บทที่ 124

ฆวนสะดุ้ง เขาถามด้วยความสงสัย “แกหมายความว่ายังไง?”

จู่ ๆ เขาก็รู้สึกว่าฟิลิปคนที่อยู่ตรงหน้าดูแตกต่างออกไป แต่อย่างไรก็ตามเขาไม่สามารถหาคำตอบได้ว่าอะไรที่ทำให้ฟิลิปนั้นดูต่างไป

ฟิลิปพูดขึ้นอย่างเฉยชา “ไม่ต้องกังวลไปหรอก ก็แค่อยากจะบอกนายว่าฉันสามารถทำในสิ่งที่นายทำไม่ได้”

ฟิลิปอดทนกับสิ่งที่ฆวนยั่วแหย่เขามาโดยตลอด

และเขาก็ไม่ถือสาเลย ถ้าหากฆวนได้ตระหนักเสียทีว่าเขาสามารถทำอะไรได้บ้าง

“ฟิลิป แกเสียสติไปแล้วเหรอ? กำลังจะบอกว่าคนไข้ที่ศาสตราจารย์เทิร์นเนอร์จะมาพบในวันนี้คือมิล่าอย่างนั้นเหรอ?” ฆวนพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันและแววตาที่เย็นชา

‘ไอ้ขยะนี่มันคิดว่ามันเป็นใครกัน?’ ศาสตราจารย์เทิร์นเนอร์คือบุคคลที่ยิ่งใหญ่ ขนาดคนอย่างฉันที่ครอบครัวมีฐานะทางสังคมขนาดนี้ก็ยังต้องอ้อนวอนเขาอยู่ตั้งนาน แล้วคนอย่างฟิลิปจะไปติดต่อเขามาได้ได้ยังไงกัน?”

ฟิลิปไม่ได้ปฏิเสธ แต่เผยรอยยิ้มบาง ๆ ออกมาแทน “เดี๋ยวก็รู้”

“ก็ได้ฟิลิป โกหกเก่งขึ้นนะ แกรู้หรือเปล่าว่ามันต้องใช้ความสามารถมากแค่ไหนในการที่จะให้ศาสตราจารย์เทิร์นเนอร์ยอมรักษาผู้ป่วยคนหนึ่ง? มีเหล่าคนรวยและผู้มีอิทธิพลกว่า 100 คนมาขอร้องเขาในว