เข้าสู่ระบบแชร์
Ep.13 จูบ (2)
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-06 10:50:57บทที่เกี่ยวข้อง
ดวงใจทศกัณฐ์ Ep.14 ของฝาก (1)
EPISODE 14N : ไม่ต้องอยากรู้ได้มั้ยฉันกลับออกมาจากห้องน้ำเตรียมตัวนอนก็เห็นข้อความนั้นส่งกลับมา แถมตอนนี้เขายังลบรูปโปรไฟล์นั้นทิ้งแล้วด้วยแต่โชคดีที่ฉันเก็บรูปนั้นไว้แล้วเพื่อเอาไปสืบต่อYanin : นายรู้เรื่องของฉันทุกอย่าง แต่ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับนายเลยซักนิด เห็นแก่ตัวเกินไปหรือเปล่า ถ้าเกิดนายจ้องจะทำร้ายฉันขึ้นมาจะทำไงN : ฉันไม่เคยคิดจะทำร้ายเธอYanin : แต่ฉันอยากรู้ว่านายเป็นใครกันแน่N : จะอยากรู้ไปทำไมYanin : งั้นแค่ตอบมาว่าใช่หรือไม่ใช่N :??Yanin : นายเรียนคณะเดียวกับฉัน อยู่ปีสาม มีรอยสักรูปตัว N แบบในรูปโปรไฟล์ที่แขนข้างซ้าย ใช่มั้ยN : ไม่ใช่เขาตอบกลับมาทันทีเหมือนไม่ต้องคิดYanin : จริงเหรอ แต่วันนี้ฉันเจอคนคนนี้ แล้วเขาก็แกล้งฉันตอนรับน้องด้วย เขาชอบมองมาแปลกๆ เหมือนมีอะไร วันนี้เข้ามาคุยกับฉันด้วยN : ฉันไม่ใช่คนนั้น และอย่าไปยุ่งกับมันดีกว่าYanin : ทำไมไม่ให้ยุ่งN : ลืมได้แล้วเหรอYanin : ฉันจะลืมได้ไง ยิ่งเจอก็ยิ่งรู้สึกชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ แต่ดูเหมือนเขาจะเห็นฉันเป็นของเล่นตลกๆ เลยYanin: ตอนนี้เขาฮอตมากเลยนะ พอเห็นแบบนี้แล้วคิดว่าฉันกับเขาคงเป็นเรื่องที่ยากเหล
ดวงใจทศกัณฐ์ Ep.14 ของฝาก (2)
"พี่นธี นินเปลี่ยนใจแล้ว เดินไปส่งนินกลับได้มั้ย""อีกสามเมตรจะถึงละ" พี่ชายฉันบอกก่อนจะเลี้ยวไปหลังตึกก็เห็นพวกแก๊งพี่นธีนั่งอยู่ครบ"น้องญานิน มาทำอะไรถึงนี่เนี่ย มาหาพี่เหรอ" พี่ฮ่องเต้เอ่ยทักขึ้นมา แต่อีกคนกลับนั่งนิ่งมองกระดาษในมือเปิดไปเปิดมาเหมือนไม่สนใจฉัน"นินเอานี่มาให้พี่ทศกัณฐ์ค่ะ" ฉันพูดแล้วส่งยิ้มให้พี่ๆ ก่อนจะเดินไปหาคนทำหน้าดุๆ "นินซื้อมาฝาก กินให้หมดนะ""โอ๊ย พี่ก็อยากมีใครซื้อมาฝากอะ" พี่คิวทำหน้าตาแบบแซวๆ"..." พี่ทศกัณฐ์เงยหน้าขึ้นมามองฉันแล้วก็มองแก้วกาแฟ "ฉันไม่ได้ชอบกาแฟ""..." ฉันรีบหันขวับไปมองพี่ชายตัวเองทันที แต่เขากลับไหวไหล่เหมือนไม่ใส่ใจไหนเขาบอกว่าพี่ทศกัณฐ์ยังชอบอะไรๆ เหมือนเดิมไง"งั้นพี่ชอบอะไร" ฉันถามออกไปแล้วพยายามยิ้มออกมาทั้งที่จิตตกอยู่"ไม่ชอบอะไรซักอย่าง" ว่าแล้วก็ก้มดูชีทในมือต่อ"งั้นไม่เป็นไรค่ะ นินเอากลับก็ได้ อ่อ พี่คิวชอบกินมอคค่ามั้ยคะ ร้านนี้อร่อยมาก" ฉันหันไปหาพี่คิวด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแบบพยายามหงุดหงิดนะ ทำไมต้องทำนิ่งใส่ฉันด้วยทั้งที่เมื่อวานยังจูบฉันอยู่เลย!!"เอ่อ พี่ก็ชอบแหละ แต่มันของเพื่อน" พี่คิวยิ้มแห้งๆ ส่งมา"ไม่เป็นไรหรอกค่
ดวงใจทศกัณฐ์ Ep.15 ไม่มีเธอ (1)
EPISODE 15@ตึกเรียน"นี่แกไปทำอะไรมาหรือเปล่า" นิเนยยื่นหน้าเข้ามาหาฉันตอนที่นั่งเท้าคางฟังอาจารย์บรรยายอยู่"ทำอะไร""หน้าแกดูอิ่มทิพย์มาก" ใบเฟิร์นพูดเสริมแล้วยื่นหน้ามาอีกคน "คนอะไรวะ อมยิ้มคนเดียวทั้งคาบ คงไม่ใช่ว่าชอบอาจารย์ศุรเดชนะ""จะบ้าหรือไง เดี๋ยวก็ได้ติดเอฟเพราะปากแกเนี่ย" ฉันผลักยัยใบเฟิร์นเบาๆ ก่อนจะหันไปมองชายวัยเกษียณที่มีผมอยู่สองหย่อมด้านข้างขณะที่ด้านบนผิวหนังมันวาววับ"งั้นบอกมาว่าแกยิ้มอะไร หรือแกได้กับพี่ยักษ์แล้ว""ไปกันใหญ่แล้วพวกแก" ฉันส่ายหน้าให้กับพวกมัน แล้วเก็บของเมื่อหมดคาบเรียนพอดี"เดี๋ยวฉันขอแวะซื้อน้ำแป๊บ" นิเนยบอกแล้วเดินนำฉันกับใบเฟิร์นเข้าไปในร้านคาเฟ่ใต้ตึกเรียนด้านในมีทั้งรุ่นพี่และรุ่นเรานั่งอยู่เต็มไปหมด ฉันมองหาที่นั่งว่างก่อนจะเดินไปตรงริมร้านฝั่งที่เป็นกระจกเพื่อนั่งรอเพื่อนสนิทสองคนนั้นสั่งน้ำตรงเคาน์เตอร์พอนั่งลงก็เห็นพี่ปีสามที่มีรอยสักคนนั้นนั่งอยู่ใต้ตึกที่ติดกันนี้พอดีแต่เขาคงมองไม่เห็นฉันเพราะกำลังคุยกับพวกเพื่อนเขาอยู่ฉันหยิบมือถือขึ้นมาลองส่งข้อความไปหา N ถ้าเป็นเขาจริงๆ ต้องมีอะไรน่าสงสัยบ้างแหละYanin : นายทำอะไรอยู่พอส่งข้อค
ดวงใจทศกัณฐ์ Ep.15 ไม่มีเธอ (2)
"สวัสดีค่ะคุณแม่!!" เสียงของยัยนิเนยและใบเฟิร์นดังขึ้นอย่างพร้อมเพรียงเมื่อฉันพาพวกมันมาที่ห้องเพราะแม่จะเลี้ยงข้าวตอนนี้เวลาเกือบหกโมงแล้วพวกเราเลิกเรียนตอนห้าโมงครึ่งก็ตรงมาที่คอนโดฉันทันที"แม่คะ คนนี้ใบเฟิร์นค่ะ" ฉันแนะนำเพื่อนสนิทคนใหม่ให้คุณแม่รู้จัก ส่วนนิเนยเราคบกันตั้งแต่มัธยมแล้วแม่จึงรู้จักเป็นอย่างดี"เพื่อนลูกน่ารักทุกคนเลย เป็นยังไงบ้างล่ะสาวๆ เรียนเหนื่อยมั้ย" แม่ทักทายอย่างอารมณ์ดีและยิ้มแย้ม พลางทำอะไรในครัวไปด้วย"ไม่เหนื่อยเลยค่ะคุณแม่ สนุกเพราะมีเพื่อน" ยันใบเฟิร์นพูดแล้วยิ้มกว้าง"รอแม่กันก่อนนะ ยังเสร็จไปแค่อย่างเดียว เดี๋ยวหนุ่มๆ ก็คงมา เห็นพี่บอกเลิกเรียนแล้ว""เดี๋ยวนินช่วยค่ะ""พวกเราด้วยค่ะ ไม่ได้เข้าครัวเลยตั้งแต่มาเรียนที่นี่" ใบเฟิร์นเอ่ยแล้วรีบวิ่งตามฉันมาพร้อมกับนิเนยชั่วโมงต่อมาพอทำกับข้าวเสร็จเราก็จัดการอาหารพวกนั้นมาวางบนโต๊ะที่อยู่กลางห้องและพวกพี่นธีก็เข้ามาพอดี"โอ๊ยหิว~" เสียงของพี่คิวดังขึ้นพร้อมกับรอยยิ้ม ก่อนที่พี่ๆ จะเดินเข้ามาแต่กลับไม่มีเขาคนนั้น...ฉันหันไปมองพี่นธีซึ่งเขาก็น่าจะรู้ว่าฉันคิดอะไรอยู่ ทุกคนพากันมานั่งที่โต๊ะกินข้าวและแม่
ดวงใจทศกัณฐ์ Ep.16 ฉันมาหา...(1)
EPISODE 16ขณะที่เหม่อๆ อยู่และจะเปิดประตูห้องเสียงเข้มที่คุ้นหูก็ดังขึ้นพร้อมกับเสียงหายใจเหนื่อยหอบของเขาที่กำลังเดินเข้ามาใกล้"พี่ทศกัณฐ์...""..." เขาเดินมาหยุดตรงหน้าฉันแล้วทำท่าเหนื่อยๆ เหมือนคนที่กำลังวิ่งมาในระยะทางหลายกิโล เสื้อช็อปสีกรมของเขามันเปียกเป็นวาวเพราะเหงื่อที่ซึมออกมา"พี่ไปทำอะไรมา" ฉันขมวดคิ้วมองเขาอย่างไม่เข้าใจ"ไปประชุม แต่รถติดอยู่หลายคันเอาออกไม่ได้ วันนี้มีงานของคณะวิทย์""แล้วมายังไง""ไม่ต้องรู้หรอก" เขาบอกอย่างบ่ายเบี่ยงแล้วยกมือเสยผมตัวเองที่มันชุ่มเหงื่อขึ้นไปลวกๆหล่อเป็นบ้าเลย ขนาดเหงื่อท่วมตัวยังหล่อ..."..." ทั้งที่กำลังจะถอดใจไปแล้วแต่เขาก็กลับมาทำให้หัวใจเต้นแรงอีกจนได้สินะ "เข้าไปมั้ยคะ แต่คนอื่นกลับไปหมดแล้ว""อืม" พี่ทศกัณฐ์พยักหน้าแล้วเดินตามเข้าไปในห้อง"มึงไปทำอะไรมา" พี่นธีมองอย่างตกใจก่อนจะหันมามองหน้าฉันบ้างเพราะเราเดินเข้ามาพร้อมกัน"อ้าว ทศกัณฐ์ เพิ่งเลิกเหรอ" แม่ที่เดินออกมาจากห้องครัวถามขึ้นเหมือนกำลังตกใจอีกคน"ครับ พอดีประชุมเรื่องงานกิจกรรมอีกสองเดือนข้างหน้า แล้วรถก็ติดอยู่ลานจอดเอาออกมาไม่ได้" เขาตอบแล้วขยับเสื้อช็อปตัวเองที่ม
ดวงใจทศกัณฐ์ Ep.16 ฉันมาหา...(2)
"ญานินมานี่หน่อย" แม่เรียกฉันขึ้นมาตอนที่กำลังเก็บจานกับพี่ทศกัณฐ์อยู่ "ทศกัณฐ์ด้วย"เราทั้งคู่หันมามองหน้ากันแล้วพี่ทศกัณฐ์ก็เก็บจานไปไว้ในครัวแทนฉันก่อนจะออกมาด้วยสีหน้าเรียบนิ่งเหมือนไม่คิดมากอะไรเลยต่างจากฉันที่ยืนเงียบใจไม่นิ่งเพราะกลัวแม่จะพูดอะไรที่ฉันไม่อยากให้เป็น"คะ" ฉันเดินไปใกล้ๆ แม่แล้วหันไปมองพี่นธีอย่างมีคำถาม ซึ่งเขาก็มองมาเหมือนวิตกอยู่เหมือนกัน"นินลงไปซื้อของให้แม่หน่อย ตามนี้" ว่าแล้วแม่ก็ยื่นกระดาษโน้ตให้ฉันนี่มันพวกของใช้ที่ในห้องฉันก็มีทั้งนั้นเลยนะ"แต่ว่าของพวกนี้...""รีบไปมันดึกแล้ว" แม่หันมามองหน้าฉันก่อนจะหันไปมองพี่ทศกัณฐ์ต่อ ซึ่งเขาไม่ได้แสดงอาการอะไรออกมาเลยฉันจึงพยักหน้าแล้วหันไปมองพี่ทศกัณฐ์อย่างกังวลก่อนจะเดินออกมาเงียบๆแม่ต้องคุยอะไรซักอย่างกับพี่เขาแน่ๆฉันซื้อของตามที่แม่สั่งในร้านสะดวกซื้อใกล้ๆ กับคอนโด ใช้เวลาราวๆ สิบกว่านาทีก็รีบเดินกลับเพราะกังวลเรื่องของพี่ทศกัณฐ์อยู่"..." พอกลับมาถึงก็เห็นเขากำลังออกจากลิฟต์ด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง"ขอคุยด้วยหน่อยได้มั้ย" ฉันขมวดคิ้วมองเขาด้วยความกังวล "แม่นินคุยอะไรกับพี่คะ""อยากรู้ไปทำไม""แสดงว่าคุยจริง
ดวงใจทศกัณฐ์ Ep.17 เด็กหนีเที่ยว (1)
EPISODE 17หลายวันต่อมา"พวกแกรอตรงนี้ ฉันโทรหาพี่ก่อน" ใบเฟิร์นบอกแล้วรีบโทรหาลูกผู้พี่ที่ทำงานอยู่ในสถานบรรเทิงที่เรากำลังจะเข้าไปถูกต้องแล้ว...ตอนนี้พวกเรากำลังแอบมาเที่ยวร้านเหล้าทั้งๆ ที่อายุยังไม่ถึงยี่สิบปี เพราะฉะนั้นการจะเข้าไปนั่งแบบสบายใจมันไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องฝากเนื้อฝากตัวกับพนักงานหรือไม่ก็เจ้าของร้านซะก่อนและเรื่องนี้ไม่ใช่ปัญหาสำหรับใบเฟิร์น..."พวกแก มาๆ" ใบเฟิร์นกวักมือเรียกฉันกับนิเนยให้เดินไปยังประตูทางเข้าที่มีพี่การ์ดหน้าดุกับพี่อีกคนที่หน้าตาดี คิดว่าน่าจะเป็นพี่ชายของใบเฟิร์น"นี่พี่เหนือ พี่ชายฉัน แล้วคนนี้พี่โจ้ฝากเนื้อฝากตัวไว้ด้วย" ฉันกับนิเนยรีบยกมือไหว้ทีนทีที่ใบเฟิร์นแนะนำทั้งคู่"เข้าไปแล้วห้ามทำตัวซ่านะเรา แล้วต้องกลับก่อนเที่ยงคืน เข้าใจมั้ย" พี่เหนือหันมาบอกใบเฟิร์นก่อนจะปรายตามามองฉันกับนิเนยเล็กน้อย"ค่า"เขินจัง แอบเข้าไปแบบนี้เหมือนพวกพี่ๆ เขาคงมองเป็นเด็กใจแตกแล้วแน่ๆอันที่จริงฉันก็ไม่ได้อยากมาเท่าไหร่หรอกนะ แต่ใบเฟิร์นเคี่ยวเข็ญให้มาส่วนนิเนยก็อยากมาลองเที่ยว พอจะมากันสองคนมันก็คงจะดูเปล่าเปลี่ยว เลยต้องมาเป็นเพื่อนอีกและแน่นอนว่าเรื่องนี้
ดวงใจทศกัณฐ์ Ep.17 เด็กหนีเที่ยว (2)
ชั่วโมงต่อมาก็เริ่มมีอาการคล้ายเมาบ้างแล้วเพราะหมดกันไปเกือบสี่ขวด ด้วยความที่แทบจะไม่ได้ดื่มกันเลยทำให้เมาง่ายมากๆ"ไปห้องน้ำนะ" ฉันบอกแล้วขยับตัวลุกขึ้นยืน"เดี๋ยวไปเป็นเพื่อน""ไม่เป็นไรแกรอนี่แหละ" ฉันกดไหล่นิเนยให้นั่งลงแล้วรีบพาตัวเองไปห้องน้ำทันทีทีแรกก็ไม่เท่าไหร่ทำไมเดินแล้วมันเมาแบบนี้ล่ะ เหมือนมีอะไรมาหมุนๆ อยู่กลางหน้าผากเลยหลังจากทำธุระเสร็จฉันก็เดินออกมา ก่อนที่สายตาจะไปประทะเข้ากับคนกลุ่มหนึ่ง ซึ่งนั่งอยู่ห่างจากที่ฉันยืนอยู่ประมาณสามโต๊ะพวกพี่เฮ้ดว้าก!ไม่ทันที่ฉันจะได้หนี ผู้ชายที่ฉันสงสัยเรื่องรอยสักก็หันมาทางนี้พอดีและเราก็สบตากันราวๆ สองวินาทีเพราะฉันหลบไม่ทันฉันรีบหมุนตัวกลับเพื่อจะเดินไปอีกทาง แต่..."เดี๋ยว"ชิบหายแล้วญานินเอ้ย"...คะ" ฉันหันไปแล้วรีบยกมือไหว้พี่เนย์อย่างมีมารยาทพร้อมกับยิ้มเจื่อนๆ"เข้ามาได้ยังไง" เขาขมวดคิ้วถามแล้วมองฉันหัวจรดเท้า ฉันไม่ได้แต่ตัวโป๊เปลือยเลยนะ ก็แค่เสื้อปาดไหล่กับกางเกงยีนขายาวเอง มีอะไรให้ต้องมองแบบนั้นด้วย"เอ่อ พอดีรู้จักพนักงานในนี้ค่ะ มาแป๊บเดียว เดี๋ยวพวกเราจะกลับแล้ว" ยิ้มสู้"..." เขาเงียบแล้วกอดอกมองฉันเหมือนกำลัง
บทล่าสุด
ดวงใจทศกัณฐ์ Ep.47 เมียทศกัณฐ์ (ตอนจบ)
"ไงมึง วางแผนกันดิบดีสุดท้ายก็แพ้เมีย" เสียงของพี่ฮ้องเต้ดังขึ้น น้ำเสียงปนหัวเราะของเขาบ่งบอกว่ากำลังเยาะเย้ยพี่ทศกัณฑ์อยู่ตอนนี้ฉันยืนแอบอยู่ตรงมุมตึกซึ่งอยู่ห่างจากโต๊ะที่พวกเขานั่งไม่กี่เมตร ทำให้ได้ยินบทสนทนาชัดเจน"…" พี่ทศกัณฑ์เงียบกริบไม่รู้ว่าถ้าเขาไม่รู้ว่าฉันยืนอยู่ตรงนี้จะเป็นแบบนี้มั้ยอาจจะคุยโม้ก็ได้ใครจะไปรู้"มึงมันไม่ได้เรื่อง เป็นพี่ว้ากจนน้องปีหนึ่งปีสองกลัวแต่มาแพ้ให้เด็กอักษรคนเดียว เหอะ" พี่คิวพูดออกมาเหมือนเสียอารมณ์เพราะเป็นคนคิดแผนทั้งที"มึงก็รอรับชะตากรรมแบบกูได้เลย" พี่ทศกัณฑ์พูดเสียงเบาหวิว จนฉันแอบสงสารจับใจ"กูไม่มีทางกลัวเมียแบบมึงแน่นอน ผู้หญิงก็แค่ลูกไก่ในกำมือ จะบีบก็ตาย จะคลายก็รอด""มึงไม่กลัวเตยเลยเหรอ" พี่ทศกัณฐ์ถามซ้ำ"กลัวทำไม ยัยนั่นดิต้องกลัวฉันขาดฉันไปซักคนเตยคงอยู่ไม่ได้ ร้องไห้แงๆ"โอ้อวดนักนะ เดี๋ยวโดนดีแน่พี่คิว!"พี่ทศกัณฑ์!" ฉันเดินเข้าไปเงียบๆ แล้วเรียกพี่ทศกัณฑ์เสียงดัง จนพี่ๆ หันมามองกันพรึบ ส่วนพี่นธีขมวดคิ้วมองฉันอย่างไม่เข้าใจ พี่ชายทั้งคนอ่านออกแน่ๆ"ยะ…ญานิน มาได้ไง" เก่งมากคุณแฟน เสียงสั่นแบบไม่ต้องซ้อมมา"เดินมาค่ะ""น้องญาน
ดวงใจทศกัณฐ์ Ep.46 เกียร์…มัว
"…" เงียบอยู่นั่นแหละไม่คิดจะพูดอะไรเลยใช่มั้ย หรือว่าเขาไม่อยากคบฉันแล้ว แววตาของเขาที่มองเหมือนกำลังลังเลบางอย่างอยู่เลย"นินทำอะไรผิดหรือเปล่า ทำไมพี่ไม่บอกถ้านินผิดก็พร้อมจะแก้ไข แต่พี่ทศกัณฑ์ไม่ให้โอกาสนินได้รับรู้เลย อึก...อยู่ๆ ก็ไม่เห็นค่ากันแบบนี้""ญานิน…" เขาเรียกชื่อฉันเบาๆ ขณะที่ฉันเอาแต่ก้มหน้าร้องไห้"พี่เบื่อนินแล้วใช่มั้ย พี่ทศกัณฐ์ไม่รักนินแล้วใช่มั้ย...ฮึก""ไม่ใช่" เขาตอบแล้วค่อยๆ เอื้อมมือมากุมมือฉันพร้อมกับถอนหายใจเขาดันตัวฉันลงกับเตียงอีกรอบ ใช้นิ้วเรียวยาวลูบปัดน้ำตาออกจากพวงแก้มของฉันอย่างอ่อนโยน"ที่จริงแล้วแค่อยากจะทดสอบ แต่ตอนนี้พี่คงแพ้อีกแล้ว" เขาพูดแล้วจ้องตาฉันนิ่ง"หมายความว่ายังไง" คำพูดนั้นทำให้ดวงตาของฉันเบิกกว้างแล้วเปลี่ยนเป็นขมวดคิ้วชนกัน"…" เขาพ่นลมหายใจออกมาแล้วเบือนหน้าหนีเหมือนกำลังลำบากใจที่จะพูด "เพราะคิดว่าช่วงนี้เราชอบเอาแต่ใจ ก็เลยอยากดัดนิสัยนิดหน่อย จะได้หันมาง้อพี่บ้างไม่ใช่ตัวเองถูกทุกอย่าง" เขาอธิบายแบบเหนี่ยมอายนิดหน่อยนี่มันอะไรกันเนี่ย…"อย่าบอกว่าที่แกล้งยุ่งกับงานก็เพราะอยากลองดูการกระทำของนินด้วย""…" พยักหน้าเป็นคำตอบ"แล้
ดวงใจทศกัณฐ์ Ep.45 แผนการ
Tossakan talk"ไอ้เชี่ยมึงใจเย็น นิ่งไว้ๆ""ฮ่าๆ มึงท่องไว้พุทธโธๆ เดี๋ยวแม่งเสียแผนหมด"เสียงของไอ้เต้กับไอ้คิวที่เกลี้ยกล่อมให้ผมใจเย็น ทั้งที่ภาพตรงหน้าคือผู้ชายกำลังเกาะแกะแฟนผมอยู่แล้วพวกมันก็มาฉุดรั้งตัวผมที่แทบจะพุ่งตัวไปหาญานิน ขณะที่ไอ้นธีเอาแต่นั่งยิ้มน้อยๆ มองผมเหมือนดูหนังตลกตลกเชี่ยไรเดี๋ยวเมียมันเจอมั่งจะรู้สึก"ถ้ามึงเข้าไปตอนนี้น้องมันรู้แน่ว่ามึงไม่ได้ยุ่งกับโปรเจ็ค แต่มาตามดูน้องมันอะ" ไอ้คิวบอกแต่กลับยิ้มขำ "แล้วที่มึงทำมาทั้งหมดน้องก็จะคิดว่ามึงโกหก""เออ มึงต้องนั่งดูอย่างใจเย็น"ใจเย็นอะไรของมันวะ ตอนนี้เหมือนกองไฟในอกผมมันกำลังจะปะทุออกมาอยู่แล้ว"มึงจะทำเสียแผนนะเว่ย จากที่จะดัดนิสัยน้องกลายเป็นน้องได้ดัดนิสัยมึงแทน"'แผน' ที่ว่านั้นมันเริ่มจากปัญหาของผมนี่แหละเรื่องมันมีอยู่ว่าอาทิตย์ก่อนเราทะเลาะกันเรื่องญานินลืมมือถือไว้ในห้องก่อนออกไปเรียน โทรหาเท่าไหร่ก็ไม่ยอมรับสาย เราเลยทะเลาะกันใหญ่โตแต่สุดท้ายผมก็เป็นคนง้อญานินเพราะเรื่องมันมักจะจบแบบเดิมคือน้องมันถูกเสมอไม่ว่าเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่ คนที่เป็นฝ่ายผิดสุดท้ายแล้วต้องเป็นผมเพราะญานินจะไม่ยอมง้อผมเลย
ดวงใจทศกัณฐ์ Ep.44 ดื่มให้ลืมเธอ
หลายเดือนต่อมาหลังจากเรื่องวุ่นวายทั้งหมดตอนนั้นจบลง ชีวิตของฉันก็กลับมาสงบสุขและคบกับพี่ทศกัณฐ์อย่างแฮปปี้ใช่ซะที่ไหนกัน!การคบกันมันก็ต้องมีทะเลาะกันเป็นเรื่องธรรมดาและทุกครั้งที่ทะเลาะกันนั้นพี่ทศกัณฐ์มักจะเป็นฝ่ายยอมฉันเสมอไม่เชื่อก็ต้องเชื่อเพราะพี่ทศกัณฐ์รักฉันมากๆ ยังไงล่ะ!"เป็นอะไรหน้าบูดเป็นตูดหมามาเลย" เสียงของนิเนยทักขึ้นตอนที่ฉันกำลังเดินเข้ามาหย่อนตัวนั่งลงกับเก้าอี้ข้างๆ พอใบเฟิร์นได้ยินคำพูดของนิเนยก็เงยหน้าขึ้นมามองด้วยความสนใจตอนนี้เราอยู่ปีสองกันแล้วนะ เป็นรุ่นพี่แล้วและช่วงนี้ก็เป็นช่วงรับน้องทำให้ค่อนข้างเหนื่อยกับการจัดเตรียมกิจกรรมให้น้องๆ ทำส่วนพี่ทศกัณฐ์ก็อยู่ปีสี่แล้วเขาก็วุ่นวายกับการทำโปรเจ็คหลังจากที่เพิ่งฝึกงานสามเดือนจบแล้วก็เหลือเวลาอีกแค่เทอมกว่าในรั้วมหาวิทยาลัยทำให้ช่วงนี้เราแทบจะไม่มีเวลาได้ใกล้ชิดกัน"ไม่มีอะไร" ฉันตอบนิเนยแล้วหยิบเอกสารสำหรับวิชานี้ขึ้นมาเตรียมไว้บนโต๊ะเลคเชอร์"ทะเลาะกับพี่ยักษ์เหรอ" นิเนยถามแล้วกอดอกมองฉัน"..." พยักหน้าเป็นคำตอบ"เรื่อง?""เมื่อวานฉันเข้าคอนโดก่อน เพราะเขาบอกว่าจะเลิกดึก พอถามว่าจะให้ไปนั่งทำงานด้วยมั้ยก็
ดวงใจทศกัณฐ์ Ep.43 เหยียบให้จม
เช้าวันต่อมา"ได้เรื่องมั้ยครับ"เสียงของพี่ทศกัณฐ์ดังขึ้นจากปลายเตียงเหมือนกำลังคุยโทรศัพท์กับใครซักคนฉันจึงค่อยๆ ขยับเปลือกตาขึ้นมอง"มีหลักฐานครบแล้วใช่มั้ย""ดีเลย งั้นรบกวนคุณลุงจัดการให้ผมหน่อย""น้องดีขึ้นแล้วครับ ตรวจแล้วไม่เป็นอะไร มีรอยช้ำที่โดนตีนั่นแหละ...ผมรู้แล้วน่า ว่าที่หลานสะใภ้ลุงทั้งคนจะไม่ดูแลได้ไง"นี่กำลังพูดถึงฉันอยู่ใช่มั้ย แอบฟังเองก็เขินเองแล้วนะ"ครับ ขอบคุณครับ รอชมผลงานนะแล้วเดี๋ยวผมจะจัดการเรื่องทางนี้เอง" แล้วพี่ทศกัณฐ์ก็กดวางสายก่อนจะหันมามองทางฉันที่แกล้งขยับเปือกตาขึ้นมาเหมือนคนเพิ่งตื่นนอน "เช้าอยู่เลยรีบตื่นทำไม""นินปวดหัวค่ะ" ฉันตอบแล้วค่อยๆ ลุกขึ้นนั่ง "เหมือนจะเป็นไข้""..." พี่ทศกัณฐ์ลุกขึ้นจากปลายเตียงขยับมานั่งขอบเตียงข้างฉันแล้วเอาหลังมือมาอังหน้าผากไว้ "นอนพักก่อนเดี๋ยวกินข้าวกินยา""ค่ะ" ฉันพยักหน้าทำตามคำสั่งแล้วเขาก็หายออกไปจากห้องตอนนั้นทันทีไม่นานนักก็กลับเข้ามาพร้อมกับข้าวต้ม ยาและน้ำเปล่าหนึ่งแก้ว แกล้งป่วยซักเดือนดีมั้ยเนี่ยมีบุรุษพยาบาลส่วนตัวซะด้วย"เมื่อกี้คุยกับใครเหรอ" ฉันเอ่ยปากถามด้วยความสงสัยเพราะนอนคิดคนเดียวก็คงไม่รู้คำตอ
ดวงใจทศกัณฐ์ Ep.42 ทศกัณฐ์=พระเอก?
ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงคืนแล้ว ฉันตรวจ ใส่เฝือกอ่อนที่เท้าและรับยาเสร็จก็มาแจ้งความที่สถานีตำรวจกับพี่เนย์ต่อ มีรุ่นพี่ปีสองและพวกนิเนยอยู่เป็นเพื่อนรอให้พี่ทศกัณฑ์และพี่นธีมารับ"เป็นไงบ้าง" พี่นธีถามทันทีที่มาถึงส่วนพี่ทศกัณฑ์กำลังเดินเข้ามาท่าทางเงียบครึมเหมือนครุ่นคิดอะไรบางอย่างอยู่"ให้รายละเอียดกับตำรวจไว้แล้วค่ะ พรุ่งนี้ต้องมาอีก""เอาเรื่องให้ถึงที่สุดนะเว้ย ต้องไม่ยอมมันรอบนี้ต้องเอาให้มันจมดิน!" ใบเฟิร์นพูดและกำหมัดแน่นหมับ!อยู่ๆ ร่างของฉันถูกดึงไปกอดไว้ในอ้อมแขนขณะที่เจ้าของการกระทำนั้นไม่พูดอะไรเลยซักคำ ท่ามกลางสายตาของเพื่อนและรุ่นพี่รวมไปถึง...พี่เนย์ยังดีที่ตอนนี้นิเนยมันเอาเสื้อผ้ามาให้ฉันเปลี่ยนแล้วไม่อย่างนั้นคงดูตลกน่าดูหนุ่มวิศวะกอดกับหญิงสาวในชุดโบราณ"กลับเลยมั้ย" พี่ทศกัณฑ์ปล่อยฉันออกจากอ้อมแขนแต่ก็ไม่ได้เป็นอิสระซะทีเดียวเขายังโอบฉันไว้อย่างหลวมๆ"ค่ะ อยากอาบน้ำพักผ่อนแล้ว" ฉันพยักหน้าตอบรับแล้วหันไปขอบคุณพี่ๆพี่ทศกัณฐ์อุ้มฉันขึ้นออกมาจากตรงนั้นสีหน้าเขาดูไม่ค่อยดีเลยไม่รู้ว่าทำไม พอมานั่งในรถเขาก็ติดเครื่องแต่ก็ไม่ยอมขับออกไป สายตาของเขาหันไปมองพี่เนย์ที่กำ
ดวงใจทศกัณฐ์ Ep.41 ฉันยังไหว
"แกต้องได้รับบทเรียนที่ทำกับฉัน!"เสียงของคนด้านหลังดังขึ้นอย่างเยือกเย็น ฉันรู้สึกว่าเคยได้ยินมันมาก่อนหรือว่าจะเป็น..."ฟาง..."ฉันพูดชื่อของยัยนั่นแล้วได้ยินเสียงหัวเราะดังออกมาก่อนจะทำท่าตรงเข้ามาหาฉันอีก รีบหันไปขวามือที่จำได้ว่าตอนเข้ามันมีเก้าอี้อยู่ตัวหนึ่งตรงนั้นคิดว่าจะทำฉันได้คนเดียวเหรอ!หมับ! ปึก! ปึก! ปึก!ฉันคว้าเก้าอี้ขึ้นมาแล้วจับฟาดมันอย่างไม่มีเป้าหมายที่ชัดเจน แต่พอได้ยินเสียงมันร้องออกมาถึงได้รู้ว่ามันถูกจุด"โอ๊ย! กรี๊ด!! แก!" ยัยนั่นร้องเดือดดานเหมือนคนบ้า ฉันรีบหันหลังเข้าประตูคลำหากลอนจนเจอแล้วเปิดออก วิ่งตรงไปทางบันไดทันทีขณะที่ยัยนั่นก็ยังคงวิ่งตามออกมากัดไม่ปล่อยจริงๆ ยัยหมาบ้า!ตึก ตึก ตึกเสียงฝีเท้าของคนด้านหลังวิ่งตามมาขณะที่ขาฉันแทบจะพันกัน ทางผ่านมืดๆ ตรงหน้ายิ่งทำให้ฉันรู้สึกหวั่นใจปึกเพราะชุดหญิงโบราณที่ยาวจนถึงข้อเท้าทำให้ฉันสะดุดมันล้มลงกับพื้น จากที่เจ็บขมับและแผ่นหลังที่ถูกยัยนั่นเอาไม้ตี ตอนนี้มันยังต้องเจ็บที่ข้อเท้าอีกจากการสะดุดล้ม"กูควรตีมึงให้ตายไปซะ!!" คนด้านหลังพูดเสียงแหลมดังก้อง พอหันไปก็พบว่าไม้หน้าสามกำลังถูกง้างและเหวี่ยงมาที่
ดวงใจทศกัณฐ์ Ep.40 ลอบทำร้าย
หลายวันต่อมาหลายวันมานี้ทุกคณะล้วนมีการซ้อมใหญ่กันหมด ทำให้ฉันกับพี่ทศกัณฐ์แทบไม่ได้เจอกันช่วงกลางวันเลย แต่เขาก็จะรอรับฉันทุกวันที่คณะเพราะส่วนใหญ่แล้วฉันเลิกดึกกว่า"พรุ่งนี้ก็จะถึงวันงานแล้ว ตื่นเต้นจัง" เวลานี้เที่ยงคืนกว่าแล้วเราเพิ่งจะได้เข้านอนคอนโดที่ฉันเช่าไว้ไม่ต่างจากห้องร้างเลยล่ะ เพราะตั้งแต่คบกันเขาก็ไม่ให้ฉันไปนอนที่ห้องคนเดียวเลย"มีอะไรให้ตื่นเต้น" เขาพูดเสียงเหนื่อยล้า คงเพราะกิจกรรมที่คณะเขาหนักพอสมควร ขนาดฉันเป็นแค่รุ่นน้องยังเหนื่อยรุ่นพี่ที่ทำเพื่อน้องๆ จะเหนื่อยขนาดไหนกัน"พี่ทศกัณฐ์อยู่ปีสามแล้วก็พูดได้สิ นินเพิ่งเคยครั้งแรก" ฉันพูดเสียงอู้อี้แล้วซุกหน้าเข้าหาแผงอกกว้างอันอบอุ่น"พรุ่งนี้อาจจะเลิกดึกนะ กลับกับเพื่อนมารอที่ห้องเลย" ฝ่ามือหนาลูบศีรษะฉันอย่างอ่อนโยน"ได้ยินว่าพรุ่งนี้มอบเกียร์ใช่มั้ยคะ""อืม หลังจบงาน"คงเป็นธรรมเนียมที่คณะวิศวะทำมาทุกๆ ปีล่ะมั้ง เพราะเพื่อนๆ ที่คณะฉันก็รู้กันหมดฉันก็เพิ่งรู้มาเหมือนกัน"นินจะมารอที่ห้องนะ""ถึงห้องแล้วโทรบอก หรือไม่ก็แชทมา""ค่ะ"วันต่อมาช่วงเช้ามีการแข่งขันกีฬาและกรีฑาหลายประเภท ส่วนฉันผู้ที่ไม่ถนัดกีฬาซักอย่
ดวงใจทศกัณฐ์ Ep.39 กันและกัน
“พี่คิดยังไงถึงสักชื่อนินเนี่ย ถ้าเกิดว่าเราเลิกกันแล้วกลับมาคบกันไม่ได้อีกจะทำไงคะ” ฉันถามแล้วดันตัวออกเพื่อก้มดูรอยสักนั้นให้ชัดยิ่งขึ้นใช้ปลายนิ้วสัมผัสมันเบาๆ ตรงตัวอักษรพวกนั้นอย่างหลงไหล รู้สึกหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาเลย ฉันสำคัญกับพี่ทศกัณฐ์ถึงขั้นที่เขาสักชื่อฉันติดตัวไว้แบบนี้เลยเหรอ“ก็ไปลบออก แต่นั่นคงเป็นตัวเลือกสุดท้าย”“ไม่คิดว่าตัวเองจะเปลี่ยนใจจากนินบ้างเหรอ นินยังเด็กแต่พี่โตแล้ว” ฉันพูดแล้วแนบใบหน้าซบลงกับแผงอกเขาอีกครั้ง“เธอก็โตแล้วนี่ ฉันบอกแล้วว่าฉันมั่นคงและจริงจังกับรักของเราขนาดไหน""ขอบคุณนะคะ นินรักพี่ทศกัณฑ์จัง" ฉันกอดเขาอีกครั้งและเขาก็กอดตอบอย่างแนบแน่น"ไปอาบน้ำกันเถอะ"“ไหนๆ ก็ถอดเสื้อแล้วพี่ทศกัณฐ์อาบก่อนเลย” ฉันพูดแซวขำๆ แล้วดันตัวออกห่าง“…” พี่ทศกัณฐ์ยิ้มมุมปากก่อนจะรวบตัวฉันแล้วอุ้มพาดบ่าจนฉันตกใจกับการกระทำนั้น“กรี๊ด นินจะตก! พี่ทศกัณฐ์จะทำอะไรเนี่ย”“ไหนๆ ก็ถอดแล้วทำอย่างอื่นดีกว่า”พูดจบเขาก็อุ้มฉันเดินดุ่มๆ เข้ามาในห้องน้ำแล้ววางลงนั่งบนเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้า แล้วแทรกตัวเข้ามาอยู่กลางหว่างขาขอฉัน ดีนะที่มันเป็นกระโปรงอัดพลีทไม่อย่างนั้นกระโปรงคงได้
