Share

ตอนที่ 12 : โมโห

Penulis: SS.WONDER
last update Terakhir Diperbarui: 2025-03-17 18:24:13

-KAOTU PART-

แสงแดดอ่อนๆ ที่ส่องผ่านช่องว่างของต้นก้ามปูต้นใหญ่ที่ตั้งเด่นสง่าอยู่ใจกลางสวนสาธารณะภายในหมู่บ้านของฉัน ความร่มรื่นของที่นี่ไม่ได้ช่วยให้หัวใจที่ร้อนรุ่มของฉันสงบลงได้เลย

“เฮ้ยยย” ฉันทำได้แค่ถอนหายใจออกมาด้วยความอึดอัดใจ ฉันรวบรวมความกล้าก่อนที่จะเดินเข้าไปเปิดประตูบ้าน

“แม่ค่ะ” ฉันเอ่ยเรียกแม่ไปทันทีที่เดินเข้ามาถึงในบ้าน

“กลับมาแล้วหรอลูก” แม่พูดออกมาอย่างอ่อนโยนพร้อมกับยิ้มให้ฉันอย่างอ่อนโยน ใบหน้าหวานที่ฉันแสนจะคุ้นเคยไม่เคยมีสักครั้งที่ฉันหันกลับมา ฉันจะไม่ได้รับรอยยิ้มจากใบหน้านี้

“ฮึก ฮือออ” ฉันเดินเข้าไปกอดแม่พร้อมกับร้องไห้ออกมา ความรู้สึกอัดอั้นที่ฉันเก็บสะสมมาตลอด พอได้เห็นผู้หญิงที่เป็นเหมือนกับทุกอย่างในชีวิตฉัน ทุกสัมผัสที่ท่านทำให้ฉันรู้ว่าท่านรักฉันมากมันยิ่งทำให้ฉันไม่สามารถเก็บกดความรู้สึกไว้ได้อีก

“เป็นอะไรรึป่าวลูก” แม่เอ่ยถามฉันเสียงอ่อน ก่อนที่มือบางของท่านจะลูบลงที่หัวของฉันอย่างรักใคร่เอ็นดู

“ฮึก ข้าวคิดถึงแม่ค่ะ” ฉันตอบแม่กลับไปแบบนั้น ทั้งๆที่จริงแล้วมันไม่ใช่เลยความรู้สึกและคำพูดมากมายที่มันอัดแน่นอยู่ในอกฉัน แต่ฉันก็ไม่สามารถพูดมันออกไปได้ เพร
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • ทวงแค้น แสนรัก   ตอนที่ 13 : อย่า

    KHUWTU PART :“พี่ผา” ด้วยความตกใจฉันรีบวิ่งไปหาพี่ผาเพื่อพยุงเขาทันที“คุณทำอะไรของคุณ” ฉันเอ่ยถามผู้ชายใจร้ายออกไป พร้อมกับมองด้วยสายตาคาดโทษ คนอย่างเขาจะทำอะไรก็ได้ เขาไม่เคยสนใจความรู้สึกของใครสักคนอยู่เเล้ว แต่มาทำร้ายคนอื่นอย่างไม่มีเหตุผลแบบนี้มันก็ไม่สมควร“มึงกล้าปกป้องมันต่อหน้ากูหรอ” ร่างใหญ่ตรงหน้าเอ่ยบอกกับฉันด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ ก่อนที่จะเดินเขามากระชากแขนของฉันเข้าไปหาอกแกร่งของเขา ก่อนที่แขนแกร่งของเขาจะโอบรอบเอวบางของฉันไว้แน่น“โอ้ยยย!!!” ฉันร้องออกมาด้วยความเจ็บเมื่อมือหนาของเขาบีบลงที่เอวบางของฉันอย่างแรง“มึงปล่อยข้าวซะไอ้โซโล่” เสียงของพี่ผาเอ่ยขึ้น ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นมาเผชิญกับผู้ชายใจร้ายคนนี้ที่กอดฉันไว้ไม่ยอมปล่อย“กูต้องฟังมึง?” เขาหันไปพูดกับพี่ผาก่อนที่จะหันกลับมามองหน้าฉัน…"เออ! กูไม่มีทางให้มึงทำอะไรข้าว""หึ...คนอย่างมึงมีปัญญาหรอวะ""พวกมึงพอกันทั้งคู่" เสียงของผู้ชายคนที่เข้ามาทักฉันเมื่อตอนนั้นเอ่ยขึ้น"..." พวกเขารู้จักกันหมดเลยหรอ นี่มันเรื่องอะไรกันเนี้ยฉันงงไปหมดแล้ว"กูพอแน่ถ้าไอ้โซโล่มันปล่อยข้าว""ไม่มีทาง""มะ ไม่เป็นไรพี่ผาไม่ต้องห่วงหนูนะคะ"

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-17
  • ทวงแค้น แสนรัก   ตอนที่ 14 : ไปไหน

    -KAOTU PART-21.00 น.เมื่อครั้งนั้นเขาก็ไม่ได้ป้องกันหนิ ‘โอ๊ย ข้าวตูเอ๊ยทำไมไม่นึกถึงนะ’ ทำไงดี“อ่ะ” ฉันคิดได้ดังนั้นก็รีบลุกพรวดขึ้นมาทันที ฉันครางออกมาด้วยความเจ็บร้าวบริเวณช่วงล่าง“ไปไหน” เขาเอ่ยถามฉันพร้อมกอดฉันไว้แน่นไม่ยอมให้ฉันลุกไปไหน ฉันได้แต่หันหน้าหนีเขาด้วยความเขินอาย“ปะ ไปเข้าห้องน้ำค่ะ”“ไปไหวหรอฮึ” เขาเอ่ยถามฉันก่อนที่จะอุ้มฉันขึ้นแล้วพาเดินไปยังห้องน้ำ“นะ หนูเดินไปไหวค่ะ” ฉันตอบเขาไปแต่เหมือนว่าเขาจะไม่ฟังสิ่งที่ฉันพูดออกไปเลยแอ็ดดด!!!“เสร็จแล้วเรียกพี่นะ” เขาเอ่ยพร้อมกับว่างฉันลงอย่างแผ่วเบา“ค่ะ” ฉันตอบเขาก่อนที่เขาจะเดินออกไปปัง!!!“เฮ้ยยย ข้าวจะชดใช้ให้พี่ปั้นเองนะ” ฉันเอ่ยบอกกับตัวเองในขณะที่กำลังยืนมองสภาพตัวเองที่สะท้องออกมาจากกระจกเงาตรงหน้า ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเขาแค้นอะไรพี่ปั้นนักหนา ฉันก็ได้แต่หวังว่าความแค้นที่เขามีจบลงที่ฉันไม่อยากให้เขาไปแก้แค้นคนที่ฉันรักอีก อยากให้มันจบลงที่ฉันอยากให้เขาพอ ฉันเหนื่อย ฉันเจ็บ และฉันก็กลัวเหลือเกินว่าตัวเองจะไปต่อไม่ไหวมันไม่ใช่แค่ร่างกายของฉันอย่างเดียวที่ถูกย้ำยี แต่หัวใจดวงน้อยๆของฉันก็บอกช้ำไปด้วย…หลังจากที่

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-17
  • ทวงแค้น แสนรัก   ตอนที่ 15 : ผู้หญิงปากแดง

    -KAOTU PART-ตอนนี้ฉันกับพี่โซโล่มาถึงยังร้านอาหารไทยแห่งหนึ่งซึ่งตั้งอยู่ใจกลางเมืองถูกตกแต่งอย่างเรียบหรู ภายนอกถูกตกแต่งเป็นโซนสวนป่าทำให้บรรยากาศบริเวณนี้ดูร่มรื่น และเย็นสบายผิดจากด้านนอก ถ้าเขาไม่พาฉันมาฉันก็คงไม่รู้เลยว่ามีร้านอาหารอยู่ตรงนี้“คุณโซโล่เชิญทางนี้ครับ” เสียงพนักงานต้อนรับหน้าร้านพูดพร้อมกับไหว้พี่โซโล่อย่างนอบน้อม“...” เขาเพียงแค่พยักหน้าตอบกลับพี่พนักงานคนนั้นไป ก่อนที่พี่พนักงานจะพาฉันกับพี่โซโล่เขาไปยังโต๊ะอาหาร“เชิญครับ”“ขอบคุณค่ะ” ฉันตอบกลับพี่พนักงานคนนั้นไปด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ก่อนที่จะต้องหุบยิ้มทันทีที่หันไปเห็นสายตาเพชฌฆาตมองมาทางฉัน...“หนูลืมไปแล้วหรอว่าเมื่อคืนเราคุยอะไรกันไว้”“คะ คือ...” ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบ“สงสัยต้องให้พี่ทวนความจำสินะ?” เขาเอ่ยบอกก่อนที่จะลุกขึ้นจากเก้าอี้เพื่อเดินมาหาฉัน“มะ ไม่ค่ะ จะไม่ทำแล้ว” ฉันรีบปฏิเสธเขาไปทันทีที่เขาพูดจบ ฉันไม่ได้ซื่อบื้อจนไม่เขาใจความหมายที่ผู้ชายตรงหน้าฉันพูดนะ และคนอย่างเขาไม่ได้มีดีแค่พูดหรอก“หึ” เขาหัวเราะในลำคอก่อนกลับไปนั่งลงดังเดิม“ขออนุญาตเสิร์ฟอาหารนะครับ” พนักงานคนเดิมพูดขึ้นก่อนที่จะวางจ

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-17
  • ทวงแค้น แสนรัก   ตอนที่ 16 : เดือด

    -KAOTU PART-@N_ROB PUB22.00 น.“ปะข้าว เข้าไปข้างในกัน” วีนัทพูดขึ้นก่อนที่จะหันมาจับมือฉันให้เดินตามเธอไป เราทั้งคู่เดินมาต่อแถวเพื่อให้การ์ดตรวจอาวุธและบัตรฉันเดินตามวีนัสเข้าไปด้านในอย่างเก้ๆ กังๆ เพราะฉันไม่ค่อยมั่นใจในชุดที่วีนัสให้ฉันใส่สักเท่าไหร่ก็มันทั้งสั้นทั้งโป๊แถมหนุ่มสาวนักท่องราตรียังเดินเบียดเสียดกันแน่นไปหมด...“คนเยอะจังวี” ฉันเอ่ยบอกกับวีนัสออกไปอย่างมึนๆ จากเสียงดนตรีที่ดังอื้ออึงกว่าจะปรับตัวให้เข้ากับบรรยากาศก็เล่นเอาหลายนาทีอยู่เหมือนกัน"ข้าวเราอยู่ผับนะ ไม่ได้อยู่บ้านถึงจะได้มีแค่เราสองคน" วีนัสเธอก็เอ่ยตอบฉันกลับมาอย่างประชดประชัน"จ้า ทราบจ้า" ฉันก็ตอบกลับเธอออกไปอย่างหมั่นไส้เช่นกันในผับค่อนข้างมืด ตอนนี้มีเพียงแสงไฟหลากสีที่เปิดขึ้นตามจังหวะของเสียงเพลง เหล่านักท่องราตรีหลายคนพากันโยกย้ายส่ายสะโพกตามจังหวะของเสียงดนตรี บางก็กำลังดื่มด่ำกับเครื่องดื่มตรงหน้าอย่างเอาเป็นเอาตาย"รับอะไรดีครับ?" เสียงพนักงานเอ่ยถามพวกฉันทั้งสองคนทันทีที่พาพวกเรามาถึงโต๊ะที่วีนัสได้จองเอาไว้"จัดเหล้ามาเลยค่ะ" วีนัสเอ่ยบอกกับพนักงานออกไป"ได้ครับ สักครู่นะครับ" ว่าจบเขาก็กำ

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-17
  • ทวงแค้น แสนรัก   ตอนที่ 17 : ลงโทษ

    -KAOTU PART-จากตอนเเรกที่มึนหัวจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ แต่ตอนนี้มันเหมือนว่าฤทธิ์ของแอลกอฮอล์นั้นจางหายไปเลย เหลือไว้แค่ความกลัวของฉันที่อบอวลเต็มห้องนี้ไปหมดทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบเหลือเพียงฉันกับพี่โซโล่แค่สองคนด้วยแล้ว 'คิดซิข้าวทำไงดี?' เฮ้ออ 'เอาวะเป็นไงเป็นกัน' ฉันบอกกับตัวเองเพื่อรวบรวมความกล้าทันทีที่ฉันนึงออกว่าจะทำอย่างไรดีให้พี่โซโล่หายโกรธและไม่ฆ่าฉัน"พี่โซโล่ขา" ฉันเอ่ยเรียกพี่โซโล่ก่อนที่จะวิ่นเข้าไปกอดเอวของเขาอย่างออดอ้อน ฉันไม่รู้หรอกว่าต่อไปมันจะเกินอะไรขึ้นแต่ตอนนี้ฉันกลัวเข้ามากเลยมันเหมือนมีรังสีอำมหิตพวยพุ่งออกมาจากตัวของเขา"..." เขาเงียบ"โกรธหนูหรอ?""...""หนูไม่ได้ผิดคำสัญญานะคะ""...""ก็พี่โซโล่ไม่ได้ห้ามหนูเที่ยวสักหน่อย" ฉันพยายามอธิบายให้เขาฟัง แต่เขาก็ทำเพียงแค่จ้องหน้าฉันอยู่อย่างนั้นไม่ยอมพูดอะไรกับฉันเลยสักคำ"...""อย่ากะ..."อะ อือออออออ พี่โซโล่ก้มลงมาจูบฉันอย่างรุนแรง พร้อมกับกอดรัดฉันแน่นจนฉันแทบจะหายใจไม่ออก"พี่ใจดีกับหนูเกินไปสินะ" เขาพูดทันทีที่ละริมฝีปากของเขาออกจากริมฝีปากของฉัน "เดี๋ยวพี่จะทำให้ดูว่าถ้าพี่โมโหจะเป็นอย่างไง"“ดะ เดี๋ยวค

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-17
  • ทวงแค้น แสนรัก   ตอนที่ 18 : หน่วง

    -KAOTU PART-ตอนนี้ฉันกลัวเขามากๆภาพเมื่อคืนนี้ที่เขาทำร้ายฉันอย่างไร้ความปราณีทั้งๆ ที่ฉันพยายามอ้อนวอนขอให้เขาหยุดแต่เขาก็ทำราวกับว่าเสียงของฉันไม่มีความหมาย ภาพเหล่านั้นมันยังคงฉายชัดอยู่ในหัวของฉันอยู่เลย"อ๊ะ" ฉันพยายามดิ้นออกจากอ้อมแขนของผู้ชายตรงหน้าแต่ก็ต้องชะงักเพราะบริเวณช่วงล่างของฉันมันเจ็บไปหมด และแถมตอนนี้หัวฉันก็หนักจนแทบจะยกไม่ขึ้นราวกับว่าฉันไปโดนใครเอาค้อนทุบหัวมาแต่ไม่ใช่หรอกต้องเป็นเพราะเหล้านั่นแน่ๆ และไหนจะไข้ที่กำลังเล่นงานฉันอยู่ตอนนี้ 'ข้าวตูจะไม่เข้าใกล้เหล้าอีกแล้ว ฮืออ' ฉันบอกกับตัวเองอยู่ในใจก่อนที่"ไม่ร้องนะครับเด็กดี และก็นอนเฉยๆไม่ต้องดิ้นเดี๋ยวมันอักเสบอีก" เสียงพี่โซโล่เอ่ยบอกกับฉันพร้อมกับมือของเขาที่ยกขึ้นมาปาดน้ำตาให้กับฉันทั้งสองข้างอย่างอ่อนโยน ช่างแตกต่างจากคนเมื่อคืนราวกับคนละคน ‘ไม่ได้นะข้าวตูอย่าหวั่นไหวนะ’ ฉันได้แต่บอกตัวเองอยู่ภายในใจ"..." ฉันไม่ได้ตอบอะไรเขากลับไป ฉันเพียงแค่จ้องมองการกระทำของเขาด้วยแววตาสับสบอยู่อย่างนั้น'ตัวตนที่แทนจริงของเขาคืออย่างไรกันแน่นะ' ฉันได้แต่ถามตัวเองอยู่ในใจตอนแรกที่เขาทั้งโกรธทั้งเกลียดฉันเพราะเขาต้องกา

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-17
  • ทวงแค้น แสนรัก   ตอนที่ 19 : คนเลว

    -KAOTU PART-"เห้ย เหงาจังหาอะไรทำดีน้า ถ้าอยู่ในห้องนี้ต่อไปมีหวังฉันต้องเป็นบ้าก่อนแน่ๆ" ฉันพูดพลางเดินออกไปหาอะไรทำนอกระเบียงก่อนที่จะ 'คิดออกแล้ว'ตึกตึกตึกตึก ตึกตึกตึกตึก ฉันวิ่งออกจากห้องลงบันไดมายังด้านล่างอย่างรวดเร็ว ก่อนจะเลี้ยวไปตามทางเดินด้านหลังตัวบ้านที่เชื่อมติดกับสวนดอกไม้หลังบ้าน"นายหญิงระวังครับอย่าวิ่ง" เสียงนายคิงผู้ที่จงรักภักดีต่อนายใหญ่ของเขา เอ่ยห้ามปามฉันอย่างกับคนแก่กำลังปรามเด็กน้อย แต่เดี๋ยวนะเมื่อกี้เขาเรียกฉันว่าอะไรนะ?"นะ นายหญิง?" ขาสองข้างหยุดชะงักก่อนจะเอ่ยทวนคำที่ผู้ชายตรงหน้าเรียกแทนชื่อฉัน พร้อมกับนิ้วเรียวของฉันที่ชี้มาที่ตัวเองด้วยความสงสัย"ครับ นายใหญ่ให้พวกผมเรียกแบบนั้น...""คือ ชั่งเถอะไปดีกว่า" ฉันบอกกับเขาก่อนจะวิ่งต่อออกไปยังสวนหลังบ้าน ถ้าจะไล่เรียงถามไถ่วันนี้ก็คงไม่จบ ฉันจึงตัดสินใจไม่สงสัยดีกว่าคิดมากไปก็จะปวดหัวป่าวๆ"คุณลุงกำลังจะปลูกดอกไม้หรอค่ะ?" ฉันเอ่ยถามคุณลุงคนสวยออกไปอย่างสุภาพ ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม"ใช่ครับนายหญิง""เรียวหนูว่าข้าวดีกว่านะคะคุณลุง" ฉันเอ่ยบอกกับคุณลุงออกไปอย่างนอบน้อม จริงๆ ฉันก็เขินอยู่นิดนึงเหมือนกันน่ะเนี

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-17
  • ทวงแค้น แสนรัก   ตอนที่ 20 : รอยแค้น

    -KAOTU PART-@บ้านข้าวตู"ขอบคุณมากนะคะที่มาส่ง" ฉันเอ่ยขอบคุณพี่โซโล่ทันทีที่รถของเขาขับเข้ามาจอดที่หน้าบ้านของฉัน..."...""พะ พี่โซโล่" ฉันเอ่ยเรียกพี่โซโล่อีกครั้งพร้อมกับสะกิดที่แขนของเขา"เข้าบ้าน..." พี่โซโล่เขาเอ่ยบอกกับฉันก่อนที่เขาจะเดินลงจากรถไป"คะ? ค่ะ" ฉันขานรับเขาออกมาอย่างงงๆ ก่อนที่ร่างบางของฉันจะลงจากรถสปอร์ตคันหรู ก่อนที่จะเดินตามร่างสูงที่ตอนนี้เขาเดินนำฉัน ไปหยุดรออยู่ที่หน้าประตูทางเข้าบ้านของฉัน"...""อยากรู้ไม่ใช่หรอว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร?" ชายร่างใหญ่เอ่ยถามฉันออกมาเสียงเรียบในขณะที่ฉันกำลังไขกุญแจเพื่อเข้าไปยังข้างใน"คะ?" ฉันรู้สึกว่าตอนนี้พี่โซโล่เขาดูแปลกไป ตั้งแต่ตอนที่เขาเจอกับผู้หญิงคนนั้นที่ร้านอาหารและวันนี้ที่หน้าบ้านของเขาอีกเขาดูโกรธ ไม่สิพี่โซโล่เขาดูเกลียดเธอเอามากๆเลย ฉันไม่ได้อยากไปยุ่งเรื่องของเขานักหรอกนะ ฉันแค่รู้สึกเป็นห่วงคนตรงหน้าฉันอย่างไงไม่รู้ ดูจากลักษณะท่าทางของเธอแล้ว เธอต้องไม่ธรรมดาแน่ๆถึงได้กล้ามาต่อกลอนกับพี่โซโล่ได้แบบนี้"..." พี่โซโล่เดินเข้าไปในบ้านของฉัน โดยที่เขาไม่พูดอะไรกับฉันเลยสักคำ ท่าทางที่น่าเกรงขามของเขาตอนนี้ไม่

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-17

Bab terbaru

  • ทวงแค้น แสนรัก   ตอนที่ 31 : ครอบครัว (จบ)

    @โรงพยาบาล SE"พี่มาร์คัส พี่นักรบคะ เขาเป็นยังไงบ้าง?" ฉันถามพี่มาร์คัสกับพี่นักรบออกไปทันทีที่ฉันเดินมาถึงหน้าห้องฉุกเฉิน"ทำใจดีๆไว้นะข้าว" พี่นักรับเอ่ยบอกกับฉันพร้อมสีหน้าที่ไม่สู้ดีเอาสะเลย"ฮึก ฮืออออ ไม่จริงเขาต้องไม่เป็นอะไร" ฉันเอ่ยบอกกับพี่นักรบพร้อมกับร้องไห้ออกมาอย่างไม่อาย"ข้าวตู..." พี่มาร์คัสเอ่ยเรียกฉันเสียงอ่อน ก่อนที่มือหนาจะลูบลงที่บ่าของฉันอย่างปลอบประโลม"ฮึก มะ ไม่จริงใช่ไหมค่ะ" ฉันเอ่ยถามพวกเขาออกไปอีกครั้ง หัวใจสั่นระรัวเหมือนกับว่ามันกำลังจะแตกเป็นเสี่ยงๆ อยู่แล้ว"ถ้าข้าวเป็นห่วงมันขนาดนี้ทำไมไม่ให้อภัยมันสักที?" พี่มาร์คัสเอ่ยถามฉันขึ้นมาพร้อมกับมองหน้าฉันอย่างรอคำตอบ"คะ ใครบอกว่าหนูไม่ให้โอกาสเขาล่ะคะ" ฉันเอ่ยบอกกับพี่มาร์คัสออกไปพร้อมกับน้ำตาที่ยังคงไหนออกมา"...""หนูให้โอกาสเขาตั้งนานแล..." ฉันยังไม่ทันพูดจบพี่นักรบก็เอ่ยแทรกขึ้นมา"ได้ยินชัดแล้วนะมึง" พี่นักเอ่ยขึ้นพร้อมกับมองเลยไปที่ด้านหลังของฉัน อย่าบอกนะว่าเขายืนอยู่ข้างหลังฉันควับ!!! ฉันรีบหันกลับไปมองเขาทันทีที่พี่นักรบพูดจบ"ฮืออออ พี่โซโล่..." ฉันเอ่ยเรียกเขาก่อนจะพุ่งเข้าไปกอดเขาไว้ทันทีราว

  • ทวงแค้น แสนรัก   ตอนที่ 30 : ดูแล

    3 ปีก่อน...ติ๊งงงงง!!! ติ๊งงงงง!!! ติ๊งงงงง!!! ติ๊งงงงง!!!'ใครอะ?' ข้อความในมือถือของจีน่าดังเขามารัวๆ ข้อความถูกส่งมาโดยคนที่เธอไม่รู้จัดเธอจึงกดเข้าไปดูแล้วกูพบว่ามันเป็นรูปข้าวปั้นแฟนหนุ่มของเธอกับนุ่นเพื่อนสาวคนสนิทกำลังนอนกอดกำลังนอนกอดกันอยู่ในสภาพที่ทั้งคู่ไม่ได้ใส่เสื้อผ้าเลยสักชิ้น รวมถึงสภาพห้องที่ดูแล้วราวกับว่าพึ่งจะผ่านศึกสงครามมา จีน่าเธอยืนดูภาพตรงหน้านิ่งเพราะเธอเองก็ไม่อยากจะเชื่อว่าภาพตรงหน้าจะเป็นเรื่องจริง แต่ต่อให้พยายามหาเหตุผมที่จะมาลบล้างภาพตรงหน้าสักเท่าไรมันก็ไม่หายไปสักทีจนกระทั่งกรี๊ดดดดดดดด ฮือออออออจีน่ากรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดที่ตอนนี้มันไม่สามารถระบายเป็นความเจ็บปวดได้ทั้งแฟนที่เธอรักและเพื่อนที่เธอสนิทด้วยทั้งคู่กำลังสวมเขาให้เธอจริงๆนะหรอ?ฮึกกกก ฮืออออออจีน่าพยายามโทรหาข้าวปั้นแต่โทรเท่าไรก็โทรไม่ติดสักที เธอจึงเลือกส่งข้อความไปแทน'มันเป็นเรื่องจริงหรอปั้น?' จีน่าส่งรูปที่มีบุคคลที่สามส่งมาให้เธอให้กับข้าวปั้นพร้อมกับพิมพ์ถามเขาออกไป'ปั้น''อ่านแล้วก็ตอบเล่าสิอย่าเงียบได้ไหม'ฮืออออออออ'ปั้นทำมันลงไปจริงหรอ' ยิ่งข้าวปั้นอ่านแล้วไม่ตอบมัน

  • ทวงแค้น แสนรัก   ตอนที่ 29 : ขอโอกาส

    -SOLO PART-@บ้านข้าวตูผมขับรถสปอร์ตหรูของตัวเองเข้ามาจอดที่หน้าบ้านของข้าวตู ผมไม่รู้ว่าแม่ของข้าวตูเธอรู้เรื่องของผมมากน้อยแค่ไหนแต่สิ่งที่ตอนนี้ผมควรจะทำมากที่สุดคือเล่าความเลวของตัวเองที่ได้กระทำไว้กับข้าวตู ให้แม่ของเธอได้รับรู้จากปากของผมเอง ผมไม่ได้คาดหวังว่าท่านจะให้อภัยผม เพราะถ้าเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นกับลูกของผม ผมก็คงไม่ให้อภัยใครง่ายๆ เหมือนกัน แต่อย่างน้อยผมก็อยากจะขอโอกาสอีกครั้งเพื่อปรับปรุงตัวเองกริ๊ง!!! กริ๊ง!!!ผมเดินลงจากรถและไปกดกริ๊งหน้าบ้านของข้าวตู รอไม่นานแม่ของข้าวตูเธอก็เดินตรงมาหาผม"คุณมาทำไมคะ" เธอเอ่ยถามทันทีที่เธอเห็นว่าคนที่มาเป็นผม ท่าทีเธอดูนิ่งจนผมเริ่มจะแปลกใจ"สวัสดีคับ ผมขอเข้าไปข้างไนได้ไหม?" ผมกล่าวทักทายแม่ข้าวตูด้วยถ่อยคำที่สุภาพ"เชิญค่ะ""ขอบคุณครับ" พูดจบผมจึงเดินตามแม่ข้าวตูเข้าไปในบ้านของเธอ"นั่งก่อนค่ะเดี๋ยวฉันไปเอาน้ำมาให้""ไม่เป็นไรครับ ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณแม่""ค่ะ!!!" เธอร้องออกมาด้วยความตกใจ ทำให้ผมไปไม่เป็นเลยทีนี้ผมว่าผมเรียกเธอว่าแม่ก็ถูกแล้วก็เธอเป็นแม่ของเมียผมนิ"เอ่อ...ผมขอโทษนะครับเรื่องที่ผมทำร้ายข้าวตู" ผมเอ่ยขอโทษแม่ขอ

  • ทวงแค้น แสนรัก   ตอนที่ 28 : พ่อ

    "ปั้น" เสียงของจีน่าเอ่ยเรียกแฟนหนุ่มของเธอที่กำลังเดินอยู่ข้างๆ"ครับ" ข้าวปั้นหยุดเดิน ก่อนจะขานรับคำจีน่าพร้อมกับส่งยิ้มให้เธอ"ปั้นไม่โกรธโซเลยหรอ?" จีน่าเอ่ยถามข้าวปั้นออกไปด้วยความสงสัย เพราะนอกจากวันนั้นที่พวกเขาทะเลาะกันที่บ้านของข้าวปั้นแล้ว เขาก็ไม่ได้แสดงทีท่าว่าโกรธเคืองโซโล่ออกมาอีก"โกรธสิ! เราอยากจะบีบคอมันให้ตายคามือ" ข้าวปั้นเอ่ยตอบจีน่าออกมาเสียงเรียบ"...""แต่เราไม่ทำหรอ เดี๋ยวเวณกรรมก็ตามมันเองเรารู้จักน้องเราดีถึงภายนอกข้าวตูจะดูเป็นคนอ่อนแอก็เถอะ""หมายความว่า...ปั้นรู้?" จีน่าเอ่ยถามข้าวปั้นออกไปทั้งๆที่เธอก็พอจะรู้คำตอบอยู่บ้างแล้วจากคำพูดของเขาเมื่อกี้"เรารู้มานานแล้วว่าไอ้โซชอบข้าว" ข้าวปั้นตอบจีน่ากลับไป"ปั้นผิดแล้ว..." จีน่าตอบข้าวปั้นออกไปด้วยรอยยิ้ม"หืม แต่เราเห็นว่ามันสั่งให้ลูกน้องของมันเอาตุ๊กตามาให้ข้าวเมื่อหลายปีก่อนนะ" ข้าวปั้นตอบจีน่ากลับไปด้วยความงุนงง มันจะผิดไปได้ไงในเมื่อวันเกินข้าวตูเมื่อ 8 ปีก่อนหลังเลิกเรียนเขาเดินกลับมาบ้านก็เห็นว่ามันยืนหลบอยู่ใต้ต้นไม้วางแผลกับลูกน้องของมันเพื่อที่จะนำตุ๊กตามาให้ข้าวตู ทุกอยากอยู่ในสายตาของเขาหมด รวม

  • ทวงแค้น แสนรัก   ตอนที่  27 : อุบัติเหตุ

    -KAOTU PART-"จอดรถเถอะนุ่นปล่อยข้าวตูไป น้องไม่เกี่ยวอะไรด้วย" เสียงของผู้หญิงที่ชื่อจีเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงอ้อนวอนคนข้างๆ"เป็นห่วงกันจริงๆเลยน้องผัวเนี่ย อ้อไม่สิหรือต้องเรียกว่าพี่สะใภ้กันนะถึงจะถูก" ฉันอึ้งไปกับคำพูดของผู้หญิงตรงหน้า 'หมายความว่าเธอคนนี้ที่ชื่อจีน่า เธอเป็นน้องสาวของผู้ชายใจร้ายคนนั้น และเธอก็เป็นแฟนเก่าของพี่ปั้นพี่ชายของฉันงั้นหรอ' ฉันพูดกับตัวเองอยู่ภายในใจพร้อมกับมองไปที่คุณจีน่าไปด้วยความงุนงง ทำไมความสัมพันธ์มันซับซ้อนจัง"หยุดเถอะนุ่น" คุณจีน่าพูดเสียงเเข็ง ตอนนี้สีหน้า ท่าทางของเธอดูเหมือนกับพี่ชายของเธอไม่มีผิดทั้งท่าทีที่ดูน่าเกรงขามและน้ำเสียงเรียบนิ่งนั้นฉันว่า 'บรรยากาศบนรถมันเริ่มจะไม่ปลอดภัยแล้วสิ' คิดได้ดังนั้นฉันจึงขยับตัวเองไปนั่งติดกับที่พิงด้านหลัง แล้วมือทั้งสองข้างฉันจับเบาะรถไว้เเน่น ฉันไม่ได้ห่วงตัวเองเลยสักนิดแต่ฉันเป็นห่วงเจ้าตัวเล็กในท้องฉันต่างหาก"กูไม่หยุด มึงจะสนมันทำไมมึงไม่เกลียดพี่มันแล้วหรอ" เธอตวาดคุณจีเสียงดัง"ฉันไม่มีทางเกลียดปั้น" คุณจีก็ตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงจริงจังเช่นกัน"..." ฉันนั่งฟังที่เขาคุยกันอย่างเงียบๆ เพราะเรื่อง

  • ทวงแค้น แสนรัก   ตอนที่ 26 : อันตราย

    17.00 น."ข้าวตู ข้าว" ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมาหลังจากได้ยินเสียงพี่ปั้นที่เรียกฉันดังมาจากหน้าห้องนอนของฉัน"ค่า..." ฉันขานรับพี่ปั้นกลับไปก่อนจะค่อยๆลุกขึ้นนั่งบนเตียงอย่างช้าๆ"ลงไปกินข้าวกัน""โอเครค่ะ เดี๋ยวหนูตามลงไปนะ" ฉันตอบพี่ปั้นกลับไปก่อนจะเดินไปล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำ แล้วจึงเดินลงไปด้านล่าง"ฮืมมม หอมจังเลยค่ะแม่" ฉันเอ่ยบอกกับออกไป"งั้นหนูต้องกินเยอะๆนะลูก" แม่เอ่ยบอกกับฉันก่อนจะเดินเข้ามาลูบหัวของฉันอย่างทะนุถนอม"กำไลใครหรอข้าว?" เรานั่งกินอาหารกันไปได้สักพักพี่ปั้นก็เอ่ยถามฉันพร้อมกับมองดูกำไลที่ข้อมือของฉันอย่างสงสัย"ข้าวก็ไม่รู้ค่ะ มีคนมาส่งตุ๊กตามาให้ข้าวอีกแล้วค่ะ และในนั้นก็มีกำไลนี้มาด้วยข้าวพยายามแกะออกแล้วนะ แต่ทำยังไงมันก็ไม่ออกสักที" ฉันอธิบายให้แม่กับพี่ปั้นฟัง"งั้นเดี๋ยวเราไปดูที่กล่องว่าเขาซื้อมาจากที่ไหน แล้วถ้าวันไหนว่างพี่จะพาไปเอาออก" พี่ปั้นเอ่ยบอกกับฉัน ก่อนที่ลงมือทานอาหารตรงหน้าต่ออย่างเอร็ดอร่อย นานแล้วที่เราสามคนแม่ลูกไม่ได้กินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากันแบบนี้ ทำให้อาหารมื้อนี้ยาวนานกว่าที่เคย แถมฉันก็ยังเจริญอาหารมากกว่าทุกครั้งอีกด้วย3 วันต่อมา...

  • ทวงแค้น แสนรัก   ตอนที่ 25 : วันเกิด

    @โรงพยาบาล SE"วี" ฉันเอ่ยเรียกวีนัสออกไปทันทีที่เดินเข้ามาในห้องเพื่อรอผลตรวจจากคุณหมอ ก่อนที่ฉันจะไปคว้ามือวีนัสมาจับไว้แน่น..."ไม่ต้องกลัวนะข้าวเราจะอยู่ข้างๆข้าวเอง" วีนัสเอ่ยบอกกับฉันก่อนจะส่งยิ้มมาให้ฉัน พร้อมกับมือบางของเธอที่ลูบแผ่นหลังฉันอย่างอ่อนโยน"อืม" ฉันพยักหน้าเป็นการตอบกลับวีนัสแอ๊ดดดดดด!!!"ขอโทษนะคะที่ทำให้ต้องรอ" คุณหมอเดินเข้ามาในห้องก่อนจะนั่งลงตรงเก้าอี้ของเธอพร้อมกับก้มลงอ่านเอกสารในมือ ก่อนที่เธอจะเงยหน้าขึ้นมาสบตากับฉัน"ยินดีด้วยนะคะ คุณตั้งครรห์ได้ 4 สัปดาห์แล้วค่ะ""..." เหมือนโลกทั้งใบของฉันหยุดลงไปชั่วขณะหูฉันอื้อไม่ได้ยินเสียงใดๆรอบตัว แขนและขาทั้งสองข้างไม่มีแม้แต่เรียวแรงจะขยับหนีไปไหน"คุณแม่ต้องทานอาหารให้ครบ 5 หมู่นะคะ และเดี๋ยวหมอจะจัดยาบำรุงไปให้ด้วยค่ะ""...""ขอบคุณนะคะคุณหมอ ปะข้าว" เป็นเสียงที่วีนัสที่เอ่ยบอกกับหมอก่อนจะพาฉันลุกเดินออกมาด้านนอกเพื่อรอรับยา ฉันไม่ได้รู้สึกเสียใจเลยสักนิดที่ตัวเองกำลังมีอีกหนึ่งชีวิตอยู่ในท้อง แต่ฉันกลัว กลัวแม่และพี่ปั้นจะผิดหวังในตัวฉัน กลัวว่าแม่จะเสียใจ ฉันยังไม่เคยทำอะไรให้พวกเขาภูมิใจในตัวฉันเลยสักอย่าง

  • ทวงแค้น แสนรัก   ตอนที่ 24 : กลับมาเป็นเหมือนเดิม

    @มหาวิทยาลัย AAสายลมเอื่อยๆในยามสายของวันช่วยให้คลายความร้อนจากแสงของดวงอาทิตย์ในช่วงนี้ของวันได้มากอยู่เหมือนกัน สายลมที่พัดไปมาทำให้ใบไม้น้อยใหญ่ที่แห้งเหี่ยวอยู่บนลำต้นของมันร่วงโรยมากองอยู่ที่พื้นด้านล่างอย่างง่ายดาย ใบไม้เหล่านั้นถูกกวาดมากองรวมกันไว้เป็นกองๆเพื่อรอจัดการกับมันต่อไปหลังจากที่ฉันกับพี่ปั้นไปส่งแม่ที่บ้าน และช่วยท่านเก็บข้าวของเข้าที่จนเรียบร้อย พวกเราสองคนพี่น้องก็รีบมาที่มหาลัยของฉันทันที ฉันได้โทรถามอาจารย์ที่ปรึกษาของฉันแล้วท่านว่างวันนี้แค่หนึ่งชั่วโมงเท่านั้น เนื่องจากท่านต้องไปศึกษาดูงานของคณะที่ต่างประเทศ ถ้าฉันไม่รีบทำเรื่องให้เรียบร้อยในตอนนี้ก็คงต้องรอไปอีกหลายวันเลยแหละ“สวัสดีค่ะอาจารย์/สวัสดีครับ” ฉันและพี่ปั้นเอ่ยทักทายอาจารย์ของฉันพร้อมกับยกมือขึ้นไหว้ท่านอย่างนอบน้อมทันทีที่พบท่านที่ห้องพัก“สวัสดีเชิญนั่งค่ะ”“ขอบคุณค่ะ/ครับ”"มีเรื่องอะไรรึป่าวปัทมา?" อาจารย์เอ่ยถามฉันทันทีที่ฉันนั่งลงที่เก้าอี้ข้างพี่ปั้นฝั่งตรงข้ามกับท่าน สีหน้าท่านดูกังวลเล็กน้อยที่เห็นฉันเดินเข้ามากับพี่ปั้น ซึ่งเขาก็ถือว่าเป็นผู้ปกครองของฉัน"เอ่อ..." พอฉันเห็นสายตาของอาจา

  • ทวงแค้น แสนรัก   ตอนที่ 23 : ฝาแฝด

    อีกด้านหนึ่ง..."จี" เสียงของข้าวปั้นเอ่ยเรียกจีน่าทันทีที่เห็นเธอกำลังเดินผ่านเขาไป"อ่าว! ปั้นไม่ได้อยู่ในห้องหรอ?" จีน่าเอ่ยถามข้าวปั้นออกไปด้วยความสงสัย..."เราออกมาคุยกับหมอ เรื่องที่เราคุยกันพรุ่งนี้เจอกันที่เดิมนะ" ข้าวปั้นเอ่ยบอกกับจีน่าอย่างกล้าๆกลัวๆ กลัวว่าหญิงสาวตรงหน้าของเขาจะปฏิเสธ"อืมได้สิ" จีน่าตอบกลับข้าวปั้นเสียงอ่อน ทำให้คนฟังยิ้มออก"มาเยี่ยมข้าวตูหรอ ไปพร้อมเราเลยสิ""ค่ะ" จีน่าตอบกลับข้าวปั้นออกไปก่อนที่เธอจะเดินตามเขาไปยังห้องข้าวตู"ไอ้ปั้น กูขอคุยอะไรกับมึงหน่อย" เสียงโซโล่เอ่ยเรียกข้าวปั้นทันทีที่เขาเดินออกมาจากห้อง และพบว่าข้าวปั้นกำลังจะเดินเข้าห้องพร้อมกับจีน่า"ว่ามา""กูขอโทษเรื่องข้าวตู..." โซโล่เอ่ยบอกกับข้าวปั้นเสียงอ่อน"กูไม่รับเพราะกูไม่ใช่ข้าวตู และกูก็จะไม่แก้แค้นแบบที่มึงทำด้วยไอ้โซ""...""แค่กูอยู่เฉยๆ เดี๋ยวเวรกรรมมันก็ตามมาสนองมึงเอง" ข้าวปั้นเอ่ยตอบกลับโซโล่ออกไปเสียงเรียบก่อนที่จะแสยะยิ้มออกมา เพราะเขารู้ดีว่าข้าวตูเป็นคนอย่างไงและโซโล่กำลังคิดอะไรกับน้องของเขาอยู่“…”“วันนี้มึงกลับไปเถอะ ข้าวยังไม่อยากเห็นหน้ามึง”"เออกูรู้ ปะจีวันนี้กล

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status