Home / ระบบ / ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย / นี่คือครอบครัวชาวนาธรรมดาจริงเหรอ (2)

Share

นี่คือครอบครัวชาวนาธรรมดาจริงเหรอ (2)

ส่วนพี่สะใภ้สามมากับฉันก็แล้วกันค่ะ มาช่วยฉันรับรายการสินค้า ส่วนแม่ พี่ถิงถิง ป้าอู๋ก็คอยช่วยหยิบของให้ลูกค้านะคะ” ซูเหยาเริ่มแจกแจงงานให้หญิงสาวของบ้านฟัง

“แล้วพวกพ่อล่ะ ลูกจะให้ช่วยอะไร” ซูป๋อถามลูกสาวท่าทางกระฉับกระเฉง

“หนุ่ม ๆ ก็ทำหน้าที่คอยเดินรอบ ๆ คอยดูคนที่จะขโมยสินค้าแล้วกันค่ะ และก็ช่วยยกของหนักบริการลูกค้าดีไหมคะ”      ซูเหยาพูดขึ้นและทุกคนในครอบครัวก็พากันเห็นด้วย

“ทุกคนหลีกทางกันด้วยครับ เจ้าของร้านบ้านซูมาแล้ว” เสียงทหารชั้นผู้น้อยคนของจ้าวเจียงที่ได้รับคำสั่งมาจาก  ซิวหลานตะโกนบอกฝูงชน

“ซิวหลาน หญิงสาวชุดแดงนั่นหรือเปล่าที่มียาที่เธอว่า” หญิงสาวคนหนึ่งวัยใกล้เคียงกับซิวหลานชี้นิ้วไปทางซูเหยาจากร้านฝั่งตรงข้าม ซึ่งได้เปิดเป็นร้านอาหารรัฐที่ควบคุมโดยจ้าวเจียง

“ใช่แล้ว เอาไว้ให้หล่อนจัดการกับลูกค้าหน้าร้านก่อนฉันจะให้คนไปตามหล่อนมาพบ รับรองเธอได้มีลูกสมใจเหมือนฉันตอนนี้แหละ”

“ได้ฉันจะรอ ว่าแต่เมื่อไหร่อาหารจะมาฉันหิวแสบท้องไปหมด

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ความปรารถนาที่เป็นจริง (1)

    “สหายรบกวนช่วยหลีกทางให้ท่านนายพลด้วยครับ” น้ำเสียงนายทหารคนสนิทของมาเฟียอันดับหนึ่งตะโกนเสียงดังแข่งกับผู้คนที่พากันยืนคุยกันอย่างออกรส“ผมขอเวลาสักครู่นะครับ” จ้าวเจียงกล่าวกับลูกค้าที่กำลังจะสั่งสินค้า“ช...เชิญครับท่าน” ชายวัยกลางคนผู้ซึ่งรู้จักจ้าวเจียงมาบ้างกล่าวเสียงสั่น พร้อมปาดเหงื่อที่เริ่มซึมออกมาบนหน้าผาก“สวัสดีค่ะ ท่านนายพลจ้าว” ซูเหยากล่าวทักทายเจ้าของตลาดครึ่งหนึ่ง พร้อมมองไปทางเขาอย่างสงสัย ‘มีอะไรก็รีบพูดได้ไหมคะ เงินกำลังรอฉันอยู่’ เธอโอดครวญ“สวัสดีสหายซู คือคุณพอจะรู้จักพ่อครัวหรือไม่ ช่วยบอกให้คนนั้นไปหาผมที่ร้านอาหารรัฐอาคารหลังนั้นด้วย” จ้าวเจียงกล่าวขึ้นอย่างไม่อ้อมค้อม“พี่สามของฉันได้ไหม เขาทำอาหารอร่อยมากท่านนายพลจะให้เขาลองทำให้กินก่อนก็ได้ค่ะ” ซูเหยารีบเสนอตัวพี่ชายออกไปอย่างไม่ต้องคิดเยอะ“ได้ ถ้าอย่างนั้นให้สหายท่านนั้นมากับผมได้เลย” จ้าวเจียงกล่าวตอบอย่างไม่รอช้าเช่นกัน เนื่องจากเขาเชื่อใจภรรยาที่ได้ให้เขาลองมาคุยก

    Last Updated : 2025-04-20
  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ความปรารถนาที่เป็นจริง (2)

    “พ่อครัวครับไม่ต้องห่วงครับ หมูผมได้ตุ๋นเอาไว้รอแล้ว” ชายหนุ่มที่ทำงานอยู่ในครัวกล่าวแทรกขึ้นมาเมื่อเขาได้ยินสิ่งที่คนจะมาเป็นพ่อครัวพูด“ถ้าอย่างนั้นก็เยี่ยมเลยครับ ผมชื่อซูหลงไม่ทราบว่าสหายชื่ออะไร” ซูหลงกล่าวแนะนำตัวเองกับชายหนุ่มรูปร่างใกล้เคียงกัน“ผมหลินเกาครับ ทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยในครัว” ชายหนุ่มแนะนำตัวออกมาอย่างสุภาพ“ยินดีที่ได้รู้จักสหายหลิน” ซูหลงกล่าวออกมาอีกครั้งหลังจากที่คนทั้งสองได้ทำความรู้จักกันแล้ว ชายหนุ่มทั้งคู่ต่างก็สนทนากันเรื่องวัตถุดิบของอาหารที่ตนจะต้องทำโดยพวกเขาต่างพากันลืมเลือนนายพลหนุ่มกับผู้ช่วยที่ยังคงยืนอยู่ในครัวตอนนี้อย่างสนิท จ้าวเจียงกับทหารผู้ช่วยจึงได้พากันเดินออกมาจากห้องครัวอย่างเงียบ ๆ“อาหลินคุณช่วยแกะผักให้ผมที แกะแบบนี้นะครับ” ซูหลงกล่าวกับผู้ช่วย จากนั้นเขาก็เริ่มลงมือทำอาหารอย่างแรกโดยเริ่มจากซุปไข่ใส่มะเขือเทศจากวัตถุดิบภายในร้านและตามรายการกลิ่นซุปที่ชายหนุ่มหน้าหวานทำขึ้นมาอีกทั้งสีสันที่มีทั้งไข่สีเหลืองทองเป็นเส้นลอยวนอยู

    Last Updated : 2025-04-20
  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   เป็นที่กล่าวขานไปไกลหลายหมู่บ้าน (1)

    “ดี ๆ เป็นผู้เยาว์ที่รู้จักอ่อนน้อม” ชายวัยกลางคนกล่าวชมเชยคนหนุ่มที่เขาคิดว่าคงจะมีเบื้องหลังไม่ธรรมดาอย่างแน่นอนชายหนุ่มทั้งสองต่างยิ้มให้กัน หลังจากเสร็จการทักทายและรู้ว่าตัวเองจะต้องมาทำงานวันไหน ลูกชายคนที่สามของบ้านซูก็กลับมายังร้านโดยที่ไม่คิดปกปิดรอยยิ้มบนใบหน้า“เสี่ยวเหยาน้องรัก” ซูหลงเมื่อเดินเข้ามาภายในร้านและเห็นว่าลูกค้าไม่มีจึงได้ตะโกนเรียกน้องสาวเสียงดัง“ยิ้มร่ามาแบบนี้แสดงว่าพี่สามได้เป็นพ่อครัวสมใจแล้วใช่หรือเปล่าคะ ฉันดีใจด้วย” ซูเหยาที่เงยหน้าขึ้นมองพี่ชายตามเสียงเรียกกล่าวยินดีพร้อมรอยยิ้มกว้างไม่ต่างจากพี่ชายฝาแฝด“ใช่แล้ว พรุ่งนี้พี่สามารถมาทำงานได้เลย” ซูหลงรีบพูดเรื่องที่ตนจะได้มาทำงานออกมาอย่างรวดเร็ว“ดีเลยค่ะ ถ้าอย่างนั้นพี่ก็มาพักที่ร้านนี้ดีไหมคะ ฉันจะได้จ้างพี่สะใภ้ให้คอยดูแลร้านคู่กับฉัน” ซูเหยาที่กำลังคิดจะหาคนมาคอยดูแลร้านรีบเสนอออกมา“ให้พี่ไปนอนบ้านหลังนั้นเหรอ” ซูหลงพยักเพยิดไปทางด้านหลัง“เปล่าค่ะ ฉันคิดจะสร้างบ้านทางห

    Last Updated : 2025-04-20
  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   เป็นที่กล่าวขานไปไกลหลายหมู่บ้าน (2)

    หลังจากเด็กน้อยและสองผู้เฒ่าคล้อยหลังไป ครอบครัวซูต่างก็ช่วยกันจัดข้าวของภายในร้านให้เป็นระเบียบและก็ช่วยกันทำความสะอาด“เรียบร้อยแล้วค่ะ พวกเรากลับกันเถอะ” ซูเหยาบอกกับสมาชิกในครอบครัวหลังจากล็อคประตูร้านด้านหน้าเมื่อครอบครัวซูกลับมาถึงหมู่บ้านตงไห่ พวกเขาทั้งหมดได้พากันเดินไปยังบ้านพ่อแม่ซูเพื่อที่จะไปกินข้าวเย็นกันที่นั่นหนิงเหอก็ได้อยู่ร่วมกินข้าวเย็นกับครอบครัวว่าที่สามีด้วยเช่นกัน หลังมื้ออาหารจบลงซูหลงก็เป็นฝ่ายเดินไปส่งหญิงสาว ในระหว่างที่ชายหนุ่มหญิงสาวเดินข้างกันคนในหมู่บ้านก็หันไปซุบซิบนินทาถึงความสัมพันธ์ของทั้งสอง“ทุกคนครับวันผมแต่งงานขอเชิญมาร่วมงานด้วยนะครับแล้วผมจะมาประกาศอีกครั้งว่าเป็นวันไหน” ซูหลงที่ได้ยินเสียงซุบซิบเขารู้สึกคันปากจึงได้ตะโกนออกมาเสียงดัง“นี่หมายความว่า เธอสองคนผ่านการแนะนำแล้วอย่างนั้นเหรอ” หญิงวัยกลางคนผิวกร้านจากการทำงานหนักถามออกมาอย่างต้องการคำตอบ“ใช่ครับเป็นป้าจางหว่านภรรยาของลุงฉีเป็นผู้แนะนำ หากไม่เชื่อสามารถไปถามกันได้ ดังนั้นการที่ผมมาส่งคู่หมั้นย่อม

    Last Updated : 2025-04-20
  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ทหารแดงบุกอย่างนั้นเหรอ(1)

    นับตั้งแต่วันที่ครอบครัวซูจัดงานแต่งอย่างยิ่งใหญ่เอิกเกริกนับเวลาจากนั้นก็ผ่านมาได้ครบหนึ่งปีที่เกิดการปฏิวัติสำหรับซูเหยาที่อยู่ ๆ ก็ได้มาโผล่อยู่ในนิยายเรื่องนี้ และได้กลายเป็นนางร้ายของเรื่อง เธอไม่ได้รู้สึกถึงผลกระทบเหมือนกับตัวนางเอกของเรื่องอย่างเหลียนฮวาเลยสักนิดเนื่องจากหล่อนเป็นผู้อ่านนิยายเรื่องนี้มาก่อนและอีกอย่างเธอมีตัวช่วยติดการย้ายร่างมาด้วย จึงทำให้ซูเหยาได้เปลี่ยนแปลงเรื่องราวไปได้อย่างง่ายดาย รวมทั้งได้เปลี่ยนแปลงคนรอบข้างให้โชคดีไปกับเธอกันถ้วนหน้าตอนนี้หญิงสาวก็กำลังนั่งคิดสูตรสบู่กลิ่นใหม่อยู่ในบ้านของพี่สะใภ้คนโต ร่วมกับแม่ พี่สะใภ้รอง น้องสะใภ้อย่างมีความสุข โดยไม่รู้ตัวว่าผู้ที่ตั้งตัวเป็นศัตรูได้กระทำการบางอย่างเพื่อหวังทำลายเส้นทางการค้าของตัวเองเข้าแล้ว“ประกาศ วันนี้หลังจากเลิกงานตอนเย็นขอให้ทุกคนส่งตัวแทนมาประชุมกันหน้าคอมมูนบ้านละหนึ่งคนด้วย” เสียงประกาศดังขึ้นในช่วงสายของวัน“มีอะไรหรือเปล่าถึงได้เรียกประชุม” หว่านชิงที่นั่งทำงานอยู่ในบ้านของสะใภ้ใหญ่พูดกับเหล่าสะใภ้และคนทำงานอยู่ด้วยกัน

    Last Updated : 2025-04-20
  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ทหารแดงบุกอย่างนั้นเหรอ(2)

    “พี่อยากมีบ้างไหมคะ” ซูเหยาถามพี่สะใภ้ผู้ที่มีความคิดแตกต่างจากหญิงชนบททั่วไป“พี่มีก็ได้ ยังไม่มีก็ได้ เอาไว้เมื่อไหร่ที่มีคนอยากมาเกิดก็มีเองแหละมั้ง” หนิงเหอกล่าวตามที่คิด“ฉันเองก็ยังไม่รีบมีเหมือนกันค่ะ เด็กสามคนก็ยังไม่โต” ซูเหยาที่ได้ยินคำพูดพี่สะใภ้เธอก็พูดเรื่องของตนออกมาเช่นกันทั้งสองสาวเดินสนทนากันมาเรื่อย ๆ ก็เดินมาถึงที่บรรดาสาว ๆ ในบ้านกำลังนั่งทำงานกันอยู่“หนิงเหอมาเหนื่อย ๆ กินน้ำหรือยัง” หว่านชิงที่เห็นใบหน้าแดงก่ำของลูกสะใภ้คนเล็กถามออกมาด้วยความเป็นห่วง“ยังค่ะแม่ ฉันมีเรื่องด่วนจะมาเล่าให้ทุกคนฟังก่อนเดี๋ยวค่อยกินก็ได้” หนิงเหอตอบคำถามแม่สามีที่ดีกับตนเหมือนแม่ผู้ให้กำเนิดไม่มีผิด“เรื่องอะไรอย่างนั้นเหรอ” หว่านชิงวางงานในมือลงมองหน้าลูกสะใภ้คนเล็กก่อนถามออกมาอย่างแปลกใจ“วันนี้มีทหารแดงกลุ่มใหญ่บุกเข้าไปยังตลาดมืดนะสิค่ะ คนที่ไปแจ้งเขาคงคิดว่าร้านค้าที่เปิดคงจะโดนจับอย่างแน่นอนแต่หารู้ไม่

    Last Updated : 2025-04-20
  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   เปลี่ยนแซ่ (1)

    เสียงสัญญาณเลิกงานดังขึ้น ตอนนี้สมาชิกที่ทำงานอยู่ในทุ่งนาของคนบ้านซู บ้านมู่ ก็เหลือแค่ซูหลงเฉิน ซูหยาง มู่อัน ส่วนมู่จางก็ยังคงเอาหมูมาเลี้ยงร่วมกับซูป๋อตามเดิมสำหรับมู่หานที่ไปทำงานในเมืองร่วมกับเจียงเทียนก็ไปกลับโดยรถจี๊ปทหารของเจียงเทียน โดยมีเด็กทั้งสี่ไปกับเขาด้วยทุกเช้าและกลับด้วยกันทุกเย็นงานของมู่หานนั้นได้ด้วยความบังเอิญ เนื่องจากในวันแต่งงานของเฉินมู่เจียว พี่ชายใหญ่เฉินของเจ้าสาวเห็น มู่หานได้เดินทางไปร่วมงานพร้อมกับสองผู้เฒ่าแห่งยุคเขาจึงได้เดินเข้ามาทักทายมู่หานและอยากตอบแทนกับบุคคลผู้ช่วยชีวิตตน เมื่อเขาได้ทราบว่าชายหนุ่มต้องการหางานภายในอำเภอเขาจึงได้เสนองานรองผู้จัดการฝ่ายจัดซื้อของโรงงานทำซีอิ๊วซึ่งเป็นหนึ่งในกิจการของรัฐให้ ซึ่งซูเหยาก็เห็นดีด้วยเนื่องจากวัตถุดิบเป็นเรื่องง่ายสำหรับตนอยู่แล้วในการจัดหาดังนั้นในวันรุ่งขึ้นมู่หานก็ได้ทำงานในโรงงาน นับเป็นเวลาตอนนี้ก็ทำได้เกือบปีแล้ว ตอนที่ชาวบ้านรู้ว่ามู่หานได้ทำงานในโรงงานรัฐทุกคนก็พากันอิจฉาและก็พากันพูดไปสารพัดถึงเรื่องในความโชคด

    Last Updated : 2025-04-20
  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   เปลี่ยนแซ่ (2)

    “ก็แค่คนที่จบจากโรงเรียนบ้านนอกจะสู้กับพวกเราได้ยังไงกัน ภรรยาพวกเรากลับบ้านกันเถอะ” ฮุ่ยหวงกล่าววาจาดูถูกออกมาก่อนจะหันไปชวนผู้หญิงที่อยู่ข้างกายเหลียนฮวาทำได้เพียงพยักหน้ารับ ภายในรู้สึกยินดีกับเรื่องในวันนี้ที่เหตุการณ์เรื่องนี้ไม่แตกต่างจากครั้งก่อน และเธอจำได้แม่นยำว่าข้อสอบนั้นออกอะไรบ้าง‘แต่เธอจะไม่บอกใครเด็ดขาดแม้กระทั่งเฟิ่นลู่ ที่ทรยศเธอไม่คิดช่วยเหลือทำให้เธอต้องมาแต่งงานกับผู้ชายอย่างฮุ่ยหวงแม้ชายคนนี้จะรักเธอมาก แต่การกระทำของเขาก็สุดแสนจะป่าเถื่อนกับเธอทุกครั้งที่นอนร่วมเตียง’ เหลียนฮวาคิดอย่างแค้นเคือง เธอเป็นผู้หญิงที่โทษทุกคนยกเว้นตัวเองหลังจากที่พี่น้องสองคนของบ้านซูลงชื่อเสร็จ พวกเขาก็เดินมารวมตัวกับสองพี่น้องบ้านมู่ก่อนที่จะพากันเดินกลับไปบ้านของมู่จางก่อนเพื่อช่วยพ่อทำงาน“พ่อครับพวกผมมาแล้ว วันนี้มาช้าหน่อยมัวแต่ประชุมอยู่” หลงเฉินหลังจากเดินเข้าไปยังคอกหมูของบ้านก็เห็นพ่อกับ มู่จางกำลังล้างไม้ล้างมือ“วันนี้พวกลูกไม่ต้องทำอะไรแล้ว พวกเราสองคนจัดการกันเสร็จเรียบร้อยแล้

    Last Updated : 2025-04-20

Latest chapter

  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ตอนพิเศษที่หก สามหนุ่มหล่อแห่งเมืองหลวงผู้แตกต่าง

    หนุ่มน้อยคนเล็กของครอบครัวเทียนที่ตอนนี้ได้ก้าวเท้าเข้าสู่การเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยปีหนึ่ง คณะบริหารธุรกิจตามที่ตัวเองต้องการ เช่นเดียวกับชายหนุ่มผู้เป็นลูกชายคนโตของซูหลงที่ต้องการจะเป็นพ่อครัวอันดับหนึ่งตามรอยเท้าของคนเป็นพ่ออีกหนึ่งก็คือบุตรชายคนโตของครอบครัวเจียงสามที่ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าไหร่สมาชิกครอบครัวนี้ก็มีเพียงเจียงเจ๋อที่มีครอบครัว ซึ่งตอนนี้เจียงฮวนได้มีน้องสาวน้องชายมาเพิ่มอีกอย่างละหนึ่งทั้งสามคนมีบุคลิกแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงแต่ก็ยังคงสนิทกัน เนื่องจากทั้งสามมีอายุไล่เลี่ยกันเกิดก่อนหลังห่างกันไม่มากทำให้ได้อยู่ปีเดียวกันเทียนหยุนนั้นเป็นเหมืนเมฆตามชื่อล่องลอยอย่างอิสระ แต่ในเรื่องความรับผิดชอบเขามีเต็มร้อยเนื่องจากได้รับการฝึกฝนมาจากผู้เป็นแม่และพ่อในการทำงานซูตงที่แม้จะมีบุคลิกหนาวเหน็บตามชื่อแต่เมื่อไหร่ที่ได้ทำอาหารหรือขนมชายหนุ่มผมยาวผู้นี้จะมีความอ่อนโยนดุจสายน้ำคนสุดท้ายเจียงฮวนชายหนุ่มผู้มีความนิ่งมาตั้งแต่เด็ก ไม่ว่าจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นเขาก็มักจะทำตัวนิ่งอยู่เสมอต้นเสมอปลาย แต่เมื่อไหร่ก็ตามที

  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ตอนพิเศษที่ห้า สองพี่น้องผู้โดดเดี่ยว2

    ชายหนุ่มที่โดนหญิงสาวคนนี้กอดขาของตนเขาก็ตกใจ แต่เมื่อเห็นอาการอันสั่นเทาของหญิงสาวฮุ่ยหมิ่นก็รู้สึกเห็นใจผู้หญิงคนนี้ไม่น้อย ทำให้เขาก้มตัวลงไปจับไหล่บางของหญิงสาวด้วยมือทั้งสองข้าง“สหายตอนนี้คุณปลอดภัยแล้ว” เสียงอันอ่อนโยนของชายหนุ่มปลอบหญิงสาวที่ยังไม่ยอมลืมตาด้วยความเห็นใจเมื่อหญิงสาวผมสั้นได้ยินเสียงอันทุ้มนุ่มที่อยู่เหนือศีรษะของตนหญิงสาวก็ตัวแข็งทื่อด้วยความตกใจ พร้อมกับลืมตามองสิ่งที่ตัวเองกอดอยู่ก็เห็นเป็นกางเกงสีเขียวของทหารฉินเซียวซานเมื่อเห็นแบบนี้หล่อนจึงได้ผละตัวออกทันทีก่อนที่ตัวเองเกือบจะนั่งลงไปกับพื้นหิมะโชคดีที่ว่าชายหนุ่มจับไหล่ของเธอเอาไว้ ทำให้หล่อนไม่นั่งจ้ำเบ้าลงไปบนพื้นอันเย็นเฉียบ“สหายระวัง” ฮุ่ยหมิ่นกล่าวออกมาเสียงดังด้วยความตกใจที่หญิงคนนี้อยู่ ๆ ก็ผละออกจากเขากะทันหันหญิงสาวผมสั้นเมื่อได้ยินเสียงของคนพูดหล่อนจึงได้แหงนหน้าของตนมองขึ้นไปด้านบน ทำให้ดวงตากลมโตของเธอสบกับดวงตาเรียวคมดุของคนเบื้องหน้าที่กำลังมองเธออยู่เช่นกันในช่วงเวลาที่คนทั้งสองกำลังสบตากั

  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ตอนพิเศษที่ห้า สองพี่น้องผู้โดดเดี่ยว1

    หิมะตกหนักท่ามกลางฤดูหนาวอันโหดร้ายของปีที่ภัยพิบัติได้มาเยือนในเขตภาคเหนือของประเทศทำให้ทหารต้องเข้าไปช่วยเหลือประชาชนในพื้นที่อันห่างไกลการเดินทางไปช่วยเหลือประชาชนในครั้งนี้มู่ซือกับฮุ่ยหมิ่นที่ได้เลื่อนตำแหน่งไปด้วยกันเป็นทีมแรก ท่ามกลางหิมะกองสูงพวกเขาจะต้องเดินฝ่าเพื่อไปยังหมู่บ้านเบื้องหน้าที่มีคนติดต่อมาว่าได้ถูกหิมะถล่มหลังคา ทำให้ประชาชนได้รับบาดเจ็บกันเป็นจำนวนมากและยังมีอีกหลายชีวิตที่ติดอยู่ภายใต้ซากหลังคาที่ถล่มทำให้หน่วยงานของพวกเขาจำเป็นต้องให้การช่วยเหลืออย่างเร่งด่วน แต่การเดินทางฝ่าหิมะไม่ใช่เรื่องง่ายในระหว่างที่ทหารในกลุ่มของสองพี่น้องกำลังเดินทางพวกเขาก็ได้ยินเสียงของสุนัขป่าเห่ากรรโชกเสียงดังเหมือนข่มขู่อะไรบางอย่างด้านหน้าห่างจากพวกเขาไม่มากนัก ทำให้คนในกลุ่มพากันเร่งฝีเท้าของพวกตนให้เร็วขึ้น ท่ามกลางฝูงหมาป่าหกตัวที่ล้อมหญิงสาวสองคน หนึ่งในนั้นเป็นคนที่สองพี่น้องย่อมจะต้องรู้จักเป็นอย่างดี“เจินเจินพวกเราจะทำยังไงกันดีจะไปตามคนมาช่วยดันจะมากลายเป็นอาหารหมาป่าเข้าเสียได้” เสียงหญิงสาวผมสั้นท่าทางทะมัดทะแมงกล่าวกับเพื

  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ตอนพิเศษที่สี่ กลิ่นคาวเลือดก่อเกิดรัก 2

    ภายนอกถ้ำที่โจรทั้งหกนั่งรอบกองไฟที่พวกมันก่อ บัดนี้ได้มีทหารกลุ่มหนึ่งกำลังโอบล้อมพวกมันตามที่เทียนเฉินได้คาดการณ์เอาไว้“ผู้กองหานพวกเราจะรอถึงเมื่อไหร่ครับ” มู่ซือถามกับครูฝึกของตนด้วยความร้อนใจ เนื่องจากเป็นห่วงน้องชายที่อาสาเป็นตัวประกัน“เกือบได้เวลาแล้วนายก็ใจเย็นลงสักหน่อยเถอะ นายต้องเชื่อใจเทียนเฉินสิ” คนที่เป็นทั้งครูฝึกและกำลังจะเป็นน้องเขยของคนตรงหน้ากล่าว“ผมทราบครับแต่นั่นน้องชายผมนะครับ หากผมใจร้อนป่านนี้ผมบุกเข้าไปแล้ว” คนเป็นว่าที่พี่เมียแย้งพวกเขาซุ่มดูพวกมันมาจะครึ่งคืนแล้วไม่เห็นวี่แววว่าโจรร้ายพวกนี้จะหลับสักที หานจ้านจึงได้นึกถึงสมุนไพรที่มีฤทธิ์ทำให้คนสลบออกมา“มู่ซือนายเอาเจ้านี่ไปเผาให้ควันไปทางพวกมันนะรับรองพวกมันหลับแน่ ไม่หลับก็อาจจะสะลึมสะลือใช้ระวังหน่อยก็แล้วกันผลงานน้องสาวนายเลยนะ” คนเป็นหัวหน้ากลุ่มกล่าวออกมาด้วยความรู้สึกภาคภูมิใจมู่ซือแม้อยากจะพูดอะไรแต่เวลานี้ยังไม่ใช่เวลาที่เหมาะสมดังนั้นเขาจึงได้นำสหายร่วมรบไปกับตนอีกสองคนเพื่อไปทำตามคำสั่ง

  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ตอนพิเศษที่สี่ กลิ่นคาวเลือดก่อเกิดรัก 1

    ยามเย็นย่ำท่ามกลางป่าใหญ่ที่ปราศจากเสียงร้องของสัตว์ เทียนเฉินผู้ที่ได้ปลอมตัวเป็นหนึ่งในตัวประกันที่ถูกผู้ร้ายค้าอาวุธเถื่อนจับตัวมาพร้อมกับกลุ่มคนอีกสี่คนหนึ่งในนั้นมีหญิงสาวใบหน้ากลมดวงตาเรียวเล็กอยู่ในกลุ่มนี้ด้วย เทียนเฉินคิดว่าเด็กคนนี้บางทีน่าจะเป็นเด็กวัยมัธยมที่ถูกเจ้าชั่วพวกนี้จับมา“ลูกพี่อีกนานไหมกว่านายใหญ่จะมา” เสียงของหนึ่งในพ่อค้าอาวุธดังขึ้นขัดความคิดของเจ้าหน้าที่หนุ่มที่ตอนนี้แต่งตัวเหมือนคนทำงานในหน่วยงานวิจัยขององค์กรบางอย่างที่คนร้ายพวกนี้ต้องการตัว“นายก็รอหน่อยเถอะอีกไม่นานเจ้านายก็น่าจะมาแล้ว ว่าแต่ทำไมตัวประกันของเราถึงมีเด็กมาด้วยวะ” ชายหน้าบากที่ถูกเรียกว่าลูกพี่ถามกับลูกน้องที่มีอาวุธปืนอยู่ในมือหลังจากที่มองไปยังหญิงสาวร่างเล็กใบหน้ากลม“ก็ฉันเห็นว่าหล่อนอยู่กับเจ้าหน้าที่พวกนี้ก็เลยจับมาทั้งหมด แต่พี่ว่าหล่อนยังเป็นนักเรียนอยู่เหรอ หรือว่าจะปล่อยหล่อนไปเด็กขนาดนี้คงจะบอกตำรวจหรือทหารอะไรได้ไม่มากหรอก” คนพูดเป็นชายที่มีลูกสาวอยู่ในวัยมัธยมถามความเห็นกับลูกพี่ใหญ่“แกจะบ้าเหรอห

  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ตอนพิเศษที่สาม แม่คุณจะรับฉันได้จริง ๆ เหรอ 2

    มิเชลรู้สึกว่าเรื่องนี้น่าจะเป็นความฝันที่ไม่ใช่ความจริงหากเป็นความฝันหญิงสาวก็ไม่คิดอยากจะลืมตาตื่นชายหนุ่มที่ฉุดหญิงสาววิ่งมาไกลแล้วจึงได้รู้สึกเบาใจว่าไม่น่าจะมีคนตามพวกเขามาทัน เขาจึงได้ปล่อยข้อมือของหญิงสาวคนนี้ลง“คุณเป็นอะไรหรือเปล่า” หลังจากที่เขาปล่อยมือของตนแล้วชายหนุ่มก็มองหน้าหญิงสาวที่ตอนนี้แม้จะยังสวมแว่นตาอยู่แต่ด้วยการที่พวกเขาวิ่งกันมาไกลก็ยังพอเห็นใบหน้าอันแดงเรื่อจากแสงไฟทำให้ใบหน้านั้นดูน่ารักเทียนเฟยรู้สึกตกใจความคิดของตัวเองอยู่ไม่น้อยนี่เขาชมคนอื่นนอกจากน้องสาวของตน ทางด้านหญิงสาวที่กำลังรู้สึกเขินอายได้มองเห็นอาการเลิ่กลั่กของชายหนุ่มมาดนิ่งหล่อนก็หลุดยิ้มออกมาก่อนที่จะตอบชายที่อยู่ในความทรงจำออกไป“ฉันไม่เป็นไรค่ะแค่รู้สึกเหนื่อยนิดหน่อย” หญิงสาวรู้สึกเหนื่อยหอบตามที่ตนพูดไปจริง ๆ“ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วครับ คุณพักอยู่ที่ไหนให้ผมไปส่งเถอะผู้หญิงเดินคนเดียวยามค่ำคืนน่าเป็นห่วง” เทียนเฟยกล่าวตามที่ตัวเองรู้สึก“คือฉันพักอยู่ที่...มันจะสะดวกสำหรับพี่หรือเปล่าคะ” หล่อนแทนตัว

  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ตอนพิเศษที่สาม แม่คุณจะรับฉันได้จริง ๆ เหรอ 1

    “ผมขอโทษครับคุณได้รับบาดเจ็บหรือเปล่า” เสียงอันอ่อนนุ่มของเทียนเฟยกล่าวกับหญิงสาวผมทองร่างบางสวมแว่นตากรอบหนาออกมาอย่างรู้สึกผิด“ฉันเองก็ต้องขอโทษคุณเช่นกันที่เดินมาชนคุณก่อน” หญิงสาวคนนั้นกล่าวออกมาด้วยความเสียใจไม่แพ้กันเทียนเฟยหลังจากที่เก็บหนังสือเรียนของตัวเองแล้ว เขาก็ได้มาช่วยหญิงสาวคนนี้เก็บของที่กระจัดกระจายเพื่อส่งคืนให้เจ้าของ“ขอบคุณค่ะรุ่นพี่” หญิงสาวผมทองกล่าวตอบชายหนุ่มเสียงเบาด้วยความอาย“ไม่เป็นไรครับผมเต็มใจ ถ้าหากว่าคุณไม่เป็นอะไรแล้วผมขอตัวก่อน” เทียนเฟยบอกกับหญิงสาวหลังจากที่เขาดูนาฬิกาที่ข้อมือแล้วใกล้ถึงเวลาเรียนของตนหญิงสาวผมทองจึงได้แต่มองตามทุกการก้าวเดินของชายหนุ่มต่างสัญชาติด้วยความประทับใจ ที่คนผู้นั้นอาจจะจำหล่อนไม่ได้จากเหตุการณ์หลายวันก่อนที่เธอได้ถูกคนรังแกในขณะที่เธอกำลังจะตอบโต้คนพวกนั้น แต่ว่าได้มีชายหนุ่มคนนี้เข้ามาช่วยเอาไว้ก่อนมิเชลไม่คาดคิดว่าวันนี้จะได้มาเจอกับชายหนุ่มคนนี้อีกครั้งด้วยความบังเอิญ เธอรู้ตัวเองดีว่าไม่เหมาะสมกับเขาไม่ว่าจะเป็นด้วยรูปลั

  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ตอนพิเศษที่สอง ผมชอบคุณ 2

    ส่วนมู่ฟางก็ได้เจอกับพี่ชายของตนที่มาพร้อมกับชายหนุ่มที่เธอเป็นคนตรวจร่างกายให้เป็นคนสุดท้ายก่อนพัก“สหายกับพี่ชายของฉันสนิทกันอย่างนั้นหรือคะถึงได้มาด้วยกัน” คนเป็นน้องสาวถามกับชายคนนี้ออกมาหลังจากที่เธอเดินมาหาพี่ชายของตนแล้ว“คือว่าใช่ครับพวกเราสนิทกันมาก” คนเป็นครูฝึกโอบไหล่นักเรียนของตนแน่นก่อนตอบหญิงสาวพร้อมรอยยิ้ม“ถ้าอย่างนั้นยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ฉันเป็นน้องสาวของพี่ชาย ชื่อมู่ฟาง” หญิงสาวที่อายุน้อยกว่ากล่าวพร้อมก้มหัวของ ตนลงทางด้านเทียนเฉินที่นั่งอยู่โต๊ะเดียวกับน้องสาวและว่าที่น้องเขย เขาก็ได้แต่นั่งยิ้มมองไปทางพี่สาวพี่ชายอย่างอารมณ์ดี“พี่ชายฉันสงสัยอยู่เล็กน้อยทำไมสหายทหารถึงเรียกพี่มู่ฟางว่าพี่สะใภ้กันคะ” เทียนผิงที่รู้สึกสงสัยจึงได้ถามกับพี่ชายของตนออกมาตงหยางกับสหายที่นั่งอยู่ด้วยกันอีกสองคนที่กำลังกินข้าวอยู่แสดงสีหน้าประหลาดออกมาพลางเฉไฉทำเป็นไม่ได้ยินคำถามนี้อย่างพร้อมเพรียง“คือว่าเรื่องมันเป็นแบบนี้ครับ...” เทียนเฉินเอามือป้องปากกระซิบไปที่หูของน้องน้

  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ตอนพิเศษที่สอง ผมชอบคุณ 1

    ภายในโรงพยาบาลทหารที่เป็นสถานที่ทำงานของสองสาวเทียน มู่ ทั้งสองสาวต่างก็จัดว่าเป็นดอกไม้งามของโรงพยาบาลแห่งนี้ แต่ทุกคนต่างก็เป็นที่รู้กันดีว่าคุณหมอเทียนผิงนั้นมีคู่หมายเป็นผู้กองหน้าน้ำแข็งประจำหน่วยพยัคฆ์ทำให้หล่อนหมดความสนใจจากทหารคนอื่นไปทั้งหมด ยกเว้นมู่ฟางที่มักมีทหารหนุ่มต่างหาคนมาเป็นแม่สื่อ เพื่อต้องการติดต่อกับหญิงสาว แต่หญิงสาวคนนี้ก็ถูกคนเป็นพี่ชายหวงอยู่ไม่น้อย“อาซือ นายว่าฉันเป็นคนยังไงพอจะเป็นน้องเขยของนายได้หรือเปล่า” หนึ่งในสหายร่วมรบถามขึ้นกับเพื่อนของตนหลังฝึกซ้อมช่วงเย็น“ฉันเห็นนะไม่สำคัญหรอกเพราะคนที่จะต้องตัดสินใจคือน้องสาวของฉัน นายก็เห็นว่าวัน ๆ น้องของฉันทำแต่งานเคยมองใครที่ไหนกัน” คนเป็นพี่ชายพูดแบ่งรับแบ่งสู้“นายหวงน้องสาวก็บอกมาเถอะ แต่ว่านายก็เห็นพวกเราอยู่ทุกวัน นายไม่เลือกหนึ่งในพวกเราเป็นน้องเขยจริง ๆ เหรอ” สหายอีกคนที่อยู่ด้วยกันกล่าวพร้อมเสนอตัวเอง“พวกพี่ชายก็อย่าตื้อพี่ซือมากเลยครับ พี่สาวฟางของผมยังไม่ชอบใครต่างหาก ถ้าหากว่าเธอถูกใจพวกพ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status