บทที่ 40

“จริง ๆ ไม่ต้องถือให้ทิพย์ก็ได้นะคะ ทิพย์ไม่ได้หนักอะไรเลย”

“ไม่ได้หรอกครับ พี่อยากถือให้นี่นา” เขาพูดพร้อมกับหันมาส่งยิ้มหวานให้ฉัน ซึ่งฉันก็ยิ้มรับ ก่อนจะเดินหนีเขาออกไปหน้าร้าน เพราะกลัวว่าตัวเองจะห้ามใจไว้ไม่อยู่

ผู้ชายเวลาอ้อนมันน่ารักเกินต้านทั้งนั้นแหละ แล้วยิ่งพี่เหนือที่เป็นคนเล่นหูเล่นตาเก่งอยู่แล้วเนี่ย ไม่ต้องพูดถึงเลย ฉันทำหน้านิ่งอยู่ต่อหน้าพี่เขาได้ก็ถือว่าเก่งมากแล้ว

“ทิพย์อยากจะทานอะไรดีครับ”

“อืม เคเอฟซีก็ได้ค่ะ อยากกินนานแล้ว ไม่ได้กินสักที”

“ตกลงครับ งั้นไปกัน”

เราทั้งสองตรงไปยังร้านเคเอฟซีใกล้ ๆ คอนโด เนื่องจากไปอยากไปไกล จึงได้กินแถวละแวกนี้แทน ซึ่งมันก็ดี เพราะถ้าไปห้างที่อยู่ไกล รถก็ติด ไปถึงกว่าจะได้กินก็นาน ถ้าเป็นแบบนั้นฉันต้องอารมณ์เสียแน่ ๆ

กลับกันเคเอฟซีที่ร้านตั้งอยู่ไม่ไกลจากคอนโดที่ฉันและพี่เหนือพักอยู่มากนัก นอกจากจะได้กินเร็วแล้ว ยังไม่ต้องไปเสี่ยงรถติดบนท้องถนนอีกด้วย มองยังไงร้านนี้ก็เป็นตัวเลือกที่ดีเห็น ๆ

“วันนี้ติวหนังสือเป็นยังไงบ้างครับ”

“ฮือ เหนื่อยค่ะ น้ำมนต์ยัดอะไรก็ไม่รู้ใส่หัวเต็มไปหมดเลย” ฉันบอกกับเขา แต่ลักษณะท่าทางของฉันก็อ้อนเขาไปด้วย