ตอนที่ 36 ทำข้อตกลง

ห้าวันถัดมาหลี่หลิวยังคงมีไข้หลงเหลืออยู่บ้างแต่ตามเนื้อตัวก็เริ่มเย็นลงมาบ้างแล้ว สือไท่คอยรับส่งนางในดวงใจทุกวัน จนตอนนี้แทบจะเรียกได้อย่างเต็มปากว่านางเป็นคนของเขาไปแล้วครึ่งนึง

"ป้าชิงหร่วนไม่ต้องเอาของกินมาให้ข้าอีกแล้วนะเจ้าคะ ข้ากินได้ไม่มากหรอกเจ้าค่ะ"

หลี่หลิวที่มานอนห้องสือไท่ในเวลากลางวันได้รับการดูแลจากแม่บ้าน และพ่อบ้านจนทุกคนพากันเรียกนางว่าคุณหนูน้อยจนติดปากไปเสียแล้ว หลี่หลิวได้แต่บอกว่านางกินได้ไม่มาก เพราะยังมีไข้อยู่แต่ท่านป้าหร่วนชิงก็ยังคงเอาอาหารมาส่งให้นางพร้อมทั้งของกินเล่นไม่ขาดสาย จนตอนนี้นางแทบจะขึ้นอึดอยู่แล้ว

"กินอีกหน่อยเถอะคุณหนูน้อย จะได้หายไว ๆ นะเจ้าคะ" ป้าชิงหร่วนคอยมาดูแลหลี่หลิวตั้งแต่วันแรกที่นางเข้ามา ท่านป้าชิงหร่วนเอ็นดูนางมาก เพราะนางไม่งอแงแถมยังพูดจาได้น่าฟังยิ่งนัก

หลี่หลิวกลัวว่าสือไท่จะเสียงานจึงให้เขาไปเรียนรู้ที่ร้านสมุนไพรเสมอ นางบอกเขาว่าหากท่านยังมัวแต่ห่วงข้า ข้าก็จะกลับไปพักที่บ้าน เขาจึงต้องยอมจำนน และฝากนางไว้กับท่านป้าที่เป็นเสมือนแม่เลี้ยงของเขา นับต่อจากนั้นมาท่านป้าชิงหร่วนก็รับหน้าที่คอยดูแลนางเป็นอย่างดี บางเวลาแม่ใหญ่ว่างก