บทที่ 387

แต่เหตุใดนางกินยาไปไม่ต่ำกว่าร้อยเม็ด อีกทั้งยังเป็นยาชำระไขกระดูกชั้นดีทั้งหมด ถึงจะสามารถเปิดประตูชั้นแรกไปได้แบบถูๆ ไถๆ

หลิ่วเยว่อวี๋ฮุยพูดด้วยความตื่นเต้น "ลูกพี่ ท่านดีกับพวกข้ายิ่งนัก ชีพจรยุทธของข้าเพิ่มขึ้นมาอีกเท่าหนึ่งแล้ว น่าเสียดายที่ข้าสติปัญญาโง่เขลา กินยาชำระไขกระดูกไปตั้งสองเม็ดแล้วยังเพิ่งจะทำลายขีดจำกัดได้แค่ชั้นเดียว"

กู้ชูหน่วนรู้สึกว่า ประโยคนี้ของพวกเขาทั้งสองกำลังโจมตีนางอยู่

หากพวกเขาสติปัญญหาไม่ดี

เช่นนั้นหากรู้ว่านางกินยาไปร้อยกว่าเม็ด ถึงจะฝืนเปิดชีพจรยุทธชั้นแรกได้ พวกเขาจะไม่ตกใจแย่เลยหรือ

กู้ชูหน่วนรีบเปลี่ยนบทสนทนา "ยังมีอีกตั้งหลายเม็ด เหตุใดไม่กินให้เยอะๆ หน่อยเล่า ดูซิว่าจะขึ้นไปได้ถึงชั้นไหน"

เซียวอวี่เชียนกลอกตามองบนใส่นางไปหนึ่งที "เจ้าคิดว่ายาชำระไขกระดูกคือข้าว จะกินเท่าไหร่ก็ได้หรืออย่างไร พวกข้ากินไปสองสามเม็ดก็ถึงขีดจำกัดแล้ว ขืนกินต่อไป ร่างมีแต่จะระเบิดตาย"

เอิ่ม......

เช่นนั้นนางกินติดต่อกันเจ็ดวัน ในปริมาณหลายร้อยเม็ด เหตุใดไม่เห็นเป็นไรเลย

"ยัยขี้เหร่ ไม่เช่นนั้นเจ้าก็กินสักเม็ดสิ ดูว่าจะเปิดชีพจรยุทธได้หรือไม่ พวกข้าสามคนจะใช้ปรา