ลินน์ จ้องไปที่เพื่อนของเธอด้วยสีหน้าโศกเศร้าก่อนจะพูดออกมาอย่างตะกุกตะกัก “ฉัน...ฉันเผอิญ… ทิ้งเธอไว้คนเดียว ทั้งหมดนี้ก็เป็นเพราะเธอเอาแต่บ่นว่าอยากกลับบ้านและเที่ยววิ่งไปทั่ว ฉันก็เลยสั่งสอนเธอ ฉันทำอะไรผิดงั้นเหรอ?” ท่าทีของลินน์ดูเศร้าด้วยความเสียใจในตอนแรกแต่หลังจากที่เธอพูดขึ้นมา เธอกลับดูกระวนกระวายราวกับว่าเธอไม่ต้องการที่จะยอมรับว่านี่เป็นความผิดของเธอ“มากไปกว่านั้น มิล่าเป็นลูกสาวของนายไม่ใช่ของฉันทำไมฉันต้องดูแลเธอด้วย? ถ้าเธอหายไปมันก็เป็นความผิดของเธอเอง” ลินน์ปฏิเสธที่จะแสดงความรับผิดชอบ นี่ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอเลย มันเป็นความผิดของมิล่าทั้งหมดเป็นเพราะนังเด็กบ้านั่นที่เกิดมาก็ทำให้ตระกูลต้องอับอาย เป็นตราบาปของตระกูลฟิลิปเดือดดาล เขาไม่คาดคิดมาก่อนว่าลินน์จะเป็นคนที่ไร้สามัญสำนึกขนาดนี้ แต่เธอก็ยังดูภาคภูมิใจกับตัวเองเสียเหลือเกิน “ลินน์ จอห์นสตัน ฉันขอเตือนเธอไว้ก่อนนะถ้ามิล่าหายไปในวันนี้ ฉันจะทำให้เธอรู้สึกเสียใจไปตลอดชีวิตของเธอ!” ฟิลิปชี้หน้าลินน์อย่างเอาเรื่อง เขาเดือดดาลไปด้วยความโกรธ ถ้าลินน์ไม่ได้เป็นลูกพี่ลูกน้องของวินน์เขาก็คงจะตบหน้าเธอไปสองสามครั้งแล้ว!
คนกลุ่มหนึ่งบุกเข้ามาโดยมีผู้นำคือชายวัยกลางคนท่าทีดูมีอำนาจมาก เขาสวมชุดสูทราคาแพงและดูท่าจะเป็นผู้มีอำนาจสั่งการที่นี่ จากการที่เขาตะเบ็งเสียงถามออกมาเมื่อเดินเข้ามาในห้อง ทำให้เหล่าพนักงานด้านในพากันตกใจ รีบไปทักทายเขา “มิสเตอร์ฮิล อะไรพาคุณมาถึงที่นี่ครับ?”ฮาโรลด์ ฮิล คือผู้ตรวจการของสวนสนุกมิลเลนเนียมแห่งนี้ ทำหน้าที่ดูแลตรวจตราเครื่องเล่น พนักงาน ระบบความปลอดภัย และระบบปฏิบัติการภายในสวนสนุก พูดง่าย ๆ ก็คือรองจากเจ้าของแล้ว ฮาโรลด์คือคนที่มีสิทธิ์สั่งการในสวนสนุกมิลเลนเนียมฮาโรลด์พยักหน้าเล็กน้อย พร้อมกับส่งสายตาเฉียบคมเขาถามขึ้นอีกครั้ง น้ำเสียงเย็นชา “ใครคือฟิลิป คลาร์ค?”ฟิลิปขวมดคิ้วเล็ก ๆ ก่อนจะก้าวออกมาด้านหน้า “ผมเอง” กลุ่มเด็กวัยรุ่นสองสามคนด้านหลังฮาโรลด์รีบวิ่งเข้ามาในห้องและขวางทางออกไว้ เด็กหนุ่มที่ฟิลิปตบหน้าก่อนหน้านี้ เจเรมี่ ฮิล ยืนชี้นิ้วมาที่เขาด้วยท่าทีหยิ่งยโสในขณะที่พูดขึ้น “พ่อ ไอ้หมอนี่แหละที่มันตบหน้าผมก่อนหน้านี้ พ่อต้องสั่งสอนมันให้หนักเลยนะ!” พวกเขามาที่นี่เพราะอยากมีเรื่องสินะ ฟิลิปหยักคิ้วขึ้นก่อนจะมองไปที่กลุ่มวัยรุ่นหนุ่มสาว เขาไม่เห็นลินน์
“ชื่อของฉันคือ ธีโอ แซนเดอร์! ทีนี้ก็พาคนของแกไสหัวไปได้แล้ว!” ธีโอคำรามออกมา นี่เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกถูกหักหน้า และมันยังเกิดขึ้นต่อหน้ามิสเตอร์คลาร์กอีกด้วย นี่มิสเตอร์คลาร์คจะคิดว่าเขาไม่ได้เรื่องไหมนะ?“ธีโอ แซนเดอร์? ใครวะ? ฉันไม่รู้จักหรอก” ฮาโรลด์เป็นคนใจร้อน เขาเป็นผู้จัดการของสวนสนุกขนาดใหญ่และอยู่ในตำแหน่งนั้นมาเป็นเวลาหลายปีแล้วดังนั้นจึงไม่น่าแปลกที่เขาจะเป็นคนไม่มีความอดทน “หยุดพูดเรื่องไร้สาระแล้วก็รีบขอโทษลูกชายฉันซะ ไม่เช่นนั้นก็อย่าคิดว่าจะได้ออกไปเลย!” ธีโอ แซนเดอร์? ทำไมชื่อนี้มันรู้สึกคุ้นเหลือเกิน? แต่ช่างมันเถอะ! เขาจะมีอำนาจมากกว่าฉันอย่างงั้นเหรอ? ฉันเป็นผู้จัดการที่นี่! ฉันก็เป็นเหมือนพระราชาของที่นี่! ธีโอ เดือดระอุไปด้วยความโกรธ ใบหน้าแดงก่ำ “แน่จริงก็ลองขยับตัวดูสิวะ!” บ้าเอ๊ย! ชายคนนี้คิดว่าเขาเป็นแค่แมลงวันตัวเล็ก ๆ! “พวกแกยืนทำอะไรกันอยู่จัดการมันหรือพวกแกอยากจะถูกไล่ออกให้หมด?” ฮาโรลด์ตะเบ็งเสียงใส่ลูกสมุนของเขาเหล่าพนักงานต่างมองหน้ากัน นี่มันเกิดเหตุอะไรขึ้นกันเนี่ย แต่พวกเขาก็ไม่อาจขัดคำสั่งได้เพราะเพียงแค่ประโยคหนึ่งประโยคจากผู้จัดการฮิลก
ขนด้านหลังท้ายทอยของฮาโรลด์ลุกซู่ขึ้นมา ใบหน้าของเขาซีดเผือด “ลูกพี่ไทเกอร์ คุณ....”ไทเกอร์ แซนเดอร์ สังเกตุเห็นเขาในที่สุด เขาเงยหน้าขึ้นมาอย่างประหลาดใจก่อนจะถามขึ้น “ผู้จัดการฮิล คุณมาทำอะไรที่นี่?” นี่มัน.. ฮาโรลด์รู้สึกอยากจะอาเจียนออกมาเป็นเลือด นี่ไทเกอร์ไม่เห็นว่าเขายืนอยู่ตรงนี้จริง ๆ งั้นเหรอ? ถึงยังไงที่นี่ก็เป็นสวนสนุกของเขา เป็นอาณาบริเวณของเขา! อย่างไรก็ตามฮาโรลด์ไม่ได้มีเวลาที่จะไปสนใจเรื่องนั้นในตอนนี้ เมื่อเขานึกไปถึงท่าทีที่ดูความเคารพนอบน้อมของไทเกอร์ที่มีต่อชายสองคนที่เขาพูดคุยด้วยก่อนหน้านี้ ฮาโรลด์กฺรู้สึกใจคอไม่ดีขึ้นมา เขาฝืนยิ้มออกมาแล้วถามขึ้น “ลูกพี่ไทเกอร์ ชายสองคนนี้คือ…?“นี่คือพี่ชายของฉันธีโอ แซนเดอร์ พี่ใหญ่ธีโอ และนี่คือมิสเตอร์คลาร์ค แขกผู้มีเกียรติของพี่ชายของฉัน” ไทเกอร์ตอบไทเกอร์ แซนเดอร์ คือผู้มีอิทธิพลแห่งเจ้าถนนทางเหนือและสวนสนุกมิลเลนเนียมก็ตั้งอยู่บนเจ้าถนนทางเหนือนี้ ฮาโรลด์ทำงานอยู่ที่นี่เป็นเวลาหลายปี ดังนั้นเขาจึงได้รู้ถึงความแข็งแกร่งและอิทธิพลของไทเกอร์ แซนเดอร์ เขายังรู้อีกด้วยว่าคนที่หนุนหลังไทเกอร์อยู่คือมาเฟียแห่งเมืองริเวอร์
นี่เขาไปรู้จักคนดังอย่างธีโอ แซนเดอร์ ได้ยังไงกัน “เดี๋ยวก่อน” จู่ ๆ ฟิลิปก็พูดขึ้นในทันที กลุ่มคนที่ประตูนิ่งไปด้วยความตกตะลึง ไม่แน่ใจว่าควรจะอยู่หรือไปดี“มิสเตอร์คลาร์ค คุณมีคำสั่งอะไรเพิ่มเติมงั้นเหรอครับ?” ฮาโรลด์ยังคงมีความกล้าหลงเหลืออยู่บ้างและเขายังบังคับให้ตัวเองนิ่งสงบอยู่ได้“ผมหวังว่าทุกคนจะไม่พูดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้กับใคร ผมไม่ต้องการให้การใช้ชีวิตประจำวันของผมต้องเป็นไปอย่างยากลำบาก พวกคุณเข้าใจไหม?” ฟิลิปพูด “พวกเราเข้าใจครับ เข้าใจดี” ฮาโรลด์พยักหน้ารับฟิลิปจึงพยักหน้าและกลุ่มคนทั้งหมดก็สลายตัวกันไปอย่างรวดเร็วเมื่อคนสุดท้ายออกมาได้ เจเรมี่สูดลมหายใจเข้าลึก เมื่อเขามาถึงทางออกพวกเขามองเห็นเห็นลินน์ยืนอยู่ เจเรมี่ลังเลอยู่เป็นเวลานานก่อนที่จะตัดสินใจนิ่งเงียบไป “เป็นอย่างไรบ้าง?” ลินน์ถามขึ้นอย่างกระวนกระวายใจ ที่จริงแล้วเธอไม่ต้องการที่จะเห็นพี่เขยลูกพี่ลูกน้องที่ไร้ประโยชน์ของเธอโดนลงโทษ เธอจึงเลือกที่จะไม่เข้าไปด้านในเจเรมี่ส่ายหน้าก่อนจะตอบ “ทุกอย่างเรียบร้อยดี”“เรียบร้อยดี?” ลินน์รู้สึกสับสนเล็กน้อย เธอสังเกตุเห็นว่าเพื่อนของเธอคนอื่น
จู่ ๆ ลีออนก็หัวเราะขึ้นมามันเป็นการระเบิดเสียงหัวเราะที่อวดดีปนเยาะเย้ย “นี่แกเพิ่งพูดอะไรออกมา? สี่หมื่นเชียวนะ? พี่ชาย แกควรจะรู้ตัวเองบ้างนะ” ลีออนยังคงไม่หยุดพูดถากถาง “ฉันคิดว่าชุดที่แกใส่อยู่ก็มีค่าไม่ถึงสามร้อยด้วยซ้ำ อ้อใช่ ลูกสาวตาบอดของแกก็ด้วย แกสองคนรวมกันยังมีค่าไม่ถึงสี่หลักด้วยซ้ำ ลืมเรื่องเงินสี่หมื่นไปได้เลย แกสามารถจ่ายเงินสี่หมื่นได้ในตอนนี้เลยงั้นเหรอ?”นี่เป็นครั้งแรกที่ลีออนได้พบกับคนที่น่าขันเช่นนี้ และชายคนนี้ยังเป็นพ่อของเด็กโง่เง่านี่ เขาคงแค่พยายามทำตัวให้ดูเท่ต่อหน้าลูกตัวเอง“ลีออน นี่คุณพูดอะไรออกมาคุณเองนะที่เป็นคนผิด ทำไมคุณถึงไม่ขอโทษเด็กเสียล่ะ” ซิลเวียพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าลีออนจะกล้าทำร้ายเด็กหญิงที่น่ารัก ชายคนนี้จะชั่วช้าเกินไปแล้ว ค่อยยังชั่วที่เธอไม่ได้ตอบรับคำสารภาพรักของเขาก่อนหน้านี้อย่างไรก็ตาม ซิลเวียรู้สึกกังวลกับฟิลิป เพราะเธอรู้ภูมิหลังของลีออนดี ชายหนุ่มมาจากครอบครัวที่ร่ำรวย ครอบครัวของเขาเป็นเจ้าของธุรกิจที่มีมูลค่ากว่าสองร้อยล้าน ลีออนมักจะโอ้อวดถึงการขับรถยนต์เฟอร์รารี่และใช้ชีวิตอยู่ในแมนชั่นกับเพื
มันคือเบอร์ของจอร์จ โธมัส ไม่กี่วินาทีปลายสายก็กดรับ แล้วเสียงของจอร์จก็ลอดผ่านปลายสายออกมา “นายน้อย คุณมีเรื่องอะไรจะสั่งการครับ?” “ตรวจสอบธุรกิจของไพร์ม ฮาร์เวสท์ กรุ๊ปซะ ฉันต้องการให้มันล้มละลายภายในสิบนาที!” ฟิลิปพูดอย่างเด็ดขาด“ไม่ใช่เรื่องยากเลย” จอร์จตอบรับอย่างง่ายดาย แต่ก็รีบพูดเสริมขึ้น “นายน้อย ดูเหมือนว่าธุรกิจของไพร์ม ฮาร์เวสท์ กรุ๊ป จะไปได้ดี ผมขอแนะนำให้คุณเข้าซื้อกิจการของพวกเขาจะดีกว่า มูลค่าในตลาดตอนนี้ของบริษัทพวกเขาก็ราว ๆ...สามร้อยล้าน คุณแค่ต้องจ่ายเงินสามร้อยล้านเพื่อซื้อมันมาเป็นของคุณ”คำแนะนำของจอร์จฟังดูดี ถ้าเขาอยากจะทำลายบริษัทบริษัทนึง ทำไมไม่ซื้อบริษัทนั้นไปเสียเลยล่ะ? ทำแบบนั้นแล้ว ก็จะไม่ต้องมีใครตกงานและมันก็เป็นผลดีกับความมั่นคงของตลาดธุรกิจ“ก็ได้ ถ้าอย่างนั้นก็ซื้อบริษัทนั่นซะ แล้วให้ลูอิส ลาร์สัน มาที่ร้านขนมหวานตรงข้ามสวนสนุกมิลเลนเนียมในทันที” ฟิลิปพูดอย่างใจเย็น “และอีกอย่างฉันต้องการให้นายเอารถมาส่งเงินสดสามร้อยล้านมาที่ร้านขนมหวานนี่” ในขณะที่เขาพูด ฟิลิปจ้องไปที่ลีออนอย่างเย็นชา “นายน้อย มันเป็นเรื่องยากที่จะหาเงินสดสามร้อนล้านในเวล
ในใจของลีออนตอนนี้ว้าวุ่น ยุ่งเหยิง ขึ้น ๆ ลง ๆ ราวกับรถไฟเหาะ ฉันชื่อลีออน ลาร์สัน และในตอนนี้ฉันก็กำลังเสียขวัญเป็นอย่างมาก! มีรถยนต์หุ้มเกราะขนเงินสดสามสิบคันจอดเรียงรายอยู่ด้านหน้า ด้านข้างรถแต่ละคันมีเจ้าหน้าที่หน่วยสวาทถือปืนยืนประกบอยู่ พวกเขาสวมชุดพร้อมรบเต็มยศ พร้อมกับถือปืนสีดำ และนั่นไม่ใช่แค่ผู้นำรถยนต์หุ้มเกราะทั่ว ๆ ไปที่ใช้กระสุนยาง นี่เป็นกระสุนจริง เพราะปลายกระบอกปืนดูใหญ่เกินกว่าจะเป็นแค่กระสุนยาง และพวกเขายังส่งเจ้าหน้าที่หน่วยสวาทมามากกว่าหนึ่งร้อยคนเพื่อนำขบวนรถขนเงินครั้งนี้ และทั้งหมดนี่เกิดขึ้นภายในเวลาแค่สิบนาทีฟิลิปมองไปที่ลีออนที่ตอนนี้กำลังเหงื่อตกอย่างใจเย็น ก่อนจะพูดขึ้น “ฉันโทรเรียกพวกเขาเอง” ตู้ม! ลีออนรู้สึกราวกับว่าภายในใจของเขาระเบิดออกมามือของเขาสั่นเทา เขามาจากครอบครัวที่มั่งคั่งและรู้ดีว่าคนที่สามารถส่งเงินสดมาได้ภายในเวลาอันสั้นขนาดนี้น่ากลัวแค่ไหน ขนท้ายทอยของเขาลุกซู่ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้พบเจอกับเหตุการณ์น่ากลัวเช่นนี้ แต่อย่างไรก็ตามเขาก็ยังลังเลที่จะยอมแพ้ “เป็นไปไม่ได้ ไม่มีทางหรอก ไม่มีทางที่แกจะเป็นคนโทรเรียกพวกเขามา” ลีออนแทบจะ
นั่นคือธีโอ แซนเดอร์!ฟิลิปไม่รู้ว่าอะไรดีต่อตัวเขา เขากล้าดียังไงถึงไม่แสดงความเคารพ?บ๊อบเป็นคนแรกที่โกรธ เขาตะโกนใส่ฟิลิปว่า “ฟิลิป เมื่อมิสเตอร์แซนเดอร์มาที่นี่เพราะนาย ทำไมนายถึงยังนั่งอยู่? นายคิดว่านายเป็นใคร? นายไม่มีมารยาททางสัมคมเหรอ?”หลังจากที่บ๊อบตะโกนอย่างโกรธจัด เอริค อารอน และคนอื่นๆ ก็เริ่มด่าเขาเช่นกัน“ฟิลิป ยืนขึ้นและขอโทษมิสเตอร์แซนเดอร์เดี๋ยวนี้!”“ไอ้ขยะคนนั้นคิดว่าเขาเป็นคนพิเศษ”พวกเขากำลังพูดถึงฟิลิปมากขึ้นและมากขึ้นคนเหล่านี้ไม่ชอบฟิลิปมานานแล้ว ในที่สุดพวกเขาก็มีโอกาสที่จะได้พูดสอดถ้าธีโอโกรธ ฟิลิปคงเสร็จแน่!อย่างไรก็ตาม ฟิลิปยกศีรษะขึ้นเล็กน้อยและมองทุกคน จากนั้นเขาก็คว้าทัพพีและตักซุปให้วินน์ เขากล่าวว่า “นี่ไม่เลว มันดีต่อร่างกายของเธอ เธอควรดื่มอีก”เวรเถอะ!บ๊อบ เดือดพลาด!ไอ้ขยะคนนี้ดูหมิ่นเขาอย่างสิ้นเชิง!เมื่อบ๊อบกำลังจะตะโกนใส่เขาอีกครั้ง ฟิลิปจึงพูดอย่างใจเย็นว่า “นั่ง”“ได้ครับ!”ธีโอถอนหายใจอย่างโล่งอกและนั่งลงอย่างมีความสุข เขานั่งถัดจากรัสเซลและพวกเขาก็พยักหน้าเมื่อสบตากันบ้าอะไรกัน?เกิดอะไรขึ้น? นี้เริ่มแปลกมากไปแล้วทุ
“ธีโอ แซนเดอร์? ธีโอ แซนเดอร์คนไหน?”"มิสเตอร์ธีโอ แซนเดอร์ จากองค์กรการกุศลธีโอดอร์?”“ราชาโลกของใต้ดินแห่งเมืองริเวอร์เดล ธีโอ แซนเดอร์ เหรอ? เขามาที่นี่ทำไม”ก่อนที่ญาติพี่น้องและรุ่นลูกหลานของครอบครัวเยทส์ที่อยู่ในลานบ้านจะฟื้นคืนสติ ทุกคนในห้องโถงเริ่มวิตกกังวลเมื่อเทียบกับผู้ประกอบการและนักสะสมที่มีชื่อเสียงอย่างรัสเซล ธีโอได้โด่งดังในเมืองริเวอร์เดลเนื่องจากเขามีอำนาจทางด้านมืดหากผู้มีอำนาจเช่นนั้นไม่ได้มาที่นี่อย่างจริงใจ อาจกล่าวได้ว่าเขามาที่นี่เพื่อปลิดชีพใครบางคนเป็นเรื่องธรรมดาที่บ๊อบจะประหม่าไม่ใช่ทุกคนที่จะติดต่อกับชายผู้มีอำนาจอย่างธีโอได้ อีกอย่างคือไม่มีบุคคลธรรมดาคนไหนที่จะเชิญเขาเพื่อทำอะไรบางอย่างได้ในขณะที่ทุกคนตกตะลึง ธีโอก็เดินเข้าไปในลานบ้านด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา ชุดสูทสีขาวและหมวกทรงฟีโดราของเขาเปล่งประกายไปทั่วอาณาเขต ใครบางคนอาจจะรู้สึกเหมือนถูกภูเขาบดขยี้ด้วยการปรากฏตัวของเขาแน่นอนว่านั่นคือธีโอ แซนเดอร์ ราชาของโลกใต้ดินแห่งเมืองริเวอร์เดล!การปรากฏตัวของเขามีอำนาจเหนือทั้งงานฉลองเจสตกใจมาก นี่คือชายผู้ทรงอำนาจและมีชื่อเสียงมากในเมืองริ
'จอร์จ โธมัส คุณมันโคตรจะทำลายชีวิตฉัน!'ฟิลิปไม่สามารถปฏิเสธเขาได้ ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงเตรียมตัวให้พร้อมและเดินผ่านหน้าทุกคน โดยมีวินน์อยู่ข้าง ๆ เขาเขารู้สึกได้ถึงการจ้องมองที่เย็นชาที่หลังของเขามากกว่าสิบครั้ง พวกมันแทงเข้าไปในร่างกายของเขาราวกับลูกศรพันดอกเมื่อพวกเขาอยู่ในลานบ้าน ทุกคนก็นั่งลง แน่นอนว่ารัสเซลนั่งอยู่ในห้องโถง หลังจากที่บ๊อบนั่งลงก่อนเมื่อเอริคเห็นว่าทุกคนอยู่ในห้องโถงและลานทางเดินกลาง เขาจึงตัดสินใจที่อยู่ตรงลานด้านนอก เขาเยาะเย้ยในขณะที่รู้สึกพอใจกับตัวเองว่า “ฟิลิป ไม่คิดว่าขยะอย่างนายจะรู้จักผู้ประกอบการและนักสะสมอย่างรัสเซล ช่างโชคดีเสียนี่กระไร!”แม้ว่าเขาจะยิ้ม แต่ทุกคนก็บอกได้เลยว่ามันเป็นน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยการเสียดสี ฟิลิปขมวดคิ้วเล็กน้อย ความทุกข์ในใจเริ่มรุนแรงขึ้นเอริคเป็นตัวเคราะห์ร้ายของครอบครัวเยทส์ถึงกระนั้นฟิลิปก็ยังเพิกเฉยต่อเขา เขาเป็นแค่คนโง่ที่ไร้ค่า แล้วทำไมเขาต้องไปยุ่งกับเอริคด้วย?อีกด้านหนึ่ง รัสเซลเพิ่งนั่งลง เมื่อเขาเห็นฟิลิปที่มุมของลานด้านนอก กำลังถูกดูถูกโดยเอริคด้วยรอยยิ้มจอมปลอมบนใบหน้า เขารู้สึกกระวนกระวายใจคนฉ
บ๊อบรู้สึกตื่นเต้นมากในขณะนี้รัสเซลอยู่ที่นี่และให้ของขวัญเป็นภาพ 'กุ้ง' โดยฉี ไป่ซี่ นี่เป็นของขวัญล้ำค่า!ไม่ใช่ทุกคนที่สามารถให้ของขวัญที่หรูหราเช่นนี้ได้ทุกคนเดินตามบ๊อบและออกมาที่ลานด้านนอก จากนั้นพวกเขาก็มาถึงทางเข้าคฤหาสน์เอริคเป็นคนสุดท้ายที่มาถึง เมื่อเห็นว่าฟิลิปไม่ขยับตัวตามมา เขาก็พูดอย่างเกลียดชังว่า “เป็นอะไรไป? คนสำคัญอย่างรัสเซล ฟิลด์ อยู่ที่นี่ นายไม่อยากไปต้อนรับเขาเหรอ?”ผู้ชายคนนี้มีตะปูที่ก้นของเขาเหรอ?เขายังนั่งอยู่กับที่ได้อย่างไร?หลังจากเสียงเตือนของเอริค ฟิลิปครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และได้ข้อสรุปว่าคำพูดของเอริคนั้นสมเหตุสมผล เขาลุกขึ้นและตามวินน์ไปพร้อม ๆ กับผู้คนที่เหลือ อย่างไรก็ตามเขายืนห่างจากฝูงชนเพียงไม่กี่เมตร เขาไม่ต้องการที่จะไปอยู่ด้านหน้า ฟิลิปไม่ต้องการเข้าไปเกี่ยวข้องกับเรื่องแบบนี้ทุกคนยืนที่ประตูด้วยความเคารพ รถมายบัคสีดำหยุดอยู่ที่ทางเข้าทันใดนั้นประตูรถก็เปิดออกและรัสเซลก็ลงมาจากรถด้วยใบหน้ายิ้มแย้มบ๊อบเดินออกไปพร้อมกับยิ้มกว้างบนใบหน้า เขากางมือและกล่าวด้วยความเคารพว่า “มิสเตอร์ฟิลด์ ฉันไม่ได้คาดคิดว่าคนสำคัญเช่นคุณจะมาที่
ปังประตูห้องน้ำเปิดออก และเจสก็เข้ามาเมื่อนางเห็นภาพตรงหน้าเธอจึงหันหลังเดินจากไป ก่อนที่เธอจะจากไป อย่างไรก็ตามเธอหันกลับมาและพูดว่า “พวกนายแต่งงานมานานแล้ว หาที่ที่ดีกว่านี้ ถ้าพวกนายอยากลึกซึ้งระหว่างกัน”หลังจากที่เจสจากไป ฟิลิปพูดด้วยความรำคาญว่า “ต้องมีอะไรผิดปกติกับความคิดของผู้หญิงคนนี้ เธอทนไม่ได้ที่เห็นสามีและภรรยามีความสุขกัน”วินน์กลอกตามองเขาและเดินเข้ามาหาเขา เธอยืดหลังให้ตรงและติดกระดุมเสื้อให้เขาฟิลิปอยากจะสานต่อแต่วินน์ปัดมือของเขาออก “หยุด หาเศษหาเลย ไปกันเถอะ."ฟิลิปยักไหล่อย่างช่วยไม่ได้ เขาบ่นว่า “เราเป็นสามีภรรยากันมานานแล้ว เธอกลัวอะไร?"วินน์หันกลับมาและแสดงรอยยิ้มที่พึงพอใจ เธอดูเย้ายวนภายใต้แสงแดดเมื่อพวกเขากลับมาที่งานเลี้ยง ก็ใกล้จะสิ้นสุดแล้วฟิลิปเพิ่งนั่งลงได้หนึ่งนาทีเมื่อได้รับข้อความจากจอร์จ'นายน้อยพร้อมแล้ว รอการเซอร์ไพรส์ก่อนนะครับ'แปลกมันหมายความว่าอย่างไร?ฟิลิปตอบอย่างรวดเร็วว่า 'จอร์จ คุณหมายความว่าอย่างไร?'ในขณะนี้ จอร์จนั่งอยู่บนรถเบนท์ลีย์และกำลังเดินทางไปยังหมู่บ้านเยทส์เขาตอบว่า 'นายน้อย คุณเป็นตัวละครหลักของฉลองของคร
เอริคอ้าปากค้าง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความดูถูก เขาชี้ไปที่ฟิลิปและพูดว่า “เวรเถอะ! นายพูดว่าอะไรนะฟิลิป? นายกำลังจะพาวินน์ไปที่นั่นเหรอ? นายจะพาเธอไปที่นั่นได้อย่างไร? นายมันก็แค่เศษขยะ!“นายรู้ไหมว่าคฤหาสน์เซอร์รัสเป็นสถานที่แบบไหน? มันเป็นคฤหาสน์ที่ลึกลับที่สุดในเมืองริเวอร์เดล! เจ้าของใช้เงินหนึ่งพันล้านในการสร้าง!“นายกำลังจะบอกว่านายมีคุณสมบัติที่จะได้รับเชิญไปงานปาร์ตี้ด้วยเหรอ?”เอริคไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ เขาพูดคำพูดที่เลวร้ายและคำเหน็บแนมทุกประเภทเขาดึงดูดความสนใจของคนจำนวนหนึ่งได้ในเวลาเพียงไม่นาน พวกเขาเริ่มหัวเราะเยาะฟิลิปเช่นกันฟิลิปเพิ่งทำให้ตัวเองอับอาย!เขายังคงพยายามโอ้อวดแม้ว่าทุกสิ่งจะมาถึงจุดนี้แล้วใบหน้าของวินน์ก็ถูกเผาไหม้ด้วยความอับอายเช่นกัน เธอเตะฟิลิปใต้โต๊ะเพื่อบอกให้เขาหยุดพูดเธออายเป็นอย่างมากแล้ว แต่ฟิลิปไม่ยอมหยุดพูด!เขาจะหยุดหลังจากที่เขามีปัญหากับทุกคนเหรอ?เมื่อเธอคิดถึงเรื่องนี้ วินน์ก็เริ่มโกรธอย่างไรก็ตาม เธอยังคงพอทนกับฟิลิปได้ เธอพูดเบา ๆ ว่า “พอแล้ว หยุดพูด นายอยากให้เราดูโง่เหรอ?”ฟิลิปพูดไม่ออก เขาจับจมูกของเขาและพยักหน้า
บ็อบจ้องมองฟิลิปซึ่งนั่งอยู่บนที่นั่งอย่างเย็นชา เขาพ่นลมหายใจและพูดว่า “เขาคิดว่าเขาเป็นใคร? ช่างเป็นภาพที่เจ็บปวดเสียนี่กระไร!”ด้วยการเยาะเย้ย บ็อบเดินออกไปพร้อมกับเอาไม้เท้าสีดำแตะพื้น เขากำลังจะออกไปพร้อมกับกลุ่มคนของเขาฟิลิปได้แต่อดทนกับการปฏิบัติแบบนี้มาเป็นเวลานาน เขานั่งบนที่นั่งอย่างเฉยเมยและจิบไวน์ของเขา เขาพูดอย่างใจเย็น “คุณปู่แน่ใจได้อย่างไรว่าผมไม่ใช่มิสเตอร์คลาร์ค”ตอนแรกทุกคนตกใจ จากนั้นพวกเขาก็เริ่มหัวเราะเสียงดังฟิลิปเป็นคนงี่เง่าหรือเปล่า?เขากล้าพูดแบบนี้ได้ยังไง?"เวร! ฟิลิป ทำไมนายไม่ลองส่องกระจกดูตัวเองดูล่ะ? นอกจากนามสกุลของนายแล้ว ส่วนไหนของนายที่ดูเป็นคนรวย”เอริคหัวเราะด้วยความหงุดหงิดคนไร้ยางอายเช่นนี้จะมีตัวตนได้อย่างไร? เขาเป็นคนที่ตลกมาก!ฟิลิปไม่ได้พูดอะไร เขารู้ว่าพวกเขาจะไม่เชื่อ แม้ว่าเขาจะบอกกับพวกเขาบ็อบและกลุ่มคนของเขาพ่นลมทางจมูกและเดินออกจากประตูไปในชั่วพริบตา เหลือเพียงไม่กี่คนในลานบ้านเจสไม่ได้ออกไป เธอมองฟิลิปและพูดอย่างเย็นชาว่า “ฟิลิป ฉันคิดว่านายเป็นตัวปัญหา นายโอ้อวดมากเกินไป ถ้านายยังทำตัวแบบนี้ต่อไป ฉันแนะนำให้นายหย่าก
ลงทุน 1 พันล้าน!ทรัพย์สินทั้งหมดของครอบครัวเยทส์มีมูลค่าเพียง 700 ถึง 800 ล้านเหรียญ!หากเพิ่มบริษัทของบ็อบกับของแซมซันและเท็ด พวกเขามีจะทรัพย์สินมากกว่าหนึ่งพันล้านไปเล็กน้อยเท่านั้น!การลงทุนหนึ่งพันล้านเหรียญนี้ไม่รู้ว่ามาจากไหน!เขาจะไม่ตื่นเต้นได้อย่างไร?บ๊อบยืนขึ้นอย่างตื่นเต้นและเบิกตากว้าง เขาถามพลางหายใจหอบ “อะไรนะ...นายพูดว่าอะไรนะ? พูดอีกครั้ง!"“นายท่านอาวุโส เรามีเงินลงทุนหนึ่งพันล้านดอร์ล่า!” ในที่สุดชายวัยกลางคนก็ปาดเหงื่อและพูดด้วยความตื่นเต้นเช่นเดียวกันทันใดนั้น บ๊อบก็หน้าแดง เขาเงยหน้าขึ้นและหัวเราะกับท้องฟ้า “วิเศษมาก! ครอบครัวเยทส์กำลังจะเข้าสู่สังคมชั้นสูงในที่สุด! ลงทุนหนึ่งพันล้านดอลล์! ไปหาว่าใครคือคนที่ลงทุนกับเรา เราต้องเชิญพวกเขามาที่นี่และดูแลพวกเขาให้ดี!”คนคนนี้ต้องเป็นมหาเศรษฐีที่ร่ำรวยมากเขาต้องปฏิบัติต่อคนคนนี้ด้วยความเคารพบ๊อบพร้อมที่จะเชิญพวกเขามาที่นี่ด้วยตัวเองชายวัยกลางคนตอบว่า “เป็นนักลงทุนเทวดา เขาใช้ชื่อว่ามิสเตอร์คลาร์ค นายท่านอาวุโส คุณรู้จักใครที่มีนามสกุลคลาร์คไหม?”ชายวัยกลางคนงงงวย เขาอยู่กับบ๊อบมานานกว่าสิบปี เขารู้จักค
'รอสัญญาณจากฉัน ฉันไม่ชอบครอบครัวเยทส์” ฟิลิปตอบข้อความอย่างลับ ๆ และเก็บโทรศัพท์ของเขาจอร์จอยู่ที่สำนักงานของประธานในเอเปก กรุ๊ป หลังจากที่เขาได้รับข้อความ เขาเลิกคิ้วและบอกกับเลขาฯ ให้ประกาศเรื่องนี้ตราบใดที่ฟิลิปเอ่ยปาก เขาก็จะทำให้ครอบครัวเยทส์ล้มละลายคนโง่ตาบอดเหล่านี้จะต้องต่อต้านนายน้อย“ฟิลิป นายกำลังทำอะไร?” วินน์สังเกตว่าฟิลิปเล่นโทรศัพท์ของเขาตลอดเวลา เธอจึงถามด้วยความสงสัย“โอ้ มันไม่มีอะไร ศาสตราจารย์เทิร์นเนอร์บอกฉันว่าเขาจะเตรียมการผ่าตัดของมิล่าในวันพุธหน้า” ฟิลิปตอบ"จริงเหรอ?" วินน์รู้สึกตื่นเต้น เธอจับมือฟิลิปด้วยอารมณ์อ่อนไหวมิล่าคือทุกสิ่งของเธอ คุณแม่คนไหนจะอยากเห็นลูกของตัวเองทนทุกข์?"ใช่" ฟิลิปตบหลังมือของวินน์ด้วยความรัก“เฮ้ เคยยินไหมว่าโครงการพัฒนาโอเอซิสทางตอนใต้ของเมืองริเวอร์เดล ได้รับการพัฒนาโดยจอร์จ โธมัส มหาเศรษฐีที่ร่ำรวยที่สุดในริเวอร์เดล เท็ดทำให้พวกเราทุกคนภูมิใจด้วยการได้โครงการนั้น!”"งั้นเหรอ? ฉันได้ยินมาว่านายท่านที่อยู่เบื้องหลังโครงการนี้คือเศรษฐีใหม่ระดับโลก เขารวยเป็นบ้า!”“อนาคตของเท็ดจะสดใสมาก เห็นได้ชัดว่าบ๊อบต้องการฝึกให้