้า หลับตาพริ้ม ปากอิ่มเผยอครางเสียงหวาน“อ๊า ! คุณอัสขา...”ปลายฟ้าตอบแทนคนเพิ่งดีของเธอด้วยการปรนเปรอเขาด้วยบทรักบทสวาทสุดฝีมือ ไม่ว่าเขาจะเรียกร้องให้ทำอะไร เธอก็ตอบสนองด้วยความเต็มใจ“ปลายจ๋า ยัดมันเข้าไป แล้วขย่มแรง ๆ เลยทูนหัว”อัสนีบีบขยำแก้มก้นสาวเต็มสองมือ รอคอยเมียกดบั้นท้ายลงมาดูดเอาดุ้นที่แข็งจนแทบระเบิดเข้าไปในร่องสาวเปียกแฉะปลายฟ้ายิ้มหวานยั่วยวน เธอกดหัวเข่าลงข้างสะโพกสอบ มือข้างหนึ่งจับบ่าบึกบึนไว้ มืออีกข้างล้วงลงข้างล่าง จับหัวถอกอวบยัดใส่ร่องเนื้อชุ่มฉ่ำอัสนีนั่งพิงหลังกับพนักโซฟา ในตอนที่หัวลำเอ็นมุดเข้าไปในรูอุ่นอ้าว เขาหลับตา สูดลมหายใจลึก“ผัวขา...” เขาชอบให้เธอเรียกแบบนี้ตอนเอากัน แต่ไม่บ่อยนักที่เธอจะยอมเรียก เพราะกระดากปาก แต่ตอนนี้ปลายฟ้ายอมเรียก โดยที่เขาไม่ต้องสั่ง ไม่ต้องร้องขออัสนีลืมตาขึ้นมองสบตาคู่สวย“ขย่มผัว
ปลายฟ้าแนบแก้มกับอกกว้าง ฟังเสียงหัวใจของเขาเต้นเป็นจังหวะสม่ำเสมอ ปล่อยให้เวลาผ่านไปโดยไม่พูดอะไรระหว่างเธอกับเขามันเริ่มต้นไม่ดีเท่าไร ปลายฟ้าไม่คิดเลยด้วยซ้ำว่าสุดท้ายแล้วเธอกับเขาจะลงเอยแบบนี้ ตอนนี้เขาเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ เปลี่ยนจากโจรใจทรามมาเป็นคุณพ่อใจดี เป็นสามีที่แสนน่ารัก“ปลายนึกว่าคุณอัสต้องการแค่ลูก”“อยากได้ทั้งลูกทั้งแม่นั่นแหละ”ปลายฟ้าเงยมองหน้าเขาอีกครั้ง อัสนีก้มมองสบตาเธอ เขายิ้ม ตาเป็นประกาย“จริง ๆ แล้วฉันกะว่าจะฟันแล้วทิ้ง ฉันอยากเอาคืนพี่ชายเธอ ฉันทำไปเพื่อความสะใจแค่นั้นเอง แต่เธอทำให้ฉันผิดแผนผิดความตั้งใจไปหมด”ปลายฟ้าหน้าบึ้งลงเรื่อย ๆ ดวงตาคู่สวยก็ดุขึ้นทีละนิดอัสนียิ้มแหย เขารีบพูดต่อว่า“ปลาย...ฉันไม่รู้ว่าไอ้ความรู้สึกอยากเก็บเธอไว้กับตัวตลอดไปมันเกิดขึ้นเมื่อไร แต่พอฉันปล่อยเธอไป แล้วต่อมาเธอก็หายไปจากสายตา ฉันรีบให้คนออกตามหา ใครจะไปรู้ว่า เธอหนีไปอยู่กับน้าเบญ ไม่งั้น ฉันไม่ต้องเสียเวลาหาเป็นเดือนสองเดือนหรอก”“ทำไมถึงอยากให้ปลายอยู่ใกล้ ๆ คะ ในเมื่อคุณอัสแค่อยากแก้แค้น อยากท
“คุณอัส...พอแล้ว อื๊อ !” ปลายฟ้าดันใบหน้าที่ซุกอยู่กลางหว่างขาของตัวเองออก แต่คนที่กำลังดื่มด่ำกับรสชาติหวานล้ำก็ยังดื้อดึง อัสนีกดปากจูบกลางกลีบเนื้อนุ่มจนเกิดเสียงดัง แถมยังสูดดมความหอมหวนอีกหนึ่งฟอดใหญ่ ก่อนจะเลื่อนขึ้นมาจูบหน้าท้องนูนใหญ่ แล้วจึงเงยหน้าขึ้นยิ้มพราวให้กับคนที่ถูกเขาลงลิ้นจนแตกซ่านคาปากไปหลายทีปลายฟ้าทุบบ่ากว้างด้วยแรงอันน้อยนิด เธอมองค้อนคนหื่น แล้วปั้นหน้าบึ้งตึงใส่เขา“ปลายไม่น่าเชื่อคุณอัสเลย”ปลายฟ้าบ่นกระปอดกระแปด พลางขยับตัวอุ้ยอ้าย มือบางจับชายกระโปรงชุดคลุมท้องเพื่อจะดึงลงปิดส่วนล่าง แต่อัสนีทำตัวเป็นคนดีด้วยการดึงเป้ากางเกงในมาปิดสัดส่วนที่น่าหลงใหล และช่วยจัดชายกระโปรงให้เธอ พร้อมกับจับเท้าอวบสองข้างของคุณแม่ท้องแก่วางลงบนพื้นห้องนอน“ทำไมจะเชื่อไม่ได้ ฉันไม่ได้ผิดคำสัญญาสักหน่อย”ปลายฟ้าถอนหายใจแรง เธอยอมให้เขาโอบประคองลุกขึ้นยืน“ปลายไม่คุยกับคุณอัสแล้วค่ะ”อัสนีหัวเราะในลำคอ เอ็นดูคนจับไม่ได้ไล่ไม่ทันเขาสักที“เธอไม่คุยก็ช่าง ฉันคุยกับเจ้าแสบก็ได้” อัสนีคุกเข่าลงตรงหน้าท้องกลมโตที่คุณหมอนัดคลอด
เขาผละออกมา ยิ้มเจ้าเล่ห์“หิวฉันหรือว่าหิวข้าว”“หิวข้าวค่ะ”อัสนีถอนหายใจ ทำหน้าแสนเสียดาย“ยอมให้ครั้งหนึ่งก็แล้วกัน”ปลายฟ้าอมยิ้ม เธอยื่นมือข้างหนึ่งไปแตะแก้มเขา“ทำไมวันนี้น่ารักจังเลยคะ” ปกติเขาเคยยอมเธอที่ไหน เอาแต่ใจเป็นที่หนึ่ง“วันนี้เรามีธุระสำคัญต้องจัดการ เอาไว้คืนนี้ฉันค่อยเอาคืนเธอก็ยังไม่สาย”ใบหน้าที่ยิ้มแย้มเมื่อครู่มุ่ยลงทันที“เคยคิดจะยอมให้ปลายบ้างสักครั้งมั้ยคะ”อัสนีจับมือนุ่มที่แตะอยู่แก้มตัวเองมากุมไว้ เขามองลึกเข้าไปในดวงตาคู่สวย“อยากให้ฉันยอม เธอก็ต้องยอมฉันก่อน”...“สวัสดีค่ะ ป้าเบญ ลุงโชค”ปลายฟ้ายกมือไหว้ทักทายผู้สูงวัยทั้งสองอย่างนอบน้อม แม้จะแปลกใจอยู่บ้างที่เห็นพวกท่านนั่งอยู่ในห้องรับแขกของบ้าน“หนูปลาย เป็นไงบ้างลูก ขวัญเอ๊ย ! ขวัญมานะจ๊ะ” แม่เลี้ยงเบญญาลุกขึ้นไปประคองปลายฟ้ามานั่งลงที่โซฟาตัวเดียวกัน ลูบหัวลูบหลังด้วยความเป็นห่วงเป็นใย“ปลายปลอดภัยดีค่ะ ขอบคุณป้าเบญที่เป็นห่วงนะคะ”“ป้าเป้ออ
นางมณีโอบกอดลูกเต็มอก ปลอบใจ เรียกขวัญ“ขวัญเอ๊ย ! ขวัญมานะลูก ไม่ต้องกลัว เขากลับไปแล้ว เขาไม่มาแล้วล่ะ ต่อแต่นี้ไปก็อยู่ใครอยู่มัน ไม่ต้องไปข้องเกี่ยวกันอีก”ปลายฟ้าขยับตัวเล็กน้อย มือบางวางลงบนท้องแล้วลูบเบา ๆ“ตื่นสายนะเรา”ปลายฟ้าลืมตา หันไปมองเจ้าของเสียงที่นอนเอามือเท้าแก้มอยู่ข้างหลังเธอ“กี่โมงแล้วคะ”“สิบโมงแล้ว”“สายขนาดนี้แล้วหรือคะ”ปลายฟ้าว่าพลางขยับตัวจะลุกขึ้น อัสนีจึงช่วยประคองคุณแม่ท้องแก่ลุกขึ้นนั่ง“ถ้าเธอจะนอนต่อก็ได้นะ”“ไม่นอนแล้วค่ะ ปลายหิว”“จะอาบน้ำก่อนลงไปกินข้าว หรือว่าจะให้ป้าอิ่มเอากับข้าวขึ้นมาให้กินบนห้องตอนนี้เลย”“อาบน้ำก่อนได้มั้ยคะ”“ก็ดี เดี๋ยวฉันอาบให้”ปลายฟ้ามองหน้าเขาอย่างไม่ค่อยไว้ใจ“อาบน้ำเฉย ๆ แหละน่า ฉันไม่ทำอะไรหรอก”แม้จะไม่ค่อยเชื่อคำพูดเขาเท่าไร แต่ปลายฟ้าก็ยอมให้เขาช่วยถอดชุดนอน และคนหน้าหนาก็ถอดเสื้อผ้าตัวเองตามเธอด้วย ก่อนจะช่วยโอบประคองเธอเข้าห้องน้ำไม่น่าเชื่อว่าอัสนีจะทำตามอย่างท
หลังจากพาปลายฟ้ากลับมาถึงบ้าน อัสนีอาบน้ำให้เธอและบังคับให้เธอกินข้าว แม้กินได้เพียงเล็กน้อยก็ยังดีกว่าไม่กิน ก่อนจะพาเธอเข้าห้อง พามานอนบนเตียง แล้วกกกอดเธอไว้แนบกายไม่ห่าง“ฉันไม่ไปไหนหรอก หลับซะ” อัสนีจูบขมับหอมกรุ่น เลื่อนฝ่ามือไปลูบหน้าท้องนูนใหญ่เบา ๆปลายฟ้าหลับตาลงอย่างว่าง่าย เธออบอุ่นใจ และรู้สึกปลอดภัยในอ้อมกอดของเขา ที่ตรงนี้จะไม่มีใครทำร้ายเธอได้อัสนีจูบขมับ หอมแก้มคนในอ้อมกอดอยู่หลายครั้ง กระทั่งเธอหลับไปในอ้อมกอดของเขา หัวใจแกร่งสั่นไหวเมื่อคิดไปว่า หากเขาไปช่วยเธอไม่ทันจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอบ้างถือว่าโชคดีที่ลูกน้องของเขาปฏิบัติตามคำสั่งเขาอย่างเคร่งครัด พวกเขาติดตามปลายฟ้าอย่างใกล้ชิด และไม่ยอมให้เธอคลาดสายตาอย่างที่เขาสั่ง ในตอนที่ปองภพพาปลายฟ้าขึ้นรถตู้ออกจากโรงพยาบาล ลูกน้องของเขาจึงขับรถตามและโทรบอกเขาทันที จากที่จะกลับบ้านไปหาเธอ เขาจึงรีบตามมาที่รีสอร์ตของเสี่ยโบ้ที่อยู่นอกเมือง และสั่งคนของเขากลุ่มใหญ่ตามมาช่วยเธอไว้ได้ทันอัสนีกระชับวงแขนกอดเธอแนบอก จูบแก้มนวลเบา ๆ หวงแหนและห่วงใยจนไม่คิดว่าจะปล่อยให้เธออยู่ไกลสายตาได้ เขาจ