LOGINShare
บทที่ 374
Related chapters
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 375
"ป้ากวน! จริง ๆ แล้ววันนี้ผมมีเรื่องอยากจะบอก...""เอาล่ะ! ฉันรู้ว่านายต้องการจะพูดอะไร! แต่ตอนนี้ฉันเหนื่อยนิดหน่อย หลายวันมานี้ยุ่งจนเวียนหัวไปหมด ถ้ามีโอกาสคราวหน้าค่อยว่ากัน! เรื่องนี้เอาแบบนี้เถอะ หลังจากปิดเทอมนายก็มาเป็นผู้ช่วยให้ฉัน ฉันจะพานายไปเปิดหูเปิดตาและเปิดโลกทัศน์ของนาย!"กวนเหม่ยหลิงพูดจบก็ลุกขึ้ไปชั้นบนเพื่อพักผ่อนหลินตงฃนั่งงุนงงอยู่ตรงนั้น!นี่ผู้หญิงอะไร???แข็งแกร่งเกินไปไหม???ไม่คิดจะให้เขาพูดจบเลยด้วยซ้ำ!!!นี่...สองพ่อลูกอยู่กับผู้หญิงแบบนี้มาหลายปีได้ยังไง???โดยเฉพาะลุงยุน!!!หลินตงเหลือบมองไปที่ยุนจงไห่พบว่าเขาคุ้นเคยกับมันแล้วหลินตงเหลือบมองยุนซีอีกคนเธอมองหลินตงอย่างขอโทษเอาล่ะ!!!เดิมทีในวันนี้อยากเปิดเผยตัวตนก็ล้มเหลวอีกแล้ว ต่อไปต่อให้พวกคุณรู้แล้ว อย่าบอกว่าผมจงใจปิดบังพวกคุณ ตอนนี้คุณไม่ให้โอกาสผมพูดเอง"หลินตง อย่าถือสา ป้ากวนของนายเป็นคนอารมณ์ร้อน เรื่องอะไรเธอตัดสินใจแล้ว คนอื่นเปลี่ยนยากมาก ค่อย ๆ ชินกับมันก็พอ คำพูดที่เธอพูดเหล่านั้นนายก็อย่าเก็บไว้ในใจ จริง ๆ แล้วเธอไม่ได้แย่ ก็ทำเพื่อพวกนายทั้งนั้น!" ยุนจงไห่แก้ต่างให้กวนเห
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 376
เวลาไม่สั้นแน่นอนวันนี้ตั้งใจจะเปิดเผยกลายเป็นว่าเขาไม่มีโอกาสได้พูดเลยแต่ด้วยสภาพของตัวเองที่อยู่ในใจของกวนเหม่ยหลิงคาดว่าพูดแล้วเธอก็คงไม่เชื่อในใจเธอตัดสินใจแล้วว่าตัวเองเป็นคนยากจนเห้อ! ! !เป็นเรื่องยากที่จริง ๆ!!!หลินตงกำลังคิดว่าจะอธิบายให้ครอบครัวยุนซีฟังอย่างชัดเจนอย่างไร ให้พวกเขาเชื่อตัวเอง โทรศัพท์มือถือในกระเป๋าของเขาดังขึ้นหลินตงหยิบมันขึ้นมาดู เป็นหมายเลขที่ไม่รู้จัก!"ฮัลโหล สวัสดีครับ!!!" หลินตงกดปุ่มรับสายแล้วพูด"สวัสดี! อีแร้งหมายเลขสิบ ฉันคือแมงมุมหมายเลขเจ็ด ภารกิจที่เกี่ยวข้องคุณในดาร์กเว็บมีค่าคอมมิชชันหมื่นล้าน เพิ่งถูกคนรับไปแล้ว โปรดระมัดระวังตัวด้วยจากนี้ต่อไป""เข้าใจแล้ว!!! ขอบคุณครับ!!!""ด้วยความยินดี!!!"วางสายโทรศัพท์และจ้องมองอย่างว่างเปล่าด้วยค่าคอมมิชชั่นหมื่นล้าน ฉินเจิงยอมจ่ายเพื่อที่จะฆ่าตัวเองจริง ๆด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของตัวเอง นักฆ่าพวกนี้ มากันเท่าไหร่เขาฆ่าเท่านั้นแต่ช่วงนี้ตนเองไม่สามารถไปหายุนซีได้แล้ว เพื่อไม่ให้ทำร้ายผู้บริสุทธิ์ในหลายวันต่อมา หลินตงจะไปที่มหาวิทยาลัยชิงมู่เป็นเวลาครึ่งวันทุกวัน แล้วขั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 377
ชายสองคนมองหลินตงนอกกระจกหน้ารถด้วยความหวาดกลัว แม้ว่าจะมีกระจกกั้นอยู่ แต่คำพูดของหลินตงสามารถเข้าหูของพวกเขาได้อย่างชัดเจนจากนั้นหลินตงก็พูดต่อว่า "แม้ว่าหมื่นล้านจะเยอะ แต่ก็ต้องมีชีวิตใช่ไม่ใช่เหรอ??""เอ่อ... พี่ชาย ผม... เราแค่ผ่านมาที่นี่ อยากถามทางเท่านั้นเอง" ชายร่างเตี้ยพูดติดอ่าง"โอ้ ??? ถามทาง??? ทางอะไร??? ถ้าเป็นทางไปนรก ฉันไม่เพียงบอกนายเท่านั้น แต่ยังจะส่งนายไปด้วย""คุณ..."ขณะที่ชายทั้งสองกำลังจะเคลื่อนไหวหลินตงใช้มือทะลุกระจกหน้ารถหนาแล้วเอื้อมมือเข้าไปในรถ กดมันลงบนหัวของพวกเขาสองคนออกแรงเล็กน้อยกะโหลกศีรษะของทั้งสองถูกหลินตงบีบแตกพวกเขาได้แต่เบิกตากว้างและมองหลินตงอย่างไม่เต็มใจสุดท้ายถึงตายก็คิดไม่ออกไม่ได้บอกว่าเป้าหมายอยู่แค่อันดับต้น ๆ ของรายการเสือเหรอ?ทั้งสองคนซึ่งอยู่ครึ่งก้าวรายการมังกรจะไม่มีช่องว่างในการต้านทานได้อย่างไรหลินตงกระโดดลงจากฝากระโปรงหน้า โทรหาทีมเหยี่ยวที่รับผิดชอบจัดการตามหลัง แล้วโทรหาโจวเจิ้งหัวเพื่อรายงานแค่รออยู่ที่เดิมจนกว่าทีมจัดการจะมาถึงในเวลานี้ที่ฐานทัพเหยี่ยวโจวเจิ้งหัวตกอยู่ในอาการงุนงงหลังจากรับสายขอ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 378
หลินตงรอไม่นาน ทีมงานของเหยี่ยวที่รับผิดชอบจัดการก็นั่งเฮลิคอปเตอร์มาแล้วหลังจากส่งมอบแล้ว หลินตงก็ขับรถออกไปเขาไม่รู้ว่าตัวตนของเขาถูกโจวเจิ้งหัวหัวหน้าของเขาเดาออกแล้ววันรุ่งขึ้นเมื่อหลินตงกำลังจะไปบ้านของยุนซีเพื่อบอกลาพวกเขา โทรศัพท์ก็ดังขึ้นยุนซีเป็นคนโทรมา"ยุนซี!!!" หลินตงรับสาย"หลินตง แม่ฉันจะคุยกับคุณ!"ยุนซีเพิ่งพูดจบ เสียงของกวนเหม่ยหลิงแม่ของเธอก็ดังเข้ามาในโทรศัพท์"หลินตง นายกลับมณฑลเจียงหนานแล้วเหรอ?" กวนเหม่ยหลิงถามทางโทรศัพท์"ยังครับ! ป้ากวน ฉันยังอยู่ที่จิงตู" หลินตงตอบ"งั้นเดี๋ยวนายมานี่ ให้ยุนซีไปซื้อสูทสองชุดเป็นเพื่อนนาย พรุ่งนี้นายกับยุนซีไปงานปาร์ตี้กับฉัน นี่เป็นงานปาร์ตี้ทางธุรกิจที่ค่อนข้างสูงในจิงตู ฉันจะแนะนำบางคนให้นาย นายไม่สามารถหลีกเลี่ยงการติดต่อกับพวกเขาได้เมื่อนายอยู่จิงตูในอนาคต""ป้ากวน ผม...""หลินตง แม่ของฉันไปแล้ว!!!" ยุนซีกระซิบทางโทรศัพท์"ก็ได้!!! งั้นผมจะไปเดี๋ยวนี้" หลินตงพูดอย่างช่วยไม่ได้"อืม!!!" ยุนซีตอบอย่างดีใจทั้งสองมาที่ห้างสรรพสินค้าระดับไฮเอนด์ที่ใหญ่ที่สุดในจิงตูด้วยกัน โดยทั่วไปแล้วที่นี่ขายสินค้าฟุ่มเฟือย
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 379
หลินตงนั่งได้ไม่นาน หนุ่มน้อยก็กลับมาอีกครั้งหลินตงมองดูหนุ่มน้อยพูดไม่ออกเป็นเวลานาน"ทำไม???" หนุ่มน้อยเห็นหลินตงจ้องมองเขาตลอดเวลา จึงถามอย่างสงสัย"เธอเป็นภรรยาของคุณเหรอ???""ไม่ใช่ภรรยา เป็นแฟน!!!""ผมรู้สึกว่าเธอแก่กว่าแม่ของคุณอีก!""เธอแก่กว่าแม่ผมจริง ๆ!""แล้วคุณ...""เห้อ!!! เพื่อน ทุกคนทำเพื่อชีวิต คุณโชคดี หาคนที่ทั้งรวย ทั้งอายุน้อยและสวย เพื่อน ผมไม่ได้โชคดีเท่าคุณหรอก" หนุ่มน้อยถอนหายใจเล็กน้อย"ถ้าอย่างนั้นคุณก็สามารถสร้างมันขึ้นมาด้วยมือของคุณเองได้! ทำไมคุณถึงต้องทำแบบนี้?""สร้างด้วยตัวเองมันเหนื่อยขนาดไหน!!!""แต่ว่าตอนนี้คุณไม่เหนื่อยเหรอ???" หลินตงมองไปที่ร่างอ้วนแล้วถาม"เอ่อ... ตอนนี้ก็เหนื่อยจริง ๆ แต่หาเงินได้เยอะ! รับใช้เธออีกสองสามปี พอเธอขยับไม่ได้แล้ว ก็จะให้เงินผมก้อนใหญ่ ถึงตอนนั้นผมก็สามารถใช้ชีวิตที่ตัวเองอยากได้แล้ว"หลินตงพูดไม่ออก!!!"สามี สามี มาช่วยฉันดูชุดนี้หน่อยสิว่าเป็นยังไง???""มาแล้ว! มาแล้ว!" หนุ่มน้อยลุกขึ้นแล้ววิ่งไปอีกครั้งหลินตงมองดูและเห็นว่าหญิงรวยกำลังลองสวมเสื้อโค้ตขนมิงค์ด้วยรูปร่างที่อ้วนนั้น เสื้อโค้ทขนมิงค
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 380
หนุ่มน้อยที่อยู่ข้าง ๆ รีบก้าวเข้ามาช่วยพยุงเธอลุกขึ้นหลังจากที่เธอลุกขึ้นยืน ก็มีแป้งหนา ๆ ตกอยู่บนพื้นหลินตงหันไปหาพนักงานขายแล้วถามว่า "เท่าไหร่???""คุณผู้ชาย! ทั้งหมดหกแสนสี่หมื่น!!!" พนักงานขายตอบอย่างสุภาพหลินตงก็ไม่เสียเวลาและกดนิ้วของเขาโดยตรงบนช่องชำระเงินด้วยลายนิ้วมือเสียงเครื่องดังขึ้น"ติ๊ง!!! คุณชำระเงินหกแสนสี่หมื่นบาทสำเร็จ""ยุนซี ไปกันเถอะ!!!"หลินตงมือถือถุงข้างหนึ่งและจูงยุนซีอีกข้างหนึ่ง ภายใต้สายตาอิจฉาของหลาย ๆ คน ทั้งสองคนออกจากร้านด้วยกันทันทีที่เดินออกไปก็ได้ยินเสียงคำรามอยู่ข้างใน"นังสารเลว!!! แกอย่าเพิ่งไป!!! ดูซิว่าฉันจะจัดการแกยังไง!!!""คุณผู้หญิง คุณยังไม่ได้จ่ายค่าเสื้อผ้าที่ใส่เลย!!!""จ่ายบ้าอะไร!!! ไม่เอาแล้ว ร้านโทรม ๆ แบบนี้!!!""งั้นคุณถอดชุดคืนเราด้วยค่ะ!!!"หลินตงดึงยุนซีออกจากห้างสรรพสินค้าและเข้าไปในรถเบนซ์บิ๊กจีของเขาวันนี้ทั้งสองได้ขับรถยนต์คันเดียวออกมาข้างนอกพายุนซีเหยียบไปตลอดทาง"หลินตง คุณอย่าโมโหเลยนะ! ผู้หญิงคนนั้นคงคิดว่าคุณดีกว่าผู้ชายข้าง ๆ เธอและจงใจยั่วยุคุณ" ยุนซีปลอบใจในรถเธอรู้สึกว่าหลินตงโดนทำลายอี
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 381
ทันทีที่ทั้งสองเข้าไปใน "จวนอ๋องเฉียน" ยุนซีก็รู้สึกทึ่งกับสภาพแวดล้อมที่สวยงามที่นี่นี่คือสวรรค์ที่รายล้อมไปด้วยต้นไม้สีเขียว สะพานเล็ก ๆ และลำธารที่ไหลการอาศัยอยู่ในสถานที่แบบนี้ทำให้ผู้คนรู้สึกสบายใจและผ่อนคลายอย่างแน่นอนยุนซีไม่รู้ว่ายังมีสถานที่แบบนี้อยู่ในจิงตู เธอรู้สึกว่าพื้นที่วิลล่าที่เธออาศัยอยู่เป็นสภาพแวดล้อมที่ดีที่สุดแต่เมื่อเทียบกับที่นี่ก็ไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันเลย"หลินตง! ที่นี่ที่ไหน???" ยุนซีหันหน้าไปมองหลินตงแล้วถามอย่างสงสัย"ที่นี่คือที่ที่ผมซื้อไว้!!!""คุณซื้อเหรอ???""อืม!!! จริง ๆ แล้ววันนี้ผมแค่อยากจะพูดกับคุณให้ชัดเจน! ตอนนี้ผมรวยมาก ตอนซื้อบ้านหลังนี้ ผมใช้เงินไปหมื่นล้าน" หลินตงพูดอย่างจริงจัง"หมื่น...หมื่นล้าน???"ยุนซีมองดูหลินตงด้วยดวงตาเบิกกว้างแม้ว่าเธอจะมีอาหารและเสื้อผ้าเพียงพอตั้งแต่เธอยังเป็นเด็ก และไม่เคยกังวลเรื่องเงินเลยตลอดช่วงชีวิตยี่สิบเอ็ดปีของเธอ แต่ตัวเลขทางดาราศาสตร์ที่มีถึงหมื่นล้านยังคงทำให้เธอตกใจ"อืม!!! หมื่นล้าน และผมยังมีอสังหาริมทรัพย์มากมายในจิงตู ผมยังไม่ได้คำนวณว่าเท่าไหร่ แต่รวมกันแล้วอย่างน้อยก็มีหลายแส
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 382
เธอรู้แค่ว่าผู้ชายในหัวใจของตัวเองทำได้ทุกอย่างหลังจากที่ทั้งสองซื้อของเสร็จก็กลับบ้านด้วยกันระหว่างทางทั้งสองกำลังปรึกษากันว่าจะทำยังไง ให้กวนเหม่ยหลิงเชื่อว่าหลินตงไม่ใช่คนยากจนคนนั้นอีกต่อไปแต่หากไม่มีหลักฐานทางกายภาพ คาดว่ากวนเหม่ยหลิงจะไม่เชื่อหากทั้งสองพูดแค่ปากเปล่า และพวกเขาอาจไม่มีโอกาสพูดด้วยซ้ำหลินตงคิดดูแล้วว่ารองานเลี้ยงอะไรพรุ่งนี้ดีกว่า แล้วค่อยบอกกวนเหม่ยหลิง!เพราะเขาได้สอบถามแล้ว เฉินฮุยผู้รับผิดชอบตงไหลอินเตอร์เนชั่นแนลที่จิงตูจะมาร่วมงานเลี้ยงนี้ด้วยเมื่อถึงเวลาเรียกเฉินฮุยมา กวนเหม่ยหลิงน่าจะเชื่อตัวเองแล้วสำหรับกวนเหม่ยหลิง จริง ๆ แล้วหลินตงไม่ได้มีความคิดเห็นมากนักแม้ว่าเธอมักจะแสดงท่าทีแข็งแกร่งมากและไม่ให้โอกาสหลินตงพูด แต่เมื่อเทียบกับครอบครัวลุงคนที่สองของเขาหลินกั๋วปังแล้วต่างกันมากปีที่เขาอาศัยอยู่ที่บ้านของลุงคนที่สองอาจกล่าวได้ว่าเป็นปีที่มืดมนที่สุดในชีวิตของเขา เขามักจะถูกทุบตีและดุด่า บางครั้งแม้แต่ข้าวก็ไม่ให้กินจากชีวิตในอดีตของเขา เขารู้สึกว่ากวนเหม่ยหลิงเป็นคนปากร้ายแต่ใจดี แม้ว่าปากจะไม่ปล่อยใคร แต่จริง ๆ แล้วก็ยังคิดถึงคนอื่นมา
Latest chapter
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1411
ป้าเทียนหลบหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานได้เพียงฉิวเฉียด แต่ยังไม่ทันได้โต้กลับ หมัดอีกข้างของเฉินจิ้งจื่อหานหมัดอีกข้างก็พุ่งเข้าใส่ทันทียังคงเป็นหมัดดาวสวรรค์สยบมารอันทรงพลัง ป้าเทียนถึงกับมองเห็นอย่างลางๆ ที่เหนือหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานมีดาวเคราะห์สีแดงเพลิงขนาดมหึมาความร้อนแผ่ซ่าน ทำให้เขารู้สึกว่าผิวหนังกำลังร้อนแสบหมัดนี้ เขาหลบไม่ทัน จึงทำได้แค่รับมันไว้อย่างเต็มแรงหมัดราชันย์!!!แต่ป้าเทียนก็ไม่ยอมแพ้สวนกลับด้วยหมัดราชันย์ สุดยอดไม้ตายของมังกรทลายฟ้าฟาดใส่เเฉินจิงจื่อหานเต็มแรงเฉินจิงจื่อหานเผยสีหน้าเหยียดหยามถึงหมัดของป้าเทียนจะดูทรงพลังไม่น้อยแต่หากเทียบกับ หมัดดาวสวรรค์สยบมาร หนึ่งในสุดยอดวิชาของสำนักดาวสวรรค์แล้ว ยังห่างกันเกินไป และไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันด้วยซ้ำและที่สำคัญ ตอนนี้เฉินจิงจื่อหานยังมีศาสตราเทพมายาที่พ่อมอบให้---เปลวตะวันสนับมือถูกสร้างขึ้นมาโดยเฉพาะ เพื่อใช้คู่กับหมัดดาวสวรรค์สยบมาร เมื่อทั้งสองผสานรวมกัน พลังจะยิ่งรุนแรงยิ่งกว่าเดิมแม้จะยังเทียบไม่ได้กับตอนที่หลินตงใช้ดาบกำราบมารร่ายวิชาดาบกำราบมารแต่ถึงอย่างนั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1410
ไม่แน่อาจจะมีชิ้นที่สาม หรือชิ้นที่สี่ก็ได้และคนที่ดีใจที่สุดท่ามกลางทุกคน คงหนีไม่พ้นป้าเทียนแห่งมังกรทลายฟ้าเขามีวิชาหมัดราชันย์ ซึ่งต้องอาศัยสนับมือช่วยเสริมพลัง จึงจะสามารถปลดปล่อยพลังออกมาอย่างเต็มที่ไม่ทันได้ออกแรง ก็มีคนเอามาประเคนถึงหน้าสนับมือศาสตราเทพมายาคู่นั้น ต้องเป็นของเขาป้าเทียนเมื่อได้สนับมือมาครอบครองแล้ว พลังของหมัดราชันย์ จะต้องเพิ่มขึ้นแบบก้าวกระโดดอย่างแน่นอน“ฮ่าๆ นึกไม่ถึงจริงๆ พวกแกรู้ได้ยังไงว่า ฉันกำลังต้องการสนับมือศาสตราเทพมายาอยู่? ถึงกับรีบเอามาส่งให้ฉันถึงที่ ถ้าเป็นแบบนี้ ฉันก็ไม่เกรงใจล่ะนะ สนับมือคู่นี้ ใครก็ห้ามแย่ง ส่วนของอย่างอื่น ฉันไม่ต้องการ” ป้าเทียนพูดพร้อมหัวเราะเสียงดัง“ได้เลย! ป้าเทียน! สนับมือคู่นี้ให้คุณ ส่วนศาสตราเทพมายาชิ้นอื่น ไม่ว่าจะมีอีกกี่ชิ้น คุณห้ามแตะต้องเด็ดขาด”“ใช่! ป้าเทียน สนับมือคู่นั้นให้คุณ แล้วต่อให้หลินตงไม่มีศาสตราเทพมายาเหลืออีก เราก็จะไม่แย่งกับคุณ แต่คุณก็ต้องให้สัญญาว่า จะเอาแค่สนับมือเท่านั้น”“ตกลง!!! ฉันจะเอาแค่สนับมือ ส่วนของชิ้นอื่นให้พวกคุณ” ป้าเทียนตอบกลับ"สัญญา!!!""สัญญา!!!"“ดูท่าพวกแก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1409
ท่ามกลางฝูงอสูรยักษ์สีทองอาณาจักรนิรันดระดับเซียนเดินดินกว่าสิบตัวที่ล้อมรอบอยู่ ทุกตัวดูฮึกเหิมและพร้อมเปิดฉากโจมตีหลินตงไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย และพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ฉันคิดไว้อย่างดีแล้ว ก็อยากให้พวกนายได้ศาสตราเทพมายามากกว่านี้เหมือนกัน แต่มันก็ช่วยไม่ได้! หามาได้แค่อันเดียวเอง ฉันก็ไม่ใช่นักมายากล จะเสกของตามใจพวกนายได้ยังไง""ทุกคน! ดูท่าหลินตงจะไม่คิดยกศาสตราเทพมายาให้ พวกเราจะรออะไรกันอีก ลงมือเลยเถอะ! แค่ฆ่าหลินตงให้ได้ ไม่ว่าเขาจะมีศาสตราเทพมายากี่ชิ้น สุดท้ายก็เป็นของพวกเราทั้งนั้นแหละ!" หยวนหมิงที่อยู่ข้างๆ เร่งเร้าเขาอยากจัดการหลินตงให้จบๆ โดยเร็วถ้าปล่อยไว้นานเกินไป อาจมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นก็ได้เพราะหยวนหมิงสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติเมื่อต้องเผชิญหน้ากับปรมาจารย์ระดับเดียวกันมากมายขนาดนี้หลินตงไม่เผยความกลัวแม้แต่น้อย มีเพียงความเยือกเย็นส่วนชายหนุ่มที่มากับเขา ก็แสดงสีหน้าเหยียดหยามออกมาแค่แวบเดียวแม้สีหน้านั้นจะปรากฏเพียงแวบเดียว แต่ก็ยังถูกหยวนหมิงสังเกตเห็นที่เกิดสถานการณ์แบบนี้ไม่อย่างนั้นสองคนนี้ก็ซื่อบื้อมากหรือไม่ก็ยังไม่ได้เอาไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1408
แผนฆ่าคนไม่ให้มือตัวเองเปื้อยนเลือด เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบแทบไม่ต้องเปลืองแรงใด ๆ ก็สามารถกำจัดมังกรเก้าหัวได้อย่างไรก็ตาม วิกฤตนั้นได้รับการแก้ไขอย่างง่ายดายโดยหยวนหมิงหลินตงมองดูท่าทางของอสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวที่อยู่รอบตัวเขาเขารู้ว่าคำพูดของหยวนหมิงมีอิทธิพลต่อพวกเขาแล้วศาสตราเทพมายาชิ้นเดียว ก็สามารถทำให้พวกเขาต่อสู้จนตายได้ไม่ต้องพูดถึงหลายชิ้นหรือแม้แต่สิบชิ้นประเด็นสำคัญคือหลินตงไม่มีทางอธิบายสถานการณ์นี้ได้เดิมทีตั้งใจจะยืมมีดฆ่าศัตรู แต่จู่ ๆ ก็ถูกตลบหลังโดยไม่ทันตั้งตัวตอนนี้กลับกลายเป็นเขาเองที่จนมุม ไม่มีทางให้ถอยแล้วหลินตงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้แน่นอนว่าหยวนหมิง ผู้ซึ่งสามารถขึ้นสู่อาณาจักรนิรันดรและกลายเป็นผู้นำเผ่ามังกรเก้าหัว ไม่ใช่คนโง่ในขณะเดียวกัน เฉินจิงจื่อหานเฝ้าดูทุกอย่างดำเนินไปด้วยความสนใจอย่างยิ่งด้วยฐานะของเขา จึงไม่จริงจังกับอารยธรรมระดับกลางเช่นนี้มากนักแม้ว่าคู่ต่อสู้จะมีจำนวนมากและทรงพลัง แต่ถ้าเขาต่อสู้อย่างจริงจังและใช้ไพ่เด็ดทั้งหมด เขาก็ไม่กลัวสัตว์ร้ายมากกว่าสิบตัวเหล่านี้ท้ายที่สุดแล้ว อารยธรรมระดับสูงนั้นเกินกว่าที่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1407
ปรมาจารย์อาณาจักรนิรันดรของอสูรกาแล็กซีต่างก็พยักหน้ารับรู้ขณะที่พวกเขากำลังเตรียมโจมตีและสังหารหยวนหมิงและหยวนเซิงจู่ๆ หยวนหมิงก็คิดวิธีที่ดีในการหาทางออกขึ้นมาเขาตะโกนทันที "ทุกคน ได้โปรดอย่าหลงกลอุบายของหลินตง เป้าหมายของเขา คือการใช้ศาสตราเทพมายาเพื่อล่อพวกเราอสูรกาแล็กซีให้ต่อสู้กันเอง ตราบใดที่เราร่วมมือกันฆ่าเขา ศาสตราเทพมายาก็จะเป็นของทุกคนไม่ใช่เหรอ? มังกรเก้าหัวของฉันสัญญาว่าจะไม่เข้าร่วมการแย่งชิงนี้ พวกคุณได้ไตร่ตรองยัง? มีศาสตราเทพมายาเพียงหนึ่งเดียว แล้วทุกคนจะแบ่งกันอย่างไร? มันจะเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดอีกครั้งภายใอสูรกาแล็กซี ซึ่งหลินตงได้วางแผนไว้แล้ว จิตใจของเขาชั่วร้ายเกินกว่าจะปล่อยไว้ได้"หลังจากหยุดชั่วครู่ หยวนหมิงก็พูดต่อ "นอกจากนี้ หลินตงยังเจอศาสตราเทพมายาในซากปรักหักพังโบราณอีกด้วย ใครเล่าจะรับประกันได้ว่าเขาเจอเพียงชิ้นเดียว? ถ้าเขาเจอเพียงชิ้นเดียวจริง ๆ แล้วศาสตราเทพมายาล้ำค่าขนาดนี้ เขาจะเต็มใจเอาออกมาให้ทุกคนเหรอ? ฉันคิดว่า เขาต้องพบหลายชิ้นแน่ๆ ตอนนี้เอาออกมาเพียงชิ้นหนึ่งเพียง เพื่อกระตุ้นความขัดแย้งภายในอสูรกาแล็กซีของเรา"“สิ่งที่เราควรทำตอนน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1406
พวกมันก็ไม่จำเป็นต้องซ่อนตัวอีกต่อไป"หลินตง! ในเมื่อแกรู้แล้ว ก็จงคิดให้ดีและมอบศาสตราเทพมายาในมือของแกมา ด้วยวิธีนี้ แกจะยังสามารถรักษาชีวิตของแกได้ อย่ารอให้พวกเราลงมือ มิฉะนั้นแล้ว แม้ว่าแกจะอยู่ในอาณาจักรนิรันดร แกก็จะไม่สามารถหยุดยั้งการโจมตีของผู้แข็งแกร่งมากมายเช่นเราได้""ใช่แล้ว! หลินตง ตราบใดที่แกมอบศาสตราเทพมายาในมือของแก เราสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายแกและจะส่งแกออกจากอสูรกาแล็กซีอย่างปลอดภัย ไม่อย่างนั้นก็อย่าโทษเราที่หยาบคาย""มอบศาสตราเทพมายามา แล้วจะไว้ชีวิตแก!!!"กลุ่มปรมาจารย์ทรงพลังแห่งอาณาจักรนิรันดรพูดขึ้นบังคับให้หลินตงส่งมอบดาบกำราบมารในมือของเขาหยวนหมิงรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติถ้าหลินตงส่งมอบศาสตราเทพมายาจริงๆ เขาจะได้รับอนุญาตให้ออกจากอสูรกาแล็กซีได้หรืออย่างไรแล้วมังกรเก้าหัวของเขาจะเกิดอะไรขึ้น?ไม่เพียงแต่พวกเขาต้องเสียหายอย่างหนักเท่านั้น แถมยังปล่อยเสือกลับเข้าป่าอีก เท่ากับว่าทิ้งปัญหาไว้ให้ระเบิดทีหลังไม่แน่นอน!!!ไม่สามารถปล่อยให้หลินตงมอบศาสตราเทพมายาได้!ในขณะนั้น หลินตงก็พูดขึ้นอย่างกะทันหัน "ถ้าพวกแกทุกคนต้องการดาบเล่มนี้ ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1405
"พี่หง หลินตงจะตกอยู่ในอันตรายหรือเปล่า? ได้โปรดช่วยหลินตงด้วยพี่หง" หวงฝู่ซีเยว่พูดเสียงดังคำพูดของเธอทำให้ยุนซีและคนอื่นๆ นึกขึ้นได้คนเดียวที่สามารถช่วยหลินตงได้ในตอนนี้ คงจะเป็นไป๋หลี่เหยียนหงผู้แสนจะลึกลับทุกคนพูดขึ้นเพื่อขอความช่วยเหลือจากเธอ"พี่หง ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย""ใช่แล้ว! พี่หง! ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย...."เมื่อทุกคนรีบร้อนขอความช่วยเหลือเสียงของไป๋หลี่เหยียนหงก็ดังก้องอยู่ในหูของทุกคน"ไม่ต้องกังวล ในเมื่อมีจื่อหานอยู่ที่นี่ หลินตงก็จะไม่เป็นไรแน่นอน พวกเขาไม่มีความกล้าที่จะทำร้ายหลินตง"เมื่อได้ยินคำพูดของไป๋หลี่เหยียนหงทุกคนสามารถคลายความกังวลได้ชั่วคราวอย่างไรก็ตาม พวกเธอยังคงจ้องมองร่างของหลินตงข้างหน้าด้วยความกังวลหลินตงมองไปที่อสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวรอบตัวเขาอย่างอธิบายไม่ถูกสถานการณ์แบบนี้มันอะไรกัน?เมื่อสักครู่ไม่มีใครสนใจคำพูดของหยวนหมิงทำไมทุกคนถึงเปลี่ยนใจกะทันหัน?อาจเป็นเพราะการโจมตีก่อนหน้านี้ของเขามีรัศมีกว้างเกินไปงั้นเหรอ?แต่จากข้อมูลที่หลินตงได้รับมาอาณาจักรนิรันดรอันสูงส่งเหล่านี้ไม่สนใจความเป็นหรือความตายของสิ่งมีชีวิ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1404
คนแบบเดียวกันมักจะดึงดูดกันเองเผ่ามังกรเก้าหัวก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันมากนักไม่ต้องพูดถึงสองคนนี้หากอยู่บนโลก คงทำให้เด็กๆ กลัวจนร้องไห้กลางดึกแน่ๆ แถมอาจใช้เป็นยันต์กันเลยทีเดียวหยวนหมิงมองอสูรยักษ์สีทองทั้งสองตัว ที่เข้าร่วมสนามรบด้วยความรู้สึกขุ่นเคืองในใจพวกเขาคงมาถึงนานแล้ว แต่เพิ่งจะลงมือตอนนี้ถ้าไม่ใช่เพราะหลินตงหยิบศาสตราเทพมายาออกมา ก็ยังไม่แน่ใจว่าพวกเขาจะปรากฏตัวหรือไม่!ล้วนเป็นพวกเลวทรามทำได้ทุกอย่างถ้าแลกกับผลประโยชน์แต่หยวนหมิงลืมคิดไปว่ามังกรเก้าหัวก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ?ต่างก็ไม่มีใครดีไปกว่าใครสถานการณ์ปัจจุบันกลายเป็นสี่ต่อสามแม้ว่าหยวนเซิงจะได้รับบาดเจ็บบ้าง แต่ก็ยังมีแรงเหลือพอสู้ได้แม้ว่าในใจจะไม่พอใจ แต่หยวนหมิงก็พูดอย่างสุภาพว่า "ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณ! หากวันนี้ฉันฆ่าศัตรูได้ มังกรเก้าหัวของฉันจะตอบแทนคุณอย่างงาม""ฮ่าๆ พี่หยวนหมิงไม่ต้องทำแบบนั้นก็ได้ สองเผ่าของเราเป็นเพื่อนเก่ากัน เผ่ามังกรเก้าหัวของคุณกำลังมีปัญหา เราจะยืนดูเฉยๆ ได้อย่างไร!" หมาป่านรกสามหัวหัวเราะและพูด"พี่หมาป่า! มิตรภาพก็ส่วนมิตรภาพ แต่บุญคุณก็ต้องชดใช้ให้ชัด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1403
หลินตงใช้ศาสตราเทพมายาโจมตีเพียงครั้งเดียว จนทำให้มังกรเก้าหัวได้รับความเสียหายอย่างหนัก ซ้ำยังทำให้พวกเขาเสียหน้าหนักมากในอสูรกาแล็กซี“หลินตง! แกดูถูกกันเกินไปแล้ว!!! ที่นี่คืออสูรกาแล็กซี ไม่ใช่กาแล็กซี่ทางช้างเผือก แกอยากจะจุดชนวนสงครามหรือไง?” หยวนหมิงจ้องเขม็งไปยังหลินตงที่ยืนอยู่ไกล พูดพร้อมกัดฟันด้วยความโกรธหลินตงเหวี่ยงดาบกำราบมารในมือเป็นวง และเก็บเข้าฝักไป เขาหัวเราะอย่างเย็นชา จากนั้นตอบกลับด้วยเสียงเรียบนิ่งว่า "หยวนหมิง! แกเลิกขู่ได้แล้ว! คิดว่าตัวเองเป็นแทนอสูรกาแล็กซีทั้งหมดเหรอ! แล้วที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ ฉันก็แค่ป้องกันตัวเท่านั้นเอง ส่วนผลที่ตามมา ไม่ใช่ความผิดของฉัน แต่เป็นพวกแกต่างหาก ที่แกว่งเท้าหาเสี้ยนเอง"“แก…”หยวนหมิงถึงจุกจนพูดไม่ออก เมื่อโดนหลินตงตอกกลับจากนั้นหันไปยังความว่างเปล่า ตะโกนดังเสียงหนักแน่นว่า "ทุกท่าน! หลินตง ไอ้คนนอกผู้นี้ ได้กระทำการอุกอาจในอสูรกาแล็กซีของฉัน! ยิ่งไปกว่านั้น ยังทำให้มังกรเก้าหัวของฉันตายเจ็บนับไม่ถ้วน เพื่อชำระแค้นให้แก่พี่น้องของฉัน และเพื่อรักษาศักดิ์ศรีของอสูรกาแล็กซีแห่งนี้ ฉันหยวนหมิง ขอวิงวอนต่อทุกท่าน ได้โปรดร่วมม
