สิ่งแรกที่ลั่วหงอวี๋เห็นเมื่อลืมตาขึ้นมาก็คือใบหน้าที่อ่อนเยาว์และหล่อเหลาหลินตง???ตัวเองยังมีชีวิตอยู่เหรอ???ลั่วหงอวี๋ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ดูเหมือนจะจำได้ว่าสุดท้ายตัวเองก็เสียชีวิตไปพร้อมกับถังเหวินซวนชายที่น่าขยะแขยงใช่และถังเหวินซวนก็ถูกตัวเองยิงเข้าที่หัวใจด้วยแต่ตอนนี้เกิดอะไรขึ้น?จากนั้นเธอเห็นลั่วเชียนโหรวทำไมลูกพี่ลูกน้องของตัวเองก็อยู่ที่นี่?ลั่วหงอวี๋อยากจะลุกขึ้นเดิมทีหลินตงกำลังเตรียมที่จะเก็บเข็มเงินที่หน้าอกของลั่วหงอวี๋ออก เขาหันหน้าไปสบตาเข้ากับลั่วหงอวี๋พอดีหลินตงหันหน้าหนีอย่างรวดเร็ว"เอ่อ... คุณลั่ว ผมทำแบบนี้ก็เพื่อช่วยคุณ ขอร้องคุณอย่ารังเกียจเลย สำหรับหมอแล้ว ชายหญิงไม่มีความแตกต่างกันเลย" หลินตงกล่าวในเวลานี้ลั่วเชียนโหรวก็หันกลับมามองเช่นกัน แต่เธอกลับหัวเราะโดยไม่พูดอะไร"ขอบคุณ!!!"ดูจากสถานการณ์ตอนนี้ สิ่งที่หลินตงพูดน่าจะไม่ผิดตัวเองได้รับการช่วยเหลือจากเขาลั่วหงอวี๋หน้าแดงและไม่รู้ว่าจะพูดอะไรอยู่ครู่หนึ่ง จึงได้แต่พูดว่าขอบคุณ"ไม่ต้องขอบคุณ!!! เราก็ถือว่าเป็นเพื่อนกันนะ! เอ่อ... ผมหันมาช่วยเอาเข็มเงินที่หน้าอกของคุณออกไ
ตอนที่หลินตงเดินออกจากป่าทึบ มีเพียงลั่วตงหลีคนเดียวที่ยืนเฝ้าอยู่ที่นั่นจูเก่อชางโฉงได้ไปเข้าร่วมการต่อสู้แล้วเนื่องจากการต่อสู้ของเขากับจ้าวซือเต้าในวันนี้เป็นเพียงอาหารเรียกน้ำย่อยเท่านั้นหลังจากนั้นยังมีการแข่งขันของอัจฉริยะต้าเซี่ย เพื่อแย่งชิงอันดับหนึ่งในกลุ่มคนรุ่นใหม่ของต้าเซี่ยมีอัจฉริยะต้าเซี่ยอยู่ที่นี่มากมาย เป็นไปไม่ได้ที่จะรอพวกเขาได้ตลอด"น้องหลิน เป็นยังไงบ้าง?" ลั่วตงหลีถามจากมุมมองของตระกูลลั่ว เขายังคงหวังว่าจะสามารถช่วยลั่วหงอวี๋กลับมาได้เพราะถึงอย่างไรก็เป็นยอดฝีมือรายการมังกรที่ทรงพลัง แถมยังจะพัฒนาขึ้นเรื่อย ๆ ตามกาลเวลาและเมื่อสิบปีก่อน ลั่วหงอวี๋ดีกับพวกเขาสองพี่น้องมากเขาไปก่อเรื่องข้างนอก ก็เป็นลั่วหงอวี๋ลูกพี่ลูกน้องคนนี้เป็นคนจัดการให้ทั้งหมดตอนนี้นึกย้อนกลับไป ตอนนั้นตัวเองเลวมากจริง ๆ ต้องให้ลั่วหงอวี๋ออกมาช่วยเขาแก้ปัญหาไม่เว้นแต่ละวันแม้ว่าตั้งแต่ครอบครัวประกาศว่าพวกเขาเป็นคู่แข่งกัน ลั่วหงอวี๋ก็ไม่ได้ช่วยเขาอีก ประชดประชันเขาทุกที่และแม้กระทั่งตีเขาแต่เป็นเพียงความรู้สึกส่วนตัวเท่านั้น เขายังหวังว่าจะสามารถช่วยลั่วหงอวี๋กลับมาได
"เข้าใจแล้ว พี่ใหญ่!" ถังเหวินอู่ยิ้มปากและพูดการฆ่าคนคือสิ่งที่เขาชอบทำมากที่สุดการได้เห็นศัตรูตายอย่างสิ้นหวังและหมดหนทางภายใต้การทารุณของตัวเอง ความรู้สึกนั้นช่างมีความสุขจริง ๆหลังจากพวกหลินตงมาถึง ก็เห็นจูเก่อชางโฉงและจ้าวซือเต้ายืนอยู่คนละฝั่งข้างสนามทั้งสองมีอาการบาดเจ็บเล็กน้อยน่าจะสู้กันมาสักพักแล้วจูเก่อชางโฉงเห็นลั่วหงอวี๋กลับมาอย่างมีชีวิต เขามองไปที่หลินตงอย่างซาบซึ้งและพยักหน้าให้เขาแต่จ้าวซือเต้ากลับมีใบหน้าที่มืดมนการต่อสู้ในวันนี้ถ้าเขาไม่สามารถชนะจูเก่อชางโฉงได้ก็จะขาดทุนมาก"ซือเต้า! ในเมื่อการต่อสู้ในวันนี้พวกเราเป็นตัวเอก ลองกันไปมาแบบนี้ไม่สนุกเลย ต่อไปฉันจะจริงจังแล้ว ระวังด้วย!" จูเก่อชางโฉงกล่าว"จูเก่อ ตามที่นายต้องการ!!! มาเลย! ให้ฉันดูหน่อยว่าสิบปีมานี้นายพัฒนาขึ้นมากแค่ไหน""บูม!!!""บูม!!!"ทั้งสองระเบิดพลังพร้อมกันและไปถึงจุดสูงสุด คาดไม่ถึงว่าจะเป็นยอดฝีมือช่วงกลางของรายการมังกรแถมไม่ใช่เพิ่งเข้าสู่ช่วงกลางของรายการมังกร ดูเหมือนว่าจะถึงจุดสูงสุดของช่วงกลางรายการมังกรแล้ว มีโอกาสเข้าสู่ช่วงท้ายรายการมังกรได้ตลอดเวลาความแข็งแกร่งน
"ในเมื่อตกลงกันแล้วว่าห้าคนออกรบ งั้นรอบสุดท้ายก็ต้องแข่งขันกัน" จ้าวซือเต้าพูดช้า ๆเอิ่ม? ? ?จูเก่อชางโฉงมองไปที่จ้าวซือเต้าพบว่าเขากำลังมองตัวเองด้วยรอยยิ้มไม่ถูก! ! !จ้าวซือเต้ามีแผนสำรองเหรอ?ทำไมเขาถึงคิดว่าเขาสามารถชนะได้?เสมอกันไม่ดีเหรอ?บรรลุเป้าหมายแล้วทำไมต้องเดิมพันรอบสุดท้ายด้วย?เว้นแต่เขาจะมั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ ไม่งั้นถ้าแพ้ ไม่ใช่เป็นการแกว่งเท้าหาเซี่ยนเหรอ?หยวนอินก็คิดไม่ถึงว่าจ้าวซือเต้าจะยืนหยัดต่อสู้ครั้งสุดท้ายแต่ในเมื่อมีฝ่ายหนึ่งยืนยัน เธอก็ไม่มีเหตุผลที่จะขัดขวาง งั้นก็สู้ต่อไปเถอะ!จบเร็ว ๆ เพื่อดำเนินการต่อสู้ของอัจฉริยะ นี่จึงจะเป็นไฮไลท์ของวันนี้ยังเป็นส่วนสำคัญที่สุดของแผนการคุนหลุนความสามารถของเวินหรูอวี้สามารถเอาชนะอัจฉริยะนับไม่ถ้วนของต้าเซี่ยได้ การได้รับชัยชนะขั้นสุดท้ายย่อมดีที่สุดถ้าไม่ได้!งั้นก็ต้องดำเนินการตามแผนขั้นต่อไปยังไงก็ต้องผูกผู้ชนะคนสุดท้ายกับคุนหลุนไว้บนเรือลำเดียวกัน"ในเมื่อมีคนต้องการสู้ครั้งนัดสุดท้าย งั้นก็รีบเริ่มเถอะ! พวกคุณลงไป ให้ผู้เข้าแข่งขันคนสุดท้ายลงสนาม หลังจากสู้จบจะได้เริ่มการแข่งขันอัจฉ
แต่เรื่องนี้ก็โทษหลินตงไม่ได้หลินตงสามารถช่วยชีวิตลั่วหงอวี๋กลับมาได้ เขาก็ซาบซึ้งใจมากแล้วบอกได้เพียงว่าจ้าวซือเต้าได้เตรียมการมาอย่างดีจริง ๆถ้าเกมนั้นลั่วหงอวี๋ไม่ได้เกิดอุบัติเหตุขึ้นก็คงจะชนะไปแล้วแพ้อย่างยุติธรรม!!!จ้าวซือเต้าเดินกลับไปพูดคุยกับชายอายุสามสิบเจ็ดสามสิบแปดปี เตรียมให้เขาลงสนามเขามีไพ่เด็ดจริง ๆ คนนี้เป็นผู้ยอดฝีมือในช่วงกลางของรายการมังกรที่เขาเชิญมาด้วยราคาสูงและมีอายุต่ำกว่าสี่สิบปี ถือว่าเป็นรุ่นน้องแม้จะเพิ่งเข้าสู่ช่วงกลางของรายการมังกรได้ไม่นาน แต่การชนะช่วงแรกของรายการมังกรก็ยังถือว่าง่ายมากในเมื่อเป็นการแข่งขัน ย่อมต้องตัดสินแพ้ชนะเขาเคยตรวจสอบคนของจูเก่อชางโฉงอย่างรอบคอบมาก่อน นอกจากจูเก่อชางโฉงแล้ว อีกสี่คนยังอยู่ในช่วงเริ่มต้นของรายการมังกรดังนั้นการต่อสู้ในวันนี้ เขาจะต้องชนะอย่างแน่นอนและตนเองก็เตรียมการมานานขนาดนี้ แลกด้วยอะไรเยอะแยะเดิมทีคิดว่าด้วยความสามารถของตัวเองจะสามารถเอาชนะจูเก่อชางโฉงได้ แต่ไม่คิดว่าจูเก่อชางโฉงก็ไม่ได้อยู่เฉย ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ได้ขึ้นสู่จุดสูงสุดของช่วงกลางรายการมังกรเหมือนตัวเองแล้วทั้งคู่อยู่ใ
"ทำไม? หรือว่าฉันลงมือไม่ได้?""ไม่ครับ ไม่ครับ! ไม่ใช่อย่างนั้นแน่นอนครับ! นี่เป็นเพียงบทบาทเล็ก ๆ ท่านไม่ต้องลงมือเราก็สามารถชนะเขาได้ครับ ท่านลงแข่งมันจะเป็นเหมือนขี่ช้างจับตั๊กแตน มันจะเป็นการให้เกียรติเขามากไปครับ" จ้าวซือเต้ารีบอธิบาย"ชนะเขาเหรอ? จุดประสงค์ของฉันไม่ใช่แค่ชนะเขาเท่านั้น การต่อสู้ห้าครั้ง มีแค่ตระกูลถังของฉันมีคนตาย นี่ไม่ใช่เป็นการบอกทุกคนว่าตระกูลถังของฉันอ่อนแอที่สุดเหรอ? ตระกูลถังของฉันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน? ตระกูลถังของฉันจะตั้งหลักได้ยังไง? และไอ้หมอนนั่นไม่ได้ช่วยคนตระกูลถังของฉันก่อน นี่เป็นการดูถูกตระกูลถังของฉันอย่างมาก กล้าที่จะดูถูกตระกูลถังของฉัน มีเพียงทางออกเดียวเท่านั้น นั่นก็คือ...ตาย!!!" ถังเหวินจิ่งพูดอย่างเคร่งขรึม"ในเมื่อนายน้อยถังอยากลงมือ งั้นเกมสุดท้ายให้ท่านเป็นคนลงแข่งเถอะ!"ถังเหวินจิ่งเดินลงสนามบางคนที่รู้จักเขาก็ตกใจจนร้องส่งเสียงออกมาทายาทอันดับหนึ่งของตระกูลถัง คาดไม่ถึงว่านายน้อยคนโตของตระกูลถังจะลงสนาม?ดูเหมือนว่าการตายของถังเหวินซวนเมื่อกี้ จะทำให้ตระกูลถังโกรธเคืองนายน้อยคนโตของตระกูลถังมาเพื่อแก้แค้นแน่นอนไม่เช่นนั
ตระกูลลั่วแห่งหมอตูกำลังจะถึงจุดจบแล้วตระกูลที่ถูกตระกูลถังเพ่งเล็ง ไม่มีตระกูลไหนรอดไปได้"นายคิดว่าตระกูลถังของนายจะใหญ่ค้ำฟ้าในต้าเซี่ยได้เหรอ? ฝันอยู่เหรอ!" ลั่วตงหลีก็เปิดปากพูด"นายเป็นใคร? กล้าพูดกับฉันแบบนี้" ถังเหวินจิ่งมองไปที่ลั่วตงหลีแล้วถาม"ลั่วตงหลีจากตระกูลลั่วแห่งหมอตู!""ตระกูลลั่วเหมือนกันเหรอ? งั้นพวกนายก็ล้างคอรอได้เลย! แม้ว่าตระกูลถังของฉันไม่สามารถค้ำฟ้าในต้าเซี่ยได้ แต่การทำลายตระกูลลั่วของพวกนายก็ยังสามารถทำได้""หยิ่งผยอง!!!""หยิ่งผยองหรือเปล่า! อีกไม่นานพวกนายก็จะรู้แล้ว อย่าคิดว่ามีชายชราของซ่งซือหมินอยู่ พวกนายก็จะปลอดภัย! เขาใกล้จะตายแล้ว ปกป้องพวกนายไม่ได้แล้ว ยังกล้าจัดตระกูลถังของฉันเป็นตระกูลที่อันตรายที่สุด ไม่ให้เราออกสู่โลกภายนอก? ตระกูลถังของฉันออกไม่ออกสู่โลกภายนอกไม่ใช่เขาคนที่กำลังจะตายตัดสินได้?""คนตระกูลถังอย่าหยิ่งผยองเกินไปจะดีกว่า!" เสียงหนึ่งดังก้องไปทั่วสนามเมื่อทุกคนมองไป ชายวัยกลางคนคนหนึ่งยืนอยู่บนแท่นสูงหวงฝู่เจิ้งสง!!!คำพูดเมื่อกี้ก็คือเขาเป็นคนพูดท่านหวงฝู่พูดแล้วเขาก็ไม่ชอบการกระทำของตระกูลถัง"พี่หวงฟู่! เรื่
"ได้ยินไหม? ไอ้หนู! วันนี้ไม่มีใครสามารถช่วยนายได้! เดิมทียังอยากฆ่านายอย่างช้า ๆ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะต้องให้นายตายเร็ว ๆ เท่านั้น นายต้องขอบคุณท่านหวงฝู่ที่ทำให้นายไม่ต้องทนทุกข์ทรมาน" ถังเหวินจิ่งพูดอย่างโหดเหี้ยม"นายพูดมากไปแล้ว!!!""นายพูดว่าอะไรนะ?" ถังเหวินจิ่งไม่ตอบสนองอยู่ชั่วขณะหนึ่งหลินตงไม่ควรคุกเข่าขอความเมตตาให้ตัวเองปล่อยเขาไปเหรอ?"ฉันพูดว่า... เแล้ว นายพูดมากไปแล้ว! ผู้ใหญ่ของนายไม่ได้ให้นายรีบลงมือเหรอ รีบสู้ให้จบ? พูดเรื่อยเปื่อยเหมือนผู้หญิง รีบลงมือเลย ฉันไม่มีเวลามาชักช้ากับนาย" หลินตงพูดซ้ำอีกครั้งคำพูดของหลินตงไปถึงหูของทุกคน ทำให้คนไม่อยากเชื่อยังมีคนที่อยากตายเร็วด้วย?วันนี้เป็นครั้งแรกที่ได้ยินคำแบบนี้และคาดไม่ถึงว่าเขาจะกล้าด่าคนตระกูลถังสีหน้าของถังม่อหลินบนแท่นสูงเปลี่ยนไปทันทีคาดไม่ถึงว่าจะมีคนกล้าด่าตระกูลถังต่อหน้ากองกำลังมากมายของต้าเซี่ย!"เหวินจิ่ง! ไม่ต้องพูดมากแล้ว ลงมือซะ! ตัดแขนขาของเขาทิ้งก่อนเลย!" ถังม่อหลินพูดอีกครั้ง"นายหาเรื่องตาย!!!"ถังเหวินจิ่งพูดจบก็ระเบิดพลังออกมาสุดแรงทันที"บูม!!!"ทุกคนรู้สึกได้เพียงเสียงดังเ
ป้าเทียนหลบหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานได้เพียงฉิวเฉียด แต่ยังไม่ทันได้โต้กลับ หมัดอีกข้างของเฉินจิ้งจื่อหานหมัดอีกข้างก็พุ่งเข้าใส่ทันทียังคงเป็นหมัดดาวสวรรค์สยบมารอันทรงพลัง ป้าเทียนถึงกับมองเห็นอย่างลางๆ ที่เหนือหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานมีดาวเคราะห์สีแดงเพลิงขนาดมหึมาความร้อนแผ่ซ่าน ทำให้เขารู้สึกว่าผิวหนังกำลังร้อนแสบหมัดนี้ เขาหลบไม่ทัน จึงทำได้แค่รับมันไว้อย่างเต็มแรงหมัดราชันย์!!!แต่ป้าเทียนก็ไม่ยอมแพ้สวนกลับด้วยหมัดราชันย์ สุดยอดไม้ตายของมังกรทลายฟ้าฟาดใส่เเฉินจิงจื่อหานเต็มแรงเฉินจิงจื่อหานเผยสีหน้าเหยียดหยามถึงหมัดของป้าเทียนจะดูทรงพลังไม่น้อยแต่หากเทียบกับ หมัดดาวสวรรค์สยบมาร หนึ่งในสุดยอดวิชาของสำนักดาวสวรรค์แล้ว ยังห่างกันเกินไป และไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันด้วยซ้ำและที่สำคัญ ตอนนี้เฉินจิงจื่อหานยังมีศาสตราเทพมายาที่พ่อมอบให้---เปลวตะวันสนับมือถูกสร้างขึ้นมาโดยเฉพาะ เพื่อใช้คู่กับหมัดดาวสวรรค์สยบมาร เมื่อทั้งสองผสานรวมกัน พลังจะยิ่งรุนแรงยิ่งกว่าเดิมแม้จะยังเทียบไม่ได้กับตอนที่หลินตงใช้ดาบกำราบมารร่ายวิชาดาบกำราบมารแต่ถึงอย่างนั
ไม่แน่อาจจะมีชิ้นที่สาม หรือชิ้นที่สี่ก็ได้และคนที่ดีใจที่สุดท่ามกลางทุกคน คงหนีไม่พ้นป้าเทียนแห่งมังกรทลายฟ้าเขามีวิชาหมัดราชันย์ ซึ่งต้องอาศัยสนับมือช่วยเสริมพลัง จึงจะสามารถปลดปล่อยพลังออกมาอย่างเต็มที่ไม่ทันได้ออกแรง ก็มีคนเอามาประเคนถึงหน้าสนับมือศาสตราเทพมายาคู่นั้น ต้องเป็นของเขาป้าเทียนเมื่อได้สนับมือมาครอบครองแล้ว พลังของหมัดราชันย์ จะต้องเพิ่มขึ้นแบบก้าวกระโดดอย่างแน่นอน“ฮ่าๆ นึกไม่ถึงจริงๆ พวกแกรู้ได้ยังไงว่า ฉันกำลังต้องการสนับมือศาสตราเทพมายาอยู่? ถึงกับรีบเอามาส่งให้ฉันถึงที่ ถ้าเป็นแบบนี้ ฉันก็ไม่เกรงใจล่ะนะ สนับมือคู่นี้ ใครก็ห้ามแย่ง ส่วนของอย่างอื่น ฉันไม่ต้องการ” ป้าเทียนพูดพร้อมหัวเราะเสียงดัง“ได้เลย! ป้าเทียน! สนับมือคู่นี้ให้คุณ ส่วนศาสตราเทพมายาชิ้นอื่น ไม่ว่าจะมีอีกกี่ชิ้น คุณห้ามแตะต้องเด็ดขาด”“ใช่! ป้าเทียน สนับมือคู่นั้นให้คุณ แล้วต่อให้หลินตงไม่มีศาสตราเทพมายาเหลืออีก เราก็จะไม่แย่งกับคุณ แต่คุณก็ต้องให้สัญญาว่า จะเอาแค่สนับมือเท่านั้น”“ตกลง!!! ฉันจะเอาแค่สนับมือ ส่วนของชิ้นอื่นให้พวกคุณ” ป้าเทียนตอบกลับ"สัญญา!!!""สัญญา!!!"“ดูท่าพวกแก
ท่ามกลางฝูงอสูรยักษ์สีทองอาณาจักรนิรันดระดับเซียนเดินดินกว่าสิบตัวที่ล้อมรอบอยู่ ทุกตัวดูฮึกเหิมและพร้อมเปิดฉากโจมตีหลินตงไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย และพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ฉันคิดไว้อย่างดีแล้ว ก็อยากให้พวกนายได้ศาสตราเทพมายามากกว่านี้เหมือนกัน แต่มันก็ช่วยไม่ได้! หามาได้แค่อันเดียวเอง ฉันก็ไม่ใช่นักมายากล จะเสกของตามใจพวกนายได้ยังไง""ทุกคน! ดูท่าหลินตงจะไม่คิดยกศาสตราเทพมายาให้ พวกเราจะรออะไรกันอีก ลงมือเลยเถอะ! แค่ฆ่าหลินตงให้ได้ ไม่ว่าเขาจะมีศาสตราเทพมายากี่ชิ้น สุดท้ายก็เป็นของพวกเราทั้งนั้นแหละ!" หยวนหมิงที่อยู่ข้างๆ เร่งเร้าเขาอยากจัดการหลินตงให้จบๆ โดยเร็วถ้าปล่อยไว้นานเกินไป อาจมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นก็ได้เพราะหยวนหมิงสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติเมื่อต้องเผชิญหน้ากับปรมาจารย์ระดับเดียวกันมากมายขนาดนี้หลินตงไม่เผยความกลัวแม้แต่น้อย มีเพียงความเยือกเย็นส่วนชายหนุ่มที่มากับเขา ก็แสดงสีหน้าเหยียดหยามออกมาแค่แวบเดียวแม้สีหน้านั้นจะปรากฏเพียงแวบเดียว แต่ก็ยังถูกหยวนหมิงสังเกตเห็นที่เกิดสถานการณ์แบบนี้ไม่อย่างนั้นสองคนนี้ก็ซื่อบื้อมากหรือไม่ก็ยังไม่ได้เอาไ
แผนฆ่าคนไม่ให้มือตัวเองเปื้อยนเลือด เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบแทบไม่ต้องเปลืองแรงใด ๆ ก็สามารถกำจัดมังกรเก้าหัวได้อย่างไรก็ตาม วิกฤตนั้นได้รับการแก้ไขอย่างง่ายดายโดยหยวนหมิงหลินตงมองดูท่าทางของอสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวที่อยู่รอบตัวเขาเขารู้ว่าคำพูดของหยวนหมิงมีอิทธิพลต่อพวกเขาแล้วศาสตราเทพมายาชิ้นเดียว ก็สามารถทำให้พวกเขาต่อสู้จนตายได้ไม่ต้องพูดถึงหลายชิ้นหรือแม้แต่สิบชิ้นประเด็นสำคัญคือหลินตงไม่มีทางอธิบายสถานการณ์นี้ได้เดิมทีตั้งใจจะยืมมีดฆ่าศัตรู แต่จู่ ๆ ก็ถูกตลบหลังโดยไม่ทันตั้งตัวตอนนี้กลับกลายเป็นเขาเองที่จนมุม ไม่มีทางให้ถอยแล้วหลินตงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้แน่นอนว่าหยวนหมิง ผู้ซึ่งสามารถขึ้นสู่อาณาจักรนิรันดรและกลายเป็นผู้นำเผ่ามังกรเก้าหัว ไม่ใช่คนโง่ในขณะเดียวกัน เฉินจิงจื่อหานเฝ้าดูทุกอย่างดำเนินไปด้วยความสนใจอย่างยิ่งด้วยฐานะของเขา จึงไม่จริงจังกับอารยธรรมระดับกลางเช่นนี้มากนักแม้ว่าคู่ต่อสู้จะมีจำนวนมากและทรงพลัง แต่ถ้าเขาต่อสู้อย่างจริงจังและใช้ไพ่เด็ดทั้งหมด เขาก็ไม่กลัวสัตว์ร้ายมากกว่าสิบตัวเหล่านี้ท้ายที่สุดแล้ว อารยธรรมระดับสูงนั้นเกินกว่าที่
ปรมาจารย์อาณาจักรนิรันดรของอสูรกาแล็กซีต่างก็พยักหน้ารับรู้ขณะที่พวกเขากำลังเตรียมโจมตีและสังหารหยวนหมิงและหยวนเซิงจู่ๆ หยวนหมิงก็คิดวิธีที่ดีในการหาทางออกขึ้นมาเขาตะโกนทันที "ทุกคน ได้โปรดอย่าหลงกลอุบายของหลินตง เป้าหมายของเขา คือการใช้ศาสตราเทพมายาเพื่อล่อพวกเราอสูรกาแล็กซีให้ต่อสู้กันเอง ตราบใดที่เราร่วมมือกันฆ่าเขา ศาสตราเทพมายาก็จะเป็นของทุกคนไม่ใช่เหรอ? มังกรเก้าหัวของฉันสัญญาว่าจะไม่เข้าร่วมการแย่งชิงนี้ พวกคุณได้ไตร่ตรองยัง? มีศาสตราเทพมายาเพียงหนึ่งเดียว แล้วทุกคนจะแบ่งกันอย่างไร? มันจะเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดอีกครั้งภายใอสูรกาแล็กซี ซึ่งหลินตงได้วางแผนไว้แล้ว จิตใจของเขาชั่วร้ายเกินกว่าจะปล่อยไว้ได้"หลังจากหยุดชั่วครู่ หยวนหมิงก็พูดต่อ "นอกจากนี้ หลินตงยังเจอศาสตราเทพมายาในซากปรักหักพังโบราณอีกด้วย ใครเล่าจะรับประกันได้ว่าเขาเจอเพียงชิ้นเดียว? ถ้าเขาเจอเพียงชิ้นเดียวจริง ๆ แล้วศาสตราเทพมายาล้ำค่าขนาดนี้ เขาจะเต็มใจเอาออกมาให้ทุกคนเหรอ? ฉันคิดว่า เขาต้องพบหลายชิ้นแน่ๆ ตอนนี้เอาออกมาเพียงชิ้นหนึ่งเพียง เพื่อกระตุ้นความขัดแย้งภายในอสูรกาแล็กซีของเรา"“สิ่งที่เราควรทำตอนน
พวกมันก็ไม่จำเป็นต้องซ่อนตัวอีกต่อไป"หลินตง! ในเมื่อแกรู้แล้ว ก็จงคิดให้ดีและมอบศาสตราเทพมายาในมือของแกมา ด้วยวิธีนี้ แกจะยังสามารถรักษาชีวิตของแกได้ อย่ารอให้พวกเราลงมือ มิฉะนั้นแล้ว แม้ว่าแกจะอยู่ในอาณาจักรนิรันดร แกก็จะไม่สามารถหยุดยั้งการโจมตีของผู้แข็งแกร่งมากมายเช่นเราได้""ใช่แล้ว! หลินตง ตราบใดที่แกมอบศาสตราเทพมายาในมือของแก เราสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายแกและจะส่งแกออกจากอสูรกาแล็กซีอย่างปลอดภัย ไม่อย่างนั้นก็อย่าโทษเราที่หยาบคาย""มอบศาสตราเทพมายามา แล้วจะไว้ชีวิตแก!!!"กลุ่มปรมาจารย์ทรงพลังแห่งอาณาจักรนิรันดรพูดขึ้นบังคับให้หลินตงส่งมอบดาบกำราบมารในมือของเขาหยวนหมิงรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติถ้าหลินตงส่งมอบศาสตราเทพมายาจริงๆ เขาจะได้รับอนุญาตให้ออกจากอสูรกาแล็กซีได้หรืออย่างไรแล้วมังกรเก้าหัวของเขาจะเกิดอะไรขึ้น?ไม่เพียงแต่พวกเขาต้องเสียหายอย่างหนักเท่านั้น แถมยังปล่อยเสือกลับเข้าป่าอีก เท่ากับว่าทิ้งปัญหาไว้ให้ระเบิดทีหลังไม่แน่นอน!!!ไม่สามารถปล่อยให้หลินตงมอบศาสตราเทพมายาได้!ในขณะนั้น หลินตงก็พูดขึ้นอย่างกะทันหัน "ถ้าพวกแกทุกคนต้องการดาบเล่มนี้ ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็
"พี่หง หลินตงจะตกอยู่ในอันตรายหรือเปล่า? ได้โปรดช่วยหลินตงด้วยพี่หง" หวงฝู่ซีเยว่พูดเสียงดังคำพูดของเธอทำให้ยุนซีและคนอื่นๆ นึกขึ้นได้คนเดียวที่สามารถช่วยหลินตงได้ในตอนนี้ คงจะเป็นไป๋หลี่เหยียนหงผู้แสนจะลึกลับทุกคนพูดขึ้นเพื่อขอความช่วยเหลือจากเธอ"พี่หง ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย""ใช่แล้ว! พี่หง! ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย...."เมื่อทุกคนรีบร้อนขอความช่วยเหลือเสียงของไป๋หลี่เหยียนหงก็ดังก้องอยู่ในหูของทุกคน"ไม่ต้องกังวล ในเมื่อมีจื่อหานอยู่ที่นี่ หลินตงก็จะไม่เป็นไรแน่นอน พวกเขาไม่มีความกล้าที่จะทำร้ายหลินตง"เมื่อได้ยินคำพูดของไป๋หลี่เหยียนหงทุกคนสามารถคลายความกังวลได้ชั่วคราวอย่างไรก็ตาม พวกเธอยังคงจ้องมองร่างของหลินตงข้างหน้าด้วยความกังวลหลินตงมองไปที่อสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวรอบตัวเขาอย่างอธิบายไม่ถูกสถานการณ์แบบนี้มันอะไรกัน?เมื่อสักครู่ไม่มีใครสนใจคำพูดของหยวนหมิงทำไมทุกคนถึงเปลี่ยนใจกะทันหัน?อาจเป็นเพราะการโจมตีก่อนหน้านี้ของเขามีรัศมีกว้างเกินไปงั้นเหรอ?แต่จากข้อมูลที่หลินตงได้รับมาอาณาจักรนิรันดรอันสูงส่งเหล่านี้ไม่สนใจความเป็นหรือความตายของสิ่งมีชีวิ
คนแบบเดียวกันมักจะดึงดูดกันเองเผ่ามังกรเก้าหัวก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันมากนักไม่ต้องพูดถึงสองคนนี้หากอยู่บนโลก คงทำให้เด็กๆ กลัวจนร้องไห้กลางดึกแน่ๆ แถมอาจใช้เป็นยันต์กันเลยทีเดียวหยวนหมิงมองอสูรยักษ์สีทองทั้งสองตัว ที่เข้าร่วมสนามรบด้วยความรู้สึกขุ่นเคืองในใจพวกเขาคงมาถึงนานแล้ว แต่เพิ่งจะลงมือตอนนี้ถ้าไม่ใช่เพราะหลินตงหยิบศาสตราเทพมายาออกมา ก็ยังไม่แน่ใจว่าพวกเขาจะปรากฏตัวหรือไม่!ล้วนเป็นพวกเลวทรามทำได้ทุกอย่างถ้าแลกกับผลประโยชน์แต่หยวนหมิงลืมคิดไปว่ามังกรเก้าหัวก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ?ต่างก็ไม่มีใครดีไปกว่าใครสถานการณ์ปัจจุบันกลายเป็นสี่ต่อสามแม้ว่าหยวนเซิงจะได้รับบาดเจ็บบ้าง แต่ก็ยังมีแรงเหลือพอสู้ได้แม้ว่าในใจจะไม่พอใจ แต่หยวนหมิงก็พูดอย่างสุภาพว่า "ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณ! หากวันนี้ฉันฆ่าศัตรูได้ มังกรเก้าหัวของฉันจะตอบแทนคุณอย่างงาม""ฮ่าๆ พี่หยวนหมิงไม่ต้องทำแบบนั้นก็ได้ สองเผ่าของเราเป็นเพื่อนเก่ากัน เผ่ามังกรเก้าหัวของคุณกำลังมีปัญหา เราจะยืนดูเฉยๆ ได้อย่างไร!" หมาป่านรกสามหัวหัวเราะและพูด"พี่หมาป่า! มิตรภาพก็ส่วนมิตรภาพ แต่บุญคุณก็ต้องชดใช้ให้ชัด
หลินตงใช้ศาสตราเทพมายาโจมตีเพียงครั้งเดียว จนทำให้มังกรเก้าหัวได้รับความเสียหายอย่างหนัก ซ้ำยังทำให้พวกเขาเสียหน้าหนักมากในอสูรกาแล็กซี“หลินตง! แกดูถูกกันเกินไปแล้ว!!! ที่นี่คืออสูรกาแล็กซี ไม่ใช่กาแล็กซี่ทางช้างเผือก แกอยากจะจุดชนวนสงครามหรือไง?” หยวนหมิงจ้องเขม็งไปยังหลินตงที่ยืนอยู่ไกล พูดพร้อมกัดฟันด้วยความโกรธหลินตงเหวี่ยงดาบกำราบมารในมือเป็นวง และเก็บเข้าฝักไป เขาหัวเราะอย่างเย็นชา จากนั้นตอบกลับด้วยเสียงเรียบนิ่งว่า "หยวนหมิง! แกเลิกขู่ได้แล้ว! คิดว่าตัวเองเป็นแทนอสูรกาแล็กซีทั้งหมดเหรอ! แล้วที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ ฉันก็แค่ป้องกันตัวเท่านั้นเอง ส่วนผลที่ตามมา ไม่ใช่ความผิดของฉัน แต่เป็นพวกแกต่างหาก ที่แกว่งเท้าหาเสี้ยนเอง"“แก…”หยวนหมิงถึงจุกจนพูดไม่ออก เมื่อโดนหลินตงตอกกลับจากนั้นหันไปยังความว่างเปล่า ตะโกนดังเสียงหนักแน่นว่า "ทุกท่าน! หลินตง ไอ้คนนอกผู้นี้ ได้กระทำการอุกอาจในอสูรกาแล็กซีของฉัน! ยิ่งไปกว่านั้น ยังทำให้มังกรเก้าหัวของฉันตายเจ็บนับไม่ถ้วน เพื่อชำระแค้นให้แก่พี่น้องของฉัน และเพื่อรักษาศักดิ์ศรีของอสูรกาแล็กซีแห่งนี้ ฉันหยวนหมิง ขอวิงวอนต่อทุกท่าน ได้โปรดร่วมม