ตอนที่ 33 ในวันที่ไม่เหลือใคร/4หลังจากเผาศพคุณยายฝ้ายคำ แพรพรรณก็ให้ทนายเปิดพินัยกรรม คุณยายฝ้ายคำยกทรัพย์สินทุกอย่างให้แพรพรรณตามพินัยกรรมฉบับล่าสุด มัสลินได้รับเงินรายเดือนห้าหมื่นบาทต่อเดือนเท่านั้น และถูกขับไล่ออกจากบ้านจนต้องไปอาศัยอยู่กับเปรมใจและลูกชายที่ร้านขายขนมในตลาด“ทรัพย์สมบัติเป็นของนอกกาย เขาอยากได้ก็ปล่อยเขาเอาไป ถ้าเขาจะมีความสุขกับสิ่งที่เขาแย่งไปก็ช่างเขานะหนูมัส” เปรมใจปลอบใจมัสลิน“ค่ะป้าเปรม มัสไม่ได้สนใจอะไรพวกนั้นหรอกค่ะ มัสมีคุณยายอยู่ด้วย มัสก็พอใจแล้วค่ะ”มัสลินขอเก็บเถ้ากระดูกของคุณยายฝ้ายคำไว้ แพรพรรณยินดียกให้อย่างเต็มใจ แถมยังใช้นางแววกับเด็กอาหมี่ขนสมบัติของคุณยายพวกตำราอาหาร ตำรายาสมุนไพร มาให้มัสลินทั้งหมด สิ่งเหล่านี้แพรพรรณถือเป็นสิ่งไร้ค่าเก็บไว้ก็รกบ้าน“ป้าขอให้หนูมัสเข้มแข็ง เรามาเริ่มต้นชีวิตใหม่กันนะหนูมัส”“ค่ะ ป้าเปรม”มัสลินขนของย้ายมาอยู่กับเปรมใจได้สองเดือน แพรพรรณกับสามีก็จัดการขายตลาดและบ้านให้เจ้าหนี้รายใหญ่คือเจ้าสัวโภคิน และพากันหอบเงินทองย้ายไปตั้งรกรากอยู่ต่างแดน เจ้าของใหม่ต้องการที่ดินบริเวณตลาดไปทำคอนโด จึงยกเลิกสัญญาเช่ากับชา
ตอนที่ 34 สายใยรัก/1“หนูมัส เอ่อ... หนูมัสตั้งครรภ์ได้สองเดือนแล้วครับคุณเปรม”สิ่งที่ได้ยินทำให้มัสลินนิ่งงันไป มือบางจับท้องของตัวเองไว้ ในท้องของเธอกำลังมีชีวิตน้อยๆ ถือกำเนิดขึ้น ภาพใบหน้ารกเรื้อของชายผู้จากไปลอยวาบเข้ามาในมโนนึก ค่ำคืนที่เธอตกเป็นของเขาได้ก่อสายใยชีวิตขึ้นมา สิ่งที่เธอพยายามจะลืม กลับย้อนวนเข้ามาในหัว ในความตกใจมีความรู้สึกอื่นแทรกผ่านเข้ามาด้วย ขอบตาร้อนผ่าวก่อนที่น้ำตาจะหยดรินออกมาช้าๆ“โถ่... หนูมัส”เปรมใจตกใจไม่แพ้กัน แม้จะพอคาดเดาได้จากอาการของมัสลิน แต่ไม่คิดว่ามันจะเกิดสิ่งนี้ขึ้นกับชีวิตของหญิงสาวผู้น่าสงสารคนนี้ โชคชะตาเหมือนกำลังยื่นบททดสอบบทใหม่ให้มัสลิน ครั้งนี้มันหนักหนาเหลือเกินที่จะก้าวผ่านไป“หมอจะจัดยาบำรุงให้นะครับ ช่วงนี้ต้องรับประทานอาหารให้ครบห้าหมู่ พักผ่อนให้เพียงพอและพยายามอย่าเครียด อาจจะส่งผลกระทบกับเด็กในครรภ์ได้”นายแพทย์เอ่ยขึ้น เขามองมัสลินด้วยความสงสาร เปรมใจเคยมาปรึกษาเรื่องมัสลินถูกข่มขืนและขอร้องให้เขาเก็บเป็นความลับ เขาจัดยาคุมกำเนิดฉุกเฉินให้กลับไปกิน แต่ฤทธิ์ยาอาจจะไม่เพียงพอต่อการป้องกันการตั้งครรภ์ เนื่องจากผ่านช่วงเวลานั้
ตอนที่ 35. สายใยรัก/2ทว่า... มือน้อยกลับผลักไสเขาออกห่างแล้ววิ่งหนีไป กริชวิ่งไล่ตามใช้แรงทั้งหมดตามไขว่คว้าร่างงามไว้ แต่เมื่อจะเข้าถึงตัวเธอ หญิงสาวก็ขยับหนีไปได้ทุกครั้ง จนในที่สุดเขาจับข้อมือเธอได้ ก็ดึงร่างกลมกลึงนั้นเข้าสู่อ้อมแขน เธอมองเขาด้วยแววตาตัดพ้อ ในขณะที่เขากระชากชุดเจ้าสาวออกจากร่างของเธอราวกับโจรบ้ากาม ไม่นำพาต่อการขัดขืนและเสียงกรีดร้องอ้อนวอนของเธอกรี๊ด อย่านะ กรี๊ด !!!หญิงสาวถูกทำให้เปลือยเปล่า เผยให้เห็นผิวขาวผุดผ่อง ปทุมทองคู่งามชวนตะลึงลาน เอวคอด เนินกุหลาบงดงามเกินบรรยาย กริชเหมือนคนไร้สติเมื่อลงไปกอดรัดฟัดจูบเธอราวกับคนป่าเถื่อน คลื่นสวาทพัดกระหน่ำราวกับมรสุมลูกใหญ่ ร่างงามพลิกพลิ้วไปตามท่วงทำนองที่ชายหนุ่มปลุกเร้า ใบหน้ารูปไข่แดงจัดขณะส่งเสียงครางครวญเมื่อถูกกายแกร่งกำยำ ทุ่มพลังรักเข้าใส่หนักหน่วง เร่าร้อน รุนแรง ดั่งพายุคลั่ง ชายหนุ่มทุ่มเททุกสิ่ง โหมกายถาโถมเข้าใส่ร่างนุ่มตามแรงพิศวาสที่คุคั่งในกาย ความนุ่มนิ่ม หวานละมุนของกายสาว กำซาบซ่านในความรู้สึก ก่อเกิดแรงปรารถนาลึกเร้นขมวดเกลียวในกาย ดึงเขาให้ดิ่งจมในดินแดนแห่งห้วงหฤหรรษ์เอี๊ยดดด !!!เฮือก !!!ร
ตอนที่ 36. สายใยรัก/3“ขอโทษ ฉันไม่ถามแล้ว พ่อนายอยู่นครสวรรค์ใช่ไหม” เขาแกล้งแหย่เล่น“บนสวรรค์ ไม่ใช่นครสวรรค์ ลุงปอนด์บอกว่าประเทศไทยมี77จังหวัด นครสวรรค์อยู่ในภาคกลางของไทย”เจ้าตัวเล็กเอาคำสอนของคุณลุงมาบอกคนอายุมากกว่า ทำท่ากอดอกทรงภูมิน่าหมั่นไส้“เฮ้ย ! เด็กอนุบาลหรือเนี่ย ทำไมรู้มากแบบนี้”กริชอุทานด้วยความแปลกใจ นึกทึ่งกับความฉลาดของเจ้าตัวซน“ลุงปอนด์สอนมา พี่ไม้อยากรู้อะไร ลุงปอนด์ก็บอกได้หมด ลุงปอนด์เก่งที่สุดในโลก” เด็กชายยกยอลุงของแก“แหม น่าอิจฉานายจังเลยเนอะ มีลุงเก่ง”กริชเริ่มรู้สึกอิจฉาลุงของเจ้าตัวน้อยขึ้นมา เมื่อเห็นท่าทางหลานชายยกย่องคนเป็นลุงจนน่าหมั่นไส้“ลุงปอนด์เก่งมาก แล้วก็หล่อมากด้วย หล่อฝุดๆ” เด็กชายยังอวยลุงตัวเองไม่เลิกรา“หล่อกว่าฉันหรือเปล่า กล้ามโตเท่าฉันไหม นี่จับแขนฉันดูสิ กล้ามโตและแข็งแรงมากๆ เลยนะ”กริชชักจะยอมไม่ได้ ทำท่าเบ่งกล้ามแล้วเอามือเล็กๆ ของเด็กชายไปจับแขนเขาดู ก่อนจะยิ้มกว้างเมื่อเห็นเจ้าตัวเล็กทำตาโต อ้าปากค้าง ท่าทางตื่นเต้น“กล้ามโตเหมือนเดอะร็อกเลยคับ แบบนี้จับสโตน โคลด์ ไซส์เฮดล็อกได้ไหม แล้วก็จับบิ๊ก โชว์ ทุ่มได้หรือเปล่า”เด็กช
ตอนที่ 37.สายใยรัก/4“มาพี่ไม้ ยายจะทำแผลให้ ซนจนได้เรื่อง วันนี้ต้องถูกแม่จ๋าลงโทษหนักแน่” เปรมใจทำแผลไป ก็บ่นไป“โอย... อย่าบอกแม่จ๋าได้ไหมคับ พี่ไม้ไม่อยากโดนทำโทษ” เด็กชายอ้อนเสียงอ่อย“คนทำผิดก็ต้องรับโทษสิ ลูกผู้ชายทำอะไรไว้ ก็ต้องยอมรับสิ” กริชบอกเด็กชาย“ก็พี่ไม้ ไม่อยากไปนอนกับลุงปอนด์นี่ แม่จ๋าทำโทษทีไรไล่ไปนอนกับลุงปอนด์ทุกที อดจุ๊บๆเลย”“จุ๊บๆ คืออะไร”กริชไม่เข้าใจคำศัพท์เฉพาะของเด็กชาย เดาไม่ออกว่า ไอ้จุ๊บๆ คืออะไร“ก็ จุ๊บๆ ตรงนี้ไง ถ้าเป็นเด็กดี แม่จ๋าจะให้จุ๊บก่อนนอนทีหนึ่ง”นิ้วป้อมๆ ชี้ไปยังหน้าอกของกริช ทำปากจู๋ประกอบคำอธิบาย ทำเอากริชหัวเราะด้วยความขบขัน“โตขนาดนี้ นายยังติดนมแม่อยู่อีกเหรอ เขาเลิกกินนมแม่กันแล้วนะเจ้าหนู ไม่อายเพื่อนหรือไง” “ไม่อาย ไม่ได้ดูดที่โรงเรียนสักหน่อย นมแม่จ๋าอร่อยจะตาย ทั้งหอม ทั้งนิ่ม เหมือนขนมถ้วยฟูเลย สีชมพูด้วย”เด็กชายบรรยายจนเห็นภาพ พร้อมกับน้ำลายสอมุมปาก ทำให้คนฟังอดจินตนาการตามไม่ได้“
ตอนที่ 38. ข้อเสนอที่ยากจะปฏิเสธ/1เขาว่าแม่ม่ายเหมือนกระดังลนไฟ กลิ่นหอมยั่วยวนใจชายให้หลงใหล จะเป็นอย่างไร หากเขาจะลองดอมดมกระดังงาดอกนี้สักครั้ง...“ขอบคุณมากค่ะคุณกริช”มัสลินหลบสายตาคมวาวของเขา ใจเต้นแรงแปลกๆ ไม่ใช่ไม่เคยถูกผู้ชายมองด้วยสายตาแบบนี้ แต่แววตาของเขามีบางอย่างที่คุ้นตา หัวใจของเธอวูบไหวเมื่อนึกถึงใครคนหนึ่งที่จากไปแสนไกล เธอคงคิดถึงเขามากเกินไปถึงได้เห็นแววตานี้ปรากฏในแววตาของผู้ชายแปลกหน้าคนนี้ หญิงสาวสะกดอารมณ์หวามไหวในใจตัวเองให้คลายลง ผู้ชายตรงหน้าไม่มีสิ่งใดใกล้เคียงกับจอมโจรของเธอเลย เขาแต่งกายด้วยชุดสูทแบรนด์เนมราคาแพง ผมตัดเรียบร้อยไม่ปล่อยให้ยาวรุงรัง ใบหน้าเกลี้ยงเกลาไม่รกเรื้อดิบเถื่อน ต่างกันคนละขั้วราวกับเทพบุตรกับซาตาน ความหล่อเหลาของเขาอาจทำให้ผู้หญิงหลายคนใจสั่น แต่มัสลินแล้วมันเป็นเพียงแวบแรก แล้วก็เลือนหายไป เธอสามารถมองผ่านเขาไปเหมือนต้นไม้ต้นหนึ่ง ตั้งแต่คนคนนั้นจากไป หัวใจของเธอมันปิดตายไม่เคยเปิดให้ผู้ชายคนไหนเข้ามา มีเพียงเจ้าตัวน้อยคนเดียวเท่านั้นที่เธอยอมให้ครอบครองทั้งหัวใจ ไม่คิดจะให้ผู้ชายคนไหนมีอิทธิพลต่อความรู้สึกได้อีก“พี่ไม้ ลูกทำแบบน
ตอนที่ 39 ข้อเสนอที่ยากจะปฏิเสธ/2“คุณผู้หญิง...”นายสนเอ่ยออกมา หวังใจให้หญิงสาวทักทายตอบ แต่ได้รับเพียงรอยยิ้มกลับมา หันไปมองเจ้านายก็แสดงท่าทางเหมือนเพิ่งรู้จักหญิงสาวเช่นกัน ต่างคนเหมือนจดจำกันไม่ได้ แกยังจำสายตาของทั้งสองตอนแยกจากกันเมื่อห้าปีก่อนได้ ว่าคนทั้งคู่นั้นรักกันมากมายเพียงใด คนมองได้แต่สะท้อนใจไม่กล้าเอ่ยอะไรออกมา“เชิญครับ”กริชเปิดประตูให้มัสลินเข้าไปนั่งในรถหรูของเขา หญิงสาวเอ่ยขอบคุณแล้วก้าวเข้าไปนั่ง เจ้าของรถเดินอ้อมมานั่งอีกฝั่ง นายสนเข้าประจำตำแหน่งคนขับนำรถเคลื่อนออกไป“คุณกริชเจอพี่ไม้ที่ไหนคะ”มัสลินชวนคุยไม่ให้บรรยากาศอึดอัดเกินไป เธอขยับไปนั่งชิดอีกฝั่งของประตู ปล่อยช่องว่างบนเบาะไม่ให้ชิดกันเกินไป เจ้าของรถดูเหมือนจะผ่อนคลายมากเขานั่งกางขาเอาแขนพาดเบาะด้านบนไว้ ปลายแขนของเขาพาดเลยมายังที่นั่งฝั่งเธอ ด้วยเขาเป็นคนตัวใหญ่ร่างหนากำยำ เห็นแล้วอดนึกถึงใครคนหนึ่งไม่ได้ ผู้ชายคนนั้นก็ตัวโตเหมือนหมีแบบนี้ อยู่ใกล้เขาทีไรเธอเหมือนจะตัวเล็กกว่าที่เป็น หากเขายังมีชีวิตอยู่ เธอคงให้ชายสองคนนี้ยืนเทียบกัน ว่าใครจะตัวโตกว่ากัน“แถวทางขึ้นรีสอร์ตครับ รถของผมเกือบชนแก โช
ตอนที่ 40 ข้อเสนอที่ยากจะปฏิเสธ/3“ถ้าพวกคุณสามคนโดน ผมก็โดนด้วยกันนั่นแหละ เฮ้อ... งานนี้ซวยยกกลุ่ม ไม่น่ามีใครรอด”พิภพเดินนำสามสาวไปยังอาคารของฝ่ายบริหาร ด้วยท่าทางเหมือนคนปลงตกกับชีวิต พอพากันเข้าไปในห้องประชุมก็พบเพื่อนพนักงานจากแผนกอื่นอีกหลายรายร่วมยี่สิบคน พากันนั่งหน้าเครียดอยู่ในนั้น จึงพาลูกน้องของตนไปนั่ง“มากันครบแล้วใช่ไหมครับ”นำชัยเป็นตัวแทนของเจ้าของรีสอร์ตนำเอกสาร ออกมาวางบนโต๊ะ แล้วสั่งให้คนของเขาแจกจ่ายให้ทุกคนในห้องประชุม“นี่คือเอกสารการกู้ยืมเงินสวัสดิการพนักงานของรีสอร์ต เราพบว่าพวกคุณหลายคนกู้เงินเกินจำนวนเงินที่สามารถอนุมัติได้ และอีกหลายคนยังติดค้างไม่ได้ผ่อนชำระหนี้เป็นเวลานาน ทำให้ดอกเบี้ยรวมกับเงินต้นเพิ่มขึ้น เราจำเป็นต้องเร่งรัดให้พวกคุณชำระหนี้ที่ติดค้าง”มัสลินอ่านเอกสารที่ได้รับแจก แล้วใจหายวาบเมื่อเห็นจำนวนเงินที่เธอลงชื่อกู้ยืม มันมากถึงห้าแสนบาทรวมกับดอกเบี้ยคงค้างอีก ในตอนนั้นเธอยื่นกู้เพียงสองแสน ทยอยชำระไปเดือนละหนึ่งหมื่นบาท ยอดน่าจะลดลงไปหลายหมื่น แต่ในเอกสารแจ้งว่าเธอไม่ส่งเงินชำระหนี้มาตั้งแต่กู้ยืม หนี้คงค้างเท่าเดิมบวกกับดอกเบี้ยทำให้ยอดค
ตอนที่88รักร้ายพรางใจ/3 จบสามเดือนแล้วที่มิ่งกมลไม่กลับไปบ้าน นับตั้งแต่คืนงานเลี้ยงส่งน้องชาย เขาระบายความโกรธเข้าใส่ร่างงามของนลินดา จนเธอแทบแหลกสลายใต้ร่างเขา แล้วก็พาตัวเองเดินทางกลับมากรุงเทพในเช้าวันรุ่งขึ้น เขาจะเลิกสนใจผู้หญิงคนนี้ จะไม่เข้าใกล้ ไม่ไปเห็นหน้ายายจอมมารยาอีก แต่ยิ่งห่างกัน หัวใจของเขายิ่งร้อนรน หาความสงบไม่ได้ จนต้องกลับมาบ้านพ่อแม่อีกครั้ง“หายหัวไปนานเลยนะพี่ไม้ นี่ไม่คิดถึงพ่อแม่บ้างหรือไง” นายโกมุทบ่นหลานชาย“คิดถึงสิครับคุณปู่ คิดถึงคุณปู่ด้วย แต่งานผมยุ่งมากปลีกตัวมาไม่ได้เลย นี่เพิ่งว่างเลยรีบมาหา”เจ้าตัวเข้าไปหาคนเป็นปู่ จับมือท่านมาวางบนศีรษะ ปีนี้นายโกมุทแก่ลงไปมาก แต่ยังแข็งแรงดีแม้ต้องเพิ่งรถเข็นไฟฟ้าในการเคลื่อนไหวแทนขาที่ไม่ค่อยมีแรง“นี่รู้เรื่องหนูบัวหรือยัง” นายโกมุทเอ่ยขึ้น“เรื่องบัว... เรื่องอะไรหรือครับคุณปู่” มิ่งกมลนิ่วหน้า“ก็เรื่องที่ญาติฝั่งพ่อเขา มาขอรับตัวเขาไปดูแลนะสิ เพิ่งตามหาตัวกันพบ ทางนั้นเขาดีใจมากบอกว่า ปู่ของหนูบัวยกมรดกให้พ่อของหนูบัว แต่พ่อของหนูบัวเสียไปก่อน หนูบัวเป็นทายาทคนเดียวที่เหลืออยู่” นายโกมุทเล่ายาว ก่อนจะยกน้ำข
ตอนที่ 87.รักร้ายพรางใจ/2“ในตู้เย็นมีพุดดิ้งค่ะ คุณไม้ชอบทานใช่ไหมคะ เดี๋ยวบัวหยิบให้ค่ะ”เธอบอกเขาเสียงสั่น พยายามหาทางเอาตัวรอด นึกโมโหตัวเองที่เปิดโอกาสให้เขามาใกล้ ในเวลาปลอดคนอีกแล้ว คนงานในบ้านต่างพากันไปดูแลเจ้านายในห้องจัดเลี้ยง ด้วยคิดว่าเธอกับพันธกานต์ต้องการคุยกันตามลำพัง“อืม ก็ชอบอยู่นะ พุดดิ้งนุ่มๆ เด้งๆ หวานๆ แต่มันหวานสู้เธอไม่ได้หรอก”เขาเอ่ยเสียงกระเส่า จ้องมองริมฝีปากอิ่มสีแดงระเรื่อ สายตาแลเลยลงไปยังทรวงอกอวบคัพซี ทำตาลุกวาว น้ำลายของคนมองเริ่มสอ ใจเต้นแรง อาการคลั่งสาวทรงโตกำเริบขึ้นมาทันใด “ไม่นะคะ คุณไม้ อย่านะ อ๊ะ!”นลินดาร้องห้ามด้วยความตกใจ เมื่อเขายื่นหน้าเข้ามาใกล้ พยายามย่อตัวจะหลบออกจากวงแขนที่กักไว้ กลายเป็นถูกเขาสอดแขนใต้รักแร้ ยกตัวเธอลอยขึ้นจากพื้นให้มาอยู่ในระดับเดียวกับใบหน้าหล่อเหลาของเขา ริมฝีปากร้อนผ่าวประกบปิดกั้นเสียงร้องให้หายไปในคอ แล้วตะโบมจูบเธออย่างหนักหน่วง“อืม... บัว หวานที่สุด”เขาอุ้มร่างเธอวางบนโต๊ะยาวกลางห้องครัว ทาบตัวหนาหนักลงมา สองมือเลื่อนมาลูบไล้ทรวงอวบ คลึงเคล้นอย่างเมามัน ไม่สนใจอาการดิ้นรนขัดขืนของเธอเลย“อย่าค่ะ อย่าทำบ
ตอนที่ 86 รักร้ายพรางใจ/1“เดี๋ยวพี่จะไปขึ้นเครื่องแล้ว แค่นี้ก่อนนะ”มิ่งกมลหรือพี่ไม้ของน้องกานต์ รีบพาตัวเองไปยังสนามบินทันที ชายหนุ่มพาตัวเองบินมาถึงภูเก็ตในเวลาช่วงเย็น เขาลงจากรถได้ก็เข้าไปในบ้าน คนในครอบครัวพากันมารวมตัวที่ห้องนั่งเล่น ซึ่งถูกจัดเป็นห้องสำหรับจัดเลี้ยงชั่วคราว พรุ่งนี้พันธกานต์หรือน้องกานต์ น้องชายของพี่ไม้จะเดินทางไปเรียนต่อในระดับปริญญาโทรยังต่างแดน พร้อมกับปูเป้และปัณณ์ลูกฝาแฝดของลุงปอนด์กับป้าป่าน คนในครอบครัวจึงจัดเลี้ยงส่งให้ ทุกคนมากันพร้อมหน้า รอเพียงพี่ชายของบ้านอย่างพี่ไม้ที่มาสายที่สุด “สวัสดีครับ พี่ไม้มาแล้ว!”พี่ไม้ยกมือไหว้ผู้ใหญ่ทุกคน พร้อมกับทักทายเสียงแจ๋ว หลานรักคนโตของบ้านเรียกรอยยิ้มเอ็นดูจากผู้ใหญ่ได้เสมอ แต่มีคนหนึ่งที่ไม่ยอมยิ้มตีหน้ายักษ์เตรียมเล่นงานอยู่“มาแล้วเหรอพี่ไม้ ถ้าไม่ให้น้องกานต์โทรเรียก พี่ไม้คงไม่มาใช่ไหม แม่โทรก็ไม่รับสาย” มัสลินบ่นลูกชาย“โธ่... แม่จ๋า พี่ไม้ขอโทษด้วยนะครับ ช่วงนี้พี่ไม้งานยุ่ง เลยไม่ได้รับสายแม่จ๋า ฟอด คิดถึงแม่จ๋าที่สุด”ลูกชายแก้ตัวแล้วก็หอมแก้มนุ่มของแม่ฟอดใหญ่ ทำเอาคนถูกหอมใจอ่อนเป็น
ตอนที่ 85. คุณพ่อมือใหม่ &พี่ชายที่แสนดี/2“แม่จ๋าน้องร้องไห้ น้องหิวแล้ว ให้น้องจุ๊บๆ จิ” พี่ไม้เร่งเร้ามารดา“นั้นสิมัส ลูกหิวแล้ว ให้นมแกสิครับ” กริชบอก ตาคู่คมวาววับ“คุณกริช ช่วยเอาหมอนรองมาให้มัสหน่อยค่ะ ส่วนพี่ไม้ลูกลงจากเตียง ไปนั่งรออยู่บนโซฟาก่อนนะครับ”มัสลินจัดการสองพ่อลูกให้ลงจากเตียง กริชไปหยิบหมอนรองมาวางบนตักให้ภรรยา ทำท่าจะดูเจ้าตัวน้อยดูดนมมื้อแรกด้วยสายตาวาววาม พี่ไม้เกาะข้างเตียงไม่ยอมไปนั่งโซฟาตามคำสั่ง มัสลินส่ายหน้าจำต้องเปิดอกให้ลูกชายดื่มนม เจ้าตัวน้อยอ้าปากส่ายหน้าไปมาเหมือนลูกนก พอมารดาประคองปลายยอดทรวงแตะๆ ริมฝีปาก แกก็งับยอดทรวงดูดจ๊วบๆ ปากขยับยุกยิกน่าเอ็นดูซู๊ดดด!เสียงสูดปากดังขึ้น ต้นเสียงทำน้ำลายย้อย มองน้องดูดนมแม่ตาแป๋ว คนเป็นพ่อกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ จ้องตาไม่กะพริบ อีกนานแค่ไหนที่เขาจะมีโอกาสได้จุ๊บๆ แบบนั้นบ้าง สองพ่อลูกมองหน้ากัน มีความคิดตรงกันโดยไม่ได้นัดหมาย ต่างสบตากันแล้วถอนหายใจแรง อิจฉาเจ้าของจุ๊บๆ คนใหม่///การเลี้ยงเด็กสักคนไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสำหรับคุณพ่อมือใหม่อย่างกริช หลังจากเปรมใจกลับไปแล้วเขาต้องมาช่วยภรรยาเลี้ยงลูก พี่ไม้กลายเป็
ตอนที่ 84 คุณพ่อมือใหม่ &พี่ชายที่แสนดี/1“ผมก็อยากยืดเส้นยืดสายเหมือนกัน มาพี่ไม้เดี๋ยวเราไปหาขนมกินกันนะ”นายโกมุทไม่ปล่อยให้เจ้าสัวทำคะแนนคนเดียว รีบตามไปด้วย ทำเอาลูกๆ ต้องกลั้นยิ้มขำ กับแข่งขันจีบสาวของสองหนุ่มวัยลายคราม“คุณปรัชญ์ผมว่า พ่อของผมคงอยากให้แม่ของคุณ มาเป็นยายของพี่ไม้จริงๆ”ภานุเอ่ยยิ้มๆ เขารู้ดีว่าคนอย่างเจ้าสัวโภคินไม่ได้ถูกใจผู้หญิงคนไหนง่ายๆ ไม่อย่างนั้นพ่อของเขาคงมีแม่เลี้ยงให้เขาตั้งนานแล้ว ไม่อยู่มาจนถึงตอนนี้หรอก“พ่อของผมก็ดูท่าจะอยากให้พี่ไม้มีย่าเหมือนกัน คุณว่ายังไง ถ้าพ่อของผมอยากจีบแม่ของคุณ”กันต์เชียร์พ่อตัวเองออกนอกหน้า เขาถูกชะตากับเปรมใจมาก อีกฝ่ายต่างกับแม่ของเขาคนละขั้ว อยู่ใกล้ๆ แล้วเย็นอกเย็นใจ พ่อเขาแทบจะหมดลายเมื่อพบคนแบบนี้“คุณกันต์ผมไม่ได้อยากมีพ่อเลี้ยงหรอกนะ ส่วนคุณนุคุณเองคงไมได้ขาดความความอบอุ่นจากแม่ จนอยากได้แม่เลี้ยงใหม่ตอนนี้หรอกใช่ไหม”ปรัชญ์ตอบกลับสองหนุ่มด้วยน้ำเสียงเข้มจัด ดวงตาขุ่นขวางไม่ชอบใจ“แหม... คุณปรัชญ์นี่หวงแม่น่าดูนะครับ” ภานุเอ่ยแซวขำๆ แต่คนฟังไม่ขำด้วยฟาดสายตาเขียวขุ่นกลับมา กันต์เองก็ยังไม่เลิกรา“คุณเปรมยังสาวย
ตอนที่ 83 วิมานในอ้อมแขน/2นับตั้งแต่กริชได้เคลียร์ใจกับมัสลินแล้ว ทั้งสองก็กลับมาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน มัสลินบอกกับชายหนุ่มว่าเธอสงสัยว่าตัวเองจะตั้งครรภ์ ซึ่งอาจจะเกิดในช่วงที่ไปเที่ยวทะเลปราณบุรีแล้วมีความสัมพันธ์กัน กริชตื่นเต้นมากเขาจึงพามัสลินไปตรวจที่โรงพยาบาล“ผลตรวจเป็นยังไงบ้างครับคุณหมอ”กริชเอ่ยถามนายแพทย์ ตั้งใจรอคำตอบอย่างวาวหวัง ในตอนที่มัสลินตั้งท้องพี่ไม้เขาพลาดโอกาสสำคัญนี้ไป เขาอยากทำหน้าที่พ่อสักครั้งให้สมบูรณ์“ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ ภรรยาของคุณตั้งครรภ์ได้เจ็ดสัปดาห์แล้วครับ”นายแพทย์แจ้งผลตรวจด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะหัวเราะเมื่อเห็นคุณพ่อคนใหม่ ลุกจากเก้าอี้ไปกอดภรรยา หอมแก้มเธอทั้งซ้ายขวาแบบไม่อายใคร“มัสจ๋า คุณท้อง ได้ยินไหมว่าเรากำลังจะมีลูกกัน”กริชดีใจสุดขีด เขาลุกขึ้นมากอดภรรยาที่นั่งข้าง ๆ หอมแก้มเธอ ทั้งซ้ายทั้งขวา ทำท่าจะจูบแต่มัสลินหยิกเขาให้รู้สึกตัวก่อน ไม่อย่างนั้นอาจจะทำประเจิดประเจ้ออายหมอพยาบาลไปแล้ว“ขอบคุณนะคะคุณหมอ คุณกริชนั่งลงค่ะ ฟังหมออธิบายหน่อย”มัสลินดึงแขนสามีให้นั่งลง ใบหน้าของคุณพ่อยังประดับด้วยรอยยิ้ม ไม่ยอมหุบง่ายๆ“เดี๋ยวหมอจะทำเรื่องกา
ตอนที่ 82.วิมานในอ้อมแขน/1มัสลินไปถึงโรงพยาบาลและถูกนำตัวเข้าห้องฉุกเฉิน หลังจากการรักษา แพทย์แจ้งว่ามัสลินถูกวางยากล่อมประสาท ฤทธิ์ยาทำให้หมดสติไป แต่ไม่เป็นอันตรายร้ายแรง หลังจากยาหมดฤทธิ์ก็จะฟื้นขึ้นมาเอง ส่วนลูกน้อยในครรภ์ปลอดภัยดีกริชได้ยินแบบนั้นแล้วก็คลายใจ แต่เขายังไม่หายห่วง ตราบใดที่ไม่เห็นมัสลินฟื้นขึ้นมา ระหว่างรอชายหนุ่มโทรเล่าเรื่องราวทุกอย่างให้บิดาและพี่ชายฟัง แล้วโทรบอกเรื่องนี้ให้ปรัชญ์ช่วยประสานงานกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ ในการตามล่าตัวแพรพรรณ อีกวันมัสลินก็ลืมตาตื่นขึ้นมา ใบหน้าบวมช้ำจากการถูกแพรพรรณตบ“คุณกริช...”“มัส มัสจ๋า”กริชกอดร่างของภรรยาไว้แน่น ดีใจจนน้ำตาคลอ มัสลินเองก็กอดเขาไว้ ยังมีความหวาดหวั่นอยู่ในแววตา“ป้าแพร... ป้าแพรจะฆ่ามัส” เธอบอกสามี“มัสปลอดภัยแล้ว ผมไปช่วยมัสได้ทัน ตอนนี้ยายแม่มดนั่น... หึ ตายแล้ว”“อะไรนะคะ ป้าแพรตายได้ยังไงคะ” มัสลินอุทานด้วยความตกใจ“กรรมตามสนองยังไงล่ะ ตำรวจที่พบศพบอกว่าถูกงูกัดที่พงหญ้าด้านหลังบ้านเรือนไทย ไปสิ้นใจตายอยู่ริมคลอง ตอนเจอศพกำลังถูกฝูงตัวเงินตัวทองรุมแทะอยู่พอดี”กริชสะใจนัก แพรพรรณตายอย่างน่าอนาถ สาสมกับความ
ตอนที่ 81 กรรมใดใครก่อ/2“ท้อง... หึ ก็ตายทั้งกลมไปเลย เหมือนแม่ของแกยังไงล่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า”แทนที่จะสงสาร แพรพรรณกลับหัวเราะใส่หน้า ไม่มีความเมตตาให้หลานต่างสายเลือดที่แสนชังคนนี้“คุณกริช!”มัสลินตะโกนเรียก มองไปทางด้านหลังของแพรพรรณ ทำให้คนเป็นป้าหันไปดู เปิดโอกาสให้หญิงสาววิ่งหนีไป ยังบันไดอีกฝั่ง ลงไปยังสนามหน้าบ้านทันที“นังมัส แกกล้าหลอกฉันเหรอ ดูสิว่าแกจะหนีพ้นไหม”มัสลินวิ่งลงมาได้ก็หน้ามืด ร่างกายถูกฤทธิ์ของยา ทำให้ล้มลงไปนอนกองกับพื้น หญิงสาวพยายามฝืนพาตัวเองคลานหนี แต่คนเป็นป้าตามมาทัน“ยานี้มันจะทำแกง่วง เพลีย ไม่มีแรง จะทำให้แกนอนนิ่งเป็นผักอยู่สามสี่ชั่วโมง อีกเดี๋ยวยาจะออกฤทธิ์เต็มที่ ตอนนั้นฉันจะให้แกมองดูฉันเผาบ้านของยายแก ให้ไฟมันเผาแกทั้งเป็น ตายเป็นผีอยู่กับยายแกที่บ้านนี้แหละ ฮ่า ฮ่า ฮ่า”แพรพรรณวางแผนมาอย่างดี เตรียมน้ำมันไว้สองแกลลอน ตั้งใจจะเผาบ้านพร้อมกับเผามัสลินให้ตายในกองเพลิง กว่าใครจะรู้หรือมาช่วยทัน มัสลินก็กลายเป็นผีในกองไฟแล้ว แพรพรรณลากแกลลอนน้ำมันสาดไปรอบๆ บ้าน ก่อนจะมาลากร่างของหลานสาวขึ้นข้างบน มัสลินจวนหมดสติ เธอทิ้งตัวถ่วงน้ำหนักไม่ให้แพรพรรณลากไป
ตอนที่ 80. กรรมใดใครก่อ/1หญิงสาวมองไปรอบๆ ก่อนจะเจอถังพลาสติกใบหนึ่งวางอยู่บนพื้น จึงเดินไปหยิบมาแล้วเอาถังใบนั้นครอบต้นว่านไว้ มีเหตุผลบางอย่างที่เธอต้องทำแบบนั้น“มัส มาแล้วเหรอ...”แพรพรรณเดินมาเกาะบันได ทักทายหลานสาว สภาพของนางตอนนี้ไม่ต่างจากซากศพ ผอมแห้ง จนใบหน้าที่เคยอวบอูมตอบลง ผิวก็หมองคล้ำ มีเพียงแววตาแข็งกร้าว“ลงมาเดินเล่นหรือคะ ถึงได้ชวนมัสมาที่นี่”มัสลินชวนคุย มองสภาพป้าด้วยสายตาเวทนา อาการป่วยของท่านคงจะหนักมาก ถึงทำให้ทรุดโทรมไม่มีราศีแบบนี้“ขึ้นมาบนเรือนสิ ป้าทำน้ำกระเจี๊ยบของชอบของมัสไว้ให้”มัสลินเดินขึ้นไปหาผู้เป็นป้าอย่างว่าง่าย ไม่ได้สังเกตเห็นแววตาไหววูบของอีกฝ่ายที่มองมา แพรพรรณเดินนำเข้าไปยังลานบ้าน ที่นั่งมีตั่งให้นั่งเล่น บนโต๊ะเล็กวางเหยือกใส่น้ำกระเจี๊ยบสีแดงเข้มไว้ มีแก้วสองใบวางข้างๆ“มาเหนื่อยๆ กินน้ำจะได้ชื่นใจ”แพรพรรณหยิบแก้วมารินน้ำกระเจี๊ยบส่งให้หลานสาว ก่อนจะรินอีกแก้วให้ตัวเอง ยกขึ้นดื่มก่อนทำท่าสดชื่น มัสลินจึงยกแก้วขึ้นดื่มตาม นิ่วหน้าเล็กน้อยเมื่อน้ำมีความขมเฝื่อนติดปลายลิ้น จึงจิบไปแค่อึกเดียวแล้ววางลง“คุณป้าเป็นยังไงบ้างคะ” มัสลินถามไถ่