บทที่ 375

"ป้ากวน! จริง ๆ แล้ววันนี้ผมมีเรื่องอยากจะบอก..."

"เอาล่ะ! ฉันรู้ว่านายต้องการจะพูดอะไร! แต่ตอนนี้ฉันเหนื่อยนิดหน่อย หลายวันมานี้ยุ่งจนเวียนหัวไปหมด ถ้ามีโอกาสคราวหน้าค่อยว่ากัน! เรื่องนี้เอาแบบนี้เถอะ หลังจากปิดเทอมนายก็มาเป็นผู้ช่วยให้ฉัน ฉันจะพานายไปเปิดหูเปิดตาและเปิดโลกทัศน์ของนาย!"

กวนเหม่ยหลิงพูดจบก็ลุกขึ้ไปชั้นบนเพื่อพักผ่อน

หลินตงฃนั่งงุนงงอยู่ตรงนั้น!

นี่ผู้หญิงอะไร???

แข็งแกร่งเกินไปไหม???

ไม่คิดจะให้เขาพูดจบเลยด้วยซ้ำ!!!

นี่...สองพ่อลูกอยู่กับผู้หญิงแบบนี้มาหลายปีได้ยังไง???

โดยเฉพาะลุงยุน!!!

หลินตงเหลือบมองไปที่ยุนจงไห่

พบว่าเขาคุ้นเคยกับมันแล้ว

หลินตงเหลือบมองยุนซีอีกคน

เธอมองหลินตงอย่างขอโทษ

เอาล่ะ!!!

เดิมทีในวันนี้อยากเปิดเผยตัวตนก็ล้มเหลวอีกแล้ว ต่อไปต่อให้พวกคุณรู้แล้ว อย่าบอกว่าผมจงใจปิดบังพวกคุณ ตอนนี้คุณไม่ให้โอกาสผมพูดเอง

"หลินตง อย่าถือสา ป้ากวนของนายเป็นคนอารมณ์ร้อน เรื่องอะไรเธอตัดสินใจแล้ว คนอื่นเปลี่ยนยากมาก ค่อย ๆ ชินกับมันก็พอ คำพูดที่เธอพูดเหล่านั้นนายก็อย่าเก็บไว้ในใจ จริง ๆ แล้วเธอไม่ได้แย่ ก็ทำเพื่อพวกนายทั้งนั้น!" ยุนจงไห่แก้ต่างให้กวนเห