LOGINShare
22.ข้าจะไม่ก้มหัวให้ผู้ใด (2)
Last Updated:
2025-03-15 16:51:58
Related chapters
ชะตารัก จอมมารไร้บัลลังก์ 22.ข้าจะไม่ก้มหัวให้ผู้ใด (3)
หนึ่งเดือนต่อมาเผ่าบุปผาก็มีงานใหญ่ คือแต่งตั้งเทพธิดา บุปผาคนใหม่ จากนั้นไม่นานก็มีงานมงคลอภิเษกของไท่จื่อสวรรค์กับบุตรสาวของอดีตเทพธิดาบุปผาหลิงเซียวการหายไปอย่างไร้ร่องรอยของปีศาจผู้มีดาวชะตาจอมมารนั้นไม่ได้ทำให้องค์จักรพรรดิสวรรค์กับไท่จื่อนิ่งนอนใจ แต่เพราะเทพชะตาบอกว่ามีพลังอำพรางดาวชะตาไว้แต่ก็อ่อนแสงลง ไม่ได้เปล่งประกายโชติช่วงเช่นก่อนหน้านี้ และเรื่องมงคลที่เกิดขึ้นในเวลาไล่เลี่ยกันก็พอลดทอนความตึงเครียดลงได้บ้าง หากก็ไม่ได้วางใจแต่อย่างใดราชาปีศาจโจวซุ่นมาร่วมงานอภิเษกโดยไม่รู้ว่าเยี่ยนเฉินแอบปลอมแปลงเป็นทหารติดตามแฝงเข้ามาด้วย แม้จะไม่มีสิทธิ์เข้าร่วมพิธีทว่าชายหนุ่มก็ได้เห็นเทพเซียนที่ทำร้ายตนอยู่ในขบวนของเผ่า บุปผาและดูเหมือนจะเป็นคนสำคัญของที่นี่“เทพธิดาอวี้หลัน เทพธิดาบุปผาคนใหม่ของเรา นับแต่เข้ารับตำแหน่งได้มีโอกาสเห็นชัดเต็มตาก็ครั้งนี้ ได้ยินมาว่าแม้อายุยังน้อยแต่ก็มุมานะบำเพ็ญเพียรและลงไปเผชิญวิบากกรรมในฐานะมนุษย์ธรรมดาจนสำเร็จเซียนขั้นสูงในที่สุด”ได้ยินเสียงแว่วจากภูตในเผ่าบุปผาที่ยืนอยู่รอบนอกเพื่อมา ชื่นชมบรรยากาศพิธีอภิเษกใหญ่ของสวรรค์ ทว่าจัดในเผ่าบุปผาเป็น
Last Updated : 2025-03-15ชะตารัก จอมมารไร้บัลลังก์ 23.ปีศาจลามก (1)
ตรงหน้าเยี่ยนเฉินเป็นฉากกั้นเขาจึงยังมองไม่เห็นสิ่งใด ทว่าเมื่ออีกฝ่ายเอ่ยถึงกลีบดอกไม้เขาก็นึกขึ้นมาได้ว่ากระต่ายถือตะกร้าที่เต็มไปด้วยกลีบดอกไม้ ชายหนุ่มจึงร่ายเวทและปรากฏตะกร้าขึ้นในมือ“ม่านม่าน”เสียงหวานดังขึ้นอีกครั้งทำเอาผู้ที่มักเข้มขรึมเสมอสะดุ้งเล็กน้อย ใจแกร่งเต้นกระหน่ำในอก หากก็พยายามสะกดใจจิตใจตนเอาไว้‘ตื่นเต้นไปไยกัน เจ้าเคยเห็นร่างกายหญิงงามมาแล้วมากมาย ผู้ที่อยู่หลังฉากกั้นนั่นก็เช่นกัน’ชายหนุ่มตำหนิตนเองก่อนจะก้าวเท้าผ่านฉากกั้นไปแล้วก็เห็นร่างอรชรนั่งอยู่บนตั่งเล็ก ขยับคอเอียงไปมาราวเมื่อยจริง พร้อมทั้งหันมายังเขาพลางยิ้มบางเยี่ยนเฉินหัวใจกระตุกกับยิ้มหวานจับใจนั้น น้อยครั้งที่ เสี่ยวเม่ยจะยิ้มเช่นนี้ หากพักหลังที่ได้ใช้เวลาร่วมกันอีกฝ่ายก็ยิ้มหวานกับตนมากขึ้น ยิ่งได้เห็นก็ยิ่งคิดถึง“ทำไมหยุดอยู่ตรงนั้นล่ะ มาสิ”ปราณเซียนในตัวยังพอช่วยกลบไอปีศาจได้ เยี่ยนเฉินจึงไม่ต้องกังวล ร่างสูงใหญ่เข้าไปใกล้ร่างอรชรช้าๆ วางตะกร้าในมือลง แต่มือไม้กลับสั่นขึ้นมา ด้วยในหัวพานคิดไปถึงบทรักของตนกับเสี่ยวเม่ย อาการติดการเสพสมของตนระงับลงได้บ้างแล้ว มีเพียงเสี่ยวเม่ยเท่านั้นที่ทำใ
Last Updated : 2025-03-16ชะตารัก จอมมารไร้บัลลังก์ 23.ปีศาจลามก (2)
“เจ้าเป็นใคร”นางถามพร้อมเสียงสั่นหายใจหอบถี่“ออกไปนะ”ใบหน้าคมคายที่ดูงามล้ำเลิศในระยะใกล้ดูคุ้นตา คิ้วเรียวงามขมวดมุ่นก่อนจะประจักษ์ชัดว่าอีกฝ่ายเป็นผู้ใดหลังคิดขึ้นมาได้“เจ้าคือปีศาจตนนั้น”ปากได้รูปขยับยิ้มบาง ทว่ามือบางกลับทั้งผลักทั้งตีเขาไม่หยุด“เข้ามาได้ยังไง ออกไปเดี๋ยวนี้นะ”“เจ้าก็เห็นแล้วว่าข้าปลอมตัวเป็นคนของเจ้า ยังจะถามอีก”“ปล่อยนะ ออกไป”“ไม่ปล่อยง่ายๆ หรอก เจ้าชวนข้าลงมาเอง แถมยังปล้ำถอดเสื้อผ้าข้าอีก โอกาสดีเช่นนี้จะปล่อยให้เสียเปล่าได้อย่างไร”พร้อมพูดมือหนาก็เคลื่อนลูบแผ่นหลังบางลงไปกุมสะโพกของนาง ทั้งมือที่อยู่บนหน้าอกยิ่งเคล้นเบาๆ“อุ๊ย หยุดนะ ปล่อยมือจากหน้าอกข้านะ”“นุ่มนิ่มล้นมือดีเช่นนี้ ปล่อยก็โง่นัก”“เจ้า...ปีศาจบ้า ปีศาจลามก โอ๊ย...ปล่อยข้า”อวี้หลันกรีดร้องดังขึ้น แต่รู้ดีว่าจะไม่มีผู้ใดได้ยิน นางไม่ต้องการคนดูแล มีเพียงม่านม่านอยู่กับตนในยามค่ำคืน และที่นี่ก็เป็นตำหนักบุปผาสวรรค์ของนางเอง คนละส่วนกับตำหนักเล็กที่บิดามารดาอยู่“หึๆๆ ปีศาจลามก เรียกได้เหมาะกับข้าดี”เยี่ยนเฉินหัวเราะในลำคอ ไม่นึกโกรธหญิงสาวแต่อย่างใด แม้จะแสบๆ คันๆ ที่ถูกตบถูกตีอยู่บ้
Last Updated : 2025-03-16ชะตารัก จอมมารไร้บัลลังก์ 24.ลักพาตัวเทพธิดา (1)
เยี่ยนเฉินลูบไล้ร่างอรชรช่วยล้างเนื้อล้างตัว ทว่าอีกฝ่ายกลับปัดมือเขาออกอย่างแรง“ข้าไม่ทำสิ่งใดแล้ว เพียงจะช่วยอาบน้ำเท่านั้น”“ไม่ต้อง”แม้หญิงสาวจะปฏิเสธเสียงแข็ง ทว่าเยี่ยนเฉินก็บังคับอีกฝ่าย อาบน้ำลูบไล้ทุกสัดส่วนทั้งที่เจ้าตัวทั้งหลบเลี่ยงและปัดมือไม่หยุดเขาก็ไม่ใส่ใจผู้ถูกล่วงเกินภายนอกทั้งโมโหทั้งเจ็บใจและอดสูใจอย่างที่สุด พยายามปกป้องเนื้อตัวตน ผลักจิกข่วนมือหนาทว่าอีกฝ่ายก็อึดทนถึกราวไม่มีความรู้สึก สามารถแตะต้องถ้วนทั่วทุกซอกมุมในเรือนกายนุ่มละมุนแล้วเขาก็อุ้มนางขึ้น“เอ๊ะ บอกให้ปล่อย ยังจะทำอะไรอีก หยามเกียรติข้าถึงเพียงนี้แล้วยังไม่พอใจอีกหรือ เลิกยุ่งกับเนื้อตัวข้าได้แล้ว”ชายหนุ่มราวไม่ได้ยินคำพูดของนาง และแม้ว่าอวี้หลันจะดิ้นและทุบอกหนาอย่างไรก็ไม่สะดุ้งสะเทือน ร่างอรชรถูกพาออกมาด้านนอกง่ายดายเหมือนไร้น้ำหนักแขนกำยำเกี่ยวเอวคอดไว้ขณะมองหาชุดใหม่ของหญิงสาว แล้วก็เห็นว่าวางพับเรียบร้อยอยู่บนโต๊ะเล็กใกล้กับตั่งจึงเอื้อมไปหยิบ อวี้หลันรีบผลักร่างสูงใหญ่อย่างแรง แต่ยังหันหลังไม่ทันไรก็ถูกคว้าเอวไว้อีกครั้ง“จะไม่ใส่เสื้อผ้าหรือ เจ้าชอบนอนแบบเปลือยเปล่า อวดเรือนร่างเช่นนี้ก
Last Updated : 2025-03-17ชะตารัก จอมมารไร้บัลลังก์ 24.ลักพาตัวเทพธิดา (2)
ถ้ำที่เยี่ยนเฉินอาศัยในตอนที่ตนบาดเจ็บแม้จะห่างจากเผ่าบุปผามากหากเขาก็สามารถพาหญิงสาวมาถึงได้ในเวลาไม่นานนัก“ที่นี่ที่ไหน”เมื่อมาหยุดหน้าถ้ำอวี้หลันก็กวาดมองพร้อมถามในทันใด“บอกไปเจ้าก็ไม่รู้หรอก แล้วก็ไม่ต้องคิดหนีไปจากที่นี่ เพราะเจ้าจะเข้าออกได้ก็ต่อเมื่อมีข้าอยู่ด้วยเท่านั้น”เขาร่ายเวทกำบังด้วยมนตร์ของตนก่อนจะออกไปยังเผ่าปีศาจ ครั้งนี้แม้แต่ราชาปีศาจก็ยากจะหาถ้ำนี้พบ“แล้วก็...เจ้าคงไม่อยากให้ชีวิตกระต่ายน้อยของเจ้าจบสิ้น”เอ่ยแล้วร่างสูงใหญ่ก็เดินนำเข้าถ้ำไปก่อน อวี้หลันได้แต่ยกมือขึ้นด้วยความอยากทำร้ายอีกฝ่าย“หากคิดทำร้ายข้า เจ้าต้องมั่นใจว่าจะเร็วกว่าข้าจริงๆ และหากข้าตาย กระต่ายของเจ้าก็จะหายไปตลอดกาล”มือบางทิ้งลงในทันใดและก้าวตามอีกฝ่ายเข้าไปด้านในอย่างกระแทกกระทั้น เมื่อมาถึงโถงใหญ่ที่ดูเหมือนจะได้รับการจัดแต่งอย่างดีราวกับบ้านที่ใช้อยู่อาศัย ทั้งเตียง โต๊ะ เก้าอี้ล้วนแต่เป็นของใช้ที่ดีสร้างขึ้นอย่างพิถีพิถัน แล้วอวี้หลันก็หยุดนิ่ง อยู่ๆ ก็คิดถึงถ้ำลับของพี่เยี่ยนเฉินของนางในสำนักชิงเฉิง แม้ที่นั่นจะมีเพียงแท่นหิน ไม่มีสิ่งใดตกแต่งหากก็เป็นสถานที่ที่นางชื่นชอบ มีความสุข
Last Updated : 2025-03-17ชะตารัก จอมมารไร้บัลลังก์ 25.ชีวิตเจ้าข้าไม่ต้องการ แต่ต้องการหัวใจเจ้า (1)
เมื่อรับปากไว้แล้วเยี่ยนเฉินก็ทำตามคำพูดของตน อวี้หลันพูดคุยกับสหายของนางแล้วทั้งสองก็ไม่ยอมห่างกัน ขณะที่เขานั่งกอดอกมองห่างออกมา แม้ว่าจะไม่มีสิ่งใดพูดคุยกันแล้วทั้งคู่ก็ยังนั่งจับมือกันและมองมายังเขาอย่างระแวดระวัง ชายหนุ่มถอนหายใจยาวขัดใจที่พวกนางทำราวตนร้ายกาจน่าเกลียดน่ากลัวนัก กระนั้นก็ต้องยอมรับว่าเขาก็ไม่ได้ดีนัก“หากไม่มีสิ่งใดคุยกันแล้ว ก็ได้เวลากลับไปเป็นกระต่ายเช่นเดิมแล้ว”“อย่านะ”ร่างอรชรเคลื่อนกายมาบังสหายของตนในทันใด“ข้าให้ในสิ่งที่เจ้าต้องการแล้ว เจ้าก็ต้องให้ในสิ่งที่ข้าต้องการเช่นกัน”เสียงเข้มราบเรียบ แววตาคมกริบก็นิ่งสนิท ทว่ากลับทำให้อวี้หลันอดหวาดหวั่นไม่ได้ อกใจสั่นไหวเมื่อหวนกลับไปคิดถึงยามกายแกร่งกอดรัดนาง“เทพธิดาบุปผาจะผิดคำพูดหรือ”“ข้าไม่เคยเต็มใจ ไม่เคยตกลงสิ่งใด เจ้าพูดของเจ้าเองทั้งสิ้น”ดวงหน้างามเชิดอย่างถือดี แต่เมื่อเห็นร่างสูงใหญ่ลุกพรวดขึ้นทั้งอวี้หลันและม่านม่านต่างก็สะดุ้งถอยไม่เป็นกระบวน ทว่าไม่อาจไปได้ไกลเพราะอยู่ติดผนังถ้ำแล้ว แล้วก็ต้องผวาเมื่อชายหนุ่มวูบหายมาโผล่ตรงหน้าอย่างรวดเร็ว ใบหน้าคมงดงามโน้มลงมาชิดหน้านางพร้อมจ้องด้วยสายตาดุดัน
Last Updated : 2025-03-18ชะตารัก จอมมารไร้บัลลังก์ 25.ชีวิตเจ้าข้าไม่ต้องการ แต่ต้องการหัวใจเจ้า (2)
แม้ต่อต้านสุดความสามารถหากภายในกายของนางก็รุมเร้าด้วยพิษแห่งความใคร่ปะทุขึ้นมาเช่นกัน นั่นยิ่งทำให้อวี้หลันออกแรงขยับแขนขาไม่หยุด พยายามไม่ให้อารมณ์ของตนอ่อนไหวไปตามสัมผัสสุดแสนน่ารังเกียจจากปีศาจร้ายปลายเล็บเรียวยาวข่วนคอและแก้มสากแรงจนตนถึงกับเล็บฉีกต้องหลุดเสียงร้องในลำคอ หากก็ยังไม่ยอมละมือ กระทั่งเหมือนอีกฝ่ายจะรำคาญจึงถอนจูบแล้วดึงมือนางไปใกล้เยี่ยนเฉินนิ่งไปเมื่อเห็นว่ามือบางที่ทำร้ายตนนั้นนอกจากจะมีรอยบาดแล้วยังเลือดไหลจากเล็บฉีกเพิ่มมาอีก‘มือกับเนื้อตัวบอบบางของเจ้า แม้แต่รอยแผลน้อยนิดก็ห้ามมีให้เห็น’หัวใจแกร่งวูบไหวเมื่อคำพูดที่ตนเคยเอ่ยกับเสี่ยวเม่ยย้อนกลับมาในความคิด วันนี้เขากลับเป็นคนทำให้หญิงสาวที่ตนรักและต้องการทะนุถนอมบาดเจ็บ ก่อนหน้านี้เขาไม่ทันสังเกตมือของนางด้วยมัวหมกมุ่นกับความต้องการเอาชนะของตน เยี่ยนเฉินแปลบปลาบในอก รู้สึกผิดกับเสี่ยวเม่ยยิ่งนัก“เจ็บหรือไม่”อยู่ๆ อีกฝ่ายก็ถามเสียงทุ้มนุ่ม อวี้หลันแปลกใจทว่าก็เอ่ยเสียงแข็ง“ไม่”“อย่าทำให้ตัวเองต้องเจ็บเช่นนี้อีก”ชายหนุ่มเอ่ยราวไม่ได้ฟังนางด้วยซ้ำ ก่อนเขาจะร่ายเวทเป่ามายังมือของนาง รักษาแผลทั้งหมดให้หายโด
Last Updated : 2025-03-18ชะตารัก จอมมารไร้บัลลังก์ 26.เมื่อต้องการ ก็ไม่มีวันหนีพ้น (1)
“อวี้หลัน”เสียงเข้มเอ่ยเรียกทำให้อวี้หลันหันมอง ตนกับม่านม่านกำลังเคร่งเครียดว่าทางเผ่าบุปผาจะเป็นอย่างไรบ้าง บิดามารดาอาจกำลังเป็นห่วงที่ไม่เห็นนางกับสหายในเช้าวันใหม่นี้นางไม่แน่ใจว่าคิดไปเองหรือไม่ เหมือนใบหน้าคมคายล้ำเลิศดูลดความเคร่งขรึมลง อีกฝ่ายหายไปเลยหลังจากมื้ออาหาร ให้นางได้อยู่กับม่านม่านตามลำพังนานกว่าจะกลับเข้ามา“ข้ามีบางสิ่งอยากให้เจ้าดู”พร้อมกับบอกร่างสูงใหญ่ก็เดินมาจับมือนางทันใด อวี้หลันไม่พอใจที่ถูกจับต้องตามใจชอบจึงสะบัดมือออก“จะพาข้าไปไหน ข้าไม่ไป”“ปล่อยเทพธิดาของข้านะ”ม่านม่านรีบมาจับแขนนายตนช่วยดึงออก ทำให้ชายหนุ่มเหลือบมองตาขวางแล้วเอ่ยกับอวี้หลัน“บอกคนของเจ้า หากไม่อยากกลับไปหมดสติก่อนยามราตรีก็อย่าก้าวก่ายเรื่องข้ากับเจ้า”แม้ไม่อยากทำตามที่อีกฝ่ายสั่งหากก็ไม่อยากอยู่ตามลำพังกับชายหนุ่มโดยไม่มีม่านม่าน อวี้หลันจำต้องพยักให้สหายตนปล่อยมือ“ม่านม่าน”ผู้ถูกสั่งยอมทำตามด้วยสีหน้าไม่ดีนักเยี่ยนเฉินหงุดหงิดแต่ก็พยายามสะกดอารมณ์ตนเอง ด้วยเขาตั้งใจที่จะเอาใจอวี้หลัน ต้องการให้นางมอบหัวใจให้เขา หลังจากนอนกอดร่างนุ่มนิ่มมาทั้งคืนเยี่ยนเฉินก็รู้สึกคิดถึงเสี่ยว
Last Updated : 2025-03-19
Latest chapter
ชะตารัก จอมมารไร้บัลลังก์ 31.เจ้าคือรักนิรันดร์ (2)
“ได้โปรดเถิด ข้าเหนื่อยเหลือเกิน”ดวงหน้างดงามสะบัดอย่างทุรนทุราย เหงื่อซึมเต็มหน้าผาก จนเมื่อร่างสูงใหญ่กระตุกสั่นรุนแรงพร้อมโถมกายมาเต็มตัว อวี้หลันก็ผวาอีกครั้งทั้งกรีดร้องแหบพร่าอย่างสุดกลั้น ขณะหูแว่วเสียงเข้มคำรามดังไม่ต่างจากตนก่อนร่างหนาหนักจะทิ้งลงมาซุกซบนาง แขนเรียวโอบกอดเรือนกายใหญ่โตไว้อย่างเต็มอกเต็มใจพลางยิ้มบางทั้งที่น้ำตาซึมเป็นครั้งแรกที่ได้รับบทรักในฐานะอวี้หลัน หากก็สุขล้นหัวใจเหมือนได้กลับมาโอบกอดคนที่ตนรักดังเช่นเมื่อครั้งเป็นเสี่ยวเม่ย“ข้ารักท่าน พี่เยี่ยนเฉิน”นางเอ่ยกับอีกฝ่ายเสียงเบา“ข้าก็รักเจ้ามากอวี้หลัน”เยี่ยนเฉินเอ่ยตอบแล้วจูบหน้าผากชื้นเหงื่อ หัวใจชุ่มฉ่ำกับคำรักของผู้เป็นดั่งดวงใจเพียงนางเดียวของตนอวี้หวันยิ้มปลาบปลื้มกับคำรักจากอีกฝ่ายมือบางลูบไหล่กับแผ่นหลังกว้างแล้วก็รู้สึกได้ถึงรอยแผลหลายรอยที่ดูคล้ายแซ่ ทำให้ยิ่งขอบตาร้อนผ่าวชายหนุ่มต้องเจ็บปวดทรมานเพียงไหนหนอเมื่อรับทัณฑ์สายฟ้า และผู้ที่ไม่เคยยอมอยู่ภายใต้ผู้ใดกลับต้องเป็นทหารยามในวังสวรรค์ หัวใจแกร่งหยิ่งทระนงของบุรุษที่นางชื่นชมต้องทุกข์ทนเพียงใด“พี่เยี่ยนเฉิน ข้าขอบคุณท่านนักที่ไม่ละทิ้ง
ชะตารัก จอมมารไร้บัลลังก์ 31.เจ้าคือรักนิรันดร์ (1)
“อื้ม หอมชื่นใจ”ร่างสูงใหญ่ที่โอบกอดจากด้านหลังพร้อมกับหอมลงมาบนแก้มตนทำให้อวี้หลันที่กำลังจะเข้านอนสะดุ้ง ส่วนม่านม่านซึ่งจัดเตรียมที่นอนอยู่ก็ตาโตรีบเลี่ยงหลบหนีทันใด เพราะกลัวว่าจะถูกทำให้หายไปอีก“อ้าว ม่านม่าน ไปไหนล่ะ”“คงกลัวจะหายไปน่ะสิ”เยี่ยนเฉินบอกพร้อมยิ้มมุมปากแล้วก็ต้องร้องเบาๆ“โอ๊ย นิ้วเล็กแค่นี้พิษร้ายแรงจริงเชียว”พร้อมพูดชายหนุ่มก็จับมือบางมาจุมพิตส่งสายตาคมกริบวาววามให้เจ้าของร่างนุ่มนิ่ม“ยังยิ้มอีก ปีศาจนิสัยไม่ดี”อวี้หลันเสียงขุ่น ไม่ชอบใจนักที่อีกฝ่ายนึกสนุกเมื่อทำให้ม่านม่านกลัวเยี่ยนเฉินเพียงหัวเราะในลำคอแล้วจูบแก้มนุ่มซ้ำอีกครั้งก่อนไต่ลงซอกคอหอม ขณะที่หญิงสาวย่นคอหลบเลี่ยง“อื้อ อย่า...”“โธ่...อวี้หลันคนดี ท่านพ่อเจ้าให้ข้าปลูกดอกไม้แทบจะทั้งภูเขากว่าจะเสร็จก็หลายเดือน มีอย่างที่ไหนให้องครักษ์ไปปลูกต้นไม้ดอกไม้ เจ้าจะทรมานข้าอีกคนหรืออย่างไร”เยี่ยนเฉินบ่นอุบ นับแต่มาถึงเผ่าบุปผา บิดาของนางก็เอาแต่มองเขาตาขวางแต่ไม่อาจไล่ได้เพราะเป็นราชโองการ แล้วเขาก็ถูกสั่งให้ปลูกต้นดอกอวี้หลันด้วยมือตนเอง จากด้านหลังกระท่อมริมเขาที่ตนอาศัยไปตามเส้นทางขึ้นเขา เหมือนเ
ชะตารัก จอมมารไร้บัลลังก์ 30.คว้านางมาเคียงใจ (2)
“เขาปกป้องข้า ไม่ผิดอันใด”หญิงสาวเอ่ยสวนพร้อมทั้งรีบขยับไปคุกเข่าต่อหน้าท่านปู่ของตนพลางส่งสายตาขอร้องให้เห็นใจ“ทูลฝ่าบาท ทหารผู้นี้เป็นทหารองครักษ์ที่ฮองเฮารับสั่งแต่งตั้งที่มีความชอบเมื่อวานนี้เพคะ เขาทำหน้าที่ระมัดระวังช่วยเหลืออวี้หลัน นับว่าเหมาะสมแล้วเพคะ”องค์จักรพรรดิรับรู้ในข้อนี้จากหัวหน้าองครักษ์แล้ว ราชินีสวรรค์ไม่ได้รู้เห็นว่าเยี่ยนเฉินผู้นี้คือปีศาจผู้มีดาวชะตามาร ทั้งกายยังมีปราณเทพเซียนกลบไอปีศาจ หากมีความชอบจะได้รับการแต่งตั้งก็คงไม่ผิดนัก พระองค์เองก็ได้รับรายงานถึงพฤติกรรมที่ตรงเผงและอยู่ในรูปในรอยไม่เคยผิดวินัยของอีกฝ่ายเสมอ ทั้งฝีมือยังเก่งกาจหาตัวจับยาก หากจะแต่งตั้งเป็นองครักษ์ก็ย่อมได้“เทพธิดา ท่านเอ่ยราวรู้จักทหารยามผู้นี้เป็นอย่างดี น่าแปลกนัก”ชิงหลุนมองด้วยสายตาสงสัยอวี้หลันเม้มปาก รู้ว่ากำลังถูกหยั่งเชิง หากยอมรับว่ารู้จักคุ้นเคยทหารยามเป็นอย่างดี ก็จะทำให้ตำแหน่งเทพธิดาบุปผาเสียหาย นางสูดหายใจเข้าจนเต็มปอดก่อนจะเอ่ยขึ้น“ไม่รู้จักได้อย่างไร ในเมื่อฮองเฮาแต่งตั้งทหารผู้นี้เป็นทหารองครักษ์ แล้วรับสั่งให้ดูแลคุ้มกันข้ากลับเผ่าบุปผา”นางพยายามส่งสายตาขอกั
ชะตารัก จอมมารไร้บัลลังก์ 30.คว้านางมาเคียงใจ (1)
“เยี่ยนเฉินหรือ?”ราชินีสวรรค์มองทหารยามอย่างพินิจ ท่าทางองอาจดูไม่หวั่นเกรงต่อผู้ใด สายตามั่นคงไม่วอกแวก ทั้งยังปราดเข้ามาสยบสัตว์เวทที่แม้แต่เทพเซียนผู้เป็นเจ้าของยังไม่อาจปราบได้ในชั่วพริบตา ทำให้รู้สึกว่าชายหนุ่มผู้นี้ไม่ธรรมดาเลย“ความชอบของเจ้าครั้งนี้ ข้าคงต้องมีรางวัลเสียแล้ว”“เป็นหน้าที่กระหม่อมอยู่แล้วพ่ะย่ะค่ะ”เยี่ยนเฉินเอ่ยเสียงเรียบอวี้หลันจ้องมองชายหนุ่มอย่างไม่ละสายตา พยายามจะสบตาอีกฝ่ายเพื่อความแน่ใจ ทว่าเขากลับมองต่ำเพียงอย่างเดียว ทำให้นึกขัดใจนัก“ถึงอย่างไรข้าก็อยากตอบแทนน้ำใจเจ้า”“กระหม่อมไม่...”“เอาอย่างนี้ไหมเพคะ ในเมื่อเขาบอกว่าเป็นหน้าที่ ฮองเฮาก็แต่งตั้งเขาเป็นองครักษ์ให้เป็นรางวัลแทนสิ่งของ”อวี้หลันถือโอกาสเสนอ กระนั้นชายหนุ่มก็ยังไม่มองตนหญิงสาวเคืองจนแอบถอนหายใจ“อืม นั่นสินะ เช่นนั้นข้าจะบอกกับหัวหน้าองครักษ์ให้แต่งตั้งเจ้าเป็นองครักษ์สวรรค์ก็แล้วกัน”“เป็นพระมหากรุณาพ่ะย่ะค่ะ”เยี่ยนเฉินจำต้องรับไว้ แต่ก็ยังก้มหน้าราวเจียมตนเช่นเดิมผู้เป็นเทพธิดาบุปผาเม้มริมฝีปาก กรุ่นโกรธคนที่หมางเมินต่อตนราวไม่สนใจไยดีเมื่อมีโอกาสอยู่ในที่พักของตนยังตำหนักราชิ
ชะตารัก จอมมารไร้บัลลังก์ 29.ไกลเกินเอื้อม (2)
“ข้ารู้ว่าเจ้ากำลังคิดหนี”ไท่จื่อซึ่งเป็นผู้คุมตัวตนมาเอ่ยขึ้น ทำให้เยี่ยนเฉินเหลือบมองอย่างหงุดหงิด หากก็ไม่เอ่ยสิ่งใด“แต่เจ้าอาจหลงลืมไปว่าเทพธิดาบุปผาก็มักจะขึ้นมาบนสวรรค์อยู่เนืองๆ ในโอกาสต่างๆ”คำบอกนี้ทำให้เยี่ยนเฉินหยุดเดิน ขณะที่ผู้เป็นไท่จื่อเพียงก้าวเดินต่อไปไม่หันกลับ“อะแฮ่ม”ผู้ที่กระแอมคือหวังหย่งผู้ติดตามไท่จื่อแล้วผายมือให้ปีศาจหนุ่มเดินต่อเยี่ยนเฉินจำต้องก้าวต่อเพื่อไปยังแท่นรับสายฟ้า หากก็ครุ่นคิดไปด้วย แม้แปลกใจที่ไท่จื่อสวรรค์เอ่ยกับตนเช่นนี้ แต่ก็เป็นความจริงที่ว่าถ้าหนีเขาอาจไม่ได้พบเจอกับอวี้หลันอีก สวรรค์คงต้องหาทางคุ้มกันเทพธิดาเผ่าบุปผาเข้มงวดกว่าก่อนหน้านี้ ทว่าหากอยู่บนสวรรค์ก็ยังมีโอกาสได้เห็นคนที่ตนรักเมื่อมาถึงยังแท่นรับสายฟ้า ไท่จื่อก็เอ่ยขึ้นอีกครั้ง“หญิงสาวที่เจ้ารักอยู่ไกลเกินเอื้อม หากเจ้าจริงใจต่อนาง ย่อมรู้ว่าควรทำอย่างไร ความรักอาจไม่จำเป็นต้องครอบครอง เพียงได้เห็นผู้ที่ตนรักใช้ชีวิตอย่างเป็นสุขก็เพียงพอ ทุกสิ่งอย่างขึ้นอยู่กับการกระทำของตัวเจ้า”จิ่นลี่นั้นไม่ได้ต้องการให้หลานสาวตนลงเอยกับปีศาจตนนี้ แต่ก็รู้ดีว่าหัวใจไม่อาจบังคับได้ ทั้งยัง
ชะตารัก จอมมารไร้บัลลังก์ 29.ไกลเกินเอื้อม (1)
ร่างสูงใหญ่ก้าวตามผู้เป็นอาเข้าประตูสวรรค์มาด้วยใบหน้านิ่งขรึม แม้ไม่เต็มใจและมีแผนในหัว หากก็พยายามตีสีหน้าเฉยเข้าไว้เพื่อที่ราชาปีศาจจะได้อ่านความในใจตนไม่ออก พลางสายตาก็กวาดมองสวรรค์ชั้นฟ้าที่งดงามด้วยสายตาดูแคลน ไม่มีความชื่นชมหรือตื่นตาตื่นใจแต่อย่างใด กระทั่งมาถึงยังท้องพระโรงที่มีร่างขององค์จักรพรรดินั่งอยู่บนบัลลังก์และไท่จื่อยืนอยู่ด้านหนึ่ง“องค์จักรพรรดิ”ราชาปีศาจเอ่ยขึ้นพร้อมก้มหัวคำนับเล็กน้อยขณะที่เยี่ยนเฉินยืนเฉย ผู้เป็นอาจึงเอ่ย“เยี่ยนเฉิน”ผู้ถูกเรียกถอนหายใจ ก่อนจะจำใจเอ่ยเสียงดังทั้งที่ยืนนิ่ง“เยี่ยนเฉินคำนับองค์จักรพรรดิ”“เจ้ายอมมาถึงที่นี่ คงเตรียมใจไว้แล้วสินะ”จักรพรรดิจินหวงเอ่ยขึ้นเสียงเรียบ หากสายตาที่มองชายหนุ่มรูปร่างองอาจทว่าหน้าตางามล้ำโดดเด่นนั้นบอกชัดว่าไม่ชอบใจ เพราะอีกฝ่ายทำให้หลานสาวสุดรักต้องเสียศักดิ์ศรี“จะทำอย่างไรก็เชิญ”เยี่ยนเฉินเชิดหน้ามองตรงไม่หลบเลี่ยง“ความผิดเจ้าใหญ่หลวงนัก ทั้งยึดสำนักชิงเชิง ปลุกระดมบังคับศิษย์ในสำนักให้แข็งข้อก่อกบฏต่อขุนเขากลางเวหา แล้วยัง...”“ลอบเข้าไปอุ้มเทพธิดาบุปผา...”“บังอาจ!”ร่างสูงขององค์จักพรรดิลุกขึ้นห
ชะตารัก จอมมารไร้บัลลังก์ 28.รักที่ยากจะลงเอย (2)
“ความรักหัวใจของเรากำหนด เราไม่อาจเลือกเองได้ว่าจะรักหรือไม่รัก”นางเอ่ยพลางจับหน้าอกของตัวเอง“หัวใจของลูกเจ็บปวดที่เขาจะจากไป ลูกห้ามใจตัวเองไม่ได้ และหากไม่ทำสิ่งใดเลย ลูกคงอยู่ไม่ได้ ท่านพ่อเห็นใจลูกเถิด”หนิงเฟิ่งสงสารลูก ทั้งปวดใจตามจนทนไม่ได้ นางจับมือของสวามีพร้อมเอ่ยขอ“ท่านพี่ หลันเอ๋อร์เพียงขอชีวิต ไม่ได้ขอให้ละเว้นโทษ ช่วยลูกของเราเถิด”เจิ้งหานสบตากับชายาตน อีกฝ่ายพยักหน้าเล็กน้อยพร้อมส่งสายตาขอร้อง เพราะหากเขาไม่รับปากบุตรสาวก็คงดื้อรั้นอยู่เช่นนี้“จะฟื้นขึ้นมาหรือเปล่าก็ยังไม่รู้ แต่เอาเถิด พ่อรับปากว่าจะขอให้ท่านปู่เว้นโทษตายก็ได้ แต่โทษเป็นก็คงสาหัสไม่ต่างกับตายทั้งเป็นเช่นกัน”เอ่ยจบเขาก็เดินจากไปด้วยความไม่พอใจ ไม่อยากตามใจอวี้หลันจนเกินควร แต่ไม่อาจใจแข็งกับบุตรสาวได้อวี้หลันได้แต่มองตามบิดาตนแล้วก็สะอึกสะอื้นเบาๆ เพราะไม่รู้ว่าผลสุดท้ายแล้วชายหนุ่มจะเป็นอย่างไร จะฟื้นหรือไม่“หลันเอ๋อร์”หนิงเฟิ่งพยุงบุตรสาวตนอีกครั้ง อีกฝ่ายก็โผเข้ามากอดแทนที่จะยอมลุกขึ้น“ท่านแม่ ลูกผิดหรือเจ้าคะ ลูกผิดที่ผูกพันใจกับปีศาจใช่ไหมเจ้าคะ”“โถ...ลูกแม่”ผู้เป็นแม่ทำได้เพียงโอบกอดบุ
ชะตารัก จอมมารไร้บัลลังก์ 28.รักที่ยากจะลงเอย (1)
จิตใจอวี้หลันไม่เป็นสุขแม้กลับมายังเผ่าบุปผาหลายวันแล้ว การไม่มีม่านม่านอยู่ด้วยทำให้นางไม่อาจบอกเล่าความในใจกับผู้ใดได้ บิดาของนางไม่เอ่ยถึงข่าวคราวใดจากทางสวรรค์หรือเผ่าปีศาจ ส่วนมารดานั้นแม้จะคอยมาอยู่ด้วยอย่างเป็นห่วงกระทั่งนางเข้านอนจึงกลับไป ทว่าอวี้หลันรู้สึกราวกำลังถูกจับตามองมากกว่านางนอนไม่หลับพลิกไปพลิกมาจนสุดท้ายก็ลุกขึ้นนั่ง มองมือสองข้างของตนที่กดกระบี่ใส่ปีศาจตนนั้นแล้วก็น้ำตาเอ่อคลอ“เจ้าคือพี่เยี่ยนเฉินจริงหรือ จะเป็นไปได้อย่างไร”แม้คิดว่ายากจะเป็นไปได้ แต่กลับไม่มั่นใจเอาเสียเลย เพราะอีกฝ่ายรู้จักชื่อ ‘เสี่ยวเม่ย’ ของนาง ราชาปีศาจเองก็เรียกเขาว่า‘เยี่ยนเฉิน’ หากเป็นเรื่องจริงเท่ากับนางลงมือสังหารคนรักในชาติมนุษย์ด้วยมือตนเอง อวี้หลันอดปวดร้าวใจกับความกลัวนี้ไม่ได้นางอยากรู้คำตอบ อยากรู้ความจริง แต่ไม่รู้จะได้มาอย่างไร“ถ้ำนั้นอยู่ที่ใดข้าก็ไม่รู้”ถึงอยากไปที่นั่นด้วยตนเองอีกครั้ง อยากรู้ว่าชายหนุ่มดีขึ้นหรือยังพร้อมสอบถามเรื่องที่สงสัย แต่บิดามารดาคงไม่ยอมให้นางคลาดสายตา อวี้หลันรู้สึกได้ถึงสายตาเคร่งเครียดจากบิดาทว่าท่านกลับไม่ถามสิ่งใดแน่นอนว่าสตรีที่อยู่กับบ
ชะตารัก จอมมารไร้บัลลังก์ 27.ปีศาจก็มีหัวใจ (2)
“เขายังมีชีวิตอยู่”“จริงหรือ”อวี้หลันหันถามอย่างมีความหวังขึ้นมา และก็ได้รับการพยักหน้าตอบกลับจากราชาปีศาจ ทว่าสะดุดใจชื่อที่อีกฝ่ายเรียกชายหนุ่ม“แต่กระบี่นี้สามารถทำลายวิญญาณอมตะได้ไม่ใช่หรือ”นางเอ่ยด้วยความแปลกใจ แต่ชายหนุ่มยังไม่สูญสลายไปหลังจากถูกนางแทง นั่นเท่ากับว่าเขาอาจยังพอมีทางรอด“กระบี่นี้ ดูเหมือนจะเป็นกระบี่อินทรีไร้พ่ายที่ท่านเทพอาจารย์ของเจ้าสำนักชิงเฉิงสร้างขึ้น ข้าจำได้ตอนไปพบเทพอาจารย์พร้อมท่านเหลียงเฟิ่ง”แม่ทัพสือเฟิ่งก้าวเข้ามาดูใกล้ๆ ด้วยการจะเข้าประตูสวรรค์นั้นไม่ใช่ผู้ใดก็เข้าได้ ตนจึงต้องพาเจ้าสำนักเหลียงเฟิ่งไปพบเทพอาจารย์แห่งสำนักชิงเฉิง“ใช่เจ้าค่ะท่านตา”อวี้หลันรีบสำทับแม่ทัพแห่งเผ่าวิหค ซึ่งเป็นน้องชายราชาวิหคท่านตาของนาง“แต่เท่าที่รู้ กระบี่นี้จะไม่สังหารผู้ที่เป็นเจ้าของกระบี่”คำบอกของผู้ที่นับได้ว่าเป็นตาของตนอีกคนทำให้อวี้หลันหันมองผู้เจ็บอย่างเต็มตา ใบหน้าคมคายที่ล้ำเลิศหาผู้ใดเทียมยากนี้ต่างจากเยี่ยนเฉินโดยสิ้นเชิง ทว่าแม้แต่ราชาปีศาจก็ยังเรียกชายหนุ่มด้วยชื่อนี้ มันหมายความว่าอย่างไร นางได้แต่ครุ่นคิดอย่างไม่เข้าใจ“หากยังไม่ตาย ก็ต้องควบคุ
